Verolme ontving opdracht vier
reuze-schepen te bouwen
V VOORRANG VOOR RANG
De noodlottige roos
„DELEN VAN ONS LAND ZIJN
VRIJ VAN WONINGNOOD"
0*foC*
DREESMEER ZELFVERTROUWEN
NA BLIK OP BUITENLAND
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
VRIJDAG 21 MAART 1958
RETOURTJE EUROPA-NEW YORK KOST ISO DOLLARS
Vlissingen en Zeebrugge niet als
ligplaatsen voor deze schepen gekozen
Van het American European travel project, een onderneming die snelle
scheepvaartverbindingen tussen Amerika en Europa tot stand wil brengen,
heeft Verolme's Verenigde Scheepswerven N.V. opdracht ontvangen tot de
bouw van vier passagiersschepen van elk 108.000 ton. Van twee van deze
schepen wordt op de werf van Verolme In het Botlekinindustrie-gebied te
Rotterdam, waarschijnlijk reeds deze zomer de kiel gelegd, zodat ze in
1961 in de vaart kunnen worden gebracht. De andere twee hoopt men een
jaar later te kunnen opleveren.
Deze mededeling deed de heer Edgar
Detweiler, president van het „pro
ject", ten huize van de heer C. Ve
rolme te Ridderkerk. Hij voegde
hieraan toe dat de contracten waar
schijnlijk over een maand zullen
worden getekend. De heer Detweiler
herinnerde er aan, dat hij ongeveer
een jaar geleden, Europa heeft afge
reisd en verscheidene havens heeft
bezocht, onder meer te Vlissingen en
Zeebrugge. Het besluit is eerst nu ge
vallen om Lissabon en een nog on
bekende haven in Engeland als lig
plaatsen voor de schepen in Europa
te kiezen.
De financiering van de twee eerste
schepen, die „New Yorker" en „Lis
bon" genoemd zullen worden, is
geregeld, onder andere door Amerika
in samenwerking met Portugal, Span
je, Italië en Frankrijk. De twee eer
ste schepen komen in ieder geval on
der Portugese vlag te varen. De
schepen bieden ieder plaats aan 8000
tot 10.000 passagiers in 3000 hutten,
allen voorzien van badkamers.
Ze kosten 85 miljoen dollar per stuk
en zijn met zijn vieren in staat per
jaar een miljoen passagiers van
Amerika naar Europa te vervoeren
trice versa, hetgeen zo had men vol
gens de heer Dettweiler berekend,
Europa een miljard dollars in het
laatje kan brengen. Een retourtje op
deze schepen kost 150 dollars.
De vaartuigen krijgen een lengte van
365 meter, met elk vier eetzalen, zes
dansgelegenheden, twee nathtclubs
en twee bioscopen. Alle hutten zijn
air-conditioned en van modern com-
Nederlander in Australië
radio-actief verwond
Slachtoffer been geamputeerd
eist schadevergoeding
Een Nederlandse immigrant in
Australië, de heer J. M. Thoonen,
heeft zes dagen lang een radio-actie
ve capsule in de zak van zijn overall
gehad zonder dat hij zich van het gro
te gevaar ervan bewust was, aldus is
donderdag gebleken op een zitting
van het Australische hooggrechtshof
te Melbourne.
De Nederlandse immigrant, die 27
jaar is, eist van het Australische ge
menebest schadeloosstelling voor de
verwondingen, die hij tengevolge van
radio-actieve straling heeft ondervon
den. Tengevolge van deze verwondin
gen moest het rechterbeen worden
geamputeerd.
De heer Thoonen was werkzaam als
monteur in een elektrische centrale.
Het Australische gemenebest heeft
erkend een verplichting jegens de
heer Thoonen te hebben. De jury is
alleen verzocht het bedrag van de
schadevergoeding vast te stellen.
fort voorzien. Twee schepen komen
tussen New York en Lissabon te va
ren en de andere twee tussen New
York en Engeland. De overtocht zal
drie en een halve dag duren, want de
300.000 tot 400.000 paardekrachten
van de schepen geven een snelheid
van 35 mijl per uur. In de schepen
zal voor een deel aluminium en plas
tic worden verwerkt.
Mr. Van der Mandele over
„Deeendragtvan't lanf"
Samenwerking grote havensteden
belangrijk voor kleinere havens
De voorzitter van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Rot
terdam, rar, K. P. van der Mandele,
heeft tijdens een koffiemaaltijd in
Krasnapolsky in Amsterdam voor een
zeer groot gezelschap van toonaan
gevende vertegenwoordigers van het
Amsterdamse bedrijfsleven en leden
van de Nederlandse Maatschappij
voor Nijverheid en Handel een inlei
ding gehouden over het onderwerp:
„De eendragt van 't lant".
