C
In Holland wordt teveel bezorgd!
Onze
"QzcuwenfaagLna
VERZORGSTER VAN BEJAARDEN:
EEN NIEUW BEROEP
VEER „ZONDAARS"
kerko
De huisvrouw slaat alle arbeidsrecords
VRIJDAG 13 JUNI 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
17
KANS OM OUD TE WORDEN STIJGT
Tweejarige opleidingscursussen beginnen in september
Volgens de statistieken stijgen onze kansen om oud te worden met het
jaar; stijgt dus ook de kans, dat we mettertijd een handje zullen helpen
aan het in stand houden en vergroten van wat nu al is: het bejaardenvraag-
stuk. Hoe zullen we leven tegen die tijd, zullen we nog werken of moeten
we stilzitten, willen we misschien heel graag stilzitten? En wie zal ons
helpen als we oud zijn en hulp nodig hebben?
De Nederlandse Federatie voor Bejaardenzorg heeft nu reeds te maken
met deze vraag. Daarom heeft een door haar ingestelde commissie een
cursusprogramma opgesteld voor een beroep, dat we tot voor kort nog
niet als beroep kenden; bejaardenhelpster. De behoefte aan personeel in
die tehuizen: op 1 januari van dit jaar telde Nederland 950.000 bejaarden,
of 8,6 procent van de bevolking.
Er is geen land ter wereld, waar nog
zoveel goederen worden thuisbezorgd
als in Nederland, maar het verschijn
sel is bezig te verdwijnen. Waar
door? De flatbouw is de belangrijk
ste oorzaak. Het wordt voor de
bakkers, de melkbezorgers en de
loopjongens van alle andere levens-
middelenbedrijven langzamerhand
ondoenlijk, de mensen van vier- of
vijfhoog met hun inkopen achterna
te lopen.
Personenliften lijken de beste oplos
sing, maar ze zijn veel te duur. Zelfs
een boodschappenliftje zou de week-
huren gemiddeld al met een gulden
of vier verhogen!
Experts in de woningbouw zeggen,
dat wij Hollanders op dit punt be
krompen zijn. We bouwen wel steeds
grotere steden, we willen ook nog
wel op een etage wonen maar onder
tussen menen we dat het leven op
de oude (en ouderwetse) voet kan
doorgaan.
Er zal iets moeten veranderen, we
moeten er maar op uit om onze
boodschappen te halen en dat moet
dan steeds maar voor een paar da-
fen tegelijk. Natuurlijk moet dan
e koelkast een algemeen gebruikt
huishoudelijk apparaat worden. En
natuurlijk moeten de prijzen omlaag
als de winkeliers geen hoge bezorg
kosten meer hebben. En er moet
zeggen de woningbouwdeskundigen
er praktisch bij in elke gemeen
te een markt zijn waar de prijzen
lager kunnen liggen dan in de win
kel.
De liftjes zijn dus te duur. Maar er
wordt nog steeds aan huis bezorgd!
Het middel is het mandje aan een
touw, gewoon uit een raam neerge
laten en langs dezelfde weg weer
binnengehaald. De ware aanhangers
en propagandisten van het mandjes
systeem hebben dat systeem tot in
de perfectie uitgevoerd. Ze laten
zelfs hond of poes per mandje uit.
Daar kunnen ae woningbouwers en
de winkeliers en de bezorgers na
tuurlijk geen peil op trekken, maar
een goede noodoplossing is het wel.
En het geeft bovendien kleur en fleur
aan een straat. Maar dat argument
zal wel veel te ondeskundig zijn.
Gewoon thuit
Uw haar wassen met
POLYCOLOR
KLEURSHAMPOO
bijgetint (niet geverfd)
in Uw natuurlijke kleur
desgewenst een nieuwe
modieuze tint
zo'n enkel grijs haartje
spoorloos verdwenen!
Handige,
voordelige tube -
voor twee wassingen t' 1*95 M
'Bij alle drogisten en parfumeriei
zaken.
IJllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIi
g Onverwachte steun
H De Zwitserse mannen die ge-
kant zijn tegen het veflenen
M van kiesrecht aan de Zwitser-
se vrouwen, hebben van on-
verwachte zijde steun gekre-
gen. Een groep vrouwen, voor-
namelijk van rooms-katholie-
ke huize en uit de provincie,
M heeft zich tégen vrouwenkies-
recht verklaard, omdat naar
haar mening gezinnen uiteen
kunnen vallen wanneer de
M vrouw anders stemt dan haar
man...
s In oktober zullen de mannelij-
M ke kiezers moeten uitmaken,
of de vrouwen kiesrecht zul-
len krijgen.
kruisen uw levenspad
Vier zondaars kruisen het levenspad der vrouw. Het zijn:
de spiegel, die altijd een vertekend beeld geeft, omdat
de verbeelding er zo'n grote rol bij speelt; de sleur, die
de vrouw kluistert aan haar vooroordeel over eigen uiterlijk;
de slechte navolging van de mode (men kiest dat wat anderen
goed staat), en de imitatie van filmsterren. Sommige jonge
meisjes lopen met het kapsel van Brigitte Bardot, de blanke
lippen van Juliette Greco en de wenkbrauwen van Audrey
Hepburn.
Deze stellige, nogal beschuldigende bewering is afkomstig
van Monsieur Francois, een elegante Parijzenaar met
donker haar en vriendelijke blauwe ogen en een van de
hoogst betaalde schoonheidsspecialisten van een wercld-kos-
metiekconcern. „Kortgeleden vroeg een Parijse moeder mijn
advies over de make-up van haar bijzonder knappe dochter,
die voor het eerst naar een soiree zou gaan'', zegt monsieur
Francois. „Het is een bijzonder mooi meisje", zeg ik, „prach
tig haar, sprekende ogenToen viel de moeder me in de
rede. Ze vond dat ik haar dochter niet mooi moest noemen. Ik
heb haar geantwoord, dat ze haar dochter complexen zou be
zorgen! U hebt er geen idee van hoeveel moeders de ontplooi
ing van de persoonlijkheid van haar dochters in de weg staan.
Met mijn fysionisme probeer ik juist de persoonlijkheid van
iedere vrouw tot haar recht te laten komen".
Monsieur Francois kan het weten, zijn schoonheidsspecia
lisme ziet er erg wetenschappelijk- uit. Het heet fysio
nisme en monsieur Francois maakt er geen geheim van
dat hij met Frend op vertrouwelijke voet staat.
Hij zegt, dat van elke honderd vrouwen er zestig niet weten
wat bij haar type en leeftijd past, twintig net het tegendeel
aan haar uiterlijk doen van wat ze eraan moesten doen, en
alleen de overige twintig zichzelf persoonlijkheid weten te ge
ven.
Vrouwen in alle landen luisteren graag naar hem: als hij in
Rome, Amsterdam of Barcelona demonstraties geeft, staan de
dames voor hem in de rij.
In Utrecht gaan de kerken een In
terkerkelijk experiment wagen waar
bij de naastenliefde direct betrokken
is. Aan meisjes en jonge vrouwen tus
sen de zeventien en dertig jaar vraagt
de kerk, een jaar lang voor het diaco
naat te willen werken. Daarvoor zullen
studie of beroepskeuze een jaar moe
ten worden uitgesteld of onderbroken.
Aan de organisatie van het „diaconale
jaar" werken mee: hervormden, chr. ge
reformeerden, evangelisch-luthersen, re
monstranten, doopsgezinden, baptisten
en vrij-evangelischen. In september
houdt men een bijeenkomst van een
week om het experiment te bespreken.
Het persoonlijk contact van de help
ster met de bejaarde vraagt een spe
ciale instelling. Niet alleen kennis
over het lichamelijk en geestelijk ver
ouderen en over ouderdomsziekten is
nodig, maar ook liefde voor de mede
mens, aldus het principe waarop de
cursus berust.
