DE VIJF RIETVINKEN C Be noodlottige roos HOE HET PLATTELAND VAN WALCHEREN DE DODEN BEGROEF 3 GLOED NIEUW WALCHEREN Burgerlijke Stand "A 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT. VRIJDAG 7 FEBRUARI 1958 OUDE GEBRUIKEN handelingen van heidense oorsprong? Het platteland van Walcheren had in vroeger jaren, naast oude rouw- gebruiken waarover wij onlangs schreven ook verschillende gebrui ken bij het sterven en begraven. Zo was er op elk dorp een echtpaar, dat voor de regeling van de begrafenis zorgde. Nadat beiden de gestorvene hadden afgelegd, moest de man de „wete" doen, dat wil zeggen na- door B. J. de Meij mens de naaste familie bekend ma ken, dat hij of zij in de leeftijd van zoveel jaar was overleden; eerst bij de bloedverwanten op het dorp dan in de naaste omgeving, tevens met de uitnodiging op de begrafenis te ko men. Was de familie tamelijk bemid deld, zo werd op het dorp huis aan huis mededeling gedaan van het over lijden. Dadelijk werd overgegaan tot het leggen van kleine bossen stro, zoge naamd lijkstro naast de voordeur, rechts als de overledene een man was, links voor een vrouw. Elk bosje was mooi samengebonden. Eerst lagen er vier naast elkaar, in de groeven hier van drie, dan twee en daarop één. In totaal dus tien. Het stro bleef bij de deur liggen zo lang de dode nog „bo ven aarde" lag. Bij de begrafenis werd in de wagen de lijkkist op de bossen stro gezet. Waarschijnlijk is het gebruik van lijkstro een herin nering aan de lijkverbranding met stro tijdens het heidendom. Een vrij algemeen gebruik was ook dadelijk de ogen van de dode te slui ten door op de oogleden een geldstuk te leggen. Men vreesde als het ware dat de blik van het gebroken oog aan de levenden onheil zou kunnen bren gen. Begraven op zondag Voor de 18de eeuw werd vaak op zondag begraven, daar dan niet behoefde te worden verlet. Al had de begrafenis na de kerkdienst plaats, toch 'verbood de kerk dat later, ook omdat het invloed had op het kerkbezoek. Wel werd een begrafenis zoveel mogelijk voor de zondag gehouden, daar volgens het bijgeloof een dode, die op zon dag over stond, vaak een dode met zich in het graf sleepte. Het kerkbestuur had het monopo lie voor het begraven. Dit had plaats in de kerk of op het kerkhof. In bei de gevallen moest daarvoor aan de kerk betaald worden, begrijpelijk voor het eerste belsngrijk meer dan voor het tweede. Te Ritthem kostte een graf in de kerk 15 schelling of f 4.50. Op andere Walcherse dorpen zal dat bedrag wel ongeveer hetzelfde zijn geweest. Sommige personen hadden te voren kenbaar gemaakt ndet in een kerkgang begraven te worden, daar dan eeuwig over hun graf zou worden gelopen, sic! De overleden predikanten werden in de tuin der kerk begraven, dicht bij de kansel, vanwaar zij het evan gelie hadden verkondigd. Zo was het bedehuis tevens een knekelhuis geworden. De kerk had nog een andere bron van inkomsten by het begraven, n.l. het verhuren van de pelle of het baarkleed. Van het kerkhof werd voornamelijk het zuidelijk deel als begraafplaats gebruikt. Het noorde lijk deel achter de kerkmuur, waar nooit de zon kwam, was voor de dren kelingen, de misdadigers en voor hen, die zich van het leven hadden be roofd. Het werd daarom weieens „het ellendige kerkhof" genoemd. Als iemand werd begraven, zei men, dat hij of zij „tussen de leeuwtjes" werd gedragen. Op elk der twee pilaren bij de ingang staat nog een klimmen de leeuw het wapen van de ambachts heerlijkheid omvattende. Bij koninklijk besluit werd in 1827 het begraven in de kerken verboden. De begrafeniswet van 1869 schreef voor, dat voortaan alleen de burger lijke gemeente voor het begraven moest zorgen. Als