Prof. de Vries stelde vraag of er
behoefte is aan Derde Kamer
Geref. Kerken van Indonesië en
de Wereldraad der Kerken
KLAmORD
TANKER „BURGUNDIA" RAMDE
SLUISDEUR TE HANSWEERT
VERNIEUWING VAN WESTERSE
LEVENSHOUDING NOODZAKELIJK
ZATERDAG 4 JANUARI 1958
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
EERSTE BIJEENKOMST VAN S.E.R. IN 1958
In elk geval moet aan deze Kamer
beperkte taak worden opgelegd
Er bestaat aanleiding om aan het bedrijfs- en beroepsleven in het par
lement medezeggenschap te geven in aangelegenheden, die deze sec
toren in het bijzonder raken. Dit zal echter niet moeten geschieden door
aan de Staten-Generaal een speciaal voor dit doel samengestelde Kamer
toe te voegen. Deze opmerking werd gemaakt door prof. dr. mr. F. de
Vries tijdens zijn rede, die hij hield in de eerste openbare vergadering
van de Sociaal Economische Raad, in dit nieuwe jaar.
Het zal echter in geen geval raad
zaam zijn het parlement op functione
le basis samen te stellen, aldus prof.
De Vries. De algemene belangen kun
nen beter worden beslist door een li
chaam, dat de gemeenschap als geheel
vertegenwoordigt. Mocht daarnaast
een Kamer worden ingesteld, die spe
ciaal het bedryfs- en beroepsleven
vertegenwoordigt, dan zal aan deze
in elk geval een beperkte taak moeten
worden toegekend, juist omdat an
ders het functionele gezichtspunt in
het gedrang zou komen.
Prof. De vries zei verder in zijn re
de, dat zich nog te vaak de neiging
voordoet om de oplossing van sociaal-
economische vraagstukken allereerst
van de Staat te verwachten. Daardoor
dreigt het gevaar van een te sterke
concentratie. Nu echter met de be
hoefte aan een meer geregeld econo
misch verkeer zich in onze samenle
ving weer organisaties hebben ont
wikkeld die de nodige samenwerking
op sociaal-economisch gebied kunnen
bewerkstelligen zijn deze mede daar
toe geroepen. Is echter daartoe de in
schakeling van een functioneel samen
gestelde Kamer in de Staten-Generaal
de aangewezen weg
Er zijn vele bezwaren verbonden zo
zette prof. De Vries uiteen om de
schappen of de S.E.R. in aanmerking
Remy van de Kerckhove
(.Brussel '58') overleden.
Remy van de Kerckhove, adjunct-
directeur van de voorlichtingsdienst
van de wereldtentoonstelling te Brus
sel is donderdagavond te Duffel om
het leven gekomen, doordat zijn auto
in botsing kwam met een vrachtwa
gen. Twee personen, die hem verge
zelden werden licht gewond.
In 1956 werd Remy van Kerckho
ve benoemd tot adjunct-directeur van
de informatiedienst van het commis
sariaat-generaal der regering bij de
algemene wereldtentoonstelling te
Brussel in 195S. Als letterkundige
publiceerde hij „Gebed voor de
kraaien" (1948). „De schim van
Memlinc" (1949). „Kleine ruïnemu
ziek" (1950), „Veronica" (1952), en
„Gedichten voor een Kariatide"
(1957). Hij was medestichter van
het tijdschrift .Tijd en mens" en pu
bliceerde o.a. in „Het nieuw Vlaams
tijdschrift" „De Vlaamse gids" en „De
Nieuwe Stem".
De heer v. d. Kerckhove heeft
enige maanden geleden het woord
gevoerd voor de combinatie van
Walcherse V.V.V.'s, de propa-
gandacentrale Walcheren.
Klei-aardappelwasserij
te Barendrecht.
Donderdag 16 januari om half drie
zal do commissaris der koningin in
de provincie Zuid-Holland, mr. J.
Klaasesz, in Barendrecht een ltlei-
aardappel wasserij openen.
Dank zij een nieuwe vinding kun
nen in deze wasserij de verschillen
de kwaliteiten aardappelen worden
gescheiden. De aardappelen worden
door een bad met een bepaalde zout
oplossing gevoerd, waardoor de
knollen met een geringer zetmeelge-
haJte gaan drijven, zodat deze apart
verzameld kunnen worden. De con
sument zal van deze wasserij profi
teren doordat hij aardappelen in
gesloten papieren zakken kan ko
pen. De verpakking waarborgt de
kwaliteit en het ras. Tevens maken
gewassen aardappelen het de huis
vrouw mogelijk een aardappelschil-
machientje of dunschilmesje te ge
bruiken.
