PETER TOWNSEND Dodelijke vuurstoot hoog in de wolken rnmom j De RAF-piloot, die door het hart van een H V WOENSDAG 17 SEPTEMBER 1958 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DEREK MASON jgr[fse prinses gfal Ziek TOEN Peter Townsend zijn jager aan de grond zette, voelde hij zich ziek en mis selijk. „Technisch gesproken was de oorlog voor dit toestel en zijn bemanning voorbij", zei Townsend. „Het vloog nog wel, maar daar was dan ook alles mee gezegd. Ik dacht, dat als ik ze naar een basis kon leiden, waar ze de kist aan de grond zouden zetten, dat ze dan een goede kans hadden om er het leven af te brengen". Maar de Heinkel stond in vlam men en toen Townsend in zijn buurt rondhing scheen de machi- Hefc getij in de Slag om Engeland was gekeerd en de ja gers en bommenwerpers van Hermann Goering werden door de kleine groep vliegtuigen van de Royal Air Force steeds vaker over liet Kanaal teruggeslagen. Het was een septemberdag in 1940. Door de mess van het R.A.F. vliegveld te West Malling, Sussex, snierde het alarmsignaal Heinkel brandt... VIJFTIEN seconden later dreunden de eerste gevechts toestellen al over de taxi- baan. De een na de ander steeg met brullende motor op. In forma tie stormden ze op de horden Heinkels af, die geëscorteerd door Messerschmitts 109, op weg wa ren naar Londen. De Messer schmitts doken om de lompe Hein kels te beschermen, maar volgens afspraak concentreerden de voor ste jagers zich op de kwetsbare buiken van de Heinkels, terwijl de achterste vijf zich met dc M 109 gingen bemoeien. In één van de voorste vliegtuigen zat de jeugdige en vastberaden Ïevechtsvlieger Peter Wooldridge ownsend. Hij had al zijn aan dacht gericht op een van de bom menwerpers die hij in razende vaart naderde. Op een afstand van nauwelijks vijftig voet gaf hij liet toestel een vernietigende vuur stoot. Rookwolken spuwden uit de lompe kist terwijl de boordschut ters probeerden de snelle Engels man in het vizier te krijgen van hun machinegeweren. Triest gezicht Townsend had een korte bocht gemaakt en dook nu boven op de vijand. Zijn duim drukte de dodelijke vuurknop in... Een gloeiende stroom kogels doorzeefde de bommenwerper, die hij nog slechts in een fractie van een seconde wist te ontwij ken. Hij dook in een lage, vlokki ge wolk, draaide opnieuw en kwam nu weer aan de onderkant van de Heinkel om de reeds aan flarden geschoten romp nog eens vol te pompen met gloeiend heet lood. De Heinkel was ten dode opge schreven. Townsend bracht zijn machine naar de stuurboordzijde van de bommenwerper, die nu snel hoogte verloor en bleef naast hem vliegen. „Ik kon duidelijk de afschuwelijke l avage zien in de achterste cock pit. Het was een triest en beest achtig gezicht", zei hij veel later. „Maar toen waren we trots op ons succes en zagen het niet op die manier. Ik zal nooit dat kreupele toestel vergeten met zijn door zeefde vleugels en romp, zijn uan splinters geschoten cockpit, en de drie figuurtjes, die verschrikt de dood tegemoet gingen. Het beeld schroeide zich als een brandmerk in mijn herin nering. Ik kon de blonde vlie ger zijn. Zijn haar wapperde in de luchtstroom, die door de vernielde voorruit kwam. Hij leunde voorover en pro beerde nog zijn machteloze machine in de lucht te hou den. Zijn twee kameraden maakten wanhopige gebaren naar mij en gaven het teken, dat ze zich wilden overgeven. Als antwoord maakte ik het V-teken en wees met opge stoken duim naar de kust, op dertig mijl afstand, in de hoop, dat ze het zouden halen. Ze kwamen er niet" Townsend vermeed de feesten, die zijn colle ga-vliegers aanrichtten. Na een luchtgevecht trok hij zich op zijn kamer te rug. Om een kameraad te red den waagde hij zich met een zware bommenwerper in 'een ongelijke strijd met twee Duitse nachtjagers. DIEZELFDE moed, die Peter Townsend toonde tijdens de Slag