Twee Libanezen sturen aan op
gematigd dictatorschap
Nijmegen en Apeldoorn waren al
in de „vierdaagse sfeer"
KLANKBORD
HEVIGE GEVECHTEN IN
WIJK BASTIA VAN BEIROET
DINSDAG 22 JULI 1958 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
STRIJD OM DE MACHT IN ACUUT STADIUM
Kamerlid. Labaki„Pas op, of wij
worden subsatelliet van Moskou"
(Van een eigen verslaggever).
Libanon, Beirout maandag Het wordt steeds duide
lijker: de Amerikaanse landingstroepen beginnen meer
en meer de inzet te vormen van de strijd om de macht
in Libanon.
Daarom kijken de Libanezen naar het Westen naar de
zesde Amerikaanse vloot op de rede en vergeten ze he
lemaal eensgezind hun ogen star op het oosten gericht te
houden, waar hun ware vijand schuilt.
En dit ondanks vermanende woorden van een enkele volks
vertegenwoordiger, ondanks de dreigende taal van Nasser.
De heer Adel Osseirane, voorzit
ter van de volksvertegenwoordi
ging, heeft het balletje op de rou
lette van de politieke speculatie
aan het rollen gebracht. Hij ver
klaarde ronduit, zogenaamd spre
kende namens de Kamer, dat de
Amerikanen het veld moesten rui
men.
Met deze vei'klaring nam Osseira
ne revanche op president Sjamoun,
die zonder voorkennis van Ossei
rane (trouwens noch van de Ka
mer, en noch van de opperbevel
hebber van het leger) de Ameri
kanen tot landen uitnodigde.
Rebellen in actie
De ongebruikelijke stap van de
„neutraal" geachte Kamervoorzit
ter kwam vrijwel tegelijkertijd
met het verzenden van een pro
testtelegram aan president Eisen
hower door negen (legale) leiders
van de oppositie: „De landingen
zijn agressie
De gevolgen zijn niet uitgebleven:
president Sjamoun richtte zich het
afgelopen weekeinde in een radio
rede tot de Libanezen, en het ging
van dik hout zaagt men planken
tegen Osseirane. Premier Sami
Solh deed er nog een schepje op.
De kranten vlogen elkaar in de
haren.
De rebellen gaven blijk van het
feit, dat. ze hun wapens nog niet
in het vet hebben gestopt. Sedert
vrijdagnacht zijn ze weer in actie
en beschieten ze zelfs overdag de
regeringsgebouwen. Doden vallen
er niet, maar de ambtenaren zit
ten geen moment rustig. En dat
is voor de opposanten al voldoen
de succes.
Geen verkiezing
De strijd om de macht in Li
banon is weer in een acuut
stadium gekomen en zo zal
het blijven tot donderdag 24
juli, de dag waarop de ver
kiezing van een nieuwe presi
dent is „geplanned." Als het
tot een verkiezing komt,
Want van regeringszijde is
alles er op gericht een verkie
zing door de Kamer te voor
komen, een verkiezing die
onverbiddelijk het einde van
Sjamoun zou betekenen.
Dat Libanon op democrati
sche wijze een nieuwe leider
zal krijgen (het begrip „presi
dent" vervaagt met de dag) is
thans zo goed als uitgesloten.
Wie zijn er aan bod voor het lei
derschap
Vooralsnog Sjamoun (pro lan
dingstroepen), die kennelijk niet
van plan is zich volgens de demo
cratische weg en naar de letter
van de grondwet te laten uitran
geren.
De tweede?
De laatste dagen wordt de naam
van generaal Fouad Chebab niet
fluisterend meer genoemd. Hij is
opperbevelhebber van het leger,
half-en-half in ongenade bij de
regering, maar niettemin met
goede kansen, omdat hij alleen
maar patriot is, en geen politieke-
BIER BLUST BEST. Toen Dewey
Gampbell in Owosso (V.S.) een begin
van brand constateerde in zijn auto,
rende hij een cafeetje binnen, kocht
een flesje bier, schudde flink en doof
de de vlammen met het schuim.
DOLLARITIS. Soldaat John Smith
van de Amerikaanse luchtmacht is
boekhouder op een bankkantoor dat
werkt aan het uitbetalen van door
Westduitse burgers ingediende reke
ningen. Tot voor kort betaalde het
leger met „uitbetalingscertificaten"
uit, een soort namaak-geld dat er
gens anders weer tegen marken kon
worden gewisseld. Maar nu betaalt
het leger meteen in dollars uit.
