Klederdrachtendepot mag geen „verhuurkantoor" worden DE KERKEN ZÓ VENKT MEN IN HET BUITENLAND ER OVER KAPPIE en hel geheim van Kattekopl STEMMEN UIT DE KERKEN »n maatschappij Discussie over huidige financiële moeilijkheden der kerken VICTORIA 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT. ZATERDAG 26 JULI 1958 EEN DESKUNDIGE AAN HET WOORD Het artikel in Wending van dr. C. J. Dippel over „De armoede der kerk" waarmee deze de huidige financiële moeilijkheden der plaat selijke kerken als onderwerp van een algemene discussie aan de orde heeft gesteld, is voor prof. dr. L. J. van Holk aanleiding geweest om een aantal bezwaren tegen de zienswijze van dr. Dippel te for muleren. Het artikel van dr. Dippel bouwt volgens de schrijver op een ge dachte van gezag, kracht, eviden tie van „de kerk", die hij erg uit de tijd vindt. Prof. Van Holk trekt onder meer in twijfel, of het juist is met dr. Dippel de welvaartsstaat aan- ijk te stellen voor het ge brek aan financiële middelen van de kerk. Voorts of het juist en billijk is het geestelijk-pastoraal-opvoed- kundig belang der kerken voor een bepaalde samenleving tot een rechtsgrond voor subsidie te ma ken. Volgens prof. Van Holk heeft dr. Dippel verzuimd te con stateren, dat te lage bijdragen aan de kerk het doodgewone ge volg zijn van te geringe „belang stelling". „Daarom: niet allereerst een ap pel op de offervaardigheid der 30 pet. meelevenden, maar een gods dienstig leven, dat de resterende 70 pet. meesleept, dót is nodig. Dan groeit ook het recht op sub sidie. Want als nou eens aan 't laatje van het departement van financiën zat waarom dan uit de openbare kas geld verstrekken groepen, die zelf te zwak be- itellen (dat betekent uitein delijk: die te weinig vurig gelo ven) om hun opzet te kunnen waarmaken Maar dat geringe geloof is slechts zeer ten dele een gevolg van de algemene welvaart. Zou b.v. niet de algemene sociale ver zekering de plaats zijn gaan in nemen van de verzekerdheid des geloofs De polis op de plaats van het sacrament? Terwijl anderzijds ook het geloof niet verzekeren kan tegen atoomschade. (En dat zit vele mensen hoog.) Neen, men moet al een sterk geestelijk leven hebben, om naar nog voller geestelijk leven te ver langen van het type, dat de kerk geven kan. Zou daar niet toch de reden liggen voor de armoede der kerk? Of is dat niet zo? Maar waarom dan die lege kerken Vandaar mijn vraag: hoe arm is de kerk eig L. J. van 1 Goed beleid Dr. De Koning, die ieder jaar ongeveer 300 predikanten in een 20-tal beraadslagingen, over het gehele land verdeeld, ontmoet en uiteraard veel te horen krijgt over dit probleem, is van me ning, dat er geen panacee is, geen enkelvoudig remedie. Noch de subsidie der overheid alleen, noch een betere „bedrijfs organisatie" der gemeente alleen, noch een vuriger getuigenis alleen, noch enfin, vult U maar in kan ons helpen. Doch slechts een breed opgezet, goed overdacht be leid op lange termijn kan in deze crisis iets uitrichten. En zal het ook kunnen bereiken. En naar mate dat vordert, komt ook het deel, dat de gemeenteleden zelf in de financiële opdracht moeten dragen wel in orde. Mits het duidelijke omlijningen krijgt in een totaai-kader van een visie, welke geloofwaardig is. En gezag heeft, omdat zij past in de realiteit van het heden en wijst naar een toekomst met uitzicht voor onze wereld. Paard van Troje Mr. André de la Porte spreekt de vrees uit, dat de kerk door financiële hulp van de staat in te roepen het paard van Troje binnenhaalt. Want wat vandaag „gevorderd" wordt als behorende tot de plicht van de staat ten opzichte van de kerk, zal morgen als „overbodig" worden „afgestemd" of zo „om gebogen" dat geen protestants christelijke kerk daar ooit genoe gen mee zal kunnen nemen. Daar liggen de consequenties van wat men zou kunnen noemen een „kerkelijk opportunisme". De