Sercq: Feodale toestanden in
de twintigste eeuw
Westduits spionnen paradijs
ONVOLDOENDE NEDERLANDSE
MEDICI NAAR NOODGEBIEDEN
VEERTIG HERVORMDE KERKEN
IN FRIESLAND TE VEEL
WOENSDAG 2 APRIL 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
LEENSTELSEL OP KANAAL-EILAND
Onder het bewind van een vrouw
„Geen landeigenaar-pachter heeft het recht ztfn graan te vermalen zonder
één tiende te hebben afgestaan aan de Seigneur"; deze bepaling is in
onze eeuw nog steeds van kracht in een minuscuul, volkomen vrij eigen
dommetje in Europa.
Dit eigendommetje, het Kanaal-eilandje Sercq (of Sark volgens de Engel
sen) werd in 1570 door Koningin Elisabeth I als leengoed geschonken aan
Sir Heiier de Carteret, die het eiland in 40 stukken verdeelde. Van het
eiland Jersey liet h\j 40 families komen, die ieder een stuk in leen ont
vingen. Hieruit is de feodale status ontstaan, die nu nog steeds van kracht
is. In de 19e eeuw kocht Madame Mary Codings het leengoed van de
toenmalige eigenaar, wat toegestaan was, omdat het een spilleleen is.
En nu troont een nazaat, Madame Sibyl Mary Hathaway-Collings in
haar Seigneurie als geliefde heerseres over haar 40 gezinnen, die geen
vazallen, maar eigenaar-pachter zyn en een merkwaardigepositie bekleden.
De eerstgeborene erft het goed
van de vader en een derde van
de pei-soonlijke bezittingen, een
derde is voor de weduwe en een
derde voor de jongere kinderen.
Overbevolking komt niet voor,
want er mag slechts een bepaald
aantal mensen blijven wonen. De
bevolking schommelt tussen de
485 en 785. De rest trekt naar
Australië of Canada.
De landbouwers en vissers zijn van
heel wat meer op de hoogte dan
alleen van hun vak. Zo kan het
voorkomen, dat de tuinman van de
Seigneurie 's zondags op de preek
stoel staat in de Methodistenkerk
en dat de griffier ook kapper is en
tegelijk inspecteur van brandstof
fen en voedsel en ook nog uurwer
ken weet te repareren.
Het leven op het land is gevarieerd.
Evenals op de andere eilanden fokt
men ook hier koeien uit Guernesey,
die duur verkocht worden aan Ame
rika. Verder houden de Sercquais
schapen en kippen. De velden leveren
tarwe, haver, kool, aardappelen, bo
nen en pastinaak, dat voornamelijk
dient als voer voor de dieren, maar
door sommige families traditie
getrouw nog steeds gegeten wordt.
Zoals ten tyde van Hilier de Carteret
werd bepaald, geniet de tegenwoor
dige „Dame" nog steeds enkele voor
rechten. Zo heeft o.a. de Seigneur
alleen het „Droit de Colombier" (het
recht er een til met duiven op na te
houden). Daarom houdt alleen de
Dame van Sercq op het ogenblik een
witte koerende gemeente in haar
park. Vreemde duiven, die er op de
een of andere wyze zouden landen en
er zich zouden willen vestigen, be
kopen deze wens onherroepeiyk met
de dood.
Niemand van de bewoners mag er een
teef op na houden. Dit voorrecht heeft
nlleen de eigenaar van de Seigneurie.
Zo is er niet zo lang geleden ccn hele
deining geweest, niet alleen op het
eiland, maar ook in de Engelse pers,
toen bleek, dat een van de pachters
er een jong hondewijfje op na hield.
Op last van de rechter moest het
diertje worden afgemaakt.
Het „Droit du Moulin" (recht van
de molen) bestaat nog steeds en
wordt in volle omgang toegepast.
Al het graan in Sercq is onder
worpen aan de „tiende" aan de
Seigneur. Niemand mag de oogst
binnenhalen, als deze ..dimes"
(tienden) niet zijn voldaan. Acht
enveertig uur voordat de pachter
van plan is zijn oogst op te laden,
moet h(j hiervan de eigenaar in
kennis stellen, zodat iemand naar
zijn land kan komen. Gewoonlijk
is dit een vrouw, dimeresse ge
naamd. die de schoven telt en iede
re tiende voor de Seigneur opzij
zet. Ook var de lammeren en de
wol en van de eigengemaakte ci
der wordt deze tiende afgestaan.