om Engeland en later toeii hij piloot was van een bom menwerper en die zicli ook ma nifesteerde toen in de afgelopen drie jaar zijn naam voorpagina nieuws bleef voor elke kraut in de wereld, diezelfde moed werd nooit duidelijker gedemonstreerd dan in die nacht toen hij met vijftig an dere bommenwerpers op weg was voor een aanval op de Franse stad Rijssel. Het doel was nog een half uur verwijderd toen de vijand al de Britse formatie begon te besto ken. Townsend zou zijn .Stirling ongetwijfeld netjes boven het doel hebben gebracht zonder misschien een schrammetje op te lopen toen op Townsend aan de verwoesten de aanvallen van de Duitser zou kunnen ontkomen. Dat was zijn machine te laten duiken In de laag hangende wolken op nauwelijks duizend voet boven de grond. Hij zou hier het voordeel hebben,'dat de jager alleen nog van. boven af zou kunnen aanvallen, maar liep aan de andere kant de kans door het luchtafweergeschut te worden geraakt. Getroffen IK ga naar beneden", riep lüj door de telefoon. „Houdt die gast bezig". „Die gast", de Duitse nachljager, had intussen al heel wat verwoestingen aange richt in en op de Stirling. De bui tenste bakboordmotor was getrof fen en hoewel ze nog draaide, liep ze toch onregelmatig en liet een lang rookspoor na. Nog voor de Stirling in de be schermende wolkenlaag kon dui ken, begon ook de Flak zich op de gemakkelijk binnen haar be reik zijnde machine te constru eren. De Stirling schokte onder di verse treffers. „De stuurboordvleugel brandt, schipper", riep een van de beman ning. Townsend keek opzij en zag hoe een vette, zwarte rooksliert als een lugubere guirlande aan de vleugel hing. Een ramp kon nu elk ogenblik worden verwacht. „Zullen we de bommen laten vallen en terugkeren, schip per?" vroeg de tweede vlie ger. „Nooit", snauwde Townsend. „We zijn bijna boven het doel. Houdt het nog 10 minu ten vol. Als we dan toch moe ten landen, laten we ze dan in elk geval nog wat te slik ken geven". Volgende artikel: Met wrakke kist in granatenregen BRAND WERD FELLER. Toen de brandweer te Elizabeth. New Yersey, om een kleine bosbrand te blussen, een slang op de dichtstbij zijnde brandkraan had aangesloten eii de kraan geopend werd. schoten de vlammen nog hoger op. Hoe ver der de kraan werd opengedraaid, hoe feller de brand werd. Enkele brand weerlieden liepen brandwonden op. De slang werd afgekoppeld en over geheveld naar een andere brandkraan m de buurt. Men was de brand daar na snel meester. De vloeistof die uit de eerste brandkraan drupte word onderzocht en het bleek een bijzonder brandbaar mengsel van benzine en kerosine te zijn. De brandkraan staat op het domein van een oliemaat schappij. „Werk van een idioot", was de verbitterde conclusie van de brandweer. ne opeens uit elkaar te barsten. Als een aangeschoten vogel dwar relde het toestel naar een bos be neden, waar het met een hevige explosie die Townsends jager deed schommelen, uit' elkaar spatte. Terug bij het 43ste squadron na de succesvolle aanval op de vijand, waarbij vijf bommenwerpers en drie jagers waren neergeschoten tegen het verlies van één Brits toestel, vond Townsend zijn col lega's bezig met een oorlogsdans, die ze La Cachita noemden. Dans HIJ keek een ogenblik naar de mannen. De La Cachita was een traditie bij het 43ste. Het was een kruising tussen een Indiaanse oorlogsdans en een Afri kaanse dodendans en het was niet recht een sinistere bezigheid een luchtoverwinning op deze wijze te vieren. De dansers, allen vlie gers, die bij het laatste luchtge vecht betrokken waren geweest, gooiden elkaar één voor één op de grond. „Wat is er aan de hand, Peter?" vroeg Tubby Caylor. „Jij hebt toch daarnet een Heinkel neerge schoten?" Townsend draaide zich af van dc woeste voorstelling en schudde hét hoofd. „Ik vraag me af wat voor vreugde iemand kan vinden in dit