Echtpaar De Niet evacueert
per auto met 1000 gulden
in
Prins Bernhard hartelijk
versierd Monrovia ontvangen
TOPCONFERENTIE KAN IN
CANADA WORDEN GEHOUDEN
AMERIKAANSE HOOGLERAAR
MET BIERGLAS GESLAGEN
DONDERDAG 23 JANUARI 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
1
VIJF KINDEREN WACHTEN IN EINDHOVEN
Burmese rechter en Siamese bandieten
betoonden clementie
(Van een bijzondere correspondent)
Rangoon, 20 januari. Een paar dagen geleden is te Rangoon
een Nederlands echtpaar aangekomen na een moeilijke, maar
geslaagde autotocht dwars door de jungles, door Malakka,
Thailand en Burma.
Het echtpaar De Niet (Will 40 jaar oud, Marianka 30) is op 11
november j.l. uit Bandoeng vertrokken. In die tijd werd de situ
atie voor de Nederlanders in Indonesië reeds zo onprettig, dat
de De Niets besloten, hun bestaan in het tropische land op te
geven en naar het moederland te reizen, dat zij overigens nooit
gezien hebben, omdat zij in Indonesië geboren en getogen zijn.
Will de Niet was in Bandoeng voorganger van de Trinity Baptisten kerk
en directeur van een weeshuis. Toen hun plan vaststond regelde De Niet
met Indonesische vrienden het voortbestaan van het weeshuis. Zyn kapi
taaltje van ongeveer 30.000 gulden liet hij in hun handen achter. Een be
drag van 1000 gulden werd bestemd voor de reiskas. Een kleine Duitse
auto (Ambassador Matador 14) werd beladen met wat de De Niets mee
konden nemen, hetgeen niet zo erg veel was. Na een roerend afscheid van
de ongeveer 40 pupillen van het weeshuis werd de verre tocht aanvaard.
Voor de Kadi
De tweede grote moeilijkheid was
van officiëler aard. Aan de grens
tussen Thailand en Burma weigerden
de Burmese autoriteiten hen binnen
te laten. In de grensplaats Myawad-
dy moesten zij voor de kadi verschijn
en op beschuldiging van een illegale
grensoverschrijding. Ook de rechter
werd, net als de Siamese bandieten,
getroffen door het relaas van De
Niet. Hij sprak hen vrij op „humani-
De auto werd per boot naar Singa
pore overgebracht en vandaar begon
de lange reis over land: door Malak
ka, Thailand, Burma en straks door
India, Afghanistan, Iran, Turkije,
Joegoslavië, Italië, Frankrijk en Bel-
Set eerste traject tot Rangoon, heeft
ruim twee maanden gevergd.
wanneer het echtpaar tenslotte
Nederland zal arriveren, weet nie
mand. Het zal pas na maanden zijn.
Daar, in Eindhoven, wacht hun een
weerzien, waarnaar vurig wordt ver
langd, de vijf kinderen van het echt
paar De Niet vijf meisjes, Petra
(10), Yvonne (9), Sylvia (8), Karen
(6%) en Dagmar (3) wonen daar
sinds enige tijd.
Maar in Nederland blijven willen de
De Niets niet. „Ik ben geboren in
Indonesië en ik ben rijsteter. ,T~
kunt je bloed niet verloochenen," zej
de heer De Niet. „Ik zal de eerste
beste gelegenheid aangrijpen om in
de een of andere functie naar het
oosten terug te gaan, liefst weer
naar-Indonesië, als dat mogelilk is,
want wij houden van dat land
Waarom heeft het echtpaar De
Niet deze manier van reizen ver
kozen Zij zouden toch, als de
andere Nederlandse repatrianten
per boot of per vliegtuig hebben
kunnen reizen? Er is meer dan
één reden: De Niet wil vrij zijn,
geen verplichtingen hebben ten
opzichte van wie ook. Hij wil ook,
op de avontuurlijke tocht, mate
riaal verzamelen voor het schrij
ven van boeken, waarbij zijn gro
te belangstelling uitgaat naar de
Oosterse godsdiensten.
