Soldaat Ginger uit Ohio staat
bij Coburg op wacht
Waarom moeten wij (voor onze
toekomst) eigenlijk FRANS leren?
ROME BEGON ACTIE: WEES
GOED VOOR DE VOGELS
VLIEGENDE SCHEEPSSERVICE
VAN NOORSE BOERENZOON
20
PROV IN CI ALE ZEEUWSE COURANT.
VRIJDAG 9 MEI 1958
VOORPOST VAN DE VRIJHEID
Communistische landen hebben 240
divisies aan de andere kant
Soldaat Ginger kwam een jaar geleden uit Ohio in de Ver. Staten naar
West-Duitsland. Zijn kazerne staat in de buurt van de oude Duitse stad
Coburg bij Rodach. En van daar trekt hij er van tijd tot tijd op uit om
de post te bezetten boven op die heuvel bij Rodach, die een in oostelijke
richting gaande weg volkomen bestrijkt. Op die heuvel staan: een uitkijk
post, die ingericht is in een houten hut en een machinegeweer. Over een
dal heen kijkt Ginger naar de heuvels aan de andere kant: de Oost-sector
van Duitsland. Soldaat Ginger staat op wacht aan het ijzeren gordijn.
Zij weten ook beter, wat er achter
die heuvels ginds, de talrijke wacht
torens, die daar zijn gebouwd en de
radarinstallaties, die men van hier
zien kan, beweegt en leeft.
Want daar staan 175 tot de tanden
gewapende Sowjet-divisies en 65 di
visies der satellietlanden. En daar is
Ginger is de eerste in de ouder
wetse zin van het woord „bewa-
Ende" Amerikaanse soldaat, die
in West-Duitsland zag. Hij is
uitgerust met een automatisch
vurende karabijn, met handgrana
ten, een bajonet, een ransel en een
helm. En hij draagt, omdat het
nog koud wordt, een berenmuts.
Hij zou een Russisch soldaat kun
nen zijn.
Hij wijst in de verte. Daar gaan
over een strook land enige mannen
achter een ploeg. „Russen" zegt Gin
ger. Maar zijn commandant verbe
tert hem: „Duitse Volkspolitie, leden
van het Oostduitse leger". Ze zijn
bezig de strook niemandsland, die
zich tussen beide zones bevindt, nog
eens te ploegen. Het is de strook, die
zich langs de hele sectorgrens uit
strekt. Alle bestaande bebouwing is
er gesloopt, alle bomen zijn er ge
kapt. Bij de grensovergangen is de
strook bovendien versterkt met prik
keldraad. Verkeer is er minimaal. De
grens wordt aangegeven door de oude
grenspalen, die de scheiding tussen
de landen Beieren en Saksen op de
ze plaats markeerden. Het Beierse
land steekt hier als een piek in Sak
sen naar voren. Zo komt het, dat
men, op deze hoogte staande, aan
drie zijden door de Oostzone omge
ven is. Links van deze wachtpost
verheft zich een hoogte met een
bouwsel erop waarin Oost-Du itsland
zijn wachtposten heeft staan. De sol
daten van twee werelddelen, de Ame
rikanen hier, de Duitsers ginds, zien
elkaar alleen door verrekijkers. Ginds
zijn ze zwaar bewapend en hier zijn
ze het. Er heerst een situatie van ge
wapende vrede. Eigenlijk kan men
nog veel beter spreken van „bevro
ren stellingen", want daar komt het
in feite op neer.
Nimmer gaat men in het grens
gebied op patrouille of controle zon
der dat men zwaar gewapend is. De
officieren laden hun pistolen voor zij
het grensgebied betreden en de com
manderende sergeant verzoekt de
bezoekers dringend om niet over de
top van de heuvel te lopen. Alles
om de „overzijde" geen reden tot ze
nuwachtigheid te geven.
Ernst
Deze hele bewaking van de zone-
grens kenmerkt zich door een grote
ernst aan de zijde der Amerikanen.
Zij zijn zich namelijk bewust, dat ze
hier op één van de belangrijkste pun
ten in de wereld staan. De officieren
van de pantserregimenten van het
zevende leger de onderdelen, die
met de grensbewaking zijn belast
zijn vrijwel allemaal Korea-vetera-
nen. Zij weten dus wat een schei
dingslijn tussen twee ideologisch ge
scheiden werelden kan betekenen.
