Nederlandse activiteit in eerste
etappe beloond: zege voor Post
Rusland schakelde
Engeland
uit: 1-0
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
vermiste oorrxvxq'
10
PROVINCIALE ZB EU W BB COURANT.
WOENSDAG 18 JUNI 1958
(Advertentie)
Voor J001 plakwerkjes
-si
SeMotape l
SAtapeklee,band
\&'y.
j
bij uw kantoorboekhandelaar
Ronde van Nederland
André Vlayen en drie volgelingen
van de Pel: Daan de Groot, Leo van
der Pluijm en Jo de Roo mochten
het peloton verlaten en op jacht gaan
naar de armee van Schnlte. Het zou
niet baten
In Harlingen moesten de talrijke wie-
Ierenthousiasten al vijf minuten
wachten op het nu fel jagende pelo
ton. Het was daar, dat Schalk Ver
hoef de grote animator het tempo
niet meer kon volgen en zich moest
laten terugvallen op de vier dapper
volhoudende achtervolgers, die het
grote peloton waren ontvlucht. De
twaalf die de zege zouden gaan be
twisten hielden elkaar geducht in de
gaten.
In de volgerskaravaan groeide de ze
kerheid, dat het ondanks de Neder
landse activiteit toch weer een Bel
gische zege zou gaan worden. Was
Rik van Looy niet terecht gevreesd
op alle Europese arena's om zijn
scherpe eindsprints? Maar de slijta
geslag, die Kersten en Piet van Est
bleven onderhouden, miste toch zijn
uitwerking niet.
De grote kans
Toen tien km voor het einde Peter
Post de ruimte Infietste, zag hij Wim
van Est en Kersten naast zich op
duiken. En een Belg. Maar het was
ditmaal Leon van Daele, de adjudant,
die dit Nederlandse offensief in de
kiem moest smoren. Van Est, Kersten
en Post hadden de situatie in één
oogopslag door 2 Dit was de grote
kans Ze bogen zich nog dieper over
het stuur, zetten zich nog feller af
en maakten een kloof, die Rik van
Looy niet meer kon overbruggen.
Toen lag de eerste Nederlandse tri
omf binnen het bereik van Peter Post
die in een zeer lange sprint zijn drie
mede-vluchters van zich afschudde.
Hij zorgde daarmee niet .alleen voor
een individuele zege. maar bracht
met Schulte en Pos zijn équipe ook
aan het hoofd van het ploegenklas-
sement.
VOETBAL OM WERELDTITEL
Verrassende
uitslagen
Het is gebeurd. Engeland is uitge
schakeld. Niet door een briljant spe
lende ploeg, neen, in het Nye Ullvy-
stadion van Goteborg heeft een te
leurstellend Russisch elftal het roem
ruchte team van Engeland versla
gen met 1-0. Trouwens alle drie de
wedstrijden werden verrassingen.
Door deze overwinning is Rusland
doorgedrongen in de kwartfinales en
zal de ploeg van dit land donderdag
in Solna tegen Zweden spelen.
Wales was heel wat gelukkiger en
versloeg Hongarije met 2-1. Het zal
het nu tegen de formidabele Brazi
lianen moeten opnemen in Goteborg.
Noord-Ierland, dat Tsjecho-Slowakije
versloeg met 2-1 zal in het veld tre
den tegen Frankrijk. Deze wedstrijd
zal In Norrkoping worden gehouden.
Als scheidsrechter treden respectie
velijk Ellis, Seipelt en Gardeazabal
op.
RuslandEngeland
Het Engelse team, waarop toch zo-
velen al hun hoop hadden gesteld,
heeft ii> groep vier volkomen gefaald.
