DE KERKEN
PILOOT STORM ontvoerd in de stratosfeer
De noodlottige roos
&ir€ötnin
maatschappij
„Echt geestelijk leven zoekt steeds
naar eigentijdse vormen"
Geen enthousiasme voor voettocht
r
Van en voor de boekenplank
vJ
DUNDRUK-UITGAVE VAN
VEELGELEZEN „MERIJNTJES"
Gillette
VRIJDAG 14 MAART 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
13
de
Een hervormd predikant houdt
ln Veendam, zo schrijft de Leeu
warder Courant, een jeugddienst
van ongewoon karakter. Hij Iaat
In de dienst een jazztrio optreden,
laat het gezang begeleiden door
plano en trompet en laat ook
grammofoonplaten draaien. Na
tuurlijk is er hier en daar wel eni
ge verbazing. Er is óók veront
waardiging.'
En daarmee zitten we dan mid
den in het debat. De kerk is, be
hoort althans te zijn, bij uitstek
de plaats van stijl, van traditie,
van ae vele generaties overduren-
de gewoonten; zij vernieuwt zich
echter ook aanhoudend, past zich
aan, ondergaat de invloed van de
tijd, krijgt een eigen, dikwijls na
tionaal karakter.
Meer dan ooit botsen in onze
tijd oud en nieuw. Een hervormd
predikant bepleit in een preek het
goed recht van de dans en krijgt
daarom zijn ontslag als gods
dienstleraar aan een chr. middel
bare school. Op de hervormde sy
node protesteert de classis Har
derwijk tegen de opvoering, vaak
in kerkelijk verband, van religi
euze toneelspelen. Uit de hervorm
de kerk van Voorburg moet het
drieluik weggenomen worden om
dat het er in esthetisch opzicht
niet past. Over de schilderingen
van Karei Appel ln de hervormde
Paaskerk te Zaandam is al maan
den heel wat te doen. Het lijstje
zou nog veel langer gemaakt kun
nen worden.
Hoe meer behoudend een be-
faaide groepering is ingesteld,
oe meer moeilijkheden men thans
krijgt te verwerken. In gerefor
meerde kringen moest men in de
19de eeuw niets van „gezangen"
hebben; nu voert men ze in de ene
kerkelijke formatie in, terwijl de
andere er nog steeds een uiting
van „modernisme" in ziet.
Wie denkt dat dit alles een ken
merk van het zo gevarieerde pro
testantisme is, heeft het mis. In
de R.K. Kerk doet zich hetzelfde
verschijnsel voor, zij het op een
eigen wijze. Het zou helemaal niet
moeilijk zijn op een overeenkom
stige ontwikkeling der gedachten
in de Islam, het Boeddhisme en
het Hindoeisme te wijzen.
Toen kardinaal Frings ln Keu
len dit jaar op Aswoensdag zijn
traditionele bijeenkomst met kun
stenaars hield, heeft de bekende
orkestleider Kurt Edelhagen zich
zeer duidelijk uitgesproken voor
meer godsdienstige jazzmuziek in
de kerk. Hij had kunnen verwij
zen naar de Anglicaanse predikant
Beaumont, die daar in Londen in
zijn jeugddiensten al lang mee is
begonnen en die daardoor heel wat
jongeren heeft getrokken. Trou
wens, in eigen land, in Rotterdam,
weet men in dit opzicht ook al van
een zeer geslaagd experiment.
En waarom ook niet? De
kerk behoort voor alles een ju
belende schare te zijn en geen
verzameling van brave slaap
mutsen. Wie ooit Mahalia
Jackson haar gospelsongs in
een kerk hoorde zingen, werd
toen vast tot iets van jaloers
heid bewogen. William Booth
h'eeft geweten dat zang, mu
ziek en tamboerijn iets kunnen
losmaken waartoe woorden
kennelijk niet in staat zijn.
In Duitsland kent men al een
„jazzkapelaan". Hier te lande
zijn de negrospirituals voor ve
len steeds meer een geestelijk
bezit geworden. Neen, wij wil
len geen kitsch, geen snobis
me, geen concessie aan goed
koop amusement in de kerk.
Maar echt geestelijk leven
zoekt voortdurend eigentijdse
vormen.
