c UW WONING als onderwerp van belangwekkend onderzoek ss VAKANTIEMODb I Vakantie is iets anders I V ZATERDAG 12 JULl 1958 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT. 15 Onze "QzcuwenpagLna voor teen-agers De „teen-ager" die de va kantiedagen kan ingaan met deze kleine garderobe kan op ieder uur van die vakantiedagen goed en modieus gekleed zijn Haar strandpakje is ge maakt uit veelkleurige, kreukvrije stof en bestaat uit een heel moderne blouse, gedragen over shorts van hetzelfde ma teriaal. Het broekje heeft twee kleine zijsplitjes. De pantalon voor koele dagen, gemaakt uit een fleurige ruitstof, wordt gecompleteerd door een bijpassende bolero. De wollen capuchon-blouse is een ideaal kledingstuk voor winderige dagen aan strand en zee. Voor 's avonds is het ja ponnetje bestemd, uitge voerd in de jeugdige „ba- by-doll" stijl. De mouw tjes zijn afgezet met oud- rose bandfluweel, ook de ceintuur is hiervan ge maakt. Drie ideale modelletjes voor de jongedochter; wanneer ze er zelf nog een rok, een paar blouses en een fleurige regenman tel bijvoegt, heeft ze een uitnemende vakantie-gar derobe waarmee ze bij goed èn bij slecht weer gekleed is. Huisvrouwen werken mee aan een „studie woonbehoeften" Hoe worden de maten van en in uw woonhuis bepaald, en wat zijn eigen lijk de beste? Bij deze gewichtige vraag begint al het vraagstuk van met een enigszins gewichtig klinkende term, de „functionele grondslagen van de woning". Er zijn lange en korte mensen, lenige en stramme, maar ze kunnen niet stuk voor stuk een huis laten bouwen, dat berekend is op hun afmetingen en behendigheid! Bij de woningbouw moet dus rekening worden gehouden met een doórsnef-gebruikereen huis is, wat dit betreft, een confectie-ar- tikel. Om een steentje bij te dragen tot de grootst mogelijke bruikbaarheid van dit „artikel" is op initiatief van de Nederlandse Huishoudraad en het Bouwcentrum een onderzoek ingesteld naar de wezenlijke behoeften van het gezin in zijn geheel, en van de gezinsleden afzonderlijk: de woon behoeften, die in grote lijnen voor ieder zo ongeveer als gelijk mogen wor den beschouwd, of als een gemiddelde van de verscheidenheid. Mevrouw J. Meihuizen-ter Braake, die als consulente van de Huishoud raad in het nuttige Bouwcentrum te Rotterdam een permanente tentoon stelling beheert, „Wonen", genaamd, en die de presidente is van de Stu dieraad die het onderzoek leidt, heeft er ons van verteld. Waarbij al dade lijk bleek, dat hier méér op het spel staat dan alleen bijvoorbeeld de hoogte van een aanrecht! In de tot nu toe reeds uitgebracht rapporten wordt evenzeer bepleit wat we het gerief voor de geest zouden willen noemen: de ruimte, waar elk gezinslid zich moet kunnen terug trekken om te lezen, te studeren, te spelen of alleen maar eens niets te doen, want „ook mijmeren is nodig voor de vorming van een evenwich tig 'mens". Wat zuiver huishoudelijk gemak lijkt zou, bij even nadenken, de vrede en het geluk in een gezin wel eens wezenlijk kunnen raken. Een moeder, die de was kan doen zonder twintig keer te hoeven buk ken en tillen, zal een minder ver moeide moeder, dus vrolijker moeder kunnen zijn. Do bescheiden wensen en aanwij zingen, die de in 1950 ingestelde wonïngcommissïe van de Huis houdraad in een rapport, verwerk te hebben geleid tot een uitge breider, systematisch onderzoek. Doel is, een aantal rapporten uit te geven, die als leidraad kunnen dienen voor ieder, die met 't bou wen iets te maken heeft: archi tecten, woningbouwverenigingen, gemeentebesturen, industrieën en wijzelf: de woon-consumenten. Bén ding staat voorop bij al het werk, dat aan het onderzoek vast zit. De huisvrouw, als belangrijkste woon-consument, mag bepaalde ei sen stellen, maar met de vormgeving het terrein der architecten moet zij zich niet bemoeien. Mevrouw Meihuizen houdt zich daar gewe tensvol aan, in elk gesprek. Dat ver klaart, waarom zij niet over een ge wenste kast spreekt, maar over een volume, niet over de hoogte van een aanrecht, maar over de werkhoogte in de keuken, niet over speel- of stu