En voor John Smith is toen de ellende
begonnen. Hij voelde zich vervelend,
werd na een week ziek, en niemand
kon hem genezen totdat enkele
artsen, na uitgebreide proefnemingen,
ontdekten dat Smith allergisch is
voor het papier waarop Amerika zijn
dollars drukt. En dat is heel onple
zierig, want Smith zal toch ooit wei
eens burger worden en dan elke week
geld moeten aanpakken...
ADRESPRAATJE In de afdeling
voor gevonden voorwerpen van het
politiebureau te Passau (Zuid-Duits-
land) heeft vier daeen een sprekende
papegaai gebivakkeerd. De eerste da
gen wilde het beest niet meer zeggen
dan „Hansi", zijn eigen naam, maar
op de vijfde dag zei het beest toen
een politieman hem vroeg waar hij
woonde: „Poststraat vier". Inderdaad
bleek dat op dit adres de eigenaar
om zijn papegaai zat te treuren.
ling. Dat wil zeggen: Hij is anti-
Sjamoun, en anti-landingstroe
pen
RUZIE IN DE KAMER.
Beide heren zien weinig in een
krachtige volksvertegenwoordi
ging. Ze mikken op een gematigd
dictatorschap. Onderling zullen ze
de strijd moeten uitvechten,
want de Kamer is al gedevalu
eerd tot een groepje ruziemakers,
die in het wilde weg telegrammen
versturen, haastig persconferen
ties beleggen of via bevriende
kranten rechtstreeks hun venijn
spuien.
Verstandige geluiden worden
weinig meer vernomen. Hoog
stens de vermaning van het
kamerlid Kesrouan Labaki,
die schrijft: „dat Amerikanen
onze kust beheersen is erg;.
Maar veel erger zou het zijn
te moeten bukken onder een
Syrisch-Egyptische bezetting.
Zonder de Amerikanen zou 't
laatste reeds het geval zijn.
Dan was Libanon nu een sub
satelliet van Moskou."
(Slot van oag. 1»
naar de Verenigde Staten. Op het
vliegveld van Ankara werd het toe
stel streng bewaakt en kon niemand
toestemming krijgen contact op te
nemen met bemanning of inzittenden
van het vliegtuig.
De Amerikaanse senator Wayne Mor
se heeft een grondige herziening ge
vraagd van de Central Intelligence
Agency (CLA), de Amerikaanse con
tra-spionagedienst. De C.I.A. heeft in
Oostenrijkse onderscheiding
voor Eduard van Beinum
De president van Oostenrijk heeft de
Nederlandse dirigent Eduard van Bei
num onderscheiden wegens de ver
diensten die de heer Van Beinum zich
heeft verworven voor de verdieping
van de culturele betrekkingen tussen
Oostenrijk en Nedei-land en in het bij
zonder voor het Oostenrijkse muziek
leven Aan de heer Van Beinum is toe
gekend het grote gouden ereteken van
de Oostenrijkse republiek, dat hem
door de ambassadeur van Oostenrijk
in Den Haag is uitgereikt.
Weer kostbaar raam van
Goudse St Jan vernield
In de nacht van zondag op maandag
is wederom een inbraak gepleegd in
de Goudse St. Janskerk. De dader
heeft zich opnieuw toegang verschaft
tot de kerk via het kostbare raam 16,
dat de eerste prediking van Jezus bij
de Jordaan voorstelt en waarvan de
inbreker het middelste paneeltje van
het rechtse gedeelte totaal heeft ver
nield.
Dit paneeltje stelde een engelenfi
guurtje voor. Het is niet meer te res
taureren, zodat een waardevol kunst
werk verloren is gegaan. In de scher
ven werden nog teruggevonden het
kopje en een stukje van een armpje.
De inbreker werd omstreeks twee uur
gezien door een dame, die in de na
bijheid van de St. Jan woont. Zij wil
de de politie bellen, doch haar tele
foon bleek defect. Omstreeks halfdrie
passeerde een Gouwenaar, die op
haar mededeling de politie van het
gebeurde op de hoogte bracht. Deze
stelde in samenwerking met de kos
ter een onderzoek in, waarbij men
vaststelde, dat wederom, thans niet
te herstellen, schade aan de Goudse
glazen werd toegebracht. Uit de
kerk zelf wordt niets vermist. De da
me die de inbreker de kerk heeft zien
verlaten, heeft de politie een nauw
keurig signalement verstrekt.
het Midden-Oosten „zoals in andere
delen van de wereld beroerd werk"
gedaan. Met betrekking tot de om
wenteling in Irak heeft de dienst de
boot volledig, gemist, zo vertelde Mor
se in een radio-interview.
