Verolme ontving opdracht vier reuze-schepen te bouwen V VOORRANG VOOR RANG De noodlottige roos „DELEN VAN ONS LAND ZIJN VRIJ VAN WONINGNOOD" 0*foC* DREESMEER ZELFVERTROUWEN NA BLIK OP BUITENLAND PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT. VRIJDAG 21 MAART 1958 RETOURTJE EUROPA-NEW YORK KOST ISO DOLLARS Vlissingen en Zeebrugge niet als ligplaatsen voor deze schepen gekozen Van het American European travel project, een onderneming die snelle scheepvaartverbindingen tussen Amerika en Europa tot stand wil brengen, heeft Verolme's Verenigde Scheepswerven N.V. opdracht ontvangen tot de bouw van vier passagiersschepen van elk 108.000 ton. Van twee van deze schepen wordt op de werf van Verolme In het Botlekinindustrie-gebied te Rotterdam, waarschijnlijk reeds deze zomer de kiel gelegd, zodat ze in 1961 in de vaart kunnen worden gebracht. De andere twee hoopt men een jaar later te kunnen opleveren. Deze mededeling deed de heer Edgar Detweiler, president van het „pro ject", ten huize van de heer C. Ve rolme te Ridderkerk. Hij voegde hieraan toe dat de contracten waar schijnlijk over een maand zullen worden getekend. De heer Detweiler herinnerde er aan, dat hij ongeveer een jaar geleden, Europa heeft afge reisd en verscheidene havens heeft bezocht, onder meer te Vlissingen en Zeebrugge. Het besluit is eerst nu ge vallen om Lissabon en een nog on bekende haven in Engeland als lig plaatsen voor de schepen in Europa te kiezen. De financiering van de twee eerste schepen, die „New Yorker" en „Lis bon" genoemd zullen worden, is geregeld, onder andere door Amerika in samenwerking met Portugal, Span je, Italië en Frankrijk. De twee eer ste schepen komen in ieder geval on der Portugese vlag te varen. De schepen bieden ieder plaats aan 8000 tot 10.000 passagiers in 3000 hutten, allen voorzien van badkamers. Ze kosten 85 miljoen dollar per stuk en zijn met zijn vieren in staat per jaar een miljoen passagiers van Amerika naar Europa te vervoeren trice versa, hetgeen zo had men vol gens de heer Dettweiler berekend, Europa een miljard dollars in het laatje kan brengen. Een retourtje op deze schepen kost 150 dollars. De vaartuigen krijgen een lengte van 365 meter, met elk vier eetzalen, zes dansgelegenheden, twee nathtclubs en twee bioscopen. Alle hutten zijn air-conditioned en van modern com- Nederlander in Australië radio-actief verwond Slachtoffer been geamputeerd eist schadevergoeding Een Nederlandse immigrant in Australië, de heer J. M. Thoonen, heeft zes dagen lang een radio-actie ve capsule in de zak van zijn overall gehad zonder dat hij zich van het gro te gevaar ervan bewust was, aldus is donderdag gebleken op een zitting van het Australische hooggrechtshof te Melbourne. De Nederlandse immigrant, die 27 jaar is, eist van het Australische ge menebest schadeloosstelling voor de verwondingen, die hij tengevolge van radio-actieve straling heeft ondervon den. Tengevolge van deze verwondin gen moest het rechterbeen worden geamputeerd. De heer Thoonen was werkzaam als monteur in een elektrische centrale. Het Australische gemenebest heeft erkend een verplichting jegens de heer Thoonen te hebben. De jury is alleen verzocht het bedrag van de schadevergoeding vast te stellen. fort voorzien. Twee schepen komen tussen New York en Lissabon te va ren en de andere twee tussen New York en Engeland. De overtocht zal drie en een halve dag duren, want de 300.000 tot 400.000 paardekrachten van de schepen geven een snelheid van 35 mijl per uur. In de schepen zal voor een deel aluminium en plas tic worden verwerkt. Mr. Van der Mandele over „Deeendragtvan't lanf" Samenwerking grote havensteden belangrijk voor kleinere havens De voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Rot terdam, rar, K. P. van der Mandele, heeft tijdens een koffiemaaltijd in Krasnapolsky in Amsterdam voor een zeer groot gezelschap van toonaan gevende vertegenwoordigers van het Amsterdamse bedrijfsleven en leden van de Nederlandse Maatschappij voor Nijverheid en Handel een inlei ding gehouden over het onderwerp: „De eendragt van 't lant". Hij schetste daarin de nieuwe ont wikkelingen, zoals die van kolen- en staalgemeenschap, de Euromarkt en de vrijhandelszone. Eendracht zal no dig zijn, aldus mr. Van der Mandele. MINISTER WITTE TOT EERSTE KAMER Stijging bouwkosten tot stilstand gekomen Sinds 1945 zijn er in ons land ruim 600.000 woningen gebouwd. Dit aan tal is meer dan drie maal zo groot als het ln 1945 bestaande woningte kort. In verschillende delen van het land kan niet meer van woningnood worden gesproken. In vele gebieden is thans een evenwichtstoestand ont staan. Dit deelt de minister van volks huisvesting en bouwnijverheid, ir. H. J. Witte, mede in zijn memorie van antwoord aan de Eerste Kamer be treffende de begroting voor 1958 van zijn departement. De mening van sommige leden van de Kamer, aat de perspectieven voor de woningbouw zeer teleurstellend zijn, kan de minister niet delen. Wel heeft hij een open oog voor de moei lijkheden van de particuliere woning bouw. De animo, welke ondanks de toen reeds bestaande moeilijkheden, tot 't laatst in 1957 steeds voor de premie- bouw heeft bestaan, geeft hem ver trouwen in de toekomstige ontwik keling. Gedurende 1957 en in janu ari 1958 werd regelmatig iedere maand voor rond 3000 woningen pre mie toegezegd. In februari 1958 werd voor het eerst slechts voor 2000 wo ningen premie verleend. Na de onlangs tot stand gekomen wijziging van de subsidieregeling voor de particuliere woningbouw wil de minister geen verdere maatrege len in het vooruitzicht stellen. Tot het verlenen van een tijdelijke ex trasubsidiëring van de particuliere woningbouw via tweede hypotheken of rentebijslagen verklaart de minis ter zich opnieuw niet bereid. De minister wijst er op, dat de subsidietoezeggingen voor pre- miewoniugen niet gebonden zijn aan een verdeling over de ge meenten. De minister bestudeert thans of de gehele procedure van over- heids-planbeoordeling en- goed keuring bij de woningbouw niet kan worden vereenvoudigd en be kort. De stijging van de bouwkosten zo verklaart de minister voorts is thans tot stilstand gekomen en ln enige gevallen vervangen door 'n lichte daling. In de woningwetbouw heeft zich echter niet een zo duidelijke prijs daling gemanifesteerd als in som mige andere sectoren van het bouwbedrijf. De regering zal elke gunstige ge legenheid te baat nemen om door huurverhoging het nog aanzienlijke verschil tussen de thans geldende huren en de kostprijshuren weg te nemen. Verlaging van de bouwkos ten zal ook kunnen bijdragen om dit verschil te verminderen. Bedra gen van die van vergelijkbare nieu we woningen kan de minister be zwaarlijk onderschrijven. Ook de stijging van de huren van nieuwe woningwetwoningen is thans tot stilstand gekomen. Zelfs kan een tendens tot dalen worden waargeno men. Op 1 februari 1958 waren er 400 aanvragen om rijksgoedkeuring voor scholen tot een totaal-bedrag van 125 miljoen aanwezig. In het bouw programma 1958 is een belangrijk groter bedrag voor scholenbouw op genomen dan in enig voorgaand jaarprogramma. Het laat zich ech ter aanzien dat het scholenbouw programma 1958 wegens de kapitaal- Jj, Dividend Mij. „Nederland" 14 pet in contanten De directie der N.V. Stoomvaart Maatschappij „Nederland" deelt me de, dat de op 17 april te houden alge mene vergadering van aandeelhou ders een