Amerika steunt zending
in katholieke Z.-Amerika
Zuid-Amerika, waar een derde
>an alle katholieken, althans ka
tholiek gedoopten, van geheel de
wereld woont, zo meldt Katholiek
Archief, beschikt over 32.035
priesters op 155 miljoen katholie
ken, maar net aantal protestantse
zendelingen moet thans reeds op
16.000 op 5 miljoen protestanten
worden geschat volgens de recen
te opgave van het College voor
Zuid-Amerika te Leuven.
Volgens deze zelfde gege
vens. worden de protestantse
activiteiten vooral gesteund
door kapitalen uit de Verenig
de Staten. De zendelingen be
schikken over zeer moderne
vervoersmiddelen en over een
steeds groter aantal radio-pos
ten.
De inspanning der Katholieke
Kerk tegenover de enorme pries
ternood blijft echter voorlopig nog
zeer ten achter, ondanks de her
haalde aansporingen van de H.
Stoel en de beroepen van de bis
schoppen in die landen op Europa,
zo gaat het bericht verder. Van
de ene kant hebben tal van kloos
terorden en congregaties zich be
reid verklaard meer priesters naar
Zuid-Amerika te zenden, van de
andere kant ontwaakt er ook bij
de seculiere geestelijkheid bereid
heid in die bedreigde gebieden te
werken.
In navolging van de
bekende jaarlijkse
Pinkster-bedevaart
van Parijse studenten
naar Chartres, eer
tijds door Charles Pé-
guy in het leven ge
roepen, is onder lei
ding van pater P. P.
J. Verkoelen O. M. I.
een comité tot het
houden van een „voet
tocht" naar Den
Bosch georganiserd.
Dit comité heeft alle
r.-k. eindexamen-kan
didaten van Neder
land opgeroepen tot
een driedaagse ge-
spreksbedevaart te
voet naar de Lieve
Vrouw van Den Bosch
waarbij de deelne
mers onder leiding
van leraren, dichters
en kunstschilders ge
sprekken zouden hou
den over het onder
werp „Zij en hij zijn
als jij".
Het initiatief van de
ze voettocht blijkt
vooral bij de jeugd in
hot westen des lands
weinig adhesie te heb
ben gevonden; het
aantal opgaven van
daaruit is vrijwel ni
hil.
Dit meldt het r.-k.
weekblad „De Ba
zuin", dat met de
mededeling niet vol
staat, doch tegelijker
tijd een open brief
publiceert, waarin
leerlingen van het
Haarlemse r.-k. Trini-
teitslyceum hun be
zwaren tegen de voet
tocht kenbaar hebben
gemaakt.
Uit de open brief
blijkt, dat de Haar
lemse jongeren het
imiteren van 't Fran
se voorbeeld „gefor
ceerd" en „gekun
steld" vinden. Zij wij
zen het beroep op een
„romantische geest"
van de hand. De ro
mantische beschrij
ving van maaltijden
van snert en stamp
pot" en van 't nacht
verblijf in boerderijen
en schuren past niet
bij een tijd waarin de
woningnood schrikba
rend en twee-derde
van de mensheid on
dervoed is.
Het gesprek-thema
heeft verder niets
specifieks katholieks.
Men zag veel liever,
dat er eens gespro
ken werd over b.v. de
oorzaken van en de
remedies tegen ge
loofsafval, over de
aan te nemen houding
bij een eventuele com
munistische overheer
sing, over verouderde
instellingen en ge
bruiken, over de leer
der kerk in betrek
king tot de verschil
lende wetenschappen.
Een uiterst interes
sante reactie! In-
plaats van te schrik
ken, zouden de voet
tocht-initiatiefnemers
trots moeten zijn op
zo'n zuiver reageren
de jeugd....
(Advertentie)
Onreinheden in Uw bloed
Teroorxaben die
Uenmntiiehe Pijnen.
Daarom sal so'n bloodxuiuorondo
Iruichonkuttr goad doen.
'n Heerlijke gewaarwording dat be
vrijdende gevoel dat over U komt,
naarmate de aansporende werking
van Kruschen's zes minerale zouten
zich op lever, nieren en ingewanden
doet gelden en zo uw bloed sneller
gaat stromen. Stramheid en pijn val
len als 't ware van U af en ge voelt
Uzelf allengs weer helemaal de oude.
Vraag Kruschen bij uw apotheker of
drogist.
Ruim 100 Bulgaren zijn woensdag
onderscheiden wegens hun deelne
ming aan de Spaanse burgeroorlog
en de Franse verzetsbeweging, aldus
heeft radio-Sofia gemeld.
