Johnnie Ray: huilebalk die
laatst lacht en het best
het
lit; KOUPIM
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
De noodlottige roos
Waar zijn onze schepen?
ZATERDAG 15 MAART 1858
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
CAPITOL ,ZAG ER GEEN BROOD IN"
Zijn onderneming maakt
fabelachtige winsten
(Van een medewerker)
Er zyn van die gevallen waarin
alleen het noemen van een naam
al controversen oproept. Zo'n
geval is dat van Johnnie Kay.
Een van de meest omstreden fi
guren uit de moderne showbusi
ness. Evenzeer verafschuwd als
verafgood. Idool van miljoenen
„teenagers" over heel de wereld,
steen des aanstoots voor miljoe
nen anderen, lees: ouderen.
Als we ons een ogenblikje af
vragen wat voor vlees we hier in
de kuip hebben, laten we dan
beginnen met een paar f eiten te
registreren. Dat ze thuishoren in
de sfeer van het sprookje dat
Werkelijkheid heet werd, dat ze
ons confronteren met het Ge
heim van de Tophit en ons niet
temin de méns Johnnie Ray niet
veel nader brengen, daaraan kan
niemand iets veranderen. Wo
zullen ze moeten nemen voor
wat ze zyn, deze flitsjes uit het
nabye verleden.
Een tenger ietwat slungelig
jongmens loopt op zijn zestiende
weg van huis. bezeten van het idee
zanger te worden. Vijf; zes jaar
achtereen komt hij er eenvoudig
niet aan te pas, waar hy het ook
probeert. Hij scharrelt nauwelijks
een zakcentje op, beurtelings als
loopjongen, pianist, filmfigurant,
pompbediende en manusje van al
les in een restaurant.
Het vervolg laat zich welhaast
raden, want het herhaalt zich in
Amerika met de regelmaat van 'n
klok. Op een gegeven moment ziet
Johnnie dan toch weer eens kans
ergens een paar nummertjes te
zingen (in een tweederangs eta
blissement in Detroit, om precies
te zyn) en wordt ontdekt. Zodanig
komt de vertegenwoordiger van 'n
platenmaatschappij onder de in
druk van zijn vocale kwaliteiten,
dat hij hem op staande voet een
contract aanbiedt.
En ook het volgende bedryf
vergt weinig van onze fantasie
er komt uit dit contract wat men
noemt een „hit" te voorschijn, een
Succes met een grote S, een pla-
tenverkoop met sneeuwbaleffect.
Om maar eens een titel te noe
men Cry (in de gebiedende wijs
enkelvoud heel eenvoudig: Huil),
het nummer waarin de tranen by
stromen tussen de regels door plon
sen. En als het ware met natuur-
Êeweld zyn daar de miljoenenop-
igen en zyn daar ook volle zalen. i§'
Van dat ogenblik af is Johnnie j|
Ray eigenlijk binnen, maar hij
gaat rustig voort. Met' huilen (in
zijn liedjes), met lachen (om hun
opbrengst), met optreden en opna-
men maken en tekstjes schrijven
en al wat maar meer van een pas
verschenen ster wordt verwacht. I|
Weldi'a sticht hij de N.V. Johnnie
Ray, maatschappij tot exploitatie
van zijn populariteit, die zijn naam M
leent aan sportkledingmagazijnen, n
zakdoekenfabrieken en warenhui-
zen enz. Men gaat „teardrop suits"
dragen en „crykerchiefs": tranen-
pakken en huildoekjes.
En om nu eens een enkel cijfer-
tje te noemen: Johnnie Ray ver-
diende in 1949 met moeite vyfhon-
derd dollars en in 1952 'n miljoen.
Van dit laatste bedrag bestond
rond 300.000 uit royalties van
grammofoonplaten. Dat was an-
i derhalf jaar nadat Capitol, één
van de bekendste merken en heus
I wel tuk op nu en dan een meeval-
lertje, in Johnnie geen brood had n
i gezien.
Tot zover 's mans levensloop, die n
zich overigens tot op de huidige n
dag langs dezelfde lijnen is blijven
voortbewegen.
Hoe Johnnie erin slaagt, al zijn
affaires op rolletjes te laten lo
pen hij heeft er heel wat ge
wiekste zakenlieden voor in touw
zou een hoofdstuk apart zijn.