het oude kerkhof bijna vol was, moest de gemeente bui ten de kom der gemeente een alge mene begraafplaats aanleggen. De begrafenis Als de dag van de begrafenis was aangebroken gaf dat in het sterfhuis een hele drukte. Vooral als er velen, „ter lieke" waren gekomen. Geregeld werden de familieleden tot in de der de graad uitgenodigd. Deze familie verhouding werd ook in acht geno men bij het bezetten der zitplaatsen en bij het samenstellen van de lijk stoet. Voordat deze werd opgesteld, kreeg elk der dragers, de naaste buren een borrel zogenaamd tegen de lijk lucht. Om hiervan nog minder last te hebben nam elk een aangeboden wijn- ruittakje in de mond. Wijnruit werd vroeger in de tuin gekweekt, daar het ook als volksgeneesmiddel werd gebruikt. Het was sterk riekend. Toen het niet meer gekweekt werd, nam men een palmtakje in de mond. Als de kist in 't graf was neergelaten, wierpen de dragers het takje op de kist. Voordat de gehele stoet het sterf huis binnen ging, werd bij de deur stilgestaan. Hier stonden een paar teilen met water. Om beurt stak ieder beide handen even in het water om ze daarna af te drogen aan de handdoek, die aan de deurknop van de open staande deur hing. Niemand begreep deze handeling. Het waa van ouds de gewoonte zulks te doen, waarvan niet gaarne afgeweken werd. De oorsprong kan ook heidens zijn evenals het rouwsluiten en het leggen van lijk stro. Die reiniging was nodig omdat men op de lijkweg met het dodenrijk in aanraking was gekomen. Allen schaarden zich aan de welvoorziene dis. Na de maaltijd kwam soms de drankfles op tafel- Er stonden ook enkele borden tabak en een paar rek ken met nieuwe stenen pijpen. Siga ren kende men nog niet. Hoe stil het voor de begrafenis was, zo druk W3S het na de maaltijd. Soms werd het zo rumoerig, dat b.v. te Westkapelle in 1771 van overheidswege op een lijk- maal verboden werd sterke drank te schenken. MIDDELBURG De heer Pielers sprak voor Tuinbouw en Plantkunde Het is niet alleen maar belangstel ling voor bloemen en planten die de leden van de afdeling Walcheren van de Kon. Ned Mij. voor Tuinbouw en Plantkunde samenbrengt. Dat bleek bij de causerie over „Walcheren in het verleden", die de heer H. Pieters, ar chivaris van de Prov. Bibliotheek een dezer dagen voor hen en genodigden heeft gehouden in café-restaurant Wöhler te Middelburg. In een helder en rustig betoog maakte spreker het zijn gehoor gemakkelijk hem, op dit voor velen onbekende gebied te vol gen. Op systematische, maar geens zins droge wijze gaf spreker een over zicht van Walcherens ontstaan. De betekenis van de naam Walche ren is. moerassig- of natland. Evenals bij de geschiedenis van Griekenland en 't Romeinse Rijk. is door verwoes ting ook op Walcheren veel aan het licht gekomen, wat onbekend was. Over de mogelijkheid dat de archeolo gen nog voor grotere verassingen ko men te staan, ligt helaas de zwarte schaduw van de prijs die Walcheren en andere Zeeuwse gebieden daarvoor moesten betalen. De ontdekking dat er op Schouwen 2500 jaar voor het begin onzer jaar telling een nederzetting geweest is, zinkt 'n beetje in het niet bij het re sultaat van de onderzoekingen in Aardenburg-. Daar kon men door het werk van de archeologen vaststellen dat er 7000 jaar voor de jaartelling reeds bewoners waren. Scherven van Romeinse afkomst werden bij Vlissin- gen Ritthem en Souburg gevonden in aantallen die de overtuiging wettigen, dat ze er niet by toeval gekomen zijn. In de Middeleeuwen kreeg Walche ren van het handelsverkeer met Brug ge een flink deel Maar in de 15e eeuw toen Brugge als handelsplaats over de grootste bloei heen was. nam Antwer pen die taak over. Voor Walcheren, van