Loden kogels opvangen in de
nek en een salto op stelten
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
MODEL-AMBASSADEUR IS
VAN ALLE MARKTEN THUIS
ondergang
de Canopus
Chefarine „4"
doet wonderen!
WOENSDAG 9 JUIJ 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
Esso gas flessen bevatten
gegarandeerd 13 kg veilig butaangas,
Heus... met Esso bent U beter uit.
Vakkundige
voorlichting en
volledige service
door ervaren
depothouders.
RUSSEN LATEN CIRCUS ZIEN
Trapeze-artiesten bedienen zich
van veiligheidskabel
(Van een onzer redacteuren.)
Het circus van Moskou
bedient zich als alle
Russische circussen van pis
tetapijten. Wanneer het pro
gramma begint ligt er boven
dien nog een met een kleu
rige ster versierd zeil tussen
de pisterand. In het midden
staat een witte zuil. Het
voortreffelijke circusorkest
speelt de eerste ons onbe
kende, maar prettig in het
gehoor liggende melo
dieën en dan verschijnen
danseurs en danseressen,
ieder met een groot bloem
blad in de hand. Ze stellen
zich op rond de piëdestal en
vormen met elkaar een grote
lotusbloem. De bloem gaat
open en op de zuil zit de
clown Popow. Na het applaus
sluit de bloem zich weer. Bij
het weer opengaan staat een
atleet op de zuil. De „bloem
bladeren" verdwijnen weer;
het bovengedeelte van de pië
destal gaat draaien en de
equilibrist Ossinki begint aan
zijn nummer.
Het nummer is van uitstekende
kwaliteit, maar ook het westen
beschikt over grote nummers op
dit gebied. Wat de Russen even
wel méér geven is de presentatie
en de afwerking. Dat geldt bij de
volkomen synchroon werkende
Khazow-meisjes, die luchtgym-
nastiek vertonen, het geld ook
voor het bijzonder gracieuze num
mer met de Zweedse Rhönraden.
Er is een luchtnummer aan een
roterend apparaat dat er mooi
uitziet, maar behalve een hangen
aan de tenen kwalitatief niet zo
imponerend is en er is een goed
perchenummer.
Zodra de Russische artiesten hoog
in het circus werken en er een
kans op een fatale val bestaat,
bedienen zij zich van een Jonge",
een veiligheidskabel, die om het
middel bevestigd is. De westerse
artiesten maken hier niet graag
gebruik van, omdat zij van me
ning zijn, dat deze maatregel het
Weideland in Wales is
radio-actief
Dr. John Fremlln van de universi
teit van Birmingham zal de volgen
de weck op verzoek van veeboeren
In Wales onderzoeken of hun gras
land gevaarlijk radio-actief is als ge
volg van neerslag van kernproeven.
In zijn laboratorium heeft dr. Frem-
lin reeds grasmonsters onderzocht en
daarbij vastgesteld, dat plaatselijk
op een hoogte van meer dan- 600 me
ter het gras van een weide honderd
maal sterker radio-actief is dan nor
maal.
Als tweederde van deze radio-activi
teit een gevolg is van strontium 90,
aldus dr. Frenilln, zal het strontium-
gehalte in de beenderen van de scha
pen die op deze weiden grazen over
een jaar een punt hebben bereikt, dat
voor mensen gevaarlijk wordt ge
acht.
Het slechte weer heeft in de Oosten
rijkse bergen vier slachtoffers geëist. In
het dal van Anthozalzer bi) de Oosten
rijks-Italiaanse grens zijn twee douaniers
In een schuilhut om het leven geko
men door kolendampvergiftiging; ln het
massief van de Tauern en de Gross-
glockner zijn twee Duitse alpinisten do
delijk verongelukt.
effect van hun prestaties schaadt,
doch dit is geenszins het geval.
De zuiver artistieke prestatie
wordt er niet door aangetast.
