Indonesische regering vormt geen
team zoals in andere landen
Wie zijn erfgenamen van markies
De Bette de Gruyter (+1792)?
INDONESISCHE MAATREGELEN
ZIJN GEEN NATIONALISATIE"
KLAhKhOHV
DINSDAG 10 DECEMBER 1957
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VERWARDE BERICHTGEVING UIT INDONESIË
Ministeriële verklaringen worden niet
altijd door kabinet gedekt
(Van een speciale medewerker)
De berichtgeving uit en over Indonesië blijft verward en tegenstrijdig.
Verwonderlijk is dit natuurlijk niet. De aard van het vaak oncontroleer
bare nieuws en de interpretatie van de overstelpende feiten stellen nu
eenmaal onmogelijk zware eisen aan de berichtgever, en hij zal dus
een enkele maal het accent verkeerd leggen of zelfs een duidelijke fout
maken.
Er is echter nog een andere,
hoogst belangrijke factor, en daar
voor kunnen de correspondenten
der wereldpersbureaus, die thans
in Djakarta vertoeven, niet aan
sprakelijk worden gesteld. Dat is
de omstandigheid, dat ook het of
ficiële nieuws vaak van het ene
ogenblik op het andere verschilt.
Een bekend radiocommentator klaas-
de daar zondag over en vroeg zich af,
welk spel men weer speelde: terwijl
de minister van justitie en zijn colle
ga van voorlichting in Djakarta aller
lei bijzonder onaangename verklarin
gen aflegde, gaf de minister van bui
tenlandse zaken, Soebandrio, in Sai
gon geruststellende verzekeringen.
Men moet daar vooral niet meer
achter zoeken dan er in werkelijk
heid in zit, en dat is, dat de Indo
nesische regering geen team vormt
zoals een Nederlands kabinet en
dat Indonesische ministers voor
wat betreft de zaken die hun de
partementen aangaan vaak zeer
vérstrekkende verklaringen afleg
gen, die aan hun collega's volko
men onbekend zijn, zelfs als die
verklaringen ver uitgaan boven de
taak van de minister in engere zin
en bijvoorbeeld het algemeen rege
ringsbeleid raken.
Wanneer dus de minister van justi
tie Maengkom verklaart, dat alle Ne
derlanders moeten" vertrekken en de
minister van buitenlandse zaken Soe
bandrio zegt dat zulk -een plan nooit
is opgesteld, betekent dit niet, dat
eerst de heer Maengkom zijn mond
voorbij heeft gepraat en dat nu de
heer Soebrandio dit rectificeert, maar
eenvoudig dat" de Nederlanders beho
ren te verdwijnen en dat de minister
\*an buitenlandse zaken het daarmee
niet eens is.
Regeringspolitiek in Indonesië is ei
genlijk een ongekende luxe; al be
spreekt de ministerraad natuurlijk wel
algemene vragen en bepaalt daarte
genover zijn houding Wanneer'echter
een minister van mening is, dat iets
moet geschieden, en vooral als er haast
is bij zijn plan, belet niets hem
dit aan te kondigen als ware het „de
regering", die dit of dat voornemen
heeft.
Er is dus geen twijfel aan mogelijk
of de minister van justitie is de me
ning toegedaan, dat alle Nederlanders
moeten verdwijnen in drie etappen.
I-Iet is buiten twijfel of een aantal van
zijn collega's, vooral die welke betrok
ken zijn bij de economische en finan
ciële deoartementen en diensten, is 't
daar niet mee eens.
Ze laten hem voorlopig praten. Het
is best mogelijk, dat de minister van
justitie tenslotte zijn zin krijgt het
is ook best mogelijk, dat dit ideetje
in de loop der komende dagen aan
zienlijk aan kracht verliest. Het effect
is intussen bereikt: de heer Maeng
kom heeft zich wederom tegenover
„het volk" doen kennen als een bij
zonder goed patriot, die alles doet om
die gehate Nederlanders op te ruimen.
De heer Maengkom heeft daartoe
ook wel reden: nu wij het toch over
hem hebben mag wej in herinnering
worden gebracht, dat de heer Maeng
kom destijds de behandeling van de
zaak tegen wijlen Jungschlager te be
handelen kreeg omdat hij het een cn
ander had goed te maken. Zijn gewe
ten was niet brandschoon. De heer
Maengkom kweet zich op onovertrof
fen wijze van zijn taak, nadat rechter
Liem, die de zaak eerst behandelde,
te gereder tijd ziek was geworden,
welk feit samenviel met zijn in parti
culiere gesprekken niet verheelde me
ning dat er geen schijn van bewijs
tegen Jungschlager was en hij voor
nemens was hem in vrijheid te stellen.
