Net van 180 controlestations
tegen overtreding A-bom-akkoord
Amerikaanse genezings-evangelist
Osborn bezoekt Nederland
KiA mm 1
OVERVLOEDIGE VISVANGST
VOOR NEDERLANDSE KUST
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 1958
PROV IN C1 ALE ZEEUWSE COURANT
8
VOORSTELLEN GENEEFS OVERLEG:
Ook Benelux zou voor vestiging
in aanmerking komen
I)e meest vooraanstaande atoomgeleerden uit het oosten en het wésten,
die donderdag hun beraadslagingen te Genève beëindigd hebben, hebben
hun regeringen er in een geheim rapport mededeling van gedaan, dat een
globaal netwerk van 180 controle-centra in staat zou kunnen zijn om op
effectieve wijze Iedere schending van enige betekenis van het verbod, proe
ven met kernwapenen te nemen, vast te stellen.
Dit eindrapport beveelt aan om tien van die centra of stations te plaatsen
aan boord van met hydrofoons uitgeruste schepen op zee en 170 op het
land, naar op betrouwbare wijze uit kringen van de conferentie wordt ver
nomen.
Een van de Europese stations zal, zo
gelooft men, in de Benelux-landen
worden opgericht, omdat men daar
het type landschap vindt, dat, naar
het rapport van de geleerden aan
geeft, de voorkeur verdient voor het
instellen van controleposten.
Enkele van de stations zullen een ge
bied beslaan van niet minder dan 13
vierkante kilometer, waarin zich dan
een grnep van ongeveer twintig seis-
mografen zal bevinden.
Verwacht wordt, dat de stations on
geveer 30 waarnemers met him assis
tenten zullen hebben.
Dat hele netwerk zou ook inhouden,
dat er vliegtuigen boven continentale
Directeur van universiteit
Jena naar westen gevlucht.
Prof. Josef Haemel, de 63-jarige di
recteur van de Universiteit van Jena,
is uit Oost-Duitsland gevlucht.
Haemel werd kort na 1945 lid van de
„Socialistische Eenheidspartij" en
heeft verscheidene hoge Oostdultse
onderscheidingen ontvangen.
Het nieuws is, 10 dagen voor het 400-
jarlg bestaan van de universiteit zal
worden gevierd, bekendgemaakt.
Prof. Haemel verklaarde vrijdag in
West-Berlijn tegenover de pers, dat
hij na zware innerlijke strijd om poli
tieke redenen de stad heeft verlaten
waar hij 35 jaar geleefd en gewerkt
heeft en waarvan hij ereburger was.
De professor is donderdag met zijn
vrouw in West-Berlijn aangekomen.
Uit West-Berlijn wordt sedert
woensdag dr. Erwin Neumann,
van het anticommunistische West-
berlijnse Comité van Vrije Juris
ten, vermist. Het comité vreest dat
Neumann naar Oost-Duitsland is
ontvoerd. Neumann is woensdag
ochtend voor het laatst gezien,
toen hij met zijn boot zeilde op de
Wannsee, een meer dat gedeel
telijk in West- en gedeeltelijk in
Oost-Berlijn ligt. Neumanns voor
ganger, dr. Walter Linse, werd in
juli 1952 door communistische
agenten uit West-Berlijn ontvoerd.
Volgens mededelingen van de ster
renwacht te Utrecht zal op 22 augus
tus de vuurpijl van de derde Russi
sche kunstmaan te zien zijn om 20.41
uur in het zuidwesten op een hoogte
van 32 graden, gaande van west naar
zuid.
Brusselse kermis
(Slot van pag. 1)
veronderstelt kennis van allerlei ge
bruiken, legenden en liederen, welke
in een bepaalde streek leven of heb
ben geleefd. En in dit geval is daar
van toch eigenlijk géén sprake.
Wij herinneren ons, hoe enige jaren
geleden bij de opening van het Mid
delburgse Openluchttheater de be
kende kostuumdeskundige De Bree
met een kleine groep een demonstra
tie gaf van klederdrachten. Dat was
folklore. Hier werden toen tot in de
puntjes verzorgde Zeeuwse kostuums
getoond, waarbij de organisator van
elk onderdeel het gebruik en de zin
verklaarde. Nogmaals: folklore van
de bovenste plank.
