Soldaat Ginger uit Ohio staat bij Coburg op wacht Waarom moeten wij (voor onze toekomst) eigenlijk FRANS leren? ROME BEGON ACTIE: WEES GOED VOOR DE VOGELS VLIEGENDE SCHEEPSSERVICE VAN NOORSE BOERENZOON 20 PROV IN CI ALE ZEEUWSE COURANT. VRIJDAG 9 MEI 1958 VOORPOST VAN DE VRIJHEID Communistische landen hebben 240 divisies aan de andere kant Soldaat Ginger kwam een jaar geleden uit Ohio in de Ver. Staten naar West-Duitsland. Zijn kazerne staat in de buurt van de oude Duitse stad Coburg bij Rodach. En van daar trekt hij er van tijd tot tijd op uit om de post te bezetten boven op die heuvel bij Rodach, die een in oostelijke richting gaande weg volkomen bestrijkt. Op die heuvel staan: een uitkijk post, die ingericht is in een houten hut en een machinegeweer. Over een dal heen kijkt Ginger naar de heuvels aan de andere kant: de Oost-sector van Duitsland. Soldaat Ginger staat op wacht aan het ijzeren gordijn. Zij weten ook beter, wat er achter die heuvels ginds, de talrijke wacht torens, die daar zijn gebouwd en de radarinstallaties, die men van hier zien kan, beweegt en leeft. Want daar staan 175 tot de tanden gewapende Sowjet-divisies en 65 di visies der satellietlanden. En daar is Ginger is de eerste in de ouder wetse zin van het woord „bewa- Ende" Amerikaanse soldaat, die in West-Duitsland zag. Hij is uitgerust met een automatisch vurende karabijn, met handgrana ten, een bajonet, een ransel en een helm. En hij draagt, omdat het nog koud wordt, een berenmuts. Hij zou een Russisch soldaat kun nen zijn. Hij wijst in de verte. Daar gaan over een strook land enige mannen achter een ploeg. „Russen" zegt Gin ger. Maar zijn commandant verbe tert hem: „Duitse Volkspolitie, leden van het Oostduitse leger". Ze zijn bezig de strook niemandsland, die zich tussen beide zones bevindt, nog eens te ploegen. Het is de strook, die zich langs de hele sectorgrens uit strekt. Alle bestaande bebouwing is er gesloopt, alle bomen zijn er ge kapt. Bij de grensovergangen is de strook bovendien versterkt met prik keldraad. Verkeer is er minimaal. De grens wordt aangegeven door de oude grenspalen, die de scheiding tussen de landen Beieren en Saksen op de ze plaats markeerden. Het Beierse land steekt hier als een piek in Sak sen naar voren. Zo komt het, dat men, op deze hoogte staande, aan drie zijden door de Oostzone omge ven is. Links van deze wachtpost verheft zich een hoogte met een bouwsel erop waarin Oost-Du itsland zijn wachtposten heeft staan. De sol daten van twee werelddelen, de Ame rikanen hier, de Duitsers ginds, zien elkaar alleen door verrekijkers. Ginds zijn ze zwaar bewapend en hier zijn ze het. Er heerst een situatie van ge wapende vrede. Eigenlijk kan men nog veel beter spreken van „bevro ren stellingen", want daar komt het in feite op neer. Nimmer gaat men in het grens gebied op patrouille of controle zon der dat men zwaar gewapend is. De officieren laden hun pistolen voor zij het grensgebied betreden en de com manderende sergeant verzoekt de bezoekers dringend om niet over de top van de heuvel te lopen. Alles om de „overzijde" geen reden tot ze nuwachtigheid te geven. Ernst Deze hele bewaking van de zone- grens kenmerkt zich door een grote ernst aan de zijde der Amerikanen. Zij zijn zich namelijk bewust, dat ze hier op één van de belangrijkste pun ten in de wereld staan. De officieren van de pantserregimenten van het zevende leger de onderdelen, die met de grensbewaking zijn belast zijn vrijwel allemaal Korea-vetera- nen. Zij weten dus wat een schei dingslijn tussen twee ideologisch ge scheiden werelden kan betekenen. Hun ernst dragen zij over op de on derofficieren en soldaten. De bevel hebber van het zevende leger, luit.