De heer Maengkom was zo kieskeu
rig niet: hij moest zich rehabiliteren
en slechts de barmhartige dood be
spaarde Jungschlager een grievend en
onrechtvaardig vonnis. De heer
Maengkom werd tot beloning minister
in het jongste, door de president zelf
gevormde kabinet en heeft ook sinds
dien het zijne gedaan om de reputatie
die hij zich gevormd had tijdens de
behandeling van de zaak-Jungschlager
te rechtvaardigen. Welke betere kans
had hij zich kunnen wensen dan het
vogelvrij verklaren van de Nederlan
ders?
De heer Soebrandio, trouwens uit
ander hout gesneden (hij was voor hij
in de politiek terechtkwam een ge
respecteerd medicus en ook in de
eerste jaren van zijn nieuwe activitei
ten geen scherpslijper, ziet natuurlijk
scherper dan de heer Maengkom, wel
ke fatale gevolgen reeds de aankon
diging van zijn collega heeft gehad,
ook op internationaal terrein. Hij ont
kent dus vlotweg dat het uitzetten van
alle Nederlanders ooit in het voorne
men zou hebben gelegen. Hij kan dat
veilig doen „want hij kent zijn pap-
penheimers en weet dus ook al be
vindt hij zich buiten Indonesië, dat
een aankondiging als die van de heer
Maengkom waarschijnlijk niet wordt
gedekt door de ministerraad, of al
thans niet door de ministerraad is
overgenomen. Het zijn deze verhou
dingen in Nederland ondenkbaar
die de verwarring nog oneindig groter
maken dan zij uit de aard der omstan
digheden al zijn zou.
Overigens krijgt de heer Soebrandio
een goede kans op gelijk. De druk van
buiten, en gelukkig ook van vrienden
van Indonesië, zoals India, op Djakar
ta wordt in snel tempo groter. Boven
dien verliest 'n dergelijke emotionele
actie als die in Indonesië automatisch
aan stootkracht, zodra er tijd genoeg
verlopen is om althans even tot be
zinning te komen.
Tenslotte gaan zich in Indonesië
tegenkrachten ontwikkelen in ver
band met de politieke gevolgen m
eigen kring, nu hoe langer hoe
meer blijkt, dat het de communis
ten zijn die ae actie tegen Neder
land in de eerste plaats leiden en
gebruiken. Het zal er in de eerst
komende dagen om gaan of de
niet-communistische leiders de uit
de hand gelopen beweging zullen
kunnen stuiten.
(Slot van pag. 1)
gisteren te Penang aangekomen. De
gezagvoerders deelden mee, van de
gewone vaarroute te zijn afgeweken
in verband met de anti-Nederlandse
campagne in Indonesië. Bijna 1000 In
donesische passagiers van meer dan
20 K.P.M -schepen zijn in de haven
van Singapore gestrand. Volgens een
woordvoerder van de K.P.M bestaat
er geen vooruitzicht, dat zij in de
naaste toekomst zullen kunnen ver
trekken. Intussen zijn zij „gast" van
de maatschappij.
Woordvoerders van de Koninklijke
Java-China Paketvaartlijn, van de
N.V. Stoomvaart Maatschappij Neder
land en van de Kon. Rotterdamsche
Lloyd N.V. hebben meegedeeld, dat
hun diensten op Indonesië normale
voortgang vinden.
ZWAARD. In San Diego te Cali-
fomië is een visser het slachtoffer
geworden van zijn hobby. In het aas
hapte een zwaardvis en de visser
werd in het water gesleurd. Dat vond
de zwaardvis nog niet genoeg en
doorboorde met zijn zwaard één heup
van de visser. Dc visser kon zich bij
tijds in veiligheid stellen.
VERKEERD VERBONDEN. „Hallo,
hier spreekt de koning", zei een stem
toen de rijwielhandelaar Harald Jen
sen uit Kongerslev de hoorn had op
genomen. „En hier is president Eisen
hower", antwoordde Jensen slag
vaardig.
„Dat spijt me. Ik vrees het ver
keerde nummer te hebben gekregen.
