Tweede Kamer keurt algemene
belastingwet goed
Ondernemende Arnhemse reed als
eerste vrouw alleen door Sahara I
KLANKBORD j
PLEIDOOI TEGEN VERKOOP VAN
BROOD DOOR KRUIDENIERS
VRIJDAG 9 MEI 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
a
CODIFICATIEDIE MEER RECHTSZEKERHEID BIEDT
Geheimhoudingsplicht voldoende in
wet vastgelegd, aldus minister
(Van onze parlementaire redacteur)
Het zal de minister van financiën, de heer Hofstra en de minis
ter van justitie, prof. Samkalden, tot grote voldoening gestrekt
hebben, dat de Tweede Kamer donderdagmiddag na veel vooraf
gaande beraadslaging en na somtijds heftige kritiek op onderde
len het ontwerp-algemene wet inzake rijksbelastingen, kortweg
genoemd de algemene belastingwet, zonder hoofdelijke stem
ming heelt aangenomen.
Al hebben zij het ontwerp tamelijk ongeschonden door de Twee
de Kamer geloodst, op enkele punten hebben de afgevaardigden
hun zin gekregen.
Het wetsontwerp, dat het belastingrecht codificeert, biedt ver
schillende voordelen. Het nieuwe „wetboekje" dient de rechts
zekerheid
het geeft regels, waar lacunes zijn
het bevat een harmonische rangschikking van de bepa
lingen
het verschaft rechtseenheid, doordat de contrasterende
regels voornamelijk stammende uit de oorlogstijd
zijn weggenomen
er is een aanzienlijke vereenvoudiging tot stand ge
bracht:
de heffingswetten kunnen veel eenvoudiger zijn;
er treedt een zekere bestendiging op in de belasting
wetgeving.
Veel strijd was gevoerd over een der
artikelen, dat bepaalt, dat geen re
kening wordt gehouden bij het vast
stellen van een juiste belastinghef
fing met rechtshandelingen, waarvan
moet worden aangenomen, dat zij
achterwege zouden zijn gebleven, in
dien daarmede niet de belastinghef
fing onmogelijk werd gemaakt. Dr.
Lucas van de K.V.P. wenste, dat de
belanghebbenden zich van tevoren
zekerheid kunnen verschaffen over
de vraag, of een bepaalde rechtshan
deling onder deze bepaling valt. Men
zou die zekerheid kunnen krijgen
door de kwestie schriftelijk aan de
inspecteur voor te leggen.
Dr. Lucas had een amendement in
gediend. dat deze mogelijkheid wil
openen. De Kamer nam het aan bij
zitten en opstaan. Vóór waren de K.
V.P., A R., V.V.D. en C.H.U.
Dr. Lucas (k.v.p.) had geen succes
met een amendement, dat betrekking
had op de vraag, wie zich tegenover
de belastingdienst kan beroepen op
zijn geheimhoudingsplicht. Het wets
ontwerp stelde vast, dat niemand zich
erop mag beroepen, dat hij uit eni
gerlei hoofde tot geheimhouding
verplicht is, .zelfs niet indien" deze
hem bij een wettelijke bepaling is
opgelegd. Dr. Lucas wilde die wette
lijke geheimhoudingsplicht nu juist
wel gehandhaafd zien en daarom
stelde hij voor de woorden „zelfs
niet indien" te vervangen door „ten
zij". Tot goed begrip zij opgemerkt,
dat volgens het wetsontwerp zelf
enige groenen z'ch voor het verstrek
ken van e- i 'e" gegevens wel op
hun geheiho üllngsplicht kunnen be
roepen, zoals bedienaren van de
godsdienst, notarissen, advocaten,
procureurs, geneeskundigen en apo
thekers.
De Kamer vind dit blijkbaar vol
doende en verwierp bij zitten en op
staan het desbetreffende amende
ment van dr. Lucas. Alleen de K.V.
