Voor vormgeving Vlaamse cultuur
is contact met Nederland nodig
„Heiloo" na scheepsdrama in Breskense haven
REGELING NON-ACTIVITEIT
VOOR ONDERWIJZER WETHOUDER
Vandaag...
DINSDAG 10 JUNI 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
I
NEDERLANDS TAALCONGRES TE BRUSSEL
„Gestreden zal moeten worden
voor behoud van onze taal"
Vlamingen en Nederlanders zijn
dit weekeinde op de wereldten
toonstelling te Brussel bijeenge
komen om van gedachten te wis
selen over de positie van de Ne
derlandse taal in Europa en in
de wereld. Dit Nederlands taal
congres is georganiseerd door
de „Vereniging voor beschaafde
omgangstaal", die in het Neder
landstalige deel van België het
gebruik van het algemeen be
schaafd Nederlands wil bevor
deren. Zij geniet daarbij de
sympathie van koning Boude-
wijn, getuige de brief van zijne
majesteit, die zaterdag aan het
begin van de eerste bijeenkomst
door de voorzitter, prof. dr. W.
Pee uit Gent, werd voorgelezen.
De situatie in het tweetalige België
werd ook behandeld door de eerste
Inleider, dr. M. van Haegendoren,
voorzitter van de stichting Lodewijk
de Raet, die sprak over de sociale
betekenis van het taalgebruik in zijn
land.
Een beroep op de historische ontwik
keling, zo meende hij, kan nooit een
argument zijn om misstanden te ver
dedigen en als een misstand be
schouwde hij het dat in België een
groep zich tegenover haar meerderen
van de door haar vreemde „kader-
taal" het Frans, moet bedienen. Het
Frans wordt als het ware door so
ciaal-economische druk aan die groep
opgedrongen, terwijl de Walen het
daarentegen normaal vinden om geen
Vlaams te kennen.
Gaat het om louter technische dingen,
dan kan men elkaar wel begrijpen,
maar voor een goed functioneren van
bv. ondernemingen, overheidsdiensten
en leger is het ook nodig dat men
ook in meer emotionele aangelegen
heden elkaar verstaat. Dat het daar
aan bij de huidige situatie dikwijls
ontbreekt is een nadeel voor de ge
hele Belgische maatschappij.
Voor een Nederlandse vormgeving
van de Vlaamse cultuur, zo meen
de spreker, is contact nodig met
Nederland en aan de andere kant
moet van Nederland soepelheid
gevraagd worden. Zonder te „Hol-
landiseren" moeten dc Vlamingen
ware Nederlanders worden. Door
een Nederlandse culturele fierheid
te verwerven moeten zij zich los
werken uit hun minderwaardig
heidscomplexen. Belangrijk is dat
Bouwfonds Ned. Gemeenten
pleit voor extra-subsidie
De N.V. Bouwfonds Nederlandse Ge
meenten heeft in een brief van 20 mei
aan de minister van volkshuisvesting
en bouwnijverheid zijn verzoek her
haald de rijkssubsidie te verhogen
bij het verkrijgen van een eigen wo
ning door arbeiders en daarmede ge
lijk te stellen groepen. Op 10 april
had de minister op een eerder daar
toe gedaan verzoek afwijzend be
schikt.
Het bouwfonds Is van mening, dat de
redenen die pleiten voor rijkssteun
bij sociale huurwoningbouw (de wo-
ningwetbouw) evenzeer van toepas
sing zijn bij de sociale eigen-woning-
bouw. Er valt geen wezenlijke grond
aan te wijzen om bij deze twee vor
men van sociale woningbouw ten aan
zien van de van rijkswegen te ver
lenen faciliteiten met twee maten te
meten.
Om de sociale eigen-woningbouw
weerenigszins op eang te brengen
acht het bouwfonds het onontbeerlijk,
dat voor 20.000 woningen uit deze
categorie een extra subsidie in
welke vorm ook wordt gegeven
van gemiddeld 2000 gulden per wo
ning: totaal dus circa 40 miljoen gul
den.
