Zij werken tijdens het kerstfeest.
DE ORGANIST: het drukste etmaal
DRUKTE VAN DE PREDIKANTEN
MOET MEN NIET OVERDRIJVEN
ersldngen bieden de her
bifyondera mogelijkheden
r
Kmlmis, .10 m hoog lussen vier kale muren
LOODS Spanjer: ook aan
boord kerstsfeer
J
Spitsuur-drukte voor cIvAiiffcwrs
DINSDAG 24 DECEMBER 1957
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
II
Die drukte van de predikanten in de kersttijd moet men niet over
drijven... zo zei ds. H. W. Buinink uit Noordgouwe, toen wij dezer
dagen een praatje met hem maakten. „Inderdaad", zo vervolgde hij,
„niet zonder reden heeft men deze periode wel aangeduid als een
„tiendaagse veldtocht." Van de laatste advent tot en met nieuwjaar
heb ik bijvoorbeeld acht preekdiensten. Maar het zou verkeerd zijn, te
zeggen dat de dominee in de kersttijd meer werk verzet dan anders.
Een predikant die weet, hoe belangrijk tegenwoordig 't huisbezoek is,
maakt ook in andere weken niet zelden zeventig werkuren. In de kerst
tijd werkt hij niet veel langer, ook wanneer men de meer of minder
zware „worsteling met de preek" in^erekent. Het is immers zo, dat
ander werk zoals het huisbezoek dan noodgedwongen wat op de
achtergrond komt. Met kerst is er een andere indeling, niet eèn uit
breiding van de werktijd.
Niet alleen moet er in deze perio
de veel worden gepreekt. Vooral in
een dorp is het vaak ook de domi
nee, die kerstverhalen vertelt bij de
kerstfeestvieringen van allerlei ver
enigingen en clubs. Ds Buinink is
ervan overtuigd, dat deze kerst
feestvieringen van groot belang zijn.
Dan immers komen mensen onder
het gehoor van de predikant, die ge
woonlijk niet in de kerk willen
of, wat ook wel voorkomt, niet
durven komen. Wel vindt hij,
dat men deze kerstfeesten wat meer
zou kunnen „bundelen". Hun aantal
is hier en daar aan de hoge kant.
In Noordgouwe is het nu zover, dat
de vrouwenvereniging het feest ge
zamenlijk met de kring van bejaar
den viert.
Ook de domineesvrouw spant zich
in voor deze feesten. Zij leidt in ve
le gevallen enige clubs. Omdat. ds.
Buinink en zijn vrouw (die piano
en orgel speelt beiden in "de kerst
dagen nogal eens van huis zijn, vin
den zij het prettig dat domihee's
schoonouders dan komen logezen.
Die kunnen dan onder meer als ba
bysitter optreden
Het is wel een gemis, zo zegt
ds. Buinink, dat er van een hui
selijke kerstfeestviering in de
pastorie niet veel terechtkomt.
Vaak blijkt op eerste kerstavond
dat nog enig voorbereidend werk
voor het zondagsschoolfeest van
de tweede kerstdag nodig is, of
dat andere dringende organisa
torische arbeid roept
In Noordgouwe zal de kerstvie
ring van de zondagsschool dit jaar
worden opgeluisterd met een leke-
spel. En ook aan de dienst in de
ochtend van eerste kerstdag zullen
kinderen belangrijke medewerking
verlenen. Dan immers zal ziamelijk
een kinderkoortje zingen. Ds. Bui
nink verwacht, dat deze pretentie
loze, eenstemmige zang een waar
devol element in de samenkomst zal
zijn. Een bijdrage ovez-igezzs, waaz-
toe veel voorbereiding onder lei
ding van mevrouw Buinink) nood
zakelijk is geweest.
Op het eind van het. gesprek zegt
ds. Buinink, dat voor hezn en zijn
collega's iu de tiendaagse veldtocht
het probleem van de tijd niet het
zwaarste weegt. Wel is het zo, dat
in deze dagen een bijzondere ver
antwoordelijkheid oj> de predikant
rust. Hij wil en moet de Oude Bood
schap immers zó brengen, dat ook
degenen die anders niét in de kerk
komen, erdoor gegrepeiz kunnen
wordezz. Kerstznis biedt daartoe gro
tere znogelijkheden dan welk azzder
feest ook.