dividend over 1957 zal wor den voorgesteld van 14 procent in contanten. (Vorig jaar 10 procent in contanten en 4 procent in aande len). (Advertentie) tftÓMpuiten'p&urftóé' OXfOUP- catuMuj mm Ten aanzien van het hoofdstuk in dustrie in de vrijhandelszone vreesde hij echter voor een kleine barst in die eenheid. Zo constateerde hij, dat er een neiging bij onze industrie bestaat om zich achter de Euromarkt te ver schuilen en de vrijhandelszone uit te stellen. Hierdoor dreigt een tegenstel ling tussen de industrie enerzijds, de havens en de handel anderszijds. On ze havens zijn eenparig van mening, dat de vrijhandelszone een levens groot belang vertegenwoordigt. Am sterdam en Rotterdam zijn hierover eensgezind, aldus mr. Van der Man dele. Voor heel ons land zal het aanko men op ondernemerszin en spaar zin, en Amsterdam en Rotterdam moeten daarbij de twee schouders zijn, waarop het land kan steunen, één in het noorden en één in het zuiden. Van hun samenwerking zal zeer veel afhangen. Ook de kleinere havens, zoals Vlissingen, Terncuzen, Delfzijl en andere zullen hiervan profijt trek ken, zo besloot mr. Van der Mandele. Pachtprijzen in het nieuwe land. Ministers antwoorden op vragen Collecte De ministers Hofstra en Vondeling hebben geantwoord op schrifteiyke vragen van het Tweede-Kamerlid de heer Egas over de door de dienst der domeinen aan de pachters in de Wie- ringermeer en de Noordoostpolder gedane voorstellen tot paehtverho- ging. Aan pachters van landbouwbedrijven in deze polders zyn voorstellen gedaan welke in enkele gevallen neerkomen op een verhoging van ten hoogste 105 voor grote bedrijven en van ten hoogste ƒ150 voor kleine bedrijven per ha voor de grond, inclusief de be drijfsgebouwen en de woning, aldus de ministers. De voorgestelde verho gingen zijn gebaseerd op de nieuwe richtlijnen, welke van 4 december '57 af de Grondkamers bij het beoordelen van pachtovereenkomsten ten aan zien van de pachtprijzen tot leidraad dienen. Voor een aantal bedrijven in de Wieringermeer is in de voorgestelde verhoging tevens een bedrag begre pen ter zake van een hogere classifi catie van de gronden. Bij een herclas sificatie was gebleken, dat er bedrij ven zijn, die destijds te laag zijn ge waardeerd of waarvan de produktie- waarde door grondverbetering was gestegen. Anderzijds zijn er ook be drijven, waarvoor de waardering moest worden verlaagd. Het ligt niet in de bedoeling een verzoek om pachtprijsherziening met ingang van 1 november 1957 achter wege te laten. In verband met de late bekendmaking van de normen, ril. op 4 december 1957, is bij nader inzien besloten de verhoging uit hoofde van de nieuwe richtlijnen over het eerste pachtjaar niet in te vorderen. Het is op dit moment ongewenst de beschikking van 3 december 1957 nog te wijzigen. De pachtnormen zijn thans onderwerp van bespreking bij het Landbouwschap en bij de com missie van advies voor het grond- en pachtprijspeil. Het ligt in ae bedoe ling, dat vóór 1 mei a s. de nieuwe al gemene maatregel van bestuur zal worden uitgevaardigd, aldus de mi nisters. LUNCHBIJEENKOMST TE AMSTERDAM Huidige werkloosheid kwart van die der crisisjaren „Ik acht het van het grootste belang dat ook in moeilijke tijden een goedé samenwerking bestaat tussen over heid en organisaties van werkgevers en werknemers. Een vergelijking met het buitenland behoeft ons vertrou wen in de toekomst niet te schokken, integendeel, het wordt er door ge sterkt", Met deze woorden besloot minister-president dr. W. Drees gis termiddag zijn causerie over de eco nomische en sociale situatie in Ne derland in vergelijking met die in an dere democratische landen van West- Europa. Deze causerie hield dr. Drees