Maandagochtend vroeg is het aan de
rand van de stadswijk Bastia van
Beiroet tot hevige gevechten geko
men tussen optandelingen en aanhan
gers van de regeringsgezinde Syri
sche volkspartij (P.P.S.).
Een buitenlandse waarnemer noemde
het 't hevigste gevecht van de afgelo
pen veertien dagen. Hij meende ook
artillerie te hebben gehoord. De strijd
duurde ongeveer een uur.
Onder voorbehoud is van de zijde van
de Amerikaanse ambassade in Bei
roet verklaard dat geen mariniers
waren betrokken in het gevecht.
Alle Amerikaanse gevechtstroe
pen te land, ter zee en in de lucht
waar zij zich ook bevinden, be
schikken over „atoom vermogen"
zo heeft een Amerikaanse militai
re woordvoerder te Beiroet mee-
.gedeeld. Hij wilde geen nadere bij
zonderheden verstrekken. Wel zei
hij dat hij deze mededeling deed
met toestemming van admiraal
Holloway, de bevelhebber van de
Amerikaanse strijdkrachten in het
Midden-Oosten.
De Engelse regering is er nog steeds
van overtuigd, dat het waarnemings
systeem langs de Libanese grens niet
waterdicht is. Dit verklaarde de mi
nister van staat, David Ormsby-Gore
maandag in het Lagerhuis in ant
woord op de vraag van de socialist
Arthur Henderson, of de UNO-waar-
nemers naar het oordeel van de En
gelse regering terughoudend zijn ge
weest bij het rapporteren van wat zij
gezien hadden en of er inderdaad
luchtfoto's zijn achtergehouden,
waarop men kan zien, dat konvooien
de grens overstaken.
Beraad
Wind, ivater en wolleen., ideaal
voor de watersport... termiekf
De foto geeft een beeld van
H „luchtskiën" in Florida. Deze
talc van sport vindt lioe langer
lioe meer opgang
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllil
Tondano na strijd van
10 dagen bezet
Het legerhoofdkwartïer in Djakarta
heeft maandag de verovering van
Tondano, ten zuiden van Menado, de
hoofdstad van Noord-Celebes, bekend
gemaakt. Tondano, dat een der laat
ste bolwerken van de opstandelingen
was, werd op 17 juli, na een strijd
van tien dagen door de regerings
troepen bezet. Tijdens deze operaties
werden de grondtroepen door de
luchtmacht gesteund.
De opstandelingen vluchtten, met
achterlating van tientallen doden,
naar Tomohon, tussen TondamJ en
Menado. Volgens eerdere berichten
zouden de opstandelingen in Tondano
onder commando hebben gestaan van
overste Ventje Socmocal, een der lei
ders van de opstandige beweging in
Noord-Celebes.
Volgens het legercommuniqué hadden
de regeringstroepen heftige tegen
stand te overwinnen. De legerleiding
uitte in het communiqué waardering
voor de samenwerking tussen leger,
vloot en luchtmacht.
A. S. Moerman overleden
Te Rotterdam is op 78-jarige leeftijd
overleden de heer A. S. Moerman,
die tijdens zijn leven bekendheid
heeft gekregen in onderwijskringen
door het ontwerpen van een nieuwe
schrijfmethode. Deze schrijfmethode,
,,de lopende hand", heeft veel opgang
gemaakt en werd enkele jaren latei-
gevolgd door de uitgave van „De
nieuwe lopende hand".
Kanselier dr. Raab brengt
bezoek aan Rusland
Kanselier dr. Julius Raab van Oosten
rijk is maandagmiddag per "vliegtuig
te Moskou aangekomen voor 'n offi
cieel bezoek aan de Sowjet-Unie. Hij
werd o.a. verwelkomd door premier
Kroesjtsjew en de eerste vice-pre
mier Mikojan.
De Oostenrijkse bondskanselier de
welkomstwoorden van premier
Kroesjtsjew beantwoordend zei o.a.
dat dank zij het vredesverdrag tus
sen Oostenrijk en Rusland thans
Oostenrijk in staat is een neutrali
teitspolitiek te voeren, waarbij het
zich aan geen der twee grote blokken
bindt. Dit is kortgeleden nog geble
ken uit het Oostenrijks protest bij de
Verenigde Staten tegen het overvlie
gen van Oostenrijks gebied door
Amerikaanse vliegtuigen.
Garnalenvangst is
bijzonder slecht.