De 25.000 toeschouwers waren niet
getuige van een herhaling van de zo
uitstekende eerste wedstrijd tussen
Engeland en Rusland. De Engelse
aanval was zwak en vooral Kevan
werd door het, toch voor het meren
deel Engels georiënteerde, publiek
uitgefloten. Pas na 20 minuten kwam
de eerste goede kans, die door Ke
van grandioos werd gemist. Ook de
volgende kansen zouden door deze
speler niet worden benut. Ook de
Russen speelden overigens slecht. De
passes waren bijzonder onzuiver. Na
de rust werden de Engelsen feller. Er
Van Steenbergen, Gerrit Voorting en
Wim van Est grote verliezers
(Van een speciale verslaggever)
De zege in de eerste etappe van onze vaderlandse wielerronde was niet
voor Rik van Looy, Rik van Steenbergen of welke Belg dan ook. De
voortreffelijke acties, die verschillende Nederlandse renners hadden voor
bereid of hadden ingeleid, vonden hun bekroning In een sprintzege van
Peter Post, die in een lange rush een achtervolgingskampioen waardig,
In Leeuwarden eerst afrekende met Kersten en Piet van Est en daarna
een fanatiek sprintende Leon van Daele alle hoop op een Belgische zege
ontnam.
23 seconden later kwamen de acht overige renners, die tachtig kilometer
lang met 't eerste viertal een ongenaakbare kopploeg hadden gevormd,
over de eindstreep. Rik van Looy voorop, maar in diens kielzog „wieler-
generaal" Gerrit Schulte, die zijn stalgenoot Peter Post in de laatste kilo
meters had meegestuurd met Kersten en Van Est en zelf Rik van Looy
was blijven bewaken zoals alleen een routinier van zijn klasse dat maar
kon.
Het duurde daarna ruim 12 minuten
eer de duizenden Leeuwardenaren
langs de wegen de grote verliezers
van deze eerste etappe konden zien
binnentrekken. Rik van Steenbergen
mocht dan in een fel sprintje voor
Ab Geldermans als eerste van de
grote groep over de eindstreep sprin
gen, In zijn hart wist de wereldkam
pioen dat een welhaast onoverbrug
bare kloof hem nu reeds scheidt van
zijn grote concurrent Rik van Looy.
In zijn spoor Wim van Est, Gerrit
Voorting, Piet Daraen, Ab Gelder
mans, Impanis, Cerami
Gezapig tempo
In een gezapig tempo was de gehele
karavaan na de start ln Amsterdam
door de Beemster en door Hoorn naar
de ravitaillering in Medemblik ver
trokken en daar had Schulte na een
speldeprik van Piet Steenvoorden
voor het eerst een man naar voren
geschoven met de opdracht een zo
froot mogelijk „gat" te maken,
chalk Verhoef slaagde daarin voor
treffelijk. Bij de ravitaillering had
hij 50 seconden voorsprong en was
een tweede ipan uit het zwarte es-
quadron, Post, bezig te demarreren.
Op weg naar de Afsluitdijk begon
de jacht op dit tweetal. Een
stormloop, ingeleid door drie man
van de Büchly-equipe, Adri Voor
ting, Adri Roks en Piet van der
Brandt, en waarbij Rik van Looy,
Leon van Daele, Hinsen, Kersten,
Coone, Piet van Est, Hijselen-
doorn. Peter Post en Gerrit him
self zich aansloten.
Toen dit veertiental renners bij het
betreden van het grote slagveld in
deze etappe, de Afsluitdijk, een mi
nuut voorsprong had op het grote
peloton, was ln feite de beslissing ge
vallen. Want met de wind op kop
vergrootten de vluchters op de ge
nadeloze kale vlakte van het IJsel-
meer, hun voorsprong tot drie en een
halve minuut.
Hijselendoorn moest terug, maar het
deerde de koplopers niet. Vier man,
RONDE VAN NEDERLAND
Uitslag en klassement
Ronde van Nederland.
Leeuwai-den De uitslag van de eer
ste etappe van de Ronde van Neder
land naar Leeuwarden over een af
stand van 180 km luidt
1. Post (Nederland zwart) 4.45.11;
2. Van Daele (België 2, z.t.); 3.
Kersten (Nederland blauw) z.t.; 4.