Veel belangstelling hadden kapitein
Heida en zijn vrouw gisteren voor de
kranten, die schreven over de scheeps
ramp op de Nieuwe Waterweg. Vele
malen lazen zij in die kranten de
naam van hun schip: ^Heilooredde
22 opvarenden".
(Foto P.Z.C.).
Noord en Zuid weten wat ze op
taalgebied aan elkaar hebben.
Over de toekomst van de Nederland
se taal in het Europa van de zes
sprak pater Ant Verleyne, mede-op-
richter en beheerder van het Europa
college te Brugge. In dit Europa van
de zes, zo zei hij, vormt de Neder
lands sprekende groep de kleinste
taalgemeenschap. Spreker vreesde
dat de geestesgesteldheid van Parijs
Bonn en Rome, die in gebreke blij
ven ten overstaan van de cultuur- en
taalrechten der minderheden in hun
staatsgebied, zich ook zal overplan
ten op het bovennationale vlak en
meer bepaald ten opzichte van de
Nederlandse taalgemeenschap, als
deze laatste slechts lijdelijk de ko
mende gebeurtenissen blijft afwach
ten.
De versterkte intra-Europese migra
tie door het Euromarktverdrag be
gunstigd, vormt een tweede mogelijk
nadeel, indien dezelfde geesteshou
ding voortduurt. Fransen en Italia
nen, die zich in ons taalgebied ves
tigen, zullen zich aan het Frans hou
den, terwijl een Nederlander of Vla
ming zich onmiddellijk de taal van
zijn nieuwe woongebied eigen zal
maken. Na een generatie zal zijn ge
zin taalkundig geassimileerd blijken.
Deze laatste houding is, wat de taal
betreft, volgens spreker natuurlijk,
rnaar zijn bezwaar gaat tegen het
gebrek aan wederkerigheid.
We zullen dus thans ook op het
Europese vlak voor het behoud en
de waardering van onze taal moe
ten strijden. De Vlaming zal dit
gewoon vinden, de gemiddelde Ne
derlander zal het aanvankelijk
wat gek en kleingeestig vinden.
Doch na verloop van tijd zal ook
in Nederland het besef groeien
dat er „een strijd te strijden" is.
-
WIJZIGINGEN VOORGESTELD IN ONDERWIJSWET
is het in sommige gemeenten nood
zakelijk het gymnastiekonderwijs te
geven voorafgaande of aansluitende
aan de normale schooltijden
In verband hiermede heeft de minis
ter alsnog gevolg gegeven aan de in
het voorlopig verslag gedane sugges
tie om de inspecteur een bevoegdheid
tot ontheffing van deze eis te verle
nen.
Bij de wet van 12 maart 1958 is de
mogelijkheid geopend, dat onderwij
zers bij het bijzonder lager onderwijs
worden gekozen tot lid van de ge
meenteraad. Voor een onderwijzer
raadslid, die een benoeming tot wet
houder aanneemt, waarvoor ingevol
ge de lager-onderwijswet 1920 de toe
stemming van Gedeputeerde Staten is
vereist, indien deze functie naast het
beroep van onderwijzer wordt uitge
oefend, is een non-activiteitsregeling
onontbeerlijk, althans in die gevallen,
waarin naar het oordeel van Gedepu
teerde Staten de omvang van de
werkzaamheden als wethouder de uit
oefening van beide functies naast
elkaar niet toelaat.
Voorgesteld wordt een non-activi
teitsregeling, die krachtens de la
ger-onderwijswet 1920 zal gelden
voor de onderwijzers bij het bij
zonder lager onderwijs en die,
voor zover het een onderwijzer bij
het openbaar lager onderwijs be
treft, slechts zal kunnen worden
toegepast, indien deze onderwijzer
wethouder wordt in een andere
gemeente dan die. waarin de
school staat, daar hij in laatstge-
doelde gemeente niet tot lid van de
raad kan worden gekozen.
