Johnnie Ray: huilebalk die laatst lacht en het best het lit; KOUPIM PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer De noodlottige roos Waar zijn onze schepen? ZATERDAG 15 MAART 1858 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT. CAPITOL ,ZAG ER GEEN BROOD IN" Zijn onderneming maakt fabelachtige winsten (Van een medewerker) Er zyn van die gevallen waarin alleen het noemen van een naam al controversen oproept. Zo'n geval is dat van Johnnie Kay. Een van de meest omstreden fi guren uit de moderne showbusi ness. Evenzeer verafschuwd als verafgood. Idool van miljoenen „teenagers" over heel de wereld, steen des aanstoots voor miljoe nen anderen, lees: ouderen. Als we ons een ogenblikje af vragen wat voor vlees we hier in de kuip hebben, laten we dan beginnen met een paar f eiten te registreren. Dat ze thuishoren in de sfeer van het sprookje dat Werkelijkheid heet werd, dat ze ons confronteren met het Ge heim van de Tophit en ons niet temin de méns Johnnie Ray niet veel nader brengen, daaraan kan niemand iets veranderen. Wo zullen ze moeten nemen voor wat ze zyn, deze flitsjes uit het nabye verleden. Een tenger ietwat slungelig jongmens loopt op zijn zestiende weg van huis. bezeten van het idee zanger te worden. Vijf; zes jaar achtereen komt hij er eenvoudig niet aan te pas, waar hy het ook probeert. Hij scharrelt nauwelijks een zakcentje op, beurtelings als loopjongen, pianist, filmfigurant, pompbediende en manusje van al les in een restaurant. Het vervolg laat zich welhaast raden, want het herhaalt zich in Amerika met de regelmaat van 'n klok. Op een gegeven moment ziet Johnnie dan toch weer eens kans ergens een paar nummertjes te zingen (in een tweederangs eta blissement in Detroit, om precies te zyn) en wordt ontdekt. Zodanig komt de vertegenwoordiger van 'n platenmaatschappij onder de in druk van zijn vocale kwaliteiten, dat hij hem op staande voet een contract aanbiedt. En ook het volgende bedryf vergt weinig van onze fantasie er komt uit dit contract wat men noemt een „hit" te voorschijn, een Succes met een grote S, een pla- tenverkoop met sneeuwbaleffect. Om maar eens een titel te noe men Cry (in de gebiedende wijs enkelvoud heel eenvoudig: Huil), het nummer waarin de tranen by stromen tussen de regels door plon sen. En als het ware met natuur- Êeweld zyn daar de miljoenenop- igen en zyn daar ook volle zalen. i§' Van dat ogenblik af is Johnnie j| Ray eigenlijk binnen, maar hij gaat rustig voort. Met' huilen (in zijn liedjes), met lachen (om hun opbrengst), met optreden en opna- men maken en tekstjes schrijven en al wat maar meer van een pas verschenen ster wordt verwacht. I| Weldi'a sticht hij de N.V. Johnnie Ray, maatschappij tot exploitatie van zijn populariteit, die zijn naam M leent aan sportkledingmagazijnen, n zakdoekenfabrieken en warenhui- zen enz. Men gaat „teardrop suits" dragen en „crykerchiefs": tranen- pakken en huildoekjes. En om nu eens een enkel cijfer- tje te noemen: Johnnie Ray ver- diende in 1949 met moeite vyfhon- derd dollars en in 1952 'n miljoen. Van dit laatste bedrag bestond rond 300.000 uit royalties van grammofoonplaten. Dat was an- i derhalf jaar nadat Capitol, één van de bekendste merken en heus I wel tuk op nu en dan een meeval- lertje, in