KIPPEN. Het was tooh niet voor
niets dat de brandweer van Saint
Etienne te laat kwam toen een boer
derij in de omgeving afbrandde.
Zij waren in ieder geval op tijd om
zich te goed te doen aan 3300 slacht
offers van de brand: allemaal kippen.
STAANPLAATSEN. Do bevolking
van de aarde neemt zo snel toe. dat
binnen 22 generaties er nog alleen
maar staanplaatsen zullen zijn.
Deze voorspelling komt uit de mond
van een zekere dr. Paul Sears, pro
fessor aan de Yale-universiteit, en
oud-president van de „American As
sociation for the advancement of
science".
Volgens de professor kan de mens
niet zonder meer voortgaan met zich
ongelimiteerd voort te planten bin
nen de gelimiteerde ruimten van de
aarde.
De geleerden moeten zich niet be
zig houden met de ruimte buiten de
aarde, maar over het gebrek aan
ruimte op de aarde.
Ter geruststelling voegt hij eraan
toe, dat het nog wel 700 jaar'zal du
ren voordat de wereld nog maar
staanplaatsen over heeft, want zo
lang heeft de mens nodig om 22 ge
neraties te produceren.
te doen komen om de afgevaardigden
voor de nieuwe Kamer te kiezen.
De raad is in zijn tegenwoordige sa
menstelling en met zyn huidige taak
niet geschikt om als een deel van de
volksvertegenwoordiging te fungeren.
De taak van de Raad is de voorberei
ding in overleg met het bedrijfsleven
van de instellingsbesluiten van schap
pen. het toezicht op een deel van hun
werkzaamheden, de voorbereiding en
de vaststelling van adviezen op so
ciaal-economisch terrein, de uitoefe
ning van bepaalde taken in medebe
wind. Geen van deze werkzaamheden
kan door een Kamer van de Sta
ten-Generaal worden overgenomen.
Het zou een achteruitgang zyn,
wanneer deze werkzaamheden niet
meer door een vertegenwoordiging
van het georganiseerde bedrijfsleven
zouden worden verricht, maar groten
deels in handen van ambtelijke Instan
ties zouden komen. Zou men daarom
naast een Kamer van het bedrijfsleven
de raad In stand willen houden, dan
zou dit weinig in overeenstemming
zjjn met de wensen van hen, die van
wege hun kritiek op de raad een an
dere oplossing zoeken.
Minister Suurhoff brengt
bezoek aan Zuid-Afrika.
De minister van sociale zaken en
volksgezondheid, de heer J. G. Suur
hoff, zal in de tweede helft van deze
maand een bezoek brengen aan Zuid-
Afrika, op uitnodiging van de rege
ring van dat land. De minister zal
zich op de hoogte stellen van de om
standigheden waarin de Nederlandse
immigranten in Zuid-Afrika leven.
Sinds de oorlog hebben bijna 27.000
Nederlanders zich er gevestigd. Met
Zuid-Afrikaanse autoriteiten zal hij*
over de toekomstige immigratiemoge
lijkheden spreken. Het aanbod der
Zuidafrikaanse regering, duizend Ne
derlanders uit Indonesië op te nemen,
zal daarbij ter sprake komen.
Vrijdagmiddag heeft de 2119 ton
metende binnenvaarttanker „Bur-
gundia" uit Rotterdam, die leeg op
weg was naar Antwerpen, na het
binnenvaren van de Oostsluis te
Hansweert de buitenroldeur van deze
sluis geramd. Het schip liep vanuit
liet kanaal door Zuid-Beveland nor
maal de sluis binnen, maar tengevol
ge van een storing van de motor
liep de „Burgnndia" door en ramde
zo de aan de Wosterschelde gren
zende deuren van de belangrijkste
sluis van Hansweert, die hierdoor
ontzet werden.
Dit gebeurde omstreeks half vier.
Het technische personeel van het uit
MR. K. P. VAN DER MAN DELE:
Waarschuwing tegen
zelfoverschatting.