Ds. Buinink vertelt een kerstverhaal
Uilllilliillllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllli
De kerstdagen worden vaak -j|
betiteld als „een huiselijk
feest bij uitstek". Maar lang M
niet iedereen is in de gelegen- j|
I heid, de huiselijke viering bij M
kerstboom en kaarsen volledig j|
1 mee te maken. Velen zijn op A
deze dagen zelfs extra druk m
bezig met hun beroepsarbeid, m
op de kansel, aan het stuur A
van een autobus, ergens in 'n M
televisietoren of waar dan
ook... Onze verslaggevers zijn M
erop uitgetrokken om te pra-
ten met mensen die tijdens de 1|
kerstdagen moeten werken. M
Op deze pagina vindt men de
weerslag van hun gesprekken, j
Ook tijdens de kerstdagen moet de
Goese t.v.-toren bezet blijven....
Voor mij, zo zegt Toine Theunis,
organist van de r.-k. kerk te
Vlissingen, is de Eerste
Kerstdag de drukste dag van het
jaar. En eigenlijk is het niet genoeg
van de eerste kerst„dag" te spre
ken. Eigenlijk ben ik het grootste
Mannen in de weer voor
ons T.V.-program
VOOR DE TWEEDUIZEND televisie-
bezitters in Zeeland, die tijdens
„topdagen" met familieleden, vrien
den en bekenden zo'n slordige
20.000 kijkers vertegenwoordigen,
vormen de kerstdagen hoogtepun
ten in 't overigens nog altijd schaar
se t.v.-programma. Diep weggedo
ken in het zachte pluche van een
fautebil in een kamer, waar de kerst
boom met zijn vele flakkerende
kaarsen iets van de stille kerstsfeer
brengt, kunnen zij een programfna
zien, dat is afgestemd op deze feest
dagen.
Maar elders, in minder sfeervolle
vertrekken, tussen vier kale muren
zuilen mannen in de weer zijn om er
vooz- te zorgen, dat de 20.000 kijkers
in onze picv.'ncie het programma
zonder atv. 'ng kunnen zien. Voor
hen is er dit j r geeh kerstfeest in
huiselijke kr.n;; Geen bomen en geen
kaarsen, mnar de nuchtere werkelijk
heid: het alledaagse routinewerk in
de verschillende t.v. centra van ons
land.
HOOG EN DROOG
Hoog boven het wijde Zeeuwse land
waar zeker tijdens de kerst alles
een serene rust ademt, op ongeveer
50 meter hoogte in de Goese tele
visietoren zullen zich op 25 en 26 de
cember twee mannen bevinden: zen
der-chef C, Bellaart uit Vreeswijk
en du bedieningstechnicus P. Wester
uit Utrecht. De twee andere leden
van het. „bedieningskwartet" bren
gen deze feestdagen in huiselijke
kring door, maar zij zullen tijdens
de jaarwisseling paraat moeten zijn.
De thans 48-jarige zender-chef
Bellaart, die gehuwd is en vader
van eezi jongen van 14 jaar, heeft
reeds meer met dit bijltje ge
hakt, want niet voor niets is Jlij
25 jaar in overheidsdienst, waar
van 18 jaar bij de P.T.T. „Na
tuurlijk valt liet wel even tegen
als je dergelijke feestdagen ziiet
in je gezin kunt doorbrengen,
maar ik bezi er aazi gewend", zo
vertelde de heer Bellaart ons tij
dens een bezoek aan de vijftien
de verdieping van dit markante
bouwwerk. Hij gaf evenwel toe
de laatste 10 jarezi de kerstda
gen steeds thuis te hebben door
gebracht, maar izi de jaren daar
voor gizzg het tijdens feestdagen
meer dan eens nzis!
Waaruit de werkzaamheden dan
zoal bestaan? In de eerste plaats
moet de apparatuur worden be
waakt, terwijl men voorts vele uren
moet besteden on\ alles te regelen
voor de uitzending. Tijdens de uit
zending hebben de mannen echter
niets te doen. Tenminste, als er
geen storingen optreden. Zij moe
ten steeds op hun post blijven, want
een televisiezender is tenslotte geen
vol-autoznatisch apparaat, dat zon
der tussenkomst van mensen voor
een perfecte werking zorgt.
