Duizenden in Frankrijk hebben gedemonstreerd tegen De Gaulle Waarde worstelde met nummers op kaarten en stembiljetten KLANKBORD Betoging in Parijs had rustig verloop LEVENSLOOP VAN GENERAAL DE GAULLE DONDERDAG 29 MEI 1058 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT. SPANDOEKEN MET LEUZE ALS: LEVE DE REPUBLIEK Terwijl generaal De Gaulle in zijn zwarte auto met een snelheid van honderd km per uur van zijn landhuis te Colombey-les-Deux- Eglises op weg was naar Parijs, kwamen op de Place de la Na tion in de hoofdstad tienduizend aanhangers van partijen van het centrum en links bijeen om te protesteren tegen De Gaulle. De deelnemers aan deze zwijgende protestmars volgens som mige schattingen 150.000, volgens andere meer dan 200.000 voerden spandoeken mee met leuzen als „Leve de republiek", „Weg met De Gaulle", „Massu aan de galg" en „Het fascisme zal niet aan de macht komen". Vooraan liepen o.a. de plaats vervangende communistische secretaris-generaal Duclos, de so cialistische oud-minister van buitenlandse zaken Pineau en zijn partijgenoten Ramadier, Savary en Daniël Mayer, de radicale leider Mendès-France en de Franse hoge commissaris voor atoomenergie Perrin. Verder namen er vertegenwoordi gers van de vakbeweging aan d« betoging deel. Ook zag men oor logsinvaliden en mannen en vrou wen in gestreepte kleding zoals die in de Duitse co intratiekampen werd gedragen. De mars ging van de Place de la Nation naar de drie km verder gelegen Place de la Ré- publique, een traditionele route voor betogingen in Parijs. De oproep van de socialistische en r.-k. vakbeweging om het werk neer te leggen van 17 tot 19 uur, uit so lidariteit met de demonstranten had weinig succes. De betoging begon zich te versprei den op het ogenblik, dat het nieuws de ronde deed, dat De Gaulle door president Coty geroepen was, bijna zeker voor het vormen van de nieuwe regering. Toen de betogers dat hoorden, wer den vuisten omhoog geheven door hen, die nog aanwezig waren en ble ven de mensen saamgroeperen. De organisatoren stelden alles in het werk, opdat heethoofden geen inci denten zouden scheppen. Duizenden agenten, die totnutoe wij- wel onzichtbaar waren geweest, kwa men plotseling nu te voorschijn. Een grote politieauto werd dwars over de boulevard geplaatst, die van het eind punt van de betoging naar het hart van de stad leidt. Bijna alle verkeer langs die boulevard werd door de po litie stopgezet. Wandelaar in drassige grond weggezonken De 49-jarige D. V. uit Venlo is op tragische wijze oni het leven geko men. Hij was met zijn hond aan het wandelen in de omgeving van de kleigroeven achter het Sanatorium „Maria AuxUiatrix" te Venlo. Daar is hij door onverklaarbare oorzaak van de steile helling geraakt en te rechtgekomen beneden in de groeve, waar zich water en modder bevindt. Enige mensen, die in de buurt waren, hoorden om hulp roepen. Zij schoten toe om V. er uit te halen. Met een touw om zijn middel dat door andere helpers werd vastgehouden, begaf een hunner zich naar de drassige plaats, waar het slachtoffer was weggezonken. Men slaagde er op de ze wijze in, V. uit zijn netelige positie te bevrijden, maar het bleek reeds te laat te zijn. Enkele ogenblikken later waren de levensgeesten geweken. De heer V. was machinist bij de spoorwegen, gehuwd en vader van twee kinderen. HUWELIJKSAFDELINGEN. Russl- sische warenhuizen hebben van hoger hand opdracht gekregen om het hu welijk in de Sowjet-Unie wat fleuri ger te maken. De minister van handel Dmitry Paw- low heeft speciale „huwelijksafdelin- fren" voorgeschreven, waar de ver- oofden bruidskleding, ringen, taar ten, suikers en al het andere wat er zo bij hoort, bestellen kunnen. Tegelijkertijd heeft Pawlow gedecre teerd dat bemiddelingsbureaus een champagnebuffet moeten gaan exploi