macht van de kerk wordt bepaald door de overtuiging, door het apostolaat van haar belijders. Een geloof, dat bergen kan ver zetten zal ook de materiële midde len weten te vinden tot instand houding en uitbreiding van het kerkelijk leven. Aan die overtui ging en zendingsdrang ontbreekt nog wel het een en ander. Hetgeen ons weer terugwerpt op de vraag naar de taak van de Wika Leenman, één van de lei ders van de stichting „Evangelie en industrie" in Arnhem, stelt zich na enige jaren gewerkt te hebben onder fabrieksarbeiders en kantoormensen, in zijn rapport over 1957, feitelijk dezelfde vraag. Zijn we binnen de kerk met al dat actieve gedoe op de goede Aan uitvoering van een dergelijk plan zit heel wat vast Naar aanleiding van het artikel in ons blad van 15 juli jJ. over oprich ting van een „depot" van Zeeuwse klederdrachten, schrijft de heer J. Duyvetter, hoofd afdeling kleder drachten van het Openluchtmuseum te Arnhem ons: Op zichzelf is het idee niet onver dienstelijk hoe vaak gebeurt het niet, dat voor allerlei gelegenheden een beroep wordt gedaan op bezit sters en bezitters van costuums (par ticulier zowel als officieel). Maar aan deze kwestie, die niet mag ontaarden In een voor 611e gelegenheden open staand „verhuurkantoor" (Carnavals e.d. zullen uit de aard der zaak niét worden „bediend"!), zit veel meer vast, dan enthousiaste leken wel be vroeden. Het gaat namelijk niet alleen om de aanwezigheid van voldoende cos tuums en sieraden (van het eerste ruim aanwezig in verband met aller lei individuele maten...), doch niet in de laatste plaats om het uiterst be- langriike JUISTE aandoen én ver zorgen van al die onderdelen, die de drachten tot zo'n ingewikkeld „bouw sel" maken, dat niet iedereen er maar op kan worden losgelaten. Uit een museum^raktijk van vele ten toonstellingen en costuumdemonstra- ties is mij bekend, dat hiervoor een speciale handigheid, gecombineerd met een grote dosis liefde moet be staan, wil het resultaat niet „maar een verkleedpartij" zijn. In feite dus toe te juichen om het oplossen van moeilijkheden bij feestelijkheden van officiële aard, zal het plan moeten voorzien in een aparte dienst van aankleedsters en opmaaksters, ver bonden aan dit depot, wil men de drachten alle eer doen toekomen, waarop deze uit hoofde van hun over levering récht hebben. Verder zal de „depot-dienst" er op hebben toe te zien, dat allerlei materiaal regelmatig wordt her steld én aangevuld. Anders zijn er op een kwaad ogenblik slechts niet meer met fatsoen draagbare stukken over. Als costuumdeskun- dige moge ik er verder op wijzen, dat alles wat „antiek" is, niet in het depot behoort te worden opge nomen. Omdat textiel een der mate vergankelijk materiaal is, dat bij niet voldoende zorg na enkele decennia „op" is (zie de costuums, die ondanks onze waar schuwingen nog steeds in het Zeeuws Genootschap op de ver keerde wijze bleven opgesteld!), Advertentie POEDER-ZALF-OLIE «ZEEP Geen wereldreserve van voedingsmiddelen (Van onze Haagse redactie) Voorlopig zal geen wereldreserve van voedingsmiddelen worden gevormd, waarop de economische commissie van de economische en sociale raad der Verenigde Naties een dezer da gen In een met algemene stemmen aanvaarde resolutie had aangedron- en. e resolutie wijst er op, dat het mo gelijk en wenselijk is om de oogst- overschotten te gebruiken voor het vormen van nationale reservevoorra- den. Deze reserves zouden kunnen worden aangesproken in noodgeval len, terwijl deze voorraden bovendien buitensporige prijsstijgingen tenge volge van een eventueel onvoldoend locaal aanbod zouden verhinderen. In Nederland bestaat geen reserve- voorraad voedingsmiddelen en de re gering heeft ook niet het plan derge lijke reserves te vormen. Wel neemt de regering zuivelprodukten uit de markt, bijv. boter, maar dan heeft zij niet de bedoeling een voorraad te