Clare Lennarts nieuwe roman:
„De ogen van Roosje"
Bouts, Haarlems schilder in Leuven
DROEVIG VERHAAL, MAAR NIET NAARGEESTIG
Vriendelijk, naluurlijk boek
over onderwijzersdochters
lAwiek bord voor de
gemeente tijeesp
Muziekconcours Kerkrade:
grootse manifestatie
ZATERDAG 4 JANUARI 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
Ergens in haar nieuwe roman „De ogen van Roosje" laat Clare Lennart
de hoofdpersoon (tevens vertelster) opmerken: „Als je tegenwoordig
over kinderen leest, zyn het meestal kleine monstens of rampzalige,
vereenzaamde schepseltjes. Mensen, die jeugdherinneringen schrijven, sche
nen zich zelden iets goeds te herinneren. Of misschien vindt, niemand het
van belang goede of als zodanige ondergane ervaringen te noteren. Je krijgt
de Indruk dat „goed" wordt beschouwd als een synoniem van „leugenachtig".
My komt dat toch dwaas voor. Waarom zou haat in een mensenleven be
langrijker zyn dan genegenheid of liefde? Ik geloof dat dit alleen maar klopt
voor hen, die tot haat, naargeestigheid, liefdeloosheid gepredisponeerd zyn".
niet erg goed met elkaar opschieten.
Nini is een in alle opzichten voorbeel
dig kind, maar-ze is koud, harteloos.
Paula is een slordige droomster. Op
een dag vindt Paula haar liefste pop
Roosje, die ze na een opwindend spel
zorgzaam te slapen heeft gelegd, met
grote gaten in naar hoofd: de ogen
zyn weggedrukt. Het is een geweldige
schok. Instinctief voelt ze dat Nini dit
heeft gedaan, maar ze heeft geen en
kel bewys. Ze ziet het aan Nini's kou
de blik en reacties. Deze gebeurtenis
heeft een geweldige invloed op Paula's
leven. Ze gaat in Nini een duivel zien,
die er op uit is haar liefste bezit zo
maar, redeloos, te Vernielen.
Als ze groter wordt, en eens een
vriendje heeft. Tom, waarvan ze bi"
zonder veel houdt, komt Nini. die al
tijd omzwermd is door aanbidders, e..
neemt haar Tom af. Heel subtiel er
is weer niets te bewijzen. Hetzelfde
herhaalt zich met een andere ontlui
kende liefde. Tenslotte vertrekt Nini
naar het buitenland. Het blijkt dat zij,
behalve haar schoonheid, toch geen
capaciteiten heeft om een eersterangs
ster te worden, en haar leven verloopt
verder vrij obscuur. Maar de levens
angst vreet Paula nu aan.
Men is geneigd, dit „over kinderen'
en „jeugdherinneringen" aanzienlijk
uit te breiden. Zeer veel lectuur, en
werkelijk niet uitsluitend de zoge
naamde littérature noire, de zwarte,
zwartgallige, uitzichtsloze litteratuur,
is tegenwoordlig alles behalve opwek
kend. Om niet te zeggen: ronduit
naargeestig en neerdrukkend. Nu
mag een boek gerust aangrijpend,
schokkend, gruwelijk zelfs, zijn het
mag vragen en problemen open laten
naar alle kanten, als de schepper er
van ons. de lezer, maar niet met zijn
onverwekte ellende laat zitten zonder
ergens een verlossend woord, hoe dan
ook, te spreken. En dit woord ont
breekt nog al eens.
Gelukkig zjjn er nog schryvers en
schryfsters, en het zyn de minsten
niet, die nog over het geluk, de ver
wachting, ue schoonheid, het lieve
in het leven, over de zuiverende in
vloed van de opgerepte natuur, de
goedheid ln de mens durven, kun
nen en willen schrijven.
Daartoe behoort de thans 53-jarige
Clare Lennart.
