Bataljon Zeeland had geslaagd*
lustrumreünie te Goes
DE VIJF RIETVINKEN
De noodlottige roos
DR. DREES: „TOPCONFERENTIE
NA GOEDE VOORBEREIDING"
KLMEN
uit de ETHER
MAANDAG 10 FEBRUARI 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT.
5
FRONTMAKKERS ONTMOETTEN ELKAAR
Commissaris der koningin sprak de
oud-militairen toe
Het Goese Schuttershof was zaterdag weer het ontmoetingspunt van oude
Zeeuwse strijdmakkers, die vandaag maandag 10 februari tien jaar
geleden met de „Johan van Oldenbarnevelt" uit Indonesië in ons land terug
keerden en hun battle-dress weer verwisselden voor het burgerpakje. Meer
dan 200 oudstryders van dit voormalige Bataljon Zeeland de mannen van
het eerste en tweede bataljon van 14 R.I. waarvan velen thans vergezeld
van hun echtgenotes, waren zaterdag uit alle hoeken van Zeeland en zelfs
van ver daarbuiten gekomen, om nog eens met hun frontmakkers herinne
ringen op te halen en iets te horen over eikaars tegenwoordige status.
Evenals op de dag van aankomst uit Indonesië, was ook de commissaris
der koningin, jhr. mr. A. F. C. de Casembroot nu temidden van de mannen
om de tweede lustrumreünie mee te maken.
Toen overste J. J. van Oord, de
commandant van het bataljon, een
openingswoord sprak, verstomden de
gesprekken en luisterden de mannen
met aandacht naar hun vroegere be
velhebber. „We zullen het mooie eilan
denrijk nimmer vergeten en ook zul
len onze gedachten steeds uitgaan
naar hen die hun leven gaven", aldus
de overste. Vervolgens las hij de na
men voor van de 21 Zeeuwse jongens
van het Bataljon die in Indonesië om
kwamen, waarna staande enige ogen
blikken stilte in acht werden geno
men en het Wilhelmus werd gespeeld.
Overste Van Oord wees er op,
dat het gebeurde in de jaren 1946
en 1947 in Indonesië, thans culmi
neert in allerlei onlusten en haat
campagnes. De communistische
cellen die wH toen onder het mom
van nationalisme hebben bestre
den, zijn nu uitgegroeid tot kan
kergezwellen die dit land ondermij
nen, zo besloot de vroegere com
mandant van het bataljon.
De commissaris der koningin rele
veerde in een gloedvolle toespraak in
1 **- het betaljon
het kort het vertrek van h
vanuit Oostende in 't najaar van 1945
en de thuiskomst op 10 februari 1948
in IJmuiden. HU noemde de oudstrjj-
ders de voorposten, die als eersten de
strijd tegen het communisme hebben
opgenomen. De commissaris zei het te
betreuren, dat zy die in Indonesië en
Korea hun leven hebben gegeven voor
recht en vrijheid niet worden her
dacht, zoals men op 4 mei de in het
verzet omgekomen strijders ieder jaar
opnieuw eert. Het feit dat zovele oud
militairen van het bataljon naar Goes
zijn gekomen bewijst dat er een stevi
ge onderlinge band is gesmeed, aldus
spreker.
Hy sprak tenslotte de hoon uit, dat
recht en vrijheid in Indonesië zullen
zegevieren tot zegen van het gehele
volk, dat de Nederlandse jongens tien
jaar geleden reeds hebben getracht
van het communisme te bevryden.
De brigadecommandant kolone l J.
W. Sluyter wees er nog op, dat de be
dreiging in Indonesië verbroedering
onder de mannen bracht, zodat men
altijd bereid was een ander te helpen.
De lustrumreünie kreeg verder een
feestelijk tintje door het optreden van
een cabaretgroepje.
Berkelse arts 0. in
strenge afzondering.
(Van onze correspondent).