Johnnie geen brood had n i gezien. Tot zover 's mans levensloop, die n zich overigens tot op de huidige n dag langs dezelfde lijnen is blijven voortbewegen. Hoe Johnnie erin slaagt, al zijn affaires op rolletjes te laten lo pen hij heeft er heel wat ge wiekste zakenlieden voor in touw zou een hoofdstuk apart zijn. En dat hij tussen de bedrijven door ook nog weet te trouwen en te scheiden, zijn hobbies uitleeft, zorg draagt voor zijn ontspanning etc., raakt ons hier slechts zijdelings. Vanwaar die koorts? Vanwaar de koorts die door Ne derland zindert nu de Cry Guy zich In persoon gaat inlaten met deze nuchtere contreien? Natuur- Binnenkort, op 22 en 23 maart, zal Nederland kennis maken met één van de merk waardigste talenten die de Amerikaanse amusementsin dustrie sedert geruime tijd heeft voortgebracht: Johnnie Ray. Over hem, over zijn pijl snelle carrière en zijn miljoe nenbedrijf, maar bovenal over zijn (onschuldige) invloed op de jeugd van deze generatie, gaat dit artikel. IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIM kettentechnlek verraoedelyk meer n en vaker dan ooit. Zo'n tegenwicht künnen zjj vinden in de vreemdste liefhebberyen. Ook in het luisteren naar Johnnie Ray, zyn hartstocli- telyk snikken, zyn maanziekte en n zyn piassery. In het Palladium Een paar jaar geleden heb ik er een hele avond midden tussen ge- zeten. Dat was in het Londense palladium, waar de muren daver- den van het gejuich, waar de meis- jes bij tientallen maar wat graag p op het podium hadden gezeten in- plaats van ervoor, waar er een paar flauw vielen van pure emotie en waar, daarva,n ben ik rotsvast overtuigd, ontelbare harten haast in tweeën gebroken zijn. m Voor de microfoon stond Johnnie Ray, met achter zich het orkest van de Skyrockets, Wat hij zong, was niet eens zo erg belangrijk; Ik herinner me allerlei toppunten van sentimentaliteit, zoals „With these hands". „A hundred years from today"'en ook het veelgesmade ,Cry", dat hem zyn bijnaam heeft lijk komt die niet alleen voort uit de weerstanden die hy oproept en die hem voor interviewers en foto grafen tot zo'n heerlyk kluifje ma ken. Er is een heel eenvoudige ver klaring voor. Om haar in één woord samen te vatten: de jeugd. Soms kan het Amerikaans wel eens vriendelyk zyn. Het begrip „teenagers" is daar een voorbeeld van. Het wekt associaties op met paardestaartmeisjes en ltachelpyp- broekjongetjes die in de onschuld van hun jonge jaren onbezorgd' door het leven dartelen. In wezen omspant bet precies dezelfde cate gorie die wjj veel minder elegant (en doorgaans met zwaarwlchtiger associaties) onze pubers noemen. De teenagers hebben hun proble men, zelfs, beter gezegd: zeker in Amerika. Zy zoeken tegenwicht; in een tyd van latente oorlogsdrei ging, van waterstofbommen en ra- Beslissend was de manier, waar- op. Welnu, hy kronkelde zich in de ingewikkeldste bochten waarin ooit een mens verstrikt is geraakt, liep stampvoetend heen en weer, trok zichzelf aan zyn kraag opzy, n viel byna op zyn knieën en rilde al naar het hem inviel. En het kan haast niet anders, of hy moet ech- te tranen in zyn ogen gehad heb- ben. Daar in dat Palladium heb ik n begrepen hoe het mogelyk is dat in Amerika de Ray Fan Clubs honderdduizenden leden kunnen tellen, dat