vormen, maar de prijs te beïnvloe den. Bij de handel zijn er uiteraard grote voorraden, die echter bestemd zijn om normaal te worden door verkocht. De hierboven genoemde resolutie is vooral bedoeld voor die landen met name in Azië waar tijden van hongersnood voorkomen en die steun en advies nodig hebben bij het vor men van een reserve-voorraad in gunstiger tijden. Tot het verlenen van deze steun bevat de resolutie een aanbeveling. Vier dames worden lid van het „House of Lords". De exclusiviteit van het Engelse Ho gerhuis is doorbroken: voor het eerst In 700 jaren van wetgeving door man nen mogen ook vrouwen zitting heb ben In het „House of Lords". Vier dames zijn thans tot lid benoemd, en tien nieuwe mannelijke leden volge-n haar op de voet, tezamen 'n stroompje vormend, dat 't Hogerhuis moet ver- Jongen, althans meer leven inblazen. )e nieuwe leden hebben een, echter niet erfelijke, titel gekregen, tenein de hun lidmaatschap van het hoger- huis te rechtvaardigen. Onder de nieuwe Hogerhuisleden be vinden zich mevrouw Barbare Woo- ton, voormalig hoogleraar in de socia le wetenschappen aan de universiteit van Londen, en sir Robert Boorthby, een conservatief Lagerhuislid en een vooraanstaande figuur in de Euro pese beweging. zal men er goed aan doen copieën aan te laten maken van zo ver antwoord mogelijk bijkomend ma teriaal. Alle costuumafdelingen van musea staan tegenwoordig op het standpunt dat origineel oud materiaal zo min mogelijk daadwerkelijk mag worden gedragen, wil men over zekere tijd nog een goed begrip hebben van de werkelijke stoffen uit een bepaalde periode. Verantwoordelijkheid In het licht van deze verantwoorde lijkheid tegenover het nageslacht van welke verantwoordelijkheid wij op grond van bittere ervaringen ons bewust zijn geworden mdg het authentieke materiaal dus slechts dienen als voorbeeld voor bruikbaar- draagbaar gemaakte copieën (de menselijke figuur is In de loop der tijden óók aan kleine veranderingen onderhevig geweestEen dracht als bijvoorbeeld het uitgestorven Hulster costuum MOET op deze wijze worden bewaard: indien de nu nog schaars aanwezige costuums zouden zijn afgedragen is slechts door foto's een onvolledig en dus niét betrouw baar beeld over van wat met vol doende zorg zou zijn gered. De collctie van het museum te Arn hem, waar zich ook de zich steeds uitbreidende verzameling kleder drachten van H.K.H. Prinses Wilhel- mina bevindt, toont de bezoekers een zo groot mogelijke variatie van de drachten van vroeger en nu, opge steld in het kader van tweejaarlijkse (Slot van pag. 3) ambten konden worden toegelaten. De wijkgemeente was zo georga niseerd dat het werk van de ker- keraad uiteen viel en gedaan werd door commissie, waarin de meer derheid uit niet-kerkeraadsleden bestond. Wanneer de wijkkerke- raad vergaderde waren daarbij ook aanwezig leden van de ver schillende commissies. In die commissies werken vrouwen volop mee en als zodanig zijn ook zij geregeld tegenwoordig in de ver gaderingen van de wijkkerkeraad. Hij veronderstelde dat er in zijn wijk, dit in tegenstelling met an dere, geen bezwaren zouden zijn vrouwen met ambten te bekleden, want praktisch deden ze reeds op alle terreinen het werk van de ambtsdragers. Zoals reeds gezegd Hggen de gevoe lens en uitingen over de synodale verklaring inzake het belijden pre cies andersom als bij de beslissing over de vrouw in het ambt. In deze verklaring is de synode ingegaan op de discussie, die In het laatste kwar taal van het vorige jaar gevoerd is tussen dr. Buskens en dr. De Wilde. Hier waren de fundamenten der kerk In het geding. In de discussie ging het vooral om twee zaken, nl. over de persoon van Jezus Christus en over de verhouding van het chris telijk geloof en andere religies; dus over de absoluutheid van het chris tendom. In een zestal artikelen is deze verklaring samengevat. Ze