P. stemde er vóór.
Verwerping was ook liet lot van een
amendement; van mr. Van Leeuwen
van de V.V.D.dat de belastingin
specteur wilde verbieden een straf
rechtsprocedure aanhangig te maken
wegens een feit, waarvoor al een ad
ministratieve boete is opgelegd. Met
de V.V.D. was alleen de K.V.P. vóór
dit amendement.
Tenslotte verwierp de Kamer met 27
tegen 72 stemmen een' amendement
van mr. Toxopeus (v.v.d.) om de
maximumstraf voor belastingdelic
ten op twee in plaats van op vier
jaar te stellen.
Minister Samkalden bestreed het
amendement met een verwijzing
naar de straffen, die op verwante
delicten zijn gesteld, zoals valse
munterij (negen jaar), valsheid in
zegels (zes jaar) en valsheid in ge
schrifte (vijf jaar).
Vóór het amendement van mr. Toxo
peus waren de V.V.D., achttien leden
van de fractie van de K.V.P. en één
lid van de fractie der C.H.U.
Ex-raadslid van Druten
veroordeeld wegens memeed.
Het gerechtshof te Arnhem heeft
gistermorgen de 34-jarige bakker, te
vens ex-raadslid, G. M. uit Druten
terzake van meineed en het plegen
van een zedenmisdrijf veroordeeld tot
een gevangenisstraf van drie maan
den met aftrek. De compagnon van
M., de 33-jarige banketbakker J. N.
M. van W., eveneens uit Druten, werd
wegens meineed veroordeeld tot vijf
maanden gevangenisstraf (conform
de eis).
De meineedzaak had een arbeids
geschil ten grondslag (over betaling
van niet vergoede overuren) tussen
de beide firmanten en een vroegere
werknemer. Een geschil, dat via een
behandeling voor het kantongerecht
te Nijmegen uitgroeide tot een recht
bankzaak waarbij de compagnons
uitdrukkelijk verklaarden, dat hun
personeel nimmer buiten de vastge
stelde uren werkte. De zaak kwam
opnieuw voor de rechtbank nadat een
gewezen werknemer had onthuld wel
voor de beide bakkers te hebben
overgewerkt. Nu werden M. en van
W. zelf vervolgd en wel wegens
meineed. Er waren inmiddels ook
aanwijzingen, dat M. zich zou hebben
schuldig gemaakt aan een zedenmis
drijf.
De rechtbank te Arnhem had M.
veroordeeld tot anderhalf jaar ge
vangenisstraf met aftrek. Bij de be
handeling van de zaak voor het hof
had de procureur-generaal dezelfde
straf geëist, evenwel zonder aftrek.
BAKKERS VOELEN ZICH BEDREIGD:
Bakkerijbranche heeft voor
sanering adempauze nodig.
Prof. dr. A. Ariëns," adviseur van
de Ned. R.-K. Middenstandsbond,
heeft woensdagmiddag op een voor
lichtingsvergadering van de drie lan
delijke bakkerspatroonsbonden in
Krasnapolsky te Amsterdam tot de
regering het dringende verzoek ge
richt het erkenningsreglement weder
verkopers bakkersartikelen, een
maatregel uit de bezettingstijd, te
handhaven of anders omzetting daar
van in een afzonderlijke wet voor het
bakkersbedrijf te bewerkstelligen,
omdat de bakkers zich bedreigd voe
len door het feit dat bij eventuele in
werkingtreding van het vestigingsbe-
sluit levensmiddelenbedrijven, dat
thans ter advies bij de S.E.R. is, er
plotseling ongeveer 24.000 nieuwe
verkoopplaatsen voor brood bij le-
vensmiddelenzaken en kruideniers die
zouden gaan beschikken over een di
ploma broodverkoop, gecreëerd zou
den worden.
