Procureur-generaal handhaafde
eis -10 jaar - in zaak IJzendijke
van
:mn
Zeeuwse Almanak
tot
ZWARE SHAG
GOEDE BOEKHOUDING VEREIST
IN MIDDENSTANDSBEDRIJVEN
KUNST IN ZEELAND
SOLDAAT BESTAL HOSPITA IN
TERNEUZEN OM UIT TE GAAN
Agenda
2
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
DONDERDAG 24 APRIL 1958
TWEEDE BEHANDELING VOOR HAAGSE HOF
Aanslag werd met teruggevonden
pistool gepleegd
De procureur-generaal bij het Haags Gerechtshof, mr. J. Zaaijer, heeft
woensdag tijdens de tweede behandeling van de zaak tegen de 27-jarige
vlasser Aimé L. C. uit IJzendijke, die er van wordt beschuldigd op de 13e
januari van vorig jaar een poging tot moord te hebben gedaan op de
heer C. J. Doens, voorheen wethouder van IJzendijke, thans wonende
in de Noordoostpolder, de tijdens de behandeling van 5 februari j.l. ge
vorderde eis van tien jaar gevangenisstraf met aftrek gehandhaafd. Zo
als bekend had het Hof op 19 februari, zijn arrest uitgesteld en tot her
opening van het onderzoek besloten. De president, mr. L. van Lookeren
Campagne, had, zoals bekend een telegram uit IJzendijke ontvangen,
waarin werd meegedeeld, dat daar een pistool gevonden was van hetzelf
de kaliber als waarmee de moordaanslag moest zijn gepleegd. Het pistool
was tot kort voor die datum onvindbaar geweest.
Er werd dus een tussenarrest ge
wezen, waarbij het Hof hfet nodig
oordeelde om te worden ingelicht
over de plaats en de omstandigheden,
waaronder het pistool is gevonden.
De wachtmeester Martijn uit IJzen
dijke, die het pistool vond, maakte
proces-verbaal op (met foto's en een
situatie-tekening) waarin hij om
standig verhaalt over de manier,
waarop het wapen gevonden is. In
de kamer van het pistool zat toen
één patroon, die door de wachtmees
ter is afgeschoten. Voorts maakte
de hoofdcommies. B. Bijdevier een
rapport op, waarin opgemerkt wordt,
dat het betreffende wapen een „Wal-
ter"-pistool is, een Duits legerpistool.
Tevens werd opgemerkt, dat de kogel
die de heer Doens trof en later uit
diens kleren op de grond viel, als
mede de patroon, die op het erf ge
vonden is, afkomstig zijn van dit
„Walter"-pistool.
Nadat de president gisteren deze
bijzonderheden over het wapen had
meegedeeld, verklaarden de procu
reur-generaal. de raadsman, mr. H.
A. R. de Mul, cn verdachte afstand
te doen van verhoor van alle reeds
gehoorde getuigen.
In een kort requisitoir stipte pro
cureur-generaal mr. Zaaijer nog
maals aan, dat met het gevonden
MOUWEN NAAR MAAT
Heeft uw man normale, lange
of bijzonder lange armen f In
élk geval is er voor hem een
Kerko „Espresso" shirt, waar
van ook de mouwen precies
goed zijn. Keus uit 8 mouw-
lengten. Kerko Espresso
shirts, van sneeuwwitte no-
-• iron poplin, kosten slechts
f 18.50, dank zij de zeer ra
tionele produktiemethoden.
pistool de aanslag op de heer
Doens gepleegd is. Dit doet overi
gens aan de identiteit van de da
der niets af, vervolgde mr. Zaaijer
die opmerkte, dat deze alle tijd
en gelegenheid heeft gehad om
het wapen, na het bij de aanslag
te hebben gebruikt, in de weg
berm weg te gooien.
Tijdens de vorige behandeling had
de procureur-generaal opgemerkt,
dat de belangrijkste verklaring van
de heer Doens zelf was: „Hij her
kende C. met volstrekte zekerheid".
Een buurvrouw zag 't bijzonder ster
ke achterlicht, dat aan de sportfiets
van C. toebehoorde. De krabwond,
waarover twee maanden terug uit
voerig gesproken is, kan door de
vroegere wethouder aangebracht zijn,
omdat deze C. in de nek gegrepen
heeft en C. ook een wond in de nek
had. „Verdachte voldoet aan alle
eisen om de dader te zijn", zo ver
klaarde mr. Zaaijer.
