Procureur-generaal handhaafde eis -10 jaar - in zaak IJzendijke van :mn Zeeuwse Almanak tot ZWARE SHAG GOEDE BOEKHOUDING VEREIST IN MIDDENSTANDSBEDRIJVEN KUNST IN ZEELAND SOLDAAT BESTAL HOSPITA IN TERNEUZEN OM UIT TE GAAN Agenda 2 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT. DONDERDAG 24 APRIL 1958 TWEEDE BEHANDELING VOOR HAAGSE HOF Aanslag werd met teruggevonden pistool gepleegd De procureur-generaal bij het Haags Gerechtshof, mr. J. Zaaijer, heeft woensdag tijdens de tweede behandeling van de zaak tegen de 27-jarige vlasser Aimé L. C. uit IJzendijke, die er van wordt beschuldigd op de 13e januari van vorig jaar een poging tot moord te hebben gedaan op de heer C. J. Doens, voorheen wethouder van IJzendijke, thans wonende in de Noordoostpolder, de tijdens de behandeling van 5 februari j.l. ge vorderde eis van tien jaar gevangenisstraf met aftrek gehandhaafd. Zo als bekend had het Hof op 19 februari, zijn arrest uitgesteld en tot her opening van het onderzoek besloten. De president, mr. L. van Lookeren Campagne, had, zoals bekend een telegram uit IJzendijke ontvangen, waarin werd meegedeeld, dat daar een pistool gevonden was van hetzelf de kaliber als waarmee de moordaanslag moest zijn gepleegd. Het pistool was tot kort voor die datum onvindbaar geweest. Er werd dus een tussenarrest ge wezen, waarbij het Hof hfet nodig oordeelde om te worden ingelicht over de plaats en de omstandigheden, waaronder het pistool is gevonden. De wachtmeester Martijn uit IJzen dijke, die het pistool vond, maakte proces-verbaal op (met foto's en een situatie-tekening) waarin hij om standig verhaalt over de manier, waarop het wapen gevonden is. In de kamer van het pistool zat toen één patroon, die door de wachtmees ter is afgeschoten. Voorts maakte de hoofdcommies. B. Bijdevier een rapport op, waarin opgemerkt wordt, dat het betreffende wapen een „Wal- ter"-pistool is, een Duits legerpistool. Tevens werd opgemerkt, dat de kogel die de heer Doens trof en later uit diens kleren op de grond viel, als mede de patroon, die op het erf ge vonden is, afkomstig zijn van dit „Walter"-pistool. Nadat de president gisteren deze bijzonderheden over het wapen had meegedeeld, verklaarden de procu reur-generaal. de raadsman, mr. H. A. R. de Mul, cn verdachte afstand te doen van verhoor van alle reeds gehoorde getuigen. In een kort requisitoir stipte pro cureur-generaal mr. Zaaijer nog maals aan, dat met het gevonden MOUWEN NAAR MAAT Heeft uw man normale, lange of bijzonder lange armen f In élk geval is er voor hem een Kerko „Espresso" shirt, waar van ook de mouwen precies goed zijn. Keus uit 8 mouw- lengten. Kerko Espresso shirts, van sneeuwwitte no- -• iron poplin, kosten slechts f 18.50, dank zij de zeer ra tionele produktiemethoden. pistool de aanslag op de heer Doens gepleegd is. Dit doet overi gens aan de identiteit van de da der niets af, vervolgde mr. Zaaijer die opmerkte, dat deze alle tijd en gelegenheid heeft gehad om het wapen, na het bij de aanslag te hebben gebruikt, in de weg berm weg te gooien. Tijdens de vorige behandeling had de procureur-generaal opgemerkt, dat de belangrijkste verklaring van de heer Doens zelf was: „Hij her kende C. met volstrekte zekerheid". Een buurvrouw zag 't bijzonder ster ke achterlicht, dat aan de sportfiets van C. toebehoorde. De krabwond, waarover twee maanden terug uit voerig gesproken is, kan door de vroegere wethouder aangebracht zijn, omdat deze C. in de nek gegrepen heeft en C. ook een wond in de nek had. „Verdachte voldoet aan alle eisen om de dader te zijn", zo ver klaarde mr. Zaaijer. „Gesteld, dat hij er niets