In zijn gisteren gehouden nieuw
jaarsrede heeft de opnieuw benoem
de voorzitter van de Rotterdamse
Kamer van Koophandel, mr. K. P.
van der Vlandele, sprekend over het
onderwerp „Wat is Europa?" aller
eerst gemeend te mogen vaststellen,
dat weliswaar het Britse wereldrijk
tot liet verleden behoort, maar, daar
het een stuk Europese geesteshou
ding uitdrukte, mogen wij met liet
uiteenvallen van deze westerse schep
ping niet meteen de geest overboord
gooien, die haar tot stand bracht.
Na het totalitair systeem van de
Russen en het „Duitse wonder" te
gen elkaar afgewogen te hebben, wil
de mr. van der Mandele aan de Ka
mer voorleggen, wat naar zijn-me
ning in onze westerse en met name
in onze Nederlandse samenleving ver
keerd is en op welke wijze en in wel
ke richting wij misschien de verbete
ring en de vernieuwing zullen kunnen
vinden.
Wij kunnen ons niet aan de indruk
onttrekken, zo ging spr. voort, dat
wij door ons onafgebroken smalend
uit te laten over dat, wat zich ach
ter het IJzeren Gordijn voordoet, een
soort westerse zelfoverschatting kwe
ken. Hij noemde het zelfs hoogst
waarschijnlijk, dat alles, wat daar
gebeurt, van ons standpunt uit be
zien,en voor onze eigen samenleving
volstrekt ontoelaatbaar en onaan
vaardbaar is.
Maar. zo ging mr. Van der
Mandele voort, alleen een herzie
ning en vernieuwing van de wes
terse levenshouding zelve, waar
in wij de talloze problemen, die
ons dooi- interne en externe ver
schuivingen en omwentelingen op
gedrongen zijn, op onze manier
beantwoord en verwerkt hebben,
kan misschien een voorbeeld wor
den, dat anderen tot navolging
noopt.
drie sluizen bestaande Hansweertse
complex stelde onmiddellijk een on
derzoek in naar de aard en de om
vang van de schade. Nadat ook ex
perts van de assuradeur van Ph. S.
van Ommeren tot welke maatschap
pij de „Burgundia" behoort zich
hiervan op de hoogte hadden gesteld
werd gisteravond overgegaan tot het
slopen van het bovenste gedeelte van
de sluisdeuren. Men zal trachten de
sluisdeur provisorisch te herstellen,
opdat deze vandaag weer zal kun
nen functioneren.
De grote- of Oostsluis, die met
een zogenaamde roldeur is uitge
rust, is de belangrijkste van de
drie sluizen te Hansweert. Deze
sluis is 152 nieter lang, heeft een
invaarwydte van 16 nieter en een
diepte van 6(2 metpr beneden het
kanaalpeil. Dé middensluis is on
geveer even groot maar is uitge
rust met draaideuren. Wanneer
de Oostsluis, waarin sneller ge
schut kan worden niet functio
neert, betekent dit vertraging
voor de scheepvaart door het ka
naal door Zuid-Beveland.
Men beschikt in Hansweert over
reservedeuren voor de Oostsluis;
montage ervan betekent echter dat
de sluis ongeveer een week niet kan
worden gebruikt. Men zal al het
mogelijke doen om stremming van
de scheepvaartbeweging door het
kanaal te voorkomen. Hoewel het
moeilijk is een schatting van de
schade te maken, kan worden ge
zegd. dat deze ettelijke duizenden
zal belopen. Vandaag, zaterdag, zal
de deze nacht provisorisch hei-stelde,
geramde sluisdeur worden uitgepro
beerd. Het schip weid bij deze onge
wenste manoeuvre slechts licht be
schadigd. Als de tanker geladen zou
zijn geweest, zo vertelde de haven
meester, de heer Van Oord, dan zou
het schip ongetwijfeld dwars cipor
de sluisdeuren zijn geramd, 's
Avonds zette de „Burgundia" de reis
naar Antwerpen voort.
Leden van een reddingsploeg
van de Engelse Royal Air For-
ce onderzoeken hier bij Uolz-
minden in West-Duitsland de ij
wrakstukken van een Britse
Canberra-straalbommenioer-
per, waarvan men gelooft, dat. M
het de Canberra van de R.A.F.
is, wélke begin deze week tij-
dens een gewone trainings-
vlucht met drie man aan boord
verdween.
iiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
VOLGENS KENGPO:
Zes scheepvaartmaatschaji-
pijen zullen verbindingen in
Indonesië onderhouden.