„Gesteld, dat hij er niets mee te
maken had, dan had hij een goed
alibi moeten geven", aldus de pro
cureur-generaal, „maar het ge
hele alibi is een bewuste opeen
stapeling van leugens". Mr.
Zaaijer kwam daarom tot de con
clusie, dat C. de dader is: het
was de bedoeling Doens te doden
en wel met voorbedachte rade.
Uitvoerig pleidooi
Mr. De Mul, die een vrij uitvoe
rig pleidooi hield, gaf toe ook na
mens zijn cliënt dat met het pi
stool op de wethouder geschoten is,
hoewel dit feit nog niets zegt over
een eventuele dader. Weliswaar is
het pistool gevonden in de directe
omgeving van IJzendijke, maar C.
heeft volkomen openlijk de wég ge
volgd naar het café van Goossens,
waar hij gearresteerd is. Iedereen
kon hem dus zien, toen hij daarheen
ging. In het café werd hij aangetrof
fen in het bezit van een zaklantaarn
en slijk op de schoenen.
De reconstructie van de aanslag
gebeurde onder betere weersom
standigheden dan tijdens de aan
slag zelf. En toch bleek de aan
wezigen, dat men op een afstand
Niemand minder.
ERNEST CLAES, en niemand min
der dan deze bekende Belgische
auteur, teas op de Expo aanwezig,
toen „Thalia", de Axelse mondaccor-
deonvereniging, er concerteerde. En
hoe concerteerde! Want na dit optre
den op de Brusselse Wereldtentoon
stelling trad Ernest Claes op de
„Thalia"-lieden toe en complimen
teerde hen: 't concert was hem, de
grote schrijver, best bevallen... En
ook de directie van de Expo was
enthousiast, zo enthousiast, dat ze
„Thalia" uitnodigde en dat was
een vererende, invitatieander
maal een concert te brengen en wel
op 15 augustus. Ook dan zullen zij,
die door het Expo-vermaakscentrum
„Vrolijk België" dwalen, Thalia
kunnen horen en zien.
BEELD..
Er is geen beeldenstorm te vrezen
fn Terneuzen, zoals m sommige krin
gen verwacht werd na de vernieling
van het St. Willibrordusbeeld in het
plantsoen naast de r.-k. kerk.
Heel kleine knaapjes, in de leeftijd
van vijf tot zeven jaar, hebben dit
brokje vandalisme op hun geweten,
zo is thans uit het politie-onderzoek
gebleken. Er waren er vijf in getal;
vijf kleine kleutertjes, die tezamen
dat beeld te lijf zijn gegaan. In ty
pisch jeugdige overmoed waarvoor
zij thans gestraft zijn met een ernsti
ge politionele berisping.
Overigens hebben de knaapjes hun
vernielzuchtige daad niet zo maar
gesteld néé,'zij hadden een motie).
Het materiaal, waar deze St. Willi-
brordus uit was opgetrokken, leende
zich zo goed om er mee op straat
te schrijven. Daarom vierden
brokken afgebikt.
Wij weten niet waar de politionele
berisping precies uit bestaan heeft,
maar het had misschien aanbeveling
verdiend om die vijf knaapjes vijf
maal honderd maal met een brokje
Willibrord op het trottoir te laten
schrijven: „Ik mag nooit meer aan
St. Willibrord komen". Want er komt
een nieuw beeld, dank zij de paro
chianen. En daar mag niet meer
mee geschreven worden
BEHOUDEN!
DESTIJDS werd het grenspad te
Eede in het kader van de ruilverka
veling toegewezen aan een particu
lier. Het pad wordt vrij veel door
wandelaars en fietsers gebruikt,
maar de eigenaar besloot het pad
voor openbaar „verkeer" af te slui
ten. De gemeente Aardenburg nam
dat niet en het werd „een zaak". On
langs zou deze zaak voor de recht
bank te Middelburg hebhen gediend,
als niet inmiddels een minnelijke
schikking werd verkregen. In ruil
voor Jn ander stuk grond zag de eige
naar van het pad af. Het grenspad
blijft dus behouden voor Alle wande
laars en fietsers...
