Clare Lennarts nieuwe roman: „De ogen van Roosje" Bouts, Haarlems schilder in Leuven DROEVIG VERHAAL, MAAR NIET NAARGEESTIG Vriendelijk, naluurlijk boek over onderwijzersdochters lAwiek bord voor de gemeente tijeesp Muziekconcours Kerkrade: grootse manifestatie ZATERDAG 4 JANUARI 1958 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 Ergens in haar nieuwe roman „De ogen van Roosje" laat Clare Lennart de hoofdpersoon (tevens vertelster) opmerken: „Als je tegenwoordig over kinderen leest, zyn het meestal kleine monstens of rampzalige, vereenzaamde schepseltjes. Mensen, die jeugdherinneringen schrijven, sche nen zich zelden iets goeds te herinneren. Of misschien vindt, niemand het van belang goede of als zodanige ondergane ervaringen te noteren. Je krijgt de Indruk dat „goed" wordt beschouwd als een synoniem van „leugenachtig". My komt dat toch dwaas voor. Waarom zou haat in een mensenleven be langrijker zyn dan genegenheid of liefde? Ik geloof dat dit alleen maar klopt voor hen, die tot haat, naargeestigheid, liefdeloosheid gepredisponeerd zyn". niet erg goed met elkaar opschieten. Nini is een in alle opzichten voorbeel dig kind, maar-ze is koud, harteloos. Paula is een slordige droomster. Op een dag vindt Paula haar liefste pop Roosje, die ze na een opwindend spel zorgzaam te slapen heeft gelegd, met grote gaten in naar hoofd: de ogen zyn weggedrukt. Het is een geweldige schok. Instinctief voelt ze dat Nini dit heeft gedaan, maar ze heeft geen en kel bewys. Ze ziet het aan Nini's kou de blik en reacties. Deze gebeurtenis heeft een geweldige invloed op Paula's leven. Ze gaat in Nini een duivel zien, die er op uit is haar liefste bezit zo maar, redeloos, te Vernielen. Als ze groter wordt, en eens een vriendje heeft. Tom, waarvan ze bi" zonder veel houdt, komt Nini. die al tijd omzwermd is door aanbidders, e.. neemt haar Tom af. Heel subtiel er is weer niets te bewijzen. Hetzelfde herhaalt zich met een andere ontlui kende liefde. Tenslotte vertrekt Nini naar het buitenland. Het blijkt dat zij, behalve haar schoonheid, toch geen capaciteiten heeft om een eersterangs ster te worden, en haar leven verloopt verder vrij obscuur. Maar de levens angst vreet Paula nu aan. Men is geneigd, dit „over kinderen' en „jeugdherinneringen" aanzienlijk uit te breiden. Zeer veel lectuur, en werkelijk niet uitsluitend de zoge naamde littérature noire, de zwarte, zwartgallige, uitzichtsloze litteratuur, is tegenwoordlig alles behalve opwek kend. Om niet te zeggen: ronduit naargeestig en neerdrukkend. Nu mag een boek gerust aangrijpend, schokkend, gruwelijk zelfs, zijn het mag vragen en problemen open laten naar alle kanten, als de schepper er van ons. de lezer, maar niet met zijn onverwekte ellende laat zitten zonder ergens een verlossend woord, hoe dan ook, te spreken. En dit woord ont breekt nog al eens. Gelukkig zjjn er nog schryvers en schryfsters, en het zyn de minsten niet, die nog over het geluk, de ver wachting, ue schoonheid, het lieve in het leven, over de zuiverende in vloed van de opgerepte natuur, de goedheid ln de mens durven, kun nen en willen schrijven. Daartoe behoort de thans 53-jarige Clare Lennart. Men kan niet eens zeggen dat „De ogen van Roosje" een erg vroljjk of opgewekt boek is; in wezen is het leven van Paula Hazelaar, de hoofd persoon, nog al navrant en ongeluk kig. Maar toch is het hele boek ge drenkt in een vriendelijke, natuur lijke sfeer en behoudt men na het geheel een prettige herinnering. Letterkundige kroniek door HANS WARREN Paula Hazelaar is de jongste doch ter uit een Veluws hoofdonder wijzersgezin. De schrijfster heeft haar ongeveer haar eigen leef tijd gegeven, en kon zodoende in de jeugdherinneringen van Paula veel eigen - ervaringen verwferken, wat Paula's relaas heel werkelijk en aan nemelijk maakt. Haar vader stamde uit een familie