En dat hij tussen de bedrijven door
ook nog weet te trouwen en te
scheiden, zijn hobbies uitleeft, zorg
draagt voor zijn ontspanning etc.,
raakt ons hier slechts zijdelings.
Vanwaar die koorts?
Vanwaar de koorts die door Ne
derland zindert nu de Cry Guy
zich In persoon gaat inlaten met
deze nuchtere contreien? Natuur-
Binnenkort, op 22 en 23
maart, zal Nederland kennis
maken met één van de merk
waardigste talenten die de
Amerikaanse amusementsin
dustrie sedert geruime tijd
heeft voortgebracht: Johnnie
Ray. Over hem, over zijn pijl
snelle carrière en zijn miljoe
nenbedrijf, maar bovenal over
zijn (onschuldige) invloed op
de jeugd van deze generatie,
gaat dit artikel.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIM
kettentechnlek verraoedelyk meer n
en vaker dan ooit. Zo'n tegenwicht
künnen zjj vinden in de vreemdste
liefhebberyen. Ook in het luisteren
naar Johnnie Ray, zyn hartstocli-
telyk snikken, zyn maanziekte en n
zyn piassery.
In het Palladium
Een paar jaar geleden heb ik er
een hele avond midden tussen ge-
zeten. Dat was in het Londense
palladium, waar de muren daver-
den van het gejuich, waar de meis-
jes bij tientallen maar wat graag p
op het podium hadden gezeten in-
plaats van ervoor, waar er een
paar flauw vielen van pure emotie
en waar, daarva,n ben ik rotsvast
overtuigd, ontelbare harten haast
in tweeën gebroken zijn. m
Voor de microfoon stond Johnnie
Ray, met achter zich het orkest
van de Skyrockets, Wat hij zong,
was niet eens zo erg belangrijk; Ik
herinner me allerlei toppunten van
sentimentaliteit, zoals „With these
hands". „A hundred years from
today"'en ook het veelgesmade
,Cry", dat hem zyn bijnaam heeft
lijk komt die niet alleen voort uit
de weerstanden die hy oproept en
die hem voor interviewers en foto
grafen tot zo'n heerlyk kluifje ma
ken. Er is een heel eenvoudige ver
klaring voor. Om haar in één
woord samen te vatten: de jeugd.
Soms kan het Amerikaans wel
eens vriendelyk zyn. Het begrip
„teenagers" is daar een voorbeeld
van. Het wekt associaties op met
paardestaartmeisjes en ltachelpyp-
broekjongetjes die in de onschuld
van hun jonge jaren onbezorgd'
door het leven dartelen. In wezen
omspant bet precies dezelfde cate
gorie die wjj veel minder elegant
(en doorgaans met zwaarwlchtiger
associaties) onze pubers noemen.
De teenagers hebben hun proble
men, zelfs, beter gezegd: zeker in
Amerika. Zy zoeken tegenwicht;
in een tyd van latente oorlogsdrei
ging, van waterstofbommen en ra-
Beslissend was de manier, waar-
op. Welnu, hy kronkelde zich in
de ingewikkeldste bochten waarin
ooit een mens verstrikt is geraakt,
liep stampvoetend heen en weer,
trok zichzelf aan zyn kraag opzy, n
viel byna op zyn knieën en rilde al
naar het hem inviel. En het kan
haast niet anders, of hy moet ech-
te tranen in zyn ogen gehad heb-
ben.
Daar in dat Palladium heb ik n
begrepen hoe het mogelyk is dat
in Amerika de Ray Fan Clubs
honderdduizenden leden kunnen
tellen, dat in Sidney Johnnie's kle-
ren haast in stukken zyn ge-
scheurd dat in Singapore een
brandscherm hem tegen zyn aan-
hangstertjes moest beschermen en
dat over heel de wereld „teen-
agers" hun laatste zakcentje kun-
nen opofferen voor zyn nieuwste
plaat.
Ze zijn. op hun manier, op hem
verliefd. Zoals ze vorig jaar weg
waren van Elvis Presley en mor-
gen ondersteboven zullen zijn van
weer een ander bedenksel uit het
onuitputtelijke arsenaal van de
amusementsindustrie. Wat mij
Aangaat: laat ze! Het verstand
komt met de jaren.