WACHTPOST
DE SLOPERSHAMERS vonden hun
prooi in wachtpost 38... Weggebrui
kers klaagden al lang over het slech-
fe zicht en dus het gevaarlijke
punt bij de spoorwegovergang aan
de Dijkwelseweg te Kapel le. De ge
meente wendde zich toen tot de Ne
derlandse Spoorwegen en het resul
taat van de bespreking was, dat
men de woning wachtpost 38 mocht
slopen. Het stond dus al vast, dat dit
zou gebeuren, maar voor de bewo
ners moest eerst een andere woning
beschikbaar zijn. Toen deze beschik
baar was, kwamen de slopers: maan
dag viel de wachtpost onder hun
handen...
FOUTJE
Een foutje sloop in deze rubriek:
gisteren meldden wij, dat het echt
paar M. van Overloop-Welleman zijn
55-jarig huwelijksfeest vierde. Wij
bedoelen: zijn vijftigjarig huwelijks
feest..
van 100 meter moeilijk een per
soon in de omgeving van de boer
derij kan onderkennen. Terwijl
getuige Cocquit „die persoon"
goed gezien had en erbij vertel
de, dat „het een flink persoon
was", in gestalte overeenkomend
met Aimé C. Wat voor waarde
moet er toegekend worden aan ge
tuigen, die zich menen iets te
herinneren en later op hun ver
klaringen terugkomen", aldus
mérkte mr. De Mul vervolgens
op. „Al de veronderstellingen zijn
te ver genomen om in C. de da
der te zien. De conclusie is ge
trokken uit vermoedens en toeval
ligheden".
Onachtzaam
Do reactie van de wachtmeester
Martijn, om vlak na het vinden van
het pistool de in de kamer aanwezi
ge patroon af te schieten, vond de
raadsman wel wat onachtzaam. Mr.
De Mui had liever het pistool In de
vorm, waarin het gevonden is, op de
groene tafel gezien. Voorts merkte
de raadsman op, dat volgens de des
kundige Bijdevier de slede van het
pistool onwrikbaar vast zat, zodat
er geen nieuwe patroon uit de hou
der kon. De patroon, die Martijn dus
afschoot, zat in de kamer vastge
roest.
Volgens de theorie van mr. De Mul
Is op de bewuste avond maar één
schot gelost. Ook in het proces-ver
baal kan men dit lezen. De huls
werd buiten op het erf gevonden,
terwijl even verder een patroon ge
vonden werd; de huls met de kogel
er nog op dus. Deze patroon moet
dus geketst hebben, waarna de da
der de patroon uit het pistool ver
wijderd heeft. „Dan moet de ka
mer van het pistool leeg zijn", ver
oordeelde mr. De Mul, „terwijl deze
bij het vinden van het pistool ge
vuld was".
Deze veronderstelling van de raads
man berustte echter op een vergis
sing. Want op verzoek van de presi-
DOUWE EGBERTS
dent verklaarde de hoofdcommies
Bijdevier, dat, nadat een geketste
Ratroon uit het wapen verwijderd is,
et pistool zich weer laadt, omdat de
slede naar achter gehaald is. De
wachtmeester kon dus het schot af
vuren.
Voorts wees de raadsman er op, dat
alle sporen van het afschieten van
het pistool en de worsteling buiten
gevonden zijn. „En toch worden alle
sporen naar „binnen" in de stal
geredeneerd", aldus mr. De Mul,
die tot slot na een kort résumé,
waarin hij aanstipte, dat pachtkwes-
tie of wraak geen motieven konden
zijn voor deze daad, aandrong op vrij
spraak wegens gebrek aan overtui
gend bewijs. Het gerechtshof zal op
woensdag 7 mei a.s. arrest wijzen.
VOOR VERHOGING PRODUKTIVITEIT
In de bovenzaal van de sociëteit
„De Vergenoeging" te Middelburg
werd woensdagavond een „Groot?,
regionaal Mïddenstandsappél 1938"
gehouden van de Interdiocesane Ka
tholieke Middenstandsbond in de bis
dommen Haarlem en Rotterdam. De
ze bijeenkomst, waarin twee sprekers
het woord hebben gevoerd, was be
legd voor de Zeeuwse afdelingen
Goes, Hansweert, 's-Heerenhoek,
Heinkenszand, Kwadendamme, Lewe-
dorp, Middelburg? Ovezande, Vlissin-
gen en Zierikzee.
De eerste spreker was de heer J. B.
W. Meerbach van het Economisch In
stituut voor de Middenstand, die het
onderwerp „Het midden- en kleinbe
drijf in verband met bestedingsbe
perking en produktiviteitsverhoging"
behandelde.