Er is een groep springplankacro
baten, die het ook hier bekende
werk laten zien, maar er nog een
bijzonder spectaculaire sprong
aan toevoegen. In onze circussen
wordt de ddbbele salto van de
wipplank af gemaakt, waarna de
„vlieger" meestal wordt opgevan
gen in een op een perche beves
tigde stoel. In het circus van
Moskou komt de vlieger op zijn
voeten terecht op de schouder
van een vanger... die op "stelten
van wel 2% meter staat. Tot be
sluit gaat deze steltloper zelf op
de wipplank staan. Twee man
springen af op de wipplank en de
De Kaukasische djlguitenruiters
geven imponerende rij- en volti
geerkunst te zien.
steltman maakt een salto om
daarna keurig op zijn stelten te
recht te komen.
Sensatie ook brengen de Kauka
sische ruiters, die op kleine
paardjes in een onvoorstelbaar
tempo door de manege jagen en
in volle vaart voltigeren en on
der de paardenbuiken doorkrui
pen. Zo ongeveer stelt men zich
het Russische gevaar voor, veron
derstellen we, wanneer men even
het moderne oorlogsmateriaal
vergeet.
Zo biedt het programma van het
staatscircus van Moskou afwis
selend charmante tefereeltjes met
mooie meisjes, die vriendelijk
lachend het publiek voor zich in
nemen en nummers, die impone
ren door de prestaties of door
de manier van presentatie. En
daar tussendoor verschijnt steeds
maar weer het prettig lachende
gezicht van de 25-jarige clown
Popow, die als een der grootste
troeven wordt uitgespeeld. Over
hem vertellen we in het laatste
artikel nog iets meer.
(wordt vervolgd.)
Recessie in Ver. Staten
tot staan gekomen
Het hoofd van de Amerikaanse dele
gatie voor de economische en sociale
raad van de Verenigde Naties, Chris
topher Phillips, heeft gisteren te Ge-
nève verklaard dat er goede redenen
zijn om aan te nemen dat de reces
sie in de Verenigde Staten tot staan,
is gekomen en spoedig zal worden
gevolgd door een opleving. Tijdens
een debat van de raad over de eco
nomische situatie in de wereld, deel
de Phillips mede dat de Amerikaan
se industriële produktie in de afgelo
pen maanden is gestegen en dat het
aantal personen, dat deelneemt aan
het arbeidsproces van april op mei
is gestegen met 1.200.000.
Hij zeide dat de Verenigde Staten
zich bewust waren van de grote in
vloed die het buitenland ondervindt
van de economische situatie in Ame
rika. Hij verklaarde zich daarom
voorstander van voortgezette Ameri
kaanse hulp, zowel rechtstreeks als
via de Verenigde Naties.
EVEN NADENKEN
Horizontaal: 1. kerkelijk zangstuk;
5. korting; 9. Hong. politie; 10. koe;
11. Serv. munt; 13. eiland in W. In-
dië; 15. iets (zegswijze); 16. bep.
vaas; 17. Zweedse munt; 18. eetlust;
20. lid v. e. vennootschap; 21. bep.
badplaats; 26. Friese jongensnaam;
27. dof; 28. rand, kant; 31. langwer
pig rond; 33. een; 34. bid (deel van
bekend spreekw.); 35. seizoen; 36
nijdig iemand.
Verticaal: 1. midden; 2. bloedver
wante; 3. vrouw van Adam; 4. wer
velstorm; 5. Raad v. Arbeid, afk.; 6
halm; 7. ruw; 8. wijze, manier; 12
Europeaan; 14. dikke pap; 19. be
schermheer; 20. snareninstrument;
21. plaats o. d. Veluwe; 22. naast, bij
(als deel v. e. woord); 23. belediging;
24. bep. Amerik. Luchtv. Mij. afk.;
25. landkaartenboek; 29. tak v. e. an
dere plant; 30. hert; 32. ongebonden,
Voor 1001 plakwerkjes
SeÉétape
kleefband
SMtape
kleefband
bij uw kantoorboekhandelaar
Advertentie j
OOK ZIJN VROUW MOET HET WERK MINNEN..
Generaal in burgerkleding...