Hun ernst dragen zij over op de on
derofficieren en soldaten. De bevel
hebber van het zevende leger, luit.-
generaal Bruce C Clarke hij ver
dedigde St. Veith in de Ardennen
gedurende het Rundstedt-offensief
van januari 1945 drukte het zo
uit: Deze troepen hebben de enorme
verantwoordelijkheid het zevende
leger en de rest van de wereld te
alarmeren in het geval van een aan
val. Zo'n aanval, aldus generaal
Clarke, zou snel en onverwacht ko
men en een aarzeling van enkele
minuten kan precies het verschil uit
maken tussen overwinning en neder
laag. Daarom kan er geen kwestie
zijn van gemakzucht, van onoplet
tendheid of halve maatregelen en be
vinden personeel en uitrusting zich in
voortdurende staat van totale pa
raatheid. Verkenningswagens zijn bij
de kruisingen van de wegen opge
steld, licht geschut is in stelling ge
bracht en geen seconde verslapt de
waakzaamheid van Ginger en zijn
kameraden. Hun verbindingen met
het achterland zijn geïmproviseerd,
maar doeltreffend.
Men vraagt zich af, of zo'n stem
ming van paraatheid niet tot over
spanning moet leiden. En of zij, juist
omdat er nu al meer dan tien jaar
op deze punten wachtgelopen wordt,
niet in routine ontaardt.
„Is het niet vermoeiend en onder
mijnend voor de waakzaamheid, elke
dag te wachten op iets dat niet
komt?"
Het antwoord is kenmerkend voor
de geest hier: „Wij kijken niet uit
naar iets dat niet komt maar naar
iets dat op elk moment van de dag
en de nacht kan komen!"
Zij zijn waakzamer dan menigeen
in West-Duitsland en Nederland, de
ze boerejongens uit Ohio, Michigan
en Arkansas.
B.E.A. maakte tien miljoen
gulden winst
De British European Airways heeft
in het boekjaar 31 maart 19571
april 1958 een winst van tien miljoen
gulden gemaakt, aldus heeft de pre
sident-directeur van deze Britse
luchtvaartmaatschappij Lord Dou
glas of Kirtleside verklaard.
De definitieve cijfers zijn nog niet
beschikbaar doch het voorlopig over
zicht geeft aan, dat de netto winst
van de B.E.A. na aftrek van interest
top het kapitaal iets meer dan tien
miljoen gulden bedraagt.
genoeg oorlogsmateriaal aan Russi
sche zijde om 300 divisies compleet
uit te rusten. Bovendien staan er op
de vliegvelden 20.000 vliegtuigen en
in 1951 was 20 daarvan al straal
vliegtuigen. Sinds dat jaar is het
aantal vliegvelden verdubbeld. En de
laatste tijd werden overal startplaat
sen voor geleide projectielen gemaakt
aan de oostkant van deze grens.
Wat daartegenover staat aan N.A.
V.O.-zijde is, vergeleken bij deze
macht van volkeren, die niet ophou
den over vrede te schreeuwen, maar
povertjes. Het beste wat men er,
naast uiterst modern materieel te
genover kan stellen is: waakzaam
heid.
Welnu: daaraan ontbreekt het sol
daat Ginger, zijn collega Boadway
(uit Whitmore Lake Michigan) en
sergeant Murphy (uit Williamsburg
Pennsylvanië) niet.
Zij zijn de ogen en oren van mil
joenen die dank zij hun drie Euro
pese jaren, nu nog in vrijheid kun
nen leven!
Soldaat Boadway vriend van Gin
ger bij z'n veldtelefoon achter de
grenspost.
Beloningen voor hen, die
overval deden mislukken.
In het gebouw van de Rotterdamse
Bank te Groningen heeft de directie,
van de bank, gisteren beloningen uit
gereikt wegens het doen mislukken
van de overval op de bankloper van
deze bank op zaterdag jl.
Aan de oudste van de twee jongens,
die de achtervolging hebben ingezet
op de overvaller, een achttienjarige
werd 600 aangeboden; de jongste,
een veertienjarige, kreeg 400. De
familie, die de tas met 60.000 had
gevonden en onmiddellijk daarvan
aangifte deed, werd beloond met
500.
Anti-tankgeschut van het zevende
Amerikaanse leger in stelling achter
de ruïne van een boerderij.
Kaarsenfabriek Apollo
bestaat 100 jaar.