Het ziet er overigens naar uit, dat
de heer Bellaart volgend jaar het
kerstfeest binnen de vier muren
van zijn woziing zal wieren, want hij
zal zicli binnenkort defiziitief izz
Goes vestigen. Dank zij zenderchef
Bellaart ezz bedieningstechnicus
Wester zal televisiekijkend Zee
land hi>t N.T.S.-programma kunnen
volgen Wsschien denken de vele
du5zen:!i - tijdens de uitzending nog
eens «v deze twee hardwerkende
mannen, die straks op eenzame
j hoogte, mogelijk temidden van laag
I hangende wolken of traag' vallende
sneeuwvlokken, het kerstfeest zul-
len vieren!
deel van het eerste kerst-„etmaal"
in de weer
En inderdaad: uit een kort gesprek
blijkt, dat voor hem het kerstwerk
te middernacht begint. Op dat tijdstip
namelijk vangt een dienst aan in de
kapel van het St.-Josephziekenhuis,
en hij zorgt voor de orgelbegeleiding.
Na afloop, om een uur of twee in die
nacht, wordt in het ziekenhuis een
feestelijk ontbijt gehouden, waaraan
hij niet mag mankeren.
Vroeger, in de vrijgezelletijd, bleef
hij na dat ontbijt op; thuis, bij het
haardvuur, las hij wat tot om vijf
uur de eerste mis in de kerk begon.
Hij vond het nauwelijks de moeite
waard, om nog naar bed te gaan.
Tegenwoordig, als vader van vijf kin
deren, doet hij zijn best om toch nog
een kort tukje te doen.
Overigens is hij niet de enige, die
's morgens weer vroeg uit de ve
ren komt. De kerk is voller dan
ooit tijdens de nachtmis. Onder de
aanwezigen bevinden zich mevrouw
Theunis-v. d. Hemel en de kinderen,
voor zover ze al mee mogen.
De heer Theunis bespeelt niet alleen
het orgel, maar dirigeert bovendien
het koor. In afwijking van de dage
lijkse gang van zaken in de r.-k. kerk.
weerklinken niet alleen latijnse zan
gen, maar ook Nederlandse kerstlie
deren, die door de parochianen wor
den meegezongen, zoals „De herder
tjes lagen bij nachte", „Nu sijt welle- j
come" en het „Stille Nacht".
Deze liederen worden ook gezongen
tijdens andere kerkdiensten op die
dag. Omstreeks kwart over zeven is
de nachtmis ten einde. Om negen uur
zit Theunis echter alweer op de or-
gelbank van de ziekenhuiskapel. En
aansluitend op de dienst in die kapel,
IHIIinillilllllllllllllllllllllllllllllllillllllilllllllllllllllllllllllllll»^
Voor A. J. Theunis A
begint kerstwerk M
te middernacht g
iiiiiiiiiiii^BH|Iiiiiiiiiiii1
wordt om half elf zijn activiteit weer
in de kerk gevraagd. Vroeger was er
dan om drie uur weer een dienst in
het ziekenhuis, maar die is nu ge
schrapt.
Inplaats van het ziekenhuis op te
zoeken, kruipt de heer Theunis
dan even onder de wol. Maar zo'n
middagslaapje is toch niet het aan
gewezen middel, om een hele
waaknacht weer goed te maken.
Vandaar, dat hij na het lof (van
7 tot 8) niet al te lang wacht met
het nemen van een volledige nacht-
j-ust. Tussen de bedrijven door
heeft hij met zijn schoonouders en
zijn gezin een feestelijke maaltijd
genoten en, vooral voor de kinde
ren, kerstliederen op de piano ge
speeld
De Tweede Kerstdag is wat indeling
betreft als alle zondagen, en het is
dus op die dag, dat er voor de kerkor
ganist meer gelegenheid is voor een
huiselijke viering.
VAREN MET DE FEESTDAGEN,.
*S_
TX HET GEZIN van de 43-jari-
1 ge rivierloods Tj. Spanjer in
Vlissingen was men al druk
bezig met het treffen van voor
bereidingen voor de viering van
't Kerstfeeset in huiselijke kring.