diekamers, maar over speel- en stu die-ruimten. Die nauwgezette woord keus geeft aan: „Wees niet bang, woningbouwers, kïj zullen op ons ei gen terrein blijven. Maar hou dan ook rekening met wat wij doen op ons terrein: de eisen peilen, die het gezin aan zijn huis mag stellen". Nederland heeft gelukkig een Bouw centrum, dat een wijde kring van ge- interesseerden tot zich trekt. Dat Eouwcentrum nu, kan de resultaten en conclusies van een onderzoek to nen, zoals dat o.m. gebeurt door mid del van permanente tentoonstellin gen. „U hebt een woning, wat is er in die woning?" Daar kwam onge veer de vraag op neer, die aan 2000 verschillende gezinnen werd gesteld. Want het onderzoek be gon met een grootscheepse en quête onder de huisvrouwen. „Wat gebruikt U voor de voorbereiding de bereiding, het eten van het voedsel en voor de afwas; wat voor wassen, drogen, strijken, verstellen; voor slapen, kleden, persoonlijke hygiëne, hoe onder houdt U uw vloeren, wanden en plafonds en van welk materiaal zijn die? De huisvrouwen zelf, verenigd in werkgroepen, waren hier aan het woord. Daarop werden er kerngroe pen gevormd, ieder met een eigen gebied van onderzoek, waarin des kundigen een belangrijk aandeel had den. Er zijn al enkele rapporten versche nen. Mevrouw Meihuizen liet ons dat van de inventarisatie zien. Hoeveel emmers een moeder van vier kinde ren heeft en zou willen hebben, is erin te lezen, hoeveel badhanddoeken hoeveel pannen men heeft, hoeveel mantels en schoenen. Overdreven, deze kijkjes bij (overi gens anonieme) gezinnen? Toch zal een huis pas gerieflijk worden, als de De Consumentengids van juli—augustus wijdt een artikel aan teer en nicotine in de sigaret. Er wordt daarin nog eens op gewezen, dat men zich ten aanzien van de filtersigaret „geen illusies" moet ma ken. De teer- en nicotinegehaltes zijn in sigaretten met en zonder filter gemiddeld wel ongeveer gelijk, volgens de Consu mentenbond. bouwer zich kan richten naar be kende behoeften! „In de industrie wordt alles gericht op efficient wer ken", zegt mevrouw Meihuizen, „waarom dan niet de arbeid van de huisvrouw zo licht en doeltreffend mogelijk gemaakt? Het is natuurlijk waar, dat praktische ruimten lang niet altijd goed worden gebruikt. Er zijn nog badkamers, waarin de aard appels worden opgeslagenmaar in die gevallen ontbreekt er vast en zeker een goede bergplaats voor de ze veldprodukten! En is dat een reden om ons werk te staken? integendeel. Wel zouden we willen pleiten voor een gebruiksaan wijzing bij elk huis; bij andere ge bruiksvoorwerpen krijgt de consu ment die toch ook van de leveran cier?" Het ziet er wel naar uit, dat de Ne derlandse huizenbouwers geïnteres seerd zijn in dit belangrijke onder zoek. „We hopen", zegt mevrouw Meihuizen, „dat de bouwwereld steeds meer rekening zal willen hou den met onze wensen". Bakken en koken op zonnestralen Dr. Maria Telkes van de Universiteit van New York heeft een oven ont worpen, die op zonnewarmte werkt. Als de oven billijk en in serie kan worden geproduceerd, zal hij vooral een uitkomst kunnen zijn in die lan den, die wel een warm klimaat heb ben, maar niet beschikken over de brandstoffen die wij gebruiken: ko len en olie. Dat zijn dus vooral de onderontwikkelde gebieden. De oven van dr. Telkes is een doos, die' naar onderen toe driehoekig uit loopt. Aan de bovenkant staan vier gewone spiegels opengeklapt. De spie gels vangen het zonlicht op tot onder in de over, waar zich chemicaliën be vinden, die de warmte nog verster ken, zodat er een temperatuur ont staat waarop gekookt kan worden. Volgens de gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek is 79 procent der Jonge mannen voor de dertigste ver jaadag getrouwd, terwijl dit voor 87. procent der meisjes het geval is. Voor de meesten ligt de huwelijksdag tussen hun 23ste en 27ste jaar. Op 25-jarige leef tijd trouwen IVA procent der Nederland se jongemannen, elf procent op hun 24ste jaar en 10% procent op hun 26ste Jaar. Van de meisjes is voor de 24ste verjaar dag 22 procent getrouwd, terwijl 23.5 pro cent tussen