De Berkelse arts O., is op last van
de officier van justitie te Leeuwar
den, mr. M. H. Gelinck in de straf
gevangenis te Leeuwarden zo streng
geïsoleerd, dat geen der andere ge
vangenen meer contact met hem kan
krijgen. Deze maatregel is getroffen
onmiddellijk nadat men in de cel van
A. L., die overleden is door vergifti
ging, onder een medicijnflesje (waar
in nog resten van het zware vergif
cyaankali) een briefje had gevonden
met de woorden: medicijnen voor
dr. O.
Het onderzoek, dat met kracht
wordt voortgezet, heeft tot dusverre
nog niet uitgewezen hoe de cyaan
kali, tengevolge waarvan L. het le
ven heeft verloren, in de gevangenis
en in L.'s cel is gekomen. Ook over
de rol van dr. O. in deze onverkwik
kelijke zaak heeft de recherche nog
geen enkele zekerheid weten te ver
krijgen. Hij ontkent ten stelligste
iets met de vergiftiging van L. te
maken te hebben.
Geld moet geleden straf en
smaad goedmaken.
De Finse regering heeft een 72
jaar oude boer, Kaarlo Jaakko Vuo-
lo, een smartegeld van 300.000 Finse
marken (ongeveer 8800 gulden) toe
gekend, omdat hij onschuldig zeven
maanden in de gevangenis heeft ge
zeten en zeventien jaar lang de
naam van moordenaar heeft gehad.
In 1933 werd hij gearresteerd op
verdenking van moord. Wegens ge
brek aan bewijzen werd hij na ze
ven maanden vrijgelaten, maar hij
werd pas 17 jaar later vrijgespro
ken van de verdenking. In deze ze
ventien jaar heeft hij zijn boerderij
verloren en werd hij een verbitterd
mens, omdat iedereen hem beschouw
de als moordenaar.
ANTWOORDEN AAN PREMIER BOELGANIN
DAAROM is Mascotte 3x beter!
Vermoedelijke daders van
roofoverval gegrepen.
De politie te Ridderkerk heeft in
verband met de roofoverval, die za
terdagavond op de 75-jarige alleen
wonende weduwe De Jong te Ridder
kerk werd gepleegd, in de loop van
zondag twee mannen aangehouden.
Het zijn de 27-jarige W. v. D. uit
Dordrecht die door ae politie in een
woning aldaar werd gearresteerd, en
de eveneens 27-jarige 1*. A. uit
Zwijndrecht, die in een café te Dor
drecht werd aangehouden.
Beide mannen, die bij de politie
geen onbekenden zijn, ontkennen. De
politie beschikt echter, volgens haar
mededeling, over voldoende bewijzen
om de mannen in verzekerde bewa
ring te houden. In de woning van de
weduwe De Jong werd namelijk een
knoop gevonden, afkomstig van de
regenjas van W. van D. Voorts wer
den van beide mannen vingerafdruk
ken en afdrukken van hun schoenen
aangetroffen.
De overvallers hebben het weerlo
ze oudje aan handen en benen gebon
den. Met een doek werd haar de
mond gesnoerd. Nadat zij haar op
haar bed hadden geworpen dreigden
zij de vrouw met de dood, Indien zij
niet vertelde waar zij haar geld op
geborgen had.
Hoewel daartoe de doek om haar
mond moest worden losgemaakt kon
het slachtoffer in haar doodangst
nauwelijks geluid uitbrengen, noch
aanduiden, waar zij haar schamele
bezit had opgeborgen. De rovers
maakten, nadar zij het huis onder
zocht hadden, een beurs met dertig
gulden buit.
Hoewel licht gewond, slaagde de
oude vrouw er in zich na een wor
steling van een half uur van haar
boeien te bevrijden.
Bus ramt tram uit rails:
twee gewonden.
Zondagavond heeft een Haagse auto
bus een tram met aanhangwagen vlak
voor het politiebureau Van der Ven
nes tra at in Den Haag uit de rails ge
ramd. De motorwagen kwam dwars
over de weg te staan met het balkon
tegen de pui van een banketbakkerij.
Van de inzittenden van de tram wer
den enigen gewond. De andere passa
giers kwamen met de schrik vrij.
Macmillan wil vruchteloze
bespreking voorkomen.