Neen, dameskoren, boerenkapellen,
volksdansgroepen in kostuum
hebben weinig te maken met
traditie in de zin van „leefwijze van
de eigen gemeenschap", weinig ook
met folklore. Niettemin mogen zij
wat ons betreft heus wel op een we
reldtentoonstelling optreden. Zo
zwaar behoeft men deze zaak nu toch
ook weer niet te tillen, dat hier een
veto op zijn plaats zou zijn. Een ver
keerde indruk van ons land? Och,
iedere bezoeker van de Expo zal zich
woensdag werkelijk wel gerealiseerd
hebben, dat niet alle Nederlandse da
meskoren Bevelandse kappen dragen
en niet alle fanfare-korpsen lakense
pakken. Zomin alle Canadezen in een
uniform van de bereden politie rond
lopen en alle Japanse dames in kimo
no. Trouwens, het was in Brussel
wel héél makkelijk om er achter te
komen, hoe ons land werkelijk leeft
en werkt, namelijk door een bezoek
aan het Nederlandse paviljoen. Déar
is het heus geen kermis
GEEN MISDAAD. Hijgend en druip
nat kwam een kleine jongen het po-
litie-bureau te Richmond binnen-
strompelen.
Hij haalde diep adem en zei: „Ik ben
zo net in de rivier gevallen en ik
dacht, ik zal me maar aangeven."
De dienstdoende politie-functionaris
legde de 10-jarige knaap, Tony Wil
liams geheten, uit dat het geen mis
daad was in een rivier te vallen, wik
kelde hem in een deken en bracht
hem thuis.
vakken zouden vliegen, in noord-
zuidelijke richting, voor het verzame
len van luchtmonsters om die te „tes
ten" op ongebruikelijke hoge radio
activiteit.
Zo'n systeem, zegt het rapport, zou
betekenen, dat „welke voorzorgs
maatregelen door een schender van
de overeenkomst ook zouden worden
genomen, hij niet gevrijwaard zou
zijn, ontdekt te worden, in het bijzon
der als men bedenkt, dat de inspec
tie natuurlijk uitgevoerd zal worden
in de buurt van de plek, waarboven
of waarop de verdachte ontploffing
plaats heeft gehad.
Het rapport, aldus wordt uit betrouw
bare bron vernomen, bepaalt dat een
ontploffing van 1 kt (kilo-ton) of on
geveer van de kracht van 1000 ton
t.n.t. het minimum „formaat" ont
ploffing is, dat binnen het voorgestel
de systeem van controle zou vallen.
In kringen van de conferentie ver
klaarde men dienaangaande, dat dit,
in atoomcijfers gezien, een vrij kleine
ontploffing is.
Het eindrapport van 26 pagina's, met
zeven aparte toevoegsels, die in het
geheel 18 extra pagina's beslaan, legt
er de nadruk op, zo verneemt men,
dat enige verdachte ontploffing „tij
dig geanaliseerd dient te worden en
beveelt aan, dat bepaalde teams de
bevoegdheid zouden krijgen onderzoe
kingen in te stellen in gebieden, waar
men vermoedde, dat ontploffingen
hadden plaatsgevonden.
Het rapport stelt voor om tussen
de contiolestations verschillende
afstanden te bepalen, waarbij af
standen van niet minder dan 3000
km op zee voldoende worden ge
acht, om afdoende bescherming te
geven.
Er zouden echter veel meer en
dichter op elkaar aangelegde sta
tions moeten komen in gebieden,
waar de natuurlijke obstakels of
de natuurlijke verschijnselen bij de
opsporingsmethode tussenbeide ko
men.
In totaal zullen er ongeveer 6 sta*
tions in Europa, 87 in Azië, 16 in
Afrika, 40 in Noord- en Zuid-Aineri-
ka, 4 in het Zuidpoolgebied, 7 in
Australië, 10 aan boord van schepen
en nog 60 andere op verscheidene
eilanden worden ingericht.
Volgens betrouwbare mededelingen
bevat het rapport geen aanbeveling
om stations op te richten in enig in
het bijzonder met name genoemd
land.
Het Wereldgebeuren
„WE STONDEN ALS IN SARD1NESVAT"
Goede dagen voor
Ouddorpers.