„De gevaarlijke, warme „koude oor
log" van tegenwoordig vereist een
her-oriëntatie van onze officiële ver
tegenwoordiging in het buitenland.
We kunnen niet langer denken aan
een Amerikaanse ambassadeur als
een maatschappelijk georiënteerd en
vormelijk persoon in een geklede jas
en een gestreepte brock, aic van de
ene officiële partij naar de andere
loopt en die door vleien zijn tegen
standers van het korps diplomatiek
tot bescheiden onthullingen brengt,
zo schrijft Myron M. Cowen in The
New York Times.
Integendeel, zo vervolgt de schrijver,
het is kenmerkend, dat een goede he
dendaagse ambassadeur moet worden
gevonden in gewone kleren of zelfs
minder nette kleding, terwijl hij de
917. Door de zwaar getra
liede vensters keken de ge
vangenen naar hetgeen in
de arena ging gebeuren.
Arend hoefde zich niet in
een andere wereld te wa
nen, want dat was hij in
derdaad, maar het hele ge
val deed hem sterk denken
aan de tafrelen, die zich
tweeduizend jaren geleden
in het oude Rome hadden
afgespeeld. Twee groepen
krijgshaftig uitgedoste
groene ruiters, gezeten op
merkwaardige viervoeters,
kwamen het strijdper bin
nenrijden. Tot dusver had
de baardman nog weinig
gelegenheid gehad, de flora
en fauna van Veleron te
aanschouwen. Hij verkeer
de echter in het stadium
dat hij zich nergens meer
over verbaasde. „Dat zijn t
griffons", legde Mare uit.
„Goedige beesten, ondanks hun afstotend
uiterlijk en geweldig trouw. Bovendien zeer
snelle lopers." Hij wilde nog meer vertellen,
maar op dat moment hadden de twee groe
pen zich ieder aan een kant opgesteld en
viel er een ogenblik doodse stilte over de
duizendkoppige menigte. In het grillige licht
van grote vuurpotten, die het half-dulster
van de Veleron-nacht geheel verdreven, zag
Arend opeens de figuur van Zorin, die zich
plechtig van zijn zetel in de „koninklijke
loge" verhief en zijn zwaard opstak. Dit was
kennelijk het teken, waarop gewacht was,
want onder het uitstoten van schrille kreten
dreven de ruiters hun griffons voorwaarts.
stadscentra en afgelegen dorpen be
zoekt, dammen, krachtinstallaties,
boerderijen, scholen en ziekenhuizen
inspecteert, praat met mensen van
alle rangen en standen en relaties
aanknoopt met mensen, bij wie hij te
gast is om daardoor zijn kennis van
dit gebied te verrijken. De heden
daagse Amerikaanse ambassadeur
werkt niet langer in een wereld,
waarin het beschermende Engeland
de diplomatieke rol van Amerika
speelt.
Tegenwoordig is de ambassadeur
van de V. S. de man, die een fan
tastisch netwerk van de Ameri
kaanse activiteiten overzee samen
stelt en leidt. Weinig generaals
zijn geroepen tot het tonen van
een dergelijke virtuositeit en het
voeren van een dergelijke heer
schappij over evenzovele verschil-
ende gebieden van menselijke
onderneming als deze generaal in
burgerkleding.
Veelzijdig man
Indien de ideale ambassadeur van te
genwoordig een top-administrateur,
een zakenexpert, een taalkundige op
ieder gebied, een heer, een diplomaat
en een geleerde in buitenlandse aan
gelegenheden moet zijn, dient hij ook
meester te zijn in de techniek van de
„public relation" en een vrijmoedig
en duidelijk, ofschoon bescheiden,
zegsman voor de buitenlandse poli
tiek van de V.S. Openbare verklarin
gen, toespraken en artikelen door de
ambassadeur bezitten een veel gro
tere propagandistische waarde, dan
hetgeen grondig wordt voorbereid
door de United States Information
Agency of zelfs het ministerie van
buitenlandse zaken.