Voor de vrijheid en het avontuur heb
ben de heer en mevrouw De Niet veel
ontberingen over. Want de eerste
twee maanden van hun reis waren
niet eenvoudig. Vermagerd, met wei
nig kleren en overdekt met stof,
maar gezond, door de zon gebruind
en opgewekt kwamen zij in Rangoon
aan in hun autootje, dat uiteraard
de sporen van de moeilijke reis droeg.
Enkele dagen rusten zij in een Ymca-
hotel; een hele luxe na de gepasseer
de maanden. Daarna gaan zij verder
donderdag in de richting Manda-
l&y vol vertrouwen en moed.
Ongetwijfeld zullen zij nieuwe avon
turen toevoegen aan die welke zij
reeds hebben meegemaakt. Het eer
ste moeilijke incident kwam. toen zij
over een karrespoor in zuidelijk Thai
land voorthobbelden. Voor hen daag
de plotseling een groep gewapende
bandieten op. De mannen doorzoch
ten de auto, op zoek naar geld en
wapens. Zij vonden natuurlijk het
Seld. Wapens waren er niet. Maar
e bandieten luisterden ook naar De
Niets verhaal en lieten hen ten
slotte gaan.
Verplicht verzekerden kunnen
weer hulpmiddelen krijgen.
Op advies van de Ziekenfondsraad
heeft zo deelt de raad mede de
minister van sociale zaken en volks
gezondheid enkele wijzigingen ge
bracht in de regeling betreffende
kunst- en hulpmiddelen voor de ver
plicht verzekerden der algemene zie
kenfondsen.
Tot de kunst- en hulpmiddelen wor
den ondermeer gerekend kunstlede
maten, orthopedisch schoeisel, chi
rurgische kaakprothesen, brillegla-
zen en hoortoestellen.
In de nieuwe beschikking van de
minister, die met ingang van 20 ja
nuari 1958 in werking is getreden,
ls het aantal kunst- en hulpmiddelen
uitgebreid met buikbreukbanden,
catheters, kunstogen, verrekijker-
brillen, spalken, krukken en kunst
schouders.
Evenals in de vorige beschikking
zijn de vergoedingen aan de verze
kerden in het algemeen op 75 pet.
van de aanschaffingskosten gesteld
(voor kunstledematen op 100 pet).
De maxima, waaraan deze vergoe
dingen waren gebonden, zijn echter
aangepast aan het sinds de totstand
koming der vorige beschikking
(eind mei 1951) sterk gestegen prijs
peil. Hierdoor is bereikt, dat in de
meeste gevallen 75 pet van de kost
prijs ook werkelijk wordt gedekt.
De vergoeding voor brillcglazen
blijft ongewijzigd.
taire gronden" en wenste hun goede
reis. De plaatselijke bevolking van
Myawaddy had intussen van de
vreemde Nederlanders gehoord en
bewees hun allerlei vriendelijkheden.
De minister van de staat Karen
kwam hun nog even vaarwel zeggen.
Van Myawaddy reden de De Niets
noordwaarts naar Moulmein aan de
Golf van Martaban. Daar laadden zij
de auto aan boord van een schoener,
die hen overzette naar Rangoon.
Door stof en hitte
De dagen In Rangoon waren toch
nog druk, omdat het echtpaar De
Niet tal van consulaten af moest lo
pen om de nodige papieren voor het
vervolg van hun reis te verkrijgen.
Van Singapore tot Rangoon hebben
de De Niets het seizoen mee gehad.
Het is de droge tijd. In de natte moe-
son immers zouden de wegen in rivie
ren en modderpoelen veranderd zijn.
De droogte had natuurlijk ook zijn
nadelen: enorme stofwolken omhul
den het autootje vaak, zodat er to
taal geen uitzicht op de weg vóór
hen meer was. Maar zij zetten door:
langs de onafzienbare rijstsawahs en
langs de ontelbare pagodes, over in
de zon blikkerende witte wegen en
langs haast onbegaanbare karrespo-
ren. Zoals zij vastbesloten zijn door
te zetten op de nog komende wegen
van India en Afghanistan, van net
oude Perzië en het Ottomaanse rijk,
van het land van Tito, en dan steeds
dichter naar huis, in Italië, Frankrijk
en België, tot hun autootje eindelijk
zal stil houden in de Eindhovense
Limburglaan voor het weerzien met
Petra, Yvonne, Sylvia, Karen en Dag-
mar.