In mei viert de N.V. Koninklijke
Stearine Kaarsenfabrieken „Gouda-
Apollo" te Gouda het honderdjarig
bestaan. Begonnen als kaarsenfabriek,
heeft het bedrijf zich in de loop der
jaren ontwikkeld tot een chemische
industrie die op haar gebied tot de
modernste van de wereld mag worden
gerekend.
De fabricage van chemische produk-
ten glycerine, vetzuren en deriva
ten hiervan neemt al sinds jaren
een overheersende plaats in. In 1957
vormde de geldelijke omzet van kaar
sen slechts ongeveer 7 van de tota
le omzet, al vinden jaarlijks nog
steeds een veertig tot vijftig miljoen
kaarsen grote en kleine door elkaar
genomen hun weg naar het publiek.
Vooral na de oorlog heeft het be
drijf een sterke groei te zien gege
ven mede als gevolg van de storm
achtige ontwikkeling van de chemi
sche industrie.
ÊËN ZWALUW MAAKT NOG GEEN DIERENVRIEND
(Van onze correspondent)
De laatste maanden zijn herhaal
delijk berichten uit Italië tot de rest
van Europa doorgedrongen over de
afschuwelijke slachtingen, die in dit
land worden aangericht onder vooral
kleinere zangvogels, die tijdens de
trek rust proberen te vinden. Kleine
vogels gelden hier als een lekkernij
en zij worden op grote schaal ge
vangen. Men ontziet zich daarbij met
van de modernste middelen gebruik
te maken, zoals geluidsbanden, waar
op de lokroep van bepaalde soorten
is opgenomen.
Het buitenland heeft hierop scherp
gereageerd en de camgagne van de
Engelse en Duitse verenigingen voor
dierenbescherming wordt, na aan
vankelijk spot, thans door de Itali
aanse vereniging voor vreemdelin
genverkeer bijzonder ernstig opge
nomen. Het dreigement van beide
verenigingen om op te roepen tot een
boycot van Italië door toeristen, wan
neer er geen einde komt aan de
slachting onder de zwaluwen op Ca-
prn en het vangen van leeuweriken
in Orvieto, heeft in Rome gevoelige
oren bereikt.
REPARATIES TIJDENS 'T VAREN
Borge Nielsen nam
uniek initiatief.
Als ergens op de zeven wereld
zeeën een schip van een Noorse reder
machincschade oploopt, wendt de re
der zich tot landgenoot Henry Borge
Nielsen, die per vliegtuig een spe
cialist naar het schip laat brengen,
teneinde zo mogelijk dc schade onder
het varen te repareren.
Nielsen is een jonge man, die uit
een oude Noorse boerenfamilie stamt
en veel energie heeft. Daar het boe
renbedrijf hem geen bevrediging
schonk, stichtte hij met een scheeps-
ingenieur, een van zijn jeugdvrienden,
de „Noorse Tank- en Scheepsservice-
maatschappij". Om te beginnen koch
ten ze enige sleepboten en baggermo
lens, die ze verhuurden. Spoedig kwa
men ze op de gedachte per vliegtuig
specialisten tot het uitvoeren van re
paraties aan boord van Noorse sche
pen uit te zenden. Daar de Noorse
werven met werk overladen zijn en
Nielsens initiatief de reders de zeer
hoge kosten bespaart, dagenlang in
een haven of een dok te moeten lig
gen, grepen de reders de gedachte gre
tig aan. „Het zijn voornamelijk ma
chinereparateurs, die wij per vliegtuig
aan boord van onze schepen zenden",
verklaart Nielsen. „Ze reizen dan met
het schip terug en voeren onderweg
de nodige werkzaamheden uit.
Momenteel werken er 150 spe
cialisten voor ons aan boord van
schepen, die zich op alle zeeën be
vinden. We kunnen zeggen, dat
onze onderneming zich van dag
tot dag uitbreidt. Ook het aan
bod van arbeidskrachten bij ons
is groot, want dc Noorse specialis
ten nemen graag de gelegenheid tc
baat, op deze wijze een stuk van
de wereld te leren kennen".
tijd, die aan een vak besteed
wordt, beantwoordt aan het
nut, dat ervan te verwachten
is. En het is momenteel mis
schien nog meer voor de hand
liggend maar daartoe ko
men lyceïsten het laatst
te vragen: „Waarom leer ik
eigenlijk nietbijvoor
beeld Russisch?