Door de vertraging, die de behande
ling van het wetsontwerp heeft on
dervonden, is het noodzakelijk de da
tum van inwerkingtreding een jaar
later te stellen.
Invoering van
akte Spaans I.o.
Mede naar aanleiding van de bespre
king met de vaste commissie voor
onderwijs, kunsten en wetenschap
pen op 4 juni heeft de minister van
onderwijs, kunsten en wetenschap
pen in het ontwerp van wet tot wij
ziging van de lager- onderwijswet
1920 nog enige wijzigingen aange
bracht.
In het ontwerp van wet tot wijziging
van kWeekschoolwet is bij nota van
wijzigingen voorgesteld een akte
Spaans l.o. in het leven te roepen
voor onderwijzers, die naar de west
emigreren, waar het zeer op prijs
wordt gesteld, dat de leerkrachten
enige bevoegdheid voor deze taal be
zitten. In verband hiermede acht de
minister ook het opnemen van het
vak Spaans in de lager-onderwijswet
1920 noodzakelijk. Door deze wijzi
ging zal het mogelijk worden aan
scholen voor uitgebreid lager onder
wijs het vak Spaans als facultatief
leervak aan het leerplan toe te voe
gen.
Dit deelt de minister van onderwijs,
kunsten en wetenschappen mede in
een tweede nota van wijzigingen aan
de Tweede Kamer.
De in het voorlopige verslag der
Tweede Kamer gemaakte bezwaren
tegen het stellen van een maximum
aantal lesuren van vijf per dag voor
het gewoon lager onderwijs, die in
het bijzonder betrekking hadden op
zeer kleine scholen, heeft de minis
ter aanvankelijk niet kunnen delen.
Nader is hem echter gebleken, dat
zich met name bij het gymnastiekon
derwijs toch moeilijkheden zouden
kunnen voordoen. Door het gebrek
aan vakleerkrachten en vaklokalen
Het Wereldgebeuren
Veertig koeien tijdens
brand omgekomen
Bij Hindelopen is gisteren de kapi
tale boerderij van de heer S. op den
Hoek door brand totaal verwoest.
Het gehele beslag stamboekvee, 40
koeien en een stier, dat op stal stond,
kwam in de vlammen om. Van de
inboedel en de inventaris kon vrijwel
niets worden gered, aangezien het
vuur zo snel om zich heen greep, dat
de bewoners zichzelf ternauwernood
in veiligheid konden stellen.
Alleen 'n televisietoestel, enkele kost
baarheden, een auto en een tractor
bleven gespaard voor het vuur. De
brandweren uit Koudum en Workum
bestreden het vuur, maar konden
niet verhinderen, dat de boerderij
tot de grond toe afbrandde. De oor
zaak is vermoedelijk kortsluiting.
Prins en prinsessen uit
Wenen teruggekeerd
Prins Bernhard en de prinsessen Bea
trix en Irene zijn gisteren uit Oos
tenrijk in Nederland teruggekeerd.
De prins en de prinsessen hebben het
afgelopen weekeind in Wenen een
internationaal concours hippique bij
gewoond. De prins was daar aanwe
zig in zijn hoedanigheid van voor
zitter van de Internationale Hippi
sche Federatie.
Ratten verjaagd van
Wereldtentoonstelling.
Een aantal paviljoens op de We
reldtentoonstelling te Brussel is door
ratten bedreigd geweest, maar de
knaagdieren zijn door een Nederlan
der van de expositie verjaagd.
In het Nederlandse paviljoen en ook
in de buurt van de afdelingen van
de Sowjet-Unie, de Verenigde Na
ties, de Scandinavische landen. Zwit
serland en Belgisch Kongo bleken on
langs ratten aanwezig te zijn.