- generaal Bruce C Clarke hij ver dedigde St. Veith in de Ardennen gedurende het Rundstedt-offensief van januari 1945 drukte het zo uit: Deze troepen hebben de enorme verantwoordelijkheid het zevende leger en de rest van de wereld te alarmeren in het geval van een aan val. Zo'n aanval, aldus generaal Clarke, zou snel en onverwacht ko men en een aarzeling van enkele minuten kan precies het verschil uit maken tussen overwinning en neder laag. Daarom kan er geen kwestie zijn van gemakzucht, van onoplet tendheid of halve maatregelen en be vinden personeel en uitrusting zich in voortdurende staat van totale pa raatheid. Verkenningswagens zijn bij de kruisingen van de wegen opge steld, licht geschut is in stelling ge bracht en geen seconde verslapt de waakzaamheid van Ginger en zijn kameraden. Hun verbindingen met het achterland zijn geïmproviseerd, maar doeltreffend. Men vraagt zich af, of zo'n stem ming van paraatheid niet tot over spanning moet leiden. En of zij, juist omdat er nu al meer dan tien jaar op deze punten wachtgelopen wordt, niet in routine ontaardt. „Is het niet vermoeiend en onder mijnend voor de waakzaamheid, elke dag te wachten op iets dat niet komt?" Het antwoord is kenmerkend voor de geest hier: „Wij kijken niet uit naar iets dat niet komt maar naar iets dat op elk moment van de dag en de nacht kan komen!" Zij zijn waakzamer dan menigeen in West-Duitsland en Nederland, de ze boerejongens uit Ohio, Michigan en Arkansas. B.E.A. maakte tien miljoen gulden winst De British European Airways heeft in het boekjaar 31 maart 19571 april 1958 een winst van tien miljoen gulden gemaakt, aldus heeft de pre sident-directeur van deze Britse luchtvaartmaatschappij Lord Dou glas of Kirtleside verklaard. De definitieve cijfers zijn nog niet beschikbaar doch het voorlopig over zicht geeft aan, dat de netto winst van de B.E.A. na aftrek van interest top het kapitaal iets meer dan tien miljoen gulden bedraagt. genoeg oorlogsmateriaal aan Russi sche zijde om 300 divisies compleet uit te rusten. Bovendien staan er op de vliegvelden 20.000 vliegtuigen en in 1951 was 20 daarvan al straal vliegtuigen. Sinds dat jaar is het aantal vliegvelden verdubbeld. En de laatste tijd werden overal startplaat sen voor geleide projectielen gemaakt aan de oostkant van deze grens. Wat daartegenover staat aan N.A. V.O.-zijde is, vergeleken bij deze macht van volkeren, die niet ophou den over vrede te schreeuwen, maar povertjes. Het beste wat men er, naast uiterst modern materieel te genover kan stellen is: waakzaam heid. Welnu: daaraan ontbreekt het sol daat Ginger, zijn collega Boadway (uit Whitmore Lake Michigan) en sergeant Murphy (uit Williamsburg Pennsylvanië) niet. Zij zijn de ogen en oren van mil joenen die dank zij hun drie Euro pese jaren, nu nog in vrijheid kun nen leven! Soldaat Boadway vriend van Gin ger bij z'n veldtelefoon achter de grenspost. Beloningen voor hen, die overval deden mislukken. In het gebouw van de Rotterdamse Bank te Groningen heeft de directie, van de bank, gisteren beloningen uit gereikt wegens het doen mislukken van de overval op de bankloper van deze bank op zaterdag jl. Aan de oudste van de twee jongens, die de achtervolging hebben ingezet op de overvaller, een achttienjarige werd 600 aangeboden; de jongste, een veertienjarige, kreeg 400. De familie, die de tas met 60.000 had gevonden en onmiddellijk daarvan aangifte deed, werd beloond met 500. Anti-tankgeschut van het zevende Amerikaanse leger in stelling achter de ruïne van een boerderij. Kaarsenfabriek Apollo bestaat 100 jaar. In mei viert de N.V. Koninklijke Stearine Kaarsenfabrieken „Gouda- Apollo" te Gouda het honderdjarig bestaan. Begonnen als kaarsenfabriek, heeft het bedrijf zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een chemische industrie die op haar