Piet van Est (Nederland blauw) z.t.;
5. Van Looy (België 2) 4.45.34; 6.
Schulte (Nederland zwart) z.t.; 7.
Van de Brand (Nederland groen) z.t.
8. Coone (Did.) z.t.; 9. Adri Voorting
(Nederland groen) z.t.: 10. Hinsen
(Nederland geel) z.t.; 11. Roks (Ne
derland groen) z.t.; 12. Pos (Neder
land zwart) z.t.; 13. Van der Pluym
(Nederland blauw) 4.50.11; 14. De
Roo (Nederland blauw) z.t.; 15.
Vlayen (België 1) z.t.; 16. De Groot
(Nederland blauw) z.t.; 17. Verhoef
(Nederland zwart) z.t.; 18. Schroe-
ders (België 2) 4.56.24; 19. Ziegler
(Did.) 4.56.26; 20. Van Dongen (Ne
derland geel) 4.56.31; 21. Het peloton
geleid door van Steenbergen (België
1) 4.57.13. Uitgevallen zijn de Duit
sers Liebelt en Klein.
Het ploegenklassement van de eerste
etappe ziet er als volgt uit1. Neder
land zwart 14.15.19; 2. Nederland
groen 14.16.42; 3. Nederland blauw
14.20.33; 4. België 2 14.26.39; 5. Duits
land 14.39.13; 6. Nederland geel
UÜOW- V T!rstrri-A 1 SA JA Of
Uitslagen
zomeravondvoetbal
Rayon Goes: Comb. N.S.Typo's
12; Keuringsdienst Zeel.V.V.Z.B.
2—4; P.T.T.De Zon 2—2; Robur
vet.—SC Ford 3—9.
Rayon Huist: TFC ClingeTC Hulst
8—1; Vet, HulstVan Eerdenbrugh
Rayon Middelburg: Blauw Wit
Kraaien H 4—1; Kraaien I—VSV
42; Broek BoysPingelaars 12.
Rayon Vlissingen, Aid. I: MWK I
SBLV 1—8; Afd. n: BW HVAW
II 0—3; VAW HI—PVS II 1—3; MW
K II—BW 1—5.
Rayon Zierikzee: Fa. Oude en de Jon-
feKon. Zeelandia 61; PZEM—
ijkswaterstaat 53; NeptunusFa
Janse 12; Drukkerij L. O.
Grontmij 07; Zierikzee vet.Prov.
Waterstaat 21.
Rayon Terneuzen: Scheepswerf
Spadella 54.
901. Piloot Storm maakte
het zich zo gemakkelijk mo
gelijk in de kleine cel en na
verloop van tijd zette hij
rustig zijn onderbroken
slaap voort. Toen hij weer
ontwaakte, was het nog
eds duister om hem heen.
De dagen en nachten op Va-
leron duren heel wat langer
dan die op Aarde. Bijna drie
weken, vanwege de geringe
omwentelingssnelheid van
de planeet. Dank zij een
eigenaardige fosforiserende
eigenschap van het wolken
dek, zijn de nachten eigen
lijk meer langdurige sche
meringen. Nadat hij enig
voedsel en water tot zich ge
nomen had, wachtte onze
piloot rustig de loop der ge
beurtenissen af en toen hij
het jongste avontuur nog
eens overdacht, herinnerde
hij zich plotseling iets dat Eldred gezegd had!
Namelijk, dat de soldaten die hem wegbrach
ten, op hun hoede moesten zijn, omdat hij,
Arend, „zéér geslepen en krachtig" was!
Mmm! Krachtig? Hoe wist Eldred dat hij zo
krachtig was? Voor zover hij wist was de
grijze heer toch niet bij de demonstratie in
het substation aanwezig geweest! Of wel? Het
was óók mogelijk, dat een der „kidnappers"
hem erover gesproken had.' Maar dat zou dan
betekenen, dat Eldred, de rechterhand van
Val Marian, in dit geval een belangrijke rol
speelde. Neen, dat was tè fantastisch! Maar
toen Shor Nun zijn vriend kwam opzoeken en
het vreemde verhaal hoorde, wreef hij toch
eens peinzend langs zijn kin. De hele affaire
stond de inspecteur niets aan!"