Men kan niet eens zeggen dat „De
ogen van Roosje" een erg vroljjk of
opgewekt boek is; in wezen is het
leven van Paula Hazelaar, de hoofd
persoon, nog al navrant en ongeluk
kig. Maar toch is het hele boek ge
drenkt in een vriendelijke, natuur
lijke sfeer en behoudt men na het
geheel een prettige herinnering.
Letterkundige kroniek
door HANS WARREN
Paula Hazelaar is de jongste doch
ter uit een Veluws hoofdonder
wijzersgezin. De schrijfster
heeft haar ongeveer haar eigen leef
tijd gegeven, en kon zodoende in de
jeugdherinneringen van Paula veel
eigen - ervaringen verwferken, wat
Paula's relaas heel werkelijk en aan
nemelijk maakt. Haar vader stamde
uit een familie die geslacht op ge
slacht schoolhoofden had voortge
bracht. Haar moeder was een Fran-
qaise; ze was gouvernante geweest op
een naburig kasteel. Deze Mamie" is
de enige wat onwaarschijnlijke figuur
in het hoek. Paula heeft een twee jaar
ouder zusje. Nini. Nini is een schoon
heid; daarbij vergeleken is Paula
maar een soort Assepoester. De zusjes
kunnen door hun verschillende aard
Minder bioscoop-bezoek als
gevolg van televisie
Als gevolg van het verminderde bios
coopbezoek in Venlo en Blerick heb
ben de bioscoopexploitanten in deze
plaatsen besloten om met onmiddel
lijke ingang van maandag tot en met
vrijdag maar één avondvoorstelling te
geven in plaats van twee zoals tot nu
toe gebruikelijk was. Op zaterdag en
zondag blijven alle voorstellingen ge
handhaafd.
Het verminderde bioscoopbezoek
schijnt vooral te wijten te zijn aan
het zeer groot aanal televisiekijkers
in Noord-Limburg, xvaar naast de
Nederlandse ook de Duitse program
ma's uitstekend ontvangen worden.
„Rembrandt der fotografie"
overleden
De beroemde fotograaf Edward Wes
ton is op 71-jarige leeftijd in zyn huis
te Carmel Highlands overleden.
Het werk van Weston dat critici tot
loftuitingen bracht als „De Rembrandt
der fotografie" en „De Picasso met
de camera" was van grote technische
perfectie en van bijzondere artistieke
vormgeving.
In 1937 ontving Weston van de Gug
genheim Stichting een toelage de
eerste die ooit voor fotografie werd
verstrekt. In de filmdocumentaire
„The naked Eyewerd veel aandacht
besteed aan zijn werk en leven.
Engelse kunstschatten voor
Haagse expositie
Vandaag is te Rotterdam het ss She-
ringharri aangekomen met in drie gro
te containers een aantal kunstschat
ten, bestemd voor de tentoonstelling
„Toen Elisabeth regeerdedie
van 22 januari tot en met 30 maart
in het Haags gemeentemuseum zal
worden gehouden. De containers zul
len met polltiegcleide van Rotterdam
naar Den Haag worden gebracht.
Folios Bergère te Parijs
voorlopig gesloten
Volgens 't Parijse ochtendblad „Com
bat" 's werelds beroemdste cabaret
„Folies Bergère, zondag voor onbe
paalde tijd wordne gesloten wegens
een loongeschil. Even voor Kerstmis
ha*! de directeur Paul Derval tegen
over verslaggevers verklaard, dat. een
geschil over de lonen met de toneel
knechten was geregeld.
..Combat" wist echter te melden, dat
Derval een loonsverhoging aan de to
neelknechten had aangeboden, welke
echter was verworpen. Volgens Com
bat nam Derval toen het besluit de
Folies van zondag 5 januari af te
sluiten en alle toneelknechten te ont
slaan. „De Folies Bergère zal zeker
worden heropend, maar wanneer?"
vraagt Combat zich af.
