TUSSEN DERTIEN EN TWINTIG
Zeeuwse jeugd niet enthousiast
over televisie
P .Z.C. jeugd fotowedstrijd voor
jongens en meisjes tot 20 jaar
JAZZ AT THE TREFPUNT
Veertiendaagse rubriek
voor, maar voornamelijk
dóór de Zeeuwse jeugd.
Tussen dertien en twintig"
hebben we de nieuwe rubriek ge-
1 noemd, die voortaan iedere veertien dagen
in de vorm van een pagina in de Provin-
ciale Zeeuwse Courant zal worden opgeno
men. En in de hoop, dat de Zeeuwse jeugd
deze kolommen als haar kolommen wil be-
schouwen, hebben we er aan toegevoegd:
1 „Rubriek voor, maar voornamelijk dóór de
Zeeuwse jeugd"
Hetgeen dus inhoudt, dat iedere jongen of
meisje op elk tijdstip en over de meest uit-
eenlopende onderwerpen zijn of haar me
ning in krantendruk kan „doen verschij
nen"
Ook voor jeugdverenigingen en andere or-
I ganïsatïes, die zich tot de Zeeuwse jeugd
I „tussen dertien en twintig" willen richten,
zijn de kolommen uiteraard opengesteld.
Heeft ditmaal een aantal Zeeuwse jongens en meisjes allerlei
ongezouten dingen over televisie gezegd, voor de volgende
aflevering van „Tussen dertien en twintig" zouden we de
mening van de Zeeuwse jeugd wel eens willen horen over
meubelen en woninginrichting, „modern" of namaak-gotisch
en andere, in dit vlak liggende vormen.
Deze week dus de televisie.
Een medium, waarop de jeugd nogal enige en gegronde
kritiek heeft. Voor- en nadelen hebben de jongens en meisjes
opgesomd, maar de nadelen wogen toch Wel het zwaarst.
Wanneer men deze meningen zo beluistert mag men wel con
cluderen, dat de jongeren kritischer, bijna sceptischer tegen
over het „bioscoopje thuis" staan dan de ouderen.
En de jeugd voegt er dan aan
toe, dat zij voor deze ouderen
en zij denkt dan aan de
vrijetijdsbesteding van de bejaar
den de televisie een uitkpmst
acht. Maar zelf niet te veel kij
ken Zo nu en dan eens, als het
werkelijk „goed" is. Op de „waar
deloze" avonden: óm die knop.
Geen duf zit- en kijkspelletje. Ge
nieten als er te genieten is. Van
werkelijk goede programma's. En
daarom zegt een deel van de hier
onder schrijvende jeugd: weinig
kijken
KAMER
De Middelburgse Peter Bulthuis
zegt, dat sommige mensen een
„televisiekamer" hebben.
,,'s Avonds, direct na hét eten,
trekt de hele familie daar binnen
en gaat zitten kijken. Tot een uur
of elf en dan gaan ze naar bed.
Iedere avond. Welk programma
hindert niet. Ze zijn niet kritisch.
Dc televisie in ons land heeft aan
dergelijk publiek weinig. Televisie
is hier nog grootdeels experiment,
er moet een weg gevonden worden
om goede programma's te produ
ceren, die ook werkelijk aantrek
kelijk zijn.
Publiek, dat „toch wel kijkt" sti
muleert weinig. Televisie kan pas
iets goeds worden, wanneer de kij
kers door hun kritiek meewerken
en bij minder geslaagde program
ma's het toestel af durven zetten".
KENNISSEN
Van de Vlissingse r.h.b.s. heeft
een ganse klas zich op het on
derwerp gestort. De jongens en
1 meisjes uit de Scheldestad heb
ben het nieuwe „medium"
daarbij geenszins gespaard,
Bassist Mar Kunst van de combo
van de Middelburgse Jazz Society
alleen maar een hand...
(Foto P.Z.C.)_
Een van de jongens schreef, dat
hij later wel eens zal kijken, maar
dan bij uitzondering en bij voor
keur bij (vriendelijke) kennissen.