Hij schetste daarin de nieuwe ont
wikkelingen, zoals die van kolen- en
staalgemeenschap, de Euromarkt en
de vrijhandelszone. Eendracht zal no
dig zijn, aldus mr. Van der Mandele.
MINISTER WITTE TOT EERSTE KAMER
Stijging bouwkosten tot
stilstand gekomen
Sinds 1945 zijn er in ons land ruim
600.000 woningen gebouwd. Dit aan
tal is meer dan drie maal zo groot
als het ln 1945 bestaande woningte
kort. In verschillende delen van het
land kan niet meer van woningnood
worden gesproken. In vele gebieden
is thans een evenwichtstoestand ont
staan.
Dit deelt de minister van volks
huisvesting en bouwnijverheid, ir. H.
J. Witte, mede in zijn memorie van
antwoord aan de Eerste Kamer be
treffende de begroting voor 1958 van
zijn departement.
De mening van sommige leden van
de Kamer, aat de perspectieven voor
de woningbouw zeer teleurstellend
zijn, kan de minister niet delen. Wel
heeft hij een open oog voor de moei
lijkheden van de particuliere woning
bouw.
De animo, welke ondanks de toen
reeds bestaande moeilijkheden, tot 't
laatst in 1957 steeds voor de premie-
bouw heeft bestaan, geeft hem ver
trouwen in de toekomstige ontwik
keling. Gedurende 1957 en in janu
ari 1958 werd regelmatig iedere
maand voor rond 3000 woningen pre
mie toegezegd. In februari 1958 werd
voor het eerst slechts voor 2000 wo
ningen premie verleend.
Na de onlangs tot stand gekomen
wijziging van de subsidieregeling
voor de particuliere woningbouw wil
de minister geen verdere maatrege
len in het vooruitzicht stellen. Tot
het verlenen van een tijdelijke ex
trasubsidiëring van de particuliere
woningbouw via tweede hypotheken
of rentebijslagen verklaart de minis
ter zich opnieuw niet bereid.
De minister wijst er op, dat de
subsidietoezeggingen voor pre-
miewoniugen niet gebonden zijn
aan een verdeling over de ge
meenten.
De minister bestudeert thans
of de gehele procedure van over-
heids-planbeoordeling en- goed
keuring bij de woningbouw niet
kan worden vereenvoudigd en be
kort.
De stijging van de bouwkosten zo
verklaart de minister voorts is
thans tot stilstand gekomen en ln
enige gevallen vervangen door 'n
lichte daling.
In de woningwetbouw heeft zich
echter niet een zo duidelijke prijs
daling gemanifesteerd als in som
mige andere sectoren van het
bouwbedrijf.
De regering zal elke gunstige ge
legenheid te baat nemen om door
huurverhoging het nog aanzienlijke
verschil tussen de thans geldende
huren en de kostprijshuren weg te
nemen. Verlaging van de bouwkos
ten zal ook kunnen bijdragen om
dit verschil te verminderen. Bedra
gen van die van vergelijkbare nieu
we woningen kan de minister be
zwaarlijk onderschrijven.
Ook de stijging van de huren van
nieuwe woningwetwoningen is thans
tot stilstand gekomen. Zelfs kan een
tendens tot dalen worden waargeno
men.
Op 1 februari 1958 waren er 400
aanvragen om rijksgoedkeuring voor
scholen tot een totaal-bedrag van
125 miljoen aanwezig. In het bouw
programma 1958 is een belangrijk
groter bedrag voor scholenbouw op
genomen dan in enig voorgaand
jaarprogramma. Het laat zich ech
ter aanzien dat het scholenbouw
programma 1958 wegens de kapitaal-
Jj,
Dividend Mij. „Nederland"
14 pet in contanten
De directie der N.V. Stoomvaart
Maatschappij „Nederland" deelt me
de, dat de op 17 april te houden alge
mene vergadering van aandeelhou
ders een dividend over 1957 zal wor
den voorgesteld van 14 procent in
contanten. (Vorig jaar 10 procent in
contanten en 4 procent in aande
len).