Hij betoogde, dat, teneinde de eco
nomische basis van de bedrijven te
verbreden, een verhoging van de pro-
duktiviteit, en een daarmee gepaard
gaande verhoging van de rentabiliteit
noodzakelijk is. De heer Meerbach
constateerde daarbij, dat zeventig
procent van alle middenstanders zien
op een te smalle economische basis
bevindt en een jaarlijks inkomen ge
niet van 6900,— of minder. Hieruit
dienen tevenens de benodigde reser
ves te worden aangekweekt.
Het teruglopen van de conjunctuur
bedreigt deze inkomens sterk. In
de bestedingsbeperkingen zijn na
melijk ook belastingverhogende
maatregelen verdisconteerd, waar
door de kosten van het levenson
derhoud met 6,8 procent zijn ge
stegen.
Waren in 1957 de omzetten van de
middenstanders over het algemeen
behoorlijk op peil gebleven, in febru
ari van dit jaar kwamen de eerste
verontrustende berichten over dalin
gen binnen. In 11 van de '33 onder
zochte branches constateerde men een
teruggang. De heer Meerbach vrees
de nog een verdere omzetdaling. Hij
stipte daarbij aan, dat vrijwel tege
lijk met de bestedingsbeperking, de
A.O.W. en een huurverhoging van
kracht werden. Spreker was van me
ning, dat het genoemde inkomen van
70 procent van de middenstanders
reeds voor het normale gezinsonder-
houd nodig is. Daaraan knabbelen nu
nog de genoemde maatregelen en de
6,8 procent, waarmee de koopkracht
is gedaald. De heer Meerbach uitte
zijn bezorgdheid over de „groep van
zeventig procent". Vooral het groot
bedrijf en de coöperaties zag hij als
een ernstige bedreiging voor deze
groep.
Hij drong er daarom op aan, de
(Advertentie)
goed horlosejj
produktiviteit in de bedrijven op te
voeren. Bij de vele enquêtes in de be
drijven, waarbij spreker betrokken
was geweest, had hij fouten in de be
drijfsvoering moeten constateren.
Veelal, omdat deze fouten door het
ontbreken van een goedgevoerde
boekhouding niet konden worden ge
constateerd.
Zijn slotconclusie was dan ook, dat
de middenstanders op basis van een
goede boekhouding de produktiviteit
en dus ook de rentabiliteit van hun
bedrijven dienen te verhogen, waar
door zij de bedreiging van deze tijd
zullen kunnen weerstaan.
Na de pauze beantwoordde de heer
Meerbach nog verschillende vragen.
Tweede spreker van deze avond was
de heer Jan Bakker, directeur van het
bureau van genoemde Interdiocesane
Katholieke Middenstandsbond, die
het onderwerp „Waarom culturele
verheffing van de middenstand?" be
handelde. In een enthousiast betoog
constateerde deze spreker, dat de
verheffing van de middenstander zich
niet uitsluitend op het sociaal-econo
misch terrein mag bewegen. De cul
turele verheffing van de katholieke
middenstanders mag daarom niet
achterstaan bij zijn economische
voortuitgang. Deze avond, waarvoor
goede belangstelling bestond, werd
geleid door ae voorzitter van de In
terdiocesane Katholieke Midden
standsbond in de bisdommen Haar
lem en Rotterdam, de heer F. C. de
Hosson.
„Klokslag negen"
Vlissingen, „Britannia"
„Het Vlissingsch Schouwspel".
IN EEN GOEDE THRILLER komt
het allemaal heel anders uit, dan de
argeloze toeschouwer verwacht, maar
in „Klokslag negen" (Dead on nine)
van Jack Popplewel is alles „wel héél
anders dan anders". Uiteraard is er
misdaad in het spel, maar dan tegen
een achtergrond van subtiel en bijzon
der ingenieus uitgewerkte, typisch
menselijke verhoudingen, waarin de
schrijver zij het een weinig opper
vlakkig ook nog kans zag in ruwe
contouren enige psychologisch toch
wel aanvaardbare karakters te schet
sen. Dat maakt het geheel mede on
derhoudend en dat is ook de oorzaak
van de nogal breedvoerige opzet van
dit stuk, waarin een nu niet bepaald
harmonieus echtpaar (de „hij" zowel
als de „zij") tot het plegen van moord
vervalt. De schrijver zag kans de mo
tieven tot beide moorden aanvaard
baar te maken en zijn stuk bovendien
naar een verrassende climax te voe
ren. Een zó verrassende climax, dat
men hem de voor een thriller die nu
eenmaal in feite een meer flitsende
opeenvolging van gebeurtenissen
vraagt dan nier geboden wordt wat
uitvoerige gang van zaken au fond
toch gaarne vergeeft. Temeer omdat
de vele dialogen, afgezien van de trage
inzet, over net algemeen voldoende
fris blijven om de aandacht gevangen
te houden.