In de tweejarige cursus waar
mee in een aantal plaatsen in
september wordt begonnen zal
aandacht worden besteed aan de
volgende vakken: voortgezette al
gemene ontwikkeling, algemene
oriëntering ten aanzien van de be
jaardenzorg, omgang met bejaar
den, hygiëne en dagelijkse verzor
ging van de hulpbehoevende valide
bejaarden, huishoudkunde, han
denarbeid en tijdsbesteding. Er
zijn opleidingen in de protestantse
en in de katholieke levensbeschou
wing.
De 150 lesuren per jaar zijn over on
geveer negen maanden verdeeld. De
cursus kan worden gevolgd door
meisjes, die in bejaardentehuizen
werkzaam zijn. De directies van de
tehuizen betalen gewoonlijk de helft
van het cursusgeld. Als de bejaarden
helpster haar diploma heeft, krijgt zij
een salarisverhoging van 15.tot
20.per maand. Voor de bejaar
denhelpster is als voorbereidend on
derwijs het lager onderwijs voldoen
de, elke verdere opleiding is welkom.
De minimumleeftijd is zestien jaar.
Begrip voor de bejaarde, dat is wel
licht het allerbelangrijkste doel van
(Advertentie)
F,350
de cursussen. De omgang met de be
jaarde eist begrip voor de mens, die
zich anders uit (in woord, gebaar,
tempo, levenshouding), dan toen hij
jong was.
Dat de voortgezette algemene ontwik
keling een belangrijk vak is. in de-
cursus, spreekt vanzelf: de bejaarde
zal zich in een tehuis eerder thuis
voelen, als de helpster met hem kan
praten over wat hem interesseert of
over wat er in de krant staat, als zij
hem of haar ban helpen met het
schrijven van een brief, bloemen of
fruit smaakvol voor de bejaarde
rangschikt en hem of haar in allerei
Goede Nederlandse textiel
op de Expo
Voor wie in het buitenland is, blijkt
het eigen land extra aantrekkings
kracht te beziteten. Dat merken de
Nederlanders, die op de Expo hun
land vertegenwoordigen. Vrijwel alle
Nederlandse bezoekers en bezoek
sters komen een kijkje nemen in
„hun" paviljoen en dat is de hioeite
waard, al is het niet zo groot als b.v.
de inzendingen van Groot-Brittannië,
de Verenigde Staten en Rusland. Be
halve van het Deltaplan, krijgt de be
zoeker een indruk van de vaderland,
se textielindustrie, zoals hem en
vooral haar die thuis nauwelijks
te bieden is.
In een hal van 50 bij 15 meter be
wijzen de inzendingen uit de textiel
sector, dat Nederland niet alleen het
land is van landbouw en veeteelt
en van grote waterwerken.
De organisatie van deze inzending
werd in handen gelegd van de Stich
ting Nederlandse Textieljaarbeurs.
Ze heeft zich uitstekend van haar
taak gekweten: de inzending is het
mooie visitekaartje gewórden van
de gehele textiel- en kledingindustrie,
en dat visitekaartje wordt niet on
leesbaar gemaakt met een grote op
somming van namen. Anoniem is de
inzending, en collectief.
Dat neemt niet weg, dat er veel za
kelijke contacten zijn gelegd, voor
al de eerste twee weken van de Ex
po, toen de inkopers van her en der
nog op pad waren. Hoofddoel is ech
ter te tonen, dat Nederland een veel
zijdig georiënteerde textielindustrie
heeft. Haar produkten worden regel
matig verwisseld, zodat de gehele
Nederlandse textiel- en kledingindu
strie tijdens de Expo de revue zal
passeren.
In ons technisch tijdperk wordt elke
vier minuten een uitvinding gedaan,
waarop octrooi kan «orden aange
vraagd. Daar is allerlei sensationeels
bij. Slechts op één gebied schijnt het
brein van de uitvinders volkomen
verdord te zijn: de arbeid van de
huisvrouw is vandaag enkele uit
zonderingen daargelaten nog vrij
wel even zwaar als honderd jaar ge
leden.