Minister-president, dr. W. Drees,
heeft geantwoord op do brieven van
de Russische premier Boelganin.
Elk voorstel om tot vermindering
van de bestaande spanningen te ko
men heeft de ernstige belangstelling
van de Nederlandse regering. Vol
gens minister-president Drees lijdt
het geen twijfel, dat de oplossing van
de hangende politieke problemen, met
name in Europa, van het grootste
belang ls voor het herstel van het
wederzijdse vertrouwen.
Hij acht het twijfelachtig, dat een
conferentie, zoals Boelganin heeft
voorgesteld op dit ogenblik al tot de
gewenste resultaten zou kunnen lei
den. Het lijkt dr. Drees aanbevelens
waardig een hervatting van de on
derhandelingen op het hoogste niveau
te doen voorbereiden langs diploma
tieke weg en eventueel door middel
van een conferentie van de ministers
van buitenlandse zaken.
Met betrekking tot Boelganins
voorstel de handelsbetrekkingen
tussen Nederland en de Sowjet-
Unie uit te breiden, deelt dr. Drees
mede, dat de Nederlandse rege
ring gaarne nader overleg zal ple
gen om alle handel, die niet van
strategische aard is, te bevorde
ren. „In het bijzonder denk ik hier
bij aan het tot stand brengen van
civiele luchtverblndlngen", aldus
dr. Drees.
Frankrijk is op het ogenblik niet
van plan een tweede antwoord te
zenden op de brieven van de Russi
sche minister-president, maarschalk
Boelganin, over een topconferentie
en andere „maatregelen voor de vre
de", Aangenomen wordt, dat de
Franse regering het antwoord van
minister-president Gaillard van vo
rige maand zal beschouwen als het
antwoord op zowel Boelganins brief
van december als op die van januari.
Premier Macmillan van Groot-
Brittannië heeft er In zijn antwoord
aan Boelganin bij Rusland op aange
drongen in te stommen met het hou
den van een topconferentie, bij voor
keur voorbereid door de ministers van
buitenlandse zaken of anders langs
diplomatieke weg.
Maar in beide gevallen is een gron
dige voorbereiding noodzakelijk,
want als er geen redelijk vooruit
zicht bestaat op resultateu, zou men
het risico lopen van een vruchteloze
bijeenkomst en dat zou de dingen nog
erger maken, aldus Macmillan.
Ijsafzetting oorzaak van
vliegramp te ffliinchen.
Het ongeluk met de Britse „Elisa-
bethan" bij München schijnt veroor
zaakt te zijn door ijsafzetting op de
vleugels, aldus een rapport over het
voorlopig onderzoek van het West-
duitse bureau voor de luchtvaart.
Het onderzoek heeft aangetoond,
dat de motoren geen defect vertoon
den. Het tot twee maal toe opschor
ten van de start was een gevolg van
het feit, dat de lnla&tdrukmêter een
abnormale uitslag vertoonde, on
danks de juiste functionering van de
motoren.
De toestand der gewonden van de
vliegramp is zondag over het alge
meen iets beter geworden. Volgens
de laatste berichten uit het „Rechts
der Isar"-ziekenhuis gaat vooral
Matt Busby vooruit. De manager,
die nog steeds in een zuurstofkamer
wordt behandeld, sprak reeds enkele
woorden, zij het moeizaam en de art
sen achten hem thans buiten Ievens-
fevaar. Ook de journalist Frank
aylor herstelt langzaam, evenals
spil Jack Blanchflower.
De toestand van Duncan Edwards
is nog steeds zorgelijk, ondanks een
lichte vooruitgang. Edwards is bij
kennis en herkende enkele bezoe
kers. John Berry Is nog buiten be
wustzijn, maar zijn toestand wordt
niet hopeloos geacht. Het meest vre
zen de artsen voor de piloot Kenneth
Rayment, die langzamerhand achter
uit gaat.
C.P.N. nam maatregelen
tegen bestuursleden.