teren,. waar de jonggehuwden een dronk op elkaar kunnen uitbrengen, of een paar flessen óp het partijtje kunnen laten bezorgen. Er moet wat kleur aan de huwelijken komen, aldus de minister. ANGST. Twee schooljongens uit Gro ningen, Wim Brouwer en Henk Stie- kema, hadden oud papier ingezameld. Bij het sorteren hievan vonden ze tot hun niet geringe verbazing tussen de oude kranten 58 bankbiljetten van 25,—. De politie werd op de hoogte gebracht en deze ontdekte, dat de kranten af komstig moesten zijn van een win kelier. Deze had het geld tussen oude kranten verborgen voor inbrekers. Zijn vrouw, die niets afwist van deze maatregel, had echter de hele stapel weggeven. Het bleek, dat de winkelier ook nog tien bankbiljetten van 100 op deze wijze had verborgen. Inder daad kwamen bij nader onderzoek ook deze biljetten uit de papiervoorraad te voorschijn. De jongens zullen worden beloond. KOUD SOUPER. Om de Oostenrijkse boeren een handje te helpen, heeft het ministerie van defensie opdracht ge geven de militairen voortaan grotere rantsoenen zuivelprodukten te geven. De militairen krijgen nu driemaal per week en op feestdagen een „koud sou per". De maaltijd bestaat uit een hal ve liter melk, 50 gram boter, 100 gram kaas en brood naar Op alle belangrijke punten stonden leden van de C.R.S. met gummistok ken en geweren opgesteld. Berichten over gewelddaden zijn niet vermeld. Niet alleen in Parijs, doch in geheel Frankrijk, met name in Marseille, Nimes, Montpellier, Avignon, ClermondtFerrand, SaintEtienne, Arras, Duin kerken, Lille, Rouan, Le Havre, Caen en Nantes hebben woens dag duizenden gedemonstreerd tegen De Gaulle. Twee schepen te Rotterdam gerechtelijk verkocht. Te Rotterdam zijn gerechtelijk ver kocht de stoomschepen „Panormitis" (ex „Salland") en „Tinamar" van de rederij „Marinos and Frangos" te Londen. Het eerste werd gekocht voor een bedrag van 360.000, door de metaalhandel „Rimexco" N.V. te Rotterdam, die nog niet weet wat de bestemming van het schip zal worden. „Wij hebben het schip nog niet gezien en als 't een mooie senuit is gaat-ie weer varen", zei de directeur van de N.V. De „Tinamar" verwisselde voor 346.000 van eigenaar en ging naar H. P. Heuvelman N.V., scheeps- sloperij te Krimpen aan de LJsel, waar zij het einde zal vinden. De schepen, die in de Waalhaven te Rotterdam liggen, hebben destijds nogal wat stof doen opwaaien. De rederij kon niet aan haar verplich tingen voldoen. De executie van het 6542 brt meten de in 1919 gebouwde ss „Panormo- tis" geschiedde op verzoek van de N.V. Scheepsreparatiebedrijf en machinefabriek K. A. van Brink te Rotterdam tot verhaal van een hoofdsom van 69.145. Het 6035 brt metende in 1920 gebouwde ss „Tinamar" werd verkocht op ver zoek van de N.V. Steenkolen Han dels Vereniging te Utrecht, die een hoofdsom, groot 3540.11.8 Engelse ponden te verhalen had. Generaal De Gaulle is de man, die de Franse driekleur naast die van de geallieerden heeft laten wapperen, nadat maar schalk Pétain in 1940 had geca pituleerd. Zolang de oorlog duurde, kon deze rijzige man hij is 1.98 meter lang zijn landgenoten bezielen, maar later, toen hij als politicus optrad in plaats van als militair, werd er door de Fransen zeer verschillend over hem gedacht. Zijn geallieerde medewerkers uit de oorlogstijd denken met een mengsel van dankbaarheid en ergenis aan hem terug. Als president van de voorlopige Franse regering na de bevrijding van het land, stond De Gaulle een grondwet voor, die het parlement het recht zou geven wets voorstellen goed te keuren of te ver werpen en toezicht op de regering te oefenen, maar volgeens welke de president uitgebreide bevoegdheden zou bezitten, zoals het benoemen van ministers, het indienen van wetsvoor stellen, het afkondigen van besluiten en het leiden van de vergaderingen