Aan de eenvoudige maar tijdrovende
bezigheden in het huishouden lijkt de
vooruitgang wel voorbijgegaan te
zijn.. En juist zij, de huisvrouw, zou
wel een handje geholpen mogen wor
den door de techniek. Volgens exacte
wetenschappelijke onderzoekingen is
haar werk het zwaarste van alle
vrouwelijke beroepen.
Haar dagelijkse prestatie komt over
een met een calorieënbehoefte van
3.500 i dezelfde als van een machi
nist op een stoomlocomotief! Statis
tici hebben uitgerekend, dat een
huisvrouw, moeder van twee kinde
ren, op haar zilveren bruiloft alle
arbeidsrecords geslagen heeft.
De berg van borden, die zij in deze
25 jaar afgewassen heeft, is net zo
hoog als de bekende Benediktenwand
in de Alpen, namelijk 1.800 meter.
De half miljoen sneden brood, die zij
klaarmaakte, zouden opeengestapeld
even hoog zijn als de Mont Blanc met
zijn 4.800 meter! Het dagelijks
schoonmaken van een driekamerwo
ning komt overeen met het reinigen
van een middelgrote stad.
Voor het boodschappen doen loopt de
huisvrouw in die 25 jaar achtmaal
de aarde rond en zij brengt in die
tijd een hoeveelheid waren naar huis,
waarmee men acht tot tien flinke
zou kunnen vullen,
•aarbij komt dan het lopen in huis
en alleen maar in de keuken, dat in
kilometers uitgerekend op een Mara
thon begint te lijken. Over het buk
ken en dragen wordt maar niet eens
gesproken. Bovendien doet de huis
vrouw vrijwel al haar werk staande.
Het geloop in huis gedurende een uur
komt overeen met een arbeidspresta
tie van 2.000 kilogrammeter: geen
wonder, dat zovele huisvrouwen over
pijnlijke voeten klagen, nadat zij 12
tot 14 uur in de weer zijn geweest.
Een enorme hoeveelheid energie gaat
naar de keuken voor aardappelschil
len, groente schoonmaken en vooral
afwassen. Per jaar kan men rustig
365 uren afwassen rekenen. Omge
rekend in werkdagen van acht uur
is dat 45 werkdagen! Vijfenveertig
dagen afwassen
Wie de vakantiedagen aan
zee of in een xvatersport-
centrum doorbrengt, moet
ook voor koelere dagen ge
schikte kleding in haar
koffertje pakken. Prak
tisch en sportief voor dit
doel zijn zo'n vlotte spor
tieve driekwart broek
vissersbroek wordt dit kle
dingstuk ook wel eens ge
noemd waarbij een
overhemdbloese van no-
iron popeline gedragen-
wordt. De blouse wordt
over de pantalon gedragen
en daardoor is het effect
des te sportiever. Broek en
blouse zijn zo eenvoudig
mogelijk, zonder overtolli
ge garnering.
Het japonnetje is tweede
lig en uit witte stof ge
maakt. De vestblouse heeft
een engiszins bollende rug
en kan ook heel goed over
een gestreepte of genopte-
blouse met driekivart of
lange mouw gedragen wor
den, Blouse en plissérok
zijn gemaakt uit een van
die moderne materialen
welke men na het ivassen
slechts drijfnat hoeft op te
hangen; een strijkijzer
komt er niet aan te pas en
daarom is dit aantrekke
lijk witte kostuumpje on
danks zijn besmettelijke
tint geen „bewerkelijk"
kledingstuk! Beide model
len vertegenwoordigen de
Franse confectie.
STRIJKEN
wordt steeds gemakkelijker.
Wat strijken aantrekkelijk maakt is
alleen het resultaat; zelden ontmoet
men een huisvrouw die het werk-
zelf echt plezierig vindt. Maar het
werk wordt ons wel steeds gemak
kelijk gemaakt, gelukkig. Van de
zware ijzers met losse houten greep,
die voor het gebruik te vuur moes
ten, zijn we helemaal af, de elektri
sche ijzers verschijnen in steeds gro
ter perfectie en variatie in de win
kels.