mee te maken had, dan had hij een goed alibi moeten geven", aldus de pro cureur-generaal, „maar het ge hele alibi is een bewuste opeen stapeling van leugens". Mr. Zaaijer kwam daarom tot de con clusie, dat C. de dader is: het was de bedoeling Doens te doden en wel met voorbedachte rade. Uitvoerig pleidooi Mr. De Mul, die een vrij uitvoe rig pleidooi hield, gaf toe ook na mens zijn cliënt dat met het pi stool op de wethouder geschoten is, hoewel dit feit nog niets zegt over een eventuele dader. Weliswaar is het pistool gevonden in de directe omgeving van IJzendijke, maar C. heeft volkomen openlijk de wég ge volgd naar het café van Goossens, waar hij gearresteerd is. Iedereen kon hem dus zien, toen hij daarheen ging. In het café werd hij aangetrof fen in het bezit van een zaklantaarn en slijk op de schoenen. De reconstructie van de aanslag gebeurde onder betere weersom standigheden dan tijdens de aan slag zelf. En toch bleek de aan wezigen, dat men op een afstand Niemand minder. ERNEST CLAES, en niemand min der dan deze bekende Belgische auteur, teas op de Expo aanwezig, toen „Thalia", de Axelse mondaccor- deonvereniging, er concerteerde. En hoe concerteerde! Want na dit optre den op de Brusselse Wereldtentoon stelling trad Ernest Claes op de „Thalia"-lieden toe en complimen teerde hen: 't concert was hem, de grote schrijver, best bevallen... En ook de directie van de Expo was enthousiast, zo enthousiast, dat ze „Thalia" uitnodigde en dat was een vererende, invitatieander maal een concert te brengen en wel op 15 augustus. Ook dan zullen zij, die door het Expo-vermaakscentrum „Vrolijk België" dwalen, Thalia kunnen horen en zien. BEELD.. Er is geen beeldenstorm te vrezen fn Terneuzen, zoals m sommige krin gen verwacht werd na de vernieling van het St. Willibrordusbeeld in het plantsoen naast de r.-k. kerk. Heel kleine knaapjes, in de leeftijd van vijf tot zeven jaar, hebben dit brokje vandalisme op hun geweten, zo is thans uit het politie-onderzoek gebleken. Er waren er vijf in getal; vijf kleine kleutertjes, die tezamen dat beeld te lijf zijn gegaan. In ty pisch jeugdige overmoed waarvoor zij thans gestraft zijn met een ernsti ge politionele berisping. Overigens hebben de knaapjes hun vernielzuchtige daad niet zo maar gesteld néé,'zij hadden een motie). Het materiaal, waar deze St. Willi- brordus uit was opgetrokken, leende zich zo goed om er mee op straat te schrijven. Daarom vierden brokken afgebikt. Wij weten niet waar de politionele berisping precies uit bestaan heeft, maar het had misschien aanbeveling verdiend om die vijf knaapjes vijf maal honderd maal met een brokje Willibrord op het trottoir te laten schrijven: „Ik mag nooit meer aan St. Willibrord komen". Want er komt een nieuw beeld, dank zij de paro chianen. En daar mag niet meer mee geschreven worden BEHOUDEN! DESTIJDS werd het grenspad te Eede in het kader van de ruilverka veling toegewezen aan een particu lier. Het pad wordt vrij veel door wandelaars en fietsers gebruikt, maar de eigenaar besloot het pad voor openbaar „verkeer" af te slui ten. De gemeente Aardenburg nam dat niet en het werd „een zaak". On langs zou deze zaak voor de recht bank te Middelburg hebhen gediend, als niet inmiddels een minnelijke schikking werd verkregen. In ruil voor Jn ander stuk grond zag de eige naar van het pad af. Het grenspad blijft dus behouden voor Alle wande laars en fietsers... WACHTPOST DE SLOPERSHAMERS vonden hun prooi in wachtpost 38... Weggebrui kers klaagden al lang over het slech- fe zicht en dus het gevaarlijke punt bij de spoorwegovergang aan de Dijkwelseweg te Kapel le. De