die geslacht op ge slacht schoolhoofden had voortge bracht. Haar moeder was een Fran- qaise; ze was gouvernante geweest op een naburig kasteel. Deze Mamie" is de enige wat onwaarschijnlijke figuur in het hoek. Paula heeft een twee jaar ouder zusje. Nini. Nini is een schoon heid; daarbij vergeleken is Paula maar een soort Assepoester. De zusjes kunnen door hun verschillende aard Minder bioscoop-bezoek als gevolg van televisie Als gevolg van het verminderde bios coopbezoek in Venlo en Blerick heb ben de bioscoopexploitanten in deze plaatsen besloten om met onmiddel lijke ingang van maandag tot en met vrijdag maar één avondvoorstelling te geven in plaats van twee zoals tot nu toe gebruikelijk was. Op zaterdag en zondag blijven alle voorstellingen ge handhaafd. Het verminderde bioscoopbezoek schijnt vooral te wijten te zijn aan het zeer groot aanal televisiekijkers in Noord-Limburg, xvaar naast de Nederlandse ook de Duitse program ma's uitstekend ontvangen worden. „Rembrandt der fotografie" overleden De beroemde fotograaf Edward Wes ton is op 71-jarige leeftijd in zyn huis te Carmel Highlands overleden. Het werk van Weston dat critici tot loftuitingen bracht als „De Rembrandt der fotografie" en „De Picasso met de camera" was van grote technische perfectie en van bijzondere artistieke vormgeving. In 1937 ontving Weston van de Gug genheim Stichting een toelage de eerste die ooit voor fotografie werd verstrekt. In de filmdocumentaire „The naked Eyewerd veel aandacht besteed aan zijn werk en leven. Engelse kunstschatten voor Haagse expositie Vandaag is te Rotterdam het ss She- ringharri aangekomen met in drie gro te containers een aantal kunstschat ten, bestemd voor de tentoonstelling „Toen Elisabeth regeerdedie van 22 januari tot en met 30 maart in het Haags gemeentemuseum zal worden gehouden. De containers zul len met polltiegcleide van Rotterdam naar Den Haag worden gebracht. Folios Bergère te Parijs voorlopig gesloten Volgens 't Parijse ochtendblad „Com bat" 's werelds beroemdste cabaret „Folies Bergère, zondag voor onbe paalde tijd wordne gesloten wegens een loongeschil. Even voor Kerstmis ha*! de directeur Paul Derval tegen over verslaggevers verklaard, dat. een geschil over de lonen met de toneel knechten was geregeld. ..Combat" wist echter te melden, dat Derval een loonsverhoging aan de to neelknechten had aangeboden, welke echter was verworpen. Volgens Com bat nam Derval toen het besluit de Folies van zondag 5 januari af te sluiten en alle toneelknechten te ont slaan. „De Folies Bergère zal zeker worden heropend, maar wanneer?" vraagt Combat zich af. Belangrijke bijdragen voor bouw van Lincoln Center Twee grote Amerikaanse filantropi sche instellingen de Ford Stichting en de Rockefeller Stichting hebben elk een bedrag van S 2.5 miljoen ge schonken voor de bouw van een reus achtig nieuw cultureel centrum ln New York, het zogenaamde Lincoln Center. Met de bouw en inrichting zal een bedrag gemoeid zijn van naar schatting 55 miljoen. In dit centrum zullen een nieuw ge bouw voor de Metropolitan Opera ver rijzen, een concertgebouw voor het New York Philharmonie Orchestra, een muziekschool, schouwburgen, danszalen, gehoorzalen voor kamer muziek en recitals, een bibliotheek en een museum voor schone kunsten. Hij kan een prachtig, romantisch huwelijk doen met een rijke, knappe en goede man, van wie ze veel houdt. Aldoor vreest ze echter dat Nini op zal dagen om het te ver ijdelen. Ze gaat in een soort schyn- wereld leven. Maar Nini komt niet, en Paula trouwt, krijgt kinderen, de kin deren groeien op en gaan op hun beurt de deur uit. Redelijk gelukkig is het huwelijk, volmaakt zeker niet. De oor log gaat voorbij, van Niini is er geen bericht gekomen.' Dan daagt ze op ééns op uit Zuid-Amerika met een Braziliaanse naam en nog steeds be toverend mooi. Betoverend lief