Worden er eventuele mineralen
gevonden, dan ontvangt de Dame
een royalty. Ieder van de pachters
betaalt jaarlyks een rente zo
als ze dat daar noemen van zijn
eigendom. De oude schoorsteentax
is ook nog intact en heet „Pou-
lage", omdat hij betaald wordt in
kuikens, berekend naar het aan
tal schoorstenen van een boerderij.
Bij de wet van 1735, naar oud Frans
model, is de „Corvéc" ingesteld op het
eiland. Er is geen inkomstenbelas
ting, maar iedere man boven de 16
jaar moet twee dagen per jaar zyn
werkkracht geven voor het repareren
van de wegen. Kan hijzelf niet gaan,
dan moet hij een plaatsvervanger
zenden, die hij zelf moet betalen.
Iedere bezitter van een paard en wa
gen moet deze één dag per jaar af
staan voor algemeen gebruik.
De positie van de bewoners is zeer
merkwaardig. Het parlement of Cour
des Chefs Plaids, dat driemaal per
jaar vergadert in tegenwoordigheid
van de Seigneur, wordt gevormd door
de 40 pachters onder voorzitterschap
van de rechter. Er is een griffier en
een prévot of cheriff. Zij bespreken
nieuwe wetten, verbeteringen, even
tuele belastingen, maar zonder in
stemming van de Seigneur kan geen
enkele wijziging worden aangebracht.
Er is een gevangenis, maar deze be
hoeft zo goed als nooit dienst te doen.
Hij is eigenlijk meer een uiterlijk ken
teken van de macht van de Seigneur.
Diefstal komt op dit merkwaardige
eiland maar heel sporadisch voor,
misbruik van sterke drank iets meer.
Het eiland, dat machtige rotspartijen,
indrukwekkende grotten en spelonken
bezit aan de zeekant, maar lieflyke
bloemen en planten op het plateau,
is in de laatste tyd een geliefd va
kantieoord geworden. De bevolking
spreekt nog steeds de oude taal, een
dialect uit het Middeleeuws Norman-
dië, hoewel langzamerhand natuur
lijk ook andere o.a. Engelse
woorden doordringen.
Het spook in hoepelrok
Het gemeentebestuur van
Pembroke in Engeland moet
1.376 pond sterling schadever
goeding betalen omdat het ar
beiders in een „spookhuis"
heeft ondergebracht.
Twee arbeiders uit Man
chester hadden een klacht in-
fediend omdat het gemeente-
ïstuur hen niet gewaarschuwd
had, dat het spookte in het
oude onbewoonde kasteel Bush
House, dat de arbeiders als
woonverblijf was toegewezen.
De eerste nacht in Bush
House hoorde één der arbei
ders op het venster kloppen.
Hij zag een vrouw in een hoe
pelrok, die hem strak aankeek.
De verschijning kwam de vol
gende nacht terug en tot over
maat ven verschrikking doof
de een geheimzinnige hand de
lamp die de man in zijn hand
hield.
In het stikdonker stortte de
hevig ontstelde arbeider van 'n
stenen trap en liep een sche
delbreuk op.
Voor de rechtbank zei het
slachtoffer, dat in Pembroke
iedereen weet dat het spookt
in Bush House. De rechter die
het hier blijkbaar eens mee
was veroordeelde toen het ge
meentebestuur tot betaling van
genoemde schadevergoeding.
HiiiiiiiiiiiiiniiiitiiiiiiKiifiiiniiiiii
TE WEINIG „EXPORT"
Confectie-sector voerde
acties in strijd met de wet
Op verzoek van de staatssecreta
ris van economische zaken heeft het
hoofdbedrijfschap detailhandel over
de werking van de uitverkopenwet
1956 gedurende de recente winterop
ruiming, aan de staatssecretaris me
degedeeld dat het bestuur op grond
van algemene waarneming (en niet
op grond van een daartoe ingesteld
onderzoek) de indruk heeft verkre
gen, dat, vooral in de confectie-sec
tor, reclame-acties zijn gevoerd, die
in strijd zijn met de wet of schijnen
te zijn. Deze acties, aldus het bestuur,
hebben in de confectie-sector en in
andere sectoren, o.a. de schoenhandel
kettingreacties veroorzaakt.