Onder de gedecoreerden bevinden
zich de eerste plaatsvervangende pre
mier Dampanow, de minister van de
fensie, generaal Pantsjewski en de
minister van buitenlandse zaken,
Loekanow. Volgens de radiozender
hebben ongeveer 400 Bulgaren deel
genomen aan de Spaanse burgeroor
log van 1936 tot 1939.
15 maart
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
HOOG EN LAAG WATER
Brussel kandidaat voor
Olympische spelen 1964
Het ls thans zeker dat de stad Brus
sel zich kandidaat stelt voor de orga
nisatie van de Olympische zomerspe
len in 1964. Hierover heeft woensdag
morgen een bespreking plaats gehad
tussen het gemeentebestuur en het
bestuur van het Belgisch Olympisch
Comité.
Het B.O.C. zal de kandidaatuur van
Brussel ter kennis brengen van het
Internationale Olympische Comité.
Korfbal
K.N.K.B.-POOLWEDSTRIJDEN
LutoKoog Zaandijk (1); Wester
kwartierAllen Weerbaar (1); Roh-
daArchipel (1); SamosBlauw Wit
(2); SpangenDie Haghe (2); Ons
EibernestHet Zuiden (1); Friso
N.K.C. (1); Vitesse—V.K.C. (1);
Wordt KwiekL.D.O. (1); Vios—
Hermes (3); A.K.C.—Z.K.C. (2); D.
O.S.Rlgterbleek (2).
RESERVE-WEDSTRIJDEN
Na&sHellas (1); H.K.C.Rapiditas
(2); DetoEindhoven (1); Organon-
Sportlust (2); QuickDeetos (2);
Vicus OriëntusRegenboog (1); Va-
daSteeds Hoger (1).
TWEEDE KLAS K.N.K.B.
ZwerversReady (3); Zuiderkwar
tier— H.S.V. (2).
BELANGRIJKE HERDRUKKEN
Literaire Pockets
zijn prijzenswaard.
Talrijk zijn de herdrukken van
foede boeken die dit seizoen weer van
e persen komen. Allereerst is daar
een fraaie uitgave in twee delen van
de „Merijntje Gijzen"-cyclus van
M. de Jong. Deel I, Merijntje Gijzen»
Jeugd, bevat „Het Verraad", „Fliere
fluiters oponthoud", „Onnozele kinde-
rijntje Gijzens jonge jaren de delen:
„De grote zomer", „De goede dood",
„Het boze gerucht" en „Een knaap
wordt man". Het is een dundruk-ult-
6ave van Queritlo in verzorgde witte
nnen bandjes. Mogelijk zijn de „Me-
rijntjes" wel de meest gelezen en ge-
Advertentie)
nap
10.49 1.53
11.16 1.70
11.34 1.68
11.34
12.08
-f nap
23.28 1.43
23.56 1.60
1.08
1.26
4.52
5.16
5.12
5.19
1.71
1.85
1.42
1.61
17.34
18.00
17.52
18.05
Vrouwen
zien meer
dan U
denkt
Zo hebben wij gauw in de gaten of een man weet hoe het hoort,
of hij schoon, fit en fris is en er goed verzorgd uitziet, 's avonds
nog net zo als 's morgens. Ik bedoel een man die zich
scheert met
water, zeep en blauwe
Elke man die zich met Gillette
scheert, kent dat heerfijke «chone. frisse
gevoel, dat de gehele dag blijft Haal
ook meteen Uw pakje Blauwe Gillette.
stuks 75 ct.
'...Gillette scheercrème is het beste!
m
827. En het had er alle schijn
van, dat degenen, die hun wed
denschappen op piloot Storm
afgesloten hadden, aan het
langste eind zouden trekken,
want reeds kwam het bericht
door, dat hij de 19,5 kilometer
gepasseerd was. Dit betekende,
dat de Horzel het oude record
reeds geëvenaard had, dat op
naam stond van de Bristol-
testpiloot Walter Glbb, die met
zijn Britse „Canberra"-straal-
bommenwerper een hoogte van
19 406 meter bereikte. Dat
bracht een hele opschudding
teweeg in de gelederen van de
vliegtuigexperts, beneden op
Tarmac.
Buck Ryan kon zijn vreugde
nauwelijks baas. „Heb ik het
niet gezegd?", brulde hij als
maar en stond daarbij de ar
me Sandra onhoffelijk dooreen
te schudden. „Die duivel van
een Storm bokst 't voor elkaar,
wat een vliegerl Wat een kei!"