Het Indonesische blad Kengpo heeft
vrydag bericht dat zes buitenlandse
scheepvaartmaatschappyen verlof
van de Indonesische regering hebben
gekregen om de verbinding tussen de
eilanden van Indonesië te onderhou-
van scheepvaart, Nazir, had gezegd
van schepevaart, Nazir, had gezegd
dat dit de Westdultse Hapag Is, de
Japanse Tokio Senpakoe, de Britse
Blue Funnel, de Amerikaanse Isth-
mian-line en ondernemingen uit Polen
en Joego-Slavië.
De Hapag en de Japanse maat
schappij waren reeds tien dagen gele
den begonnen. Nazir verwachtte eind
januari 26 Japanse schepen in Indo
nesië met een totaal tonnage van
75.000 ton. Naar verwachting zouden
in maart alle verbindingen hersteld
zijn. Het charteren van de Japanse
schepen kostte een 1V2 miljoen Neder-
landse guldens, „maar dit was slechts
een derde van de vier miljoen trans-
fersonkosten en winst die de K.P.M.
anders maandelijks binnenkreeg".
Het Indonesische ministerie van
voorlichting zei vrijdag in een ra
dio-uitzending dat in binnen- en
buitenland door provocerende rap
porten een zenuwenoorlog was be
gonnen om „onze strijd te ver
zwakken". Men gewaagde van een
niet nader aangeduide vijand die
probeerde zfln verzetskracht door
ondermijnende handelingen of met
wapengeweld te vergroten. Een
ongeïdentificeerd vliegtuig had bo
ven Timor wapens uitgegooid.
STEMMEN UIT DE KERKEN
g Deze foto laat zien hoe dc Is-
s raclisclie minister-president,
David Ben Goerion, ernstig kij-
H kend de wacht groette, terwijl g
hij de residentie van de Israë-
j§ lische president in Jeruzalem
verlietna aan de president het §1
ontslag van zijn kabinet te M
1§ hebben aangeboden.
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllH
Besloten tot toetreding na
diepgaand beraad
De synode van de Ger. Kerken in Indonesië heeft aan haar leden een
verantwoording; gezonden van haar besluit waarom zij zich heeft aange
sloten bij de Wereldraad der Kerken. Dit besluit is gevallen in 1955. Inder
tijd heeft dit besluit enige erwondering gewekt, hetgeen te begrijpen is.
Deze Ger. Kerken in Indonesië zijn voortgekomen uit het zendingswerk
van de Ger. Kerken in 011s land. Tot 1948 hebben deze kerken een classis
gevormd van de Ger. Kerken in ons land als classis Batavia. Sindsdien
hebben zij een zelfstandige kerkformatie gevormd: De Gereformeerde
Kerken in Indonesië. Deze kerken zijn vooral te vinden op Midden-Java,
terwijl het eiland Soemba, waar vroeger de Ger. Kerken van ons land
zendingswerk hadden, dat zeer lange tijd nog al onvruchtbaar was, nu
zendingsterrein is van de Ger. Kerken in Indonesië. Het zendingswerk
van de Ger. Kerken is vrijwel gelijk verlopen als het zendingswerk van
andere kerken, waar ook de kerken van Indonesië zelfstandig geworden
zijn, gedeeltelijk vóór de Tweede Wereldoorlog en gedeeltelijk daarna.
Het is ook te begrijpen dat deze jonge kerken een nauwe band hebben
onderhouden met de kerken uit uier-zendingswerk zij zijn voortgekomen
en dat zij voor allerlei zaken hulp hebben gevraagd waar zij deze nog
niet konden ontberen. Zo -zijn er ook vanuit de Ger. Kerken voortdurend
zendingspredikanten naar Indonesië gezonden. Evenals de andere zelf
standig-geworden kerken hadden zij deze zendingspredikantcn vooral no
dig voor de opleiding van eigen predikanten en zendingsarbeiders.
Uit deze gang van zaken is weer
te verstaan dat deze jonge kerken in
Indonesië, hoewel zelfstandig, zich
toch gewoonlijk nauw aansloten
bij de adviezen die vanuit de moe
der-kerk werden gegeven. Daarom
heeft het enige verwondering ge
wekt dat, terwijl de Ger. Kerken''
in ons land tot nu toe alleen maar
een afwerend gebaar hebben ge
maakt tegenover de Wereldraad der
Kerken, de Ger. Kerken in Indone
sië zich daarbij hebben aangesloten.