Vanuit de gehele detailhandel ge
zien, zo meent het bestuur kan
gesproken worden van een naleving
van de bepalingen van de wet, maar
vanuit een bepaalde sector gezien,
met name vanuit de confectie-sector,
kan gesproken worden van het ver
moeden. dat in min of meer ernstige
mate de bepalingen van de wet zijn
overtreden.
Het is het bestuur gebleken, dat on
bekendheid bij een aantal onderne
mers met het feit, dat de aanvangs
datum verzet is van 1 januari naar
15 februari van invloed is geweest
op het tijdstip, waarop bepaalde ac
ties zijn gevoerd.
Het komt tenslotte het bestuur voor
dat niet de keuze van de begindatum,
maar eerder bepaalde conjuncturele
omstandigheden, die de seizoenverko
pen hebben beïnvloed, oorzaak waren,
dat in opvallender mate dan voorheen
bepaalde reclame-acties voor het be
gin van de opruimingsperiode hebben
plaatsgevonden.
Het bestuur acht het tenslotte wen
selijk dat met betrekking tot de ko
mende opruimingsperioden een zoda
nig onderzoek wordt ingesteld, dat
een betere beoordeling van de wer
king van tie uitverkopenwet door het
hoofdbedrijfschap mogelijk zal zijn.
DS. HOEKSTRA CONCLUDEERT
Pleidooi voor sanering
In Friesland zijn veertig Neder
lands hervdrmde kerken te veel, die
per jaar aan kosten een bedrag van
50.000 gulden vragen, zo concludeert
de Nederlands hervormde predikant
ds. F. Hoekstra uit Ried in een
rapport over „kerkelijke sanering in
Friesland". Dat rapport heeft hij de
zer dagen in de te Leeuwarden ge
houden vergadering van de afdeling
Friesland van kerkvoogdijen in de
Nederlands hervormde kerk ingeleid.
Begonnen zal nu worden aan het ver
zamelen van de gegevens, die nodig
zijn om te komen tót een „gesaneer
de" kaart van Friesland.
Ds. Hoekstra, zelf predikant in 'n
kleine gemeente, zal daarbij de lei
dinggevende kracht zijn, zonder dat
hij zich geheel zal losmaken van het
werk in zijn gemeente. Hij heeft der
tig studenten van het seminarie te
Driebergen en de theologische facul
teit der gemeente-universiteit te Am
sterdam bereid gevonden hem te hel
pen.
In zijn rapport merkt ds. Hoekstra
op dat, zolang in Friesland nog pre
dikantplaatsen bezet zijn met 200
tot 300 zielen naast predikantplaatsen
met 2000 tot 2500 zielen, er bezwaar
lijk gesproken kan worden van een
juiste werkverdeling.
Er zijn 26 gemeenten met min
der dan 300 zielen, waar 43 kerkge
bouwen staan. Vervolgens 78 ge
meenten met 117 kerkgebouwen bij
een zielental van 300 tot 600. Ten
slotte 53 gemeenten met meer dan
600 zielen, waarin 80 kerkgebouwen.
Een eenzaam rood lichtje..
Prof. Muntendam deed
beroep op jonge artsen
„Is het aantal jonge Nederlandse
artsen, dat zich aanbiedt om een tijd
van hun leven te wijden aan de hulp
en de steun van zieken en ondervoe
den elders ter wereld, voldoende?
Myn antwoord op deze vraag luidt
ontkennend en daarom wil ik deze
Wereld Gezondheidsdag aangrijpen
om tot de Nederlandse arts te zeg
gen: Weet dat er veel nood in de we
reld is, dat er veel wordt geleden.
Gaat bij U zelf te rade, waar U
meent dat ge uw roeping het best
kunt volgen".
Prof. dr. P. Muntendam, direc
teur-generaal voor de Volksge
zondheid, deed dit beroep op de
Nederlandse artsen tijdens een
persexcursie, georganiseerd ter
gelegenheid van het 10-jarig be
staan der Wereld Gezondheidsor
ganisatie op 7 april 1958.
Voordien had hij reeds vastgesteld,
dat Nederland tot de 14 bevoorrechte
landen behoort, waar men 1 arts op
minder dan 1000 inwoners vindt
(1957: 934,5; 1947: 1373,7). Er zijn
daarentegen 22 landen ter wereld,
waar 20.000 of meer inwoners in
enkele gebieden meer dan 100.000
op 1 arts zijn .aangewezen.