(Advertentie)
tftÓMpuiten'p&urftóé'
OXfOUP- catuMuj
mm
Ten aanzien van het hoofdstuk in
dustrie in de vrijhandelszone vreesde
hij echter voor een kleine barst in die
eenheid. Zo constateerde hij, dat er
een neiging bij onze industrie bestaat
om zich achter de Euromarkt te ver
schuilen en de vrijhandelszone uit te
stellen. Hierdoor dreigt een tegenstel
ling tussen de industrie enerzijds, de
havens en de handel anderszijds. On
ze havens zijn eenparig van mening,
dat de vrijhandelszone een levens
groot belang vertegenwoordigt. Am
sterdam en Rotterdam zijn hierover
eensgezind, aldus mr. Van der Man
dele.
Voor heel ons land zal het aanko
men op ondernemerszin en spaar
zin, en Amsterdam en Rotterdam
moeten daarbij de twee schouders
zijn, waarop het land kan steunen,
één in het noorden en één in het
zuiden.
Van hun samenwerking zal zeer veel
afhangen. Ook de kleinere havens,
zoals Vlissingen, Terncuzen, Delfzijl
en andere zullen hiervan profijt trek
ken, zo besloot mr. Van der Mandele.
Pachtprijzen in het
nieuwe land.
Ministers antwoorden op vragen
Collecte
De ministers Hofstra en Vondeling
hebben geantwoord op schrifteiyke
vragen van het Tweede-Kamerlid de
heer Egas over de door de dienst der
domeinen aan de pachters in de Wie-
ringermeer en de Noordoostpolder
gedane voorstellen tot paehtverho-
ging.
Aan pachters van landbouwbedrijven
in deze polders zyn voorstellen gedaan
welke in enkele gevallen neerkomen
op een verhoging van ten hoogste
105 voor grote bedrijven en van ten
hoogste ƒ150 voor kleine bedrijven
per ha voor de grond, inclusief de be
drijfsgebouwen en de woning, aldus
de ministers. De voorgestelde verho
gingen zijn gebaseerd op de nieuwe
richtlijnen, welke van 4 december '57
af de Grondkamers bij het beoordelen
van pachtovereenkomsten ten aan
zien van de pachtprijzen tot leidraad
dienen.
Voor een aantal bedrijven in de
Wieringermeer is in de voorgestelde
verhoging tevens een bedrag begre
pen ter zake van een hogere classifi
catie van de gronden. Bij een herclas
sificatie was gebleken, dat er bedrij
ven zijn, die destijds te laag zijn ge
waardeerd of waarvan de produktie-
waarde door grondverbetering was
gestegen. Anderzijds zijn er ook be
drijven, waarvoor de waardering
moest worden verlaagd.
Het ligt niet in de bedoeling een
verzoek om pachtprijsherziening met
ingang van 1 november 1957 achter
wege te laten. In verband met de late
bekendmaking van de normen, ril. op
4 december 1957, is bij nader inzien
besloten de verhoging uit hoofde van
de nieuwe richtlijnen over het eerste
pachtjaar niet in te vorderen.
Het is op dit moment ongewenst de
beschikking van 3 december 1957 nog
te wijzigen. De pachtnormen zijn
thans onderwerp van bespreking bij
het Landbouwschap en bij de com
missie van advies voor het grond- en
pachtprijspeil. Het ligt in ae bedoe
ling, dat vóór 1 mei a s. de nieuwe al
gemene maatregel van bestuur zal
worden uitgevaardigd, aldus de mi
nisters.
LUNCHBIJEENKOMST TE AMSTERDAM
Huidige werkloosheid
kwart van die der
crisisjaren
„Ik acht het van het grootste belang
dat ook in moeilijke tijden een goedé
samenwerking bestaat tussen over
heid en organisaties van werkgevers
en werknemers. Een vergelijking met
het buitenland behoeft ons vertrou
wen in de toekomst niet te schokken,
integendeel, het wordt er door ge
sterkt", Met deze woorden besloot
minister-president dr. W. Drees gis
termiddag zijn causerie over de eco
nomische en sociale situatie in Ne
derland in vergelijking met die in an
dere democratische landen van West-
Europa. Deze causerie hield dr. Drees
op uitnodiging van de werkgevers-
groep van de Partij van de Arbeid
aan een in Krasnapolsky te Amster
dam gehouden lunchbijeenkomst,
waarbij talrijke prominente figuren
uit de zakenwereld, alsmede burge
meester mr. G. van Hall van Amster
dam, de heer E. Vermeer voorzit
ter van de p. v. d. A. en de direc
tie van de Nederlandsche Bank aan
wezig waren.