ge meente wendde zich toen tot de Ne derlandse Spoorwegen en het resul taat van de bespreking was, dat men de woning wachtpost 38 mocht slopen. Het stond dus al vast, dat dit zou gebeuren, maar voor de bewo ners moest eerst een andere woning beschikbaar zijn. Toen deze beschik baar was, kwamen de slopers: maan dag viel de wachtpost onder hun handen... FOUTJE Een foutje sloop in deze rubriek: gisteren meldden wij, dat het echt paar M. van Overloop-Welleman zijn 55-jarig huwelijksfeest vierde. Wij bedoelen: zijn vijftigjarig huwelijks feest.. van 100 meter moeilijk een per soon in de omgeving van de boer derij kan onderkennen. Terwijl getuige Cocquit „die persoon" goed gezien had en erbij vertel de, dat „het een flink persoon was", in gestalte overeenkomend met Aimé C. Wat voor waarde moet er toegekend worden aan ge tuigen, die zich menen iets te herinneren en later op hun ver klaringen terugkomen", aldus mérkte mr. De Mul vervolgens op. „Al de veronderstellingen zijn te ver genomen om in C. de da der te zien. De conclusie is ge trokken uit vermoedens en toeval ligheden". Onachtzaam Do reactie van de wachtmeester Martijn, om vlak na het vinden van het pistool de in de kamer aanwezi ge patroon af te schieten, vond de raadsman wel wat onachtzaam. Mr. De Mui had liever het pistool In de vorm, waarin het gevonden is, op de groene tafel gezien. Voorts merkte de raadsman op, dat volgens de des kundige Bijdevier de slede van het pistool onwrikbaar vast zat, zodat er geen nieuwe patroon uit de hou der kon. De patroon, die Martijn dus afschoot, zat in de kamer vastge roest. Volgens de theorie van mr. De Mul Is op de bewuste avond maar één schot gelost. Ook in het proces-ver baal kan men dit lezen. De huls werd buiten op het erf gevonden, terwijl even verder een patroon ge vonden werd; de huls met de kogel er nog op dus. Deze patroon moet dus geketst hebben, waarna de da der de patroon uit het pistool ver wijderd heeft. „Dan moet de ka mer van het pistool leeg zijn", ver oordeelde mr. De Mul, „terwijl deze bij het vinden van het pistool ge vuld was". Deze veronderstelling van de raads man berustte echter op een vergis sing. Want op verzoek van de presi- DOUWE EGBERTS dent verklaarde de hoofdcommies Bijdevier, dat, nadat een geketste Ratroon uit het wapen verwijderd is, et pistool zich weer laadt, omdat de slede naar achter gehaald is. De wachtmeester kon dus het schot af vuren. Voorts wees de raadsman er op, dat alle sporen van het afschieten van het pistool en de worsteling buiten gevonden zijn. „En toch worden alle sporen naar „binnen" in de stal geredeneerd", aldus mr. De Mul, die tot slot na een kort résumé, waarin hij aanstipte, dat pachtkwes- tie of wraak geen motieven konden zijn voor deze daad, aandrong op vrij spraak wegens gebrek aan overtui gend bewijs. Het gerechtshof zal op woensdag 7 mei a.s. arrest wijzen. VOOR VERHOGING PRODUKTIVITEIT In de bovenzaal van de sociëteit „De Vergenoeging" te Middelburg werd woensdagavond een „Groot?, regionaal Mïddenstandsappél 1938" gehouden van de Interdiocesane Ka tholieke Middenstandsbond in de bis dommen Haarlem en Rotterdam. De ze bijeenkomst, waarin twee sprekers het woord hebben gevoerd, was be legd voor de Zeeuwse afdelingen Goes, Hansweert, 's-Heerenhoek, Heinkenszand, Kwadendamme, Lewe- dorp, Middelburg? Ovezande, Vlissin- gen en Zierikzee. De eerste spreker was de heer J. B. W. Meerbach van het Economisch In stituut voor de Middenstand, die het onderwerp „Het midden- en kleinbe drijf in verband met bestedingsbe perking en produktiviteitsverhoging" behandelde. Hij betoogde, dat, teneinde