En wat Johnnie betreft (die trou-
wens al heel wat bezadigder ge-
worden is sinds die huilebalkerjj),
laat ook hem dan maar. Hij heeft,
bij al zijn zwakheden, getoond een
doorzetter van formaat te zijn. Dat s
hij het laatst lacht en het best
hem niet kwalijk ne- 1
Geneesmiddelenwet
16 april in Tweede Kamer
(Van onze parlementaire redacteur)
Het is niet mogelijk gebleken het
ontwerp-geneesmiddelenwet, in de
uitvoerige behandeling waarin de
Tweede Kamer woensdag is blijven
steken, nog voor het Paasreces voort
te zetten. De Kamer besloot donder
dag de debatten op 16 april te ver
volgen.
~öan en ooct
Sir Walter Scotts
„Quentin Durward"
Sir Walter Scotts „Quentin Dur
ward", roman uit het Bourgondische
land en naverteld door C. van Etfs-
den, zal evenals „Ivanhoe" ongetwij
feld vele lezers trekken en weten te
boeien. Want ridderlijkheid, adel, le
vende realiteit in de riddertijd, zijn
nog altijd begrippen, die velen aan
trekken. Deze sfeer van ridderlijkheid
en adel ademen Walter Scotts ro
mans.
Quentin Durward Is een Schotse
jongeling maar de geschiedenis zelf
speelt zich af in de toenmalige mach
tige Bourgondische landen, waar zich
een strijd ontwikkelt tussen Karei de
Stoute en koning Lodewijk XI.
Quentin Durward krijgt tot taak
om twee knappe jonge vrouwen naar
het hof van de bisschop in Luik te
brengen, wat natuurlijk de nodige
moeilijkheden oplevert en waarbij hij
verliefd raakt.
De foto's in het boek werden ont
leend aan de gelijknamige Metro Gold-
wyn Mayer film „Quentin Durward".
Het boek is uit de cultuurserie van
Ad. M. C. Stok Zuid-Hollandse Uit
gevers Maatschappij - Den Haag.
Aagtedijk 13 te Vizagapatam
Aagtelcerk 12 210 ml. zw van Mogadiscio
Aalsdijk 12 80 ml n van San Miguel
Abbekerk 10 te Takubar
Alcor 14 te Santos
Aldabl 13 te Hamburg
Alderamin 12 te Suez
AUoth 12 240 ml nno St. Pauls
Alamak 10 te Montevideo
Alnatl 12 te Buenos Aires
Alphard 14 te Montevideo
Alphacca 12 420 ml. no van Paramaribo
Alwaki 13 van Alexandrië n. Genua
Amstelbrug 8 te Karachi
Amsteldijk 14 van Le Havre n. Antwerpen
Amstelstad 13 te Genua
Ameland verw. 18 te Buenos Aires
Annenkerk 12 van Bremen n. Hamburg
Arendskerk 12 te Suez
Astrid Neass 12 20 ml zo Daedalus rif
Blitar 8 te Bangkok
Bloemfontein 13 van Das Palmas n.
