G
Marietje werd ontzien - totdat
ze „Blauwe Vogel" werd
"Ozciuvenpaqina
ZATERDAG 7 DECEMBER 1957.
PROVINCIALE ZEEUWSE COUPANT
11
SPECIALE TAK VAN HET N.P.G.
Lichamelijke handicap geen beletsel
voor het padvindstersschap
Thuis kregen ze een brief van Marietje, geschreven in het horterige
en moeilijke schrift van een kind dat eerst na veel moeizame pogingen
schryven heeft geleerd: .......we hebben een speurtocht gedaan en ik
heb de pijlen allemaal gevonden en ik heb de vlag mogen hijsen
Misschien vielen er wel een paar tranen op die brief, want wat Marietje
betrof zaten speciaal bij moeder die tranen nogal hoog.
Marietje is namelijk wat de volksmond noemt „ongelukkig". Ze
rijdt in een wagentje als ze uitgaat, ze verplaatst zich heel moeilijk
en haar handen zijn stuurloos. Marietje, oudste in een gezin van vier
kinderen, werd altijd nogal ontzien thuis totdat ze „Blauwe Vogel"
werd.
Een kennis had vader en moeder ge
attendeerd op die speciale tak van het
Nederlandse Padvindstersgilde en had
gevraagd: „Zou dat nu niet iets voor
haar zijn Vader en moeder voelden
er weinig voor die padvinderij, met
al die wilde spelletjes en dat kampe
ren; hoe kon dat nu iets voor Marietje
betekenen
Maar toch informeerden ze, heel
aarzelend weliswaar. Er kwam een
leidster praten, die ook met Marietje
babbelde en die het kind al voor het
denkbeeld gewonnen had, nog voor
■vader en moeder hun aarzeling had
den overwonnen.
„Je wordt post-Blauwe Vogel", zei
de leidster, „je krijgt dan een rond
zendbrief waarin allerlei spelletjes en
opdrachten staan, en ik zal een leuk
padvindstersvendel vragen of ie daar
af en toe eens op bezoek mag komen,
dan leer je het padvindsterswerk goed
kennen
Het had Marietje in het begin wel
een beetje geduizeld, maar al gauw
kwam ze tot de ontdekking, dat haar
lichamelijke handicap geen beletsel
hoefde te ziin voor haar padvindsters
schap. Ze begreep het zelf nog wel
llllllllllllllllllllllllllllllllillllilllll
s De Vlaamse auteur Maeter-
s linck schreef een sprookje over
Mythyl, die samen met haar
broertje de, blauwe vogel van
het geluk ging zoeken Die
blauwp vogel is het symbool
geworden van die tak van het
Nederlandse padvindstersgilde,
H die misdeelde meisjes van 8 tot
21 jaar de gelegenheid geeft
H toch deel te hebben aan deze
jeugdbeweging. De Blauwe Vo-
H gels vormen nu al 25 jaar een
belangrijk onderdeel van het
N.P.G.
IlllJllllllllllllllllllliillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilUIIUIillllllul
niet zo goed, maar de leiding van het
Blauwe Vogelwerk dreef haar door
de volstrekt on-sentimentele wijze
van optreden precies in de goede rich
ting.
„Je bent in de eerste plaats pad-
vindster, en dat wat je niet precies
zo kunt doen als gezonde padvindsters,
doe je op een andere manier". Het
was een stelregel, die, naar Marietje
merkte, voor alle Blauwe Vogels gold,
of ze nu blind, doof, of zoals zijzelf,
lichamelijk gehandicapt waren. In het
Blauwe Vogelhuis in Baarn, waar ze
voor het eerst van haar leven kam
peerde, leerde ze haar mede-padvind-
sters van de rondzendbrief kennen en
ze sloot er hechte vriendschap met
het gezonde padvindstertje, dat zich
als zovele anderen had opgegeven
voor dit Blauwe Vogelkamp als
.draafster", als hulp dus, voor iedere
Blauwe Vogel één.
Marietje zag, hoe een blinde pad
vindster ijverig de streken van het
kompas leerde op een bord. waarop
noord, zuid, oost en west met dikke
koorden waren aangegeven en de
daar tussen liggende streken met
dunnere. Samen met een meisje, dat in
beugels liep, deed ze de afwas en ze
leerde een miniatuurkampvuurtje op
bouwen in een koekjesblik.