de eco nomische basis van de bedrijven te verbreden, een verhoging van de pro- duktiviteit, en een daarmee gepaard gaande verhoging van de rentabiliteit noodzakelijk is. De heer Meerbach constateerde daarbij, dat zeventig procent van alle middenstanders zien op een te smalle economische basis bevindt en een jaarlijks inkomen ge niet van 6900,— of minder. Hieruit dienen tevenens de benodigde reser ves te worden aangekweekt. Het teruglopen van de conjunctuur bedreigt deze inkomens sterk. In de bestedingsbeperkingen zijn na melijk ook belastingverhogende maatregelen verdisconteerd, waar door de kosten van het levenson derhoud met 6,8 procent zijn ge stegen. Waren in 1957 de omzetten van de middenstanders over het algemeen behoorlijk op peil gebleven, in febru ari van dit jaar kwamen de eerste verontrustende berichten over dalin gen binnen. In 11 van de '33 onder zochte branches constateerde men een teruggang. De heer Meerbach vrees de nog een verdere omzetdaling. Hij stipte daarbij aan, dat vrijwel tege lijk met de bestedingsbeperking, de A.O.W. en een huurverhoging van kracht werden. Spreker was van me ning, dat het genoemde inkomen van 70 procent van de middenstanders reeds voor het normale gezinsonder- houd nodig is. Daaraan knabbelen nu nog de genoemde maatregelen en de 6,8 procent, waarmee de koopkracht is gedaald. De heer Meerbach uitte zijn bezorgdheid over de „groep van zeventig procent". Vooral het groot bedrijf en de coöperaties zag hij als een ernstige bedreiging voor deze groep. Hij drong er daarom op aan, de (Advertentie) goed horlosejj produktiviteit in de bedrijven op te voeren. Bij de vele enquêtes in de be drijven, waarbij spreker betrokken was geweest, had hij fouten in de be drijfsvoering moeten constateren. Veelal, omdat deze fouten door het ontbreken van een goedgevoerde boekhouding niet konden worden ge constateerd. Zijn slotconclusie was dan ook, dat de middenstanders op basis van een goede boekhouding de produktiviteit en dus ook de rentabiliteit van hun bedrijven dienen te verhogen, waar door zij de bedreiging van deze tijd zullen kunnen weerstaan. Na de pauze beantwoordde de heer Meerbach nog verschillende vragen. Tweede spreker van deze avond was de heer Jan Bakker, directeur van het bureau van genoemde Interdiocesane Katholieke Middenstandsbond, die het onderwerp „Waarom culturele verheffing van de middenstand?" be handelde. In een enthousiast betoog constateerde deze spreker, dat de verheffing van de middenstander zich niet uitsluitend op het sociaal-econo misch terrein mag bewegen. De cul turele verheffing van de katholieke middenstanders mag daarom niet achterstaan bij zijn economische voortuitgang. Deze avond, waarvoor goede belangstelling bestond, werd geleid door ae voorzitter van de In terdiocesane Katholieke Midden standsbond in de bisdommen Haar lem en Rotterdam, de heer F. C. de Hosson. „Klokslag negen" Vlissingen, „Britannia" „Het Vlissingsch Schouwspel". IN EEN GOEDE THRILLER komt het allemaal heel anders uit, dan de argeloze toeschouwer verwacht, maar in „Klokslag negen" (Dead on nine) van Jack Popplewel is alles „wel héél anders dan anders". Uiteraard is er misdaad in het spel, maar dan tegen een achtergrond van subtiel en bijzon der ingenieus uitgewerkte, typisch menselijke verhoudingen, waarin de schrijver zij het een weinig opper vlakkig ook nog kans zag in ruwe contouren enige psychologisch toch wel aanvaardbare karakters te schet sen. Dat maakt het geheel mede on derhoudend en dat is ook de oorzaak van de nogal breedvoerige opzet van dit stuk, waarin een nu niet bepaald harmonieus