Kaapstad
Boissevain 12 360 ml zwtw van Sabang
Bussem 12 45 ml. n van Kp. Bougaronl
Camerounkust p. 12.-Dakar
Callisto 12 375 ml n van Las Palmas
Caltex Leiden 13 te Suez
Caltex The Hague 12 155 ml o van Rottl
Caltex Rotterdam 12 van Sldon n. R'dam
Carillo 12 850 ml ono van Bermuda
Cartago 13 te Porto Barrios
Corilla 12 600 ml z van Str. Soenda
Cottiea 12 van New York n. Norfolk
Alhena 13 van Rio de Janeiro n. Vitoria
Alkaid 13 van Las Palmas n. Antwerpen
Aeneas 13 te Lissabon
Camltla 11 800 ml zto van Tahitu
Crania 12 600 ml zw Ouessant
Dalerdijk 12 te Londen
Diemerdijk 12 400 ml wzw v. Azoren
Dongedïjk 12 van Londen n. Curacao
Eemdijk 11 720 ml zzo v Kp. Race
Eenhoorn 12 te Skaramanga
Esso Amsterdam 12 190 ml nw van Perim
Friesland p. 12 Setubal
Garoet 11 te TandJ. Mani
Hoogkerk 12 700 ml o van Acenslon
Houtman 9 van Hongkong h. Singapore
Hulst 10 te Lissabon
Ivoorkust 14 te Pt. Noire
Japara 12 420 ml zwtw van Colombo
Joh. van Oldenbarnevelt 13 te Suez
828. Het gevoel, dat er iets niet
ln de haak was, werd steeds
sterker in piloot Storm. Het
was alsof een bovennatuurlijke
kracht langzaam maar zeker
zijn geestkracht trachtte te
breken en zijn wil te verlam
men. Haast werktuigelijk ver
richtten zijn lome handen hun
taak. In de koptelefoon klonk
voortdurend de steeds dringen
der wordende slem van de pi
loot van het Superfortress, dat
duizenden meters beneden
hem vloog: „Hallo, Storm. Kun
je mij verstaan? Is alles
O.K.?" De hoogtemeter wees
20.300 meter aan, maar toen
Arend dit wilde melden, kon
zijn stem geen geluid meer
voortbrengen., zijn tong leek
gezwollendreigde hem te
verstikken.. Toen verflauwde
het geluid van de smekende
roepstem in zijn oren om plaats
te maken voor een vreemde,
melodieuze zoemtoon, die gol
vend zoet en zacht zijn brein
binnendrongEn opeens....
was het een gedachte of een
stem uit de ruimte, die hem gebood:
„Kijk omhoog, man van de aarde". Willoos ge
hoorzaamde Arend en., zijn ogen sperden zich wijd
open..! Hoog boven hem, waar de ijle atmosfeer
verdrongen werd door de inktzwarte diepten van
het heelal en de sterren, vele malen groter dan hij
ze ooit in aardse' nachten aanschouwd had, hun
koude licht uitstraalden.zweefden drie reusach
tige, zilverglanzende, bijna ronde, schijven..!! Arend
keek zonder goed te beseffen wét hij zag. Het
laatste restje wilskracht ebde weg., het alarm
belletje binnen in hem zweeg.. De zoete melodieuze
golf toon drong vriendelijk: „Kom nade.r, kom na
der, man van de aarde". Het was alsof de Horzel
door een magnetische kracht omhooggetrokken
werd. Het laatste wat piloot Storm zag, was het
wijzertje van de hoogtemeter, dat als waanzinnig
rondtoldeToen werd alles zwart om hem heen.
Kabylia 12 70 ml z van Masira
Kelletia 12 te Kopenhagen
Kenia 12 330 ml w van Sabang
Khasiella 11 30 ml ozo v. Barbados
Kleldrecht 9 te Beira
Korenia 12 20 12 n 68 23 w
Kreeft 12 210 ml zw van Ouessant
Kylix 12 Kielerkanaal
Kalinga 12 450 ml ono van Panama
Kara 10 50 ml zw van Ouessant
Kalydon 10 te Naantalibaal
Korsicia 14 te 500 zw v. Azoren
Korovina 14 te Valparaiso
Kellia p. 13 Ouessant
Kryptos 12 van Port Said n. Frt. de Bouc
Langkoeas 9 te Soerabaja
Lemaire 12 te Hongkong
Lemsterkerk 12 te Damman
Lindekerk 8 te Bahrein
Loosdrecht 10 te Basra
Luna 12 te Ceuta
Marne Lloyd 12 te Philadelphia
Merwe Lloyd 11 te Damman
Mirzam-N. 10 te Casablanca
Montferland p. 12 Las Palmas
Munttoren 12 350 ml no van Montevideo
Musilloyd 9 te Hamburg
Mijdrecht 12 80 ml z van Kp. Comorin
Neass Commander p. 13 Kp. Bon
Nieuw-Amsterdam 14 te Kingston
Nieuw-Holland 13 van Colombo n.
Bombay
Ondina 12 225 ml zzo Formosa
Oosterkerk 12 te Bangkok
Oranje-Nassau 12 van Cuba n.
