Turkije stelt Nederlands elftal voor moeilijke problemen PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer LOCOMOTIEF RUS KOEPERMAN IS KANDIDAAT VOOR WERELDTITEL DAMMEN vermiste oorrinq 20 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT. VRIJDAG 2 MEI 1958 DE KANSEN TEGEN ELKAAR AFGEWOGEN Produktiviteit van oranjeteam kan de doorslag geven Zij die zich later geroepen zullen voelen de geschiedenis van het Neder landse voetbal te beschrijven, zullen het gemakkelijk krijgen als zij in een overzicht van de prestaties van het Nederlands elftal naar bepaalde, scherp omlijnde perioden zoeken. Zeer zeker is dat het geval als men die verrich tingen sedert juni 1949 bekijkt, want dan krijgt men twee tijdperken, die zich zo scherp van elkaar onderscheiden als met dag en nacht nauwelijks het geval is. Laten wij die proeve van geschiedschrijving heel in het kort maar eens nemen. Tussen 1 september 1949 en 1 januari 1955 speelde Nederland 28 internationale wedstrijden, daarvan werden er 3 gewonnen, 3 gelijk ge speeld en liefst 22 verloren het slechtste tijdperk dat ons vertegenwoor digend voetbalelftal ooit heeft beleefd. Tussen 1 januari 1955 en nu, dus zeg maar 1 mei 1958, speelde onze nationale ploeg 24 wedstrijden. Daar van "werden er niet minder /'m "14 gewonnen, 5 gelijk gespee! en 5 erloren een uitgesproken goede periode dus. Nog altijd immers mo gen wij het standpunt huldigen dat Karei Lotsy meer dan twintig jaren geleden, midden in een glorietijd- perk, innam, namelijk dat ons elftal altijd tevreden mocht zijn als het met zijn internationale resultaten tot fifty-fifty kwam. Daar zijn we nu dus ver overheen. Alvorens onze .blikken te richten op de wedstrijd die thans aan de beurt is en die ons, naar velen hopen, alweer een overwinning zal brengen, lijkt het ons nuttig, even te bezien tegen welke landen die vijf nederla gen van het jongste tijdperk werden f eleden. Het waren er twee tegen erland en elk één tegen Spanje, Duitsland en Oostenrijk. Men kan hieruit bepaalde conclu sies trekken. Het spel van de Ieren, die ons in twe.e wedstrijden een na delige score van 1—5 bezorgden, ligt ons klaarblijkelijk niet. Het is het Britse spel, het direct op het doel gerichte voetbal, dat speciaal oa*e verdediging grote moeilijkheden blijkt te bezorgen. Men zou benieuwd zijn hoe ons elftal het er momenteel Voor U geen Cols, geen Tour de France maar wél LOCOMOTIEF Klassieke en moderne fietsen voor dagelijks gebruik, superlichte sport* fietsen, kleurige toerfietsen: ook Uw fiets heet „LOCOMOTIEF"! (bonden Fobrikoot Vredesfein) &sA£&i! D. P. MANNAERT, Axelsestraat 16, Terneuzen, tel. 2220 VAN OEVEREN, Yerseke, telefoon 410. C. H. P. v. d. Bout, Mol 11, Zierikzee L. VAN EENENNAAM, Goes, tel. 2816. Locomotief-rijwielen verkrijgbaar bij Rijwielhandel „YVIBRA", Nieuwe Haven 3, Middelburg, telefoon 3807. tegen het sterke Engelse elftal zou afbrengen. Wij hebben die Engelsen kort geleden in Glasgow met 40 van Schotland zien winnen en wij zijn er in de grond van ons hart van overtuigd dat het Oranje-team tevre den zou mogen zijn als het de score tot die cijfers zou kunnen beperken. Spanje laten wij buiten be schouwing. Het was in Madrid een abnormale wedstrijd, die ze ker geen maatstaf geeft voor de krachtsverhoudingen. Overigens zal onze ploeg daar altijd wel ver liezen, maar hier te lande vermoe delijk een behoorlijke kans ma ken om de Spanjaarden te klop pen. Analyse De twee andere nederlagen zijn een analyse meer dan waard. Duits