De vissers van twaalf kotters uit
Ouddorp hebben donderdag voor de
Nederlandse kust tussen Egmond en
IJmuiden op nog geen 3 tot 4 mijl
van het strand af een merkwaardig
overvloedige visvangst beleefd. In 12
uur tijds werden door de scheepjes die
in span visten twee schepen trek
ken dan een treilnet over de zeebo
dem per span genoeg sardines om
500 tot 700 kisten er mee to vullen
van zee gehaald. Elke trek kon
slechts van 20 minuten tot een half
uur duren danr de schippers vreesden
dan anders de nylonnetten zouden
scheuren. Enige keren kwamen de
netten boven water met 10.000 kilo
sardines er in (hetzelfde als 200 kis
ten vol)Voor een dergelijke hoeveel
heid sardines moet men gewoonlijk
dagen lang vissen.
De kotters, die donderdagavond met
hun buit in de ruimen diep in het wa
ter liggend de haven van IJmuiden
binnenliepen verkochten de gehele
vangst voor het hoge bedrag- van 12-0
gulden per ton aan een vismeelfa-
briek te Huizen. De sardine is niet
geschikt voor de consumptie, daar ze
zeer vet is en snel aan bederf onder
hevig door de heersende hoge tempe
raturen.
De ontdekking van de grote sardine-
school voor de Nederlandse kust werd
gedaan door de schippers van twee
Urlter kotters. Beide schippers beslo
ten de sardinevissers van Ouddorp
en Stellendam te waarschuwen, die
met hun speciale nylonnetten zeker
profijt van de vondst zouden trekken.
Schipper J. Molesteeg van de Oud-
dorp 10, die in span had gevist met
de Ouddorp 19 vertelde: „Zulke gro
te vangsten heb ik nog nooit meege
maakt. We stonden aan dek gewoon
in een sardinesvat".
Vrijdagmorgen -is de vloot van 12
schepen weer uit IJmuiden vertrok
ken om de sardines te achtervolgen.
Tijdens het historische Wallenspel
te Hulst dreigde even paniek onder de
deelnemerstoen plotseling een vaar
tuig kapseisde, waarmede Vlaamse
invasietroepenaan land poogden
te gaan. Het liep gélukkig allemaal
goed aj, ondanks het natte pak dat
een zevental jongens opliep.
Foto P.Z.C.).
Duitse gift voor herstel
St.-Laurens te Rotterdam.
Tijdens een bezoek aan de in de
Tweede Wereldoorlog grotendeels ver
woeste Grote- of St.-Laurenskerk te
Rotterdam, die weer gerestaureerd
wordt, heeft, bisschop dr. Jacobi uit
Oldenburg in Duitsland gisteren een
bedrag van 90.000 DJMT. overhandigd
aan de voorzitter van het college van
gecommitteerden tot de zaken der
Ned. Herv. Gemeenten te Rotterdam,
dr. H. J. Eykman.
Dit geld was bijeengebracht door de
president van de Duitse bondsrepu
bliek prof. Heuss en de Westduitse
Evangelische Landeskirchen als bij
drage in de restauratie van de kei'k.
De bisschop, die het initiatief hiertoe
nam, zei bij het overhandigen van de
gift, dat deze bedoeld is om de kloof
tussen Nederland en Duitsland uit het
verleden te overbruggen.
Het geld is bestemd voor twee ra
men, maar het is nog niet bekend hoe
deze uitgevoerd zullen worden.
Scheepsmaker onder
blok beton
Dodelijk ongeluk te Vlissingen
Op de hoek Scheldestraat-Aagje De
kenstraat te Vlissingen is vrijdagmor
gen de 44-jarige scheepsmaker E. F.
de M. uit 's Heerenhoek onder een
blok beton van ongeveer zes ton be
kneld geraakt en op slag gedood.
De man stond achter op een vracht
auto van de Kon. Mij. „De Schelde",
waarmee de betonblok werd vervoerd.
In de bocht begon de blok te schui
ven, als gevolg waarvan de auto fi
naal kantelde. De M. werd daarbij
onder de lading bekneld; Het slacht
offer was gehuwd en vader van zes
kinderen.
De chauffeur van de auto, E. O. uit
Vlissingen, liep een lichte verwonding
aan zijn hoofd op. Nadat de beton
blok met behulp van een rijdende
kraan was verwijderd, hebben twee
rijdende kranen de licht beschadigde
auto overeind gezet.