Uitgaande van deze schrille tegen
stelling en wijzende op de uitsteken
de gezondheidstoestand in ons land
langste gemiddelde levensduur en
een der laagste sterftecijfers ter we
reld kwam prof. Muntendam tot
DE MOLEN VAN DE SEIGNEUR
...bron van vele tienden...
de vraag of wij in dit opzicht wel
naar behoren onze plicht tegenover
de wereld doen, of wij wel voldoende
van onze geneeskundige kennis en
krachten „exporteren". Deze vraag
beantwoordde hij ontkennend, aange
zien in het grootste deel van de we
reld naast onvoldoende voeding ziek
ten als tuberculose en malaria nog
de voornaamste doodsoorzaken zijn,
terwijl bij ons de acute ziekten hun
betekenis als doodsoorzaak steeds
meer verliezen. Het sterftecijfer voor
t.b.c. bijvoorbeeld liep terug van 37,3
per 100.000 inwoners in 1947 tot 4,6
in 1957.
Inmiddels bedreigen andere ziek
ten- en verkeersongevallen de wes
terse samenleving in toenemende ma
te. Zo stegen in diezelfde jaren de
sterftecijfers per 100.000 inwoners
voor kanker van 132,2 tot 157.1, voor
hart- en vaatziekten van 154,8 tot
187,1, voor hersenaandoeningen door
vaatziekten van 69,5 tot 99,3 (voor
verkeersongevallen van 7,2 tot 15,3).
Hier ligt onze tweede taak, aldus
prof. Muntendam, die overigens kon
vaststellen dat vele Nederlanders
en dikwijls op belangrijke posten
deelnemen aan het werk van de We
reld Gezondheidsorganisatie en dat
ons land met hun bijdragen een eer
volle plaats inneemt.
Op een donkere avond reed een auto
mobilist uit Lekkerkerk door Deven-
ters straten. Er waren niet veel men
sen meer op straat en hij kon fliiik
opschieten. Plotselingvlak bij een
kruispunt, merkte hij een rood licht
je, dat de straat overstak en in het
licht van zijn koplampen zag hij een
stille figuur, met een hond, die een
luandelstok droeg, waaraan dat rode
beschermende lichtje ivas bevestigd.
De automobilist wilde er meer van
weten en ging op informatie uit. Het
bleek, dat deze eenvoudige, maar
zeer effectieve vinding van een in
woner van Almelo, in Deventer op
geld had gedaan. Verscheidene blin
den hadden zo'n stok met ingebouwd
lichtje en batterij. Die ontmoeting
heeft gevolgen gehad: een clubje in
woners van Lekkerkerk heeft beslo
ten, zo'n stok voor een plaatselijke
blinde aan te schaffen. En wellicht
zullen verscheidene automobilisten,
die deze vinding hebben gezien, ver
dere propaganda maken voor dii
hulpmiddel, dat in de avonduren de
toch al zo hulpeloze blinde wat meer
bescherming bieden kan.
Wanneer men er van uitgaat, dat in
de laatste categorie het aantal kerk
gebouwen in overeenstemming is met
de behoefte voor het zielental, dan
resten de eerste twee groepen voor
een nader onderzoek.
Hoewel traditie en dorpisme 't
moeilijk maken hierin stelling te
nemen is het toch alleszins rede-
delijk cn ook verantwoord met
zekerheid te beweren, dat in de
eersto categorie 17 kerkgebouwen
te veel in gebruik zijn. Gesteld
dat ook in de gemeenten met 300
tot 600 zielen in de regel het ge
bruik van één kerkgebouw vol
doende is, komt men in deze groep
tot een overschot van 29 kerkge
bouwen. Tezamen dus een teveel
van 40 kerken.
ACTIVITEIT VAN COMMUNISTEN
Vijftien arrestaties per dag
(Van onze correspondént in Bonn).
Bonn „Attentie! De wind draait by 12 tot drie-kwart!" klinkt als
een zin uit een stormwaarschuwing van het Koninklijk Meteorologisch
Instituut. Zy is dat evenwel niet. Zij is een gecodeerd bericht, dat door
e „Duitse Vryheidszender" wordt doorgegeven aan de communistische
agenten in de Westduitse Bondsrepubliek. Deze „Vryheidszender" staat
in de Oostzone van Duitsland, vlak aan de zonegrens. Hij is daar voor
namelijk opgesteld om anti-Westduitse (en meer in het algemeen anti
westerse) propaganda te maken en om de K.P.D. de „Kommunistische
Partei Deutschlands" die bij de onwettigverklaring door de Westduit
se Hoge Raad in juli 1957 ondergronds is gegaan, maar nog voortbe-
staat, te steunen.