land klopte ons te Amsterdam welis waar met 21, maar verloor een jaar eerder te Düsseldorf met dezelf de cijfers van Nederland. Het Duitse spel ligt ons wel. Het mag technisch beter zijn, maar het mist de nodige produktiviteit. En Oostenrijk? Het speelde te Amsterdam 11 en won te Wenen voordien met 32, doch dat was de beruchte Schmetzer-zege, een niet verdiende overwinning, door een cadeautje van de Duitse scheids rechter tot stand gekomen. Het Oostenrijkse spel ligt ons klaarblijkelijk ook wel. Dat het tech nisch beter is, is nauwelijks aan eni ge twijfel onderhevig, maar het mist ook alweer produktiviteit, het mist het directe van de Britten. Gaan wij nu af op hetgeen het Ne derlands elftal de laatste wedstrijden heeft laten zien, dan ontkomt men niet aan de conclusie dat het spel de „directheid" vertoont, die tot een zeer behoorlijke produktiviteit heeft geleld. Tegen zwakke tegenpartijen, wij weten het wel, maar vooral de zeven doelpunten tegen de Belgen wensen wij hoog aan te slaan. halve op rekenen dat deze tegen standers straks in het Olympisch stadion bijzonder fraaie staaltjes voetbal zullen demonstreren. Men moet ook rekenen op snelheid en op goed samenspel. Ongetwijfeld vertoont het Turkse spel de eigen schappen, die ook o.a. de Joego- Slaven en de Bulgaren tentoon- kunnen spreiden. Wie zich herin nert welke moeilijkheden kortge leden de ploeg van Sofia het officieuze Bulgaarse elftal de onzen bood, zal beseffen dat Van der Hart c.s. het ook nu verre van gemakkelijk zullen krijgen. MaarSofia was niet produk- tief, de Joego-Slaven zijn het ook niet en de Turken evenmin. Hun na tionale elftal speelde sinds 1957 te Ankara tegen België dat juist met 52 van Nederland had verloren en bracht het niet verder dan een ge lijk spel (11). Het zou natuurlijk totaal verkeerd zijn hieruit mathe matisch af te leiden dat Nederland „dus" wel van Turkije zal winnen, maar wij vermelden het slechts als kenmerkend voor het spel der Tur ken, die bepaald sterker waren dan de Belgen, maar dat niet in doelpun ten konden uitdrukken. Ook in ons land hebben wij niet lang geleden een staaltje hiervan meegemaakt. Het Turkse militai re elftal speelde te Rotterdam te gen de heus niet zo sterke solda- tenploeg van Nederland en ver loor met 21. Technisch mocht men het spel der tegenstanders veel hoger aanslaan, maar er kwam geen resultaat uit. Het meer directe spel van de Hollan ders gaf toen de doorslag. En men bedenke daarbij dat de Turk se ploeg diverse internationals be vatte, de onze daarentegen had slechts Coen Moulijn als enige in ternational in de gelederen. Door dat alles mag men zich niet in slaap laten sussen. Turkije kan op een sensationele 31-zege op Hon- (in yg56 behaald) bogen. De Niet produktief En nu dus de Turken. Wil we ten, eerlijk gezegd, niet zo bijzon der veel af van de momentele standaard van het Turkse voet bal. Wij weten alleen dat het technisch van zeer behoorlijke kwaliteit is en men moet er der hun hoogtepunt heen, maar deze ge blijft een prestatie, waarop de Turken trots mogen zijn. Dit wordt, hoe men het ook be kijkt, een moeilijke wedstrijd, veel moeilijker dan die tegen België en Curagao. Herhaaldelijk zullen onze spelers van het kastje naar de muur worden gestuurd. Nederland zal daar zijn bekende, nuchtere spel te genover moeten stellen. Onze ach terhoede kan, op volle kracht spelend, tegen een stootje, en zal hopelijk de Turkse aanvalsgolven met succes kunnen breken. En dan is onze hoop weer gevestigd op onze