TUSSEN DERTIEN EN TWINTIG Zeeuwse jeugd niet enthousiast over televisie P .Z.C. jeugd fotowedstrijd voor jongens en meisjes tot 20 jaar JAZZ AT THE TREFPUNT Veertiendaagse rubriek voor, maar voornamelijk dóór de Zeeuwse jeugd. Tussen dertien en twintig" hebben we de nieuwe rubriek ge- 1 noemd, die voortaan iedere veertien dagen in de vorm van een pagina in de Provin- ciale Zeeuwse Courant zal worden opgeno men. En in de hoop, dat de Zeeuwse jeugd deze kolommen als haar kolommen wil be- schouwen, hebben we er aan toegevoegd: 1 „Rubriek voor, maar voornamelijk dóór de Zeeuwse jeugd" Hetgeen dus inhoudt, dat iedere jongen of meisje op elk tijdstip en over de meest uit- eenlopende onderwerpen zijn of haar me ning in krantendruk kan „doen verschij nen" Ook voor jeugdverenigingen en andere or- I ganïsatïes, die zich tot de Zeeuwse jeugd I „tussen dertien en twintig" willen richten, zijn de kolommen uiteraard opengesteld. Heeft ditmaal een aantal Zeeuwse jongens en meisjes allerlei ongezouten dingen over televisie gezegd, voor de volgende aflevering van „Tussen dertien en twintig" zouden we de mening van de Zeeuwse jeugd wel eens willen horen over meubelen en woninginrichting, „modern" of namaak-gotisch en andere, in dit vlak liggende vormen. Deze week dus de televisie. Een medium, waarop de jeugd nogal enige en gegronde kritiek heeft. Voor- en nadelen hebben de jongens en meisjes opgesomd, maar de nadelen wogen toch Wel het zwaarst. Wanneer men deze meningen zo beluistert mag men wel con cluderen, dat de jongeren kritischer, bijna sceptischer tegen over het „bioscoopje thuis" staan dan de ouderen. En de jeugd voegt er dan aan toe, dat zij voor deze ouderen en zij denkt dan aan de vrijetijdsbesteding van de bejaar den de televisie een uitkpmst acht. Maar zelf niet te veel kij ken Zo nu en dan eens, als het werkelijk „goed" is. Op de „waar deloze" avonden: óm die knop. Geen duf zit- en kijkspelletje. Ge nieten als er te genieten is. Van werkelijk goede programma's. En daarom zegt een deel van de hier onder schrijvende jeugd: weinig kijken KAMER De Middelburgse Peter Bulthuis zegt, dat sommige mensen een „televisiekamer" hebben. ,,'s Avonds, direct na hét eten, trekt de hele familie daar binnen en gaat zitten kijken. Tot een uur of elf en dan gaan ze naar bed. Iedere avond. Welk programma hindert niet. Ze zijn niet kritisch. Dc televisie in ons land heeft aan dergelijk publiek weinig. Televisie is hier nog grootdeels experiment, er moet een weg gevonden worden om goede programma's te produ ceren, die ook werkelijk aantrek kelijk zijn. Publiek, dat „toch wel kijkt" sti muleert weinig. Televisie kan pas iets goeds worden, wanneer de kij kers door hun kritiek meewerken en bij minder geslaagde program ma's het toestel af durven zetten". KENNISSEN Van de Vlissingse r.h.b.s. heeft een ganse klas zich op het on derwerp gestort. De jongens en 1 meisjes uit de Scheldestad heb ben het nieuwe „medium" daarbij geenszins gespaard, Bassist Mar Kunst van de combo van de Middelburgse Jazz Society alleen maar een hand... (Foto P.Z.C.)_ Een van de jongens schreef, dat hij later wel eens zal kijken, maar dan bij uitzondering en bij voor keur bij (vriendelijke) kennissen. „Televisie is een pracht uitvinding voor ouden van dagen of voor vrouwen, die hele avonden alleen moeten zijn" zo schreef deze scho lier. „Als scholier zou ik nooit van mijn leven zo'n toestel willen heb ben. Ondanks je besluit er eerst na het huiswerk naar te kijken ga je toch ongemerkt je werk vlug ger maken en leren; je maakt slordigheden in het schriftelijk en op de repetities onvoldoende werk. Met andere woorden: een slecht rapport en geen diploma". CONTACT VERBROKEN Men blijft wel op dé hoógte van allerlei actuele gebeurtenissen, vindt de Vlissingse scholier J. de Kuiter. Maar al gauw laat hij er op volgen: „Alle tijd wordt er door in beslag genomen, men zit hele avonden en iedere avond maar weer werkloos naar de televisie te- kijken en presteert zelf niets meer, terwijl er toch ook niet veel te rechtkomt van het zogenaamde „gezellig bijeenzitten van de fa milie in de huiskamer", want het contact ontbreekt geheel, en er wordt bijna niet gesproken". NA EEN UURTJE De leerling J. Buijs heeft er na een uurtje schoon genoeg van. Hij vindt het een prachtige uitvin ding. „Wanneer er dan nog een beetje programma's zouden zijn, nou ja, dan was het nog om te doen. Maar de programma's ko men nieeestal op hetzelfde neer (quiz, bonte avonden, enz.). Wan neer ilc een uurtje naar de televi sie heb gekeken, heb ik er schoon genoeg van. Neen, later in mijn huis geen televisie of misschien toch wel, wanneer ik heel oud en stram van leden ben". BIJ DE BUREN Er was ook een olijk meisje, dat haar mening ondertekende met „Een h.b.s.