ook, ze windt iedereen om haar vinger. Aan haar bezoek komt geen einde en Paula's leven is vergald. Haar man vindt haar dwaas, geeft overigens geen enkele aanleiding tot jaloezie. Maar op geraffineerde wjjze vergif tigt Nini Paula's leven. Of werkt de laatste zich naar haar ongeluk toe? Ze is na aan een overspanning toe als het verschrikkelijke gebeurt: op een gevaarlijk kruispunt botste ze met haar auto tegen de roekeloos fietsende Nini op. Nini is op slag dood. Paula treft officieel geen en kele schuld, maar weet voor zich zelf dat. ze niet vrijuit gaat: ze hqd haar zuster zien aankomen en ge dacht: daar ga je, en een paar, mo gelijk de beslissende, seconden ge aarzeld eer ze de rem intrapte. Wanneer ze nog helemaal overstuur is, komt haar jeugdvriend Tom Lan- daai haar opzoeken. Het zyn ontroe rende pagina's, vol wijze berusting. Tom laat haar zien hoe ook Nini een door angst gedrevene was. geen „dui vel". Door Toms toedoen vindt Paula, eigenlyk voor het eerst sedert het on geluk met de ogen van Roosje, een evenwicht, wat ook, zy het zeer laat, haar huwelijk ten goede zal komen. Het is een fijnzinnig, typisch vrouwe lijk en zeer lezenswaard boek. Clare Lennart: De ogen van Roosje. A. A. M. Stols. 's-Gravenhage. De gemeenteraad van Weesp zal vol gende week beslissen over de aan koop van een uniek bordje Weesper porcelein. Op (le laatst gehouden kunst- en antiekbeurs te Delft werd o.a. een bordje en enkele kopjes Wees per porcelein aangeboden. Het bordje is het enige, dat in Weesper porcelein nog bekend is. In geen der diverse verzamelingen in ons land is een Weesper bordje aanwezig. Evenmin bezit „voor zover bekend'"men in het buitenland een Weesper bordje. Het wordt aangeboden door een firma te Lochem voor 1.200,Aanvan kelijk was men slechts bereid het bordje te verkopen, indien de gemeen te Weesp ook een kop en schotel voor 600,— wilde kopen. Bestedingsbe perking is oorzaak dat de aankoop van kop en schotel achterwege moet blijven en tenslotte was de firma be reid alleen het bordje aan de gemeen te te verkopen. Het bordje is bestemd voor het ge meentelijk museum van Weesp. Men weet niet hoe het in de handel is ge komen maar het schilderwerk met de Lodewijk XV motieven doet vermoe den dat het van de beroemde Franse kunstenaar uit het midden der acht tiende eeuw. Cherverot, afkomstig is en via een Amsterdamse antiquair uit Engels particulier bezit naar Ne derland is teruggekeerd. Ay SiMjevs vnftftkh wxa\ De beroemde schrijfster van detec tive stories, Dorothy Sayers, die on langs overleed, heeft haar grootste werk niet kunnen beëindigen. Vijftien jaren lang had zij al gewerkt aan een vertaling in modern Engels van Dan te's „Divina Comedia". Het derde en laatste deel werd bijna voltooid. Het eerste deel „De Hel" -werd in 1949 in de Penguin-editie uitgege ven. Er werden niet minder dan 215.000 exefnplaren van verkocht. Het tweede deel „Het Vagevuur" werd in 1955 gepubliceerd. In augustus komen vijfduizend muzikanten Het stichtingsbestuur van het wereldmuziekconcours te Kerk rade heeft een belangrijk deel van het 'programma voor 1958 bekendgemaakt. Het derde we reldmuziekconcours zal de hele maand augustus duren. Op 1 augustus zal mr. R. G. A. Höp- perner, staatssecretaris van on derwijs kunsten en wetenschap pen de officiële opening ver richten. Deze opening zal fees telijk worden omlijst door het optreden van de beroemde „Garde Républicain" uit de Franse hoofdstad. Het staat thans vast dat 200 geselecteer de muziekkorpsen, afkomstig uit vier verschillende wereldde len, aan het Kerkraadse festival deelnemen. Deze korpsen tellen in totaal 5000 muzikanten, die alle in de Kerkraadse gezin nen een gastvrij en gratis on derdak zullen krijgen. Ruim tachtig procent der deel nemers komt uit Europa zelf, met Duitsland, Italië, Frank rijk en Oostenrijk als exponen