Niet alleen de ambassadeur, maar
ook zijn vrouw moet zijn werk gedu
rende 24 uur van de dag liefhebben
en meebeleven. Zij moeten beiden ple
zier hebben in het contact met men
sen en een scherpe opmerkingsgave
hebben voor het streven van het volk
waar zij te gast zijn.
FEUILLETON
EDOUARD PEISSON
S
„Vraag aan Fetcherin de wacht over
te nemen en waarschuw Réval. Ga
alles na. Ik weet dat alles goed ge
sjord en voorzién is, maar we moe
ten zeker zijn. We zullen vaak van
koers veranderen en dat is lastig.
Waarschuw de chefs, sous-chefs, de
timmerman, alle bootslui en kwar
tiermeesters. Geef een wenk aan de
hoteldienst; het is onnodig zonder re
den porcelein te breken. En loop eens
door de tussendekken. Kijk na of er
niets gevaarlijk geplaatst is. Laat
lijfhjnen spannen. En vooral geen
vuur; ik weet dat ze komforen heb
ben
Vox. in zeelaarzen en zijn oliejas en
pet bij de hand, had zich in zijn leun
stoel uitgereikt. Niet in staat te le
zen, had hij de ogen gesloten, terwijl
zijn gelaat werd verfrist door een
windje uit een halfgeopende patrijs
poort.
„Als er een opklaring komt, waar-.
schuw me dan", had hij de toegesnel
de Fetcherin gevraagd, „dan kan ik
een observatie nemen".
Hij was tevreden over de nabijheid
van de Canopus. En het zou kunnen
zijn, dat de Ascania, niettegenstaan
de het laconieke bericht, ook naar de
Marco Polo onderweg was. Zodoende
zouden er drie zijn drie schepen,
maar vooral drie kapiteins, waaron
der Dirieu. „Toch weet ik wat ik te
doen heb en ik heb betrouwbare man
nen om me heen", dacht hij, met ge
sloten ogen aan zijn pijp trekkend.
„Wel, Vox.... pardon, kapitein. Wat is
er aan de hand?" Het was aardig
dat Older, die de kaartenkamer bin
nenkwam, in zeelaarzen en gekleed
zoals hem \yas aangeraden, hem Vox
had genoemd, misschien uit vriend
schap.
„Dat weet je toch wel?"
„Ja, maar leg het me eens uit".
En, zoals vroeger, wanneer hij als
eerste officier de dokter een manoeu
vre duidelijk maakte, had Vox in
korte zinnen gesproken, nauwkeurig,
nauwelijks onderstreept door zwak
ke gebaren van zijn kleine blanke,
sproetige handen.... Een hecht schip
beroofd als het ware van zijn kracht
door een averij, die mogelijk te her
stellen isdat de zee langzamer
hand een evenwichtstoestand dwars
op de golven heeft opgedrongen
dat slagzij heeft doordat de lading
misschien levendig is geworden
dat zelf geen enkele manoeuvre kan
uitvoeren... Een ander schip zou kun
nen proberen een sleeptros over te
brengen, op voorwaarde datHet
gevaar vormen de golven, die de
zwakke opbouwen der dekken en de
luiken bedreigen
De overeenkomst tussen het geval
met de Marco Polo en dat van de Ca
nopus was zodanig geweest, dat Vox
de volgende nacht zijn uitlegging
niet had behoeven te hervatten.
„Denkt U dat ze verloren zijn"?
Het fluiten van de spreekbuis had
Vox doen opstaan. Hij had gefluis
terd. „Ik schrijf op". Toen, enige se
conden later: „En de Canopus?
„Niets, kapitein".
Vox had Older het papier overhan
digd, waarop hij vlug had gekrab
beld: „Aan allen van S.S. Marco Po
lo; ruimen lopen vol; haast U".
„Ik ben bang dat de Canopus, even
als wij, te laat zal komen".