Ik heb gevraagd naar Kongerslev 14
(dat is het nummer van Castens-
kjold, koninklijk jachtmeester)",
aldus de stem. Jensen kreeg later te
horen dat hij gesproken had met ko
ning Frederik.
Twee- nieuwe -postzegels uitgegeven
door de Italiaanse posterijen: links
een zegel uitgegeven ter herdenking
van de 2000ste sterfdag van Marcus
Tullius Cicero, de grote Romeinse
staatsman, redenaar, wijsgeer en
schrijver: Rechts een zegel ter her
denking van de 500ste geboortedag
van Filippino Lippi, de beroemde
Florentijnse schilder, die een van de
baanbrekers van de renaissance in de
schilderkunst was.
CAO. administratief
personeel grafisch bedrijf.
In de Staatscourant is gepubliceerd
de goedkeuringsbeschikking van het
college van rijksbemiddelaars van de
wijziging van de C.A.O. voor het ad
ministratief personeel in het grafisch
bedrijf. De wijziging, die ingaat per
1 oktober 1957, houdt onder meer een
salarisverhoging van 6 pet. in. Aan
deze verhoging is de voorwaarde ver
bonden, dat zij niet in de prijzen mag
worden doorberekend.
te kennen gegeven, dat door de Ne
derlandse regering getroffen fi
nanciële maatregelen thans toe
zicht Is Ingesteld op Indonesische
relcen'ngen bij Nederlandse ban
ken. Zij verklaarden dat al dege
nen. met inbegrip van de rechts
personen. die onderworpen zijn aan
de Indonesische deviezenwetge-
ving, zich thans zullen moeten
wenden tot de Nederlandse Bank
voor een vergunning om te be
schikken over rekeningen in Ne
derland. Hieronder vallen Indone
sische ingezetenen, Indonesische
ondernemingen en ook de Indone
sische regering, aldus deze waar
nemers, die hieraan toevoegden,
dat de passage over de mogelijk
heid van een „snel ingrijpen indien
de ontwikeling van de verhouding
tussen Nederland en Indonesië dit
noodzakelijk maakt" aan de be
kendmaking van de Nederlandse
regering ook enige diplomatieke
betekenis verleent.
Jannie Mol uit Kamperland
(rechts), die op het ogenblik
in het kader van de uitwisse-
ling van landbouw jonger en in
1 Amerika verblijft, was met In
geborg Lervang (Noorwegen),
Christoforos Izoanos Grieken
landen een dertigtalandere
buitenlandse jongeren te gast
op het 36ste congres van de
I)-H clubs, dat in Chicago werd
gehouden. Op de foto ziet men
de jongelui in gesprek met de
heer E. H. Leker van het Ame
rikaanse departement van
landbouw (tweede van rechts
Illllllllltltllllllllllll
Nieuwe verzorgster voor
prinsessen benoemd.
De koningin en de prins hebben
aan mejuffrouw A. A. Broers op haar
verzoek met ingang van 1 januari
1958 op de meest eervolle wijze ont
slag verleend als verzorgster van dc
prinsessen zulks onder dankzegging
voor de vele belangrijke diensten
door haar in die functie bewezen.
Met ingang van dezelfde datum is
mejuffrouw L. J. Ingen Housz te Be
verwijk benoemd tot verzorgster van
de prinsessen Margriet en Marijke.
Mejuffrouw Ingen Housz, die ge
boren werd in Beverwijk, heeft het
gymnasium te Haarlem gevolgd.
Daarna is zij naar Frankrijk gegaan,
waar zij aan de universiteit te Gre
noble Frans en aan het conservato
rium aldaar muziek heeft gestudeerd.
Vervolgens heeft zij zich laten in
schrijven aan de School voor maat
schappelijk werk te Amsterdam.
Haar opleiding daar zal mejuffrouw
Ingen Housz dus voor het aanvaar
den van haar nieuwe functie onder
breken.
Mejuffrouw Ingen Housz Is een
dochter van ir. A. H. Ingen Housz,
president-directeur van de N.V. Ko
ninklijke Nederlandse hoogovens en
staalfabrieken.
Paul Guimard wint
Prix Interallié.
De „Prix Interallié" is toegekend
aan Paul Guimard voor zijn roman
„Rue du Havre".
Paul Guimard werd in 1921 te Saint-
Mars-La-Jaille in het departement
Neder-Loire geboren.