het achterland gescheiden en zonder zelfstandig handelsgebied, be gon een moeilijke tijd. Met de wens dat mede door de mo gelijkheden die er in de Benelux zit ten. er voor Walcheren een nieuwe tijd van bloei zal komen, beëindigde de heer Pieters zijn met grote aandacht beluisterde betoog. In zijn dankwoord nodigde de heer C. Sanderse, als voorzitter van de af deling. de heer Pieters uit. nog eens zo'n historisch lesje te komen geven. Het applaus van de aanwezigen be wees dat de voorzitter daarin niet al leen stond. Ontspanningsavond bejaarden Op initiatief van het Damescomité tot Ontspanning van Bejaarden te Middelburg werd dinsdag een amuse mentsavond gegeven in het Schut tershof te Middelburg. Deze avond werd verzorgd door Piet van Heese. Reeds na het openingswoord door mevrouw Deijnen zette het orkestji. „The Moonliners" het programma ln met enkele mooie melodieën, samen gesmolten tot „Confetti". Hierna wer den enige schetsjes ten tonele ge voerd, die zeer bij jong en oud in de smaak vielen. Janny en Jan Roose uit Goes vormden samen een vocaal duo, dat er zijn mocht. Simon Berrevoet bracht enkele declamaties ten gehore. Voor de pauze trad nog op Mystic Marco, goochelaar en mentalist, die de dames en heren van boven de 65 enige fraaie staaltjes van goochel kunst liet zien. Na de pauze bracht de boerenkapel een muzikale klucht, „Boertjes van binnen" en hierna trad sneltekenaar Piet de Leeuw op. Na nog enkele schetsjes en een tweede optreden van „The Moonliners", bood mevrouw Deijnen de medewerkers van deze avond een taart aan. Uitvoering „d'Oprechte Amateur" woensdag organiseerde de af deling Zeeland van „d'Oprechte Ama teur" wederom een uitvoering in ,.de Goude Poorte" te Middelburg. De amateurs brachten een afwisselend programma van muziek dans en de clamatie. waarbij vooral het jeugdor kest The Ricardo's onder leiding van de heer J. Verschlere en de heer D. D. Lindbergen, welke enige klassieke muziekstukken ten gehore bracht, 'n hartelijk applaus ontvingen. Ook de 11-jarige Toetie Herebaut met dan sen welke op ballet waren afgestemd en de heer J. Cyvat met populair- en klassiek orgelspel oogstten veel suc ces. De heer P. Romyn verzorgde de conferences voor deze avond op pret tige wjjze. Na afloop van het program gaf de jury, bestaande uit de heren H. G. H. Ras en H. Mennes, een ge zonde kritiek op de verschillende num mers. Gevonden voorwerpen De commissaris van politie te Middel burg maakt bekend, dat in het tijdvak van 23 januari 1958 tot en met 3 febru ari 1958 de navolgende voorwerpen als gevonden zijn aangegeven: wit kinder schoentje, padvindersriem, zakmes, bei ge dameshoed, kinderwantjes, wit wollen kinderhandschoentje, 1 pr. grijze wan ten, huissleutel, rood wollen wantje, pakje inh. kinderpantoffels, broche, huis sleutel, klein sleuteltje, rechter glacé handschoen, kinderwantje, grijs kinder wantje, 3 motorkleppen van „Volvo", kl- logewicht, rode vulpen, grijs blauwe vulpen, rechter bruine glacé handschoen, kinderwant, 1 pr. blauwe kinderwanten, bruine rijwieltas, 1 pr. grijze handschoe nen, schroevedraaier, 1 muntbiljet, Llps- sleutel no. 38, bruine glacé handschoen, rand met glas van koplamp, Engelse sleu tel, bruine glacé handschoen, bruine mo to rhandschoen, sleutel no. 14, Lipssleu- tel no. 57, zwartblauwe vulpen. 1 pr. bruine kinderwantjes, strik, bruine da mesportemonnee, bruin lederen motor muts, rood kinderwantje, rode kinder portemonnee, grote wollen want, blauw groene plastic regenmantel, rechter brui ne dam'es glacé, grijze want, huissleutel, zak tabak met pijp, gebreide rechter handschoen, sierspeld, zilverbon, blauwe ball-point, 1 pr. gebreide wollen heren handschoenen. grijze vulpen, geel kinder wantje, groen wollen kinderwant, zilver kleurig ringetje, want, rode step op luchtbanden, stofbril, grijze herenhoed, sleutel van rolschaatsen, jongensrijwiel. 