Ze leerde er vooral, dat zij met
haar handen, die niet altijd deden
wat zij zelf graag wilde, toch beel
dige boeketjes kon schikken van
grasjes en bloemetjes, die een doof
meisje voor haar plukte en ze was
blij en trots, toen haar gezonde
helpstertjes zei: „Hè, leer mij dat
ook eensHet leren gebruiken
van haar kleine talenten en het le
ren zichzelf weg te cijferen, haar
eigen gebreken onbelangrijk te vin
den in vergelijking tot de handicaps
van haar medepadvindsters, dat was
voor Marietje het winstpunt.
Dat is het- trouwens niet alleen voor
haar, maar ook voor die andere Blau
we Vogels die wij in Nederland ken
nen. Er zijn er ongeveer 500; ze wor
den gevonden in sanatoria en revali-
datie-inrichtingen of tehuizen voor
blinden, doofstommen en epileptici.
..Het padvindster8spei", zo staat er in
de folder van deze tak van het N.P.G.
die binnenkort het 25-jarig bestaan
viert, „past zich soepel aan bij het
misdeelde kind en vindt voor iedere
Blauwe Vogel een vorm, die haar
helpt haar persoonlijke capaciteiten
De ene Blauwe Vogel kan niet zien,
de andere kan slechts moeilijk lopen,
maar ze leren elkaar toch maar een
ingewikkelde touwsjorring maken-
te ontplooien en haar levensvreugde te
vergToten".
„Kamperen kan best, zegt dezelfde
folder waarover we het zoeven had
den. De kampstaf en de helpsters
trachten dit kampleven zo gewoon
mogelijk te houden; de Blauwe Vogels
mogen zelf koken, zo mogelijk in ten
ten slapen, speurtochten volgen en
kampvuren meemr ken. Dat bevestig
de ons mejuffrouw Greet Melhado te
Den Haag. Juist doordat de Blauwe
Vogel leert haar belangstelling te
richten op iets dat buiten haar betrek
kelijk kleine kringetje ligt, zal hij er,
samen met andere gehandicapte pad
vindsters eerder toe komen dingen te
proberen die bezorgde familieleden
naar anders maar al te vlug uit de
handen nemen.
Het adopteren van een Blauwe Vo
gel door een „gezond" vendel wordt
met veel liefde en enthousiasme ge
daan. Toch, zegt juffrouw Melhado,
vinden wij het meemaken van één op
komst per vier k vijf weken genoeg
Het is anders voor het vendel zelf een
te grote rem, ook al zijn de padvind
sters hartelijk en meelevend genoeg.
Het adopteren houdt ook in, dat een
gezonde padvindster de Blauwe Vo
gel haalt of brengt van en naar speciale
bijeenkomsten of festiviteiten, dat er,
kortom, bij de Blauwe Vogel het be
sef levendig wordt werkelijk deel te
hebben aan de wereldbond van pad
vindsters.
Mevrouw J. J. de Boer-Van Strien
in Hillcgersberg, die het Blauwe Vo
gel-werk van vóór de oorlog heeft ge
steund en gestimuleerd, en die nu in
de commissie van voorbereiding voor
een reünie heeft zitting genoemen,
herinnert zich, dat de Prins Alexan-
derstichting in Zeist een van de eer
ste inrichtingen was waar blinde ka
bouters het padvindstersspel speelden
Het werk is in die 25 jaar sterk uit
gebouwd, maar het karakter ervan is
hetzelfde gebleven: help de Blauwe
Vogels zichzelf te vinden door middel
van het padvlndersspel, dat Baden Po
well bouwde op deze twee grondsla
gen: karaktervorming en het verwer
ven van vaardigheden.
„Hoe hoog is de lucht?"