in Sidney Johnnie's kle- ren haast in stukken zyn ge- scheurd dat in Singapore een brandscherm hem tegen zyn aan- hangstertjes moest beschermen en dat over heel de wereld „teen- agers" hun laatste zakcentje kun- nen opofferen voor zyn nieuwste plaat. Ze zijn. op hun manier, op hem verliefd. Zoals ze vorig jaar weg waren van Elvis Presley en mor- gen ondersteboven zullen zijn van weer een ander bedenksel uit het onuitputtelijke arsenaal van de amusementsindustrie. Wat mij Aangaat: laat ze! Het verstand komt met de jaren. En wat Johnnie betreft (die trou- wens al heel wat bezadigder ge- worden is sinds die huilebalkerjj), laat ook hem dan maar. Hij heeft, bij al zijn zwakheden, getoond een doorzetter van formaat te zijn. Dat s hij het laatst lacht en het best hem niet kwalijk ne- 1 Geneesmiddelenwet 16 april in Tweede Kamer (Van onze parlementaire redacteur) Het is niet mogelijk gebleken het ontwerp-geneesmiddelenwet, in de uitvoerige behandeling waarin de Tweede Kamer woensdag is blijven steken, nog voor het Paasreces voort te zetten. De Kamer besloot donder dag de debatten op 16 april te ver volgen. ~öan en ooct Sir Walter Scotts „Quentin Durward" Sir Walter Scotts „Quentin Dur ward", roman uit het Bourgondische land en naverteld door C. van Etfs- den, zal evenals „Ivanhoe" ongetwij feld vele lezers trekken en weten te boeien. Want ridderlijkheid, adel, le vende realiteit in de riddertijd, zijn nog altijd begrippen, die velen aan trekken. Deze sfeer van ridderlijkheid en adel ademen Walter Scotts ro mans. Quentin Durward Is een Schotse jongeling maar de geschiedenis zelf speelt zich af in de toenmalige mach tige Bourgondische landen, waar zich een strijd ontwikkelt tussen Karei de Stoute en koning Lodewijk XI. Quentin Durward krijgt tot taak om twee knappe jonge vrouwen naar het hof van de bisschop in Luik te brengen, wat natuurlijk de nodige moeilijkheden oplevert en waarbij hij verliefd raakt. De foto's in het boek werden ont leend aan de gelijknamige Metro Gold- wyn Mayer film „Quentin Durward". Het boek is uit de cultuurserie van Ad. M. C. Stok Zuid-Hollandse Uit gevers Maatschappij - Den Haag. Aagtedijk 13 te Vizagapatam Aagtelcerk 12 210 ml. zw van Mogadiscio Aalsdijk 12 80 ml n van San Miguel Abbekerk 10 te Takubar Alcor 14 te Santos Aldabl 13 te Hamburg Alderamin 12 te Suez AUoth 12 240 ml nno St. Pauls Alamak 10 te Montevideo Alnatl 12 te Buenos Aires Alphard 14 te Montevideo Alphacca 12 420 ml. no van Paramaribo Alwaki 13 van Alexandrië n. Genua Amstelbrug 8 te Karachi Amsteldijk 14 van Le Havre n. Antwerpen Amstelstad 13 te Genua Ameland verw. 18 te Buenos Aires Annenkerk 12 van Bremen n. Hamburg Arendskerk 12 te Suez Astrid Neass 12 20 ml zo Daedalus rif Blitar 8 te Bangkok Bloemfontein 13 van Das Palmas n. Kaapstad Boissevain 12 360 ml zwtw van Sabang Bussem 12 45 ml. n van Kp. Bougaronl Camerounkust p. 12.