Belangrijke bijdragen voor
bouw van Lincoln Center
Twee grote Amerikaanse filantropi
sche instellingen de Ford Stichting
en de Rockefeller Stichting hebben
elk een bedrag van S 2.5 miljoen ge
schonken voor de bouw van een reus
achtig nieuw cultureel centrum ln
New York, het zogenaamde Lincoln
Center. Met de bouw en inrichting
zal een bedrag gemoeid zijn van naar
schatting 55 miljoen.
In dit centrum zullen een nieuw ge
bouw voor de Metropolitan Opera ver
rijzen, een concertgebouw voor het
New York Philharmonie Orchestra,
een muziekschool, schouwburgen,
danszalen, gehoorzalen voor kamer
muziek en recitals, een bibliotheek en
een museum voor schone kunsten.
Hij kan een prachtig, romantisch
huwelijk doen met een rijke,
knappe en goede man, van wie
ze veel houdt. Aldoor vreest ze echter
dat Nini op zal dagen om het te ver
ijdelen. Ze gaat in een soort schyn-
wereld leven. Maar Nini komt niet, en
Paula trouwt, krijgt kinderen, de kin
deren groeien op en gaan op hun beurt
de deur uit. Redelijk gelukkig is het
huwelijk, volmaakt zeker niet. De oor
log gaat voorbij, van Niini is er geen
bericht gekomen.' Dan daagt ze op
ééns op uit Zuid-Amerika met een
Braziliaanse naam en nog steeds be
toverend mooi. Betoverend lief ook,
ze windt iedereen om haar vinger.
Aan haar bezoek komt geen einde en
Paula's leven is vergald. Haar man
vindt haar dwaas, geeft overigens
geen enkele aanleiding tot jaloezie.
Maar op geraffineerde wjjze vergif
tigt Nini Paula's leven. Of werkt
de laatste zich naar haar ongeluk
toe? Ze is na aan een overspanning
toe als het verschrikkelijke gebeurt:
op een gevaarlijk kruispunt botste
ze met haar auto tegen de roekeloos
fietsende Nini op. Nini is op slag
dood. Paula treft officieel geen en
kele schuld, maar weet voor zich
zelf dat. ze niet vrijuit gaat: ze hqd
haar zuster zien aankomen en ge
dacht: daar ga je, en een paar, mo
gelijk de beslissende, seconden ge
aarzeld eer ze de rem intrapte.
Wanneer ze nog helemaal overstuur
is, komt haar jeugdvriend Tom Lan-
daai haar opzoeken. Het zyn ontroe
rende pagina's, vol wijze berusting.
Tom laat haar zien hoe ook Nini een
door angst gedrevene was. geen „dui
vel". Door Toms toedoen vindt Paula,
eigenlyk voor het eerst sedert het on
geluk met de ogen van Roosje, een
evenwicht, wat ook, zy het zeer laat,
haar huwelijk ten goede zal komen.
Het is een fijnzinnig, typisch vrouwe
lijk en zeer lezenswaard boek.
Clare Lennart: De ogen van Roosje.
A. A. M. Stols. 's-Gravenhage.
De gemeenteraad van Weesp zal vol
gende week beslissen over de aan
koop van een uniek bordje Weesper
porcelein. Op (le laatst gehouden
kunst- en antiekbeurs te Delft werd
o.a. een bordje en enkele kopjes Wees
per porcelein aangeboden. Het bordje
is het enige, dat in Weesper porcelein
nog bekend is. In geen der diverse
verzamelingen in ons land is een
Weesper bordje aanwezig. Evenmin
bezit „voor zover bekend'"men in het
buitenland een Weesper bordje.
Het wordt aangeboden door een firma
te Lochem voor 1.200,Aanvan
kelijk was men slechts bereid het
bordje te verkopen, indien de gemeen
te Weesp ook een kop en schotel voor
600,— wilde kopen. Bestedingsbe
perking is oorzaak dat de aankoop
van kop en schotel achterwege moet
blijven en tenslotte was de firma be
reid alleen het bordje aan de gemeen
te te verkopen.