Een codebericht van de volgende
inhoud: „Hallo Aladin! De derde
wacht. Noorderlicht Flonkert" klinkt
al vee! meer als een mededeling aan
agenten zoals wij ons die nog uit de
bezettingsjaren herinneren, toen der
gelijke berichten via de B.B.C. kwa
men. Niet altijd zyn deze berichten
echt. Vaak worden zij omgeroepen
om de bondsrepublikeinse contra
spionage zand in de ogen te strooien.
Een stroom
'e communistische'activiteit in
Westduitsland is drieërlei: de zuiver
militaire spionage (voornamelijk ge
richt tegen de N.A.T.O.), de politie
ke propaganda (die ten doel heeft de
Adenauer-regering omver te werpen)
en de economische spionage (die pro
beert achter de Westduitse bedryfs-
en fabrieksgeheimen te komen).
Een stroom van Oostzonale koe
riers en agenten reist heen en weer
tussen de Bondsrepubliek en de com
munistische „Duitse Demokratische
Republiek." In West-Duitsland wer
ken zij samen met de leden der on
dergrondse K.P.D. Alle spionage res
sorteert onder de Oostzonale „Staats-
sicherheitsdienst" in Oost-Berlijn, die
daarvoor miljoenen Oost- en 'West
marken ter beschikking heeft, niet
alleen voor de financiering der agen
ten en him helpers en voor de even-
tueele aankoop van constructieteke
ningen en foto's van begeerde indus
trie-objecten, maar ook voor de op
leiding van de agenten, die een
grondige technische kennis mee op
weg krygen.
De grondigheid, waarmee de be-
drijfsspionage werkt, hebben ver
schillende Westduitse firma's nog
eens kunnen constateren op de re
cente Leipziger Messe. Een firma
zag daar een door een Oostduits be
drijf „ontwikkelde" zeer speciale mo
tor, waaraan zy zelf ook jaren had
gewerkt. Een ander typisch geval is,
dat Oostzonale werven vrachtsche
pen aan Rood-China leveren, die zijn
gebouwd naar bestekken, die van 'n
Westduitse werf zijn verdwenen.
Processen
Deze grondigheid kan men ook af
lezen uit het aantal processen, dat
in Westduitsland tegen betrapte
Oostzonale agenten wordt gevoerd en
dat vooral de laatste maanden bij
zonder hoog is geweest. Enkele de
zer gevallen zyn zeer tekenend. De
48-jarige ingenieur Erich Wittich
geholpen door zijn 31-jarige vrouw
Rosemarie was jarenlang in een
vooraanstaande functie werkzaam bij
de D.E.M.A.G. in Dortmund. Zij zon
den produktiecijfers en afschriften
van buitenlandse opdrachten naar de
„Staatssicherheitsdienst" in Oost-
Berlijn, maakten fotocopieën van con
structieplannen en probeerden West
duitse vakarbeiders voor de Oostzo
ne te werven met verleidelijke loon-
aanbiedingen. Wittich was vroeger
werkzaam in het Oostzonale ministe
rie voor de zware industrie; op de
D.E.M.A.G. had men daar geen flauw
idee van. Sinds het geval-Wittich
zich heeft voorgedaan, hebben de
Westduitse industrieën zich aaneen
gesloten en een eigen en door hen
zelf betaalde „Abwehrdienst" onder
leiding van een vroegere officier van
de „Wehrmacht" in het leven geroe
pen.
Paradijs
Tegen de militaire spionage treedt
de „Organisation Gehlen" op in sa
menwerking met de N.A.T.Ó.-veilig-
heidsdienst. Zij vatten de 34-jarige
hotelkok Wilfried Pommering, die
zich als goede tennisser op Westduit
se tennistournooien liet uitnodigen
en zijn verblijf in de Bondsrepubliek
benutte om voor de S.S.D. (de
„Staatssicherheidsdienst") te spione
ren. Hij had bijzondere belangstel
ling voor raketten. De 55-jarige spi-
Belgen houden in
Antwerpen bijbeldag
Dc protestantse kerken in België zul
len op 1 mei te Antwerpen een ge
zamenlijke bijbeldag houden, die als
thema heeft „Wat vergaat en wat
blijft". De morgen- en middagverga
deringen worden gehouden in de
Christuskerk en de meeting 's avonds
in de zaal „Majestic".