hun 26ste en 30ste jaar trou- Een vorstin heeft personeelszorgen Ook voor koningin Elisabeth H is het blijkbaar niet gemakkelijk personeel voor haar omvangrijke huishouding aan te trekken. Nog moeilijker lijkt het dit personeel langer dan een jaar in dienst te houden. Steeds weer doet zich het verschijnsel voor, dat ka mermeisjes, lakeien en kameniers na een bepaalde diensttijd elders werk zoeken. Wie een jaar in Buckingham Palace heeft gewerkt beschikt over een onvervangbare aanbeveling bij sollicitaties naar de beter betaalde betrekkingen in „gewone" gezinnen. Mede om deze reden heeft koningin Elisabeth nu opdracht geereven de salarissen van haar tweehonderd per soneelsleden, waartoe niet alleen ka mermeisjes, lakeien, kameniers en chauffeurs behoren, maar ook hogere functionarissen zoals haar privé-se- cretaris Michael Adeane, met onge veer acht procent te verhogen. De laatste salarisverhoging dateert uit he jaar 1952. Mogelijk zal het perso neel de koninklijke werkgeefster nu iets langer willen dienen. Voor de koningin brengt deze sa larisverhoging een uitgavenver- meerdering van bijna 130.000 gul den met zich mee. Tot dusver trok zij jaarlijks bijna twee miljoen gulden uit voor salarissen en pen sioenen. Ook Begum Liaquat Ali Khan moest er kortgeleden toe overgaan de sala rissen te verhogen. De mannelijke personeelsleden, die zij in haar villa bij Assoean dicht bij het mausoleum van de Aga Khan, in. dienst heeft, besloten van hun recht als Mohamme daan gebruik te maken en naast hun eerste vrouw een tweede te nemen... Volgens Egyptisch recht is de werk gever in dergelijke gevallen verplicht het salaris zodanig te verhogen, dat deze tweede vrouw naar de eisen van haar stand onderhouden kan worden. Steenkool-distributie in Engeland afgelopen Aanstaande maandag is een bijzon dere dag voor de Engelse huisvrouw. Dan zal namelijk een einde komen aan de distributie van steenkool, het laatste artikel dat in Engeland nog sedert de oorlog gerantsoeneerd was. De „National coal board" heeft mee gedeeld, dat de prijzen onveranderd zullen blijven. Op de Nederlandse stranden vinden de nieuwe lijnen in de badmode nog niet veel navolging, maar de interna tionale badpakkencollekties worden toch wel beheerst door een streven naar een meer „geklede" strandmode. Deze Duitse modellen zijn er een voorbeeld van; bij beide, pakjes (ze zijn alle twee uit wol vervaardigd) is de halslijn hoger en „meer-bedek- kend" dan we het in de laatste jaren gewend waren. 'lieee betrouwbare qidsen m de keuken een vrouw, of zij lieeft in haar jeugdjaren hetzij in de ouderlijke hetzij in de grootouderlijlce woning wel eens een blik geslagen in zo'n verbazingwekkend kookboek uit de „goede oude tijd", waarin men klaar blijkelijk geen pudding kon bereiden zonder een fikse roombasis en waar in een cake of taart alleen kon be staan bij de gratie van velezeer ve le eieren. De recepten uit die oude vaak vergeelde kookboeken zijn voor de moderne vrouw nogal verbijste rend, want niet alleen kunnen wij ons maar moeilijk voorstellen hoe zo'n „machtig" kostje mt precies smaakt, maar bovendien zou het he dendaagse huishoudbudget behoor lijk in de war lopen wanneer de post „room, roomboter en eieren" voort durend met de kosten van dergelijke recepten werd belast! En onze maag, ingesteld op moderne menu's die voedsel-deskundig verantwoord zijn, zou vermoedelijk ook niet normaal reageren wanneer de keuken eens een week lang beheerst werd door de voorschriften van zo'n ouderwetse „papieren keukenprinses"..... N iet alleen de opzet en de inhoud der kookboeken is veranderd, er zijn er ook veel meer geko men. Het fantasieloze, gedegen kook boek voor de vrouw, die aan het be gin van haar huishoudelijke loop baan staat en vaak nog moet leren hoe zij de aardappels en de eenvou digste groenteschotels moet klaarma ken, is er nog altijd; meestal is het samengesteld door deskundige lera- ressen-in-de-kookkunst van te goe der naam en faam bekend staande huishoudscholen, maar meer dan een. aanloopje tot de waarüjke kunst van het koken" zijn