Het bordje is bestemd voor het ge
meentelijk museum van Weesp. Men
weet niet hoe het in de handel is ge
komen maar het schilderwerk met de
Lodewijk XV motieven doet vermoe
den dat het van de beroemde Franse
kunstenaar uit het midden der acht
tiende eeuw. Cherverot, afkomstig
is en via een Amsterdamse antiquair
uit Engels particulier bezit naar Ne
derland is teruggekeerd.
Ay SiMjevs vnftftkh
wxa\
De beroemde schrijfster van detec
tive stories, Dorothy Sayers, die on
langs overleed, heeft haar grootste
werk niet kunnen beëindigen. Vijftien
jaren lang had zij al gewerkt aan een
vertaling in modern Engels van Dan
te's „Divina Comedia". Het derde en
laatste deel werd bijna voltooid.
Het eerste deel „De Hel" -werd
in 1949 in de Penguin-editie uitgege
ven. Er werden niet minder dan
215.000 exefnplaren van verkocht. Het
tweede deel „Het Vagevuur"
werd in 1955 gepubliceerd.
In augustus komen
vijfduizend
muzikanten
Het stichtingsbestuur van het
wereldmuziekconcours te Kerk
rade heeft een belangrijk deel
van het 'programma voor 1958
bekendgemaakt. Het derde we
reldmuziekconcours zal de hele
maand augustus duren. Op 1
augustus zal mr. R. G. A. Höp-
perner, staatssecretaris van on
derwijs kunsten en wetenschap
pen de officiële opening ver
richten. Deze opening zal fees
telijk worden omlijst door het
optreden van de beroemde
„Garde Républicain" uit de
Franse hoofdstad. Het staat
thans vast dat 200 geselecteer
de muziekkorpsen, afkomstig
uit vier verschillende wereldde
len, aan het Kerkraadse festival
deelnemen. Deze korpsen tellen
in totaal 5000 muzikanten, die
alle in de Kerkraadse gezin
nen een gastvrij en gratis on
derdak zullen krijgen.
Ruim tachtig procent der deel
nemers komt uit Europa zelf,
met Duitsland, Italië, Frank
rijk en Oostenrijk als exponen
ten De Scandinavische landen
laten deze keer verstek gaan.
Daar staat tégenover, dat lan
den als Portugal en Joegosla
vië in 1958 wel van de partij
zullen zijn. Evenals in 1951 zal
ook bij dit derde concours de
klemtoon vallen op de mars- en
;oncertwedstrijden, waaraan al
leen door amateur-gezelschap
pen kan worden deelgenomen.
Niettemin zullen tijdens het
concours verscheidene be
roepsorkesten optreden. Zo
zullen concerten worden ge-
feven door het Radio Phil-
armonisch Orkest uit Hil
versum, het „Civil Orches
tra" uit Durban in Zuid-
Afrika, het Bamberger
symphonie-orkelt, het ..De
fence Philharmonie Orches
tra" uit Tel Aviv, Is
raël, het Stedelijk Sympho-
nie-orkest van Wuppertal en
't „Bïelefelder Kinderchor".
Spectaculair wordt het optre
den van de beroemde Royal
Horse Guards" uit Engeland,
die met bijzondere toestemming
van koningin Elisabeth voor
het eerst in Nederland optreden.
Dit Engeland komt ook de
Royal Air Force Band", die in
Kerkrade een ere-concert zal
feven.
ot de korpsen die wel 't mees
te zullen opvallen behoren de
keizerlijke lijfkapel van Haile
Selassie uit Ethiopië en de in ro
de mantels en wijde boernoe-
zen gehulde „Armoni Muzikasi"
een militaire kapel uit de Turk
se hoofdstad Ankara.
Tijdens het wereldmuziekcon
cours wordt een speciale dag
ingelegd voor het optreden van
niet minder dan acht verschil
lende spoorwegmuziekkorpsen
uit evenzovele landen. Er komt
bovendien een speciale dag voor
accordeon- en mandolineorkes
ten. De concerten worden alle
gegeven in een grote concert-
hal met 8000 vaste zitplaatsen.