Motoren van „Hugo de Groot"
liggen 200 meter diep.
Onderzoek naar oorzaak van ramp
kan maanden duren.
De heer A. W. Fournier, adjuuct-in
specteur van de rijksluchtvaartdienst,
dis sinds iriei 1956 speciaal belast is
met het vooronderzoek bij luchtvaart
ongevallen heeft gistermiddag bij
aankomst op Schiphol na zijn terug
keer uit Ierland, verklaard dat elke
conclusie omtrent de mogelijke oor
zaak van de ramp met het K.L.M.-
toestel PliL.K.M., de Super Con
stellation „Hugo de Groot" voorbarig
moet worden genoemd.
Op de vraag of de motoren van de
„Hugo de Groot" nog naar boven
zullen of kunnen worden gebracht,
antwoordde de heer Fournier, dat hij
daaromtrent inlichtingen heeft inge
wonnen. Hij heeft gesproken met een
ervaren zeekapitein die hem heeft
medegedeeld, dat de oceaan ter plaat
se meer dan 200 meter diep is en de
golfhoogte gemiddeld 3Vz meter. De
zeekapitein had verklaard, dat men
beter doet aan deze kust dergelijk
werk achterwege te laten.
Het onderzoek naar de oorzaak zal
"nog maanden vorderen. Het verzamel
de materiaal zal op Schiphol worden
geschift en bestudeerd. De raad voor
de luchtvaart zal te zijner tijd in
openbare zitting de zaak behandelen.
Voortijdige bekendmaking van be
paalde details kan het- onderzoek op
het ogenblik schaden.
Amerikaanse evangelist
Osborn predikte in Den Haag.
De 34-jarige Amerikaanse evangelist
en gebedsgenezer P. L. Osborn is gis
teravond begonnen met zijn campag
ne in Nederland met een prediking
voor naar vage schatting 10.000 be
langstellenden op het Malieveld in
Den Haag. Reeds omstreeks vier uur
zat een aantal geïnteresseerden op
meegebrachte stoeltjes voor het ruw
houten podium waarboven een span
doek hing met de woorden „Jezus is
gisteren en heden dezelfde".
Rev. Osborn zeide na prediking van
het evangelie, dat hij de eerste avond
in Den Haag niet aan God genezing
van alle ziekten wilde vragen, maar
alleen beterschap voor diegenen die
aan één oor geheel doof waren. Deze
aanwezigen moesten een vinger in
het dove oor steken, daarna bad hij.
Hij vroeg na dit gebed de aanwezi
gen die zich genezen voelde op het
podium te komen. Enige tientallen
aanwezigen voldeden aan dit verzoek.
Zij getuigden, dat zij weer konden
horen met het dove oor. Mevrouw
Osborn, de echtgenote van de predi
ker leidde de predikant in.
Op het Malieveld waren voorts vele
zieken, sommigen lagen op brancards.
Een tolk, de prediker J. Maasbacli
uit Gouda, vertaalde de prediking en
de gebeden van de Amerikaanse evan
gelist.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Te veel nadruk op genezing door gebed
Wanneer dit artikel verschijnt is de Amerikaanse genezingsevangelist T. L.
Osborn al in ons land. Hij zal hier zijn van 22-31 augustus. Volgens de be
richten heeft hij in Den Haag en Groningen zijn werkterrein gekozen.
Toen Billy Graham enige jaren geleden in het Feyenoord-stadion te Rot
terdam sprak, was deze gelegenheid, die een massaal aantal mensen kau
herbergen, geheel gevuld. We hoorden van een middelbare school die er
bijna en-bloc heen was geweest. Zo zullen ook nu de samenkomsten van
Osborn uugui trekken, want er is ook nogal wat reclame voor gemaakt. En
hoeveel dagbladen en tijdschriften hebben geen artikel aan hem gewijd,
hetzij dat ze juichten over zijn komst, hetzij dat ze waarschuwden voor deze
iuan-van-over-zee. Dit alleen al zou voldoende zijn om de man te gaan
horen, wanneer men tenminste zonder veel moeite daartoe in de gelegenheid
is. Bovendien, massa-samenkomsten werken suggestief. We gaan gemak
kelijk mee met een grote massa en zo zal ook Osborn wel niet te klagen
hebben over gebrek aan opkomst.