-Dakar Callisto 12 375 ml n van Las Palmas Caltex Leiden 13 te Suez Caltex The Hague 12 155 ml o van Rottl Caltex Rotterdam 12 van Sldon n. R'dam Carillo 12 850 ml ono van Bermuda Cartago 13 te Porto Barrios Corilla 12 600 ml z van Str. Soenda Cottiea 12 van New York n. Norfolk Alhena 13 van Rio de Janeiro n. Vitoria Alkaid 13 van Las Palmas n. Antwerpen Aeneas 13 te Lissabon Camltla 11 800 ml zto van Tahitu Crania 12 600 ml zw Ouessant Dalerdijk 12 te Londen Diemerdijk 12 400 ml wzw v. Azoren Dongedïjk 12 van Londen n. Curacao Eemdijk 11 720 ml zzo v Kp. Race Eenhoorn 12 te Skaramanga Esso Amsterdam 12 190 ml nw van Perim Friesland p. 12 Setubal Garoet 11 te TandJ. Mani Hoogkerk 12 700 ml o van Acenslon Houtman 9 van Hongkong h. Singapore Hulst 10 te Lissabon Ivoorkust 14 te Pt. Noire Japara 12 420 ml zwtw van Colombo Joh. van Oldenbarnevelt 13 te Suez 828. Het gevoel, dat er iets niet ln de haak was, werd steeds sterker in piloot Storm. Het was alsof een bovennatuurlijke kracht langzaam maar zeker zijn geestkracht trachtte te breken en zijn wil te verlam men. Haast werktuigelijk ver richtten zijn lome handen hun taak. In de koptelefoon klonk voortdurend de steeds dringen der wordende slem van de pi loot van het Superfortress, dat duizenden meters beneden hem vloog: „Hallo, Storm. Kun je mij verstaan? Is alles O.K.?" De hoogtemeter wees 20.300 meter aan, maar toen Arend dit wilde melden, kon zijn stem geen geluid meer voortbrengen., zijn tong leek gezwollendreigde hem te verstikken.. Toen verflauwde het geluid van de smekende roepstem in zijn oren om plaats te maken voor een vreemde, melodieuze zoemtoon, die gol vend zoet en zacht zijn brein binnendrongEn opeens.... was het een gedachte of een stem uit de ruimte, die hem gebood: „Kijk omhoog, man van de aarde". Willoos ge hoorzaamde Arend en., zijn ogen sperden zich wijd open..! Hoog boven hem, waar de ijle atmosfeer verdrongen werd door de inktzwarte diepten van het heelal en de sterren, vele malen groter dan hij ze ooit in aardse' nachten aanschouwd had, hun koude licht uitstraalden.zweefden drie reusach tige, zilverglanzende, bijna ronde, schijven..!! Arend keek zonder goed te beseffen wét hij zag. Het laatste restje wilskracht ebde weg., het alarm belletje binnen in hem zweeg.. De zoete melodieuze golf toon drong vriendelijk: „Kom nade.r, kom na der, man van de aarde". Het was alsof de Horzel door een magnetische kracht omhooggetrokken werd. Het laatste wat piloot Storm zag, was het wijzertje van de hoogtemeter, dat als waanzinnig rondtoldeToen werd alles zwart om hem heen. Kabylia 12 70 ml z van Masira Kelletia 12 te Kopenhagen Kenia 12 330 ml w van Sabang Khasiella 11 30 ml ozo v. Barbados Kleldrecht 9 te Beira Korenia 12 20 12 n 68 23 w Kreeft 12 210 ml zw van Ouessant Kylix 12 Kielerkanaal Kalinga 12 450 ml ono van Panama Kara 10 50 ml zw van Ouessant Kalydon 10 te Naantalibaal Korsicia 14 te 500 zw v. Azoren Korovina 14 te Valparaiso Kellia p. 13 Ouessant Kryptos 12 van Port Said n. Frt. de Bouc Langkoeas 9 te Soerabaja Lemaire 12 te Hongkong Lemsterkerk 12 te Damman Lindekerk 8 te Bahrein Loosdrecht 10 te Basra Luna 12 te Ceuta Marne Lloyd 12 te Philadelphia Merwe Lloyd 11 te Damman Mirzam-N. 10 te Casablanca Montferland p. 12 Las Palmas Munttoren 12 350 ml no van Montevideo Musilloyd 9 te Hamburg Mijdrecht 12 80 ml z van Kp. Comorin Neass Commander p. 13 Kp. Bon Nieuw-Amsterdam 14 te Kingston Nieuw-Holland 13 van Colombo n. Bombay Ondina 12 225 ml zzo Formosa Oosterkerk 12 te Bangkok Oranje-Nassau 12 van Cuba n. Prt. au Prince Ouwerkerk 13 te Hamburg Overijsel 11 05 51 n 80 38 o Parkhaven 