echtpaar (de „hij" zowel als de „zij") tot het plegen van moord vervalt. De schrijver zag kans de mo tieven tot beide moorden aanvaard baar te maken en zijn stuk bovendien naar een verrassende climax te voe ren. Een zó verrassende climax, dat men hem de voor een thriller die nu eenmaal in feite een meer flitsende opeenvolging van gebeurtenissen vraagt dan nier geboden wordt wat uitvoerige gang van zaken au fond toch gaarne vergeeft. Temeer omdat de vele dialogen, afgezien van de trage inzet, over net algemeen voldoende fris blijven om de aandacht gevangen te houden. Dat gebeurde ook in de gisteravond in „Britannia" te Vlissingen gegeven voorstelling door (Het Vlissingsch Schouwspel", gebracht onder regie van A. Vader met Jan Lemaire sr. als raamregisseur. Ondanks het feit, dat deze vertolking gebaat zou zijn ge weest met méér vaart en met minder „huiselijkheid". Want dót was het do minerende bezwaar van deze voorstel ling; de regie was er klaarblijkelijk niet helemaal in geslaagd om alle exe cutanten te doordringen van de nood zaak om van het prille begin tot en met het onthullende einde in houding en in élk gebaar de gespannenheid te bewaren en voortdurend te accen tueren, die „Klokslag negen" vraagt. Een vergeeflijke onvolkomenheid overigens, gezien de zware eisen die zulk een optreden vergt en vooral gezien de soms ruimschoots meer dan verdienstelijke typeringen, die de in dit stuk optredende „Schouwspe lers" te zien gaven. Met om te begin nen de beheerste, gave en boeiende vertolking, die mevrouw J. de Beer- Geelhoed gaf van Esmeralda Leigh; de intelligente en superieur intrige rende vrouw van de tweederangs toneelschrijver Robert Leigh, op de planken gezot door Jacq. Corbeel met het weldadige gevoel voor het detail, dat deze „Schouwspeler" nu eenmal kenmerkt. Zij belden wisten het ver bitterde, gedesillusioneerde echtpaar Leigh volkomen aannemelijk te ma ken. Jan Knuijt gaf hen daarbij goed partij als de in dat milieu voor enigs zins primitief doorgaande Canadese Don Juan-achtlge „nereboer", wiens verleden achteraf niet helemaal vlek keloos blijkt te zijn. Mevrouw E. Jansen-Verhulst was een waar nodig nerveuze en toch vastberaden secre taresse. terwijl mej. J. de Croo en de heer C. Woltering er in slaagden van hun bijrollen juist datgene te maken, wat men er van verwachten mocht. Waarbij met name de heer Woltering kans zag zijn rol van pia nospelende bezoeker een plezierig, le vensecht tintje te geven. De heer A. Gillissen tenslotte, als de combine rende en deducerende politieman en huisvriend, vond wel de juiste toon, maar had een iets te sterk naar de karikatuur zwemende grime tegen, waarmee zijn spel van tijd tot tijd in overeenstemming dreigde te raken. Samenvattend een vlotte voorstel ling, met niet helemaal de voor een thriller vereiste beklemming, maar toch voldoende gespannen om te boei en en gespeeld tegen stijlvolle decors van J. Henneman en G. van Oorschot Az. Rest nog één opmerking over het in deze eerste voorstelling nogal nadrukkelijke souffleren, maar dat zal in de heden- en morgenavond nog te geven opvoeringen wellicht over bodig zijn. v. B. Voor het tweede deel van het zoölo gisch anallstenexamen Is te Utrecht ge slaagd mejuffrouw C. J. Jobse te Zoute- lande. KRIJGSRAAD TE VELDE-WEST De eenzaamheid werd hem noodlottig Met feit, dat hij een poederdoos voor een portemonnaie had aange zien en ei zich in een onbewaakt ogenblik meester van had gemaakt, bracht de dienstplichtig soldaat Th. H. K. voor de krijgsraad. Snikkend gaf hij woensdagmorgen toe, dat het hem ten laste gelegde juist was en dat hij zich vergrepen