-juffertje" en dat meen de, dat televisie goede en slechte kanten heeft. Het h.b.s.-juffertje wilde haar mening in één zin sa menvatten: „Ik ben voor televisie bij de buren". En zij voegde er aan toe: „Als het maar vriende lijke buren zijn tenminste. Dan ga ik daar de interessante program ma's kijken. Snappez-vous?" VOORDELEN Tussen deze kritische klanken viel ook wel eens een enkel majeur- toontje te beluisteren. „Hoewel men altijd de nadelen te horen krijgt, zijn er nog genoeg voorde len" schreef een Vlissings meisje „Voordelen zijn bijvoorbeeld, dat men toneelstukken, ballet en opera's te zien krijgt waar men in Vlissingen nooit de kans voor krijgt". Jammer vond dit meisje, dat het lezen vaak beperkt bleef. Beperkt tot het lezen van de P.Z. C. tussen de middag, zo schreef ze. De P.Z.C. is er dus nog niet bij ingeschoten met een variant: de krant kun je tussen de middag niet missen, geen dag MODERNE MEESTER Hoewel Kob Mijnshergen vindt, dat de koper te gauw slaaf van het toestel wordt en het huiswerk maken bedreigd ziet, noemt hij het medium „Onze nieuwe mees ter" en een ..miniatuur bioscoop in eigen huis". Hij zegt dan: ,,'s Avonds niet meer door regen en kou naar de film, maar gezellig thuis bij de snorrende kachel". NADELEN VERDWIJNEN „Teenager-visie op televisie" schreef de Zierikzeesé Wim Ver-" meulen, leerling van het Prof. Schrijf eens een stukje over modern meubilair Tien Zeeuwse jongens en meis jes hebben in deze eerste afle vering van „Tussen dertien en twintig" hun mening over tele visie gezegd. Dat is ook de be doeling van deze rubriek, die voor de Zeeuwse jeugd van der tien tot twintig jaar bestemd is. Die tien Zeeuwse jongens en meisjes konden wij via de scho len bereiken: het is echter de bedoeling, dat de gehele Zeeuw se jeugd, zowel de scholieren als de werkende jongens en meisjes, in de gelegenheid wordt gesteld in deze rubriek over allerlei onderwerpen haar mening eens te schrijven. Hoewel de kolommen ook voor „vrije bijdragen" steeds be schikbaar gesteld zullen wor den, willen wij in de volgende jeugdrubriek de gedachten van de Zeeuwse jeugd over modern meubilair en moderne woning inrichting tegenover het „oude" aan het papier „toever trouwen". Voor drie inzendingen die uitgebreid, maar ook kort en puntig mogen zijn is er een premie in de vorm van een boekenbom Eén voor het beste antwoord, één voor het leukste en één voor het origineelste. De inzendingen, gericht aan de redactie van de P.Z.C. in Vlis singen in de linkerboven hoek van de enveloppe s.v.p. „Jeugdrubriek" moeten maandag 7 oktober binnen zijn. Vergeet ook niet leeftijd, school of beroep en adres èn woon plaats te vermelden. GERARD VAN DRUTEN ...Somewhere over the rainbow.. Foto P.Z.C.) Zeemanlyceum boven zijn „visie". Als uitvinding was hij enthousiast over televisie, maar niet over de manier, waarop tot nu toe van dit medium gebruik werd gemaakt. „Beschouw ik de voor- en nadelen van televisie, dan is mijn mening, dat de voordelen veel talrijker zijn dan de nadelen en dat enkele van deze nadelen later gedeeltelijk zul len verdwijnen. Zo bestaat thans nog het nadeel, dat de telgvisie bij vele mensen het dagelijks leven heeft ontwricht, in die zin, dat an dere zaken, die toch ook belang rijk zijn, verwaarloosd worden als de knop van het televisietoestel eenmaal is omgedraaid". En dat is, aldus Wim, omdat de televisie nog een „nieuwtje" is. DONKERE TOEKOMST Jan C. Goedhart, leerling van de christelijke h.b.s. te Middelburg „met schrik zién velen bet op de daken staande mastenbos van dit massa-medium voortdurend dich ter worden" vroeg zich