Tot de omlijsting van de mu-
ziekwedstrijden behoren ook
acht orgelconcerten, te geven
door Nico Zeyen uit Kerkrade;
Jozef Zimmermann, Keulen;
Albert de Klerk, Haarlem; Ga
briel Verschraege, Gent; Joso
Manchia, Madrid, Bernard Bar-
teliok, Amsterdam; Jeanne Dc-
messieux, Parijs en Jean Wolfs
uit Maastricht.
Voorts is er een reeks kamer
muziekuitvoeringen.
Een der hoogtepunten van het
concours wordt de uitvoering
van Beethoven's „Missa Solem-
nis" door de koorverenigingen
van Berlijn, Hamburg, Keulen
en Trier, gezamenlijk bijna 500
zangers, begeleid door de
„Bamberger Philharmoniker"
met Duitslands beroemdste te
nor Rudolf Schock als solist. De
Duitse bondsregering heeft voor
de voorbereiding van dit con
cert 20.000 mark beschikbaar
gesteld.
De bevolking der mijnstad
Kerkrade is reeds enkele maan
den bezig met het studeren van
verschillende talen. De organisa
tie is in particuliere handen en
zal een legertje van tolken, gid
sen, en ordecommissarissen tel
len. In Kerkrade zelf is het ko
mende festival al goed merk
baar. Winkels worden ver
bouwd. straten en pleinen ge
moderniseerd. In 1954 werd
het festival door 250.000 perso
nen bezocht. In 1958 rekent men
op ruim 30.000 betalende bezoe
kers.
Dieric Bouts: Christus, verlosser der wereld.
Houding van sopraan Callas
gelaakt
Alle kranten van Rome hadden vrij
dag scherpe kritiek op de houding van
de sopraan Maria Meneghini Callas,
die donderdagavond na een niet geheel
geslaagde aria in Bellini's „Norma"
weigerde verder te zingen „vanwege
heesheid". „Het ergste schandaal in
geschiedenis van de Italiaanse
opera" wordt het incident genoemd.
Verder wordt ook kritiek geoefend op
de directie van de Opera omdat die
niet gezorgd had voor een vervangster
zodat de voorstelling voortgezet had
kunnen worden.
De zangeres had toch minstens het
publiek openlijk of via een luidspre
ker haar verontschuldigingen kun
nen aanbieden, schreef de „Messag-
gero". Zoals zij nu optrad, gaf zij re
den voor het gerucht, da tzij ophield,
omdat het publiek kritisch had ge
staan tegenover haar eerste aria.
,11 Paese" wijst erop, dat de zangeres
pas een week geleden door de 'presi
dent geridderd werd. en „II Temop"
schrijft ronduit, dat de werkelijke re
den van het weglopen der zangeres
het slechte applaus voor haar aria
was. In „11 Paese" staat verder nog,
dat een mogelijk excuus is. dat de
zangeres onlangs 30 kilogram aan ge
wicht Verloor. Niemand verliest zoveel
gewicht zonder ernstig lichamelijk en
geestelijk nadeel, aldus het blad.
(Van onze redacteur beeldende
kunsten.)
Dit blykt telkens opnieuw de
grote verrassing: dat er in het be
gin van de vijftiende eeuw in de
Nederlanden een bloeiende en
hoog ontwikkelde schilderkunst
blijkt te bestaan, die schijnbaar
zonder enige voorbereiding uit het
niets opduikt. Natuurlijk is dat
schijn. Dat we van de kunst, die
aan die der Van Eycks vooraf
gaat, zo weinig weten, is eenvou
dig het gevolg van het vrijwel vol
slagen ontbreken van werken van
en archiefstukken over de mees
ters, die haar hebben geschapen.
Dat de Van Eycks vermoedelijk
de eersten zyn geweest, die in deze
landen olieverf hebben gebruikt
is in dit verband van bijzonder
grote betekenis.