3 kisten selderij. 1 pr. kinderwanten, on derdeel van een motor, schaal van weegwerktuig, kapotte lederen voetbal, leren want, bruine glacé dameshand- scljoen, motorbril met groen scherm, 1 nr- witte kinderwantjes, broche, blauwe windjack, zilveren speldje, grijze cein tuur. grijze herenhandschoen, sleuteltje aan ring, bruin kinderschoentie, bruin lederen glacé herenhandschoen, grijze herenhoed, starter van motor, X pr. brui ne glacé handschoenen, want, nikkelen omhulsel van lucifersdoos, rood linnen dameshandschocn, hulssleutel, sleuteltje van rolschaatsen, grijs wollen handschoe nen, gele muts, pet. Inlichtingen omtrent deze voorwerpen zijn te bekomen aan het bureau van litie te Middelburg. Leraar gymnasium Nu de heer F. F. J. Drijkoningen met ingang van 1 september j.l. tot leraar in vaste dienst aan de r.h.b.s. te Middelburg is benoemd, vindt het college van B. en W. het wenselijk de heer Drijkoningen in zijn functie van leraar aan het gymnasium een aan stelling te geven als leraar in „volle dige betrekking", tezamen met zijn betrekking aan de r.h.b.s. en aan de Rijks Middelbare School voor Meis jes. Deze aanstelling zou eveneens per 1 september j.l. moeten ingaan, zo schrijven B. en W. in hun hiertoe aan de raad gedane voorstel. VLISSINGEN Oogst van de straat De commissaris van politie te Vllssln- gen maakt bekend, dat in het tijdvak van woensdag 29 Januari tot woensdag 5 fe bruari 1958 de navolgende voorwerpen als gevonden aan zijn bureau zijn gede poneerd: enige dames- en herenrijwielen en enige autopeds, diverse wanten en handschoenen, damesschoen, hondenriem, kussensloop, sandaal, enige Bléutels, Jon genspet, pakket afz. wed. v. Nelle, arm bandje, handfietspomp, broche, tafeltje, damesochtendja8, en dat aan zijn bureau inlichtingen zijn te bekomen omtrent de adressen, alwaar de navolgende voorwer pen zijn te bevragen: diverse wanten en handschoenen, passer, imitatieparels, pols horloge, 4 vel postzegels, portemonnaia met Inhoud, twee muntbiljetten, kinder trekker, zwart damesmutsje, halsdoek, sigarenaansteker, zak bloem en een drle- wielfletsje. VEERE Feestavond ter gelegenheid van 25-jarig jubileum Ter gelegenheid van het 25-jarig be staan van de C.B.T.B. afdeling veere werd, in samenwerking met de plaat selijke afdeling van net C.J.B.T.B., in de bovenzaal van „Het Lammetje" te Veere een feestavond gehouden. Aan deze avond ging een vergadering vooraf. De voorzitter, de heer J. de Nood, heette in zijn openings- en wel komstwoord in het bijzonder de heer P. de Kroo uit Middelburg mede oprichter van de CJB.T.B. hartelijk welkom. Er waren vele jubilerende leden en bestuursleden, die dus reeds bij de op richting lid van de vereniging waren. De heer E. Bos uit Ede, secretaris van de C.J.B.T.B. sprak een feestrede uit, waarin hjj het verleden, het heden en de toekomst van de vereniging belichtte. Na de pauze vulden de C.J.B.T.B.-ers de avond met declama tie en zang. Hierna volgden felicita ties van verschillende afdelingen en genodigden. Het slotwoord werd ge sproken door ds. J. C. Streefkerk te Veere. Eerste ruiteravond van de „Veerse dijkruiters" Dinsdag gaf de landelijke rijvereni- ging „Veerse dijkruiters" haar eerste ruiteravond in de bovenzaal van „Het Lammetje" te Veere. In zijn ope ningswoord wees de voorzitter, de heer B. Beyers op het nut van de ruitersport en dankte burgemeester jhr. I. F. den Beer Poortugael van Veere en het Staatsbosbeheer voor de ondervonden steun. Hierna