Dat gebeurde ook in de gisteravond
in „Britannia" te Vlissingen gegeven
voorstelling door (Het Vlissingsch
Schouwspel", gebracht onder regie
van A. Vader met Jan Lemaire sr. als
raamregisseur. Ondanks het feit, dat
deze vertolking gebaat zou zijn ge
weest met méér vaart en met minder
„huiselijkheid". Want dót was het do
minerende bezwaar van deze voorstel
ling; de regie was er klaarblijkelijk
niet helemaal in geslaagd om alle exe
cutanten te doordringen van de nood
zaak om van het prille begin tot en
met het onthullende einde in houding
en in élk gebaar de gespannenheid
te bewaren en voortdurend te accen
tueren, die „Klokslag negen" vraagt.
Een vergeeflijke onvolkomenheid
overigens, gezien de zware eisen die
zulk een optreden vergt en vooral
gezien de soms ruimschoots meer dan
verdienstelijke typeringen, die de in
dit stuk optredende „Schouwspe
lers" te zien gaven. Met om te begin
nen de beheerste, gave en boeiende
vertolking, die mevrouw J. de Beer-
Geelhoed gaf van Esmeralda Leigh;
de intelligente en superieur intrige
rende vrouw van de tweederangs
toneelschrijver Robert Leigh, op de
planken gezot door Jacq. Corbeel met
het weldadige gevoel voor het detail,
dat deze „Schouwspeler" nu eenmal
kenmerkt. Zij belden wisten het ver
bitterde, gedesillusioneerde echtpaar
Leigh volkomen aannemelijk te ma
ken. Jan Knuijt gaf hen daarbij goed
partij als de in dat milieu voor enigs
zins primitief doorgaande Canadese
Don Juan-achtlge „nereboer", wiens
verleden achteraf niet helemaal vlek
keloos blijkt te zijn. Mevrouw E.
Jansen-Verhulst was een waar nodig
nerveuze en toch vastberaden secre
taresse. terwijl mej. J. de Croo en
de heer C. Woltering er in slaagden
van hun bijrollen juist datgene te
maken, wat men er van verwachten
mocht. Waarbij met name de heer
Woltering kans zag zijn rol van pia
nospelende bezoeker een plezierig, le
vensecht tintje te geven. De heer A.
Gillissen tenslotte, als de combine
rende en deducerende politieman en
huisvriend, vond wel de juiste toon,
maar had een iets te sterk naar de
karikatuur zwemende grime tegen,
waarmee zijn spel van tijd tot tijd
in overeenstemming dreigde te raken.
Samenvattend een vlotte voorstel
ling, met niet helemaal de voor een
thriller vereiste beklemming, maar
toch voldoende gespannen om te boei
en en gespeeld tegen stijlvolle decors
van J. Henneman en G. van Oorschot
Az. Rest nog één opmerking over
het in deze eerste voorstelling nogal
nadrukkelijke souffleren, maar dat
zal in de heden- en morgenavond nog
te geven opvoeringen wellicht over
bodig zijn. v. B.
Voor het tweede deel van het zoölo
gisch anallstenexamen Is te Utrecht ge
slaagd mejuffrouw C. J. Jobse te Zoute-
lande.
KRIJGSRAAD TE VELDE-WEST
De eenzaamheid
werd hem noodlottig
Met feit, dat hij een poederdoos
voor een portemonnaie had aange
zien en ei zich in een onbewaakt
ogenblik meester van had gemaakt,
bracht de dienstplichtig soldaat Th.