We hebben deze Amerikaanse predi
ker een genezingsevangelist genoemd.
Hier moet tocli wel, willen we hem
recht doen, iets meer nadruk vallen
op het tweede lid van dit samenge
stelde woord. Hij wil een evangelist
zijn, een evangelieprediker. We kun
nen hem rangschikken onder de op
wekkingspredikers. Die zijn er door
alle tijden heen geweest; mensen, die
in staat waren zo te spreken dat hele
massa's daardoor bewogen werden.
Gewoonlijk hebben deze predikers een
populaire wijze van spreken, zonder
dat zij daarbij vulgair behoeven te
worden. Ze weten zeer aanschouwelijk
en meestal in beeldende taal te schil
deren wat zij willen zeggen. Wie wel
eens zulk een samenkomst heeft mee
gemaakt, weet hoezeer men geboeid
kan zitten luisteren van het begin tot
het einde. We zijn eens naar zulk een
samenkomst geweest, een halve men
senleeftijd geleden, waar ook een
Amerikaan sprak. Een grote zaal vol
mensen! We gingen er heen met
iemand die geen woord Engels kende.
Hij vertelde me later dat hij ademloos
had zitten luisteren door de wijze
waarop de evangelist sprak en door
zijn gebaren, verstond hij wat hij zei,
nog vóór de vertaler dit in het Neder
lands overbracht.
Voor Osborn zijn er geen zalen groot
genoeg. Er zullen in Den Haag en
Groningen dan ook openluchtsamen
komsten worden gehóuden. Ook dit is
feitelijk niets bijzonders in de opwek
kingsbeweging. Wanneer ge in Corn
wall komt, wijst men U nog natuur
lijke dalkommen in het landschap,
waar in de 18de eeuw John Wesley,
een van de grote en klassieke voor
beelden van een opwekkingsprediker,
gewoon was te preken. Wanneer we
de naam van Wesley noemen, denken
we tegelijk aan de kerk die er in En-
geland (en ook in andere delen van
de wereld) nu nog is en die, behalve j
dat ze Methodisten Kerk wordt ge
noemd. in sommige delen van Enge
land ook wel wordt aangeduid met de
naam van haar stichter. Wesley heeft j
massa's op de been gebracht met zijn
prediking, maar tegelijk heeft hij i
daaruit iets blijvend georganiseerd.
Hij heeft geweten, dat het niet vol- i
doende was enkele keren mensen in
groten getale bijeen te krijgen en hen
in vervoering te brengen door het
woord dat gepredikt en het lied dat
gezongen wordt. Die mensen moeten
het woord van het evangelie meedra
gen en overdragen aan anderen.
Daaruit moet onherroepelijk een ge
meenschap ontstaan. Het gevaar van
opwek .ngspredikers in grote stijl is,
dat zij beroering en beweging bren
gen. Het vlamt en knettert wanneet-
zij met hun campagne bezig zijn, doch
het is dikwijls als een strovuur dat
(Vervolg op pag. 10)
Onder Arabieren
Mahmoed Fawzi is in dc omgeving
der Verenigde Naties geen on
bekende. Toen hij er dezer da
gen arriveerde om de spoedvergade
ring betreffende het Midden-Oosten
bij te wonen in zijn ambt van minister
van buitenlandse zaken der Verenigde
Arabische Republiek, kenden ver
scheidene vertegenwoordigers van an
dere landen hem terug van vorige ge
legenheden dat hij maar toen al
leen nog maar voor Egypte, dus nog
niet voor de Syrisch-Egyptische Unie
die toen nog niet bestond het woord
voerde. En degenen die hem kennen,
weten dat hij zich van de dossiers dei-
internationale kwesties even nauw
keurig op de hoogte stelt als vroeger
van de dossiers der beklaagden die nij
als advocaat verdedigde.
Moeilijk kan men zich ingewikkel
der zaken voorstellen dan die
waarover de algemene verga
dering de afgelopen twee weken on
derhandeld heeft; de conflicten in het
Midden-Oosten.