sprak de heer Den Beer Poortugael. Hij complimenteerde de jonge vereniging, die hij voorts veel goeds toewenste en zijn steun toezegde. Hierna voerde het toneelgezelschap „Sint-Laurens" het toneelspel in vier bedrijven „Moeke Francina" op. Dit stuk werd uitstekend gespeeld en oogstte veel succes bij het talrijke publiek. Na afloop werd aan speelsters en spelers namens de rijvereniging een grote taart overhandigd. In ae pauze werd een verloting gehouden. De eer ste prijs waseen warmbloed veu len! In de loop van deze geslaagde avond gaven vele aanwezigen zich op als donateur of donatrice van de „Veerse dijkruiters". Z.L.M. Nw- en St.-Joosland vierde 80-jarig bestaan Dezer dagen heeft de afdeling Nieuw en Sint Joosland van de Z.L.M. het feit herdacht, dat de vereniging 80 jaar geleden werd opgericht. Hiertoe was in het Ned. Koffiehuis te Middelburg een feestavond belegd. Deze bijeenkomst werd door een aan tal leden met hun dames bijgewoond. De voorzitter, de heer C. A. Polder dijk, gaf een historisch overzicht van af 1877 tot en met 1957. Hij deed ver schillende grepen uit de notulen van die tijd en men kon hieruit conclu deren, dat ook toen al behoefte be stond om in georganiseerd verband op te trekken en verschillende beno digdheden gezamenlijk aan te kopen. Felicitaties werden uitgebracht door de heer Van Iwaarden, namens de Z.L.M.de heer W. de Buck, namens de Kring Walcheren en de heer J. K. Mesu, namens de L.J.G. en Z.P.M. Het bestuur van de Kring Walcheren bood een mand met bloemen aan. De avond werd verder gevuld met conferences van Rien de Jonge uit Kloetinge en accordeonmuziek door W. Vos uit Goes. Vooral De Jonge wist de aanwezigen te boeien met zijn schetsen in Zuidoevelands dialect. Tenslotte heeft de voorzitter alle sprekers hartelijk dank gezegd voor de vriendelijke woorden en gelukwen sen. Tot in de kleine uurtjes bleef men nog gezellig bijeen. VUSSINGEN Bevallen: A. Davidse-de Kam d; J. 3. van Ommeren-van Ham d; S. J. Hilberts- Vreeke d; E. J. J. Schets-van Leeuwen d. Ondertrouwd: L. J. Siegers 34 Jaar en L. Letzer 18 Jaar; R. F. van Opbergen 23 jaar en H. J. M. Besooijen 27 Jaar; M. Snoek 27 Jaar en J. van Leunen 25 Jaar. Getrouwd: F. W. van. der Loo 38 jaar en D. E. de Lange 33 Jaar; A. E. de Pauw 29 jaar en J. de Nooljerj»8 Jaar; P. J. G. den Outer 48 Jaar en V. de Kok 24 Jaar. Overleden: H. Kampherbeek 85 Jaar we duwnaar van A. ten Hoove; A. Lommers 17 jaar; J. J. van den Ent 75 jaar weduwe van C. Kats, 236. Het was *s morgens tiondeweer geweest. Daar na volgde de opklaring waarvan de Jongens gebruik hadden gemaakt om Wimpie op te pompen, maar nu betrok het weer opnieuw. In het vesten pakten zich grauwe wolken samen die niet veel goeds beloofden. Regen, maar ook wind. De zon was al verdwenen en op slag zag het water van het Meulenweidermeer er grijs en dreigend uit. Windvlagen sloegen de golven al wat hoger op. Ze stonden alle vier nog bij het ha ventje naar het meer te kijken en meneer Rulterberg tuurde door de kijker naar het monster, dat hevig lag te stampen en dat naar het scneen nog maar weinig vorderingen maakteNu, dat xlopte wel, want Leen Lorema was bijna aan het einde van zijn krachten. HO had er wél op gerekend, dat het een zwaar karwei zou zijn om het rubbergevaarte naar de Bolgplaat te slepen, maar dat het eensklaps zo hard zou gaan waaien, was iets waarmee hij géén rekening had gehouden. Leen was een uitstekende zwemmer, hij had trenlge prijs gewonnen bij lange-afstandwedstrijden over vele kilo meters, maar hier was hij niet tegen opgewassen.... NIEUW. EN SINT-JOOSLAND Bevallen: p. M. de Jager-Meulenberg z; J. Maljera-van Belzen d; A. Baas-Reijn- houdt