De huidige werkloosheid is volgens
dr. Drees een kwart van die uit
vooroorlogse crisisjaren, hoewel
Nederland toen 2 miljoen mensen
minder telde. „Nu er weer wat
ruimte op de kapitaal- en geld
markt komt, is het weer mogelijk
ongunstig figuur,
1 hij roemde ons uit-
om door gerichte maatregelen de
werkloosheid in de bouwnijverheid
in de noordelijke provincies te be
strijden". Ook in dit opzicht kan
Nederland een vergelijking met
andere landen glansrijk doorstaan.
Dr. Drees zei, dat Amerika en
Duitsland verhoudingsgewijs een
tweemaal zo grote werkloosheid
hebben. Over het geheel slaat Ne
derland geen
meende hij en
nemende gezondheidspeil met het
laagste sterftecijfer ter wereld en
onze grote sociale zekerheid.
„Wij onderscheiden ons van andere
landen", aldus dr. Drees, „onder meer
doordat wij verhoudingsgewijs wei
nig bodemschatten hebben en door
onze zeer dichte én snel groeiende be
volking. In ons land wonen gemiddeld
330 mensen op iedere vierkante kilo
meter, in Amerika slechts 20. Dat be
tekent, dat Amerika zich pas voor de
zelfde problemen als Nederland ge
steld zou zien, wanneer de gehele we
reldbevolking zich binnen de grenzen
van de V.S. zou bevinden. Dit is één
van de redenen, dat wij hier niet een
even grote welvaart hebben be
reikt als Amerika.
Maar velen denken ten onrechte,
dat Amerika het hoge welvaarts
peil alleen bereikt heeft door een
veel groter efficiency en een beter
regeringsbeleid dan het onze. In
derdaad bezit Amerika per hoofd
Brits disconto
verlaagd
Het disconto van de Bank of Eng
land is gisteren verlaagd van 7 tot
6 procent.
Naar Reuters financiële redacteur
naar aanleiding van dit besluit op
merkt, blijkt deze discontoverlaging
een technische aanpassing door de
Bank of England té zijn aan de in de
gehele wereld wsiarneembare gemak
kelijker stemming op de geldmarkt.
Van officiële Britse zijde werd naar
aanleiding van de discontovérlaging
verklaard, dat de verlaging niet be
tekent dat de strijd van de regering
tegen de inflatie zal verslappen.
In Stuttgart is een verkeerstunnel
in gebruik genomen, die met zijn 842
meter lengte de langste ln Duitsland is.
Burgemeester Klett bracht in zijn
openingsrede dank aan Rotterdam, Pa
rijs, Antwerpen ,en Lyon die adviezen
hebben gegeven voor de tunnelbouw.
Advertentie
I Nif' 4 E£n dagelijkse puzzle:
- wat eten we vandaag
Natuurlijk
Een kaasgerecht!
Ceen originele
en zo lekkere
oplossing van
Uw probleem
GEBAKKEN
AARDAPPELEN met KAAS en UIEN
Gelukkig kan er met behulp van
kaas, in een minimum van tijd iets
heerlijks op tafel getoverd worden.
Neem b.v. eens gebakken aard
appelen met kaas en uien. Men
behoeft hiervoor alleen maar 3
pond gare aardappelen, in plakjes
gesneden, met ringen ui te bakken
cn er tot slot 250 gram in blokjes
gesneden belegen kaas door te
doen. Nog even samen verwarmen
(maar niet te lang, anders smelt
de kaas uit) en opdienen met een
fris slaatje.
Doe nog meer met J&StctS
Rode Kruis geeft 25.000
voor getroffen Ambonezen
Het hoofdbestuur van het Nederland
se Rode Kruis heeft besloten ten be
hoeve van de 65 dakloos geworden
gezinnen in het ainbonezemvoonoord
„De Schattenberg" bij Westerbork,
dat dinsdag door een felle brand werd
getroffen, maximaal 25.000 ter be
schikking te stellen.
Ook de stichting „Door de eeuwen
Trouw" is een hulpactie begonnen
voor de door de brand gedupeerde
Ambonezen.
van de bevolking meer auto's dan
wij, maar men kan ook zeggen:
in verhouding tot de oppervlakte
hebben wij meer auto's dan de
Amerikanen".