ten De Scandinavische landen laten deze keer verstek gaan. Daar staat tégenover, dat lan den als Portugal en Joegosla vië in 1958 wel van de partij zullen zijn. Evenals in 1951 zal ook bij dit derde concours de klemtoon vallen op de mars- en ;oncertwedstrijden, waaraan al leen door amateur-gezelschap pen kan worden deelgenomen. Niettemin zullen tijdens het concours verscheidene be roepsorkesten optreden. Zo zullen concerten worden ge- feven door het Radio Phil- armonisch Orkest uit Hil versum, het „Civil Orches tra" uit Durban in Zuid- Afrika, het Bamberger symphonie-orkelt, het ..De fence Philharmonie Orches tra" uit Tel Aviv, Is raël, het Stedelijk Sympho- nie-orkest van Wuppertal en 't „Bïelefelder Kinderchor". Spectaculair wordt het optre den van de beroemde Royal Horse Guards" uit Engeland, die met bijzondere toestemming van koningin Elisabeth voor het eerst in Nederland optreden. Dit Engeland komt ook de Royal Air Force Band", die in Kerkrade een ere-concert zal feven. ot de korpsen die wel 't mees te zullen opvallen behoren de keizerlijke lijfkapel van Haile Selassie uit Ethiopië en de in ro de mantels en wijde boernoe- zen gehulde „Armoni Muzikasi" een militaire kapel uit de Turk se hoofdstad Ankara. Tijdens het wereldmuziekcon cours wordt een speciale dag ingelegd voor het optreden van niet minder dan acht verschil lende spoorwegmuziekkorpsen uit evenzovele landen. Er komt bovendien een speciale dag voor accordeon- en mandolineorkes ten. De concerten worden alle gegeven in een grote concert- hal met 8000 vaste zitplaatsen. Tot de omlijsting van de mu- ziekwedstrijden behoren ook acht orgelconcerten, te geven door Nico Zeyen uit Kerkrade; Jozef Zimmermann, Keulen; Albert de Klerk, Haarlem; Ga briel Verschraege, Gent; Joso Manchia, Madrid, Bernard Bar- teliok, Amsterdam; Jeanne Dc- messieux, Parijs en Jean Wolfs uit Maastricht. Voorts is er een reeks kamer muziekuitvoeringen. Een der hoogtepunten van het concours wordt de uitvoering van Beethoven's „Missa Solem- nis" door de koorverenigingen van Berlijn, Hamburg, Keulen en Trier, gezamenlijk bijna 500 zangers, begeleid door de „Bamberger Philharmoniker" met Duitslands beroemdste te nor Rudolf Schock als solist. De Duitse bondsregering heeft voor de voorbereiding van dit con cert 20.000 mark beschikbaar gesteld. De bevolking der mijnstad Kerkrade is reeds enkele maan den bezig met het studeren van verschillende talen. De organisa tie is in particuliere handen en zal een legertje van tolken, gid sen, en ordecommissarissen tel len. In Kerkrade zelf is het ko mende festival al goed merk baar. Winkels worden ver bouwd. straten en pleinen ge moderniseerd. In 1954 werd het festival door 250.000 perso nen bezocht. In 1958 rekent men op ruim 30.000 betalende bezoe kers. Dieric Bouts: Christus, verlosser der wereld. Houding van sopraan Callas gelaakt Alle kranten van Rome hadden vrij dag scherpe kritiek op de houding van de sopraan Maria Meneghini Callas, die donderdagavond na een niet geheel geslaagde aria in Bellini's „Norma" weigerde verder te zingen „vanwege heesheid". „Het ergste schandaal in geschiedenis van de Italiaanse opera" wordt het incident genoemd. Verder wordt ook kritiek geoefend op de directie van de Opera omdat die niet gezorgd had voor een vervangster zodat de voorstelling voortgezet had kunnen worden. De zangeres had toch minstens het publiek openlijk of via een luidspre ker haar verontschuldigingen kun nen aanbieden, schreef de „Messag- gero". Zoals zij nu optrad, gaf zij re den voor het gerucht, da tzij ophield, omdat het publiek kritisch had ge staan tegenover haar eerste aria. ,11 Paese" wijst erop, dat de zangeres pas een week geleden door de 'presi dent geridderd werd. en „II Temop" schrijft ronduit, dat de werkelijke re den van het weglopen der zangeres het slechte applaus voor haar