Ook in eigen kring heeft dit besluit
van een paar jaar geleden waar
schijnlijk enige verbazing en beroe
ring gewekt cn deze verbazing zal
nog wel voortgaan in sommige de
len van hun kerken, waarom de
synode het dan nu nodig vindt te
genover de leden van eigen kerken,
rekenschap te geven van het in 1955
genomen besluit en daarmee alle
motieven op tafel te leggen die haar
hiertoe bewogen hebben.
Reeds in 1949. dus in het jaar na
de zelfstandigwording, is op de eer
ste synode van deze kerken uitge
sproken „dat wij de roeping gevoel
den, gemeenschap te zoeken met
alle kerken, die Jezus Christus als
eeuwige Zoon van God en enige Za
ligmaker belijden, dat de Wereldraad
van Kerken zulk een gemeenschap
van kerken ook bedoelt te bieden;
dat een zich afzijdig houden van de
Wereldraad een verzaking van onze
roeping in dezen zou kunnen bete
kenen".
Wel had men bezwaar tegen „in
terpretatie en gebruik van de basis
formule. waarop de kerken in de We
reldraad samen kwamen". Daarom
nam men toen geen besluit tot aan-
i sluiting. Men wilde eerst afwachten
I het advies van de Gereformeerde
Oecumenische Synode te Amster-
I dam en dat van de Ger. Kerken ir
Nederland, die beide in 1949 zijn ge
houden. „De bezwaren tégen, kon
den niet opwegen tegen de argu
menten vóór". In 1950 te Semarang
en in 1952 te Bandoeng is er op de
synode van de Ger. Kerken in Indo
nesië wederom over gesproken. Ir
1955, op de synode te Djakarta
werd, „na uitvoerige overweging be
sloten tot aansluiting bij de Wereld
raad der Kerken over te gaan". Te
vens is toen besloten eeiï „reken
schap van gevoelen" te geven waar
om het advies van de Ger. Oec. Sy
node en van de Ger. Kerken in Ne
derland, niet is gevolgd.
Wanneer de kerken tot het besluit
van aansluiting bij de Wereldraad
gekomen zijn. heeft dit zijn oorzaak
gevonden m het feit dat zij zich in
Indonesië en met name op Java,
waar de christenen als een kleine
minderheid staan temidden van een
Mohammedaanse bevolking, moei
lijk zich geheel cn al konden isole
ren. Reeds vóór 1940 waren er aller
lei contacten en allerlei werk werd
samen aangepakt. Na de laatste
wereldoorlog zijn deze jonge, en nog
zo kleine, kerken al meer op één
hoop gedreven. Bij elkaar hebben
zij steun gezocht en gevonden. Ge
meenschappelijke kerkdiensten zijn
daar „een veel voorkomende vorm
van samenwerking". De „confessio
nele verschillen" heeft men hier la
ten rusten en des te meer nadruk
gelegd op „de gemeenschappelijke
belijdenis". Er is een afspraak ge
maakt dat degenen die in deze
diensten zouden voorgaan, „slechts
het zuivere Evangelie naar de
Schriften zullen brengen, de H. Doop
zullen bedienen naar de instelling
van Christus en volgens de formu
lieren onder ons erkend". „Op
grond van de H. Schrift kan de toe-
gan gtot de Avondmaalstafel ech
ter nimmer beperkt worden tot le
den der Ger. Kerken alleen". Hier
(Vervolg op pag. S)
Het Wereldgebeuren
Offers
Zoals donderdag werd gemeld, zal
aan het hoofd van het Afri
kaans-Aziatische bureau in
Cairo een Egvotische secretaris-ge
neraal staan De secretarissen zullen
afkomstig zijn uit Ghana. India. In
donesië, Kameroen, Irak. Soedan,
Syrië ende Sow jet-Unie alsme
de communistisch China. De Afri
kaans-Aziatische conferentie. die
hiertoe besloot, was lang niet zo of
ficieel als die van twee jaar geleden
te Bandoeng. Nu waren niet de re
geringen vertegenwoordigd; de gede
legeerden waren er veelal in parti
culiere functies. Zo waren er behal
ve ambassadeurs ook vroegere mi
nisters, verbannen leiders, voorzit
ters van communistische „vredes-
fronten" en zakenlieden die kwamen
zien of er zich commerciële moge
lijkheden zouden openen. In Ban
doen was de Sowjet-Unie niet ver
tegenwoordigd, maar in Cairo had
den de Russen het hoogste woord.