„Hoe hoog is de lucfrt?" is de titel
van een boekje van Ellen Wales Wal-
pcle; een boekje dat beoogt een steun
te zijn voor de ouders van alle kleine
kindertjes die zo verschrikkelijk veel
kunnen vragen. Met een variatie op
een bekend spreekwoord zou men
kunnen zeggen dat één kind meer kan
vragen dan tien opvoeders kunnen
beantwoorden. Om die arme opvoe
ders een handje te helpen heeft Ellen
Walpole in haar boek meer dan twee
honderd antwoorden op alledaagse
kindervragen bijeengebracht voor al
die ouders, die zich wel eens gaar het
hoofd grijpen wanneer uit de kinder
mond vragen komen als „Waarom is
het 's nachts donker, en waar is de
zon van gemaakt, en waar is het ein
de van de wereld...?" De verleiding
is dan groot om zo'n vragertje maar
eens een keer met een kluitje in het
riet te sturen, en dit nu wil de schrijf
ster van het werkje voorkomen: het
kind moet op al zijn naïeve vragen 'n
antwoord kunnen krijgen dat bevredi
gend is en dat niet de indruk van „om
de tuin leiden" wekt. Het lijkt ons wel
een handig boekje voor ouders en op
voeders; alleen moet U natuurlijk
wel rekening houden met de moge
lijkheid dat uw spruiten in de loop
van hun kleutertijd nog wel 225 an
dere vragen weten te stellen, waarop
U de antwoorden niet in dit boekje
vindt... „Hoe hoog is de lucht" is een
uitgave van „De Toorts", Haarlem.
NEDERLANDSE VROUW
DRAAGT GRAAG VUk GW GW
OWSGS
Hoe graag Nederlandse vrouwen een rok en blouse, rok en truitje of rok
en vestje dragen, hebben we ons weer eens gerealiseerd bij een show van
de Amsterdamse specialist Neugarten: van effen stof alleen al waren er
85 verschillende modellen, van ruig tweed en wollen pied-de-poule nog eens
35, en dan nog een grote collectie van bedrukte stoffen.
En na een vol uur van rokkenshow
volgden nog de snufjes van terlenka,
van permanente plissé en het nou-
veauteetje: de skort. Een niet onaar
dige kruising tussen de skirt en de
es\dw\\se vrouwen ^ijn teleurgesteld
Met 48 vrouwelijke afge
vaardigden is de West-
duitse Bondsdag in West
europa na Zweden het par
lement met de meeste
vrouwen, namelijk rond 10
procent van alle parle
mentariërs. De Westduitse
vrouwen hebben een heel
belangrijke en waarschijn
lijk zelfs beslissende rol
gespeeld in de overwin
ning, die de Christelijk-
Demokratische- en Chris-
telijk-Sociale Unie in de
algemene verkiezingen
van 15 september j.I. be
haalden en die hnn de ab
solute meerderheid in het
bondsrepublikeinse parle
ment bracht.
Het is natuurlijk niet na
tc gaan of de mate, waar
in de Westduitse vrouwen
op 15 september j.I. op de
C.D.U. en de C S.U. stem
den, is beïnvloed door dr.
Adenauer's verkiezingsbe
lofte, dat hij indien hij
wederom niet de formatie
ener regering zou worden
belast een vrouwelijke
minister in zijn kabinet
zou opnemen. Het is ech
ter wel aan te nemen.
Want slechts daarmede
laat zich de ontstemming
én teleurstelling der West
duitse vrouwen verklaren
over het feit, dat dr.
Adenauer deze belofte niet
is nagekomen. De vraag,
of de Bondskanselier zijn
beloft» kón inlossen bij
alle druk, die er tijdens
de regeringsformatie op
hem werd uitgeoefend en
de noodzakelijkheid om in
zijn nieuwe kabinet de
confessionele pariteit (van
9 katholieke en 9 protes-
Waaiom komt er geen vrouwe'ij'eminis'er?
tantse bewindslieden) te
bewaren, is nog slechts
van historische betekenis.
Een feit is intussen, dat
19 Westduitse vrouwenor
ganisaties een gezamen
lijk protest aan ar. Aden-
auer hebben gestuurd.