deze handelin gen toch meestal niet. Daarnaast zijn er echter in de na-oorlogse jaren ve le kookboeken en kookboekjes ver schenen die allemaal een beetje „an ders dan anders" beogen te zijn. Er zijn kleine beknopte kookboekjes voor kamerbewoonsters en vrijgezel len, er zijn de noodzakelijkekook boeken voor de vegetariërs en de zoutloze-eters, er is een wereldbe kend geworden ,Hauser-uitgave" die beoogt, ons allemaal zo gezond als vissen te maken. Er zijn boekjes die uitsluitend met visrecepten gevuld werden, er zijn auteurs die kans zien om rondom het produkt „ei" een compleet receptenboekje bijeen te schrijven, en er zijn bereisde Roe ien die hun culinaire ervaringen in vele Europese landen, in overzeese continenten of in het verre Oosten hebben neergelegd in een kleurige verzameling recepten. Een enkele keer treft men tussen deze „kokende auteurs" iemand aan, die niet alleen de kook kunst voortreffelijk beheerst, maai er bovendien even voortreffelijk over weet te schrijven. Henriette Holthau- sen, icier culinaire overpeinzingen een vaste rubriek vormen in een van Nederlands landelijke dagbladen, verstaat belde kunsten uitnemend. Haar „Spreekuur in de keuken", uit gegeven door het Wereldvenster te Baarn, is een van die zeldzame kook boeken waarin men ook met plezier kan lezen op een tijdstip, dat er he lemaal niet gekookt behoeft te wor den. De schrijfster is, zoals men dit noemt, „nourri dans Ie sérail", want zij is opgegroeid in de hotelbedrijven van haar vader Henri, die haar heeft ingewijd in de geheimen der kook kunst. Aan het begin van haar boek vraagt zij de lezeres ^lag ik il even de weg wijzen?" En zij wijst U de weg, gedurende meer dan driehon derd pagina's; zij begint met uw keukeninrichting en kookgereedschap zij leert U voorgerechten, soepen uit alle landen, sausen en „vee uit alle zeeën ter wereld" bereiden, en weet tussen haar colleges door vele anec- doten op culinair gebied te vertéllen. De geestige illustraties, het royale formaat en de fraaie uitvoering het boek is daardoor in prijs uiter aard hoger dan een „gewoon" kook boek maken dit „spreekuur in de keuken" niet alleen tot een waarde- vole handleiding, maar evenzeer tot „ontspanningslectuur". En zo heeft de schrijfster het, blijkens haar voorwoord, ook bedoeld. Voor de moderne vrouw die ge wend is om te koken in een pressure-cooker, is er wit ook een kookboek, speciaal gewijd aan het koken met een snelkookpan. Veel huisvrouwen bezitten een dergelijke keuken-apparaat, maar niet iedereen weet ermee om te gaan en daardoor leveren deze moderne kookpannen niet in iedei-e huishouding het ren dement dat zij kunnen leveren. Me vrouw L. Coomans-Van Munst ei- stelde voor bezitsters van pressure- cookers een kookboek samen onder de toepasselijke titel ,£nel koken" (uitgave Nijgh en Van Ditmar, Den Haag) waarin zij het hoe en waarom van de snelkokerij, de constructie en werking van de snelkookpannen be handelt, en voorts nog eens een dui delijke gebruiksaanwijzing en een groot aantal recepten geeft. Wie snel wil koken, kope dus dit werkje „Snél koken"; wie op haar gemak, met fan tasie en vóór alles: met liefde wil ko ken, die wende zich tot Henriette Holthausenf "Dan ozcHtv iet ozetitv V oor de afwisseling heb ik deze kolom eens uit de zak van mijn huishoudschort opgevist. Voor melde zak is, U zult dat bij ervaring ook wel weten, een bergplaats voor alles wat in het voorbijgaan van weg raken wordt gered, met af en toe een haastig uitgescheurd krantenfrag ment dat mettertijd weer eens te pas kan komen. Zoals deze kolom, die van huis uit schuil ging in de advertentie-pagina, en ik wil U graag mijn uitgescheurde advertentie mee laten lezen. U zult dan na afloop weten waardoor wij er in geslaagd zijn het verschijnsel Dienstbode de wereld uit te helpen. Volgens mij ik heb dat hier wel eens meer betoogd ligt dat ten dele aan de moderne mentaliteit der jon- r gedochters, ten dele aan de moderne maatschappij, maar vooral aan de al leen maar uiterlijk moderne mevrouw, die van binnen nog volop leeft in de epoque van