De Ronde van Nederland is weer ge
start: We zien hier hoe de renners
zich tussen de enorme belangstelling
door de eerste meters in de Amster
damse binnenstad doorworstelen.
kwamen echter geen resultaten. Het
was de Rus Anatoli Iline die het eer
ste en laatste doelpunt in deze wed
strijd maakte. De pogingen van de
Engelsen om nog verandering in de
stand te brengen mislukten tenslot
te allemaal.
W alesHongarije
Na een lange periode van overwicht
in de eerste helft en een 1-0 voor
sprong hij de rust is de ploeg van
Hongarije door Wales met 2-1 uitge
schakeld. Slechts drieduizend toe
schouwers woonden deze wedstrijd
bij. Wales won verdiend. De ploeg
speelde sneller en combineerde beter.
De Hongaren wisten dit overwicht
van hun tegenstanders niet sportief
te dragen. Ze gingen als wilde stie
ren te keer, maar de Russische
scheidsrechter Latyschev leidde uit
stekend. De spil Sipos werd uit het
veld gestuurd na een grofheid tegen
Hewitt, die per brancard het veld
verliet: John Charles was weer de
grote man in de Welse ploeg. Na 34
minuten scoorde Tichy uit een voor
zet van Budai. Na de rust verander
den de krachtverhoudingen. Wales
kwam opzetten en in de tiende mi
nuut werkte Allchurch de bal achter
Grosics. Medwin maakte later ge
bruik van een misverstand tussen
Grosics en Sarosl, 2-1.
Voor de wedstrijd begon moest
de politie een demonstratie van
anti-communistische Hongaren
verstoren, die demonstreerden in
verband met de executie van hun
ex-premier Imre Nagy.
N. IerlandTsj.-Slowakije
Andermaal behaalde Noord-Ierland,
voor een plaats in de kwartfinales,
een overwinning op Tsjecho-Slowa
kije, zij het met inspanning van alle
krachten. De uitslag was 2-1. De fa
natieke Ieren moesten het zonder
doelman Gregg doen, die geblesseerd
was en vervangen door Uprichard.
Na tien minuten werd ook Uprichard
gewond, hij hinkte en daaraan dank
te rechtsbuiten Zikan na 19 minuten
zijn doelpunt. Enkele minuten voor
de rust maakte McParland gelijk.
In weerwil van zijn geblesseerde en
kel speelde Uprichard buitengewoon
goed. De strijd moest worden ver
lengd en na tien minuten besliste
een schot van McParland. Rechts
half Bubernik werd uit het veld ge
stuurd en de Ieren maakten tijdens de
tweede verlenging nog een derde doel
punt, dat echter wegens buitenspel
werd afgekeurd.
Uitslagen juniorenvoetbal
Groep A n: Goes A HYerseke
A I 22, Kapelle A INieuwdorp
A I 31; groep B H: Zaamslag B I
—Corn Boys B I 0—9, AZW B I—
Terneuzen B I 03, Sluiskil B I
Corn Boys B H 60.
I
FEUILLETON
door PATRICIA WENTWOBTB.
55
„O, neemt U mij niet kwalijk! Maar
«r moet een vergissing in 't spel we
zen. Ze zou nooit naar „Deepside"
terug gaan, al was het de laatste
S laats ter wereld.... vooral niet nu!"
uffrouw Silver kuchte en vroeg
toen: „Waarom zegt U dat, meneer
Harlow"
Mark Harlow wierp zich in de stoel
waarop Frank had gezeten en barst
te in een woordenstroom los.