DE TIJD is voorbij waarin
de leerling op gezag leer
de wat de leraar hem op
droeg. Vaak werd de vraag:
„Waarom leer ik dat?" niet
eens getolereerd. Het is niet
alleen gerechtvaardigd te
vragen naar het nut van een
vak, het is ook alleszins ge
oorloofd maar daartoe ko
men scholieren meestal niet
de vraag te stellen, of d<
C door prof. dr.
L. KUKENHEIM Ezn.
hoogleraar te Leiden
Er schuilt een groot gevaar in
aan een vakman naar het nut van
zijn vak te vragen: een specialist
staat niet meer „normaal'' tegen
over zijn specialiteit. Ik zal mij
cr dan ook voor hoeden een hiërar
chie van de leervakken op te stel
len, maar ik concludeer uit de
klacht, dat de leerlingen onop
lettend en onverschillig zijn, dat
nun leerstof opgelegd wordt, die
niet met hun belangstelling cor
respondeert.
De verhalen zijn overbekend
van scholieren, die niets wilden
weten van de natuurkunde, tot
dat ze, gegrepen door de muziek,
enthousiast waren voor de ge-
iuidsleer; of van meisjes, die
walgden van scheikunde, tot ze
met een apotheker trouwden.
Mijn eerste impuls bij het horen
van de vraag: „Waarom moet ik
eigenlijk Frans leren?" is: Ja,
waarom zou je eigenlijk Frans
leren! Als iemands ideaal is zijn
leven te slijten in een werkplaats
met geen andere bezigheid dan
moeren aan bouten te schroeven,
waarom zou hij dan Frans leren?
En als hij met een reisgezelschap
in een bus door Frankrijk toert,
heeft hij dan Frans nodig? En als
hij op een brommer tot Nice gaat.
zal hij met de kennis van honderd
woorden het best rooien: hij hale
uit een conversatieboekje enige
namen van de onderdelen van zijn
vervoermiddel en heeft dan nog
tachtig woorden over om van te
eten. Bij de studie hangt alles
maar af van het doel, dat men
beoogt.
En weten wij niet allen, dat
het Frans zijn belangrijkheid als
wereldtaal verloren heeft en dat
het Amerikaaans daarvoor in de
plaats getreden is En dat de
steeds opdringeriger maatschap
pij de aandacht vraagt voor het
neden en steeds minder laat voor
de geschiedenis, waaraan Frank
rijk zo rijk is? Want dat land
heeft alles meegemaakt en heeft
nooit iets vergeten, ja, hét leeft,
vaak tot eigen schade, met zijn
geschiedenis.
Maar laten wij dan niet verge
ten, dat in Frankrijk nog altijd
niet alleen zijn eigen geschie
denis, maar die van West-Euro
pa gemaakt wordt. Noordelijk
en mediterraan tegelijk blijft
Frankrijk door zijn unieke geo
grafische ligging zowel het cul
turele als het strategische
draaipunt van ons werelddeel:
het lot van Frankrijk is het
lot van Europa.
Wil iemand dus iets begrijpen
van de spanningen rondom ons,
wil hij iets navoelen van de af
wisselend fascinerende en irritan
te opvattingen en toestanden van
onze zuidelijke buren, wil hij ten
slotte iets vatten van de eigen
Hollandse omgeving, waarin hij
verkeert en die nog altijd wemelt
van Franse invloeden van vroeger
en van deze tijd, dan zal hij het
zonder de kennis van het Frans
niet kunnen stellen. De kennis
van die taal opent wijde histori
sche perspectieven en bovendien,
door zijn verwantschap met an
dere romaanse talen, vele linguïs
tische mogelijkheden tot verdere
contactenook met het Rus
sisch. Want wie Frans kent en
liefst nog oude talen erbij, zodat
hij gewend is grammaticale be
grippen te hanteren en in andere
vormen zijn gedachten te gieten,
zal na anderhalf jaar studie van
het Russisch alle Sowjet-publika-
ties over de spoetniks vlot kunnen
lezen. En dan behoeft hij niet eens
hard te werken.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Men houdt er rekening mee, dat
Italië reeds in het komende seizoen
het bezoek van enkele honderddui
zenden vogelvrienden moet missen.
Maar zelfs als dit niet het geval zou
zijn, dan maken de Italiaanse auto
riteiten zich toch ernstig bezorgd
over de slechte pers, die de Italiaan
tegenwoordig als dierenvriend in het
buitenland heeft.