Prt. au Prince
Ouwerkerk 13 te Hamburg
Overijsel 11 05 51 n 80 38 o
Parkhaven 12 70 ml ono Vitoria
Rijn kerk 10 te Antwerpen
Ridderkerk 12 60 ml n. van MiniCoi
Rijndam 14 te Rotterdam
Rita 12 te Pladjoe
Roggeveen 17 verw. te Auckland
Schelpwij k 12 te San Lorenzo
Scherpendrecht 12 90 ml zo van Belawan
Schie 12 160 ml ozo Malta
Limburg 14 van Le Havre n. Marseille
Leopoldskerk 13 te Rotterdam
Lieve Vrouwekerk 12 te Basrah
Rempang 12 te Prt. Elisabeth
Maetsuycker 13 te Djakarta
Marlekerk 11 te Genua
Mellskerk 10 te Genua
Mataram 12 te Rotterdam
Schiedijk 13 van Rotterdam n. New York
Slamat 13 te Hamburg
Sommelsdijk 11 van Boston n.
Philadelphia
Stad Rotterdam 13 te Vlaardingen
Straat lombok D te Adelaide
Sumatra 12 te Suez
Tara 12 te St. Vincent
Tawali 7 te Hamburg
Teiamon 12 van Gonaives n. Philadelphia
Ternate 12 te Djakarta
Teucer 12 te Penang
Titus 13 van Kingston n. Pto Barrios
Tjiluwah 12 09 18 n 10 95 zo
Tomorl 11 te Singapore
Utrecht 13 te Belawan
Van Waerwijck 13 te Durban
Vasum p. 11 Gibraltar
Vivipara 12 145 ml. no van Santa Maria
Waterman 13 van Kaapstad naar
Walvisbaai
Willem Ruys 12 Suezkanaai
Witmarsum 12 650 ml ono van Bermuda
Wonogiri 9 te Khorramsnahr
Wonorato 13 van Cebu n. Singapore
Wonosari 13 van Cochin n. Djibouti
Zaankerk 11 te Tisingtao
Zeeland p. 13 Key West
Talisse 14 van Suez n. Ummsaid
Willem Barandsz 12 ln Zuidpoolgebied
Westerdam 10 te New-York
FEELLETON
HILLARY WAYNE
„Hier Is Gemma. Wil je geen bad
nemen Het water is goed op tempe
ratuur, zoals je weet, want je hebt
de hele dag op de ketel gelet. Doe
eens open kindlief; ik moet je iets
laten zien".
Lorraine, die hoegenaamd geen
animo voelde die avond nog meer te
praten, opende de deur op een kier.
„Och, je ziet blauw van de kou",
zei Gemma op bezorgde toon. „Mal
kind die je bent. Kijk dit eens. Me
vrouw Oi'ton heeft zoeven opgebeld
om te vragen of we de „Daily Swift"
al gezien hadden en heeft ons hun
exemplaar gestuurd. Je herinnert je
toch die jonge fotograaf wel?".
Lorraine nam de opengevouwen
krant aan en- zag de grote en bijzon
der duidelijke foto op een van de
binnenste pagina's. Het onderschrift
luidde: „Dr Gradus in afzondering"
en daarna volgde een relaas over al
len, aan wie thans de zorg voor dit
beroemde renpaard was toever
trouwd. Op de voorgrond prijkten
Martin en David met de heel trotse
mooie „Doe", terwijl Lorraine,
Gemma en Barbara als 't ware de
omlijsting vormden. „Als je ze heb
ben wilt, kun je ze houden", zei Gem
ma,
„O, neen", stamelde Lorraine. „Je
wilt ze zeker graag zelf bewaren".
„Waarom?" klonk het zelfvoldaan.
„Ik heb tenslotte de originelen".
Lorraine slaagde erin te glimlachen
n gaf de krant terug. „Dank je wel;
ik heb er heus geen behoefte aan",
verzekerde ze. „Iemand zoals ik, die
nu hier en dan daar is, heeft zo wei
nig ruimte".
Ze nam een flink warm bad en
voelde zich daarna lichamelijk veel
beter, maar nog lang nadat ze te bed
gegaan was, bleef 't in baar binnen
ste koud en somber. Toch viel ze be
trekkelijk snel in slaap en droomde,
dat zij .en Martin samen door een
laan liepen. Er gingen nog verschei
dene andere mensen in dezelfde rich
ting en er luidde ook een klok. Het
moest dus zondag zijn en ze begaven
zich naar de kerk van Foxwood; voor
hen uit liep mevrouw Fairey, onder
een grote, rijk met bloemen versierde
hoed.