De voorzitter van het produktschap
voor vis-en visprodukten, drs. D. J.
van Dijk heeft gisteren in een open
bare vergadering van dit produkt
schap in Den Haag medegedeeld dat
de garnalenvangst bijzonder slecht
is. Tot 12 juli werd 1.013.000 kilo
gram gevangen, vorig jaar 2.645.000
kilogram en twee jaar geleden ruim
3.500.000 kilogram. Ondanks deze
slechte aanvoer waren de besommin
gen vergeleken met vorige jaren
hoog omdat de prijzen enorm geste
gen zijn.
De export van maatjesharing naar
Duitsland, België en Noorwegen is
goed. De uitvoer van verse zeevis,
vooral naar België (de Congo), Enge
land en Italië is bevredigend. Tot 12
juli bedroeg de aanvoer van zoute
haring 120.539 kantjes, tot dezelfde
datum het vorige jaar 71.019 en tot
die datum twee jaar geleden 117.776
kantjes.
VLAGGEN EN LAMPJES OP DE VOORAVOND
Marcheren door de Betuwe
en wandelen over de Veluwe
(Van onze correspondent)
Vandaag starten ze, de noeste wande
laars: 14.109 in Nijmegen en 1.019 in
Apeldoorn in twee synchroom lopende
vierdaagsen. Nijmegen ontving het
contingent gisteren weer ouderwets
met veel vlagvertoon en met alle ge
roezemoes, dat aan de tippel-mara
thon pleegt vast te zitten. Treinen
voerden ontelbare wandellustigen
aan, bussen eisten het uiterste van
hun vering en de Belgische parachu
tisten sprongen in de Ooypolder weer
naar Nederlandse vierdaagse-grond.
Een Zwitserse soldaat liep nog wat
onwennig met zijn bergbenen over 't
vlakke Keizer Karelplein en een
Utrechtse politieagent had reeds zijn
pet gewisseld voor een kwartiermuts,
kennelijk met het doel zijn voeten
van alle overtollige gewicht te ont
lasten, cn verder leek de helft van de
goede Waalstad te bestaan uit mil-
tairen van velerlei nationaliteit, die
rechtop van lijf en leden door het
drukke stadscentrum flaneerden, ter
wijl de massa zich naar het Goffert-
stadion haastte om de vlaggenparade
luister bij te zetten.
Apeldoorn had voor die vlaggenpara
de geen stadion nodig. Het kon het
op de markt wel af. Maar het vlag-
Vandaag begint weer het jaarlijkse
wandelfestijn.... de vierdaagse te Nij
megen en omstreken met meer dan
veertienduizend deelnemers. De foto
geeft een overzicht van de inschrij
ving.
de even enthousiast als Nijmegen.
Maar wat grote wandelbroer niet
heeft, heeft de „Parel van de Velu
we" wel: lampjes, dank zij de mid
denstand, die deze illuminering elk
zomerseizoen door het centrum dra
peert.
Apeldoorn bleef dus wat de vierdaag
se betreft maar tendele in de scha
duw van Nijmegen, al speelt die
schaduw wel een grote rol in de N.
W.B.-marsen, want menig tippelaar
start juist in Apeldoorn, omdat hij in
het lommer van de beboste Veluwe
zijn einddoel prettiger bereikt dan in
de zonstovende vlakke Betuwe.
Een kwieke Haarlemmer had overi
gens nog andere redenen: in Nijme
gen zijn de meeste deelnemers mili
tairen en politie, daar wordt gemar
cheerd. In Apeldoorn is het met
recht wandelen, maar hij gaf toe dat
velen toch nog uit traditie steeds
naar Nijmegen gaan. En dat is mis
schien ook. maar goed ook.
Voor John Foster Dulles zou een
eventueel „uitje" naar een top
conferentie geen sensatie bete
kenen. Het aantal keren dat hij aan
conferentietafels zat. is langzamer
hand niet meer te tellen. En vele van
die conferenties stonden op een ni
veau, dat niet ver van „de top" af
was. Reeds als jonge student in de
rechten was hij present toen in 1907
de Haagse vredesconferentie werd
gehouden. Hij was daar toen als se
cretaris van zijn grootvader. John
Foster, en wat hij noteren moest
vormde een afspiegeling van de hoog
gestemde verwachtingen en diepe te
leurstellingen waardoor dit overleg
gekenmerkt werd. Toen hij dertig
jaar oud was, ging hij met zijn oom
Lansing mee naar Versailles en het
was daar, dat hij van nabij kennis
maakte met de tegenstelling" tussen
de volkenbondsidealen van Wilson
aan de ene en de nationale eerzucht
van de overwinnaars aan de andere
kant.