Het Nederlandse commissariaat deed
onmiddellijk een beroep óp het de
partement van landbouw, visserij en
voedselvoorziening in Den Haag, dat
een deskundige op de beesten af
stuurde. Deze deskundige, de heer
Langeveld, nam contact op met de
leiding van de wereldtentoonstelling
om de bestrijding op grote schaal te
organiseren.
Vijftig kilo vergif werd over het
tentoonstellingsterrein verspreid, een
hoeveelheid genoeg om duizend rat
ten te doden. Thans zijn er geen
ratten meer. Het vergif heeft zijn
werk afdoend gedaan.
Bij een kade op het eiland Wangeroog
is de Nederlandse zuigbagger „Flevo"
door tot nog toe onopgehelderde oorzaak
gezonken. Van de 22 bemanningsleden
werd een matroos gewond.
Dit is de ,JIeiloo" uit Sas van Gent,
die zaterdag 22 opvarenden redde
van het Noorse tankschip Artemis".
Nu ligt deze Zeeuwse coaster ge
meerd in de haven van Breskens,
waar het schip vandaag met aardap- j
pelen geladen wordt.
(Foto P.Z.C.).
K.J.C.P.L. wil dienst op
Indonesië hervatten
De Koninklijke Java China Paket-
vaartüjnen N.V. is voornemens haar
passagiersdienst tussen Hongkong en
Indonesië, die kortgeleden in verband
met de luchtaanvallen in de Indone
sische wateren tijdelijk werd ge
staakt, te hervatten.
De woordvoerder van de K.J.C.P.L.
deelde mede, dat de „Tjiwangi" van
daag een proefreis naar Djakarta zal
aanvangen, via Singapore. In Djakar
ta zullen zich meer dan 1000 Chinese
passagiers inschepen, die op passage
naar hun vaderland wachten. De „Tji-
luwah" zal op 16 dezer naar Belawan
vertrekken. De vrachtvaart op Indo
nesië bleef gedurende de periode,
waarin de passagiersdienst werd ge
staakt, gehandhaafd.
...viert prins Philip, hertog van
M Edinburgh, zijn 37-ste verjaar-
1 dag.
e= ...viert de stadswijk St. Ger-
main des Prés te Parijs, die
ontstaan is uit de Benedictijner
i abdij van deze naam, het feit
1 dat deze abdij 1400 jaar gele-
den is gesticht.
...is het 40 jaar geleden, dat
- de bekende Italiaanse compo-
jL nist en dichter Arrigo Boito
(pseudoniem: Tobia Gorrio) te
H Milaan overleed. Arrigo Boito
schreef onder meer de libret-
H to's voor Verdi's „Otello" en
s ..Falstaff" en de opera „Me-
s phistofele", die door Toscanini
H werd voltooid.
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!|||,''l|,!ii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiïii
Werkzaamheden van B.P.M,
op Borneo nog niet hervat
Antara heeft gemeld, dat volgens
een woordvoerder van de Bataafsche
Petroleum Maatschappij in Djakarta
de werkzaamheden van het bedrijf op
Borneo niet zullen worden hervat,
voordat Lloyds in Londen „het sig
naal op veilig" heeft gesteld.
De assurantie voor alles wat de
schepen, die de Shell in Indonesië ge
bruikt, aangaat, is bij Lloyds onderge
bracht.