Wat is nu eigenlijk het beste ijzer?
Dat is moeilijker te bepalen dan de
eisen, die we er in ieder geval aan
mogen stellen. Een goed ijzer moet,
volgens Amerikaanse proeven van de
laatste tijd, zware, vochtige stoffen
snel kunnen strijken zonder belang
rijk verlies aan warmte. Bij sommi
ge ijzers is die warmte onregelma
tig en schiet de temperatuur bij het
omschakelen aanvankelijk over de
gewenste stand heen. Bij omschake-
ing; we hebben liet dus over de
ijzers met regelknoppen zoals die
meer en meer ingeburgerd raken. We
kunnen in deze soort kiezen tussen
droge en stomende ijzers.
Bij stomijzers hebben we de minste
last van temperatuurverschillen, om
dat het laagje stoom tussen stof en
ijzer de temperatuur constanter
houdt en het goed beveiligt tegen
schroeien. Bij aankoop moeten we
letten op het handvat (dat koel moet
blijven en prettig in de hand moet
liggen), op de regelknop (die ook
niet warm mag worden, goed zicht
baar en goed bereikbaar moet zijn),
en op de vorm (we moeten om de
knopen heenkunnen).
Stomende ijzers moeten gemakke
lijk gevuld en gelegd kunnen wor
den. Wollen en fluwelen stoffen la
ten er zich heerlijk mee strijken,
zware katoenen en linnen stukken
moeten toch worden ingevocht.
De Amerikaanse proevennemers
verkiezen het druppelsysteem bo
ven het ijzer met de ingebouwde
boiler, die men moet leeggooien als
men droog wil strijken. Amerika
heeft er sinds kort een derde varia
tie bij, het ijzer met een sproeier,
die bij een druk op de knop «arm
water voor zich uit sproeit op
hardnekkige kreukels.
Naarmate het mechanisme meer is
geperfectioneerd, wordt het ijzer
duurder, maar ook kwetsbaarder, b.v.
door verstopping van de stoomuit-
laat als we veel gesteven goed te
strijken hebben. Een gewoon ijzer
zal in het algemeen langer meegaan,
maar is dan ook wat minder comfor
tabel.
Twee jaar „D.G."
De 1 D.G.-actie is op 25 juni twee
jaar gaande. Voor wie het niet mocht
weten: D.G. is dc afkorting van
daadwerkelijke gerechtigheid, en de
1 is het deel van week, maand- of
jaarinkomen, waarmee de D.G.-èrs
hun steentje willen bijdragen om de
nood in de minder ontwikkelde ge
bieden te lenigen.
Op 25 juni 1956 besloten 34 jonge
Nederlanders tot deze actie; op 1
april van dit jaar was hun geringe
aantal uitgegroeid tot 2400. Deze
2400 Nederlanders, die geregeld 1
van hun inkomen doen toekomen aan
de NOVIB, de Nederlandse Organisa
tie voor Internationale Bijstand, kun
nen slechts een heel kleine bijdrage
leveren. Van even groot belang als
het geld, dat zij, bijeenbrengen, is,
dat zij misschien een aansporing
kunnen zijn voor anderen, ook voor
de overheid, om zich steeds opnieuw
te bezinnen op de ontzaglijke nood
van tweederde der wereldbevolking.
De 1 D.G. slaat in elk weekloon, in
elk maandsalaris der deelnemers een
kleine bres. Maar de opoffering, die
zij zich getroosten om de actie te
steunen, valt volkomen in het niet bij
wat nog altijd twee van elke drie
mensen op de wereld missen: voed
sel, hygiëne, kleding, onderwijs.
Misschien zouden de vrouwen van
Nederland, die zich enige voorstel
ling kunnen maken van dit gebrek
in onderontwikkelde gebieden, samen
ervoor kunnen zorgen, dat de actie
D.G. bij haar tweejarig bestaan eon
presentje krijgt in de vorm van vele*
vele nieuws helpers