„Televisie is een pracht uitvinding
voor ouden van dagen of voor
vrouwen, die hele avonden alleen
moeten zijn" zo schreef deze scho
lier. „Als scholier zou ik nooit van
mijn leven zo'n toestel willen heb
ben. Ondanks je besluit er eerst
na het huiswerk naar te kijken ga
je toch ongemerkt je werk vlug
ger maken en leren; je maakt
slordigheden in het schriftelijk en
op de repetities onvoldoende werk.
Met andere woorden: een slecht
rapport en geen diploma".
CONTACT VERBROKEN
Men blijft wel op dé hoógte van
allerlei actuele gebeurtenissen,
vindt de Vlissingse scholier J. de
Kuiter. Maar al gauw laat hij er
op volgen: „Alle tijd wordt er door
in beslag genomen, men zit hele
avonden en iedere avond maar
weer werkloos naar de televisie te-
kijken en presteert zelf niets meer,
terwijl er toch ook niet veel te
rechtkomt van het zogenaamde
„gezellig bijeenzitten van de fa
milie in de huiskamer", want het
contact ontbreekt geheel, en er
wordt bijna niet gesproken".
NA EEN UURTJE
De leerling J. Buijs heeft er na
een uurtje schoon genoeg van.
Hij vindt het een prachtige uitvin
ding. „Wanneer er dan nog een
beetje programma's zouden zijn,
nou ja, dan was het nog om te
doen. Maar de programma's ko
men nieeestal op hetzelfde neer
(quiz, bonte avonden, enz.). Wan
neer ilc een uurtje naar de televi
sie heb gekeken, heb ik er schoon
genoeg van. Neen, later in mijn
huis geen televisie of misschien
toch wel, wanneer ik heel oud en
stram van leden ben".
BIJ DE BUREN
Er was ook een olijk meisje, dat
haar mening ondertekende met
„Een h.b.s.-juffertje" en dat meen
de, dat televisie goede en slechte
kanten heeft. Het h.b.s.-juffertje
wilde haar mening in één zin sa
menvatten: „Ik ben voor televisie
bij de buren". En zij voegde er
aan toe: „Als het maar vriende
lijke buren zijn tenminste. Dan ga
ik daar de interessante program
ma's kijken. Snappez-vous?"
VOORDELEN
Tussen deze kritische klanken viel
ook wel eens een enkel majeur-
toontje te beluisteren. „Hoewel
men altijd de nadelen te horen
krijgt, zijn er nog genoeg voorde
len" schreef een Vlissings meisje
„Voordelen zijn bijvoorbeeld,
dat men toneelstukken, ballet en
opera's te zien krijgt waar men in
Vlissingen nooit de kans voor
krijgt". Jammer vond dit meisje,
dat het lezen vaak beperkt bleef.
Beperkt tot het lezen van de P.Z.
C. tussen de middag, zo schreef
ze. De P.Z.C. is er dus nog niet bij
ingeschoten met een variant:
de krant kun je tussen de middag
niet missen, geen dag
MODERNE MEESTER
Hoewel Kob Mijnshergen vindt,
dat de koper te gauw slaaf van
het toestel wordt en het huiswerk
maken bedreigd ziet, noemt hij
het medium „Onze nieuwe mees
ter" en een ..miniatuur bioscoop in
eigen huis". Hij zegt dan:
,,'s Avonds niet meer door regen
en kou naar de film, maar gezellig
thuis bij de snorrende kachel".
NADELEN VERDWIJNEN
„Teenager-visie op televisie"
schreef de Zierikzeesé Wim Ver-"
meulen, leerling van het Prof.
Schrijf eens een stukje
over modern meubilair
Tien Zeeuwse jongens en meis
jes hebben in deze eerste afle
vering van „Tussen dertien en
twintig" hun mening over tele
visie gezegd. Dat is ook de be
doeling van deze rubriek, die
voor de Zeeuwse jeugd van der
tien tot twintig jaar bestemd
is.
Die tien Zeeuwse jongens en
meisjes konden wij via de scho
len bereiken: het is echter de
bedoeling, dat de gehele Zeeuw
se jeugd, zowel de scholieren
als de werkende jongens en
meisjes, in de gelegenheid
wordt gesteld in deze rubriek
over allerlei onderwerpen haar
mening eens te schrijven.