koelbloedige doden. Ilc heb nog steeds mijn gedachten bij die arme duivels in de Hein kel. Ze leefden nog, zie je, toen hun kist naar beneden kwam". Het was niet de eerste keer dat Townsend iemand de dood had in gestuurd met een neerstortend vliegtuig. In zijn boek „Gevechts rapport" schrijft Hector Bolitho over Townsend, dat hij „de groot ste gentleman was, die hij ooit in de luchtmacht had ontmoet. Hij was nogal schuw en afzijdig, ging 's avonds naar zijn kamer en ver meed spelletjes en feesten. Hij had geen idee van zijn eigen moed". Peter Townsend (derde vein rechts) was één van de dappe ren uit de Slag om Ene/eland. Men ziet hem hier met een aantal-collega's op een van de Engelse vliegvelden in 19J/0. hij het luchtafweer een hommen- werper vlak voor zich zag raken. Het toestel raakte door de diverse treffers in ernstige moeilijkheden en het einde was vrijwel zeker toen twee Duitse nachtjagers zich klaar maakten om de getroffen machine aan te vallen. Townsend reageerde onmiddellijk. „Kom op, heem ze te pakken", schreeuwde hij voor de „huis-telefoon". Vol gas IJ gaf de Stirling, een groot en tamelijk onhandig toe stel, dat de voorloper was van de grote vliegende forten uit latere oorlogsjaren, vol gas. In de bommenwerper heerste grote op gewondenheid over het feit. dat Townsend het met zijn onhandel bare machine wilde opnemen te gen de kleine en snel wendbare jagers. Nog voor ze de nachtja gers precies in het vizier hadden, spoten de boordschutters hun moordende kogelregen al het nach telijk duister in. De eerste vuur stoten vingen een van de jagers in hun dodende greep en stuurden hem wentelend om zijn as naar de inktzwarte diepte. Dc kreupele Stirling, die Townsend probeerde tc beschermen; klom moeizaam boven het wolkendek, terwijl Pe ter intussen de overgebleven Duit ser „aan de praat" hield. Of eigen lijk was het juist andersom, want het snelle jachtvliegtuig pompte gat na gat in de romp van de bommenwerper, die nog altijd 30 mijl van haar doel af was. De Duitser tolde rond Townsend en zijn mannen en bestookte de Stir ling precies vanuit de hoeken, die de boordschutter niet konden be strijken. „Er was maar één manier, waar- Zeebrugge wordt niet uit vaarschema geschrapt Naar aanleiding van het bericht over de grote belangstelling van de Ame rikaanse toeristen voor de passa- giersdienst New YorkZeebrugge Amsterdam van de American Banner Lines, deelt Vinke en Co's reisbu reau mee, dat het voorlopige plan is bij wijze van proef slechts op een enkele reis buiten het toeristen seizoen Zeebrugge als aanloophaven te laten vervallen. Het ligt geens zins in de bedoeling deze Belgische haven uit het vaarschema definitief te schrappen. In 1957 vooronderwijs 5475 vakante plaatsen. Vit de zo juist door het Centraal Bureau voor de Statistiek gepubli ceerde cijfers blijkt, dat in 1957 bij het lager ouderwijs (v.g.1.0., u.I.o. en b.l.o.) 5475 onderwijzers (hoofden hieronder begrepen) dat is 10,3 pro cent van de bezetting op 16 januari 1957, nodig waren voor het bezetten van vakante plaatsen (1.956: 5408). De behoefte ontstaan door vertrek of overlijden van onderwijzers (vervan gingsbehoefte) bedroeg 3964 of 7.5 procent (1956. 3570). Wegens uit breiding van hét lager onderwijs wa ren 1511 onderwijzers of 2.9 procent (1956: 1838) nodig. In de totale behoefte kon door aan stelling van 5092 onderwijzers voor 93 procent worden voorzien (1956: 94,4 procent). Van degenen, die het lager onderwijs verlieten, was 39 procent jonger dan 30 jaar en 14 pro cent 65 jaar of ouder. De in 1957 aangestelde onderwijzers waren voor 56 procent jonger dan 25 jaar, terwijl 716 gehuwde vrouwen (22,5 procent van alle aangestelde onderwijzeressen) naar het onderwijs terugkeerden. Overeenstemming met brouwerijen over gerstprijs Met belanghebbende groepen uit kringen van de landbouw, de