Arend wist natuurlijk niets van
al die heftige en ontroerende
tonelen, die zich ver beneden
hem afspeelden, doch hij kon er zich wel een vage de tanks nog meer dan half vol waren. Gestadig nauwelijks aan zijn wil. Ergens diep in zijn binnen-
voorstelllng van maken. Glimlachend nam hU de klom de Vliegende Driehoek hoger en alles was ln ste rinkelde een alarmbelletjeHet zweet brak
gelukwensen van de B-29-gezagvoerder ln ont- orde. hem aan alle kanten uit. Koortsachtig controleerde
vangst. Ja, wés alles wel ln orde? Arend betrapte zich er hij zijn zuurstofapparaat en de drukmeter van zijn
„We gaan rustig door!", antwoordde hij, terwijl opeens op, dat hij zat te dromen. Zijn gedachten stratosfeerpak, maar alles functioneerde uitstekend,
een blik op de brandstofmeter hem vertelde, dat werden traag en zijn ledematen gehoorzaamden
En toch..
liefde boeken te onzent, en velen zul
len dan ook weer opnieuw genieten
van deze verzorgde, prettig hanteer
bare editie.
Querldo bracht bovendien een paar
herdrukken in de Salamander-reeks,
n.l. „De overnachting" van Jeanne
van Schalk-Willing en S. Vestdijk, een
brievenboek van twee bekende auteurs
over de liefde, „Mijn aap schreit" en
„Het euvel Gods" van Albert Helman,
waarvan vooral het eerste zeer na
vrante verhaal algemeen bewonderd
werd en wordt, „Goud onder golven",
een der weinige niet-Amsterdamse ro
mans van de ras-Amsterdammer Jan
Mens (hoofdpersoon is Leeghwater,
de 17de-eeuwe drooglegger van de
Beemster) en „Wampie" de roman
van een zorgeloze zomer, een vrolijke
geschiedenis van A. den Doolaard.
In de bekende Romulus-editle ver
scheen bil J. M. Meulenhoff te Am
sterdam ae \aerde druk van het tragi
sche en aangrijpende boek „De grau
we vogels" van Arthur van Schendel,
en dezelfde uitgeverij brengt een
i nieuwe editie van „De nacht der Gi
rondijnen", het geschenk van de boe
kenweek van dit jaar, waarmee prof.
J. Presser de Van der Hoogtprijs ver
wierf. Een aangrijpend verhaal over
een joods doorgangskamp in de laat
ste wereldoorlog, ingeleid door Abel
Herzberg. (Serie „De Eik").
Dan nog twee Literaire Pockets
van de Bezige Bij te Amsterdam;
de kleine, uiterst boelende roman
„Het zwarte licht" van Harry Bu-
lisch (derde druk) en de tweede
druk van de geruchtmakende gero
mantiseerde autobiografie „Zolang
te water" van Simon Vinkenoog.
Dit laatste boek is voorzien van
een kleine dertig dichtbedrukte pa
gina's citaten uit besprekingen,
hetgeen pretentieus aandoet, te
meer omdat „Zolang te water" een
Interessant en Aveerbaar boekje is.
dat helemaal geen stutten en lief
desverklaringen nodig heeft.
De Litera'rn Pockets van de Be
zige Bij zijn de keurigst verzorgde
pockets die er verschijnen. Goed
koop, goed en smaakvol van uit
voering. het gaat hier eens voor
éénmaal samen.
Kunst- en toneelkritieken plus
„Naar bet hem leek."
Driemaal een „Ooievaar"
W. Jos de Gruyter ls een kunstcriti
cus, van wiens hand in het Haagse
dagblad. „Het Vaderland", talloze
kritieken en beschouwingen over de
kunst in het algemeen en over de
beeldende kunst In het bijzonder zjjn
verschenen. Een aantal van die be
schouwingen nu is gebundeld in een
..Ooievaar"-boekje van de uitge\'erij
Bert Bakker/Daamen N.V. te Den
Haag, zodat de geïnteresseerde ken
nis kan nemen van De Gruyters
denkwijze over Edvard Munch, Char
ley Toorop, Piet Ouborg. Hokusai,
Humor in het affiche, Parjjs, het
vraagstuk der kunstwaardering en
nog velerlei zaken meer. Ter aan
moediging diene. dat de auteur be
schikt over een vlotte pen en een
scherp en veelal zuiver inzicht in de
materie. Het boekje heet „Schouwend
oog".