d. Overleden: P. Pleljte 93 jaar weduwe van C. van Leerdam; K. Knuijt 88 jaar we duwnaar van D. de Klerk. VEERE Getrouwd: A. Baaijens 27 jaar en L. Wouters 21 jaar; W. C. P. Danlëlse 25 jaar en J. J. Boogaard 21 jaar. Overleden: C. Dekker echtgenote van M. Janse; P. Gldeonse 80 jaar. WESTKAPELLE Bevallen: N. van Rooijen-Roelses d; J. Ka aland -H ul bregtse z; L. Pouwelse- Daane d. Overleden: A. Slabber -74 Jaar weduw naar van K. Huibreglse. KOUDEKERKE. Bevallen: M. N. van Donge—Zacharlas- se, d.; M. J. FltpseZachariassc, d.; D. Serier—Markusse, d.: J. Tevel—Jasperse. d.; T. Kesteloo—Abrahamse, z. Getrouwd: D. Kal jouw, 22 J. en- E. Poppe, 20 J.: w. P. Rentier, 23 J. en H. Dekker, 23 J.: H. L. van Noppen, 23 J. en N. Aarnoutse, 25 J. Overleden: D. Hengst, 79 j., wed. van Verhulst: P. Quist, 55 J.; L. Vroegop, 74 J.; J. Boone, 71 J., wedn. van J. Bras ser: P. Francke, 84 j., wedn. van P. Jas perse. BIGGEKERKE Raad vergadert De raad dei- gemeente Biggekerke komt vanmiddag om vier uur in openbare vergadering bijeen. Het col lege van B. en W. stelt de raad voor om tot vertegenwoordiger in de con tactcommissie voor de Zeeuwe Mu ziekschool te benoemen de burge meester, de heer J. L. Dregmans. Voorts vermeldt de agenda een voor stel tot het aangaan van een woning bouwlening groot 16.230,bij ae N.V. Bank voor Nederlandse Ge meenten. FEliLI.CTON 5 Haar schoonzuster had echter maar één wens: Sir Percival snel naar ztfn tijdelijk verblijf een grote kartonnen doos in de keuken, te expediëren en zich dan boven te gaan nüllen in de licht crème japon met beverbont kraagje, die straks in Scarside als zondagsgewaad dienst zou moeten doen. Alles liep tenslotte op rolletjes. Juist op tijd werd een andere „baby sitter" "gevonden en Harold wachtte, zoals 't behoorde, zijn bruid op bil de kerkdeur. Er waren slechts enkele kennissen en belangstellenden. In den beginne had Lorraine de relatie met haar uitgebreide vriendenkring aan gehouden, maar er later geen moeite meer voor gedaan, terwijl Blackberry Hill, waar zij en John woonden, een grote maar weinig aantrekkelijke buurt, niet veel welgestelden onder haar bevolking telde. IHLEAllY WAYNB „I will" („ja") antwoordde Harold ietwat zenuwachtig op de gebruike lijke vraag en „I will" herhaalde Lor raine flinkweg, in de hoop hem 'n beetje te kalmeren. En terwijl de geestelijke zijn toespraak voortzette, besefte ze geleidelijk haar grote ver antwoordelijkheid jegens hem die haar liefhad. „Ik kan het nog niet geloven", zei Harold, toen ze in 't kleine blauwe tweepersoons-wagentje, dat de defti ge huwelijks-auto had vervangen, naar 't Westen reden. Lorraine's glimlach toonde duide lijker dan woorden, dat zij het even min kon. Harold had de opmerking al enige malen gemaakt sinds ze John's woning hadden verlaten en hij meen de het ook letterlijk. Nooit zou hij, zo bedeesd en onhandig, geloven, dat hij erin geslaagd was, met een zo mooi en jong meisje te trouwen. Hij bleek goed te kunnen rijden. Ze genoot ervan, naast hem te zitten en wenste maar, dat ze zo heel lang voort konden gaan, steeds door lanen met bronzen beukebladeren, langs verweerde, oude buitenhuizen en ak kers waar de laatste veldgewassen zich koesterden in het schrale zon licht van de herfst. Het verleden lag achter haar, de toekomst was ondoor grondelijk, maar dit was het heden, deze reis naar een nieuw leven. On willekeurig reciteerde ze halfluid: „We volgen de gulden weg naar Sa- markand „Wat zei je daar, Lorry?" „O, niets, alleen maar een versre gel. Ik weet er niet veel meer van". „Probeer het je te herinneren", hernam hij zachtjes. „Ik hoor je zo graag spreken". Ze lachten allebei, want dit