brouwerijen, de coöperaties en de particuliere handel heeft on der auspiciën van het Produkt- schap voor Granen, Zaden en Peul vruchten een bespreking plaatsgehad over de afzet en prijsvorming van brouwgerst. Aanleiding tot deze be spreking was de omstandigheid dat de brouwerijen tot nu toe zeer wei nig brouwgerst hebben gekocht, ter wijl, mede dank zij de activiteit van de coöperaties op dit terrein, de ex port van brouwgerst zich gunstig ont wikkelt. Een en ander heeft tot ge volg gehad dat voor de brouwerijen het gevaar dreigde te ontstaan dat zij onvoldoende grondstof uit de Ne derlandse oogst zouden kunnen be trekken. Bij deze bespreking is er overeen stemming bereikt dat de brouwerijen een prijs van 30 zullen betalen voor partijen brouwgerst, welke voldoen aan de z.g. Nacobrouw-eisen. Hier boven zullen de gebruikelijke premies worden gegeven voorzover de partij en voldoen aan hogere dan de mini mumeisen ten aanzien van vochtge halte, kiemkracht en raszuiverheid. Men neemt aan dat deze premies in het algemeen een bedrag van 1,50 per 100 kg zullen uitmaken. Hiernaast zal het Produktschap voor Granen, Zaden en Peulvruchten een zodanig beleid met het verlenen van restituties bij export van brouwgerst voeren, dat de te exporteren brouw- ferst een niet hogere prijs zal op rengen dan de in het binnenland na te streven prijs. Bij deze bespreking is verder over eengekomen dat, wanneer ook dan de prijsuitzetting van de gerst kunst matig wordt beïnvloed door middel van monopolieheffing, in de toekomst vóór het seizoen door de" belangheb bende groepen een zodanige overeen komst zal worden afgesloten met be trekking tot de aankoop van -brouw gerst door de Nederlandse brouwerij en, dat aan de brouwgersttelers een redelijk te achten brouwgerstpremie kan worden betaald. Illlllllllllllll!lllllllllllllll[|l!llilllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllli!lllllllllll|i Hoge druk met zon M (Van onze weerkundige medewerker) j Alleen boven Zeeland kwamen M H er op „Prinsjesdag" enkele spaarzame opklaringen voor. n Elders bleef het zwaar bewolkt M met nu en dan wat lichte regen. De kleine depressie, die dit minder fraaie weer veroorzaak- te is snel naar Polen H trokken. Een sterk H gebied heeft zich boven de s Britse eilanden en de Noordzee M ontwikkeld en is thans bezig ez zich naar het oosten uit te p breiden. Ook boven Skandina- |1 vië is de luchtdruk sterk ge- stegen waardoor de wind ge- lcidelijk naar noord-oost tot oost draait. Het weer krijgt een belangrijk zonniger karakter M waardoor de middagtempera- tuur weer iets hoger wordt en §j tot dicht bij' 20 graden Celsius kan stijgen. Het is waarschijn- lijk dat deze ontwikkeling op- 7: nieuw enkele dagen met fraai. zonnig septemberweer gaat 2= H brengen. 22 Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillll Het Wereldgebeuren „Cromwell" Tom Driberg, die al enige keren zeer verdienstelijk werk heelt geleverd als oorlogscorrespon dent, ontving van een Engels blad het verzoek, artikelen te schrijven over de toestand op Cyprus die wel op zeer tragische wijze een burgeroorlog na bij komt. Driberg stapte te Londen in het vliegtuig en zoals dat meer gaat: juist bij zijn aankomst op Cy prus deed zich een nieuwe ontwikke ling voor die zich uitermate leende voor een publicistisch onderzoek. Er waren op het eiland pamfletten ver spreid door iemand die zich, naar de befaamde Britse staatsman uit de ze ventiende eeuw, „Cromwell" noemde. De nieuwbakken Cromwell liet m zijn vlugschriften en op aanplakbil jetten weten, dat hij zijn krachten wil meten met de ondergrondse bewe ging van Griekse Cyprioten die stre ven naar aansluiting van het eiland bij Griekenland. Hij heeft zich dus uitgeroepen tot de ondergrondse te genvoeter van Grivas (schuilnaam: Dighenis) die de Griekse ondergrond se leidt. Ook