aria was. In „11 Paese" staat verder nog, dat een mogelijk excuus is. dat de zangeres onlangs 30 kilogram aan ge wicht Verloor. Niemand verliest zoveel gewicht zonder ernstig lichamelijk en geestelijk nadeel, aldus het blad. (Van onze redacteur beeldende kunsten.) Dit blykt telkens opnieuw de grote verrassing: dat er in het be gin van de vijftiende eeuw in de Nederlanden een bloeiende en hoog ontwikkelde schilderkunst blijkt te bestaan, die schijnbaar zonder enige voorbereiding uit het niets opduikt. Natuurlijk is dat schijn. Dat we van de kunst, die aan die der Van Eycks vooraf gaat, zo weinig weten, is eenvou dig het gevolg van het vrijwel vol slagen ontbreken van werken van en archiefstukken over de mees ters, die haar hebben geschapen. Dat de Van Eycks vermoedelijk de eersten zyn geweest, die in deze landen olieverf hebben gebruikt is in dit verband van bijzonder grote betekenis. Maar deze Gentse kunstenaars met hun ontzaglijk grote belangstelling voor de hen omringende werkelijkheid worden gevolgd door meesters 'in an dere steden, die van niet minder groot belang zjjn en die aan het beeld van 15e eeuwse /?ums1 ih ^efffs museum de vijftiende-eeuwse beeldende kunst nieuwe aspecten toevoegen. De Van Eycks verkennen de wereld om hen heen en dringen ook in de ziel van hun medemensen door; met name aan Jan van Eyck danken wij prachtige, scherp analyserende portretten van tal van vooraanstaanden uit de eerste helft van de vijftiende eeuw. Rogier van der Weyden ontdoet de religieuze voorstellingen van het starre cliché en vervult ze met een hevige dramatiek. En dan komt Dieric Bouts naar Leuven. Bouts vermoedelijk tussen 1410 en 1420 te Haarlem geboren is reeds een gevormd meester, wanneer hy omstreeks 1450 Katharlna „met ten gelde" te I^euven trouwt. Zyn eerste werken vertonen dan nog in vloeden van Van der Weyden. Maar tegelijkertijd kenmerkt hem een trek van Ingetogenheid en beheersing, die de Vlaamse Kunst uit die dagen ont beert. Die trek wordt te sterker, naar mate de meester ouder en kennelijk meer zichzelf wordt. Elke uiterlijke dramatiek is hem vreemd. Dieric Bouts is de meester der stilte. De uit drukking der stilte, der in-zlchzelf- gekeerdheid. is een van Bouts' bijdra gen tot het geheel der beeldemie kun sten dier dagen. Een andere bijdrage is z\jn ontdekking van de ruimte. Voor het eerst weet h\j voelbaar te maken, dat een figuur in een vertrek in een bepaalde ruimte vertoeft en dat er tussen deze twee elementen een sa menhang bestaat. Hij kent de stem mingen die er kunnpn heersen, en weet voor de uitdrukking ervan een passende vorm te vinden. Dat wordt wel het beste bewezen in het Sacramentsaltaar in de St. Pieterskerk te Leuven. Daarop zijn Jezus en zijn discipelen afgebeeld, zittend aan een vierkante tafel in de eetzaal van een klooster. op het moment, waarop de iets groter voorgestelde hoofdfiguur het Heilig Avondmaal ,(de Eucharistie) te zij ner gedachtenis instelt. De aanzit- lenden zijn allen wei-onderscheiden typen, die elk op eigen wijze op de gebeurtenissen reageren. Maar het meest wezenlijke in deze schilde ring is. dat de handeling zich af speelt in een zorgvuldig geconstru eerde ruimte en dat deze tastbaar is gemaakt. Diezelfde samenhang tussen mens en ruimte vindt men in die schilderijen van Bouts, waarin een landschap de achtergrond vormt. De schilder weet met het perspectief van het landschap nog niet al te best raad. maar toch is dit al een stuk ruimte, en niet meer uitsluitend een toneeldecor. Zo is Bouts ook de eerste, die in het landschap 'een bepaalde stemming weet te leggen. Meer nog: de samen hang tussen figuur en omgeving gaat hierin zover, dat de afzonderlijke ele menten van het landschap niet zelden het lijnenspel der afgebeelde figuren volgen en dit als het ware ondersteu nen. Bouts toont een scherp besef voor de waarde