van de ministerraad. Hij was verder voorstander van de ingrijpende sociale maatregel om het land te bevrijden van de geest van de klassenstrijd. In januari 1946 maakte hij plotseling bekend, dat de politieke omstandigheden voor het voortduren van zijn taak niet langer bestonden en trad hij af. Een week later richtte hij de R.P.F. (de Franse volksconcentratie) op met het doel tot eenheid voor het Franse volk te komen „voor de vernieuwing en hervorming van de staat". De uitslag van de parlementsverkie zingen in 1951 was een bittere teleur stelling voor De Gaulle. De R.P.F. kwam als de grootste partij uit de bus, maar was niet sterk genoeg om staatsrechtelijke hervorming in te voeren. In september 1955 werd de organisatie opgeschort tot nadere aankondiging. Charles André Marie de Gaulle is in 1890 te Rijssel geboren als zoon van een professor in de wijs begeerte. Zijn schooljaren heeft hij doorgebracht op een Jezuïtencolle- ge te Parijs, waarna hij ging stu deren aan de militaire academie van Saint Cyr. In 1912 slaagde hij voor zijn examen als één van de tien besten van zijn jaar. In de Eerste Wereldoorlog werd hij zwaar gewond en krijsgevangen ge maakt. Na de oorlog maakte hij snel carrière in het leger en was onder meer een tijdlang adjudant van maar schalk Pétain. In 1934 publiceerde hij het boek „Vers l'armée de metier", waarin hij een vergaande mechanisering van de strijdkrachten en invoering van een beroepsleger bepleitte. Toen in 1940 maarschalk Pétain de capitulatie van Frankrijk had be kendgemaakt en generaal De Gaulle naar Londen was uitgeweken, hield de generaal op 18 juni van dat jaar een rede voor de radio, waarin hij zei: „Frankrijk heeft een slag verloren, het heeft de oorlog niet verloren". Blikfabrieken zullen helmen herstellen Evenals in 1956 heeft de gang van za ken bij de N.V. de Vereeaigde blik fabrieken in 1957 het vertrouwen in de toekomst van de onderneming be vestigd. De geldswaarde van de tota le omzet is weliswaar slechts 2 pro cent hoger, maar in de blikemballage- sector is deze omzet aanmerkelijk ge stegen. Inclusief de N.V. Electro Blik- fabriek te Leeuwarden, een volledige deelneming, bedraagt de omzetstij ging in de blikemballagesector, inclu sief aluminum- en plastic-emballage, bijna 13 procent. Naar aanleiding van de berichten over de door de Vereenigde Blik fabrieken gefabriceerde helmen voor de Nederlandse strijdkrach ten, kan de directie meedelen, dat zij zich bij de zakelijke afhande ling bereid heeft verklaard 'n aan tal van de laatst vervaardigde hel men, dat oorspronkelijk door de afnemer was goedgekeurd en afge nomen en waaraan nadien gebre ken werden geconstateerd, alsnog voor een gedeelte te herstellen en voor een ander deel te vervangen. Voor de financiële gevolgen voor de vennootschap van deze gang van zaken, werden in 1957 voor zieningen getroffen. Canadese schrijver Lionel Shapiro overleden De Canadese schrijver Lionel Shapiro is te Montreal op 50-jarige leeftijd ge storven. Hij is de auteur van de best seller „The sixth of june", waarvan onlangs een film is gemaakt. Een van zijn toneelstukken, „The bridge", was gebaseerd op zijn ervaringen als oor logscorrespondent in de laatste we reldoorlog. Na de oorlog kwam hij weer in ons land n.l. in 1956, toen de film naar zijn roman „De zesde juni" In Rotterdam en Vlissingen de conti nentale première beleefde. In Sofia heeft een folkloristisch festi val plaatsgevonden, waarbij vooral de vele kleurrijke kostuums opvielen. Dit werd gehouden ter opluistering van het nationale feest ter ere van de ge broeders Cyril en Methodius die het Cyrillische alfabet invoerden en het evangelie vertaalden. De broers leef den in de negende eeuw. Landbouwconferentie wordt in Stresa gehouden Van 3 tot 12 juli zal in Stresa een