zijn te lang om hier opgenomen te wor den. In allerlei bladen hebben ze trouwens ten voeten uit gestaan. In het Gereformeerd Weekblad wrijft prof. dr. H. Ridderbos toch wel even zijn ogen uit, wanneer hij deze verklaring aan een beschou wing onderwerpt. De synode der Ned. Herv. Kerk is hier, naar zijn mening uit haar slof geschoten en ze krijgt van hem een pluim op de hoed, omdat ze niet, zoals „sommige hervormde woordvoerders" wilden, na deze discussie eenvoudig tot de orde van de dag wensten over te gaan. Dit strekt haar tot eer! Vol gens prof. Ridderbos Is deze ver klaring belangrijk, omdat ze „niet alleen de Ned. Herv. Kerk, maar ook de verhouding, waarin andere ker ken, niet het minst ook de Gere formeerde Kerken, tegenover haar staan". Bij alle vragen die hier ge steld kunnen worden vindt hij deze verklaring zo belangrijk dat hij aan het eind van zijn artikel schrijft: „Want het is eigenlijk zo gelegen dat hetgeen de synode van de Herv. Kerk met. zo grote bekwaamheid als haar positie onder woorden weet te tentoonstellingen, die steeds een an der aspect van het leven ten platte- lande vertonen ('5o-'56: het huwelijk; '57-'58: marktgang; '59-'60 geboorte en doop etc.). Door deze wisseling blijft het contact met alle costuum- roblemen levend, kan het materiaal jdig worden verwisseld en wordt de rijkdom van de collecties in een over zichtelijke tentoonstelling uitgestald. Uit de praktijk van de tentoonstel lingen vóór '55, die een meer sta tisch karakter hadden, zijn de pro blemen rond deze kwestie zo veel mo gelijk opgelost. Doordat de financiële zijde van het probleem zélfs hier een uiterst zwak punt in het overigens goed opgezette geheel blijft vormen, zijn alle obstakels nog lang niet op gelost. In vergelijk met andere ver zamelingen schijnt die te Arnhem echter de toets glansrijk te kunnen doorstaan. Uit hoofde hiervan meen ik mij tot U te mogen richten met een opbouwend waarschuwend geluid. Indien enige hulp of verdere raad no dig wordt geoordeeld, stel ik mij ge heel tot Uw dienst. Advertentie DRINK GEREGELD WATER ECHT BRONWATER HEERLUK VAN SMAAK WAARMEE ANDER WATER NIET IS TE VERGELIJKEN DENK AAN UW GEZONDHEID brengen, ons steeds dringend zou nopen ons op het voortgaande af zónderlijke bestaan van onze kerk te bezinnen, wanneer zich in de onver zwakte zin van deze woorden ook de feitelijke stand van zaken in de Her vormde Kerk met redelijke duidelijk heid zou weerspiegelen". Hoewel ze komt van buiten de Ned. Herv. Kerk is dit toch wel het meest positieve wat we gelezen hebben over de ver klaring van de synode. Daartegenover hebben de hoofdbe stuursleden van de Ver. van Vrijzin nige Hervormden In Nederland de koppen bij elkaar gestoken en dit hoofdbestuur heeft openlijk uiting gegeven aan zijn teleurstelling en verontrusting over de verklaring van de synode der Ned. Herv. Kerk. Ziijn voorzitter heeft meegedeeld dat het hoofdbestuur van plan is de synode aan te spréken „over hétgeen tèn aanzien van deze verklaring is ge schied" Volgens hem is hier een „ju- diciële leerultspraak" gedaan en hiermee zijn de grenzen van het ker kelijk gesprek overschreden. De sy node heeft hiermee „de deur geopend voor leeruitspraken, die de kerk als geheel bij overrompeling overvallen zonder dat de gelegenheid heeft be staan het onderwerp In den brede te behandelen". Ook prof. Banning blijkt de mening te zijn toegedaan dat de synode voortijdig heeft Inge grepen" in een levendige discussie, die zich nog moet ontwikkelen". Dit zijn twee meningen over de uitspraak van de synode, die nog al wat verschillen. Bekend is dat de Ver. van Vrijzinnige Hervorm den niet erg gebrand Is op leer uitspraken. Een feit is nu eenmaal dat een kerk, ook de Ned. Herv. Kerk, daaraan gebonden is en dat de deur voor leeruitspraken al open staat. De kerkorde laat daarover geen twijfel bestaan. Het komt ons