merkwaardi ge voorhoede, op Abe en Faas, die al le produktiviteitsrecords aan het verbeteren zijn, op de virtuoze Mou lijn, de snelle Van der Kuil en de zwoeger Vari Wissen. Een kleine Ne derlandse zege moet erin kunnen zit ten. Huissoon in ronde van Spanje bestraft De wedstrijdcommissarissen van de Ronde van Spanje hebben Jaap Huissoon uit Heinkenszand bestraft, omdat hij zich buiten de officiële zone door Kees Pellenaars heeft la ten ravitailleren. Aan de tijd van Huissoon werden 30 seconden toege voegd en hij kreeg bovendien een boete van 250 peseta's (ca 17,50 gul den). Piet Steenvoorden werd voor hetzelfde feit beboet met 250 pese ta's. Samenstelling elftallen voor toernooi te Arnhem De samenstelling van de districts elftallen dames en heren (1824 jaar) die op Hemelvaartsdag te Arnhem aan het toernooi voor dis trictselftallen zullen deelnemen luidt: Dames: keepster A. Soetemeyer, Marathon; r.back A. v. d. Wege, Walcheren; l.back H. Andriessen, Longa; r.half E. Wijgman, Zld. Sp.; spil N. Keulemans, Marathon; l.half B. Jacobs (aanv.), Hellas; r.buiten J. Zeilstra, Zld. Sp.; r.binnen L. v. Vessem, Marathon; m.voor H. Goey- ers, E.B.H.V.; l.binnen I. v. d. Berg, Zld Sp.; l.buiten C. v. Oosten, E.M.M. Reserve: keepster: C. Ceulena, Were Di; N. Mathijssen, Walcheren; T. Scheels, Roosendaal. Heren: keeper J. de Looff, E.M.M.;- r.back J. Laarakker, Tachos; l.back M. Sanderse, E.M.M.; r.half J. Mies, Roosendaal: spil M. de Pan, Tonido; l.half W. Vervest, Hellas; r.buiten J. v. d. Wege, Walcheren; r.binnen H. Walcheren; l.buiten H. Seybel, E.M.M. Verhey (aanv.) Marathon; m.voor A. Wisse, E.M.M.; l.binnen A. Schoute, Reserve: keeper R. Nederveen, Hel las; L. Menheere, Tonido; S. Pauli, Roosendaal. WEST-EUROPA KIJKT TOE Jeugd heeft te weinig belangstelling (Van onze damredacteur) Met grote overmacht heeft de 36- jarige Russische ingenieur I. Koeper- man het kandidatentoernooi te Rot terdam gewonnen. De wereldtitel zal dus worden betwist in een match tussen hem en de Canadese titelhou der Deslauriers. De Westeuropese landen hebben dan voor het eerst in de historie het toekijken en daarme de is de situatie meteen getekend. Met name voor de Franse en Hol landse dammers is hiermede het be wijs geleverd, dat een steeds groter wordende achterstand is ontstaan, waarvan de oorzaak voornamelijk moet worden gezocht in het ontbre ken van voldoende belangstelling bij onze jeugd voor het damspel. In ons land zijn vele clubs gedegradeerd tot weliswaar gezellige, maar voor de opvoering van het spelpeil als weinig waardevol te beschouwen, trefpunten van damvrienden op min of meer ge vorderde leeftijd. De jeugd voelt zich hierbij niet thuis en het zou daarom aanbeveling verdienen om te komen tot de op richting van een eigen jeugdbond, fi nancieel gesteund door de Kon. Ned. Dambond. Plaatselijk en regionaal zijn zeker ervaren oudere dammers te vinden, die bereid zijn leiding te geven op speciale trainingsavonden. In Rusland behaalde dezer da gen een 19-jarige jongeman het Advertentie heeft de sleutel van de gezelligheid om van die goeie jonge (7.40) niet te spreken 868 Een luchthaven van zulke ontzaglijke afmetin gen lag aan Piloot Storm's voeten, zoals hij zich die zelfs in zijn stoutste dro men nimmer had kunnen voorstellen. Grote stukken vlak land schenen op Vale- ron echter schaars te zijn, want aan alle kanten ver rezen de grillige, suiker- brood-vormige bergtoppen. Misschien ook waren deze mensen zó overtuigd van de onfeilbaarheid hunner