DIEFENBAKER TOT BOELGANIN:
Oostenrijks antwoord in
Westerse geest.
De Canadese premier, John Diefen-
baker, heeft in antwoord op een brief
van premier Boelganin van de Sow-
jet-Unie gezegd, dat er in zijn land
een topconferentie kan worden ge
houden indien de grote mogendheden
tot een dergelijke bijeenkomst be
sluiten.
Diefenbaker zegt dat Boelganins
voorstel voor een conferentie tussen
oost en west onmiddellijk zijn steun
krijgt indien er voldoende waarbor
gen zijn dat goede resultaten kunnen
worden verwacht. De ervaring heeft
echter geleerd dat dergelijke bijeen
komsten door diplomatiek en ander
overleg zorgvuldig moeten worden
voorbereid om succes te kunnen op
leveren, aldus de premier.
Hij zou gaarne zien, dat de Sow-
jet-Unie aan personen die bij ver
wanten in Canada willen gaan wo-
Rijk ontslaat honderd man
en neemt ze weer aan
(Van een onzer verslaggevers).
Honderd arbeiders, het derde deel
van de z.g. E-contractanten, die in
Friesland werkzaam zyn by de Dienst
Landaamvinnlngswerken hebben be
richt gekregen, dat zy per 1 maart
zullen worden ontslagen. Voorzover
wy konden nagaan, betreft dit ontslag
alleen de mensen, die in Friesland
werken en niet de resterende 175 in
Groningen.
In Den Haag zegt men, dat de ont
slagen kennelyk een gevolg zyn van
de bestedingsbeperking. Men laat
daar de arbeiders dus afvloeien. Deze
mensen kunnen dan worden ingescha
keld op zogenaamde aanvullende wer
ken.
Ook nu reeds zijn cr arbeiders bij
de landaanwining bij de aanvullende
werken werkzaam. Dit komt er dus op
neer, dat de arbeiders hetzelfde werk
blijven doen, maar dat zy uitsluitend
van werkgever veranderen.
Voor 1 maart zijn zij in dienst bij
verkeer en waterstaat, na 1 maart
echter bij sociale zaken. Op zichzelf
heeft het ontslag dus uitsluitend ad
ministratieve betekenis.
De arbeiders gaan er echter op ach
teruit. Wy vernamen in Den Haag, dat
de E-contractanten gemiddeld circa 70
gulden verdienen. In de aanvullende
werken geldt echter een uurloon van
1.40 inclusief de toeslagen. De arbei
ders. die van werkgever veranderen,
verliezen dus aan bruto-inkomsten
minimaal acht gulden per week.
Onderwijzeres won ezel
Mej. Marie Naus, onderwijze-
res aan de St. Odaschool in
Helden heeft er een ezel bij
gekregen. Een echte ezel. s
„Lambiek" heet het dier en is
van Franse afkomst1. De on-
derwijzeres had de ezel ge-
wonnen als hoofdprijs van een
loterij georganiseerd door het
Heidense schuttersgilde.
Hoewel wellicht niemand be- §1
ter dan een onderwijzeres zich
over een ezel kan ontfermen, =g
had ze toch geen plaats voor
hem in de zesde klas. Ze had
echter zoveel schik in haar s
prijs, dat de kinderen een trak- m
tatie kregen. De ezel heeft ze
spontaan ter beschikking ge-
steld om aan de meest bieden-
de ten bate van het plaatselij-
ke jeugdwerk te worden ver-
kocht.
nen, toestemming verleent het land
te verlaten.
De Oostenrijkse kanselier, Raab,
heeft de nationale raad. de Oosten
rijkse Tweede Kamer, woensdag mee
gedeeld, dat zijn regering in haar
antwoord op de brief van de Rus
sische minister-president, maar
schalk Boelganin, zegt dat een top
conferentie zorgvuldig dient te wor
den voorbereid, daar niets zo teleur
stellend voor de mensheid zal kun
nen zijn als een mislukking van een
dergelijke conferentie van de leiden
de staatslieden in de wereld.