Hoewel de kolommen ook voor
„vrije bijdragen" steeds be
schikbaar gesteld zullen wor
den, willen wij in de volgende
jeugdrubriek de gedachten van
de Zeeuwse jeugd over modern
meubilair en moderne woning
inrichting tegenover het
„oude" aan het papier „toever
trouwen".
Voor drie inzendingen die
uitgebreid, maar ook kort en
puntig mogen zijn is er
een premie in de vorm van
een boekenbom
Eén voor het beste antwoord,
één voor het leukste en één
voor het origineelste.
De inzendingen, gericht aan de
redactie van de P.Z.C. in Vlis
singen in de linkerboven
hoek van de enveloppe s.v.p.
„Jeugdrubriek" moeten
maandag 7 oktober binnen zijn.
Vergeet ook niet leeftijd, school
of beroep en adres èn woon
plaats te vermelden.
GERARD VAN DRUTEN
...Somewhere over the rainbow..
Foto P.Z.C.)
Zeemanlyceum boven zijn „visie".
Als uitvinding was hij enthousiast
over televisie, maar niet over de
manier, waarop tot nu toe van dit
medium gebruik werd gemaakt.
„Beschouw ik de voor- en nadelen
van televisie, dan is mijn mening,
dat de voordelen veel talrijker zijn
dan de nadelen en dat enkele van
deze nadelen later gedeeltelijk zul
len verdwijnen. Zo bestaat thans
nog het nadeel, dat de telgvisie bij
vele mensen het dagelijks leven
heeft ontwricht, in die zin, dat an
dere zaken, die toch ook belang
rijk zijn, verwaarloosd worden als
de knop van het televisietoestel
eenmaal is omgedraaid". En dat
is, aldus Wim, omdat de televisie
nog een „nieuwtje" is.
DONKERE TOEKOMST
Jan C. Goedhart, leerling van de
christelijke h.b.s. te Middelburg
„met schrik zién velen bet op de
daken staande mastenbos van dit
massa-medium voortdurend dich
ter worden" vroeg zich af, of de
N.T.S. zijn programma's geheel
moet inrichten naar de smaak van
het publiek. Hij vindt, dat de kij
kers het goede moeten leren waar
deren. „Nu bestaat dat goede niet
alleen uit het zogenaamde „zwa
re", zoals vele snobisten denken.
Ook het licht kan goed zijn; in
zijn soort. Het droevige is nu ech
ter, dat men de juiste verhouding
(nog) niet gevonden heeft. Het
lichte overweegt te zeer, met an
dere woorden het weegt veel meer
dan het zware. Dat is de dwaas
heid gekroond. Wanneer dat zo
doorgaat, moeten we de toekomst
donker inzien".
LEERZAAM
Willy Vermet uit 's-Heer-Arends-
kerke leerlinge van het christe
lijk lyceum voor Zeeland te Goes
heeft thuis geen televisie, maar-
haar indruk is, dat het „iets mach
tigs, iets moois en ook iets leer
zaams" is.
HEDEN, zaterdagavond: jazz in het Middelburgse „Tref
punt"Geen rauwe rock 'n roll-klanken. Geen geschet
ter. Geen demagogische vertoning op een berookt plankier
boven een bezeten zaal. Geen jazz in de betekenis, die deze
muziekvorm maar al te helaas voor velen nog heeft.
Goede jazz. Gespeeld door de vijf man sterke combo van de jonge
Middelburgse Jazz Society", die haar bestaan zeer voorspoedig is
begonnen. Amateurs, jongens nog, wier spel niet volmaakt is. Zeker
niet na die luttele keren, dat de combo heeft gerepeteerd. Maar met
een stijl. Een plezierige, spontane stijl. Met de verfijnde klank van
Gerard van Drutens klarinet, die een evergreen als Somewhere over
the ra-inbouw" subtiel én blij-melancholisch durft voor te dragen.
Ingetogen.
Jubelend in een sneller „Undici-
ded" jubelend maar beschaafd.