„Wat mankeert die neef van haar,
die Abbott? Waarom heeft hij haar
niet tegengehouden? Weet U dan
niet, dat Grant Hathaway tot over
de oren in die moordzaak betrokken
is? Hoe dan ook, Frank Abbott weet
het opperbest. Ze had niet mógen
teruggaan. Hij had het haar moeten
beletten!"
Juffrouw Silver breide verder. Van
hoofd tot voeten, van haar stijf op-
Eakt kapsel tot haar met kraal-
imzoomde pantoffels, was ze het
beeld ener waardige Engelse ou
de jongejuffrouw, beperkt ln haar
gedachtensfeer en voor de buitenwe
reld van generlei betekenis, een wat
de Fransen „quantité négligeable"
noemen. Schijn kan bedriegen, maar
in de ogen van Mark Harlow had ze
alleen belang als iemand, jegens wie
hij zijn zenuwachtige opwinding kon
afreageren. „Lieve help!" sprak ze
op zacht-protesterende toon en dat
was genoeg om hem opnieuw te
doen uitbarsten.
„Ze had er nooit heen mogen gaan!
Stel je eens voor, dat ze hem in haar
tegenwoordigheid arresteren!"
Op wat verraste toon waagde juf
frouw Silver de vraag: „Is er dan
enige aanleiding, hem te arreste
ren?" En nijdig klonk zijn antwoord
„Ik zou zeggen: alle aanleiding!"
Uit haar blik scheen hij ongelovig
heid op te maken nu liet hij zich
nog verder gaan.
„Als U 't mij vraag, valt hij ln de
termen, om elk ogenblik gearre
steerd te kunnen worden! Wat zeg
gen haar ouders ervan"?
Juffrouw Silver blééf hem aankij
ken.
„Ze zijn uit dineren en nog niet te
rug!"
Mark stiet een woedend geluid uit,
„En die stommeling van een Ab
bott", raasde hij, „die vent moet toch
weten, beter dan wie ook, welke aan
wijzingen er tegen Hathaway zijn!"
„O!" zei juffrouw Silver ademloos.
En toen: „Wat voor aanwijzingen,
meneer Harlow?"
Het blad met de koffie stond nog
naast de stoel. Bijna zonder te we
ten wat hij deed. vulde Mark Har
low de kop, dronk het lauw gewor
den brouwsel in één teug op en zette
de kop weer neer.
„Aanwijzingen genoeg, zou ik zeg
gen. Niet, dat ik hem wil bezwaren,
maar dat Cis naar hem terug is ge
gaan. brengt me buiten mezelf. Heeft
ze U verteld, dat ik heb opgebeld?
Ik wilde hier komen en met haar
spreken, maar ze zei „neen" en ik
gek die ik was, liet me afschepen.
Ik had geen notitie van haar woor
den moeten nemen en tóch komen....
maar ik wilde haar ontzien". Juf
frouw Silver ietwat wezenloos aan
starend, liet hij erop volgen: „Ik
houd van haar, weet U, maar dat
komt er niet op aan.... dé&rian denk
ik niet. Het gaat om Cis... en om die
ellendige kerel Grant".
Juffrouw Silver bleef breien en vroeg
na een ogenblik stilte: „Waarom ge
looft U, dat meneer Hathaway die
twee moorden zou hebben begaan"?
,,'t Gaat niet om wat ik geloofde
politie gelooft het. Voor mij komt het
erop aan, dat Cis niet bij de zaak
betrokken wordt".
„En wat denkt de politie?"
„Mij zullen ze het niet vertellen,
maar 't is nogal duidelijk, dunkt me.
Wat heb ik gewanboft met hem naar
de „Stier" mee te nemen! Ik moest
wel aanbieden, hem thuis te bren
gen en dat heeft me een massa na
righeid bezorgd! Ik heb de politie
moeten mededelen, dat we hem in
de bar achter lieten en buiten op
hem wachtten. Hij kwam eerst laat
en stak iets in de zak, maar ik had
er geen flauw idee van, dat het de
aansteker was, waarnaar dat vrouws
persoon, die Louise Rogers hem op
de binnenplaats zag zoeken. En tot
overmaat van ramp gaat ze hem
naar hier achterna! Nu vraag ik U!"