op uitnodiging van de werkgevers- groep van de Partij van de Arbeid aan een in Krasnapolsky te Amster dam gehouden lunchbijeenkomst, waarbij talrijke prominente figuren uit de zakenwereld, alsmede burge meester mr. G. van Hall van Amster dam, de heer E. Vermeer voorzit ter van de p. v. d. A. en de direc tie van de Nederlandsche Bank aan wezig waren. De huidige werkloosheid is volgens dr. Drees een kwart van die uit vooroorlogse crisisjaren, hoewel Nederland toen 2 miljoen mensen minder telde. „Nu er weer wat ruimte op de kapitaal- en geld markt komt, is het weer mogelijk ongunstig figuur, 1 hij roemde ons uit- om door gerichte maatregelen de werkloosheid in de bouwnijverheid in de noordelijke provincies te be strijden". Ook in dit opzicht kan Nederland een vergelijking met andere landen glansrijk doorstaan. Dr. Drees zei, dat Amerika en Duitsland verhoudingsgewijs een tweemaal zo grote werkloosheid hebben. Over het geheel slaat Ne derland geen meende hij en nemende gezondheidspeil met het laagste sterftecijfer ter wereld en onze grote sociale zekerheid. „Wij onderscheiden ons van andere landen", aldus dr. Drees, „onder meer doordat wij verhoudingsgewijs wei nig bodemschatten hebben en door onze zeer dichte én snel groeiende be volking. In ons land wonen gemiddeld 330 mensen op iedere vierkante kilo meter, in Amerika slechts 20. Dat be tekent, dat Amerika zich pas voor de zelfde problemen als Nederland ge steld zou zien, wanneer de gehele we reldbevolking zich binnen de grenzen van de V.S. zou bevinden. Dit is één van de redenen, dat wij hier niet een even grote welvaart hebben be reikt als Amerika. Maar velen denken ten onrechte, dat Amerika het hoge welvaarts peil alleen bereikt heeft door een veel groter efficiency en een beter regeringsbeleid dan het onze. In derdaad bezit Amerika per hoofd Brits disconto verlaagd Het disconto van de Bank of Eng land is gisteren verlaagd van 7 tot 6 procent. Naar Reuters financiële redacteur naar aanleiding van dit besluit op merkt, blijkt deze discontoverlaging een technische aanpassing door de Bank of England té zijn aan de in de gehele wereld wsiarneembare gemak kelijker stemming op de geldmarkt. Van officiële Britse zijde werd naar aanleiding van de discontovérlaging verklaard, dat de verlaging niet be tekent dat de strijd van de regering tegen de inflatie zal verslappen. In Stuttgart is een verkeerstunnel in gebruik genomen, die met zijn 842 meter lengte de langste ln Duitsland is. Burgemeester Klett bracht in zijn openingsrede dank aan Rotterdam, Pa rijs, Antwerpen ,en Lyon die adviezen hebben gegeven voor de tunnelbouw. Advertentie I Nif' 4 E£n dagelijkse puzzle: - wat eten we vandaag Natuurlijk Een kaasgerecht! Ceen originele en zo lekkere oplossing van Uw probleem GEBAKKEN AARDAPPELEN met KAAS en UIEN Gelukkig kan er met behulp van kaas, in een minimum van tijd iets heerlijks op tafel getoverd worden. Neem b.v. eens gebakken aard appelen met kaas en uien. Men behoeft hiervoor alleen maar 3 pond gare aardappelen, in plakjes gesneden, met ringen ui te bakken cn er tot slot 250 gram in blokjes gesneden belegen kaas door te doen. Nog even samen verwarmen (maar niet te lang, anders smelt de kaas uit) en opdienen met een fris slaatje. Doe nog meer met J&StctS Rode Kruis geeft 25.000 voor getroffen Ambonezen Het hoofdbestuur van het Nederland se Rode Kruis heeft besloten ten be hoeve van de 65 dakloos geworden gezinnen in het ainbonezemvoonoord „De Schattenberg" bij Westerbork, dat dinsdag door een felle brand werd getroffen, maximaal 25.000 ter be schikking te stellen. Ook de stichting „Door de eeuwen Trouw" is een hulpactie begonnen voor de door de brand gedupeerde