Speels in het soepele „Whis
pering", vol blijheid in „My
Naar de televisie kijken en huis
werk maken lijkt de 15-jarige
Willy een onmogelijke opgave.
„Jammer vind ik ook, dat liefheb
berijen, die ieder toch wel heeft,
er bij inschieten. Als we nu voor
onszelf uit kunnen maken, wat we
willen zien, zó, dat het samen kan
gaan met ons huiswerk, dan is de
televisie iets, wat we over een
poosje moeilijk meer zullen kun
nen missen, want, en dat kan nie
mand tegenspreken, je blik wordt
verruimd en je leeft ziende mee
met het wereldgebeuren".
Dat is dus allemaal nogal raak!
Die televisie komt er vrij slecht
af, liever gezegd: griezelig
slecht. En nu zouden we toch
wel even willen vragen: jonge
lui, heb je alles wel goed door
dacht, heb je zelf wel vpldoende
„gekeken" om zo maar hup-
twee-drie een negatief oordeel
te vellen? Misschien wel
Maar mogelijk willen daar an-,
deren ook het hunne nog eens
over dit onderwerp zeggen. Re
pliek wordt niet geweerd.
blue heaven". Evergreens, ge
speeld door de combo van de
Middelburgse Jazz Society.
Met Mar Kunst (Middelburg)
bas, William Rothuizen (Mid
delburg) gitaar, Piet Eckhard
(Vlissingen)-gitaar en Cor van
de Bout, die evenals Gerard
van Druten uit Vlissingen
komt, op slagwerk.
Zaterdag dus de eerste contact-
avond van de Jazz Society.
Met een gastoptreden van een
Vlissings kwartet met gitarist
Weezeman, slagwerker Adri-
aanse, gitarist Jilleba en saxo
fonist Net. De eerste avond
van een vereniging, die zich
tot doel stelt de Walcherse
Jazzamateurs en Jazzlief
hebbers te „bundelen" tot één
vereniging, meer enthousiasme
voor de jazz aan te kweken
en de jazz te bespreken en te
beluisteren als cultuurvorm.
Bijeenkomsten, lezingen, discus
sie-avonden en concerten zal
het bestuur organiseren om dit
te bereiken. Vanavond dus het
eerste concert. Met de uit le
den gevormde combo en een
gast-optreden. Geen jazz at
the philharmonic. Alleen maar
jazz at the Trefpunt... of Ne
derlandsen in het Trefpunt.
Vandaar....
INZENDING OPEN TOT OUDEJAAR
MET EEN FOTOTOESTEL kun je ecu boel
dingen doen. Het eenvoudigste Is wel het zon
der meer te bezitten. Het zomaar ergens in
een least laten liggen, tussen andere ongebruikte en
onbruikbare attributen. Dat is, wat men zou kunnen
noemen, de passieve belevenis van de fotografie.
Louter de verrukking over het bezit van het zóveel
kostende toestel schenkt dan het hoogste foto-ge
noegen. De hobby is dan wel enigermate begrensd,
reden ook, waarom zovelen verder gaan.
Het toestel wordt gevuld met een film en de „kweek"
van negatieven belichte stukjes lichtgevoelig ma
teriaal kan beginnen. Nu liggen er nog verschil
lende wegen opeh. Men kan negatieven en uitein
delijk positieven, de foto's kweken waar véél op
staat, waar nog meer op staat en waar helemaal
niets op staat. Daartussen is uiteraard nog plaats
voor verschillende nuances
Maar dit is in wezen
niet zo belangrijk. Als 't
uiteindelijke resultaat
maar beantwoordt aan
de verwachting van de
maker. Deze „uiteinde
lijke resultaten" laten
we gaarne in twee
hoofdgroepen uiteenval
len: de kiekjes en de
foto's.
„Kiekjes" worden er het
meest gemaakt. Het zijn
de zomaar gezellige
plaatjes van moe met
de kinderen aan het
strand, pa met de kin
deren in het water en pa
en moe met de kinderen
voor de tent.
Van het „kiekje" naar
de „foto" is een hele
stap. Als er op een fo
to een kind voorkomt
is het niet meer het
Keesje - van - het-kiek-
je maar een kind in vol
strekt algemene zin.