Zelfs werd het werk der subcommis
sies aangehouden in afwachting van
een „economisch verslag" dat de Rus
Arzoemanian moest uitbrengen. En
toen deze Armeniër zijn relaas had
beëindigd, klonk een stormachtig ap
plaus.
Arzoemanian beloofde namelijk
koeien met gouden horens in
een „verslag", dat overliep van
vriendelijkheid. „Wij zijn bereid", zo
sprak hij onder meer, „om U te hel
pen zoals broeders elkaar helpen,
zonder bij-oogmerken. Zeg ons, wat
U nodig hebt, en wij zullen U helpen
en U, naar onze economische moge
lijkheden van dienst zijn. Wij willen
voor U fabrieken bouwen. Wij kun
nen voor U ziekenhuizên. scholen en
wegen tot stand brengen. Wij kun
nen professoren uitzenden om bij uw
onderwijs van dienst te zijn en U
kunt uw studenten naar ons sturen.
Wij zijn niet op voordeel uit. Wij
vragen U niet om lid te worden van
een of ander blok. Onze enige voor
waarde is. dat er geen voorwaarden
mogen zijn
Ook al is deze conferentie van
Cairo onofficieel geweest en al
hebben verscheidene Afrikaan
se en Aziatische regeringen haar ge
boycot omdat zij wisten dat er com-
nunistische addertjes onder het gras
schuilden, toch moet men de uitwer
king van zulke beloften op de bevol
kingen van deze achtergebleven ge
bieden niet onderschatten. Immers:
meer en meer worden de mensen in
deze grotendeels met armoede, ziek
ten en analfabetisme kampende lan
den zich ervan bewust, dat het hun
juist aan fabrieken, scholen, zieken
huizen, professoren enz. ontbreekt.
Op een of andere manier zal in al
deze behoeften moeten worden voor
zien. En daarbij kan hulp van bui
tenaf niet ontbreken.
De onbaatzuchtigheid die Arzoe-
maniak voorwende moet men
overigens niet al te serieus ne
men. In dezelfde toespraak kwam
de ware aap uit de mouw: „Er is
voor U één methode om zelf kapi
taal te vormen: door het van de ko
loniale profiteurs in uw landen te
nemenWij herinneren aan de
Egyptische ervaring met de natio
nalisatie van het Suezkanaal waar
van het profijt vooraan aan Egypte
ten goede komt. De Indonesiërs heb
ben nu dezelfde weg ingeslagen".
Het doel van de Russen is; de ver
dere terugdringing van westerse in
vloed uit het Afrikaanse en Aziati
sche gebied, dat zich uitstrekt van
de zuidelijke oevers der Atlanti
sche Oceaan tot de noordelijke boor
den van de Stille Oceaan en waar
tweederde woont van de 2.7 miljard
mensen, die de aarde bevolken. Het
doel is de uitbreiding van het com
munistische stelsel.
Voor het westen betekenen Arzoe-
manians woorden daarom een
nieuwe uitdaging. Moeilijk kan
men de betrokken regeerders in ach
tergebleven gebieden verzoeken, de
aangeboden hulp niet te aanvaarden.
Maar wel is ei nu. naast het zede
lijke motief dat altijd heeft bestaan,
een argument v--n puur eigenbelang
om de hulp aan de achtergebleven
gebieden, ook van het westen uit, te
vergroten en te versnellen.
Voor de Russische despoten is het
gemakkelijk, vast te stellen dat het
meeste geld aan bewapening en aan
buitenlandse hulpverlening moet
worden besteed door aan het eigen
volk zware offers op te leggen. In
de westerse parlementaire democra
tieën zal er echter tijd en betoog no
dig zijn om een goed tegenwicht te
vormen. Want het staat wel vast,
dat zo'n grootscheepse hulpverlening
ten koste zal moeten gaan van veel
westerse luxe en weelde. Zodat ook
hier zware offers nodig zijn, die ech
ter vrijwillig kunnen worden ge
bracht.
„VEELBELOVENDE" KUSSEN
confererend in Cairo