12 70 ml ono Vitoria Rijn kerk 10 te Antwerpen Ridderkerk 12 60 ml n. van MiniCoi Rijndam 14 te Rotterdam Rita 12 te Pladjoe Roggeveen 17 verw. te Auckland Schelpwij k 12 te San Lorenzo Scherpendrecht 12 90 ml zo van Belawan Schie 12 160 ml ozo Malta Limburg 14 van Le Havre n. Marseille Leopoldskerk 13 te Rotterdam Lieve Vrouwekerk 12 te Basrah Rempang 12 te Prt. Elisabeth Maetsuycker 13 te Djakarta Marlekerk 11 te Genua Mellskerk 10 te Genua Mataram 12 te Rotterdam Schiedijk 13 van Rotterdam n. New York Slamat 13 te Hamburg Sommelsdijk 11 van Boston n. Philadelphia Stad Rotterdam 13 te Vlaardingen Straat lombok D te Adelaide Sumatra 12 te Suez Tara 12 te St. Vincent Tawali 7 te Hamburg Teiamon 12 van Gonaives n. Philadelphia Ternate 12 te Djakarta Teucer 12 te Penang Titus 13 van Kingston n. Pto Barrios Tjiluwah 12 09 18 n 10 95 zo Tomorl 11 te Singapore Utrecht 13 te Belawan Van Waerwijck 13 te Durban Vasum p. 11 Gibraltar Vivipara 12 145 ml. no van Santa Maria Waterman 13 van Kaapstad naar Walvisbaai Willem Ruys 12 Suezkanaai Witmarsum 12 650 ml ono van Bermuda Wonogiri 9 te Khorramsnahr Wonorato 13 van Cebu n. Singapore Wonosari 13 van Cochin n. Djibouti Zaankerk 11 te Tisingtao Zeeland p. 13 Key West Talisse 14 van Suez n. Ummsaid Willem Barandsz 12 ln Zuidpoolgebied Westerdam 10 te New-York FEELLETON HILLARY WAYNE „Hier Is Gemma. Wil je geen bad nemen Het water is goed op tempe ratuur, zoals je weet, want je hebt de hele dag op de ketel gelet. Doe eens open kindlief; ik moet je iets laten zien". Lorraine, die hoegenaamd geen animo voelde die avond nog meer te praten, opende de deur op een kier. „Och, je ziet blauw van de kou", zei Gemma op bezorgde toon. „Mal kind die je bent. Kijk dit eens. Me vrouw Oi'ton heeft zoeven opgebeld om te vragen of we de „Daily Swift" al gezien hadden en heeft ons hun exemplaar gestuurd. Je herinnert je toch die jonge fotograaf wel?". Lorraine nam de opengevouwen krant aan en- zag de grote en bijzon der duidelijke foto op een van de binnenste pagina's. Het onderschrift luidde: „Dr Gradus in afzondering" en daarna volgde een relaas over al len, aan wie thans de zorg voor dit beroemde renpaard was toever trouwd. Op de voorgrond prijkten Martin en David met de heel trotse mooie „Doe", terwijl Lorraine, Gemma en Barbara als 't ware de omlijsting vormden. „Als je ze heb ben wilt, kun je ze houden", zei Gem ma, „O, neen", stamelde Lorraine. „Je wilt ze zeker graag zelf bewaren". „Waarom?" klonk het zelfvoldaan. „Ik heb tenslotte de originelen". Lorraine slaagde erin te glimlachen n gaf de krant terug. „Dank je wel; ik heb er heus geen behoefte aan", verzekerde ze. „Iemand zoals ik, die nu hier en dan daar is, heeft zo wei nig ruimte". Ze nam een flink warm bad en voelde zich daarna lichamelijk veel beter, maar nog lang nadat ze te bed gegaan was, bleef 't in baar binnen ste koud en somber. Toch viel ze be trekkelijk snel in slaap en droomde, dat zij .en Martin samen door een laan liepen. Er gingen nog verschei dene andere mensen in dezelfde rich ting en er luidde ook een klok. Het moest dus zondag zijn en ze begaven zich naar de kerk van Foxwood; voor hen uit liep mevrouw Fairey, onder een grote, rijk met bloemen versierde hoed. „We hadden kunnen