Dan gaat het om de
uitdrukking of de func
tie van het kind in de
compositie van de foto.
Zullen bij het kiekje de
(bepaalde) mensen veel
al hoofdzaak zijn en
wordt de omgeving
strand of bos als een
onvermijdelijk decor
voor lief genomen, bij
de foto is het juist an
dersom.
Daar is vaak de natuur
het hoofdmotief.
En als regel niet eens
die ganse natuur. Een
besneeuwde rietpluim,
de lichtval in een
bloem, rustende paar
den, een fragment uit
een ruisende water
val
Beheerst men tot op ze
kere hoogte de techni
sche kant van de foto
grafie, dan komt nog de
artistieke kant om de
hoek kijken. Iemand, die
een „foto" wil maken,
moet over „visie" be
schikken, een persoon
lijke kijk op de dingen
hebben.
Als er een goede foto
wordt getoond, wordt
er vaak gezegd: „Ze
ker met een duur toe
stel gemaakt?"
Dit is nu geenszins een
voorwaarde. Er kunnen
box-bezitters zijn die
door een zekere artistie
ke aanleg met deze een
voudige fototoestellen
foto's weten te maken
en er zijn bezitters van
camera's uit de klasse
van vijfhonderd tot dui
zend gulden, die nimmer
het kiekjes-niveau te bo
ven zullen komen
Evengoed als men dc
mening kan ontzenuwen,
dat het alleen in de zo
mer „fotoweertje" zou
zijn. Herfót en winter
zijn seizoenen, die met
haar storm, mist, regen
en sneeuw bijzonder
sfeervolle opnamen kun
nen leveren. Fraaier
vaak dan in het „kei
harde" licht van de zo
merse zonnestand.
Daarom gaat de P. Z. C.
nü er mogen natuur
lijk ook zomerfoto's
worden ingezonden
een fotowedstrijd uit
schrijven voor de jeugd.
Om te kijken, welke jon
ge talenten op fotoge-
bied er onder de Zeeuw
se jongere schuilen....
Voorwaarde is alleen,
dat men niet in 't foto
grafisch bedrijf werk
zaam is en de leeftijd
van 20 jaar nog niet
heeft bereikt. Men mag
de foto's door anderen
dus ook door vakfoto
grafen laten afdruk
ken óf vergroten. Het
minimum-formaat is zes
bij zes, het maximum
formaat 18 bij 24. Men
mag met ingang van
vandaag zoveel foto's
inzenden als men wil.
Stelt men prijs op
terugzending, aan dient
men een voldoende ge
frankeerde enveloppe bij
de inzending te sluiten.
De inzending sluit op
31 december 1958. Be
gin januari van het vol
gend jaar zal worden
uitgemaakt, welke van
de ingezonden foto's
voor de prijzen bij de
fotohandel te besteden
waardebonnen in aan
merking komen. Er zijn
3 prijzen: één van 25.
één van 15 en één van
10.
De bekroonde foto's
zullen in de P.Z.C.
worden gepubliceerd
dat men daarvoor toe
stemming verleend.
Tevens zal als de
kwaliteit van de inzen
dingen zich daarvoor
leent in iedere jeugd
rubriek, die elke veer
tien dagen in de P.Z.C.
wordt opgenomen, de
beste van de in de twee
achterliggende weken
ingezonden foto's wor
den gepubliceerd. De in
zender ontvangt hier
voor een „aanmoedi
gingspremie" van vijf
gulden.
De foto's moeten gezon
den worden aan de re
dactie van de Provincia
le Zeeuwse Courant in
Vlissingen; in de beken
de linkerbovenhoek van
de enveloppe gelieve
men te vermelden; „Fo
towedstrijd". Vergeet
ook niet aan de achter
kant van iedere foto
naam, adres, leeftijd, het
toestel, waarmee de fo
to werd gemaakt en
(eventueel) technische
gegevens te vermelden.
In de volgende afleve
ringen van de jeugdru
briek hopen wij voor
„beginners" steeds een
bepaald facet van de fo
tografie onder de loep
te nemen.