Ambonezen. van de bevolking meer auto's dan wij, maar men kan ook zeggen: in verhouding tot de oppervlakte hebben wij meer auto's dan de Amerikanen". (Advertentie) ry m m o oaa o a t a o a o o a a a aa g a a a a a am n e a am a a 8 a a a a g 8 8a8 8 a a a a a a a a a a a a a fl 8 a a a a8 8 a 8a a aama a818 a aaaa18aaaaa a a a 41 a a a a 8 8 a a a w armrnrriiyrrrrmTnrrnrn'n'nTrrrnrmrinrmynrn'nrnrinr^^ RANG, de versnapering van de eerste RANG FEIJLLET0N Dat was een typische boerenher berg en toen Lorraine naderbij kwam drong reeds het geluuid van praten en lachen tot haar door. Och, wat zou ze graag een van die eenvoudige dorpsvrouwen zijn, geboren en geto gen in dit lieve, genoeglijke plaatsje, waar ze elkaar allemaal kenden, op gegroeid in een prettige vertrouwde omgeving. Haar gezonde verstand zei haar wel, dat ze idealiseerde en in werkelijkheid niets van het dorpsle ven afwist, maar nog lang nadat ze de brief aan Don ln de voor de gasten bestemde brievenbus had geworpen, bleef dat eigenaardige heimwee-ach- tige gevoel haar by. Terwijl wind en regen haar in 't ge laat sloegen ving ze de terugweg aan. Toen ze voorbij Melrose Cottage kwam, streek iets zachts en zijigs langs haar enkel en hoorde ze een •chor, verontwaardigd gemiauw. HILLARY WAYNE „Maar, Tanya" riep ze en werd be loond met een flinke klap- van vyf sterke Siamese klauwtjes. Juist op dat ogenblik reed, wat erg dicht, een auto langs haar, terwijl verderop het licht van nog meer kop lampen over de donkere natte rijweg flitste. Na een korte aarzeling pakte Lorraine de kat op en droeg ze naai de voordeur. Mevrouw Fairey, die zelf opendeed begroette haar trotse lieveling met vreugde. „O, het is me &r eentjed Zodra ze geen jonge poesjes meer heeft, gaat ze weer aan de zwerf. Dank je wel, hoor; "wat gelukkig, dat je juist voor bijkwam! Ben je langs de „Cap and Bells'- gelopen?" „Ja", antwoordde Lorraine ont moedigd. Kon er dan niets geheim blijven in Foxwood Intussen bleek, dat ze mevrouw Fairey verkeerd had beoordeeld. „Je hebt zeker niet opgemerkt, of die brutale knecht daar weer in de stal stond te roken? Och, hij zal nu wel naar huis zijn maar vanmiddag deed hij 't, en heus niet voor de eer ste keer. Ik hield hem erover aan en hij was erg beleefd, dat spreekt van zelf. De mensen zijn 't meestal tegen mij", ging de doktersvrouw xnet ont stellende openhartigheid voort, „om dat ze denken dat ik niet goed bij 't hoofd ben". Lorraine kon dit moeilijk tegen spreken, „U is anders dan anderen", zei ze glimlachend, „maar wat heeft dat met zijn roken te maken Op het ogenblik zijn de stallen niet in ge bruik wel Wij hebben de paarden nu op Gander Green". „Wij" had ze gezegd! Onwillekeu rig bloosde ze, maar herinnerde zich weldra, dat ze spoedig, héél spoedig, weer eenvoudig „ik" zou zijn, precies als andere alleenstaande vrouwen. „O, ik weet wel dat de paarden daar nu niet zijn. maar de kwestie is. dat hij evengoed rookt als dat wél 't geval is," hernam mevrouw Fairey. „Och, en al zijn de mensen beleefd, ze luisteren toch niet even goed naar mg als ze zouden doen wanneer ik niet zo „anders dan anderen" was. Ja, kind, mijn arme Robin zou 't zo'n verdriet hebben gedaan, want hij was dol op dieren: hy hield van alles wat landelijk is. Daarom wil ik niet weg uit het dorp, ofschoon die arme Ro nald wel graag weer een stadsprak- tyk zou hebben.. Tja", besloot ze ver trouwelijk, alsof ze iets nieuws had ontdekt, „het leven is moeilijk, niet waar Lorraine nam afscheid, gaf Tanya een liefkozend tikje, dat met een ver ontwaardigde blik werd beantwoord en liep toen verder in de gure avond. Ze kon niet op haar horloge kijken en rende, bevreesd dat ze te laat zou zyn, terug