Het Oostenrijkse antwoord werd
dinsdag aan de Russische ambassa
deur te Wenen overhandigd.
De Oostenrijkse regering spreekt
de hoop uit, dat oost en west de be
handeling van de ontwapeningskwes
tie in het kader van de Verenigde
Naties zullen voorzetten. Wat het
Russische voorstel tot deelneming
van Oostenrijk aan een topconferen
tie betreft, zegt de regering te We
nen, dat Oostenrijk eraan wil deel
nemen, indien alle andere deelne
mende landen zulks wensen.
Verder spreekt de Oostenrijkse re
gering in haar antwoord de me
ning uit, dat het van groot be
lang is een oplossing te vinden
voor het probleem van de hereni
ging van Duitsland.
Zo komt >rPhonoravia" het gespro
ken maandblad van de blinden tot
stand. Op de foto boven zit men
rond de microfoon geschaard voor
de opname van de berichten en ar
tikelen. In een aangrenzend vertrek
(het gehele; huis is van rode lamp
jes voorzien, die deur- en telefoon-
bellen moeten vervangenzit de
technicus aan de bandrecorder (foto
rechts onder), en tenslotte (foto
links onder) morden de opnamen,
tekst, en muziek, via drie bandre
corders tot een vloeiend geheel ge
monteerd.
Bezwaren van minister
tegen premievrij sparen
Voorzover de inschrijvingen op de
nationale woningbouwleningen een
verschuiving van besparingen beteke
nen, acht de minister van financiën
het. blykens zyn memorie van ant
woord op het voorlopig verslag der
Eerste Kamer., omtrent de algemene
financiële beschouwingen over de be
groting 1958. van belang dat opnieuw
besparingen worden gevormd, die te
zijner tyd weer voor belegging ln aan
merking komen.
Hij verwacht dat de spaarders die
voor de inschrijving hun spaarbank
boekjes hebben aangesproken, hun
saldo opnieuw zullen aanvullen. Dat
zij zich hierbij in belangrijke mate
zullen laten beïnvloeden door de hoog
te van de spaarbankrente, lykt hem
echter een open vraag. Dit geldt even
eens voor een eventuele belastingvrij
dom van de rente op spaarrekeningen.
Belastingvrij sparen, zo gaat de mi
nister ln dit verband voort, zou het
bezwaar medebrengen dat deze facili
teit meer ten goede komt aan de ho
gere inkomens, omdat het hieraan
verbonden extra-voordeel afhankelijk
is van het marginale inkomstenbelas
tingpercentage. De regering heeft
daarom de voorkeur gegeven aan
spaarpremies.
INCIDENT TE AMSTERDAM
Dader mengde zich tussen
nieuwsgierigen
'De 42-jarige Amerikaanse hoogle
raar E. Sterrenberg Barnhoorn uit
Lexinton, Massachusetts, is in de
nacht van dinsdag op woensdag met
een bierglas op het hoofd geslagen.
Gistermiddag tegen zes uur is de
dader, de 25-jarige metaalgieter W.
W. W. uit Amsterdam, die reeds een
uitgebreid strafblad heeft, door de
recherche van het bureau Singel ge
arresteerd.
Het motief van zijn daad staat
nog niet volkomen vast, doch de re
cherche verdenkt hem ervan de pro
fessor van zijn geld te hebben willen
beroven. Mocht de dader deze opzet
al hebben gehad, dan is hij daarin
niet geslaagd. Het slachtoffer had
ongeveer honderd gulden en een
klein bedrag aan Amerikaanse dol
lars op zak en daarvan is geen cent
verdwenen.