De bakkerijbranche heeft juist op
dit moment een adempauze nodig van
enkele jaren om de sanering te vol
tooien en de kleinere bedrijven kans
te bieden door toepassing van moder
ne rationalisatiemethoden hun con
currentiekracht te versterken en zich
aan de nieuwe verhoudingen aan te
passen, aldus betoogde prof. Ariëns,
UITGESPELD. De openbare lees
zaal van Louisville (V.S.) kondigde
een amnestie af voor degenen die ge
leende boeken te lang in hun bezit
hadden gehouden. Volgende week zou
men tot beboeten overgaan. Tot de
boeken die prompt wei-den ingeleverd,
behoorde „Johnson" van Boswell, uit
geleend in 1907.
SOORT MAGNEET'? De jacht van
de Chicagose politie op autodief James
Reynolds kwam tot een succesvol
eind, toen James tegen twee overval
wagens botste, die geparkeerd ston
den voor het hoofdbureau van politie.
Donderdag is mej. C. van der Harst,
die het christelijk onderwijs te Sou
burg gedurende .'/S jaar als onderwij
zeres heeft gediend, de gouden ere
medaille in de orde van Oranje Nas
sau uitgereikt door de burgemeester
van Souburg, de heer A. H. S. Ste
rner ding. (Foto P.Z.C.).
Nederlands Cultureel
Contact bestaat 10 jaar.
In de aula van het Stedelijk Mu
seum te Amsterdam is gisteren een
plechtige herdenkingsbijeenkomst
gehouden ter gelegenheid van het
tienjarig bestaan van de Vereniging
Nederlands Cultureel Contact (N.C.
C.) De koningin woonde deze plech
tigheid bij.
die van de regering een gewillig oor
vroeg voor de levensbelangrijke kwes
ties welke voor deze branche met de
parallellisatie en sanering gepaard
gaan.
Prof. Ariëns verklaarde verder een
pleidooi te willen houden voor een
ruimere armslag voor de parallelli
satiebeweging, doch dan moet de
overheid waken voor een schoksge
wijze ontwikkeling van het proces.
En daarvoor is de bakkerij nu juist
zozeer beducht. „Een plotseling ope
nen van de branchegrenzen binnen
de levensmiddelensector zou grote
zakelijke belangen kunnen schaden
en zelfs gehele bedrijfstakken in
ernstige moeilijkheden brengen.
Ten aanzien van de verkoop van
brood is de overheid in gebreke ge
bleven het streven naar parallelli
satie te doen begeleiden door maat-
Dr. A. J. Henneman, die meer
dan veertig jaar aan het sanatorium
„Dekkerswald" te Groesbeek bij Nij
megen verbonden is geweest, heeft
officieel afscheid genomen als ge-
neesheer-directeur van deze instel
ling.
regelen welke storende factoren
elimineren."
Zo zullen, wat de bakkerijbranche
betreft, de grote bedrijven hun onder
bezette produktie kunnen opvoeren
en de nieuwe -verkooppunten kunnen
bedienen tegen prijzen, welke be
langrijk beneden de integraal bere
kende kostprijs liggen. Niet alleen
dat daardoor zaken in de provincie
door grote stadsbedrijven benadeeld
zouden kunnen worden, maar ook is
de kans groot, dat er een blijvende
broodoorlog zou ontstaan. Levens
middelen- en kruideniersbedrijven
zullen toch, aldutf prof. Ariëns, in het
brood dat voor hen een bij-artikel is,
een geschikt concurrentiemiddel en
een bruikbaar lokartikel zien. Hoe
prijsgevoelig het publiek is voor de
broodprijs hebben volgens hem recen
te broodoorlogen in Breda en Amers
foort bewezen. Een blijvende oorlog
kan de ondergang betekenen voor tal
rijke bakkersbedrijven, wier rentabi
liteit afhangt van de 70% broodomzet.