navigatieinstrumenten en de bekwaamheid van hun piloten, dat zij de kolossale ruimteschepen overal durf den neerzetten. De werking van de «gravitatie-egalisa- tors was een openbaring voor de man van de aarde. Alsof de Polaris weinig meer woog dan een veertje, zakte hij lang zaam neer in het dok. „Dat noemen ze thuis een eier-landing!" lachte Arend. Toen hij even later naast Shor Nun door de grote luchtsluis naar buiten stapte, snoof hij met welbehagen de frisse lucht in zijn longen. Hij bemerkte onmiddellijk het verschil in aantrekkings- kracht met de aarde en voelde zich zó licht voetig, dat hij de neiging moest onderdrukken om een paar fikse sprongen te maken. Zijn on verwachte verschijning verwekte nogal enige opschudding onder het grondpersoneel. Overal werd de grote, gebronsde vreemdeling met het korte, lichte haar met vriendelijke nieuwsgie righeid nagestaard. „Je schijnt nogal indruk te maken", grinnikte Shor Nun. „we zijn hier anders wel wat gewend". Hij wees naar het stationsgebouw en vervolgde: „Kom, je moet eerst maar eens een bad nemen". kampioenschap van zijn land, op .de tweede en derde plaats ge volgd door even jeugdige spelers. In ons land staat Keller in feite nog steeds aan de top, hoewel hij de 5 kruisjes al gepasseerd is. Spelers als P. Roozenburg, Van Dijk en De Jong kunnen evenmin meer tot „de jeugd" gerekend worden. In onze provincie geeft sinds vele jaren steeds hetzelfde zeer kleine groepje spelers de toon aan. In andere provincies valt hetzelfde verschijnsel waar te nemen.... Maar ter zake: het kandidatentoer nooi is voor onze vertegenwoordiger Wim Roozenburg op een enorme te leurstelling uitgelopen. Dit had voor komen kunnen worden, indien de or ganisatoren meer werkelijkheidszin en minder starheid hadden betoond door niet het toernooi om het per soonlijk kampioenschap van Neder land 1957, doch het toernooi 1958 be palend te doen zijn voor de afvaardi- ~ing naar het kandidatentoernooi. awel Keiler als ir. Van Dijk kwa men eerder in aanmerking, gelet op de individuele prestaties. De Fransman Hisard student in de rechten is geen schim van zijn grote voorgangers Raichenbach en Ghestem, maar toegegeven moet worden, dat Frankrijk momenteel niet over topspelers beschikt. Laak baar is evenwel de houding van Hi sard, die weigerde voor zijn kansen te vechten. In een redelijke stelling nam hij tegen Koeperman in de voorlaatste ronde genoegen met een remiseaanbod, terwijl Hisard juist door deze partij te winnen gelijk zou zijn gekomen met de Rus. De Belg Hugo Verpoest broer van de veel sterkere Oscar van nature de bescheidenheid zelve, heeft een bescheiden rol gespeeld, maar hij heeft tenminste zijn sportieve plicht tot het laatst toe vervuld. Zo waren dus alle omstandigheden in het voordeel van de Rus, wiens spel een grootse indruk heeft achter gelaten. Hij verstaat bovendien de kunst zijn energie geleidelijk tijdens het gehele spel te ontladen, zodat er nimmer sprake is van een onverant woord va-banque spel. maar van een niet aflatende druk op de vijandelij ke stelling. Een zeer lastig tegen stander deze Koeperman, in wie wij toch wel de toekomstige wereldkam pioen moeten zien. Als er tenslotte één dammer is, die in staat moet worden geacht de hoogste titel nog eens voor ons land te heroveren, dan zal dit Piet Roozenburg zijn. Roozenburg in zijn beste vorm is naar onze smaak ondanks de opkomst van de Russen en de Canadezen de meest briljante en meest veelzijdige speler, die de wereld ooit gekend heeft. Indien