„We hadden kunnen trouwen",
hoorde ze Martin zeggen, „maar nu
is het te laat".
„Waarom?" vroeg ze, terwijl een
angstig voorgevoel haar stap ver
traagde en toen antwoord uitbleef
zag ze dat mevrouw Fairey was blij
ven stilstaan en lachend kruimels om
zich heen strooide. Plotseling werd
een van de bloemen op haar hoed een
madeliefje, groter en groter en ver
anderde langzamerhand in een roos
en terwijl Lorraine, die toesnelde op
de wenk van een tot vinger vervormd
blaadje zag ze eensklaps Harold, die
eveneens lachend tegen de
enorme grafkelder van de familie
Leigh leunde.
Nu was 't alsof de wereld met don
derend geraas ineenstortte, maar
toen ze tot bewustzijn kwam lag ze
plat op de kamervloer. Ze herinnerde
zich, dat ze bij de rand van haar bed
had gelegen' en had blijkbaar, door
haar droom verschrikt, een verkeer
de beweging gemaakt.
Nog wat duizelig maar verder on
gedeerd, krabbelde ze overeind en
ogenblikkelijk daarna werd er op de
deur geklopt.
Lorraine. Hier is Martin. Wat is
er toch gebeurd?"
Ze sloeg haastig een peignoir om
en liep vol vertrouwen naar de deur.
Het was blijkbaar laat, want hij
stond al in zijn kamerjas.
„Ik ben uit bed gevallen", fluister
Advertentie
Maandag 24 maart 8 uur.
Dinsdag 25 maart
2.30 uur en 8 uur.
de ze. „Och, 't kwam weer door die
droom
„Die droom?" herhaalde hij zacht
jes. „Zou hij nu over zijn".
„O, ja. Het spijt me erg en vooral
nu iedereen zo moe is", antwoordde
ze berouwvol.
„Wacht een ogenblik", verzocht
Martin, ging weg en kwam enkele
ogenblikken later terug met wat be
schuit en een stuk kaas.
„Homeopathie", grinnikte hij even.
„Je hebt vandaag niet erg veel gege
ten".
Een ogenblik stond ze verbaasd
over de nuchterheid waarmee hij
haar ontsteltenis opvatte, maar wei
dra begreep ze, dat ze zich vergiste.
Zijn handelwijze had alleen ten doel,
haar tot de werkelijkheid terug te
brengen. Ze at dus een paar beschui
ten met kaas en voelde zich toen in
staat om weer rustig naar bed te
gaan.
Het incidentje was zo kalm verlo-'
pen dat hij althans dit hoopte ze
misschien er niet meer aan zou
denken. Hij moest vooral geen opge
wonden, onbeheerst persoontje ten
prooi aan nachtmerries en waanvoor
stellingen, in haar zien. De volgende
dag echter, na de lunch vroeger op
de morgen hadden ze nog niet met
elkaar kunnen praten volgde hij
haar naar de keuken en zei, haar een
sigaret aanbiedend:
,Neen, je gaat nu niet omwassen.
Dat doen David en ik straks wel,
maar op het ogenblik schrijft hij aan
(Advertentie)
l'. ol.. .1 I:
^^ollen'ó
Omlc Val Joncvrr
I 7.40 per liter
I ratil[iv slijter!!
1'ollcn \.V
«li... ni.-t
I M Jijln-
Pat, zodat we nu onder ons zijn. Zeg
eens, Lorraine, waarom speel je ver
stoppertje met mij Je bent toch niet
bang voor me, wel?"
„Bang?" herhaalde ze. „O, neen".
„Dan moet je, terwijl je hier bent,
proberen weer een gewoon mens te
worden", hernam hij ernstig. „Een
wat zonderlinge raad, nietwaar, uit
mijn mond, maar wanneer je je ver
blijf hier wilt beschouwen als een
soort respijt of als, overeenkom
stig mijn bedoeling, een soort wacht
kamer zul je bij je vertrek in
staat zijn, je normale leven te her
vatten".
„Praat niet aldoor over mijn ver
trek", viel ze hem enigszins scherp
in de rede. „Ik bèn hier nauwelijks".
(Wordt vervolgd)