Een andere „Ooievaar", uitgegeven
onder de titel „Na afloop", bevat to
neelkritieken, zoals die door Jeanne
van SchaikWilling geschreven wer
den in het weekblad „De Groene" en
waarvan zij zelf in de inleiding o.m.
zegt: „De opdracht aan mij verstrekt
door de redactie van mijn AA-eekblad,
is niet kritieken te leveren in de
strikte zin, maar te proberen de ge
dachten en gevoelens, in mij gewekt,
door iets dat met het toneel in be
trekking staat, in kleine essays te
vatten". Welnu, in „Na afloop" kan
men te kust en te keur te gast gaan
in deze essays, die echter loeh voor
het grootste deel toneelbeschouwin-
fen zonder meer bleven. Lezenswaar-
ige beschouwingen overigens.
Een derde nieuwe „Ooievaar" is
voorts „Naar het hem leek", een in
leiding tot Shakespeare in vijf brie
ven door dr. A. G. H. Bachrach, hoog
leraar aan de Rijksuniversiteit te
Leiden, met tekeningen van de schrij
ver. Voor de liefhebber een kostelijk
Averkje, Avaarin zowel de figuur, maar
vooral de werken van de klassieke
toneelschrijver op oorspronkelijke Avïj-
ze, indringend worden belicht.
FEULLET0N
HILLARY WAYNE
„O, Martin, is je moeder
„Ja, ze verdronk toen ze probeer
de het kind van tante Lil te redden.
Ik ben nog tijdig door iemand an
ders uit het water gehaald. Vermoe
delijk heeft oom Joey zich uit dank
baarheid met mijn opvoeding belast.
In elk geval heeft mijn vader nooit
enig teken gegeven, dat hij me te
rug wilde hebben."
„En je zei, dat je oom driemaal ge
trouwd is geweest?"
„Ja. Je moet Aveten, dat tante Lil
enkele dagen na de overstroming is
gestorven 't Was volslagen hopeloos;
ze is nooit meer tot bewustzijn geko
men en heeft dus ook niet geweten,
dat haar Tony was omgekomen. Gem
ma's zuster 'zorgde voor me; ze had
een baan in de buurt en oom Joey
kende haar heel goed. Na een tijdje
trouAvde h\j met haar, zodat Gemma
en ik min of meer samen opgroeiden
Na de oorlog met Japan, toen ik als
verder ongeschikt uit het leger ont
slagen werd, kAvam ztf ook Aveer thuis
Och," ging h(j schouderophalend voort
„ik had een wond aan het been, die
wel wat ongemak, veroorzaakte maat'
toen nog hoegenaamd geen idee, Avat
me boven 't hoofd hing. Zo, dat is
het hele verhaal. May, Gemma's zus
ter, is jong gestorven en te zjjner tijd
is de ouwe baas maar wéér in 't hu-
Avelijksbootje gestapt
Lorraine bleef zAv\jgen; ze dacht
aan het kind en de beide eveneens zo
noodlottig omgekomen vrouwen. Dus
Avist ze nu waarom Martin's leven zo
nauw met dat van Gemma AAras ver
bonden. Had zij, Lorraine ooit te vo
ren jaloezie gekend? Ze wist het niet;
wist slechts, dat ze er nu door werd
verteerd en snel de kamer moest ver
laten, uit vrees dat Martin haar ge
voelens zou raden en haar A-erachten
zoals ze reeds zichzelf verachtte.
Gelukkig naderde de tijd voor het
avondeten en schetterde David, die
haar blijkbaar graag in de keuken
hielp, met ijn luide, vrolijke stem zo
lang en veel, dat ze weldra haar ge
dachten niet meer kon bijhouden.
Na het eten ging h(j, ditmaal alleen
Avcer kerstliedjes nelpen zingen, ter
wijl Lorraine, op verzoek van Martin,
Gemma aan Barbara's bed verving.
De stakkerd was blij, dat ze Aveer in
haar eigen kamer lag, maar leek In
derdaad erg ziek en Lorraine hoopte
vurig, dat ze geen gesprek zou be
ginnen.
Intussen Avaren ze nauwelijks sa
men of Barbara verontschuldigde
zich voor haar uitval van de vorige
avond.
,,'t Was niet mooi tegenover jou.