Het bestuur van de communistische
partij Nederland heeft maatregelen ge
nomen tegen twee zijner leden: het
Tweede Kamerlid F. Reuter is uit het
bestuur gestoten, waarbij hem tevens
is verzocht zijn Kamerzetel ter be
schikking te stellen, en- het bestuurs
lid B. Brandsen is als lid van de par
tij geschorst in afwachting van een
verantwoording, die hij tegenover het
bestuur zal dienen af te leggen.
Dit wordt meegedeeld in een ver
klaring van het bestuur der C.P.N.
In deze verklaring wordt gezegd, dat
de heren Reuter en Brandsen de lei
ding hadden van een rechtse fractie,
die in de partij is gebleken te be
staan. Zij genoten de bescherming van
de Tweede Kamerleden H. Gortzak
en R. Dips—Odrnot, op wier houding
deswege door het partijbestuur kritiek
is geoefend. Ook thans nog hebben H.
Gortzak en R. Lips zich gekeerd tegen
het bestuur tot uitsluiting van F. Reu
ter uit het partijbestuur en tot schor*
sing van B. Brandsen, aldus wordt in
de verklaring gezegd.
IJsland wil geeen basis
voor projectielen.
IJsland zal geen projectielenbases
van de Navo op zijn grondgebied toe
laten. Dit verklaart premier Her
mann Jonasson in zijn antwoord op
de brief van Boelganin.
Hij verwijst daarbij naar de ver
klaring, die de IJslandse regering op
7 mei 1951 uitgegeven heeft, en
waarin staat, dat niet gebruikt zal
worden als basis voor agressie en dat
het alleen defensieve wapens op zijn
grondgebied zal toelaten.
Te New York ls ln de ouderdom van
89 Jaar overleden de operazanger Vitto-
rto Trevisan, die ook in Europa en Zuid-
Amerika lauweren heeft geoogst.
Doodgewaande door
politie thuisgebracht
Veertien dagen na de crematie van
een in de rivier de Alster verdronken
meisje belden twee Hamburgse poli
tieagenten aan bij haar ouderlijk
huis. De bedroefde ouders kregen de
schok van hun leven: want daar tus
sen de beide agenten in stond hun
doodgewaande dochter Ingrid.
Reeds sedert de eerste kerstdag
werd de 17-jarige Ingrid vermist. Alle
nasporingen bleven vruchteloos, tot
dat men op 9 januari In de Alster het
lijk van een jong meisje zag drijven,
dat door een scheepsschroef ernstig
was verminkt. De ouders meenden
hun dochter te herkennen en men be
sloot de stoffelijke resten te cremeren.
In het crematorium van Hamburg
nam de familie afscheid van de ver
meende Ingrid.
Maar de politie trof later de echte
Ingrid in een pension bij het hoofd
station aan en geleidde haar naar
haar nietsvermoedende ouders terug.
De moeder kon de schok niet verdra
gen en viel bij haar aanblik flauw.
De ware identiteit van het lijk in
de rivier is nog niet opgehelderd.
Betty Macdonald (Het ei
en ik) overleden.
De bekende Amerikaanse schrijf
ster mevr. Betty Mac Donald (Het ei
en ik) is vrijdag in Seattle overleden.
Zij is 49 jaar geworden. Zij leed aan
kanker.
Betty Mac Donald ls, behalve door
„Het ei en Ik", ook bekend geworden
door haar boek „Onions in the stew"
en een serie kinderboeken getiteld
„Mrs. Piggle-Wiggle".
De Argentijnse regering heeft dinsdag
45 officieren en onderofficieren in vrij
heid laten «tellen, die betrokken waren
bij een mislukte poging ln juni 1956 om ex-
president Peron weer aan de macht te
brengen.
Actie tegen Ulbricht
in Oost-Duitsland.
Drie hoge functionarissen zijn uit
het bestuur van de Oostduitse commu
nistische partij geroyeerd.
Het zijn Ernst Wollweber, voorma
lig hoofd van de geheim dienst, de
economische deskundige Fred Oellsner,
en Karl Schirdewan, partij-indoctrina-
tor.
Reden voor het ontslag is het stre
ven van deze drie om Ulbncht uit het
partijbestuur te werken.