naar Gander Green. Daar ging ze binnen door de zijdeur, die ze opzettelijk had opengelaten. „Wat heb jij een mooie kleur!'' riep Gemma, toeen ze Lorraine op de trap tegenkwam. „Ben je soms op de pa storie blijven eten?" Lorraine schudde 't hoofd en mom pelde iets over de kat van de Fairey's die ze had thuisgebracht. Martin, die Gemma vergezelde, zei op dat ogen blik niets, maar zou de volgende dag een duidelijke toespeling maken. Het was zondag, gewoonlijk de drukste dag van de week in de stal len, maar blijkbaar vonden sommige mensen het weer te slecht, ofschoon alle sneeuw was verdwenen. Lorraine, erg zenuwachtig door de tegenwoor digheid van vreemdelingen, kreeg het gemakkelijkste maar ook het saaiste werk, doch toen Martin en David alle bei met gezelschappen onderweg wa ren, stond zij letterlijk voor alles. Ze had het zo druk, dat de tijd omvloog; er werd herhaaldelijk getelefoneerd, notities moesten worden gemaakt, nieuwe ritten geboekt, afbestelde doorgehaald. In haar vrije ogenblik ken praatte ze met Doc, die genoot van een rustige morgen als voorbe reiding tot werk in de middaguren. Het oude renpaard nam eerst een afwachtende houding aan, maar ten slotte week de spanning en werd hij uiterst vriendelijk, zodat Lorraine be greep dat ze 't pleit had gewonnen. Jammer genoeg had Morna Orton niet dit betrekkelijk kalme uurtje uit gekozen voor een ritje op Kelpie; ze nolde juist binnen toen Martin terug kwam. Hij had een aardig meisje uit Dainton, op Harebell gezeten, be geleid. „Mijn eerste rit! Nu, ik voel me bestik dacht niet dat het zo gemakkelijk was!" riep de nieuwe linge in gelukkige onwetendheid aan gaande de vreemde gewaarwording van de volgende morgen! „Dag, meneer Leigh, dag juffrouw Lockett! Ik heb U gisteravond ge zien", lachte het kind. „Waar is Kel pie? O, ik ben laatdat was de schuld van pappie, die zo lang heeft gepreekt over nauwgezetheid enzo voort! Ja, ik keek gisteravond nadat ik U had horen weggaan uit mijn venster, want ik was benieuwd, of U soms de kleine Nimrod had ge haald en. toen zag ik, dat U naar de „Cap and Bells" ging! Hoe is U er binnengekomen? Ik neb altijd..." „Hoor eens, Morna", zei Martin kortaf, „als je aan 't babbelen blijft, wordt het nog later. Kelpie wacht op je". Toen het kind was weggereden, wendde hij zich tot Lorraine. „Die jonge dame zal nog een reu ze-kletskous worden als ze niet af en toe op haar nummer wordt ge zet", verzekerde hij met een flauw glimlachje. „Alsof zij of wie dan ook ook maar enig recht heeft, jou vragen te stellen!" ELFDE HOOFDSTUK. Dit kleine incident, hoe onbedul-, lend ook, betekende het einde van le prettige kameraadschap met Mar- tin, waarop Lorraine zoveel prijs had gesteld. Misschien was 't haar eigen schuld, want ze had zich in een onbe waakt ogenblik laten betrappen op een tersluiks gedane stap. Achteraf bezien, scheen die stap weinig te beduiden, maar ongetwijfeld zou Martin, die van de brief met geld niets afwist, haar ervan verdenken, dat ze naar de herberg was gegaan om er iemand te ontmoeten, of er ger nog er een „borrel" te drin ken! Hij bleef wel even beleefd en. vriendelijk jegens haar, maar iets meer vormelijk en als 't ware de nadruk leggend op zijn houding in de stallen, toen dc kleine Morna heel on schuldig Lorraines „bezoek aan de „Cap and Bells" had verklapt. Wat zij, Lorraine, deed of niet deed, was uitsluitend haar zaak en niemand had het recht, daarover vragen te stellen. Die zondagmiddag nam David haar mee naar Dainton, dat ze langs al lerlei achterweggetjes bereikten. Ze bereed Harebell, die zich tic hele tijd bewonderenswaardig gedroeg. tWorü.1 vexvuigu;

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 8