H. K. voor de krijgsraad. Snikkend
gaf hij woensdagmorgen toe, dat het
hem ten laste gelegde juist was en
dat hij zich vergrepen had aan de
eigendommen van zijn niets vermoe
dende hospita te Terneuzen,
K. was soldaat bij de Aan- en Af-
voertrocpen in Dordrecht. Hij werd
overgeplaatst naar Terneuzen, waar
hij met enkele marechaussce's werd
ingekwartierd bij mevr. M., een ka
merverhuurster. Deze miste kort
daarop een briefje van 25. K. had
j zich dat toegeëigend om wat vertier
te kunnen hebben. Voor militairen,
zo zei woensdagmorgen beklaagdes
raadsman, jhr. mr. H. P. J. Quarles
•an Ufford, is het in Terneuzen niets
gedaan. Er is geen militair tehuis,
men kan er niet uitgaan en het eni
ge amusement ligt in het café.
K. werd dan ook een trouwe café
bezoeker, maar kon, ook al omdat hij
ging dobbelen, zijn verteringen niet
meer van zijn soldij bekostigen. De
eerste 25 hielpen hem uit de brand,
doch toen zijn financiën uitgeput wa
ren, ging hij in zijn pension, terwijl
kamerbewoners en hospita afwezig
waren, opnieuw op roof uit.
In de vertrekken van zijn hospi
ta trof hij een poederdoos aan, die
hij voor een portemonnaie hield. Toen
hij" zijn vergissing bemerkte, wierp
hij het poederdoosje kwaad weg,
waardoor hij echter later gemakke
lijk als dader Van de diefstallen kon
worden aangemerkt. K. stal opnieuw
25 een rijksdaalder en wat zilve
ren guldens. Zijn hospita sloeg alarm
mengde de marechaussee er in, die
K. al spoedig tot een bekentenis
bracht.
Beklaagde moet maar-eens een ge
voelige klap op de vingers hebben,
vond de auditeur militair bij de
krijgsraad tc velde west in Den
Haag, waarvoor K. wegens deze dief
stallen terecht stond. Hij vorderde
vier maanden gevangenisstraf, waar
van de helft voorwaardelijk, met 'n
proeftijd van twee jaar.
„De narigheid ontstond door be
klaagdes eenzaamheid" voerde de
raadsman aan. Zijn ouders varen en
hij zat moederziel alleen in een pen
sion in Terneuzen, waar hij niemand
kende en met medebewoners, waar
mede hij niet kon opschieten. Zo
kwam hij in het café en zo ook tot
de diefstallen. Pleiter drong op cle
mentie aan. Na raadkamer veroor
deelde de krijgsraad beklaagde tot
4 maanden gev. straf, waarvan 3
voorwaardelijk en een proeftijd van
2 jaar.
„Per luchtpost"
Goes, „De Prins van Oranje";
„Onderling Kunstgenot"
,,Per luchtpost" stuurt het nog
schoolgaande dochtertje van de fami
lie Wilkins in Kew Gardens, Long Is
land (V.S.) tijdens de Tweede We
reldoorlog brieven naar leden der
Amerikaanse strijdkrachten die op
zee of in andere werelddelen hun
plicht doen voor de vrijheid. Zij wil
deze mannen opbeuren met wat liefde
en in haar ijver het vaderland te die
nen giet zij haar correspondentie
daarom in de vorm van poëtische lief
desepistels, die zij ondertekent met
de naam van haar huwbare zuster,
wier (bijgesloten) portret het hart
van een luchtmachtluiténant doet
kloppen met nog groter onstuimig
heid dan 't gewoonlijk al deed. Maar
die zuster is verloofd en als de lucht
machtman ten tonele verschijnt voor
de inlossing van alle „per luchtpost"
ontvangen beloften, is zij het wan
hopige middelpunt van een pijnlijke
consternatie, waarin ieder het als zijn
„nationale plicht" beschouwt, de lui
tenant niet te desillusioneren.
Op al deze gegevens heeft Norman
Krasna een blijspel gebouwd, dat gis
teren in de vertaling van J. Teulings
onder de titel „Per luchtpost" door
de toneelvereniging „Onderling
Kunstgenot" te Goes werd opgevoerd
voor een volle zaal van de schouw
burg „De Prins van Oranje". Onge
twijfeld was het mede aan Jan Le-
maires raamregie te danken, dat de
amateurs dit blijspel pittig en puntig
op het toneel zetten. Onder leiding
van W. A. Haanebrink, die zijn spo
ren in het Goese amateurtoneel wel
heeft verdiend, was het vooral de
jeugdige mej. C. G. Haasdonk, die
als het wat geëxalteerde brievenpen-
nende meisje verrukkelijk spel te
zien gaf, met name in enkele mono
logen op het eind van het stuk. Men
zou kunnen zeggen, dat de verloofde
van haar toneelzuster door S. J. Ber-
revoets wat té potsierlijk en té piet
luttig werd weergegeven, maar juist
doordat deze figuur in een wat kluch
tig licht stond, kon leder zich al bij
voorbaat ermee verzoenen, dat zijn
met overgave door mevrouw H. W.