echter voor dat de Generale synode geen leeruit- spraak heeft bedoeld. In dé dis cussie tussen dr. Buskes en dr. De Wilde ging het over de grenzen der kerk. Deze discussie heeft ge staan in Woord en Dienst, het of ficiële orgaan van de Ned. Herv. Kerk. Zij heeft er van het begin af aan mee te maken gehad, want het is haar eigen orgaan. We krij gen eerder de indruk dat de syno de heeft willen aansporen tot voortzetting van het kerkelijk ge sprek, dat moet blijven binnen de grenzen van het belijden der kerk. Wanneer deze mening juist is, is de discussie geenszins ten einde en zullen we er nog wel meer van horen. H. (Advertentie) Gewichtsgrenzen baconvarkens gewijzigd In verband met de ongunstige prijs vorming voor de Nederlandse bacon op de Engelse markt en gezien de toestand op de varkensmarkt hier te lande, heeft het bestuur van het pro- duktschap voor vee en vlees besloten de maximum-gewichtsgrens voor ba convarkens van 72 tot 70 kg te ver lagen. Dientengevolge zullen met ingang van maandag 28 juli a.s. tot nader order slechts varkens met een koud geslacht gewicht van 63 t.e.m. 70 kg voor de baconbereiding worden be stemd. Twee Duitsers zijn In Karlsruhe tot 18 maanden gevangenisstraf veroordeeld wegens pogingen om het Belgische NA VO-geweer in handen te spelen van de Russische geheime dienst. GEEN GETREUZEL De Britse „News Chronicle" schreef gisteren dat Kroesjtsjew veel plezier moet hebben gehad van zijn voorstel om maandag al een topconferentie te houden. Hij kent immers de voor liefde van het westen om eerst onder elkaar overleg te plegen. Door op re delijke wijze een kort uitstel voor te stellen, moet het westen zich hoeden voor het vervallen ln een oude fout: het maken van de indruk dat het treuzelt en tot nitstel geneigd is op basis van voorwendsels die voor het publiek veel te moeilijk zijn om te begrijpen, aldus het blad. De Londense „Daily Mirror" zegt dat het onverstandig zou zijn als het westen zou trachten het begin der besprekingen uit te stellen tot na de komende week. Macmtllan moet onze bondgenoten en speciaal de Ver. Staten ervan overtuigen dat uit stel de zaak van het westen zal scha den en de publieke opinie totaal ont moedigen, zo meent de „Daily Mir ror". KOMPAS Het blad van de communistische partij van de Sowjet-Unie, de Praw- da, deed een beroep op de westelijke >v J Toelating van vrouwen tot het ambt in Duitsland. In de Evangelische kerk van de Palts is nu het ambt openge steld voor vrouwelijke theologen, ofschoon een vrouwelijke predi kant met emeritaat moet gaan wanneer zij trouwt. De regionale kerken van Lubeck en Anhalt hebben eveneens besloten vrou wen toe te laten tot de bediening. Het is voor het eerst, dat de toe lating van vrouwen tot het ambt kerkrechtelijk is gesanctioneert in de Duitse regionale kerken. Negentig procent Australiërs behoort tot een kerk. Meer dan 90 procent van de Australiërs zijn volgens een en quête van de universiteit van Sydney Christenen. Daarvan noemden 41.9 procent zich Ang licanen, 24.3 rooms-katholieken, 12 procent Methodisten, 10.7 pro cent Presbyterianen, 1.5 procent Baptisten en 1.5 procent Luthera nen. Congregationalisten, Leger des Heils en andere religieuze groepen omvatten 6 procent. „Luchtpost van God". Verschillende Amerikaanse orga nisaties, die de overtuiging heb ben, dat de Bijbelse boodschap de beste oplossing is van de actue le wereldproblemen, hebben zich aaneengesloten voor een gemeen schappelijk arbeidsproject om de Bijbel en gedeelten van de Bijbel in massa te verspreiden in afgele gen gebieden van deze wereld. Als eerste arbeidsveld kwam Mexico in aanmerking. Onder het motto „Luchtpost van God" hebben laagvliegende vliegtuigen in deze streken een miljoen exemplaren van het Johannes-evangelie ver spreid. weg, wordt de kerk daardoor niet verwereldlijkt? Zelfs binnen de kerk wordt het „Bid