De bakkerij heeft in het verleden
bewezen niet uit eng groepsbelang
te leven maar een maatschappelijke
houding te kunnen aannemen. Het
gaat haar niet om zekerheid en be
scherming, wanneer zij zich tegen
de parallellisatie van broodverkoop
verzet," zo besloot spreker.
s In de Zuidpolderstraat te Haar-
lem-oost zijn vier naast elkaar
gelegen huizen ontruimd omdat
H er ernstig gevaar voor instor-
ting bestaat. De verzakkingen
en het scheuren van de muren
s als gevolg hiervan, worden ver-
oorzaakt door het grondwater.
In de nabijgelegen Amsterdam-
ee straat worden op het ogenblik
rioleringswerkzaamheden uit-
gevoerd.
De foto toont een van de nu
verlaten huizen en geeft tevens
M een beeld van het graafwerk.
illlllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllillllllllll
Griek, die voor Egypte
spioneerde, krijgt 4 jaar.
Een Griekse handelaar in oude
metalen, Alcibiades Kukas is te Tel
Aviv tot vier jaar gevangenisstraf
veroordeeld wegens spionnage voor
Egypte.
Kukas werd in september van het
vorig jaar gearresteerd, aan de voor
avond van zijn voorgenomen ver
trek uit Israël. Volgens de politie be
vatte zijn bagage foto's van Israë
lische legerkampen en militaire in
stallaties. Hij heeft bekend dat hij
in contact heeft gestaan met een
Egyptische legerkapitein en een
Egyptische politieman in Grieken
land. die hem geld hadden beloofd als
hij in Israël iemand vond die bereid
was voor Egypte te spionneren. De
Egyptenaren hadden hem ook e<
fles met onzichtbare inkt gegeven.
„lk heb er van genoten,
minuut voor minuut"
Op het ogenblik is Maria van Niftrik iu Lon
den. Ze is 22 jaar, komt uit Arnhem. Zij is de
eerste vrouw ter wereld die van Europa naar
Afrika reed, en de eerste vrouw die helemaal al
leen in een auto de Sahara overstak.
Op 12 december vertrok Maria van Niftrik in
haar volkswagentje uit Arnhem, waar haar va
der, G. van Niftrik, iu de directie van een Uni-
lever-bedrijf zetelt. Op 11 maart van dit jaar
kwam ze in Kaapstad aan, „een prachtige plaats
waar de bevolking heel aardig en vriendelijk is".
Toen had ze de „enige grote moeilijkheid", zoals
ze zelf zegt, dus al achter de rug.
En dat was niet eens
het oversteken van de
Sahara, maar het ver
krijgen van toestem-
.rning ervoor.
Eerst werd haar ver
teld dat zij 60.000
franc3 moest 3torten
als cautie en ter be
strijding van de onkos
ten die men zou moe
ten maken als ze ver
dwaalde of om andere
redenen gered moest
worden. „Een vrouw
die alleen door Marok
ko reist met geld bij
zich wordt beroofd en
naar een harem ver
kocht", vertelde een
Franse ambtenaar
haar. Maria van Nif
trik deponeerde haar
60.000 francs bij een
Franse automobielclub
en vroeg ervoor te zor
gen dat haar reisver
gunning in Colomb Be-
char op haar wachtte
terwijl ze alsvast ging
rijden.
Maar in Colomb Be-
char vertelde de Fran
se garnizoenscomman
dant dat de vergunning
niet was aangekomen.
Hij wilde er zelf wel
een uitschrijven, maar
dat kostte dan 60.000
francs.
Ze zou wel zonder
vergunning gaan. Maar
dan moest ze, vertelde
de Franse officier, er
rekening mee houden
dat de garnizoenscom
mandant in Gao, aan
de andere zijde van de
Sahara, haar zou kun
nen terugsturen naar
Colomb Bechar.
Ze ging, zonder de
vergunning. Haar
volkswagen tufte mee
in een konvooi. Onder
weg werd de wagen
achter de hare door
een. landmijn van de
Algerijnse rebellen op
geblazen. En op een
kwade dag, tegen de
avond, raakte ze het
konvooi kwijt.