Martin heeft me verteld, dat de paar
den in jouw bijzijn volmaakt kalm
bleven, wat het beste bewijs is voor
je betrouwbaarheid. Je verleden gaat
ons hoegenaamd niets aan. Dat is,
zoals Martin zegt. alleen jouw zaak".
Lorraine ontstelde hevig. Zou Mar
tin vermoeden dat haar naam niet
Lockett Avas? Koortsachtig trachtte
ze na te gaan, hoe ze zich kon heb
ben verraden. Ze herinnerde zich wat
Gemma had gezegd toen ze de voor
Advertentiet
naam Lorraine hoorde. Welnu, als
Gemma er met Martin over had ge
sproken, was hij misschien achter
dochtig geAvorden. Toch had hij haar
het baantje aangeboden zonder zelfs
naar referenties te vragen.
Onder de hand was Barbara van
haar onderwerp afgedwaald en had
ze 't nu over Pat.
„Een heel aardig meisje, maar zon
der enige stijl en gratie; erg jammer
hoor. TegenAvoordig denken de meis
jes daar niet meer aan. Een doek om
het hoofd, plompe laarzen en grote
voeten. Maar Pat, hoe jong ook, is
door en door betrouwbaar. Ik ben met
Lorraine kon zich tot haar leed
wezen niet weerhouden te zeggen:
„Jullie hebt heel wat familie, nlet-
Avaar
„Neen. Waarom vraag je dat? O,
ik begrijp het al: Martin heeft je
over Australië verteld. Al die familie
Avas van moederszijde; van vaders
kant is er niets, dus zijn wij de enige
rechte ljjn... als Martin en ik ver-
dAvenen z(jn, is het uit met de oor
spronkelijke Leighs van Gander Green
Dat vind ik heel jammer", ging Bar
bara voort, met een droevige blik op
Lorraine. „Ik persoonlijk zou graag
willen dat hjj trouwde en kinderen
kreeg, maar dat zal htf nooit doen."
Lorraine's hart klopte als razend
en onwillekeurig ging ze AA-at van het
bed Aveg.
Zou... zouden kinderen dan in eik
1 geval..
f Advertentie/
ondergoed....
jfwonder goed I
„De familiekAvaal erven? Dat be
hoeft niet, geloof ik, maar in Martin's
geval zou net kunnen gebeuren, om
dat hij zelf al bepaalde symptomen
vertoont..."
„Martin...?" Lorraine deinsde te
rug alsof ze plotseling had vernomen,
dat hri melaats was geworren.
„Zeker", antwoordde Barbara.
„Mjjn reukzout alsjeblieft neen ik
val niet flauw, ben alleen erg moe.
Ga nu niet Aveg. Ja, hij is onlangs
naar Londen geAveest om zich in een
paar van de grootste ziekenhuizen te
laten onderzoeken. Ik ben bang, dat
ik me niet vergis. Daarom begrijp ik
best dat hij niet Avil trouwen, al zou ik
het, nu de familienaam op het spel
staat, toch wel graag zien".
Lorraine, die opperbest begreep,
dat hij terwille van een erfgenaam
niet met mensenlevens mocht spelen,
verbaasde zich over de meedogenloze
openhartigheid van de stille figuur in
het bed. Intussen ging Barbara met
een sluwe blik in haar richting voort:
„Gemma zou liever morgen dan
overmorgen met hem trouwen. Over
de toekomst maakt zjj zich niet be
zorgd; AA'aarom zou ze ook? Ze is van
heel andere afkomst, en traditie be
tekent niets voor haar. Zoals de zaken
nu staan, denk ik vaak, dat het mis
schien 't beste voor hem zou zijn. H(j
zou dan tenminste op het laatst ie
mand hebben om hem op te passen,
precies zoals," besloot ze met neer
geslagen ogen, „onze lieve vader mjj
had".
Hierna viel ze in slaap cn Aveldra
kwam Gemma Aveer ten tonele, door
een korte rust opgefrist, zodat Lor
raine naar bed kon gaan. Ze zorgde
er voor, Martin niet weer tegen 't lijf
te lopen; haar enige wens was nu, stil
in donker te liggen en over alles wat
ze gehoord had na te denken. Een
beetje huiverend waste ze andermaal
gezicht en handen met koud water,
zich afvragend of ze zodoende ooit
de slaap zou kunnen vatten. Juist
toen ze klaar Avas, werd er op de deur
geklopt.
„Binnen?"
(Wordt vervolgd)