Kapitein Heida
aarzelde niet
ONOPGEMERKT BIJNA ligt op dit
ogenblik in dc haven vau Breskens
een kleine Zeeuwse kustvaarder. Bij
na onopgemerkt numaar in het
afgelopen weekeinde is de naam van
deze coaster uit Sas van Geut in
heel Nederland en vooral ook in
Noorwegen op veler lippen geweest:
de „Heiloo"! Want het was deze
kustvaarder, die zaterdagmiddag op
de Nieuwe Waterweg 22 opvarenden
redde van een in vuur en vlam staan
de Noorse tanker „Artemis", gela
den met 14.000 ton benzine en dus
gevaarlijker dan een op springen
staande tijdbomDe 44-jarige ka
pitein Hannen Heida uit Groningen
noemt de redding nu flegmatiek „een
tussentijds karweitje". Voor hem is
het leven van alle dag allang weer
begonnen en vandaag /.iet hij in de
Breskense haven toe bij het laden
van tonnen aardappelen in zijn schip,
bestemd voor Engeland.
Maar denk niet, dat Harmen Heida
het steeds dreigende gevaar van een
alles vernietigende ontploffing tij
dens de redding niet besefte. Hij ken
de waarschijnlijk beter dan wie ook
bij dit scheepsdrama het gevaar
In de meest letterlijke zin heeft hij
voor hetere vuren gestaan en het
merkwaardigste is, dat hij dertien
jaar geleden ook opvarenden redde
van een in vuur en vlam staand
„benzineschip". Tien man haalde hij
toen 16 januari 1945 van boord
van het Amerikaanse schip „James
Harrod" en daarvoor werd hij dooi
de Amerikaanse regering onderschei
den met de ..Medal Of Freedom With
Bronze Palm"
„Aan de ervaringen, die ik in oor
logstijd heb opgedaan", vertelt Har-
men Heida, „neb ik het te danken,
dat ik zaterdagmiddag precies wist
wat ik moest doen en dat het snel.
heel si*l moest gebeuren",
pc ze Groninger heeft namelijk vrij
wel gedurende de gehele Tweede We
reldoorlog gevaren als kapitein var
een„benzineschip". Eerst rond
Engeland, later na de invasie
tussen Engeland en Normandië en
ook Oostende. „Op één tocht passeer
den we soms dertig wrakken", herin-
nert kapitein Heida zich
Toen, op 16 januari 1945, zag hij het
voor zijn ogen gebeuren, evenals za
terdag in de Nieuwe Waterweg. Het
was bij Ramsgate, in het holst van de
nacht. Daar, aan de Engelse kust,
voeren twee Amerikaanse bevoorra
dingsschepen, afgeladen met vaten
benzine, tegen elkaar op. Maar er
was dit verschrikkelijke verschil met
de „Artemis": rond één van de Ame
rikaanse schepen, de „James Harrod"
stond de zee onmiddellijk in lichter
laaieRadeloos van angst spron
gen de meesten van de 84 opvaren
den in zee, maar tien bleven er aan
boord", vertelt kapitein lleida. „We
voeren er naar toe en haalden ze er
af", voegt hij er simpel aan toe. Dan
na even nadenken geeft hij nog
deze bijzonderheid, die de sfeer van
de gehele redding-van-toen tekent:
„Eén van m'n eigen bemanningsleden
j viel me aan en schreeuwde: „Je ver-
I moordt ons allemaal"
,5-jarige Harmen Heida junior,
zoon van de kapitein, heeft een tro
fee aan het avontuur overgehouden:
een reddingsvest van de „Artemis".
Hij heeft het hier trots omgedaan.
(Foto P.Z.C.).
Uit het roer
Hoe ging het zaterdag?
Dit vertelt de kapitein: „We voeren
op de Waterweg naar zee en de „Ar
temis" passeerde ons. Later stopte de
Noor af en haalden we hem weer in.
Toen kwam van de andere kant de
Noor „Luksefjell" en ik zag die uit
z'n roer lopen. Ik schreeuwde nog te
gen m'n stuurman „Verdorie, stuur
hij loopt er-op", zwenkte met m'n
schip hard naar bakboord uit om de
aanvaring zo goed mogelijk te zien
gebeuren. Toen gebeurde alles in een
fractie van een seconde. Ik zag de
masten sidderen en het was alsof er
stof en vuur omhoog werd gegooid.