Voor en tijdens de oorlog werkte hij
bij de provinciale pers. Na de bevrij
ding werd te Parijs een door hem ge
schreven komedie „Septième Ciel" op
gevoerd. Hy werd medewerker van de
radionieuwsdienst. Ook werd hij lei
der van een op zijn initiatief begonnen
radioprogram „Tribune de Paris".
Zijn eerste roman, „les faux frères",
kreeg in 1956 de prijs voor de meest
humoristische roman-
Noorwegen overweegt bouw
van atoom-koopvaarder.
Het Noorse socialistische blad „Ar-
beiderbladet" meldt, dat de regering
dezer dagen zal besluiten tot de
bouw van een koopvaardijschip met
atoomvoortstuwing. Een officiële me
dedeling hierover wordt binnenkort
verwacht.
Het Noorse instituut voor atoom
energie en het instituut voor scheeps-
bouwtechnisch onderzoek zijn vol
gens het blad van mening, dat er nu
voldoende kapitaal voor de uitvoering
van het project bijeengebracht is.
De opdracht zal worden uitgevoerd
door het instituut voor atoomenergie
en er zal geen hulp van Amerikaan
se raadgevers worden ingeroepen.
Oorspronkelijk hebben vijf Noorse
rederijen besloten de bouw van een
atoomschip voor te bereiden. Later
zijn er nog meer aan de financiering
gaan deelnemen.
Twintig gewonden bij botsing
tussen bus en auto.
f In Hengelo is zaterdagmiddag een
autobus van de Overijselse autobus
dienst tegen de achterzijde van een
links afslaande Duitse vrachtauto met
aanhangwagen gereden. De vijftig
inzittenden werden tegen elkaar ge
smeten. Twintig personen liepen ver
wondingen op. Zij werden ter plaat
se en in het nabijgelegen Koningin
Julianaziekenhuis verbonden. Allen
konden daarna hun weg vervolgen.
Boete geëist in zaak van
krantenpuzzel.
Tegen de hoofdredacteur van een
landelijk ochtendblad heeft de offi
cier van justitie bij de rechtbank te
Amsterdam, mr. J. F. Hartsuiker,
gisteren in hoger beroep een boete
van honderd gulden, subs, tien dagen
hechtenis geëist voor een op 22 fe
bruari in dat blad gepubliceerde puz
zel, die volgens de officier een over
treding van de loterijwet is.
De deelnemers kunnen, naar het
oordeel van de officier op de oplos
sing geen overwegende invloed uit
oefenen. Het kanselement is gelegen
in de aard van de vragen en daarme
de aldus de officier is de ge
hele puzzel veroordeeld. De oplossing
berust op een subjectief inzicht van
de puzzelredacteur. De puzzel moet
daarom volgens de officier als een
kansspel worden aangemerkt.
In eerste instantie had de kanton
rechter de hoofdredacteur vrijgespro
ken omdat naar zijn oordeel de deel
nemers wel in staat zijn een overwe
gende invloed uit te oefenen. Uit
spraak op 23 december.
ER LIGT WEER EEN ERFENIS TE WACHTEN
Veelbelovende brieven uit V.S.
(Van een speciale verslaggever).
Ongeveer drie en een half jaar gele
den, in juli 1954, kregen verscheide
ne Nederlandse gezinhen een brief in
de bus, waarvan de afzendster een
geheimzinnige Amerikaanse, mrs. A.
J. Boogaert, was. Zij kwam met het
nogal ongelooflijke verhaal over een
nalatenschap van 23 miljoen dollar.
Deze miljoenen zouden hebben toe
behoord aan een zekere Leendert de
Gruiter uit Den Briel. Aangezien de
ze man in 1849 als een doodgewoon
wagenmaker overleed, vatte het ver
moeden post, dat het de Amerikaan
se erom te doen was. op goedkope
wyze aan een stamboom to komen.
Immers, z(j vroeg in verband met de
ze erfeniskwestie uitgebreide fami-
liegegevens. Een van do aangeschre
venen, een Amersfoorter, die zUn
naam liever niet genoemd wil heb
ben, verstrekte destyds enkele inlich
tingen, waarop circa een maand later
een weinig zeggend bedankbriefje
volgde, dat op een tweede nalaten
schap zinspeelde.
Veel wat toen onduidelijk was, is
nu wat duidelijker geworden, dank
zij een tweede brief, die de Amers-
foorter ontving, ditmaal geschreven
door een zekere mrs. C. Riet uit
Salt Lake City. In deze brief, vol
taalfouten, worden drie adressen van
Nederlandse notarissen en advoca
ten genoemd en met één van hen.
notaris De Vries in Dirskand, heb
ben wy ons over deze kwestie in ver
binding gesteld.