Aan de ervaringen, die hij toen en
later in andere verwikkelingen
opdeed is het mede toe te schrij
ven dat Dulles in 1942 tot een be
langrijke uitspraak kwam: Dat op
de wetenschappelijke vooruitgang in
de wereld een politieke evolutie zou
moeten volgen. Men zegt wel, dat het
zeer schappelijke vredesverdrag met
Japan, dat voor een groot deel zijn
werk is. een duidelijk bewijs vormt
van zijn afkeer van vredesverdragen
die alleen de overwinnaars, ten koste
van de overwonnenen, perspectieven
bieden. Juist omdat hij zulke opvat
tingen erop na houdt, heeft Dulles
zich mee-ingespannen om de Verenig
de Naties op poten te zetten. Ook op
de Geneefse topconferentie van 1955
was Dulles present. Maar hij ging er
niet heen met het gevoel, dat er nu
voor altijd een eind zou komen aan
alle tegenstellingen tussen oost en
west.
Naast een bijbel ligt op zijn bureau
in het Amerikaanse ministerie van
buitenlandse zaken altijd Stalins
boek over de vraagstukken van het
Leninisme. Russische tegenspelers
hebben zich telkens eraan geërgerd,
dat hij de communistische tactiek
door en door kent.
Tegen deze achtergrond moet men
Dulles' voorzichtigheid zien met be
trekking tot de eventuele topconfe
rentie, waarover nu al zo lang wordt
gesproken. Vantevoren moest vol
gens hem vaststaan, dat de Russen
zo'n conferentie niet alleen voor pro
pagandadoeleinden zouden gebruiken
en dat er werkelijk op een of ander
punt spijkers met koppen geslagen
zouden worden.
Het voorstel dat de Russische pre
mier Nikita S. Kroesjtsjew za
terdag deed, om, „daar de ka
nonnen al beginnen te schieten", op
zeer korte termijn een topconferentie
over het Midden-Oosten te houden,
ziet Dulles ongetwijfeld eveneens
mede in het kader van de Russische
propaganda.
Gebruik makende van de vrees, dat
de huidige crisis in het Midden-Oos
ten tot een wereldoorlog zou kunnen
leiden, en de behoefte van de mens
heid aan een uitweg, zijn de Russen,
naar het schijnt, van zins om de
Amerikanen en Engelsen in de ver-
dachtenbank te zetten. In Kroesj-
tsjews nota is bijvoorbeeld sprake
van Brits-Amerikaanse „agressie",
en dat terwijl de landingen gebeur
den op verzoek van de staatshoofden
in de betrokken gebieden, die meen
den dat de Verenigde Naties niet vol
doende waarborgen voor hun soeve
reiniteit konden leveren. De opzet
van de landingen was, te voorkomen
dat na Irak ook andere landen door
middel van staatsgrepen of opstan
den onder invloed en met steun van
buitenlandse mogendheden aan Nas
sers kant zouden worden gebracht.
De Russen wensen zichzelf nu den
volke vertonen als de ware redders
van de vrede en zouden een spoedcon-
f eren tie op de top kunnen gebruiken
om vooral in de neutrale landen het
vertrouwen in de westelijke mogend
heden nog verder te ondermijnen. En
dat, terwijl men de indruk krijgt dat
de massa der Arabieren op de Britse
en Amerikaanse landingen zodanig
reageert, dat de Russen daaruit op
zichzelf al indirect psychologiscn
voordeel trekken.
De wortel van het huidige conflict
is, van Amerikaans en Brits
standpunt gezien, dat dc Ver
enigde Naties geen afdoende beveili
ging van kleine landen in het Mid
den-Oosten tot stand konden bren
gen. Vandaar, dat beide grote wes
terse mogendheden er de voorkeur
aan geven, de besprekingen over de
ze problemen binnen de Verenigde
Naties te houden. Komt de volkeren
organisatie tot een geschikte oplos
sing die het naar hun mening moge
lijk maakt, de Amerikaanse en En
gelse troepen terug te trekken, dan
zou dat ongetwijfeld in het bijzonder
de niet bepaald op „topconferenties"
beluste John Foster Dulles zeer wel
kom zijn.
Ambtenaar te Rotterdam
nam steekpenningen aan.
De recherche heeft zaterdagmorgen
op heterdaad betrapt, verdacht van
omkoping, de 51-jarige ambtenaar
van de dienst van volkshuisvesting
te Rotterdam. Hij zou een vrouw
hebben bewogen tot afgifte van
400. Het geld is in beslag genomen
en de ambtenaar opgesloten. De re
cherche stelt een verder onderzoek
JOHN FOSTER DULLES
...met yeel reserve......
Het Wereldgebeuren