En al maakt één zwaluw nog geen
dierenvriend, diezelfde autoriteiten
zijn toch verheugd over een be
richt uit Rome, dat wijst op een
zij het misschien incidenteel -
veranderde mentaliteit. Dezer da
gen werden talrijke voorbijgan-
Sers op het Piazza Santé Croce di
erusalemme te Rome door schril
vogelgepiep opmerkzaam gemaakt
op een zwaluw, die onder de dak
rand van een eerbiedwaardig pa-
lazzo gevangen zat tussen de muur
en een bliksemafleider.
Het diertpe schreeuwde en piepte in
doodsangst en trok aan zijn gevan
gen vleugeltjes. Een vrouw alarmeer-
le de brandweer. Onder de ogen van
een honderdkoppige menigte klom
daarop een brandweerman dertig me
ter naar boven, bevrijdde de uitge
putte vogel en gaf deze vervolgens
aan een eveneens gealarmeerde die
renarts. De dierenarts stelde vast,
dat de arme zwaluw bij zijn bevrij
dingspogingen een vleugel half af
gescheurd had. Hij naaide de vleugel
ieskundig en gaf het diertje voor
verdere verzorging aan de vereniging
voor dierenbescherming, waar het
zal blijven, tot het geheel genezen
is.
En dan zal. met een ceremonie de
kleine martelaar weer worden vrij
gelaten en dat is dan het begin
van een propaganda-actie: „Wees
goed voor de vogels". Het is niet
waarschijnlijk, dat de boeren en vo
gelvangers van Italië nu onmiddel
lijk hun vangnetten en gcluidsap-
Karatuur zullen verbranden. Maar
et is misschien wel het begin van
een betere tijd voor de vogels, die
Italië aandoen op hun vermoeiende
trektocht.
Rijbewijs A straks
voldoende voor autoscooter.
De kantonrechter te Delft heeft 'n
Hagenaar, die enige weken geleden
moest terecht staan omdat hij in
Berkel en Roodenrijs had gereden met
een autoscooter, terwijl hij slechts
in het bezit was van een rijbewijs A
(motoren en scooters) van rechtsver
volging ontslagen.
Omdat de man 'n folder van de impor
terende firma had getoond, waarin
werd gezegd dat men deze voertuigen
mag besturen als men in 't bezit is van
een rijbewijs A, had de kantonrech
ter, die meende dat de autoscooter
een auto is, de zaak aangehouden
om technische gegevens in te winnen
De substituut officier van justitie
zeide dat een uitgebreid onderzoek
is ingesteld, waarbij de importeur
van de autoscooters en ministeriële
instanties betrokken zijn geweest.
Hierbij is gebleken, dat een wette
lijke wijziging is te verwachten,
waarbij het bezit van een rijbewijs A
inderdaad voldoende zal zijn. De im
porteur had hiervan de toezegging
al gekregen en men is dus kenne
lijk wel wat te vlug geweest.
Bij de vierwielige scooters gaat het
om de wielafstand en het streven is
erop gericht in de toekomst bij der
gelijke voertuigen te vermijden, dat
men twee rijbewijzen nodig heeft.
Produktie van Eerste
Nederlandse verminderd.
Uit het verslag 1957 van do Eerste
Ncderlandschc Verzekeringsmaat
schappij op het leven en tegen inva
liditeit N.V. blijkt, dat het verzeker
de bedrag in het jaar, waarin de
maatschappij haar 75-jarig bestaan
vierde, de mijlpaal van 2 miljard
met ruim 64 miljoen is gepasseerd.
De produktie in 1957 bleef slechts
iets beneden die van verleden jaar.
Zij beliep 313.793.899. tegen
318.509.699 in 1956 en 246.186.264
in 1955. Het abnormale verval was
hoger dan verleden jaar, een ook el
ders waargenomen verschijnsel,
waarin zich, zij het ook nog slechts
zwak, de keer in de conjunctuur van
ons land weerspiegelt. De portefeuille
nam per saldo met 199.441.978 tot
2.064.290.929 (v.j. 1.864.848.951)
toe.
In de vergadering van aandeelhouders
werden de balans per ultimo 1957 en
de verlies- en winstrekening over het
boekjaar 1957 overeenkomstig het
door commissarissen uitgebrachte
preadvies goedgekeurd, het divi
dend over het in 1957 met 50 procent
vergrote kapitaal werd bepaald op
25 per aandeel over het daarop ver
plichte gestorte bedrag (als v.j.) en op
4 procent over het bedrag der onver
plichte stortingen. Voor de verzeke
ringnemers met aandeel in de winst
kwam 356.250 (v.j. 275.0Q0) be
schikbaar.