Sprak de vorige brief van een
„mijnheer De Gruiter uit Den
Briel", die uit Salt Lake City
heeft liet over de nalatenschap
van een markies De Bette
De Gruyter, die in 1792 vlakbij
Aalst (België) overleed. Er
wordt gezegd, dat in deze zaak
grote vorderingen zijn gemaakt,
als *gevolg waarvan de advocaten
en notarissen uit Nederland, Bel
gië, Duitsland en Amerika de
hoofden bijeen hebben gestoken
om de zaak der nalatenschap uit
de doeken te doen. Op 3 mei 1956
was in Utrecht een vergadering
van erfgenamen en vermoedelijke
erfgenamen gehouden, gevolgd
door conferenties in België en
Duitsland. Op 20 dezer zou in
Breda een nieuwe besloten
conferentie worden gehouden.
De Amersfoorter, die hiervoor
wordt uitgenodigd, moet daartoe
contact opnemen met genoemde no
taris De Vries, de heer Schlink te
Rotterdam of mr. Jolles te Den
Haag. De heer Schlink, een voor
aanstaand genealoog, zou op het punt
staan, naar Amerika te vertrekken
om de verschillende erfgenamen daar
verslag uit te brengen over de vor
deringen in deze zaak en verdere on
derzoekingen te doen.
Er werd ook nog op gewezen, dat
verschillende „briefschrijvende vrien
den" niet op de vergadering waren,
omdat 't Nederlandse bestuur hun
adressen niet bezat.
VERJAARD.
De heer De Vries heeft veel ge
heimzinnigheid om deze zaak wegge
nomen. Wat de eerder genoemde
Leendert de Gruiter betreft, het
fantastische bedrag had deze man
ook weer van een ander geërfd. Hij
heeft er alleen nooit iets van gewe
ten
De kwestie is reeds lang verjaard
en de gelden in het toenmal'ge
Nederlands-Indië werden in 1870
door de Indische weeskamer overge
nomen. De geheimzinnige mrs. Boo
gaert was een der belanghebbenden
in deze miljoenenerfenis.
Inzake de erfenis 'van markies
De Bette De Gruyter. waarvan de
grootte onbekend is, luidt het juri
disch advies tot heden zo, dat de ver
deling der nalatenschap nog moge-
'ijk is, aangezien noe geen verjaring
heeft plaatsgehad. Het opsporen
van de (onbekende) afstammelingen
maakt deze zaak bijzonder moeilijk.
Het gaat erom. de nakomelingen
te vinden van het echtpaar Boude-
wjjn de Gruvter-J oh an na Sneevoet»,
dat. omstreeks 1494 in Antwerpen
heeft geleefd De hiaten in het doop-
en trouwboek zyn echter groot.
Er is een comité gevormd en
een f-yhievereniging opgericht,
waarvan men voor 25 per jaar
lid kan worden. Uit deze fondsen
wordt het genealogisch onder
zoek gefinancierd. Maar een kans
op een aandeel uit de moge
lijk grote erfenis is, volgens
de heer De Vries, even groot als
de kans bij deelneming aan de
staatsloterij
De heer Schlink, die inderdaad
naar de Verenigde Staten gaat. zal
ook een bezoek aan Salt Lake City
brengen, waar de Mormonen dë
grootste genealogische bilbliotheek
ter wereld bezitten. Het zal onge
twijfeld nog lange tijd duren, voordat
dit moe'zame en tijdrovende werk
eventueel met vrucht zal worden be
kroond.
Het Wereldgebeuren
Maanzorgen
Dr. John Peter Hagen heeft de
laatste tijd niet minder dan zes
tien uur per dag gewerkt. Als
leider van het marine-object voor
I Vanguard-raketten, hield hij zich be-
i zig met de voorbereidingen tot het
I lanceren van een Amerikaanse kunst
maan. Het was een slag voor hem,
toen begin oktober bekendgemaakt
werd, dat de Russische spoetnik
baantjes draaide om de aarde. Hij
kon niet veel anders doen, dan een
deel van zijn specialisten vrijmaken
voor het bestuderen van deze Rus
sische primeur en voor het verkrij
gen van wetenschappelijke gege
vens uit het ding, dat daar in duize
lingwekkende vaart, radioselnen pie
pend, door de ruimte vloog. Maar in
tussen moesten ook de voorbereidin
gen tot het oplaten van de Ameri
kaanse maan voortgang vinden.