„Kwam ze hem achterna?"
„Het heeft er alles van, nietwaar?
Caddie en ik mogen, geloof ik, dank
baar ziln, dat ze zijn naam en adres
kreeg en niet het mijne, wan' anders
zouden wij misschien voor dt schul
digen worden gehouden. We waren
allebei in Frankrijk met pog hon
derdduizend anderen en we waren al
lebei die avonc in óe „Stier". Maar ze
kwam Grant Hathaway hier opzoe
ken, hem en geen ander en dat houdt
ons er buiten".
Juffrouw Silver scheen door Har
low's verhaal bijzonder geschokt. Ze
had zelfs voor het ogenblik haar
breiwerk in de schoot gelegd.
„U begrijpt dus", zo besloot Mark
Harlow, „hoe Ik mij om Cis bezorgd
maak".
„O, lieve hein! Denkt U heus, dat
meneer Hathaway
„Wat Grant betreft, in zijn schuld of
onschuld behoef ik me niet te ver
diepen. Het gaat bij mij om Cis".
Juffrouw Silver liet niet blijken, hoe
zeer ze dat intieme opdringerig klin
kende „Cis" in de grond van haar
hart verfoeide als 'n inbreuk op de
goede manieren. Onschuldig vroeg ze
slechts: „Denkt U, dat meneer Hatha
way met diedie mevrouw Ro
gers heeft gesproken toen ze hier
was?"
Mark deed geen moeite, zijn minach
ting voor zoveel onnozelheid te ver
bergen, toen hij zeide: „Dat moet hij
wel hebben gedaan, anders had hij
haar niet goed kunnen vermoorden".
„Maai- weet U het niet zeker?"
Spottend antwoordde hij: „Er is nog
zoiets als gissen! En in gissen ben ik
vrij sterk!"
HOOFDSTUK XXXII
Cecily reed de donkere laan in. Ze
reed langzaam, omdat ze nu wel
„Abbottsloigh" had verlaten, waar ze
haar ouders niet had willen afwach
ten, maar toch enigszins tegen de
ontmoeting met Grant en ook
mevrouw Barton opzag. Inmiddels
scheen Bramble er zich terdege van
bewust dat hij weer naar huis ging en
de hond gaf dit door allerlei zenuw-
achtigge uitingen door kort geblaf nn
sprongen tegen de zijramen, duidelijk
te kennen.
Bij het huis gekomen, zag Cecily dat
't achterdek openstond. Zachtjes
reed ze naar de zijkant van het huis
en hield daar stil. Bramble onder luid
protest zijnerzijds in de auto latend,
stapte ze uit en liep om het gebouw
tot aan de kant van de studeerka
mer. Mevrouw Barton, had ze later
bedacht, zou wel te bed zijn, maar
als Grant nog op was, zou hij zich
wel in die kamer bevinden. Tot haar
grote opluchting straalde het vertrek
nog lient uit door de nooit volledig
met gordijnen afgesloten vensters.
Haar hart begon sneller te kloppen,
toen ze bij dat licht een glimp van
haar echtgenoot meende te zien.
Blijkbaar was hij pas thuisgekomen,
want hij droeg nog zijn oude regen-
Jas. Die jas vertoonde nu een rare
vlek juist boven de elleboog. Hij
stond bij de schoorsteenmantel, ge
bogen over een antieke Chinese vaas
waarin ze gedroogde rozebladeren
placht te bewaren. Zijn arm was op
geheven, maar ze kon niet zien wat
hij uitvoerde.
Plotseling bekroop haar een gevoel,
alsof ze het koud kreeg. Ze moest
daar niet langer blijven staan te kij
ken en Grant behoefde niet te weten,
dat ze er had gestaan. Ze liep voor
zichtig over de grasrand van een
bloembed naar hét huis en voelde in
haar beurs naar de sleutel.
(Wordt vervolgd).