was een van hun gewone grapjes. Haar zuidelijke tongval had hem eerst wat onthutst, maar later verrukt. Met (Advertentie; heel veel moeite had hij haar, nadat ze elkaar drie of vier keer hadden ontmoet, verteld hoe gaarne hij haar stem hoorde. „Goed", antwoordde ze en droeg het enige couplet voor, dat ze nog kende. Sprookjes, wondere sprookjes Van schepen en sterren, van rustige landen Waar nooit het gulden zonne licht verbleekt En wind en schaduw drijven naar de Westerstranden" „Je zult me nog eens moeten ver tellen wat poëzie en dat allemaal be tekentzei hij. „Maar om weer wat lager bij de grond te komen: Wat zou je denken van thee met toebeho ren?" Dit leek haar een uitstekend idee. Ze hadden zich zo gehaast om weg te komen, dat ze Janet's zorgvuldig voorbereid etentje weinig eer hadden aangedaan. Nu was het bijna vier uur en reden ze juist een aardig dorpje in Hampshire binnen. „Ja. dat Is goed, Harold". „Daarginds weet ik een leuke ge legenheid, het Rotshuis, 't Enige be zwaar is, dat we wat later in Seaton zuilen aankomen" „Nu, dat hereiken we toch niet vooi de avond, nietwaar?" „Neen. maar ik heb in mijn brief gezegd, dat we daar wilden eten. Het is beter, In "t hotel met een schone lei te beginnen Maar och, theedrinken kost per slot van rekening niet zo heel veel tijd, wel?" (Advertentie) BONZO Bonzo is het vol maakte voedsel voor iedere hond! 70 cent per pak. „Absoluut niet", zei ze vrolijk, maar in stilte dacht ze. „Arme jon- gen! Dit is zeker het resultaat van •ora's opvoeding". „Nu, heb je zin?" vroeg hij hulpe loos. „Ik laat het aan jou over". „Als jij 't wilt", antwoordde ze kalm, begrijpend, dat ze hem, hoe dan ook, moest leren, initiatief te ne men. Hij reed het cirkelvormige par keerterrein op en ze liepen naar de mooie tuin van het buitencafé. Het landschap was hier heuvelachtig, met enkele mooie bossen. „Laat ons wat bestellen", zei hij schuchter, toen ze aan een kleine ver andatafel zaten en naar een dienster uitkeken. „Ben je gelukkig, Lorry?" Ze knikte, want het gevoel van ge zapige tevredenheid, van geestelijke rust, dat haar had bevangen, kon heeJ goed voor geluk doorgaan. „wat ziet alles er mooi uit!" riep ze. Je moet weten, dat we vroeger hier gewoond hebben... of tenminste dicht In de buurt". „Nu", hernam hij. op zijn horloge ziende, „als Je het nog eens terug wilt zien, kunnen we toch wel eens die kant uitgaan, vind je niet?" „O, neen, Harold. Wel bedankt voor Je lieve gedachte, maar ik wil het niet terugzien. We hebben gehoord, dat de nieuwe bewoners er veel ver anderd hebben. Och ja, toen wij er woonden, was het feitelijk een bouw val". Ze had het zonder enige bitterheid fezegd, maar Harold trok het zich lijkbaar aan. „Het spijt me, dat je er zo krap aan toe waart, schat. Hoor eens..., Ja, hoor eens, Lorraine, ik wil Je wat vertellen. Je zult je nooit meer geld zorgen behoeven te maken. Zelfs als ik vandaag plotseling stierf, zou lij er financieel niet slecht aan toe zijn, want Ik heb Je bij testament alles zonder enige beperking nagelaten, In clusief mijn helft van de molen „Haroln!" kreet ze, met gloeiende wangen. Een ogenblik vroeg ze zich af, of hij soms dacht, dat ze met hem was getrouwd om veilig te zijn, maar ze wist wel, dat zo'n veronderstelling beiden onwaardig was, „Ik wil nietbegon ze zacht jes, maar zag toen dat hij juist met enige moeite een bestelling opgaf aan de juist bij hun tafeltje verschenen dienster. Hij verzocht deze. zo vlug mogelijk thee te brengen en het meisje haastte zich aan zijn wens te voldoen, 't Was een heerlijk zitje in de zonneschijn, maar Harold had niet lang rust. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 12