Het aantal doden door verkeers
ongevallen ln de Verenigde Staten
bedroeg in 1957 38.500, dat is 1128
minder dan in 1956.
DINSDAG 11 FEBRUARI.
HILVERSUM I. 402 m 746 kc/s. 7.00
AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Gram. 9.00 Gym. 9.10 Voor de vrouw.
9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9 40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10:50 'Voor de kleu
ters. 11.00 Orgel en zang. 11.30 Piano-
voordr. 11.50 Gram. 12.00 Lichte muz. 12.30
Land- en tulnbouwmeded. 12.33 Metropo-
le-ork. 13.00 Nws 13.15 Meded. of gram.
13.20 Promenade-ork. 13.55 Beursber. 14.00
Gram. 14.40 Schoolradio 15.00 Planovoor
dracht. 15.30 Voor de zieken. 16.30 Voor
de Jeugd. 17.20 De dierenwereld en wij,
caus. 17.30 Amateursprogr. 18.00 Nws. 18 15
Journ. 18.30 R.V.U.: Aangeboren hartge-
breken bij kinderen, door dr. C. L. C.
van Nieuwenhulzen. Eerste lezing. 19.00
Voor de kinderen. .9 05 Paris vous parle.
19.10 Koorconc. 19.45 Voor de Jeugd. 20.00
Nws. 20.05 Gevar. progr 22.15 Piano-
voordr. 22.35 Experimentele muz. 22.55 Ik
geloof, dat.... 23.00 Nws. 23.15 Koersen
van New York 23.1&—24.00 Finale Nat.
Eurovisie Song Festival.
HILVERSUM n, 298 m 1007 kc/s. 7-00
21.00 KRO.
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45 Mor
gengebed en lit. kal. 8.00 Nws.- en weer-
ber. 8.15 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw.
9.45 Lichtbaken, caus 10 00 Voor de kleu
ters. 10.15 Gram 1040 Schoolradio. 10.50
Gram. 11.00 Voor de vrouw. 1140 School
radio. 11,50 Als de ziele luistert, caus.
12.00 Middagklok noodklok. 12.03 Gram.
1240 Land- en tulnbouwmeded. 12.33 Lich
te muz. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en
kath. nws. 13.20 Platennws. 1325 Lichte
muz. 14.00 Schoolradio. 14 30 Voor de plat
telandsvrouwen. 14.40 Gevar. progr. 16.00
De zonnebloem. 16.30 Zlekenlof. 17.00 Voor
de jeugd. 17.40 Beursber. 17.45 Regerings-
uitz.: Rijksdelen overzee: dr. J. I. S.
Zonneveld: De Savannegordel in Surina
me. 18.00 Lichte muz. 18.20 Idem. 18.40
Gram. 18.45 Dit ls leven. caus. 19.00 Nws.
19.10 Comm. 19.15 Honderd jaar Lourdes,
rep. 19.30 Pontificale avondmis. 21.00 Gr.
21.15 Cello en piano. 21.45 Bezoek Prinses
Beatrix aan de Nederlandse Antillen en
Suriname. 22.00 Concertgebouwork. 22.35
De radiodokter. 22.45 Gram. 23.00 Nws.
23.15—24.00 Nalssance de Lourdes, klankb.
TELEVISIEPROGRAMMA.
NTS: 20.30 Journ. en weeroverz. 20.50
Nederl. Eurovislefllm. 21.15 Eurovisie
Song Festival 1958; Nat finale.
238. Han van Huyveren en Jan de Jong stonden sa
men te overleggen hoe zij naar het monster zouden
kunnen komen. „Met een snelle, goed wendbare mo
torboot zou lk het wel aandurven", meende Han, „maar
hoe komen we aan een motorboot en wie ls zo gek ons
er een te lenen?" Jan de Jong stond even na te den
ken. „Laten we 't eens ln het hotel gaan vragen", stel
de hij voor. Zij lieten er geen gras over groeien. Ze
slaken de boulevard over en renden naar hotel „Meer
zicht" waar zij logeerden. Het hele hotel was vol
strekt leeg. Er was niemand, geen gast geen kelner,
geen kamermeisje. Alles en iedereen was naar het
monster gaan kijken. Maar toen zij het hotel weer
wilden uitlopen, stuitten zij op meneer Griphorst, de
eigenaar van „Meerzicht". „En lk blijf volhouden dat
het grote verlakkerij is", riep hij uit „Er wordt een
spelletje met ons gespeeld, een spelletje, dat de men
sen die rondom het meer wonen al heel wat geld heeft
gekost, 't Mag waar zyn dat wij er wel een paar gasten
extra door gekregen hebben, maar het zwembad en de
botenverhuurder^ Ugt nu al maandenlang plat en daar
zit ik zelf met geld in Ik wilde, dat er maar eens een
eind kwam aan die flauwe grap".