gebied tot de modernste van de wereld mag worden gerekend. De fabricage van chemische produk- ten glycerine, vetzuren en deriva ten hiervan neemt al sinds jaren een overheersende plaats in. In 1957 vormde de geldelijke omzet van kaar sen slechts ongeveer 7 van de tota le omzet, al vinden jaarlijks nog steeds een veertig tot vijftig miljoen kaarsen grote en kleine door elkaar genomen hun weg naar het publiek. Vooral na de oorlog heeft het be drijf een sterke groei te zien gege ven mede als gevolg van de storm achtige ontwikkeling van de chemi sche industrie. ÊËN ZWALUW MAAKT NOG GEEN DIERENVRIEND (Van onze correspondent) De laatste maanden zijn herhaal delijk berichten uit Italië tot de rest van Europa doorgedrongen over de afschuwelijke slachtingen, die in dit land worden aangericht onder vooral kleinere zangvogels, die tijdens de trek rust proberen te vinden. Kleine vogels gelden hier als een lekkernij en zij worden op grote schaal ge vangen. Men ontziet zich daarbij met van de modernste middelen gebruik te maken, zoals geluidsbanden, waar op de lokroep van bepaalde soorten is opgenomen. Het buitenland heeft hierop scherp gereageerd en de camgagne van de Engelse en Duitse verenigingen voor dierenbescherming wordt, na aan vankelijk spot, thans door de Itali aanse vereniging voor vreemdelin genverkeer bijzonder ernstig opge nomen. Het dreigement van beide verenigingen om op te roepen tot een boycot van Italië door toeristen, wan neer er geen einde komt aan de slachting onder de zwaluwen op Ca- prn en het vangen van leeuweriken in Orvieto, heeft in Rome gevoelige oren bereikt. REPARATIES TIJDENS 'T VAREN Borge Nielsen nam uniek initiatief. Als ergens op de zeven wereld zeeën een schip van een Noorse reder machincschade oploopt, wendt de re der zich tot landgenoot Henry Borge Nielsen, die per vliegtuig een spe cialist naar het schip laat brengen, teneinde zo mogelijk dc schade onder het varen te repareren. Nielsen is een jonge man, die uit een oude Noorse boerenfamilie stamt en veel energie heeft. Daar het boe renbedrijf hem geen bevrediging schonk, stichtte hij met een scheeps- ingenieur, een van zijn jeugdvrienden, de „Noorse Tank- en Scheepsservice- maatschappij". Om te beginnen koch ten ze enige sleepboten en baggermo lens, die ze verhuurden. Spoedig kwa men ze op de gedachte per vliegtuig specialisten tot het uitvoeren van re paraties aan boord van Noorse sche pen uit te zenden. Daar de Noorse werven met werk overladen zijn en Nielsens initiatief de reders de zeer hoge kosten bespaart, dagenlang in een haven of een dok te moeten lig gen, grepen de reders de gedachte gre tig aan. „Het zijn voornamelijk ma chinereparateurs, die wij per vliegtuig aan boord van onze schepen zenden", verklaart Nielsen. „Ze reizen dan met het schip terug en voeren onderweg de nodige werkzaamheden uit. Momenteel werken er 150 spe cialisten voor ons aan boord van schepen, die zich op alle zeeën be vinden. We kunnen zeggen, dat onze onderneming zich van dag tot dag uitbreidt. Ook het aan bod van arbeidskrachten bij ons is groot, want dc Noorse specialis ten nemen graag de gelegenheid tc baat, op deze wijze een stuk van de wereld te leren kennen". tijd, die aan een vak besteed wordt, beantwoordt aan het nut, dat ervan te verwachten is. En het is momenteel mis schien nog meer voor de hand liggend maar daartoe ko men lyceïsten het laatst te vragen: „Waarom leer ik eigenlijk nietbijvoor beeld Russisch? DE TIJD is voorbij waarin de leerling op gezag leer de wat de leraar hem op droeg. Vaak werd de vraag: „Waarom leer ik dat?" niet eens getolereerd. Het is niet alleen gerechtvaardigd te vragen naar het nut van een vak, het is ook alleszins ge oorloofd maar daartoe ko men scholieren meestal niet de