landbouwconferentie worden gehou den, waaraan de ministers van land bouw van de zes bij de Europese Eco nomische Gemeenschap aangesloten landen en hun deskundigen alsmede afgevaardigden van de Europese commissie onder leiding van dr. S. Mansholt, vice-voorzitter van deze commissie, zullen deelnemen. Deze landbouwconferentie, die op grond van het verdrag van de E.E.G. door de commissie is bijeengeroepen, heeft ten doel het landbouwbeleid der zes landen onderling te vergelijken en de hoofdlijnen voor een gezamenlijke landbouwpolitiek uit te stippelen. De Europese commissie wenst name lijk, dat deze. landbouwconferentie zich niet uitsluitend zal bezig hou den met de huidige situatie, doch ook met de politiek der zes landen op lange termijn. De commissie neemt het standpunt in dat op landbouwge bied een beleid gevoerd dient te wor den dat tot bepaalde hervormingen aanleiding zal geven. Zij acht het daarom van groot belang, dat de dis cussies die in Stresa zullen worden gÈyoerd, in deze richting worden ge leid. De commissie acht het eveneens noodzakelijk dat op deze landbouw conferentie duidelijk tot uitdrukking wordt gebracht dat de zes landen geen autarkische politiek wensen te voeren en wel degelijk rekening zul len houden- met derde landen, zoals Engeland en Denemarken. Rustige promotie in Little Rock. De promotieplechtigheden op de middelbare school van Little Rock zijn rustig verlopen. Tijdens de plechtigheden werd onder meer aan een van de negers die vorig jaar op de school werden toegelaten j tengevolge waarvan zich ernstige ongeregeldheden voordeden een diploma uitgereikt. Weer militair bij oefening verdronken De 20-jarige dienstplichtig soldaat G. J. W. J. H. uit Waalwijk is gisteren in het Amsterdam-Rijnkanaal nabij Jirtphaas verdronken. Hij nam deel aan een oefening op de brug over het Amsterdam-Rijnkanaal, toen hij van de brug viel en te water raakte. Hij behoorde tot de vijfde compagnie van het regiment Van Heutsz en was on gehuwd. Vliegkampschip Karei Doorman weer in dienst. Met het „Alle hens voor de boeg" is gisteren om drie uur op de werf Wilton Feijenoord te Schiedam het verbouwde vliegkampschip „Hr. Ms. Karei Doorman" weer in dienst ge steld. Dit geschiedde op dezelfde dag waarop tien jaar geleden het vliegkampschip van de Britse mari ne werd overgenomen. De plechtigheid geschiedde op het achterdek van Hr. Ms. Karei Door man onder een voor dergelijke ge beurtenissen gebruikelijk ceremoni eel. Nadat de vlagofficier-materieel, schout bij nacht W. J. Kruys, een woord van dank had gericht aan allen, die deze herbouw in drie jaar tijds verricht hadden, stelde hij het schip in handen van de comman dant Zeemacht in Nederland, schout bij nacht G. B. Vortuyn. Deze laat ste droeg de aangewezen comman dant van Hr. Ms. Karei Doorman, kapitein ter zee H. van Oostrom- Soede. op het schip in dienst te stellen, hetgeen door het voorhijsen van de Nederlandse driekleur en de Geus geschiedde: Nadat door de marinierskapel der Koninklijke Marine het volkslied ten gehore was gebracht, sprak de commandant van het zojuist in dienst gestelde vlaggeschip der Ko ninklijke Marine de bemanning toe. Kolonel Van Oostrom-Soede hoopt de opwerkperiode van het vernieuw de vliegkampschip te kunnen bespoe digen, opdat Hr. Ms. Karei Doorman zijn taak als kern van een harmo nische vloot, binnen korte tijd zal kunnen gaan vervullen. STRUBBELINGEN ROND DE STEMBUS „Veren-actie" in Zeeuwsch-Vlaanderen had praktisch geen resultaat De verkiezingsstrijd is weer gestreden, er is gestemd en geteld vooral geteld en de stembussen kunnen nu voorlopig weer naar de gemeentelijke zolders. In Zeeland is de strijd zoals te doen gebruikelijk zeer vredelievend gestreden en afgezien van een klein wanklankje in Oost Zeeuwsch-Vlaanderen, zijn de raadsleden voor