had aan de eigendommen van zijn niets vermoe dende hospita te Terneuzen, K. was soldaat bij de Aan- en Af- voertrocpen in Dordrecht. Hij werd overgeplaatst naar Terneuzen, waar hij met enkele marechaussce's werd ingekwartierd bij mevr. M., een ka merverhuurster. Deze miste kort daarop een briefje van 25. K. had j zich dat toegeëigend om wat vertier te kunnen hebben. Voor militairen, zo zei woensdagmorgen beklaagdes raadsman, jhr. mr. H. P. J. Quarles •an Ufford, is het in Terneuzen niets gedaan. Er is geen militair tehuis, men kan er niet uitgaan en het eni ge amusement ligt in het café. K. werd dan ook een trouwe café bezoeker, maar kon, ook al omdat hij ging dobbelen, zijn verteringen niet meer van zijn soldij bekostigen. De eerste 25 hielpen hem uit de brand, doch toen zijn financiën uitgeput wa ren, ging hij in zijn pension, terwijl kamerbewoners en hospita afwezig waren, opnieuw op roof uit. In de vertrekken van zijn hospi ta trof hij een poederdoos aan, die hij voor een portemonnaie hield. Toen hij" zijn vergissing bemerkte, wierp hij het poederdoosje kwaad weg, waardoor hij echter later gemakke lijk als dader Van de diefstallen kon worden aangemerkt. K. stal opnieuw 25 een rijksdaalder en wat zilve ren guldens. Zijn hospita sloeg alarm mengde de marechaussee er in, die K. al spoedig tot een bekentenis bracht. Beklaagde moet maar-eens een ge voelige klap op de vingers hebben, vond de auditeur militair bij de krijgsraad tc velde west in Den Haag, waarvoor K. wegens deze dief stallen terecht stond. Hij vorderde vier maanden gevangenisstraf, waar van de helft voorwaardelijk, met 'n proeftijd van twee jaar. „De narigheid ontstond door be klaagdes eenzaamheid" voerde de raadsman aan. Zijn ouders varen en hij zat moederziel alleen in een pen sion in Terneuzen, waar hij niemand kende en met medebewoners, waar mede hij niet kon opschieten. Zo kwam hij in het café en zo ook tot de diefstallen. Pleiter drong op cle mentie aan. Na raadkamer veroor deelde de krijgsraad beklaagde tot 4 maanden gev. straf, waarvan 3 voorwaardelijk en een proeftijd van 2 jaar. „Per luchtpost" Goes, „De Prins van Oranje"; „Onderling Kunstgenot" ,,Per luchtpost" stuurt het nog schoolgaande dochtertje van de fami lie Wilkins in Kew Gardens, Long Is land (V.S.) tijdens de Tweede We reldoorlog brieven naar leden der Amerikaanse strijdkrachten die op zee of in andere werelddelen hun plicht doen voor de vrijheid. Zij wil deze mannen opbeuren met wat liefde en in haar ijver het vaderland te die nen giet zij haar correspondentie daarom in de vorm van poëtische lief desepistels, die zij ondertekent met de naam van haar huwbare zuster, wier (bijgesloten) portret het hart van een luchtmachtluiténant doet kloppen met nog groter onstuimig heid dan 't gewoonlijk al deed. Maar die zuster is verloofd en als de lucht machtman ten tonele verschijnt voor de inlossing van alle „per luchtpost" ontvangen beloften, is zij het wan hopige middelpunt van een pijnlijke consternatie, waarin ieder het als zijn „nationale plicht" beschouwt, de lui tenant niet te desillusioneren. Op al deze gegevens heeft Norman Krasna een blijspel gebouwd, dat gis teren in de vertaling van J. Teulings onder de titel „Per luchtpost" door de toneelvereniging „Onderling Kunstgenot" te Goes werd opgevoerd voor een volle zaal van de schouw burg „De Prins van Oranje". Onge twijfeld was het mede aan Jan Le- maires raamregie te danken, dat de amateurs dit blijspel pittig en puntig op het toneel zetten. Onder leiding van W. A. Haanebrink, die zijn spo ren in het Goese amateurtoneel wel heeft verdiend, was het