vraag te stellen, of d< C door prof. dr. L. KUKENHEIM Ezn. hoogleraar te Leiden Er schuilt een groot gevaar in aan een vakman naar het nut van zijn vak te vragen: een specialist staat niet meer „normaal'' tegen over zijn specialiteit. Ik zal mij cr dan ook voor hoeden een hiërar chie van de leervakken op te stel len, maar ik concludeer uit de klacht, dat de leerlingen onop lettend en onverschillig zijn, dat nun leerstof opgelegd wordt, die niet met hun belangstelling cor respondeert. De verhalen zijn overbekend van scholieren, die niets wilden weten van de natuurkunde, tot dat ze, gegrepen door de muziek, enthousiast waren voor de ge- iuidsleer; of van meisjes, die walgden van scheikunde, tot ze met een apotheker trouwden. Mijn eerste impuls bij het horen van de vraag: „Waarom moet ik eigenlijk Frans leren?" is: Ja, waarom zou je eigenlijk Frans leren! Als iemands ideaal is zijn leven te slijten in een werkplaats met geen andere bezigheid dan moeren aan bouten te schroeven, waarom zou hij dan Frans leren? En als hij met een reisgezelschap in een bus door Frankrijk toert, heeft hij dan Frans nodig? En als hij op een brommer tot Nice gaat. zal hij met de kennis van honderd woorden het best rooien: hij hale uit een conversatieboekje enige namen van de onderdelen van zijn vervoermiddel en heeft dan nog tachtig woorden over om van te eten. Bij de studie hangt alles maar af van het doel, dat men beoogt. En weten wij niet allen, dat het Frans zijn belangrijkheid als wereldtaal verloren heeft en dat het Amerikaaans daarvoor in de plaats getreden is En dat de steeds opdringeriger maatschap pij de aandacht vraagt voor het neden en steeds minder laat voor de geschiedenis, waaraan Frank rijk zo rijk is? Want dat land heeft alles meegemaakt en heeft nooit iets vergeten, ja, hét leeft, vaak tot eigen schade, met zijn geschiedenis. Maar laten wij dan niet verge ten, dat in Frankrijk nog altijd niet alleen zijn eigen geschie denis, maar die van West-Euro pa gemaakt wordt. Noordelijk en mediterraan tegelijk blijft Frankrijk door zijn unieke geo grafische ligging zowel het cul turele als het strategische draaipunt van ons werelddeel: het lot van Frankrijk is het lot van Europa. Wil iemand dus iets begrijpen van de spanningen rondom ons, wil hij iets navoelen van de af wisselend fascinerende en irritan te opvattingen en toestanden van onze zuidelijke buren, wil hij ten slotte iets vatten van de eigen Hollandse omgeving, waarin hij verkeert en die nog altijd wemelt van Franse invloeden van vroeger en van deze tijd, dan zal hij het zonder de kennis van het Frans niet kunnen stellen. De kennis van die taal opent wijde histori sche perspectieven en bovendien, door zijn verwantschap met an dere romaanse talen, vele linguïs tische mogelijkheden tot verdere contactenook met het Rus sisch. Want wie Frans kent en liefst nog oude talen erbij, zodat hij gewend is grammaticale be grippen te hanteren en in andere vormen zijn gedachten te gieten, zal na anderhalf jaar studie van het Russisch alle Sowjet-publika- ties over de spoetniks vlot kunnen lezen. En dan behoeft hij niet eens hard te werken. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Men houdt er rekening mee, dat Italië reeds in het komende seizoen het bezoek van enkele honderddui zenden vogelvrienden moet missen. Maar zelfs als dit niet het geval zou zijn, dan maken de Italiaanse auto riteiten zich toch ernstig bezorgd over de slechte pers, die de Italiaan tegenwoordig als dierenvriend in het buitenland heeft. En al maakt één zwaluw nog geen dierenvriend, diezelfde autoriteiten zijn toch verheugd over een be richt uit Rome, dat wijst op een zij het misschien incidenteel - veranderde mentaliteit. Dezer da gen werden talrijke voorbijgan- Sers