der compositie voor zijn schilderijen. Dit alles de spanning tussen mens en ruimte, het gevoel voor stemmingen, het besef van com positie verschaft Bouts expressie- mogelijkheden. die zjjn voorgangers nog hebben gemist. Een kunstenaar, die over deze mo gelijkheden beschikt, heeft voor de vertolking der gevoelens van zijn langgerekte personages geen behoef te meer aan uiterlijke dramatiek: dus vindt men bij Bouts geen heftig ge beuren. geen smartelijk kronkelende lijven. Men kan dat stellig niet alleen verklaren met behulp van het Hol landse flegma van Bouts. Er klinkt nog een ander element in door: de in nige maar sobere vroomheid van de Moderne Devotie, die in die dagen met name in de Noordelijke Nederlanden veel weerklank vindt. Uit deze vroom heid stamt Bouts' verbeelding van de Christus als een eerbiedwaardige, maar tegelijkertijd lieflijke en serene en in zichzelf gekeerde figuur. Deze is het mooiste te vinden op het reeds eerder genoemde Sacramentsaltaar. Men kan de mooiste werken van Bouts tezamen met een aantal van zijn zoons Albert en Dieric de jongere en van enkele navolgers leren ken nen op een tentoonstelling, die eerst te Brussel is gehouden en thans te zien Is in het Prinsenhof in Delft. Daar vindt men niet alleen het Sacra mentsaltaar, maar bijvoorbeeld ook de Culturele Cavalcade DE ITALIAANSE FILM-ACTRICE, Gina Lollobrigida, heeft de filmpro ducent Angelo Rizzoli een proces aangedaan, omdat Rizzoli zich niet aan zijn woord zou hebben gehou den. Rizzoli zou Lollobrigida de titelrol in een film over het leven van prin ses Paolina Borghese hebben be loofd. De rol is echter aan een ande re actrice gegeven. Lollobrigida wil 200 miljoen lire schadevergoeding Zij zegt dat het de grootste rol van haar carrière zou zijn geweest. DE AMERIKAANSE FILMRECEN SENTEN hebben Andy Griffith en Joanne Woodward verkozen als de beste spelers van 1957. Andy Griffith werd gekozen voor zijn spel in „A face in te crowd" en Joanne Wood ward voor haar vertolking van de hoofdrol in Three faces of Eve". Michael Andersons regie van ,Jn tachtig dagen de wereld rond" werd de beste van het jaar genoemd, ter wijl Lionel Lindon de beste fotogra fie van 1957 leverde in dezelfde film. Het beste scenario was van Regniald Rose in „Twelve angry men". HET AMSTERDAMSE CONCERT GEBOUWORKEST is door de direc tie van de Salzburger Festspiele uit- genodigd tot het geven van vijf con certen in Salzburg in de periode van 31 juli tot 12 augustus. Als dirigen ten zijn genoemd Eduard van Bei- num, George Szel, Dimitri Metropou- los en Wolfgang Sawallisch. OP OUDEJAARSAVOND brak Ju dy Garland in Las Vegas haar show plotseling af na een woordenwisse ling met enige bezoekers. Volgens de producer van Garlands show gebeur de dit omdat zij geplaagd werd door keelontsteking. EEN AANTAL TELEVISIEKIJ KERS te Londen heeft van de Britse commerciële televisie een knop aan hun toestel gekregen, waarop zij kunnen drukken, indien zij het pro gramma niet goed vinden. Als iemand op deze knop drukt, hoort men in de studio een geluidssignaal. voor het Stadhuis te Leuven geschil derde voorstellingen, die betrekking hebben op een legendarisch vonnis van keizer Otto III. Men vindt er ver der onder meer bijzonder lieflijke voorstellingen van Maria met het Christuskind. Noor het eerst wordt hier een samenhangend overzicht van het werk van deze Haarlems-Vlaamse meester geboden, geplaatst ln het beeld van zyn tijd. Terecht hebben de organisatoren deze tentoonstelling opgedragen aan dr. Max Friedl&nder. Deze gTote kunsthistoricus die onlangs negentig jaar is geworden, heeft voor de ken nis der vroegste schilderkust meer gedaan dan wie ook en voor het eerst in zyn Altnïederlandïsche Malerei de ze gehele kunst samenhangend en fundamenteel besproken.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1958 | | pagina 7