af, of de N.T.S. zijn programma's geheel moet inrichten naar de smaak van het publiek. Hij vindt, dat de kij kers het goede moeten leren waar deren. „Nu bestaat dat goede niet alleen uit het zogenaamde „zwa re", zoals vele snobisten denken. Ook het licht kan goed zijn; in zijn soort. Het droevige is nu ech ter, dat men de juiste verhouding (nog) niet gevonden heeft. Het lichte overweegt te zeer, met an dere woorden het weegt veel meer dan het zware. Dat is de dwaas heid gekroond. Wanneer dat zo doorgaat, moeten we de toekomst donker inzien". LEERZAAM Willy Vermet uit 's-Heer-Arends- kerke leerlinge van het christe lijk lyceum voor Zeeland te Goes heeft thuis geen televisie, maar- haar indruk is, dat het „iets mach tigs, iets moois en ook iets leer zaams" is. HEDEN, zaterdagavond: jazz in het Middelburgse „Tref punt"Geen rauwe rock 'n roll-klanken. Geen geschet ter. Geen demagogische vertoning op een berookt plankier boven een bezeten zaal. Geen jazz in de betekenis, die deze muziekvorm maar al te helaas voor velen nog heeft. Goede jazz. Gespeeld door de vijf man sterke combo van de jonge Middelburgse Jazz Society", die haar bestaan zeer voorspoedig is begonnen. Amateurs, jongens nog, wier spel niet volmaakt is. Zeker niet na die luttele keren, dat de combo heeft gerepeteerd. Maar met een stijl. Een plezierige, spontane stijl. Met de verfijnde klank van Gerard van Drutens klarinet, die een evergreen als Somewhere over the ra-inbouw" subtiel én blij-melancholisch durft voor te dragen. Ingetogen. Jubelend in een sneller „Undici- ded" jubelend maar beschaafd. Speels in het soepele „Whis pering", vol blijheid in „My Naar de televisie kijken en huis werk maken lijkt de 15-jarige Willy een onmogelijke opgave. „Jammer vind ik ook, dat liefheb berijen, die ieder toch wel heeft, er bij inschieten. Als we nu voor onszelf uit kunnen maken, wat we willen zien, zó, dat het samen kan gaan met ons huiswerk, dan is de televisie iets, wat we over een poosje moeilijk meer zullen kun nen missen, want, en dat kan nie mand tegenspreken, je blik wordt verruimd en je leeft ziende mee met het wereldgebeuren". Dat is dus allemaal nogal raak! Die televisie komt er vrij slecht af, liever gezegd: griezelig slecht. En nu zouden we toch wel even willen vragen: jonge lui, heb je alles wel goed door dacht, heb je zelf wel vpldoende „gekeken" om zo maar hup- twee-drie een negatief oordeel te vellen? Misschien wel Maar mogelijk willen daar an-, deren ook het hunne nog eens over dit onderwerp zeggen. Re pliek wordt niet geweerd. blue heaven". Evergreens, ge speeld door de combo van de Middelburgse Jazz Society. Met Mar Kunst (Middelburg) bas, William Rothuizen (Mid delburg) gitaar, Piet Eckhard (Vlissingen)-gitaar en Cor van de Bout, die evenals Gerard van Druten uit Vlissingen komt, op slagwerk. Zaterdag dus de eerste contact- avond van de Jazz Society. Met een gastoptreden van een Vlissings kwartet met gitarist Weezeman, slagwerker Adri- aanse, gitarist Jilleba en saxo fonist Net. De eerste avond van een vereniging, die zich tot doel stelt de Walcherse Jazzamateurs en Jazzlief hebbers te „bundelen" tot één vereniging, meer enthousiasme voor de jazz aan te kweken en de jazz te bespreken en te beluisteren als cultuurvorm. Bijeenkomsten, lezingen, discus sie-avonden en concerten zal het bestuur organiseren om dit te bereiken. Vanavond dus het eerste concert. Met de uit le den gevormde combo en een gast-optreden. Geen jazz at the philharmonic. Alleen maar jazz at the Trefpunt... of Ne derlandsen in het Trefpunt. Vandaar.... INZENDING OPEN TOT OUDEJAAR MET EEN FOTOTOESTEL kun je ecu boel dingen doen. Het eenvoudigste Is wel het zon der meer te bezitten. Het zomaar ergens in een least laten liggen, tussen andere ongebruikte en onbruikbare attributen. Dat is, wat men zou kunnen noemen, de passieve belevenis van de fotografie. Louter de verrukking over het bezit van het zóveel kostende toestel schenkt dan het hoogste foto-ge noegen. De hobby is dan wel enigermate begrensd, reden ook, waarom zovelen verder gaan. Het toestel wordt gevuld met een film en de „kweek" van negatieven belichte stukjes lichtgevoelig ma teriaal kan beginnen. Nu