(Advertentie)
ry m m o oaa o a t a o a o o a a a aa g a a a a a am n e a am a a 8 a a a a g 8 8a8 8 a a a a a a a a a a a a a fl 8 a a a a8 8 a 8a a aama a818 a aaaa18aaaaa a a a 41 a a a a 8 8 a a a w
armrnrriiyrrrrmTnrrnrn'n'nTrrrnrmrinrmynrn'nrnrinr^^
RANG, de versnapering
van de eerste RANG
FEIJLLET0N
Dat was een typische boerenher
berg en toen Lorraine naderbij kwam
drong reeds het geluuid van praten en
lachen tot haar door. Och, wat zou
ze graag een van die eenvoudige
dorpsvrouwen zijn, geboren en geto
gen in dit lieve, genoeglijke plaatsje,
waar ze elkaar allemaal kenden, op
gegroeid in een prettige vertrouwde
omgeving. Haar gezonde verstand zei
haar wel, dat ze idealiseerde en in
werkelijkheid niets van het dorpsle
ven afwist, maar nog lang nadat ze
de brief aan Don ln de voor de gasten
bestemde brievenbus had geworpen,
bleef dat eigenaardige heimwee-ach-
tige gevoel haar by.
Terwijl wind en regen haar in 't ge
laat sloegen ving ze de terugweg aan.
Toen ze voorbij Melrose Cottage
kwam, streek iets zachts en zijigs
langs haar enkel en hoorde ze een
•chor, verontwaardigd gemiauw.
HILLARY WAYNE
„Maar, Tanya" riep ze en werd be
loond met een flinke klap- van vyf
sterke Siamese klauwtjes.
Juist op dat ogenblik reed, wat erg
dicht, een auto langs haar, terwijl
verderop het licht van nog meer kop
lampen over de donkere natte rijweg
flitste. Na een korte aarzeling pakte
Lorraine de kat op en droeg ze naai
de voordeur.
Mevrouw Fairey, die zelf opendeed
begroette haar trotse lieveling met
vreugde.
„O, het is me &r eentjed Zodra ze
geen jonge poesjes meer heeft, gaat
ze weer aan de zwerf. Dank je wel,
hoor; "wat gelukkig, dat je juist voor
bijkwam! Ben je langs de „Cap and
Bells'- gelopen?"
„Ja", antwoordde Lorraine ont
moedigd. Kon er dan niets geheim
blijven in Foxwood Intussen bleek,
dat ze mevrouw Fairey verkeerd had
beoordeeld.
„Je hebt zeker niet opgemerkt, of
die brutale knecht daar weer in de
stal stond te roken? Och, hij zal nu
wel naar huis zijn maar vanmiddag
deed hij 't, en heus niet voor de eer
ste keer. Ik hield hem erover aan en
hij was erg beleefd, dat spreekt van
zelf. De mensen zijn 't meestal tegen
mij", ging de doktersvrouw xnet ont
stellende openhartigheid voort, „om
dat ze denken dat ik niet goed bij
't hoofd ben".
Lorraine kon dit moeilijk tegen
spreken, „U is anders dan anderen",
zei ze glimlachend, „maar wat heeft
dat met zijn roken te maken Op het
ogenblik zijn de stallen niet in ge
bruik wel Wij hebben de paarden nu
op Gander Green".
„Wij" had ze gezegd! Onwillekeu
rig bloosde ze, maar herinnerde zich
weldra, dat ze spoedig, héél spoedig,
weer eenvoudig „ik" zou zijn, precies
als andere alleenstaande vrouwen.
„O, ik weet wel dat de paarden
daar nu niet zijn. maar de kwestie
is. dat hij evengoed rookt als dat wél
't geval is," hernam mevrouw Fairey.
„Och, en al zijn de mensen beleefd, ze
luisteren toch niet even goed naar mg
als ze zouden doen wanneer ik niet
zo „anders dan anderen" was. Ja,
kind, mijn arme Robin zou 't zo'n
verdriet hebben gedaan, want hij was
dol op dieren: hy hield van alles wat
landelijk is. Daarom wil ik niet weg
uit het dorp, ofschoon die arme Ro
nald wel graag weer een stadsprak-
tyk zou hebben.. Tja", besloot ze ver
trouwelijk, alsof ze iets nieuws had
ontdekt, „het leven is moeilijk, niet
waar
Lorraine nam afscheid, gaf Tanya
een liefkozend tikje, dat met een ver
ontwaardigde blik werd beantwoord
en liep toen verder in de gure avond.
Ze kon niet op haar horloge kijken
en rende, bevreesd dat ze te laat zou
zyn, terug naar Gander Green. Daar
ging ze binnen door de zijdeur, die ze
opzettelijk had opengelaten.