Prof. Sterrenberg. die een reis
door diverse Europese landen
maakt, deels voor vakantie, deels
voor onderzoekingen en zaken, was
drie dagen geleden op Schiphol ge
arriveerd met zijn echtgenote, en
zou vrijdag weer naar Amerika ver
trekken. Dinsdagavond omstreeks
elf uur ging mevrouw Sterrenberg in
het hotel aan de Prinsengracht naar
bed, doch haar man wilde eerst nog
GROTE PORTRETTEN AAN PARACHUTES
„Wij kannen ons aandeel leveren
in aankweken van begrip"
(Van een A.N.P.-verslaggever)
Z.K.H. Prins Bernhard is gistermiddag met een speciaal vliegtuig in
Morovia, de hoofdstad van Liberia, aangekomen voor het brengen van
een officieel bezoek van vijf dagen. Dit bezoek geldt als een tegenbe
zoek voor het staatsbezoek, dat in oktober 1956 door de president en
mevrouw William V.S. Tubman aan ons land werd gebracht. Het vlieg
tuig van de prins landde op het James Spriggs Payne vlieveld in Monro
via. Prins Bernhard zette het toestel zelf aan de grond. Uit de lucht
kwamen tijden de ontvangstplechtigheid grote portrptten van koningin
Juliana en prins Bernhard langzaam aan parachutes naar beneden
drijven.
Toen de prins het vliegtuig verliet
speelde de kapel van de Liberiaanse
grenswacht het Wilhelmus, dat werd
gevolgd dooi 't Liberiaanse volkslied
,,A11 Hail, Liberia, hail". Van fort
Norris uit klonken 21 saluutschoten
ter verwelkoming van de koninklijke
gast.
De president van Liberia, dr. Wil
liam V. S. Tubman, was de eerste
om de prins te begroeten. Er werden
hartelijke handdrukken gewisseld,
waarna prins Bernhard, vergezeld
van de president, de erewacht in
specteerde.
De prins en de president namen
vervolgens in de auto plaats, waarna
de stoet werd gevormd, die zich naar
het Tubman-monument begaf.
Hier werd prins Bernhard verwel
komd door de burgemeester van het
feestelijk versierde Monrovia. de
heer Nathan Ross. Burgemeester
Ross overhandigde prins Bernhard
de gouden sleutel van de stad, waar
na de prins het gouden boek van de
stad tekende. In de middag, na de
lunch met president en mevrouw
Tubman in het presidentiële verblijf,
heeft prins Bernhard zich met zijn
gastheer naar het pioniersmonument
begeven, dat herinnert aan de komst
van de eerste negerkolonisten uit de
Verenigde Staten. De prins heeft aan
de voet van het monument een krans
gelegd. Vervolgens werden de leden
van het corps diplomatique met hun
dames in het presidentiële paleis ont
vangen en aan de prins voorgesteld.
T oespraak
Tijdens, een staatsiediner, dat 's
avonds in de „Executive Mansi
on" werd gegeven, hield prins
Bernhard een rede. waarin hij on
der meer erop wees. dat Neder
land en Liberia beide kleine lan
den zijn in vergelijking met de
grote mogendheden en dat het
lot van de wereld niet van ons
afhangt. „Maar toch kunnen wij
naar mijn mening op bescheiden
wijze ons aandeel leveren in het
aankweken van meer onderling
begrip en goodwill in de wereld.
Wij kunnen dit doen omdat wij in
ons hart dezelfde vrijheidsliefde
kennen, dezelfde verdraagzaam
heid en democratische geest".
„Feitelijk zijn we al bezig ons
aandeel te leveren omdat we in de
verhouding tussen onze beide landen
van deze geest van vriendschap en
goodwill een voorbeeld geven. Het
feit dat we onlangs ambassadeurs
hebben uitgewisseld is hiervan een
illustratie. Meer voorbeelden liggen
in de manier waarop wij onze econo
mische betrekkingen op voet van
vrije uitwisseling en goede zakelijke
connecties van oudsher op het ge
bied van handel, scheepvaart en in
andere opzichten handhaven. Velen
van mijn landgenoten hebben zich
op gelukkige wijze in Liberia kun
nen vestigen en bij deze gelegenheid
wil ik U, mijnheer de president en
uw landgenoten uit naam van mijn
land danken voor de vriendelijkheid
en gastvrijheid aan de hier gevestig
de Nederlanders betoond.