liggen er nog verschil lende wegen opeh. Men kan negatieven en uitein delijk positieven, de foto's kweken waar véél op staat, waar nog meer op staat en waar helemaal niets op staat. Daartussen is uiteraard nog plaats voor verschillende nuances Maar dit is in wezen niet zo belangrijk. Als 't uiteindelijke resultaat maar beantwoordt aan de verwachting van de maker. Deze „uiteinde lijke resultaten" laten we gaarne in twee hoofdgroepen uiteenval len: de kiekjes en de foto's. „Kiekjes" worden er het meest gemaakt. Het zijn de zomaar gezellige plaatjes van moe met de kinderen aan het strand, pa met de kin deren in het water en pa en moe met de kinderen voor de tent. Van het „kiekje" naar de „foto" is een hele stap. Als er op een fo to een kind voorkomt is het niet meer het Keesje - van - het-kiek- je maar een kind in vol strekt algemene zin. Dan gaat het om de uitdrukking of de func tie van het kind in de compositie van de foto. Zullen bij het kiekje de (bepaalde) mensen veel al hoofdzaak zijn en wordt de omgeving strand of bos als een onvermijdelijk decor voor lief genomen, bij de foto is het juist an dersom. Daar is vaak de natuur het hoofdmotief. En als regel niet eens die ganse natuur. Een besneeuwde rietpluim, de lichtval in een bloem, rustende paar den, een fragment uit een ruisende water val Beheerst men tot op ze kere hoogte de techni sche kant van de foto grafie, dan komt nog de artistieke kant om de hoek kijken. Iemand, die een „foto" wil maken, moet over „visie" be schikken, een persoon lijke kijk op de dingen hebben. Als er een goede foto wordt getoond, wordt er vaak gezegd: „Ze ker met een duur toe stel gemaakt?" Dit is nu geenszins een voorwaarde. Er kunnen box-bezitters zijn die door een zekere artistie ke aanleg met deze een voudige fototoestellen foto's weten te maken en er zijn bezitters van camera's uit de klasse van vijfhonderd tot dui zend gulden, die nimmer het kiekjes-niveau te bo ven zullen komen Evengoed als men dc mening kan ontzenuwen, dat het alleen in de zo mer „fotoweertje" zou zijn. Herfót en winter zijn seizoenen, die met haar storm, mist, regen en sneeuw bijzonder sfeervolle opnamen kun nen leveren. Fraaier vaak dan in het „kei harde" licht van de zo merse zonnestand. Daarom gaat de P. Z. C. nü er mogen natuur lijk ook zomerfoto's worden ingezonden een fotowedstrijd uit schrijven voor de jeugd. Om te kijken, welke jon ge talenten op fotoge- bied er onder de Zeeuw se jongere schuilen.... Voorwaarde is alleen, dat men niet in 't foto grafisch bedrijf werk zaam is en de leeftijd van 20 jaar nog niet heeft bereikt. Men mag de foto's door anderen dus ook door vakfoto grafen laten afdruk ken óf vergroten. Het minimum-formaat is zes bij zes, het maximum formaat 18 bij 24. Men mag met ingang van vandaag zoveel foto's inzenden als men wil. Stelt men prijs op terugzending, aan dient men een voldoende ge frankeerde enveloppe bij de inzending te sluiten. De inzending sluit op 31 december 1958. Be gin januari van het vol gend jaar zal worden uitgemaakt, welke van de ingezonden foto's voor de prijzen bij de fotohandel te besteden waardebonnen in aan merking komen. Er zijn 3 prijzen: één van 25. één van 15 en één van 10. De bekroonde foto's zullen in de P.Z.C. worden gepubliceerd dat men daarvoor toe stemming verleend. Tevens zal als de kwaliteit van de inzen dingen zich daarvoor leent in iedere jeugd rubriek, die elke veer tien dagen in de P.Z.C. wordt opgenomen, de beste van de in de twee achterliggende weken ingezonden foto's wor den gepubliceerd. De in zender ontvangt hier voor een „aanmoedi gingspremie" van vijf gulden. De foto's moeten gezon den worden aan de re dactie van de Provincia le Zeeuwse Courant in Vlissingen; in de beken de linkerbovenhoek van de enveloppe gelieve men te vermelden; „Fo towedstrijd". Vergeet ook niet aan de achter kant van iedere foto naam, adres, leeftijd, het toestel, waarmee de fo to werd gemaakt en (eventueel) technische gegevens te vermelden. In de volgende afleve ringen van de jeugdru briek hopen wij voor „beginners" steeds een bepaald facet van de fo tografie onder de loep te nemen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 7