In de morgenvergadering worden drie
korte toespraken gehouden; ds. J.
Lutyn uit Ichtegem zal spreken over
„Het geloof, dat blijft"; ds. H. S.
Buunk uit Kortrijk over „De hoop,
die blijft" en de heer J. Overdulve uit
Hasselt over „De liefde, die blijft".
In de middaguren spreken de Neder
landse Eerste Kamerleden de heren
M. Rupert, voorzitter van het C.N.V.
over het onderwerp „De zin van ons
dagelijks werk" en prof. mr. I. A.
Diepenhorst, hoogleraar aan de vrije
universiteit over „De zin van de we
reld".
In de avondvergadering zullen het
woord voeren majoor Kruisinga van
het Leger des Heils te Velp over „Het
rijk dat blijft" en ds. A. Pieters uit
Vilvoorde over „Het leven dat blijft".
De Verenigde Vlaamse zangkoren zul
len de bijbeldag opluisteren.
Reizigersverkeer Nederland-
Zwitserland vereenvoudigd
Ter bevordering van het reizigers
verkeer zijn de regeringen van Ne
derland en Zwitserland overeengeko
men dat hun wederzijdse onderdanen
behalve op een geldig paspoort, ook
op een niet meer dan vijf jaar ver
lopen paspoort, visumvrij respectie
velijk Nederland en Zwitserland
kunnen binnenreizen. Tevens werd
bepaald, dat Zwitsers op een geldige
Carte d'identité en Nederlanders, zo-
Bij een voorgenomen verblijf van
langer dan drie maanden in een der
beide landen is een geldig nationaal
paspoort vereist.
Geen zware arbeid
voor Russische vrouwen
s Radio-Moskou heeft zondag
H een .beleefdheidscampagne' be-
sloten en de Russische mannen
meegedeeld, dat zij de Russi-
H sche vrouwen .voorkomend'
moeten behandelen. In ons land
hebben de vrouwen weliswaar M
§f gelijke rechten, aldus de radio,
H maar dat houdt natuurlijk nog
geen .biologische gelijkheid' in.
.Daarom blijft voorkomendheid ii
geboden'.
H Kroesjtsjew heeft onlangs ook
een duit in het zakje gedaan.
Hij verklaarde, dat de Rus- §j
sische vrouwen geen zware ar-
beid moeten verrichten. Wat
dit aangaat hebben de weste-
Iijke critici gelijk, zei hij. m
Radio-Moskou had in voor-
gaande uitzendingen over dit
H onderwerp de vrouwen reeds
3 raadgevingen gegeven voor de
,make-up'. Een ervan was:
Smeer niet teveel rommel op
H uw gezicht'. Voorts dienen de
Russische vrouwen helemaal
j= met' de heupen te wiegen. Rock
M 'n 'roll .komt helemaal niet te
pas', aldus de officiële com-
I; mentators. m
llllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllW
Amerikanen ontcijferen
spoetniksignalen niet
De Amerikaanse geleerden proberen
niet de gegevens die de zenders der
Russische kunstmanen uitgeseind
hebben, te ontcijferen. Dr. Richard
Porter, de voorzitter van de Ameri
kaanse commissie voor het satelliet-
programma, die dit zondag voor de
televisie in Washington verklaarde,
voegde hieraan toe. dat het wel zeker
schijnt te zijn. dat de Russen de ge-
Eevens bekend zullen maken,
r. Porter geloofde, dat de Russen
acht tot twaalf maanden nodig zullen
hebben om de gegevens van hun
Spoetniks te ontcijferen en te analy
seren.
on Hermann Stossberg wist zich in
te werken in het hoofdkantoor der
nieuwe Westduitse „Luftwaffe" in
Bad Godesberg bij Bonn. Het zyn
maar enkele namen van hen, die de
laatste maanden voor de rechtbanken
in de Bondsrepubliek hebben gestaan.
West-Duitsland is het „paradijs
der spionnen", zoals de Amerikanen
zeggen. Miljoenen marken worden
besteed om de spionage te bestrij
den. Niet zonder succes. Het aantal
arrestaties van spionnen in 1953 was
ongeveer 35 per dag. Dat gemiddelde
is gedaald tot 15 per dag. Maar ook
dat aantal baart nog zorg genoeg.