Maar deze Gentse kunstenaars met
hun ontzaglijk grote belangstelling
voor de hen omringende werkelijkheid
worden gevolgd door meesters 'in an
dere steden, die van niet minder groot
belang zjjn en die aan het beeld van
15e eeuwse /?ums1
ih ^efffs museum
de vijftiende-eeuwse beeldende kunst
nieuwe aspecten toevoegen. De Van
Eycks verkennen de wereld om hen
heen en dringen ook in de ziel van hun
medemensen door; met name aan Jan
van Eyck danken wij prachtige,
scherp analyserende portretten van
tal van vooraanstaanden uit de eerste
helft van de vijftiende eeuw. Rogier
van der Weyden ontdoet de religieuze
voorstellingen van het starre cliché en
vervult ze met een hevige dramatiek.
En dan komt Dieric Bouts naar
Leuven. Bouts vermoedelijk tussen
1410 en 1420 te Haarlem geboren is
reeds een gevormd meester, wanneer
hy omstreeks 1450 Katharlna „met
ten gelde" te I^euven trouwt. Zyn
eerste werken vertonen dan nog in
vloeden van Van der Weyden. Maar
tegelijkertijd kenmerkt hem een trek
van Ingetogenheid en beheersing, die
de Vlaamse Kunst uit die dagen ont
beert. Die trek wordt te sterker, naar
mate de meester ouder en kennelijk
meer zichzelf wordt. Elke uiterlijke
dramatiek is hem vreemd. Dieric
Bouts is de meester der stilte. De uit
drukking der stilte, der in-zlchzelf-
gekeerdheid. is een van Bouts' bijdra
gen tot het geheel der beeldemie kun
sten dier dagen. Een andere bijdrage
is z\jn ontdekking van de ruimte. Voor
het eerst weet h\j voelbaar te maken,
dat een figuur in een vertrek in een
bepaalde ruimte vertoeft en dat er
tussen deze twee elementen een sa
menhang bestaat. Hij kent de stem
mingen die er kunnpn heersen, en
weet voor de uitdrukking ervan een
passende vorm te vinden.
Dat wordt wel het beste bewezen
in het Sacramentsaltaar in de St.
Pieterskerk te Leuven. Daarop zijn
Jezus en zijn discipelen afgebeeld,
zittend aan een vierkante tafel in
de eetzaal van een klooster. op het
moment, waarop de iets groter
voorgestelde hoofdfiguur het Heilig
Avondmaal ,(de Eucharistie) te zij
ner gedachtenis instelt. De aanzit-
lenden zijn allen wei-onderscheiden
typen, die elk op eigen wijze op de
gebeurtenissen reageren. Maar het
meest wezenlijke in deze schilde
ring is. dat de handeling zich af
speelt in een zorgvuldig geconstru
eerde ruimte en dat deze tastbaar
is gemaakt. Diezelfde samenhang
tussen mens en ruimte vindt men in
die schilderijen van Bouts, waarin
een landschap de achtergrond
vormt. De schilder weet met het
perspectief van het landschap nog
niet al te best raad. maar toch is
dit al een stuk ruimte, en niet meer
uitsluitend een toneeldecor.
Zo is Bouts ook de eerste, die in het
landschap 'een bepaalde stemming
weet te leggen. Meer nog: de samen
hang tussen figuur en omgeving gaat
hierin zover, dat de afzonderlijke ele
menten van het landschap niet zelden
het lijnenspel der afgebeelde figuren
volgen en dit als het ware ondersteu
nen. Bouts toont een scherp besef voor
de waarde der compositie voor zijn
schilderijen. Dit alles de spanning
tussen mens en ruimte, het gevoel
voor stemmingen, het besef van com
positie verschaft Bouts expressie-
mogelijkheden. die zjjn voorgangers
nog hebben gemist.