Maar de heer des huizes zal die
viering hoogstens gedeeltelijk
kunnen meemaken
„Als je de deur uitgaat is het
wel even vervelend, maar zodra
je aan boord bent voel je je be
trekkelijk vlug één met de men
sen^ die het tenslotte helemaal
slecht, treffen met zulke feest
dagen", aldus de heer Spanjer.
„Die mensen", dat zijn dan de
bemanningsleden van de schepen
van velerlei nationaliteiten, zoals
die ook tijdens de kerstdagen
weer de rede van Vlissingen zul
len passeren, van en naar Ant
werpen, maar vooral op weg naar
Antwerpen. „Want ze doen alle
maal hun best om tenminste nog
een haven te bereiken en dat wil
juist met de kerst nogal eens eni
ge drukte veroorzaken."
Zo komt het ook, dat de meeste
leden van het loodsenkorps (rond
tweederde) ter beschikking moet
blijven en dat de dienst geduren
de de laatste decemberdagen over
drie groepen verdeeld is. Groep I
is mét Kerstmis vrij, groep n met
oud en nieuw en groep III is in
beide gevallen in touw. De heer
Spanjer behoort tot de gelukki
gen, die er in ieder geval op kun
nen rekeenen althans oudejaars
avond in de familiekring te kun
nen doorbrengen en dat is om zo
te zeggen „meegenomen."
Overigens toonde de heer Span
jer zich tevreden over de ont
wikkeling in de laatste jaren
met betrekking tot 't varen tijdens
de feestdagen. „Vroeger ging elk
schip zonder meer naar zee omdat
TJ. SPANJER
....geen drama
elk uur aan de wal geld kost. De
laatste jaren is er een kentering
merkbaar; in Duitsland is het
zelfs in vele gevallen al zó, dat
een schip een dag voor Kerstmis
niet meer mag uitvaren. En in de
kustvaart is net zo'n beetje ge
woonte geworden om de beman
ning in de laatste helft van decem
ber met vakantie te sturen. Derge
lijke maatregelen verlichten na
tuurlijk ook de taak van het
Loodswezen", aldus de heer Span
jer, die sinds 1938 met de bijna
„gebruikelijke" onderbreking in
de oorlogsjaren in dienst is van
het Nederlands Loodswezen. Hij
heeft dan ook al menige kerstdag
aan boord doorgebracht!
.aak heerst er aan boord tij-
dens die dagen als het wave
ii een huiselijke stemming. Er
is praktisch geen schip of er is wel
een kerstboom aan boord en ook
op andere manieren worden kerst
versieringen aangebracht. Vooral
op Scandinavische schepen is de
maaltijd ook royaler dan op gewo
ne dagen en zo"beleef je toch ook
aan boord altijd de kerstsfeer min
of meer mee. Waarbij ik me dan
nog altijd gelukkig prijs toch weer
naar huis te kunnen terugkeren,
terwijl de bemanning immers ge
doemd is om het feest ver van
huis en haard te vieren."
In dit opzicht acht de heer
Spanjer zich gelukkiger dan bij
voorbeeld een buschauffeur (zie
elders op deze pagina). „Die men
sen moeten het voortdurend maar
aanzien hoe anderen, opgewekt
en in het zondags pak gestoken,
kerstfeest gaan vieren."
Nee, hoewel ook de heer Span
jer graag thuis zou zijn, een dra
ma maakt hij van het werken
met Kerstmis beslist niet.
„Die kerstdagen in Engeland,
tijdens de oorlog, waren heel wat
erger", zo besloot deze „werker
niet Kerstmis" het korte ge
sprek.
Ziet de heer Theunis nu tegen deze
dagen op, vindt hij ze niet fees
telijk? Het tegendeel is waar.
Aan het kerkorgel heeft hij al var-
jongs af aan, als organistenzoon, zijn
hart verpand. Het doen klinken van
orgeltonen door de gewelven van een
bedehuis, is voor hem op zich zelf al
een feest. Des te meer is het een feest
voor hem, om al eist dat dan meer
dan anders belangrijke medewer
king te verlenen aan de kerstdiensten,
waarin de geboorte wordt gevierd van
Hem, tot Wiens eer het orgel bespeeld
wordt.
CHAUFFEUR VERHAGE
familie-bezoek
JACOBUS VERHAGE
een goedmoedige, 43-jari-
ge buschauffeur uit Ter-
neuzen, weet precies wan
neer de Zeeuwsch-Ylamin-
gen het meest aan „fami
lie-bezoek" doen! Een er
varing van tien jaren als
buschauffeur bij de
Zeeuwseh-Vlaaiimso
Tramwegmaatschappij
heeft hem dat geleerd.