Even was het schip helemaal in vuur
en rook verdwenen"„Stuurman,
daar moeten we bij zijn, straks vliegt
misschien de hele waterweg in brand"
schreeuwde kapitein Heida. Snelblus-
sers werden klaar-gehouden, touw
ladders overboord gehangen, ieder
een trok zwemvesten aan.
„Voordat het schip omgezwaaid was
lagen we er al achter", zegt de kapi
tein, „en ik moest het achterschip
hebben, omdat daar het minste ge
vaar voor ontploffingen was". Aan
boord leek een paniek uit te bre
ken, mensen sprongen overboord,
maar kapitein Heida schreeuwde:
„Stay on board, blijf aan boord".
Toen maakte de „Heiloo" vast in een
verzengende hitte. De 15-jarige zoon
van de kapitein, Harmen Heida ju
nior, hielp met de stuurman, de
„meester" en de matrozen rustig mee
aan de redding. „Ik dacht dat het ne
gers waren vertelde hij, „zo zwart
waren de meesten".
Hoofd koel
Intussen hield de 24-jarige echtgeno
te van kapitein Harmen Heida, die
altijd als matroos gemonsterd heeft
op de „Heiloo" 't hoofd ook koel
Met een simpel box-cameraatje
maakte zij twee rolfilms vol foto's...
„Kapitein Heida schreeuwde: „Vlug,
vlug ieder ogenblik kan cr een explo
sie komen". Eindelijk leken allen
over; de kapitein van de tanker wil
de niet mee en men wierp los: 20
mannen en 1 vrouw waren gered.
Maar nauwelijks was de „Heiloo" tien
meter weg of er kwam nog een man
het dek op rennen. Op volle kracht
ging de coaster terug, de man sprong'
de „Heiloo" had zijn 22 geredden.
Kapitein Heida, zijn zoon en zijn
vrouw, stuurman Dirk Doddema
uit Groningen, „meester" Hendrik
Winkel en de matrozen Jan Koe
koek uit Vlagtwedde en Jacob
Dodeweert uit Eindhoven konden
tevreden zijn. Ze hadden „de hoog
ste traditie der zee hoog-gehou-
den"De reddingsboot „Presi-
clent Jan Leis" nam ae wacht over.
Nu, in Breskens, heeft de „Heiloo"
nog altijd een herinnering aan deze
redding: één van de Noren gaf Har
men Heida junior een reddingsvest
van de „Artemis"!
Atoomproeven
Voor het eerst van mijn leven heb
ik vijanden" verklaarde de heer
Lewis Liechtenstein Strauss in
maart 1956, en dat was wel een tikje
zachtmoedig gezegd voor een man, die
in de Tweede Wereldoorlog Ameri
kaans schout-bij-nacht was. Hij had
in die oorlog honderdduizenden vijan
den, alleen... 't waren zijn persoon
lijke vijanden niet.
In 1956 echter, kreeg de heer Strauss
als voorzitter van de interdeparte
mentale commissie voor de atoom
energie te Washington wel een hele
reeks persoonlijke vijanden.
Vorige week hebben die vijanden de
overwinning behaald. Strauss is af
getreden als voorzitter, hij heeft lich
telijk ontroerd een verzoek om ont
slag ingediend bij president Eisenho
wer en de president heeft met gevoel
volle woorden hartelijk geantwoord,
dat hij dit ontslag diep betreuitte,
maar lof toezwaaiend aan Strauss
voor zijn goede leiding, zijn helder
oordeel en zijn scherpe kijk heeft hij
hem laten gaan.