de Zeeuwse ge meenten in alle gemoedsrust uit de (stem)bus gekomen. In Waarde kostte het overigens wel enige moeite en het staat nog niet vast, of een ieder in deze Bevelandse gemeente wel met de gang van zaken akkoord zal gaan. Men heeft er namelijk een ernstige ver gissing gemaakt. Op de oproepingskaarten stond de lijst van Gemeen tebelangen als nummer 3 aangegeven en die van de A.R. als nummer 4; op de stembiljetten waren beide nummers verwisseld De stemming is toch doorgegaau. De leden van het stembureau de den hun best om een ieder van de vergissing op de hoogte te stellen, maar de vraag is nog of beide par tijen met de gang van zaken ak koord zullen gaan. In Oost Zeeuwsch-Vlaanderen werd een kleine pamflettenactie gevoerd om vla de stembiljetten te pleiten voor „vrije veren", maar de uitwer king was vrij gering. Dat waren dan de voornaamste bij zonderheden van het Zeeuwse „ver kiezingsfront", waar Ritthem weer in de voorste gelederen streed. Deze kleine Walcherse gemeente meldde zich om 19.23 uur met de uitslag en daarmee ook ditmaal nummer één. Biggekerke volgde om 19.30 uur in om 19.39 kwam Ellewoutsdijk ,aan de lijn", waarna de P.Z.C.-tele- foonlijnen vrijwel ononderbroken bezet bleven, totdat ook de hekke- sluiters (Bruinisse, Burgh, Stave- nisse, Westdorpe en Vogelwaarde» tussen 10 uur en 10.15 uur binnen waren. Late klant Op een stembureau in Vlissingen meldde zich overigens ook nog een late klant. Daar kwam een kiezer om vijf minuten over acht beleefd vragen „of het nog even kon", maar het kon niet meer en dat was een verloren stem. Die waren er trou wens ook nu weer in gevarieerde vorm. Altijd immers zijn er weer burgers, die hun ontboezemingen toevertrouwen aan het stembiljet zoals de Vlissinger, die in sierlijke krulletters op zijn biljet meende te moeten schrijven: „Demp er de Vissershaven maar mee". In Goes trof men een pleitbezorger voor „vrije veren" aan en voorts een man (of vrouw), die het hart in dichtvorm luchtte en wel als volgt: „Ik zocht, maar ach, ik vond er geen Want vlees is trouweloos afgeweken Het land is vol van stinkende gebreken Geen sterveling wil het pad der deugd octreden Ja, zelfs niet één...." Een ander verzuchtte „Heb geen keus" (en dat bij zoveel zuilen!) en nog een ander ging in zijn partij-ijver zo ver om neer te pennen „Pv.d.A., laat uw tanden zien aan K.V.P., A.K. en V.V.D.". De tand van deze kiezel zou er dus in geen geval bij zijn ge weest Tja, en zo zijn er nog vele gevallen, waarin waardevolle stemmen verloren gingen. In Middelburg nam er zelfs iemand de moeite om een dichtwerk van rond dertig regels te wrochten. Elders zullen ongetwijfeld ook nog vele dichters-in-de-dop en adspirant- pamflettisten in de weer zijn geweest maar dat hoort nu eenmaal bij de ver kiezingen als tabak bij een pijp en daarom hebben wij maar weer een klein tuiltje uitzonderingen bijeen ge harkt. Te*- Het Wereldgebeuren Extra treinen Giovanni Gronchi staat erom be kend, dat hij van modeltrein tjes houdt. Het afgelopen week einde echter was zijn aandacht spe ciaal gericht op extra-treinen, die uit België. Frankrijk en Zwitserland velen zijner mede-Italianen naar hun vaderland bracht. Deze Italianen, die buitenlands hun brood verdienen, kwamen voldoen aan hun stemplicht. Een plicht die niet alleen gepaard gaat met hun recht, eeh volksverte genwoordiging te kiezen, maar ook biet het recht, de reiskosten bij de staat te declareren. Geen wonder, dat er veel liefhebberij voor deze ex tra-treinen werd getoond. Maar ook de binnenlandse Italianen hebben zich in grote getale naar de stembus be geven. Het was een merkwaardige com binatie, die Gronchi in april 1955 tot president van Italië verkoos. Behalve van de christende mocraten, tot wie hij zelf behoort, had hij de steun van socialisten en