Older, die zich onder dergelijke om
standigheden afzijdig wist te houden
en ergens een onbeweeglijke ge
daante werd, waar hij het minst in
(Advertentie)
Tegen pi|nen en griep. Geschikt voor de gevoeligste m»»g,
"jnl die wordt beschermd door het bestanddeel Oiefaroi.
de weg stond, was verdwenen en
Vox had rust kunnen nemen, had
zelfs kunnen dutten tot het ogenblik
waarop hij de acht glazen van mid
dernacht hoorde. Toen was hij naar
de brug gegaan. Réval stond aan de
ene en Fetcherin aan de andere zijde
uit te kijken.
Geen merkbare verandering van het
weer, een even ruwe zee van n.w.
naar z.o. en een wind die niet was
afgenomen. Misschien was de lucht
iets helderder. Bij het kompas staan
de, had Vox zijn blik langzaam over
de golven laten glijden, steeds ver
der vooruit, tot op een mijl, twee
mijlen af stands
Het was moeilijk te schatten. Nog
verder. De zeeman wist dat hij de
duisternis doorboorde en dat aan zijn
blikken en aan die van zijn onderge
schikten geen enkel licht (en als
ze het kunnen, zullen ze wel vuur
pijlen oplaten) kon ontsnappen.
Het laatste telegram was een nood
kreet geweest: „Ruimen lopen vol".
Met een dergelijke zee zou het schip
spoedig verloren zijn. Vox had zich
niet meer af te vragen welke «beslis
sing hij zou moeten nemen. Hij be
hoefde zich er niet meer over te
verheugen, dat hij met twee andere
gezagvoerders ter plaatse zou zijn.
De redding (God geve, dat er een
redding zou zijn! hoopte hij) zou
zich beperken tot het oppikken van
enige zeelieden in een of twee boten.
„Kapitein".
„Wat is er, Saladini?"
„Alles is voorbereid en in orde. De
passagiers weten dat we gaan ma
noeuvreren. Hebt U nog iets ge
hoord?"
„Ja, misschien is het schip al gezon
ken. Het water drong de ruimen bin
nen. We moeten alles wat we heb
ben buiten boord hangen, touwlad
ders, valreepstrappen, netten, fen
ders".
„Is al gedaan, kapitein. Het schijnt
dat de Canopus..."
„Ja, ze is'er dichter bij dan wij. En
omdat ze slechts dwars op de gol
ven behoeft te varen, zal ze nu wel
ter plaatse zijn. Derieu is misschien
de enige kans voor de stakkers".
„Met een goede sloep voor de wind
kunnen ze er zich doorslaan, kapi
tein, zelfs in zulk een zee. Het is
een vrachtboot en ze hebben alleen
maar aan zichzelf te denken".
„Dat is zo; daarenboven moet het
mogelijk zijn een 'sloep te water te
laten".
Saladini was evgn stil verdwenen als
hij gekomen was en Vox was even
naar de kaartenkamer gegaan om op
de klok te kijken, een blik op de
kaart te werpen en zijn pijp aan te
steken. En het was goed de gezag
voerder van de Virginia te zijn, die
uren lang met hetzelfde ritme voort-
stoomde, naar het geluid van zijn
machine daar beneden en het steu
nen van de wringende huidplaten te
luisteren, te weten dat zich op de
brug mannen bevonden als Fetcherin
en... Réval (ja, hij is een goed zee
man) en ergens aan boord Saladini,
die nog eens iets nakeek, te zien
met welk een ernst de roerganger
met de handen aan het stuurrad de
kompasroos in het oog hield. Maar
het was voldoende dat de schroef-
Plotseling op de brug een uitroep
van Fetcherin en daarna, bij de deur
van de stuurhut, het gezicht van de
tweede bootsman Ahmet.
„Een licht op vijftien graden aan
stuurboord, kapitein".
Eén uur. Met de kijker voor het oog
had Vox zich naast zijn tweede offi
cier opgesteld, die ook met de kijker,
zonder die te laten zakken, gezegd
had: „Een stoomschip, halverwind
zeilend met bakboords halzen toe".
Hoewel hij er een hekel aan had, had
Vox moeten glimlachen bij deze uit
drukking van de oud-gezagvoerder
bij de zeilvaart, maar had niets ge
antwoord.
(Wordt vervolgd)