Fawzi's Russische collega Gromiko
heeft flink uit het propagandavaatje
getapt toen hij in de algemene verga
dering de Russische resolutie: onmid
dellijke terugtrekking van de Ameri
kaanse en Engelse troepen uit Liba
non en Jordanië verdedigde. Maar het
was duidelijk, dat deze resolutie met
de feiten geen rekening hield, en dat
er op aanvaarding van deze denkbeel
den evenmin kans was als op goedkeu
ring van de de door zeven westerse
landen ingediende resolutie waarin
o%rer die buitenlandse troepen niet di
rect gesproken werd, al zouden Ame
rika en Engeland in feite niets liever
zien. dan dat hun troepen spoedig
Jordanië en Libanon kunnen verlaten
en hun taak daar wordt overgenomen
door de Verenigde Naties.
Intussen pleegde Fawzi achter de
schermen druk overleg met de ver
tegenwoordigers van andere Ara
bische landen: Libanon, Jordanië,
Irak, Libië, Marokko, Saoedi-Arabië.
Soedan, Tunesië en Jemen, die met
Egypte de Arabische Liga vormen,
welke de laatste tijd niets meer van
zich liet horen en doodgewaand werd.
Zij vonden het vooruitzicht van een
blijvende impasse over deze kwestie
blijkbaar heel onprettig en het resul
taat was een Arabische resolutie, die
donderdagavond door de assemblee
met algemene stemmen werd goedge
keurd.
Deze resolutie bevat de „hernieuwde
verzekering", dat de leden van de
Arabische Liga eikaars grondgebied
of soevereiniteit niet zullen schenden,
dat zij elkaar niet zullen aanvallen
en geen inmenging zullen plegen in
eikaars binnenlandse aangelegenhe
den. Daartegenover wordt wederzijd
se hulp beloofd. Hammarsköld moet
besprekingen voeren om de onafhan
kelijkheid en territoriale integriteit
van Jordanië en Libanon te waarbor
gen en onderhandelen over een pro
gramma van economische ontwikke
ling, zoals dit vorige week door Ei
senhower is voorgesteld. Hij moet
zich zo spoedig mogelijk verstaan
met de betrokken landen om het te
rugtrekken van Britse en Amerikaan
se troepen uit Jordanië te vergemak
kelijken.
Er is alle reden om zich over deze
gang van zaken te verwonderen,
vooral omdat men weet hoezeer
bijvoorbeeld Jodanië en Egypte, alle
bei lid van de Liga, de laatste tijd
eikaars aartsvijanden zijn. Is ookNas-
ser nu ervan overtuigd, dat men de
verdere ontwikkeling van de Arabi
sche eenheid aan een soort evolutie
kan overlaten inplaats van revolutie
aan te moedigen? Misschien is hij
zonder veel bezwaren met de wensen
van andere Arabische landen akkoord
gegaan omdat hij tot het inzicht is
gekomen voorlopig werk genoeg te
hebben aan het regelen van de toe
stand binnenslands in de Verenigde
Arabische Republiek. Hij kan immers
voorlopig tevreden zijn met het feit,
dat in Irak zijn vrienden aan het roer
staan inplaats van de vroegere rege
ring die zijn grootste tegenspeelster
binnen de Arabische Unie was. Nasser
heeft onlangs toegegeven, dat de
staatszaken er in Cairo niet gemak
kelijker op zijn geworden nu Egypte
met Syrië één republiek %'orrnt. „In
Egypte", zo sprak het staatshoofd tot
een diplomaat, „ken ik alles en ieder
een. Geen beweging onder het volk
blijft voor mij verborgen. Maar in Sy
rië ben ik een vreemdeling". Voor
Egypte is dan ook op dit ogenblik het
gevaar niet uitgesloten, dat Syrië zich
meer en meer zal oriënteren op het
„nieuwe" Irak, waarmee het grenzen
gemeen heeft, hetgeen met Egypte
niet het geval is. En de twistappel
Jordanië wil Nasser misschien om de
zelfde reden voorlopig niet opnemen:
dit geval is te ingewikkelder omdat
Israël niet onverschillig kan blijven
voor wat daar gebeurt.
Het is verblijdend, dat een Arabi
sche resolutie in deze vorm kon
worden aangenomen; het is te
hopen dat alle betrokken staten haar
naleven. Of dat zal gebeuren, hangt
vooral af van de achtergronden der
resolutie, die wellicht te vinden zijn
in een van Fawzi's dikke dossiers.
MAHMOED FAWZI
k kenner van dossiers