en werk" ge ïnterpreteerd als „Werk en Bid". De arbeid dreigt overal verafgood te worden. Behoort de kerk zich niet terug te trekken op zijn enige ware bas tion, waarin ze hoedster kan en mag zijn van het heilsgeheim, van het mysterie, gelijk in Rusland de orthodoxe kerk dat op indrukwek kende wijze gedaan heeft sedert de revolutie? Maar kannen we dan nog spreken van wegdrukken van de kerk door de verzorgingsstaat. Vraag: waar ligt de wezenlijke taak van de kerk en waar ligt die van de staat? regeringen om „zonder verwijl" een topconferentie te houden binnen het kader van de Verenigde Naties. Het blad deed dit na te hebben geconsta teerd, dat de berichten uit het bui tenland „aanwijzingen geven dat be paalde kringen in de Verenigde Sta ten, Engeland en Frankrijk er ken nelijk op uit zijn de besprekingen uit te stellen." „Als op commando," zo zegt het blad, „citeren veel invloedrijke Ame rikaanse kranten „gezaghebbende kringen" die zeggen dat er „moei lijkheden" zijn met betrekking tot de conferentie." „Onnodig te zeggen dat geen van deze „moeilijkheden" ernstig kunnen worden genoemd, indien de regerin gen van Frankrijk, Engeland en de Verenigde Staten oprecht een confe rentie van de regeringshoofden wen sen om het belangrijkste en meest vitale probleem van deze tijd: het be waren en verstevigen van de vrede, te bespreken." „In deze gespannen atmosfeer, die is ontstaan na 't onverantwoor delijke optreden van agressieve Amerikaanse en Britse kringen in Libanon en Jordanië, is de idee van topbesprekingen, voorgesteld door de Sowjet-Unie, gaan werken op de verbeelding van miljoenen. Zij is daarbij geworden tot een kompas in de strijd om een wereldbrand te voorkomen," aldus de Prawda. WERKELIJKE DOELEN De „New York Times" richt zich in een hoofdartikel speciaal tot hen, die „bang schijnen te zijn voor de topconferentie in de Veilig heidsraad". Wij behoeven ons niet te scha men voor onze politiek tegenover en onze doelstellingen in liet Mid den-Oosten, aldus het blad. Inte gendeel, de positie van de Sowjet- Unie zal zwak zijn als wij de Ara bische wereld de werkelijke doelen kunnen ontvouwen van het Russi sche imperialisme en de commu nistische ideologie. In een ander artikel vraagt het blad zich af wat Kroesjtsjew denkt te winnen met zijn melodramatisch aanbod. Het aangrijpen van elke gelegen heid om propaganda over de massa's uit te storten is de basis van de bol sjewistische strategie, aldus het blad. In een angstige wereld als de onze is een propaganda-oorlog verre te verkiezen boven een werkelijke. Nu wij weten dat Kroesjtsjew met deze bedoeling hierheen komt, zijn wij van te voren gewaarschuwd, aldus dit Amerikaanse blad. 79. Het verhaal van de le vend geworden Kattekopl had zich zo snel onder de Plattekoplse stammen ver spreid, dat geen enkele wil de zich meer durfde te ver tonen. Het was een typi sche Plattekoplse gewoon te om zich niet meer te laten zien, als men ge schrokken was, zeiden de twee geleerden en de maat en Kappie vonden dat een verrassend sympathiek trekje van de Kattekopls. De gestalte, die hen al die tijd op een afstandje volg de, zonder te willen opval len was dan natuurlijk ook geen echte Plattekopl, maar generaal Jeminee. Generaal Jeminee had nu eenmaal weinig sympathieke trekjes en ook nu weer koesterde hij duistere plannen. „Het komt mooi uit, dat die kapitano ook zo gauw mogelijk naar zijn schip terug wil", grinnikte deze onaangename figuur. „Dat is heel BELANGRIJK, want aangezien ik geen kaartl heb, hoef ik hem maar te volgen om mijn mooie vlaggeschip net zo vlug te berei ken. Daarna wordt het zaak om hun schuit vóór te komen en het eerst in Plattepetl te zijn. Als president kan ik de krukls dan ge makkelijk in het cachotl laten werpen en dan... dan is de schatl van Kattekopl voor mij, Ha!"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 4