Maria van Niftrik
wist dat de streek waar
ze zich bevond regel
matig doorkruist wordt
door patrouilles van de
Algerijnen, maar ze
kwam tot geen andere
conclusie dan dat ze
moest stoppen en in
haar auto gaan slapen.
Ze vreesde nooit meer
wakker te worden,
want Franse officieren
hadden haar verteld
dat de Algerijnen blan
ken die in auto's rijden
vermoorden en hun au
to's in brand steken.
Maar voordat ze
sliep kwam uit de te
genovergestelde rich
ting een ander Frans
konvooi. Het waren
rupsvoertuigen. De
commandant van het
konvooi vertelde dat 45
km verderop een plaats
was waar konvooien re
gelmatig overnachtten
en dat zij, als ze niet
op de hoofdweg bleef
rijden, een goede kans
maakte daar heelhuids
aan te komen.
Na een spannende rit
vond zij het konvooi op
de aangewezen plaats.
Toen Maria van Nif
trik in Kaapstad arri
veerde. had zij 16.000
kilometers achter de
rug, over slechte we
gen, zandverstuivingen,
door rivieren, over
drijfzand en in het al
gemeen over een route
waarvan men gezegd
had dat die onbegaan
baar was voor een
kleine auto.
„Ik heb er van ge
noten, minuut voor mi
nuut. De onprettige er
varingen en de angst
vallen weg tegen het
plezier. Zelfs in de ang
stigste ogenblikken heb
ik geen ogenblik spijt
gehad van mijn besluit
om de tocht te onder
nemen", zegt de onder
nemende Arnhemse.
En ze zou het ook
nog een keer over wil
len doen, in een nog
kleinere auto, zelfs in
een scootmobiel. „Ik
weet de weg en ken de
wegen, het zal dus veel
gemakkelijker zijn".
Donderdag vertrekt
Maria van Niftrik uit
Londen naar de Ver
enigde Staten, waar ze
een autofabriek bereid
hoopt te vinden om
haar een auto te geven
voor een rit van New
York naar Buenos Ai
res. En als ze, over on
geveer een jaar in Eu
ropa terug is denkt ze
te starten voor eenzelf
de soort rit van Neder
land naar Singapore,
via Tsjechoslowakije,
Griekenland, Turkije,
Rusland, India, Pakis
tan en Vietnam.
Het Wereldgebeuren
Geen adem
Wij blijven radicaal maar kun
nen in de atmosfeer van de
tegenwoordige partij geen
adem meer halen". Zo sprak André
Morice op het congres, dat de Franse
Radicale Partij in oktober van het
jaar 1956 te Lyon hield. Nadat oud
premier Pierre Mendès-France met
grote meerderheid was herkozen als
eerste vice-president van de partij en
een resolutie was aangenomen waar
in de vergaderden kritiek leverden
op het beleid van de regering-Mollet
in Algerije, besloot een minderheid
onder leiding van Morice en enkele
andere radicale kopstukken, met de
partij te breken en een eigen weg
te volgen. „We nemen", zo zei Mori
ce, „het echte radicalisme mee".
Sindsdien houdt hij er zijn eigen po
litieke groepering op na die in de
Nationale Vergadering heel andere
opvattingen verdedigt dan de radica
len van Mendès-France. Morice's af
gescheiden radicalen zijn bijvoorbeeld
vierkant tegen de strekking van de
resolutie, die eind 1957 op een te
Straatsburg gehouden congres van
de „oorspronkelijke" radicale partij
werd aangenomen. In die resolutie
werd geëist, dat de regering Tune-
sisch-Marokkaanse bemiddeling zou
aanvaarden in de kwestie-Algerije en
dat men een beleid zou voeren, ge
richt op het tot stand komen van
een federatie tussen Frankrijk en de
Maghreb (Noord-Afrika).