Vooral toen de Russen begin novem
ber propagandistisch succes behaal
den met hun tweede kunstsatelliet,
werd het nodig geoordeeld, dat de
voorbereidingen werden versneld.
Vrijdag jongstleden is een eerste
Amerikaans proef-kunstmaantje, dat
met een Vanguard-raket omhoog zou
worden gebracht, echter niet ver ge
komen. De raket verbrandde groten
deels, waarbij ook illusies in rook op
gingen.
Ontsteltenis maakte zich een ogen
blik meester van eën twintigtal
funstionaris7?n die od het Mi-
"«sterie van D~f<m~'~ te Wa^hi^gton
bijeen waren. Zij konden bij het ver
nemen van de tegenvaller eerst hun
oren niet geloven. Een woordvoer
der van het ministerie stond klaar
met een tekst, die hij had moeten
voorlezen als het afschieten was ge
lukt. Hij verfrommelde het papier;
dat was nu waardeloos. Met een be
zorgd gezicht zat John P. Hagen
als chef van het Vanguard-project
achter een batterij microfoons om
aan persen en rad'o een uiteenzetting
te geven. Achter hem stonden op het
bord nog de gegevens betreffende
de start... Een zegsman beschreef
hem als „zeer teleurgesteld".
Aan kritiek en tegenkritiek ont
breekt het dezer dagen niet in
Amerika.. De leider van de De
mocraten in de Senaat, Lyndon Bai-
nes Johnson, zei in het afgelopen
weekend: „Dit was een van de best
gepubliceerde mislukkingen in onze
geschiedenis". Dit schreef de New-
York Herald Tribune: „Men weet
niet of men moet huilen om de ver
nedering of lachen om de absurdi
teit" De „Washington Post" zag als
enig lichtpunt dat het hele geval een
bewijs was voor de Amerikaanse
openhartigheid. Maar degenen, die
eisen dat eerst resultaten behaald
moeten worden, voordat bekendma
kingen worden gedaan, nemen voort
durend in aantal toe.
Dr. Wernher von Braun, het uit
Duitsland afkomstige hoofd van de
raketten-researchafdeling die aan het
Amerikaanse leger is verbonden,
heeft de beschuldiging „gelanceerd",
dat in de jaren 1947 tot 1951 toen
de Democraten aan het bewind wa
ren, weinig is gedaan voor het ont
wikkelen van ballist;sche projectielen.
Daartegenover stelde de voorzitter
van de Democratische partij. Paul
M. Butler, dat Von Braun zelf. die
destijds aan het hoofd stond van het
gehele programma, aan de regering
had moeten vertellen, dat Amerika
niet voldoende vorderingen maakte
en dat hij te weinig geld kreeg. ..Alle
verantwoordelijkheid berust dus bij
hem". Oud-president Harry S. Tru
man verklaarde, dat hij niet eens van
Von Brauns bestaan had geweten...
Dreigt in Amerika de bitterheid
het van de zelfspot te winnen,
in andere westerse landen, en
met name in Engeland, ziet men nog
geen reden om bij de pakken neer
te zitten De grote koppen, waarmee
verscheidene Britse dagbladen het
„stranden" van de kunstmaan be
kend maakten, bevatten ironische
woordspelingen, zoals „U.S. calls it
Kaputnik" (de Veren'gde Staten noe
men hem kapoetnik) in de Daily
Express en „Oh. what a flopnik!" in
de Daily Herald.
In verscheidene kranten wordt te
recht de stelling verdedigd, dat deze
mislukking ook gelukkige kanten
heeft. Het is beter, dat de Verenigde
Staten ter Navo-topconferentie tij
gen in de overtuiging, dat ook hun
vorderingen falen vertonen, dan dat
zij er verschijnen als trotse kunst-
maanlanceerders, die in technisch op
zicht superieur zijn aan hun bondge
noten. Dat de samenwerking in het
Atlantische bondgenootschap moet
worden uitgebreid, is nu nog duide
lijker dan tevoren. Van een bunde
ling der wetenschappelijke capaci
teiten zal op de duur niet alleen dr.
John P. Hagen, maar het gehele
bondgenootschap kunnen profiteren.
DR. JOHN P. HAGEN
zeer teleurgesteld