„Dat is tijdens de kerstda
gen", zegt hij. En hij
weet het ook te motive
ren „Voor zakendoen
hoeft men op die dagen
niet met de bus te reizen
en toch is het altijd, voor
al op Tweede Kerstdag,
ontzettend druk op de
lijnen. Dat moet wel fa
miliebezoek zijn", zegt hij.
Voor deze buschauffeur
is Kerstmis dus niet be
paald een rustpunt. Want
er zijn op die dagen zo
veel mensen, die weer
eens naar vader en moe
der reizen, die een oom of
tante bezoeken of die hun
kleinkinderen weer eens
willen zien, dat voor Ja
cobus Verhage en zijn col
lega's ieder uur een spits
uur is....
„Maar gezellig is liet
toch wel", vindt Verhage,
die voordat hij buschauf
feur was eerst vijftien
jaar bij Van Gent en Loos
achter het stuur heeft ge
zeten. „Bij eenzame boer
derijen en huizen, die an
ders zelden bezoek krij
gen, moet je nu opeens
stoppen om een man, een
vrouw en wat kinderen of
om een oud moedertje te
laten uitstappen.
„En natuurlijk biedt je
dan wel eens de helpende
hand", voegt hij er aan
toe.
TRADITIE
De meeste buschauffeurs
zijn dus wel in touw met
de kerstdagen en er zijn
honderden reizigers, die
dat eigenlijk volkomen
vanzelfsprekend beschou
wen. Maar er zijn er toch
ook veel, die hun waarde
ring niet onder stoelen of
banken steken. Want het
„laat maar zitten", als 't
om het wisselgeld gaat,
klinkt tijdens de kerstda
gen meestal wat vaker
dan op „een dag door de
week".
„Ik heb overigens ook
wel eens gehoord van
verkeersagenten in som
mige grote steden, die tij
dens deze dagen nogal
wat verrassingen toege
stopt krijgen, zoals flesjes
wijn enz. Dat lijkt me
nou echt een traditie, die
ze ook voor buschauffeurs
mochten maken", zegt hij
lachend.
Intussen weet hij nog
niet zeker of hij op tweede
kerstdag wel op een bus-
van-de-dieustregeling zit.
„Voor die dag ben ik re
serve", vertelt Verhagen,
die in de afgelopen tien
jaar al op alle lijnen van
de Z.V.T.M. gereden heeft.
„Maar opkomen moet ik
in ieder geval. Misschien
invallen voor een collega.
Misschien ook een ritje
maken met voetballers,
die op tweede kerstdag
voor de competitie moeten
spelen".
GEEN BOEMAN!
Zelfs tijdens de kerstda
gen moeten de buschauf
feurs precies volgens, de
regels rijden, want ook
op die dagen houdt de 41-
jarige rijksverkeersinspec-
teur F. J. Schijf uit Ter-
neuzen controle en toe
zicht. De heer Schijf wist
het ons heel netjes te zeg
gen wat zijn taak nu wel
precies is: „Toezicht en
controle op het naleven
van de wettelijke bepalin
gen ten aanzien van het
personenvervoer, tijd van
vertrek, dienstregeling, te
grote beladenheid enz."
Dat is heel wat.
„Maar een boeman is
hij niet voor ons", stelde
buschauffeur Verhage
vast. En hij wist ook waar
om: „Wij ï-ijden in voor
treffelijk materiaal, waar
mee het gemakkelijk is
overtredingen te voorko
men. En bovendien is die
controle eigenlijk alleen
maar preventief".
Overigens doet de heer
Schijf het rustig aan tij
dens de kerstdagen. Op
zijn motor controleert hij
hier en daar de vertrek
tijden van de bussen, rijdt
eens een eindje mee met
enkele wagens. „Maar
brandblusapparaten en
verbandtrommels haal ik
op die dagen beslist niet
uit de bussen om te zien
of alles nu wel precies
klopt", vertelt hij. „Al
leen dis de verwarming
niet brandt kom ik fors in
het geweer", zo stelt hij
de kouwelijke buspassa
giers gerust