hij na het volbrengen van zijn zware studietijd wederom tijd mocht vinden om zich nog eens vol ledig op het dambord te concentre ren, dan ligt het zeker in zijn vermo gen de titel van wie dan ook weer over te nemen, daarmede het ge schokte vertrouwen in ons westelijk kunnen weer herstellende. Maar de vraag blijft open, wie neemt zijn plaats in als ook hij zijn beste tijd eenmaal gehad heeft? Al* in de eerstkomende Jaren op deze vraag geen antwoord gegeven kan worden, dan moet inderdaad ge vreesd worden, dat voortaan de we reldtitel over onze hoofden heen be twist wordt door Russen en Canade zen. Nederlands B-elftal tegen Luxemburg Het Nederland B-elftal, dat op zondag 4 mei a.s. te Luxemburg te gen de A-ploeg van het Groot-her togdom speelt, is als volgt samenge steld: Doel Roffel (G.V.A.V.); ach ter: Brull (Rapid .C.) en Steegh (V.V.V.); midden: Schaap (Spel. Enschede), De Koning (Sparta) en Munsters (Fortuna '54); voor: An- genent (Fortuna '54) Vonhoff (Am sterdam) Schuurman (A.D.O.), Van der Linden (D.O.S.) en Luiten (D.O.S.) Reserves: De Graaf (Storm vogels), Rensen (P.S.V.), Van Dijk (M.V.V.) en Clavan (A.D.O.) I FiiUILLETUN door PATRICIA WENTWORTH. 17 Misschien zullen we haar spoor hele maal door het bos kunnen volgen. Maar wat wilt U nu verder? Zou 't niet beter zijn, dat ik U thuisbracht en Smith opbelde? 't Ziet er naar uit, dat daar in die sombere kast wel eens wat heel onplezierigs kan zijn verborgen". „Beste Frank", zei juffrouw Silver, „Ik ben absoluut niet van plan, naar huis te gaan. Er Is al te veel tijd verknoeid en als er Iets te vinden is, moet het zonder verder uitstel ook gevonden worden". Na deze woorden liepen ze samen voort over een pad, dat eens met vlakke stenen geplaveid was, maar nu overwoekerd door dik mos en glib berig. Het huis rees recht voor hen op, met nog onbeschadigd dak, ven sters aan weerskanten van de deur, twee boven en twee beneden en twee kleine gevelspitsen die 't geheel be kroonden. Of de legende over Edward Brand en de op tovenaars jagende volksmenigte, die hier een paar hon derd Jaar geleden zou hebben huls gehouden, al dan niet waarheid be vatte, zij daargelaten, maar een feit was, dat geen enkele venster nog ruiten bezat. De spookachtige openin gen staarden als dode ogen in de woestenij, die 't gebouw omringde en verhoogden nog de lugubere to taal-indruk. De voordeur hing uit de hengsels gerukt, nog schuin tussen de deurspijlen in, alsof ze tot haar laatste ogenblik het huis tegen in dringers wilde beschermen. Die zwa re eikenhouten deur zou zeker niet gemakkelijk voor druk van buiten wijken. Juffrouw Silver en Frank liepen om het huis heen en vonden daar een, half door opschietende heesters ver borgen opening. Frank ging voorop en hield het struikgewas voor zijn metgezellin op zijde. „Pas op", waarschuwde hij, mis schien zijn er gaten in de vloer". Dit was niet het geval, want de vloer bestond uit soortgelijke stenen als het pad. Blijkbaar waren ze nu in een keuken, waar spinnewebben van de balken hingen en allerlei afval onder het stof der jaren lag te ver gaan. Intussen was er géén stof op de stenen tussen de deur, waardoor zij waren binnengetreden en de lege deuropening aan de andere kant van het vertrek. De plavuizen waren over een breedte van pl.m. drie voet schoongeveegd. De twee onderzoe kers volgden dit gereinigde pad tot ze in een gang kwamen, waar Frank het nodig vond zijn zaklantaarn aan te steken. Deze nauwe en kille gang leidde naar de voordeur en kort