vooral de jeugdige mej. C. G. Haasdonk, die als het wat geëxalteerde brievenpen- nende meisje verrukkelijk spel te zien gaf, met name in enkele mono logen op het eind van het stuk. Men zou kunnen zeggen, dat de verloofde van haar toneelzuster door S. J. Ber- revoets wat té potsierlijk en té piet luttig werd weergegeven, maar juist doordat deze figuur in een wat kluch tig licht stond, kon leder zich al bij voorbaat ermee verzoenen, dat zijn met overgave door mevrouw H. W. A. UbbinkWormgoor gespeelde veelbeproefde „aanstaande" tenslotte toch maar de voorkeur gaf aan de luitenant, die P. Luitwieler met de gewenste zwier en dynamiek op de •Manken zette. De heer en mevrouw .'arelsVan Almenkerk waren een levensecht ouderpaar; mevrouw M. LuitwielerMerison maakte iets grappigs van haar dlenstmeisjesrol; mej. E. C .Kole en P. Sonke vorm den een paar dat „op het tweede plan" werd verzoend en gaven daar aan verdienstelijk gestalte. P. Ro- mijn tenslotte had maar een paar woorden te zeggen: hij was een ma troos die op het allerlaatste óók nog kwam dingen naar de hand van het Teplaagde meisje dat inmiddels een relukkige vliegersbruid was gewor- len. Het geheel speelde zich af in een passend decor van P. Romijn. In verband met het 55-jarig bestaan van de optredende vereniging werd de avond met onderling dansgenot besloten. AD INTERIM Zendmasten voor peilsysteem (Slot van pag. l) steld te Schipluiden in het Westland. Het belangrijkste zendstation staat echter in Rilland, dat bij insiders be kend is onder de naam „Masterstati- on." Sluis en Schipluiden worden met de minder vleiende naam van ,Slave-stations" betiteld! Afgi week zijn de masten geplaatst, maar de elektronische apparatuur zal eerst volgende maand worden opgesteld. Daartoe worden speciale „huisjes" opgetrokken. In de maanden .juni of juli worden de zenders in werking gesteld voor een proefperiode, waar na zij in het aanstaande najaar de finitief in de lucht komen. Voorlo pig zal men naar behoefte zenden, maar naargelang de werken van het Deltaplan in omvang toenemen, zal ook de „zendtijd" worden uitgebreid. Het ligt in de bedoeling de stations gedurende de gehele duur van het werk twintig k vijfentwintig jaar voor plaatsbepaling, metingen én peilingen te gebruiken. Het systeem berust hierop, dat de uitgezonden radiogolven van de drie zendstations in de ontvanger van het schip worden vergeleken en uit deze vergelijking kan men de plaats van het schi- bepalen. Door de afstand ontstaat namelijk een fa severschuiving, die op een soort klok wordt aangegeven door een grote en kleine wijzer. Dit systeem maakt het ook mogelijk langs een tevoren vast- Tuinbouwcursus. Voor de door de Maatschappij voor Ooft- en Tuinbouw gehouden tuinbouw- cursus slaagden de volgende personen; Th. de Boevere, Biervliet; G. Cuelenare, Biervliet; J. Deseijn, Biervliet: P. Deseijn Wlllemsen, Biervliet; E. Doens, «Bier vliet; A. Dijk, Biervliet; J. Gielleit, Bier vliet; M. Gielleit, Biervliet; G. Gielleit, Biervliet; J. van Hce, Biervliet; G. In- gels, Biervliet; Chr. de Jaeger, Bier vliet; I. Klaeljsen, Biervliet: ,T. van Lare, Schoondijkc; De Mul, Philippine; A. Bijckaert, Boukhoute; A. Sinack, Bier vliet; H. Thomaes, Hoofdplaat; M. Ver- ilyijs, Biervliet; D. Waverijn, Philippine. VANDAAG. Middelburg Electro: „De weg naar de afgrond", 7 en 9.15 uur, 18 j. Vlissingen Alhambra: „Bastogne", 7 en 9 uur, 14 j.; Luxor: „Auto-maniak ken". 8 uur, 14 J.; Britannia: Vlis singsch Schouwspel met „Klokslag ne gen", 8 uur. Goes Grand: „I-Iet lied van Bernadet- te, 8 uur, a,l,

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 2