Dergelijke onderlinge verhoudin
gen tussen een Afrikaans en een Eu
ropees land vormen naar mijn me
ning een goed voorbeeld. Wij streven
er in onze verhouding tot andere lan
den allebei naar om dit voorbeeld
trouw te blijven. Dat ons dit moge
gelukken en dat de gelukkige ver
standhouding tussen onze beide lan
den lang mag voortduren is mijn in
nige wens".
een luchtje scheppen. Hij bezocht
daarbij een café, waar hij in contact
kwam met de metaalgieter. Niet we
tende met wat voor man hij te doen
had, liet de professor zich overhalen
nog een ander café te bezoeken en
om twee uur, liep hij samen met de
Amsterdammer over het Frederiks-
plein.
Daar diende de metaalgieter hem
onverwachts een harde klap op het
hoofd toe met een bierglas, dat hij
tot dat doel uit het laatste café had
meegenomen. De Amerikaan zakte
ineen. Hevig bloedend aan zijn gelaat
liep hij naar een boom toe en zocht
daartegen steun. De metaalgieter
liep eerst weg. doch zag op dat mo
ment twee agenten naderen, die toe
vallig in de buurt waren. Deze twee
richtten hun schreden terstond naar
de hoogleraar, terwijl ook andere
voorbijgangers om hem heen groep
ten.
Dit gaf de metaalgieter aanleiding
zich ook voor te doen als een nieuws
gierige. Hij mengde zich tussen het
groepje, hetgeen de agenten niet
ontging, doch die hadde'n er op dat
moment geen idee van dat deze
nieuwsgierige zelf de dader was. Zij
brachten de gewonde Amerikaan
naar de naburige Foreestkliniek.
In de Foreestkliniek werd eerste
hulp verleend, waarna de hoogleraar
door de Gemeentelijke Geneeskundi
ge en Gezondheidsdienst naar het
Veesperpleinziekenhuis werd ge
bracht voor verdere behandeling.
Hier werden de wonden aan zijn ge
laat verzorgd en ontdekte men een
glassplinter in een der ogen. Ijlings
werd de hoogleraar daarna naar de
ogenkliniek van het Wilhelminagast-
huis gebracht, waar de splinter werd
verwijderd. Gistermiddag onderging
hij nog een kleine operatie.
Het is zonder twijfel een gelukkige
bijkomstigheid geweest dat de twee
agenten toevallig over het Frederiks-
prem kwamen op een moment, dat
de aanslag juist gebeurd was. Er
was een slagader aan de kaak ge
raakt en indien de hoogleraar niet zo
spoedig was geholpen, zouden de ge
volgen zeer ernstig zijn geweest.
Nadien is de recherche van het
bureau Singel de gehele dag in de
weer geweest om na te gaan, wat
er gebeurd kon zijn. Zij ontdekte
dat de Amerikaan in enkele ca-
le's was geweest en vernamen te
vens dat dit in gezelschap van de
metaalgieter was geweest.
Men zocht hem op, nam hem
mee naar het politiebureau en on
derwierp hem daar aan een ver
hoor.
De metaalgieter ontkende aanvan
kelijk iedere schuld, maar hij wist
geen aannemelijke verklaring te ge
ven van de aanslag, hoewel men hein
erop kon wijzen dat hij erbij geweest
moest zijn, omdat de agenten hem
die nacht immers bij de hoogleraar
gezien hadden. In het kruisverhoor
sprak hij zichzelf zo vaak tegen, dat
hij tenslotte gisteravond om zes uur
door de mand viel en een bekentenis
aflegde.
Vier vliegtuigen met
atoombommen neergestort
Volgens het Amerikaanse tijdschrift
„Time" zijn in tegenstelling tot eerde
re berichten tenminste vier Ameri
kaanse vliegtuigen met atoomwapens
neergestort, zonder dat er een kern-
ontploffing ontstond.
De luchtmacht heeft onlangs mel
ding gemaakt van het neerstorten van
één vliegtuig met een atoombom zon
der dat deze tot ontploffing kwam.
Het tijdschrift noemt de plaatsen
waar de ongelukken zouden zijn ge
beurd.