bij die deur zagen ze een trap, waar het stof weer zo zacht en dik als een wollen vloertapijt op lag. Tussen die trap en de half vernielde voor deur bevonden zich twee smalle deur openingen, die ene zonder deur en met verzakte post, de andere met on beschadigde en gesloten deur. Toen Frank Abbott, zorg dragend ze niet met de blote hand aan te -aken, de klink oplichtte, ging de deur heel gemakkelijk open. Frank bleef even de drempel staan en wierp een b'i'c <-p de schar nieren. Plotseling rep hij uit: „Ze zijn nieuw! Ziet U maar, de deur is oud, maar de scharnieren zijn nieuw! De deur was er, evenals de het natuurlijke haarglansmiddel geeft Uw haar een brilj'ante schittering! andere, uitgerukt, maar iemand heeft de moeite genomen, om ze op te lap pen". Hij trad binnen, liet het lantaarn licht in 't rond spelen en wendde zich toen om, opdat juffrouw Silver zou kunnen passeren. „Alles in orde... hier zijn geen lij ken", riep hij uit. Als de lantaarn er niet geweest was, zou het donker in de kamer zijn gebleven;- daar het kleine venster to taal geblokkeerd werd door een van de losgerukte deuren, die er tegen leunde en als luik dienst deed. Blijk baar om 's avonds elke lichtschijn naar buiten af te snijden, was de tus senruimte nog opgevuld met proppen napier, wat Frank Abbott de opmer king ontlokte, dat iemand het vertrek tegen alle „verlichting" bestand had willen maken. Toen de lantaarn or de haard richtend, voegde hij erbij; „De vent heeft ook nog een vuurtjt gestookt. Kijkt U maar naar dat ver koolde hout... dat ls hier niet aldoor geweest sinds zeventien-honderd- zoveel". Weer verplaatste de lichtstraal zich en in zijn schijnsel zag men een paar zakken bij wijze van haardleedje, maar ook een zware eikenhouten stoel, oud maar stevig. Op één plaats was die stoel gerepareerd; het nieu we hout stak scherp af tegen 't oude. De zitting was bedekt met varenbla deren en stro, waarover een deken lag gespreid. Nader toekijkend, kon den juffrouw Silver en Frank hun ogen nauwelijks geloven. Het was 'n militaire deken. HOOFDSTUK IX Bij wat verder onderzoek in het Houtvestershuis vo.id Frank Abbott ;een enkel lijk. Hij had wel de ze- :erheid, dat Mary Stokes de plek in paniek ontvlucht was, maar miste enige aanwijzing omtrent de oorzaak van die paniek. Een andere zekerheid was, dat iemand het huis had ge bruikt, iemand, die zich de moeite had gegeven, een deur weer op haar plaats te brengen, een kamer ietwat bewoonbaar te maken en voor eigen veiligheid, het venster volkomen af te sluiten. Zonder nadere gegevens kon men allicht tot de slotsom ko men, dat Mary hier een aanbidder had ontmoet, maar hoe afkeurens waardig tiit uit moreel oogpunt ge zien ook mocht zijn, misdadig was het geenszins en een brigadier-detec tive van Scotland Yard had er dan ook niets mee te maken Frank wist evenmin te verklaren, of en zo ja welk verband er bestond tussen 't gruwelijke spookverhaal over een vermoord meisje en 't geen hij zelf had geconstateerd, noch of dit ver haal ook betrekking had op de te Hampstead vermiste logée. De ont brekende oorring was en bleef spoor loos verdwenen. Aldus de ietwat ne gatieve resultaten van een uiteraard nogal vluchtig onderzoek. „De kamer moet een hele collectie vingerafdrukken bevatten en voor we die zwart op wit hebben, mag er niets hier veranderd, worden. Laat ons nu naar huis gaan. Ik zal Smith opzoeken en hem vragen, of hij zijn gereedschap mee wil brengen". (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 18