FEIILLET0N
Natuurlijk zou het beter zijn ge
weest als ze geschreeuwd had, in
elkaar was gezakt of bewusteloos
geraakt. Alles beter dan nu te zeg
gen, heel rustig en beheerst: „Zou
ik even van uw telefoon gebruik mo
gen maken? Mijn man heeft zijn
nek gebroken, geloof ik".
Ze herinnerde zich niet, die woor
den te hebben gebezigd, maar ze
hoorde de zin in de nu volgende we
ken zo vaak herhalen, dat alle twij
fel scheen uitgesloten. De dienster
bracht er de politie van op de hoog
te, zodra deze, door Lorraine zelf te
lefonisch gewaarschuwd, ter plaatse
kwam. („Heb haar vooral goed in 't
oog gehouden, was blijkbaar op de
huwelijksreis, met gloednieuwe kle
ren aan en had juist van hem ge
HILLARY WAYNE
hoord, dat hij haar bij testament
zijn hele bezit had vermaakt").
De haastig voor de lijkschouwing
ontboden dokter had koeltjes tegen
Lorraine gezegd: „Uw diagnose was
correct, mevrouw Garland. Ik feli
citeer U met de kalmte waarmee U
het gebeuren opneemt".
Daarop vroeg de politie haar naar
Harold's familie en moest ze zowel
Edwin's naam en adres als zijn te
lefoonnummer opgeven. Hoe zouden,
vroeg ze zich haars ondanks af, Ed
win en Dora hot bericht opnemen.
„Juist iets voor Harol^", zouden ze
misschien schampen, „om op zijn
trouwdag te verongelukken" En
voor het eerst na de ramp kreeg ze
tranen in de ogen, nu ze besefte,
dat Harold tenminste als gelukkig
mens was gestorven. Zijn gezicht,
dat arme gezicht op de slap neer-
hangende hals, had een tevreden
blijde uitdrukking gehad. Hij had
een roos voor haar geplukt en voor
hij 't zelf wist was hij niet meer
van deze wereld.
Lorraine moest mee naar het poli
tiebureau, waar ze nogmaals en nog
maals ondervraagd werd. Toen zei
de forse, ernstige chef, dat hij haar
thuis zou brengen. Ze gaf hem
John's adres en zat als versuft naast
hem in de voortsnellende auto.
In Blackberry Hill gekomen vroeg
ze eensklaps, of hij liever naar haar
flat wilde rijden. Het kwam er,
merkwaardig genoeg, minder op aan,
dat de kamers totaal leeg waren.
Mevrouw Bunce zou haar wel een
paar dekens en een stoel lenen. Li
chamelijk ongemak zou beter te
verdragen zijn dan bezorgdheid en
„meeleven" van haar familie.
„Heel goed, mevrouw Garland", zei
de politieman zonder enige uitdruk
king in zijn stem. Ze had kunnen
menen, dat hij totaal geen belang
in het geval stelde als zijn blik en
bewegingen riet zekere waakzaam
heid hadden verraden.
Hij reed haar naar de woning van
mevrouw Bunce. 't Was inmiddels
donker geworden, al over achten,
maar in de lichtcirkel van de straat
lantaarn zag ze duidelijk een lange
gestalte, gehuld ln een regenjas met
ceintuur. Toen de politie-auto begon
te remmen, keek de man in kwestie
haastig op en week terzijde. Lor
raine had echter reeds zijn gelaat
herkend. Eindelijk uit haar gevoel-
Advertentie)
Wat een prachtige
CADEAUS bij
loosheid opgeschrikt, riep ze: „Don!"