„Wat heb jij een mooie kleur!'' riep
Gemma, toeen ze Lorraine op de trap
tegenkwam. „Ben je soms op de pa
storie blijven eten?"
Lorraine schudde 't hoofd en mom
pelde iets over de kat van de Fairey's
die ze had thuisgebracht. Martin, die
Gemma vergezelde, zei op dat ogen
blik niets, maar zou de volgende dag
een duidelijke toespeling maken.
Het was zondag, gewoonlijk de
drukste dag van de week in de stal
len, maar blijkbaar vonden sommige
mensen het weer te slecht, ofschoon
alle sneeuw was verdwenen. Lorraine,
erg zenuwachtig door de tegenwoor
digheid van vreemdelingen, kreeg het
gemakkelijkste maar ook het saaiste
werk, doch toen Martin en David alle
bei met gezelschappen onderweg wa
ren, stond zij letterlijk voor alles. Ze
had het zo druk, dat de tijd omvloog;
er werd herhaaldelijk getelefoneerd,
notities moesten worden gemaakt,
nieuwe ritten geboekt, afbestelde
doorgehaald. In haar vrije ogenblik
ken praatte ze met Doc, die genoot
van een rustige morgen als voorbe
reiding tot werk in de middaguren.
Het oude renpaard nam eerst een
afwachtende houding aan, maar ten
slotte week de spanning en werd hij
uiterst vriendelijk, zodat Lorraine be
greep dat ze 't pleit had gewonnen.
Jammer genoeg had Morna Orton
niet dit betrekkelijk kalme uurtje uit
gekozen voor een ritje op Kelpie; ze
nolde juist binnen toen Martin terug
kwam. Hij had een aardig meisje
uit Dainton, op Harebell gezeten, be
geleid.
„Mijn eerste rit! Nu, ik voel me
bestik dacht niet dat het zo
gemakkelijk was!" riep de nieuwe
linge in gelukkige onwetendheid aan
gaande de vreemde gewaarwording
van de volgende morgen!
„Dag, meneer Leigh, dag juffrouw
Lockett! Ik heb U gisteravond ge
zien", lachte het kind. „Waar is Kel
pie? O, ik ben laatdat was de
schuld van pappie, die zo lang heeft
gepreekt over nauwgezetheid enzo
voort! Ja, ik keek gisteravond nadat
ik U had horen weggaan uit mijn
venster, want ik was benieuwd, of
U soms de kleine Nimrod had ge
haald en. toen zag ik, dat U naar
de „Cap and Bells" ging! Hoe is U
er binnengekomen? Ik neb altijd..."
„Hoor eens, Morna", zei Martin
kortaf, „als je aan 't babbelen blijft,
wordt het nog later. Kelpie wacht op
je". Toen het kind was weggereden,
wendde hij zich tot Lorraine.
„Die jonge dame zal nog een reu
ze-kletskous worden als ze niet af
en toe op haar nummer wordt ge
zet", verzekerde hij met een flauw
glimlachje. „Alsof zij of wie dan
ook ook maar enig recht heeft,
jou vragen te stellen!"
ELFDE HOOFDSTUK.
Dit kleine incident, hoe onbedul-,
lend ook, betekende het einde van
le prettige kameraadschap met Mar-
tin, waarop Lorraine zoveel prijs had
gesteld. Misschien was 't haar eigen
schuld, want ze had zich in een onbe
waakt ogenblik laten betrappen op
een tersluiks gedane stap. Achteraf
bezien, scheen die stap weinig te
beduiden, maar ongetwijfeld zou
Martin, die van de brief met geld
niets afwist, haar ervan verdenken,
dat ze naar de herberg was gegaan
om er iemand te ontmoeten, of er
ger nog er een „borrel" te drin
ken!
Hij bleef wel even beleefd en.
vriendelijk jegens haar, maar iets
meer vormelijk en als 't ware de
nadruk leggend op zijn houding in de
stallen, toen dc kleine Morna heel on
schuldig Lorraines „bezoek aan de
„Cap and Bells" had verklapt. Wat
zij, Lorraine, deed of niet deed, was
uitsluitend haar zaak en niemand
had het recht, daarover vragen te
stellen.
Die zondagmiddag nam David haar
mee naar Dainton, dat ze langs al
lerlei achterweggetjes bereikten. Ze
bereed Harebell, die zich tic hele
tijd bewonderenswaardig gedroeg.
tWorü.1 vexvuigu;