Een kunstenaar, die over deze mo
gelijkheden beschikt, heeft voor de
vertolking der gevoelens van zijn
langgerekte personages geen behoef
te meer aan uiterlijke dramatiek: dus
vindt men bij Bouts geen heftig ge
beuren. geen smartelijk kronkelende
lijven. Men kan dat stellig niet alleen
verklaren met behulp van het Hol
landse flegma van Bouts. Er klinkt
nog een ander element in door: de in
nige maar sobere vroomheid van de
Moderne Devotie, die in die dagen met
name in de Noordelijke Nederlanden
veel weerklank vindt. Uit deze vroom
heid stamt Bouts' verbeelding van de
Christus als een eerbiedwaardige,
maar tegelijkertijd lieflijke en serene
en in zichzelf gekeerde figuur. Deze is
het mooiste te vinden op het reeds
eerder genoemde Sacramentsaltaar.
Men kan de mooiste werken van
Bouts tezamen met een aantal van
zijn zoons Albert en Dieric de jongere
en van enkele navolgers leren ken
nen op een tentoonstelling, die eerst
te Brussel is gehouden en thans te
zien Is in het Prinsenhof in Delft.
Daar vindt men niet alleen het Sacra
mentsaltaar, maar bijvoorbeeld ook de
Culturele
Cavalcade
DE ITALIAANSE FILM-ACTRICE,
Gina Lollobrigida, heeft de filmpro
ducent Angelo Rizzoli een proces
aangedaan, omdat Rizzoli zich niet
aan zijn woord zou hebben gehou
den.
Rizzoli zou Lollobrigida de titelrol
in een film over het leven van prin
ses Paolina Borghese hebben be
loofd. De rol is echter aan een ande
re actrice gegeven. Lollobrigida wil
200 miljoen lire schadevergoeding
Zij zegt dat het de grootste rol van
haar carrière zou zijn geweest.
DE AMERIKAANSE FILMRECEN
SENTEN hebben Andy Griffith en
Joanne Woodward verkozen als de
beste spelers van 1957. Andy Griffith
werd gekozen voor zijn spel in „A
face in te crowd" en Joanne Wood
ward voor haar vertolking van de
hoofdrol in Three faces of Eve".
Michael Andersons regie van ,Jn
tachtig dagen de wereld rond" werd
de beste van het jaar genoemd, ter
wijl Lionel Lindon de beste fotogra
fie van 1957 leverde in dezelfde film.
Het beste scenario was van Regniald
Rose in „Twelve angry men".
HET AMSTERDAMSE CONCERT
GEBOUWORKEST is door de direc
tie van de Salzburger Festspiele uit-
genodigd tot het geven van vijf con
certen in Salzburg in de periode van
31 juli tot 12 augustus. Als dirigen
ten zijn genoemd Eduard van Bei-
num, George Szel, Dimitri Metropou-
los en Wolfgang Sawallisch.
OP OUDEJAARSAVOND brak Ju
dy Garland in Las Vegas haar show
plotseling af na een woordenwisse
ling met enige bezoekers. Volgens de
producer van Garlands show gebeur
de dit omdat zij geplaagd werd door
keelontsteking.
EEN AANTAL TELEVISIEKIJ
KERS te Londen heeft van de Britse
commerciële televisie een knop aan
hun toestel gekregen, waarop zij
kunnen drukken, indien zij het pro
gramma niet goed vinden. Als
iemand op deze knop drukt, hoort
men in de studio een geluidssignaal.
voor het Stadhuis te Leuven geschil
derde voorstellingen, die betrekking
hebben op een legendarisch vonnis
van keizer Otto III. Men vindt er ver
der onder meer bijzonder lieflijke
voorstellingen van Maria met het
Christuskind. Noor het eerst wordt
hier een samenhangend overzicht van
het werk van deze Haarlems-Vlaamse
meester geboden, geplaatst ln het
beeld van zyn tijd.
Terecht hebben de organisatoren
deze tentoonstelling opgedragen aan
dr. Max Friedl&nder. Deze gTote
kunsthistoricus die onlangs negentig
jaar is geworden, heeft voor de ken
nis der vroegste schilderkust meer
gedaan dan wie ook en voor het eerst
in zyn Altnïederlandïsche Malerei de
ze gehele kunst samenhangend en
fundamenteel besproken.