Haar begeleider opende het por
tier, maar had blijkbaar een haast
weg te gaan.
Don Drake kwam op Lorraine toe,
terwijl zijn schitterende donkere
ogen haar vol verbazing aanstaar
den. Toen werd hij plotseling ge
waar, dat zij van haar kant niet
minderd verwonderd scheen. Lachend
riep hij: „Doe maar niet zo ont
steld, Lorraine. Je wist immers gis
teravond al, dat ik terug was. Maar
jijwat doe jij in vredesnaam
hier op de avond van Je trouwdag?"
Ofschoon Don zijn stem in 't geheel
niet had verheven, leek het toch,
of hij dit laatste woord bijzonder
venijnig uitsprak. Ze bracht een
hand naar haar heftig kloppende
keel, waar alle angst en ontzetting
schenen samengetrokken.
„Don!" i—O, wat zag hij er in dat
schemerige licht wild en verbitterd
uit! Welk een geweldig, ontzettend
verschil met de jongeman die ze ge
kend had. „Don, ik had er geen idee
van, dat je in Engeland was. Hoe
kon je denken, dat ik 't wèl wist?"
„Word eens wakker!" hernam hij,
zuurzoet lachend. „Straks vertel je
me nog, dat Janet het je niet heeft
getelefoneerd. Natuurlijk wist je
het. Ik kom juist bij hen vandaan
en ze zeiden, datmaar ik ver
baas me nog altijd over onze ont
moeting hier".
Lorraine had reeds sinds enige
ogenblikken opgemerkt, dat de poli
tieman Don met grote belangstelling
gadesloeg en ze haakte ernaar van
beider gezelschap bevrijd te zijn. De
„sergeant" had echter haar bedoe
ling geraden en verijdelde die uiterst
beleefd.
„Een ogenblik, mevrouw Garland,
maar ik zou graag met deze heer een
woordje wisselen. Goedenavond, me
neer; er is wat gebeurd en meneer
Garland is bij een val gedood. Nu
vraa,g ik me af, of U me ook een
handje zou kunnen helpen. Waarom
kwam U hierheen als U niet ver
wachtte, er vanavond mevrouw Gar
land te ontmoeten?"
Don's donkere gezicht, met geen
ander te vergelijken, toonde even
weinig uitdrukking als dat van zijn
ondervrager.
„Misschien", zei hij, „wilt U mij,
voor ik uw vraag beantwoord, wel
vertellen, wat de zaak U eigenlijk
aangaat".
„Dat is heel gemakkelijk", luidde
het antwoord. „We zijn bezig met
een routine-onderzoek naar alle
vrienden en betrekkingen van de
overledene. Is U met mevrouw Gar
land bevriend?"
„Ik wés het, al schijnt ze me nu
niet te willen kennen, verklaarde
Don spottend. „Ik ben de laatste zes
maanden in Amerika geweest om ten
behoeve van mijn firma de kunst van
't verkopen te leren. Ik was van plan
juffrouw Trelawney mevrouw
Garland dadelijk na mijn terug
komst op te zoeken, maar voor ik
dat plan kon uitvoeren, ontmoette
ik gisteren in het West End haar
schoonzuster. We zeiden niet veel
mevrouw Janet Trelawney heeft
me nimmer erg mogen lijden. Ze
deed echter nogal geheimzinnig en
dus kwam ik vanmiddag hier voor
een bezoek aan juffrouw Trelawney.
Haar flat was gesloten en de hospita
blijkbaar uit zodat ik me tot de
buurman wendde, die ik al vroeger
had ontmoet. Welnu, hij en een van
zijn vrienden waren bijzonder
mededeelzaam" Don's lippen krulden
zich toen hij, de tegenwoordigheid
van de politieman vergetend, spot
tend vroeg: „Wel prettig voor mij
nietwaar, dat een paar vreemden mij
van je huwelijk moesten vertellen?"
(Wordt vervolgd)