A. UbbinkWormgoor gespeelde
veelbeproefde „aanstaande" tenslotte
toch maar de voorkeur gaf aan de
luitenant, die P. Luitwieler met de
gewenste zwier en dynamiek op de
•Manken zette. De heer en mevrouw
.'arelsVan Almenkerk waren een
levensecht ouderpaar; mevrouw M.
LuitwielerMerison maakte iets
grappigs van haar dlenstmeisjesrol;
mej. E. C .Kole en P. Sonke vorm
den een paar dat „op het tweede
plan" werd verzoend en gaven daar
aan verdienstelijk gestalte. P. Ro-
mijn tenslotte had maar een paar
woorden te zeggen: hij was een ma
troos die op het allerlaatste óók nog
kwam dingen naar de hand van het
Teplaagde meisje dat inmiddels een
relukkige vliegersbruid was gewor-
len. Het geheel speelde zich af in
een passend decor van P. Romijn.
In verband met het 55-jarig bestaan
van de optredende vereniging werd
de avond met onderling dansgenot
besloten.
AD INTERIM
Zendmasten voor
peilsysteem
(Slot van pag. l)
steld te Schipluiden in het Westland.
Het belangrijkste zendstation staat
echter in Rilland, dat bij insiders be
kend is onder de naam „Masterstati-
on." Sluis en Schipluiden worden
met de minder vleiende naam van
,Slave-stations" betiteld! Afgi
week zijn de masten geplaatst, maar
de elektronische apparatuur zal eerst
volgende maand worden opgesteld.
Daartoe worden speciale „huisjes"
opgetrokken. In de maanden .juni of
juli worden de zenders in werking
gesteld voor een proefperiode, waar
na zij in het aanstaande najaar de
finitief in de lucht komen. Voorlo
pig zal men naar behoefte zenden,
maar naargelang de werken van het
Deltaplan in omvang toenemen, zal
ook de „zendtijd" worden uitgebreid.
Het ligt in de bedoeling de stations
gedurende de gehele duur van het
werk twintig k vijfentwintig jaar
voor plaatsbepaling, metingen én
peilingen te gebruiken.
Het systeem berust hierop, dat
de uitgezonden radiogolven van de
drie zendstations in de ontvanger
van het schip worden vergeleken en
uit deze vergelijking kan men de
plaats van het schi- bepalen. Door
de afstand ontstaat namelijk een fa
severschuiving, die op een soort klok
wordt aangegeven door een grote en
kleine wijzer. Dit systeem maakt het
ook mogelijk langs een tevoren vast-
Tuinbouwcursus.
Voor de door de Maatschappij voor
Ooft- en Tuinbouw gehouden tuinbouw-
cursus slaagden de volgende personen;
Th. de Boevere, Biervliet; G. Cuelenare,
Biervliet; J. Deseijn, Biervliet: P. Deseijn
Wlllemsen, Biervliet; E. Doens, «Bier
vliet; A. Dijk, Biervliet; J. Gielleit, Bier
vliet; M. Gielleit, Biervliet; G. Gielleit,
Biervliet; J. van Hce, Biervliet; G. In-
gels, Biervliet; Chr. de Jaeger, Bier
vliet; I. Klaeljsen, Biervliet: ,T. van Lare,
Schoondijkc; De Mul, Philippine; A.
Bijckaert, Boukhoute; A. Sinack, Bier
vliet; H. Thomaes, Hoofdplaat; M. Ver-
ilyijs, Biervliet; D. Waverijn, Philippine.
VANDAAG.
Middelburg Electro: „De weg naar de
afgrond", 7 en 9.15 uur, 18 j.
Vlissingen Alhambra: „Bastogne", 7
en 9 uur, 14 j.; Luxor: „Auto-maniak
ken". 8 uur, 14 J.; Britannia: Vlis
singsch Schouwspel met „Klokslag ne
gen", 8 uur.
Goes Grand: „I-Iet lied van Bernadet-
te, 8 uur, a,l,