de Turkse minderheid (een vijfde deel der bevolking) dia voor aansluiting van deze Britse ko lonie bij Griekenland niets voelt, heeft een ongeregelde strijdorganisatie die zich bij tijd en wijle in de onderlinge conflicten op het eiland laat gelden. Tot dusver heeft de Britse gouver neur zich hij alle militaire acties die hij tegen opstandige Cyprio ten ondernam erop kunnen beroepen, dat het erom ging, de orde te bewa ren. Maar nu dreigt het gevaar, dat Engelse bewoners van het eiland, on der leiding van „Cromwell", een be langrijke bijdrage zullen leveren tot het ontstaan van een complete chaos. Tom Driberg constateerde, dat „Cromwell's" illegale actie onder meer de bedoeling had, gouverneur sir Hugh Foot openbaar in gebreke te stellen. Op de pamfletten en aanplak biljetten komt onder meer de be schuldiging voor, dat de gouverneur met meer dan dertigduizend soldaten nog niet in staat is, voor orde op het eiland te zorgen. Maar hij concludeer de vervolgens, dat het helemaal mis moet lopen wanneer tegenover de Griekse ondergrondse een Britse in beweging komt, die „terreur met ter reur zal beantwoorden". en wegge- n hogedruk Na terugkeer in het paleis Lange Voorhout verschenen het koninklijke paar en de prinsessen Beatrix en Ire ne op het balcon om de menigte voor het paleis toe te wuiven. oor sir Hugh Foot is het wel ver velend, dat pottekïjker Tom Dri berg over Cyprus rondzwerft. Vooral is deze journalist hinderlijk omdat hij tegelijk nog een andere functie vervult: Driberg is voorzitter van de Britse Labourpartij. Zijn be vindingen bepalen voor een deel de houding, die zijn partij in de toe komst zal aannemen. Ën omdat hij ook lid van het Lagerhuis is, klinkt zijn mening veel verder door dan de eigen kring. Het is daarom, dat sir Hugh Foot ongetwijfeld alles in het werk stelt om nog tijdens Dri- bergs aanwezigheid de ondergrondse „Cromwell" op te sporen. Er wordt beweerd, dat dit niet zo'n grote kunst moet zijn: men mag aannemen dat de Britse geheime dienst, die nog steeds niet erin is geslaagd om de Griek Dighenis te ontmaskeren, de Britse gemeenschap op 't eiland van haver tot gort kent. Maar ook in „Cromwellsgeval is 't arrestatiebe vel tot dusver niet tot een afgeronde uitvoering gekomenIn afwach ting van de arrestatie van „Crom well" heeft Driberg de gouverneur aanbevolen om wat de behandeling van de terreurorganisaties betreft geen onderscheid te maken. Hangen er pamfletten van de Eoka op de mu ren, dan worden gewoonlijk lukraak wat Grieken opgetrommeld om ze te verwijederen. Voor de verwijdering van pam fletten die „Cromwell" laat ophangen, moet men nu volgens Driberg telkens een dozijn Engelsen uit de bar van het Ledra-paleishotel in Nicosia laten aanrukken. Het zal waarschijnlijk niet spoedig tot 'n dergelijke „gelijk stelling" van Grieken en Britten ko men. Maar het staat wel vast. dat gouverneur sir Hugh Foot met steeds verwarder verwikkelingen te maken krijgt. TOM DRIBERG ..in twee functies naar Cyprus.. Vierde atoomonderzeeboot in dienst van de vloot. De Amerikaanse marine heeft maan dag haar vierde atoomonderzeeboot, de „Swordfish", overgenomen. De „Swordfish" heeft evenals het zusterschip .Skate, bekend van de tocht onder het poolijs, een waterge- koelde kernreactor voor aandrijving. Aan boord van de „Swordfish" ver telde commander Shannon D. Cra mer, dat de snelheid van zijn schip verbazingwekkend is. De „Swordfish" is genoemd naar een onderzeeër uit de Tweede Wereldoor log, die ter hoogte van Okinawa door een Japanse mijn vernield is. #De Indische politie heeft 164 personen gearresteerd, die te Calcutta een „voed- seldemonstratie" wilden houden. Onder de arrestanten bevinden zich de commu nistische leider Ghosh en een ander lid van-de wetgevende raad van .West-Ben galen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 3