Terwijl dit alles zich voltrok in vol
maakte hoffelijkheid en ieder
begreep, dat Lewis Strauss in
derdaad grote verdiensten had, werd
het duidelijk, dat zich een ommezwaai
aftekent in de Amerikaanse atoompo-
litiek. Een ommezwaai, die Lewis
Strauss niet wenste mee te maken,
omdat hij de zaken nu eenmaal an
ders ziet dan zijn tegenstanders-
Het is mogelijk, dat die ommezwaai
van wereld-betekenis wordt, want zij
kan let wel kén de weg openen
naar een vorm van samenwerking tus
sen Rusland en de Verenigde Staten
voor wat betreft het stopzetten van
proeven met atoomwapens. En dat
zou dan de eerste stap kunnen zijn
let wel kunnen zijn naar beper
king van de bewapening.
De onenigheid rondom Strauss be
gon in 1956 toen president
Eisenhower aan Boelganin voor
stelde de produktie van splijtbaar ma
teriaal voor atoomwapens stop te zet
ten.
Strauss zette direct een domper op
dat plan door te vertellen, dat het al
leen maar heel geleidelijk kon wor
den uitgevoerd. Het werd een heet ge
vecht. waarbij Strauss een aantal de
mocratische senator tegen zich kreeg,
die hem bittere verwijten maakten.
Men verweet hem, dat hij te ge
heimzinnig was en dat hij bepaalde
grootbedrijven zou begunstigen bij 't
in exploitatie brengen van de nieuwe
energie-vorm.
Er valt niet aan te twijfelen of de
bereidheid van de Amerikaanse
president en minister Foster
Dulles om met de Russen te spreken
over het stopeztten van de proeven
met de atoomwapens, heeft thans
Strauss genoopt tot aftreden. Wel
heeft de president hem een nieuwe
ambtstermijn van vijf jaar aangebo
den, maar Strauss voorzag, dat hij het
gevecht met het Congrescomité, dat
toezicht houdt op zijn atoomcommis
sie, niet zou kunnen volhouden.
In zijn eigen commissie was namelijk
onenigheid ontstaan. Hoewel er
atoomgeleerden zijn, die menen, dat
elke clandestiene voortzetting van de
proeven onmogelijk is, omdat men
over uiterst verfijnde controlemidde
len beschikt, bleef Strauss elke stop
zetting van de atoomwapenproeven
afkeuren. Toen een van zijn weten
schappelijke medestanders werd ge
weerd uit de groep Amerikaanse ge
leerden, die tezamen met Russische
geleerden de technische mogelijkhe
den van de stopzetting zouden be
spreken, kon hij moeilijk anders doen
dan heengaan.
Hij begreep, dat de groep, die een
mogelijkheid voor stopzetting
zag. de strijd had gewonnen.
De redenen waarom Strauss zo hard
nekkig met de proeven wilde voort
gaan waren tweeërlei. In de eerste
plaats wilde hij een „schone" atoom
bom laten maken, dus een bom. die
niet de levensgevaarlijke radioactieve
bijverschijnselen vertoont en in de
tweede plaats wilde hij een gehele se
rie kleine atoomwapens ontwikkelen,
die in „kleine" oorlogen gebruikt kon
den worden.
Hoever men met die „schone" bom
staat weet niemand buiten de Vere
nigde Staten. Dat het mogelijk is al
lerlei kleine atoomwapens te maken
met een geringere explosieve kracht,
staat we! vast.
Beide principes van Strauss waren
afgestemd op de theorie, dat de Vere
nigde Staten een grote defensieve
kracht moesten hebben tegenover de
Sowjet-Unie, die op dit ogenblik de
enige wereldmacht is, welke een be
dreiging voor de Verenigde Staten
kan vormen.
Strauss zal (63 jaar) zich nu wel te
rugtrekken op zijn farm Brandy
Rock, waar hij stamboekvee fokt en
zich gaarne verdiept in het leven van
Georee Washington.
Van een groep Franse parachutisten,
die oefeningen hield boven het strand
van Barcares, bij Perplgnan, zijn er acht
door de wind naar zee afgedreven. Drie
van hen verdronken voordat zij konden
worden gered