trouwen", hoorde ze Martin zeggen, „maar nu is het te laat". „Waarom?" vroeg ze, terwijl een angstig voorgevoel haar stap ver traagde en toen antwoord uitbleef zag ze dat mevrouw Fairey was blij ven stilstaan en lachend kruimels om zich heen strooide. Plotseling werd een van de bloemen op haar hoed een madeliefje, groter en groter en ver anderde langzamerhand in een roos en terwijl Lorraine, die toesnelde op de wenk van een tot vinger vervormd blaadje zag ze eensklaps Harold, die eveneens lachend tegen de enorme grafkelder van de familie Leigh leunde. Nu was 't alsof de wereld met don derend geraas ineenstortte, maar toen ze tot bewustzijn kwam lag ze plat op de kamervloer. Ze herinnerde zich, dat ze bij de rand van haar bed had gelegen' en had blijkbaar, door haar droom verschrikt, een verkeer de beweging gemaakt. Nog wat duizelig maar verder on gedeerd, krabbelde ze overeind en ogenblikkelijk daarna werd er op de deur geklopt. Lorraine. Hier is Martin. Wat is er toch gebeurd?" Ze sloeg haastig een peignoir om en liep vol vertrouwen naar de deur. Het was blijkbaar laat, want hij stond al in zijn kamerjas. „Ik ben uit bed gevallen", fluister Advertentie Maandag 24 maart 8 uur. Dinsdag 25 maart 2.30 uur en 8 uur. de ze. „Och, 't kwam weer door die droom „Die droom?" herhaalde hij zacht jes. „Zou hij nu over zijn". „O, ja. Het spijt me erg en vooral nu iedereen zo moe is", antwoordde ze berouwvol. „Wacht een ogenblik", verzocht Martin, ging weg en kwam enkele ogenblikken later terug met wat be schuit en een stuk kaas. „Homeopathie", grinnikte hij even. „Je hebt vandaag niet erg veel gege ten". Een ogenblik stond ze verbaasd over de nuchterheid waarmee hij haar ontsteltenis opvatte, maar wei dra begreep ze, dat ze zich vergiste. Zijn handelwijze had alleen ten doel, haar tot de werkelijkheid terug te brengen. Ze at dus een paar beschui ten met kaas en voelde zich toen in staat om weer rustig naar bed te gaan. Het incidentje was zo kalm verlo-' pen dat hij althans dit hoopte ze misschien er niet meer aan zou denken. Hij moest vooral geen opge wonden, onbeheerst persoontje ten prooi aan nachtmerries en waanvoor stellingen, in haar zien. De volgende dag echter, na de lunch vroeger op de morgen hadden ze nog niet met elkaar kunnen praten volgde hij haar naar de keuken en zei, haar een sigaret aanbiedend: ,Neen, je gaat nu niet omwassen. Dat doen David en ik straks wel, maar op het ogenblik schrijft hij aan (Advertentie) l'. ol.. .1 I: ^^ollen'ó Omlc Val Joncvrr I 7.40 per liter I ratil[iv slijter!! 1'ollcn \.V «li... ni.-t I M Jijln- Pat, zodat we nu onder ons zijn. Zeg eens, Lorraine, waarom speel je ver stoppertje met mij Je bent toch niet bang voor me, wel?" „Bang?" herhaalde ze. „O, neen". „Dan moet je, terwijl je hier bent, proberen weer een gewoon mens te worden", hernam hij ernstig. „Een wat zonderlinge raad, nietwaar, uit mijn mond, maar wanneer je je ver blijf hier wilt beschouwen als een soort respijt of als, overeenkom stig mijn bedoeling, een soort wacht kamer zul je bij je vertrek in staat zijn, je normale leven te her vatten". „Praat niet aldoor over mijn ver trek", viel ze hem enigszins scherp in de rede. „Ik bèn hier nauwelijks". (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 9