op het Piazza Santé Croce di erusalemme te Rome door schril vogelgepiep opmerkzaam gemaakt op een zwaluw, die onder de dak rand van een eerbiedwaardig pa- lazzo gevangen zat tussen de muur en een bliksemafleider. Het diertpe schreeuwde en piepte in doodsangst en trok aan zijn gevan gen vleugeltjes. Een vrouw alarmeer- le de brandweer. Onder de ogen van een honderdkoppige menigte klom daarop een brandweerman dertig me ter naar boven, bevrijdde de uitge putte vogel en gaf deze vervolgens aan een eveneens gealarmeerde die renarts. De dierenarts stelde vast, dat de arme zwaluw bij zijn bevrij dingspogingen een vleugel half af gescheurd had. Hij naaide de vleugel ieskundig en gaf het diertje voor verdere verzorging aan de vereniging voor dierenbescherming, waar het zal blijven, tot het geheel genezen is. En dan zal. met een ceremonie de kleine martelaar weer worden vrij gelaten en dat is dan het begin van een propaganda-actie: „Wees goed voor de vogels". Het is niet waarschijnlijk, dat de boeren en vo gelvangers van Italië nu onmiddel lijk hun vangnetten en gcluidsap- Karatuur zullen verbranden. Maar et is misschien wel het begin van een betere tijd voor de vogels, die Italië aandoen op hun vermoeiende trektocht. Rijbewijs A straks voldoende voor autoscooter. De kantonrechter te Delft heeft 'n Hagenaar, die enige weken geleden moest terecht staan omdat hij in Berkel en Roodenrijs had gereden met een autoscooter, terwijl hij slechts in het bezit was van een rijbewijs A (motoren en scooters) van rechtsver volging ontslagen. Omdat de man 'n folder van de impor terende firma had getoond, waarin werd gezegd dat men deze voertuigen mag besturen als men in 't bezit is van een rijbewijs A, had de kantonrech ter, die meende dat de autoscooter een auto is, de zaak aangehouden om technische gegevens in te winnen De substituut officier van justitie zeide dat een uitgebreid onderzoek is ingesteld, waarbij de importeur van de autoscooters en ministeriële instanties betrokken zijn geweest. Hierbij is gebleken, dat een wette lijke wijziging is te verwachten, waarbij het bezit van een rijbewijs A inderdaad voldoende zal zijn. De im porteur had hiervan de toezegging al gekregen en men is dus kenne lijk wel wat te vlug geweest. Bij de vierwielige scooters gaat het om de wielafstand en het streven is erop gericht in de toekomst bij der gelijke voertuigen te vermijden, dat men twee rijbewijzen nodig heeft. Produktie van Eerste Nederlandse verminderd. Uit het verslag 1957 van do Eerste Ncderlandschc Verzekeringsmaat schappij op het leven en tegen inva liditeit N.V. blijkt, dat het verzeker de bedrag in het jaar, waarin de maatschappij haar 75-jarig bestaan vierde, de mijlpaal van 2 miljard met ruim 64 miljoen is gepasseerd. De produktie in 1957 bleef slechts iets beneden die van verleden jaar. Zij beliep 313.793.899. tegen 318.509.699 in 1956 en 246.186.264 in 1955. Het abnormale verval was hoger dan verleden jaar, een ook el ders waargenomen verschijnsel, waarin zich, zij het ook nog slechts zwak, de keer in de conjunctuur van ons land weerspiegelt. De portefeuille nam per saldo met 199.441.978 tot 2.064.290.929 (v.j. 1.864.848.951) toe. In de vergadering van aandeelhouders werden de balans per ultimo 1957 en de verlies- en winstrekening over het boekjaar 1957 overeenkomstig het door commissarissen uitgebrachte preadvies goedgekeurd, het divi dend over het in 1957 met 50 procent vergrote kapitaal werd bepaald op 25 per aandeel over het daarop ver plichte gestorte bedrag (als v.j.) en op 4 procent over het bedrag der onver plichte stortingen. Voor de verzeke ringnemers met aandeel in de winst kwam 356.250 (v.j. 275.0Q0) be schikbaar.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 12