Inmiddels zijn er sedert het kabinet
Mollet alweer een paar kabinetten
„voorbijgegaan". En er is op het
ogenblik geen sprake van Tunes'sch-
Marokkaanse bemiddeling in de Alge
rijnse kwestie... de Amerikaan Mur
phy en de Engelsman Beeley zijn be
zig te bemiddelen tussen Frankrijk
en Tunesië, die met elkaar overhoop
liggen, juist naar aanleiding van de
Algerijnse kwestie. .De Fransen ver
wijten de Tunesische president Habib
Bourguiba, dat die de Algerijnse op
standelingen gelegenheid geeft, naar
believen de grens tussen Tunes'ë en
Algerije te overschrijden. De eigen
lijke aanleiding tot de huidige moei
lijkheden is hét vergeldingsbombar-
dement, dat Franse vliegers hebben
uitgevoerd op de Tunesische grens
plaats Sakiet sidi Joessef. Murphy en
Beeley hebben hun werk voorlopig
gestaakt omdat de regering-Gaillard,
die de resultaten van hun bemidde
lingsinspanning wilde toepassen, eni
ge weken geleden ten val is gebracht.
Tot degenen die van president Coty
opdracht kregen een nieuw Frans
kabinet in elkaar te timmeren, be
hoorde René Jean Pleven, maar die
heeft gisteren laten weten, dat hij het
opgeeft.
Men meende al, dat Pleven het
een eind had geschont en ook
zelf zag hij ongetwijfeld ook
weinig hindernissen meer op de weg
naar het premierschap. Hij had ten
minste, na allerlei beraadslagingen,
al een lijst van toekomstige minis
ters op zak. Achter zijn eigen naam
had hij geschreven: minister-presi
dent en minister van buitenlandse za
ken. De conversatieve partij, die de
doorslag had gegeven bij de „Tunesi
sche" val van het kabinet-Gaillard,
zou een minister voor Algerije leve
ren in de persoon van zekere Mutter,
en een minister voor de Sahara in
de persoon van Duchet. Ook radica
len zouden deelnemen: Maurice Fau-
re als onderminister van buitenland
se zaken en voorts René Billières
(onderwijs) en Berthouin (binnen
landse zaken).
De conservatieven drongen erop
aan. dat de afgescheiden radicaal An
dré Morice in het kabinet werd opge
nomen. Pleven gaf aan dat verlangen
toe en schreef Morice in zijn zak
boekje met daarachter „landsverde
diging".
Het schijnt, dat het invullen van
deze laatste naam die van
Morice bij de radicalen de
emmer van de tegenzin deed over
lopen. Gisteren kwamen zij terug op
een eerder besluit waarbij zij Pleven
hun steun beloofden. Het partijbe
stuur verklaarde nu dat een rege
ring alg door Pleven uitgedacht van
het begin af verlamd zou zijn door
inwendige tegenstellingen" Wat de
bestuurders er niet bij zeiden, maar
waarschijnlijk wel dachten was, dat
de aanwezigheid van hun oud-partij
genoot Morice op de zetel van defen
sie niet alleen een aanleiding tot
wrijvingen binnen het kabinet zou
zijn, maar bovendien zou verhinde
ren dat in Noord-Afrika een poli
tiek wordt gevoerd gekenmerkt door
begrip voor de veranderde omstan
digheden in een ontwakend wereld
deel.
Kennelijk was het radicale bestuur
van oordeel, dat zijn eventuele minis
ters in een kabinet-Pleven „een at
mosfeer zouden vinden waarin zij
geenadem zouden kunnen halen". In
derdaad krijgt men de indruk, dat
Frankrijk, ook gezien zijn breekbare
relatie tot de bondgenoten, beter nog
een tijdje geen kabinet kan hebben
dan het bij voorbaat verdeelde en ze
ker te conservatieve team, dat Pleven
had genoteerd.