communisten. Men beschouwde hem als de enige kandidaat in de groot ste partij van het land, die ook voor de talrijke linker en uiterst linker vleugel aanvaardbaar was. Hij be hoorde dan ook tot de linker vleugel van zijn partij, een voorstander van de in de Italiaanse christendemocra tische kringen veel besproken „ope ning naar links". Gronchi heeft in tussen ervoor gezorgd, dat de presi dentiële functie niet langer wordt be schouwd als een soortement decora tie. die er nu eenmaal bij hoort. Hoe wel verscheidenen zijner partijgeno ten daartegen zijn gekant, heeft hij vorm weten te geven aan „een sterk presidentschap", dat echter nog lang niet zo gewichtig is als in de Ver enigde Staten. Moeilijk kan men hem ervan verdenken, de democratie in gevaar te willen brengen. Is hij niet gedurende zeven naoorlogse jaren voorzitter geweest van de Kamer van Afgevaardigden? Men is in Italië ook niet vergeten, dat Gronchi twee jaar nadat hij in 1921 als onderminister voor Industrie en handel was toegetreden tot het eerste kabinet-Mussolini, de steek op zij legde. Hij moest niets hebben van de inmiddels gebleken fascisti sche dictatorsaard waarmee Musso lini was behept en verwisselde het ministerschap van handel voor een handel sbetrekking. In de Navo doet Italië (onder Gronchi's invloed) zijn best om de samenwerking meer en meer uit te breiden naar het politieke en economische vlak. Het is erop uit om de stem van de kleinere landen in het bondgenootschap naast de me ningen der Grote Drie met een eigen geluid te laten klinken. Zo en op an dere wijze is men erop uit, Italië's prestige te verhogen. Misschien heeft deze activiteit ertoe bijgedragen, dat de christendemocraten, die voor het beleid in het jongste verleden voor namelijk verantwoordelijk waren, blijkens de dinsdagavond bekend ge worden verkiezingsuitslagen hun po sitie hebben versterkt. Ondanks een aanbeveling van de Italiaanse bis schoppen om op de christendemocra ten te stemmen, is het echter niet ge lukt om meer dan de helft der zetels te behalen. Met 276 van de 596 ze tels in de Kamer van Afgevaardig den en met 124 van de 246 senaats zetels moeten zij tevreden zijn. Op vallend is daarbij, dat ook de linkse Nenni-socialisten in beide Kamers flinke winst hebben geboekt. The New York Times neemt aan, dat verscheidene niet-linkse kiezers op de Nenni-socialisten hebben gestemd uit reactie tegen de bisschoppelijke aanbeveling. De christendemocraten zouden volgens anderen hun winst voor een deel te danken hebben aan de behoefte van vele kiezers .naar matiging, vooral ook in het licht van de gebeurtenissen die zich thans in Frankrijk voltrekken. Overigens is de gematigde koers van deze partij het resultaat van vaak tegengesteld gerichte stromingen. De vraag is thans, welke coalitiegenoot men voor de komende jaren zal kiezen. Als het aan Gron chi lag, zouden ongetwijfeld de so ciaal-democraten (die eveneens winst boekten) als partners in aanmerking komen. In de „opening naar links" ziet hij een mogelijkheid om het in Italië ondanks de Hongaarse opstand stabiel gebleven communisme tegen te gaan en doeltreffender dan thans reeds gebeurt welvaart te bevorde ren in het nog steeds achtergebleven zuiden des lands. Toen hij eens als president een bezoek bracht aan Si cilië, verwachtte men van hem de ge wone complimenten voor de activiteit van het regionale ^bestuur. Maar de president zei ronduit, dat hij „in Pa lermo dingen had gezien, die mijn vermogen tot lachen deden bevrie zen". Overigens heeft de president de samenstelling van een regering niet zelf in handen. Maar bij de aanwij zing van een formateur zal Gronchi waarschijnlijk deze mening niet on der stoelen of banken kunnen steken. GIOVANNI GRONCHI sterk nresijentschap

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 5