grootmoeder, en van de wezenlijke structuurveranderingen en positieve vooruitgang der huidige samenleving geen kruimel kaas gege ten heeft. Want het zou natuurlijk kinder lijke kortzichtigheid zijn om té beweren dat de tijd waarin wij leven in alle opzichten minder en slechter is dan in het recente verleden, of zo U wilt: die goeie ouwe tijd. In meer dan één opzicht heeft onze tijd zeker geestelijke winstpunten te boeken. Eén daarvan is de menselijke waar dering van de werknemer: en daar mee zijn wij weer bij mijn advertentie terug. Want de stelster daarvan bleek, wat dat betreft, nog minstens 'n hal ve eeuw achteraan te komen, ondanks haar moderne optreden. En dat maak te het geheel juist zo komisch en meelijwekkend tegelijk. Want eerlijk, ik heb te doen met een moeder van vier schoolgaande kinde ren die in de grote stad nergens hüis- houdelijke hulp kan vinden, al was 't voor één uur in de week. Weet je wat, hoor ik haar denken, ik probeer het nog eens in de provincie, daar wil nog wel eens een degelijk huishoudelijk kind rondlopen dat niet zoveel pretenties heeft als die ver wende modeplaten hier. Vooruit, we gooien er een paar tientjes tegenaan, dat is me een betrouwbare hulp wel waard. En zo werd het maar liefst een op roep over de dubbele breedte van de annonce-rubriek, negen tien regels tekst in vier lettertypen: rekent U maar even uit. Gedachtig aan: Zorg dat je er (ook) bij komt! en: Je vindt bij ons een pret tig gemakkelijk werk in leuke gezel lige omgeving bij de muziek die je graag hoortzette mevrouw zich aan de arbeid om een tekst te brou wen, die het op een uitgekookt recla mebureau niet eens zo slecht zou doen. Helemaal kon zij de harde feiten van dat grote stadshuis, met die vier schoolgaande kinderen en alle huis houdelijke rompslomp die daaraan vastzit, natuurlijk niet verdonkere manen, maar het scheelt een stuk hoe zoiets wordt opgedist. Schuif om te beginnen de attracties naar voren: goed loon, huiselijke sfeer, aanvullende hulp, eigen kamer en laat de schaduwzijden aan het gezond verstand van de sollicitante over. Tot zover had deze mevrouw de kunst van de bedrijfsreclame aardig afgekeken, maar blijkbaar schoot in overmaat van ijver haar pen uit. akantie: dat was waar ook, die hoorde vooral bij de attracties opgesomd te worden. Maar on- taliteit haar hier opeens in de steek, en bleek zij au fond toch even conser vatief als oma, juist toen zij dacht er een slim schepje op te leggen: „en dat het genoegen van een maand vakan tie met de familie weet te combineren met het werk, dat daar te doen blijft". Kijk, daar vliegt ook het liefste, vlij tigste provinciaaltje vandaag de dag niet meer in. Dat wil met genoegen de handen uit de mouwen steken en er desnoods nog wel eens een over- uurtje bij maken maar dat heeft van vakantie een enigszins andere op vatting dan deze adverterende dame. Dat heeft genoeg vriendinnen op kan toor, in atelier of winkel om te weten dat vakantie betekent: volslagen stopzetten van het dagelijks werk en helemaal eigen baas zijn. Maar voor al niet haar gewone bezigheden naar een andere omgeving verplaatsen. En dan prefereert zij zelfs een week met een boek in het achtertuintje bo ven vier weken bedden opmaken en afwassen in de duurste badplaats. Merkwaardig, dat alleen een huis vrouw dit niet inziet In dit onnozele zinnetje, dat vakantie met werk combineert, ligt de verkla ring van het dienstbodentekort. Wel jammer van die dure advertentie maar leergeld is meestal aan de hoge kant. SASKLA. Advertentie m Geslaagd dank zij... 1«6S3 Hilversum (Bekende Schriftelijke Cursus) Einde van de polygamie in Tunesië President Bourguiba van Tunesië heeft de polygamie in zijn land ver boden. In de desbetreffende wet wordt gezegd dat een gehuwd man, die 'n echtverbintenis aangaat voor dat ziin eerder huwelijk is ontbonden kan worden veroordeeld tot een jaar fevangenisstraf of een boete van 40.000 frank. Tot dusver konden de Tunesiërs op grond van het moham-. medaanse recht vier vrouwen heb ben.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 15