Toen de Bondskanselier
de vorige maand repliceer
de op de beschouwingen
over zijn regeringsverkla
ring in de Bondsdag ver
zuchtte hij, dat de forma
tie van ziin regering nog
maar kinderspel was ver-
teleken met ae strijd met
e Westduitse vrouwen,
die hem nog te wachten
stond. Hij haalde niet de
beroemde woorden „Da
werden Weiber zu Hya-
nen" aan, maar zij klon
ken wel in zijn betoog
door. In de protestnota,
die de vrouwenorganisa
ties op het „Schaumburg-
Paleis in Bonn tde Bonds-
kanselarij) hebben gede
poneerd, vragen zij de
Bondskanselier om een
motivering van zijn be
sluit om ook in zijn derde
na-oorlogse regering we
derom geen vrouwelijke
minister op te nemen. Zij
verwijzen hem daarbij
naar zijn herhaalde belof
ten en de altijd weer door
hem naar voren gebrachte
noodzakelijkheid, dat de
Westduitse vrouwen aan
deel in en belangstelling
voor het politieke leven
moeten hebben.
Hoe zich de bondskanse
lier uit deze impasse wil
redden, is in Bonn niet
bekend. Hij heeft de ge
dachte ontwikkeld om in
het ministerie voor Ge
zinszaken dat hij eigen
lijk een vrouwelijke mi
nister had willen toebede
len, doch dat opnieuw in
handen is gekomen van de
weinig populaire minister
Würmehng een vrou
welijke secretaris-gene
raal te benoemen. „Wij
willen geen ambtenaars-
post! Wij willen een mi
nisterie!", riepen enkele
vrouwelijke Bondsdagle
den (van wie er 22 van de
C.D.U. en de C.S.U. zijn)
de Bondskanselier in de
Bondsdag toe, als om
reeds van tevoren dr.
Adenauer van deze ge
dachte te genezen. De na
men van Nederlands mi
nister Klompé, van Israëls
mevr. Golda Meir, van
Griekenlands Tsaldaris
(echtgenote van de oud
premier) en zelfs van de
Oostduitse vrouwelijke mi
nister van justitie Hilda
Benjamin werden door de
vrouwelijke Bondsdagle
den door f"2 zaal geroepen.
De Westduitse verkie
zingsstatistieken bewij
zen. dat in de Bondsrepu
bliek meer vrouwen dan
mannen stemgerechtigd
zijn, nJ. in een verhouding
van (ongeveer) 55 tegen
45 procent. Van de C.D.U.-
C.S.U.-kiezcrs waren, naar
eigen schattingen van de
partijen, waarschijn'ijk
60 mannen en 40
vrouwen. Het staat der
halve vast, dat de West
duitse vrouwen een beslis
send aandeel in de verkie
zingsuitslag hebben gehad
en in ae grote over
winning van de beide re
geringspartijen. Aange
zien de Westduitse vrou
wen op zo voorbeeldige
wijze haar staatsburger
lijke plichten hebben ver
vuld, willen zij mede de
verantwoordelijkheid dra
gen voor het regerings
beleid. dat zij hielpen te
bepalen.
Voorbeelden: het voor
stel van een vrouwelijk
Bondsdaglid leidde er toe
dat vrouwen in West-
dultsland van weerplicht
werden vrijgesteld; op
vrouwelijk initiatief wer
den verbeteringen aange
bracht in de wet op de
schadevergoeding van oor
logsslachtoffers; het was
op aandringen van de
vrouwe'ijke Bondsdagle-
den. dat de oude Bonds
dag v'ak voor het einde
van zijn wetgevende De-
riode nog een nieuwe wet
op de jeugdbescherming
aannam.
Er kunnen er nog meer
worden aangehaald. En
toen mevrouw dr. Tarse
Rehüng op het C.D.U.-
partijcongres in Hamburg
in mei van dit jaar de ge-
zinsnolitiek der partij uit
de doeken deed. was ieder
een in Westduits'pud er
van overtuigd, dat daar de
toekomstige eerste vrou
welijke minister op het
nodium stond. Zij is in de
Bondsdag herkozen, doch
heeft de post van secre-
taris-neneraa! in het mi
nisterie voor Gezinszaken
van de hand gewezen.
Enige van de laatste modenieuwtjes uit Parijs zijn op deze foto's in beeld
gebracht. Links een opname van een lingerie-show bij Lanvin-Castillo
waar deze viltachtige blauwe pij werd gedragen. Het Ku Klux Klan-achti-
ge kledi jstuk, diende om de aandacht in plaats van gedeeltelijk op de
mannequin, geheel op de door haar gedragen kousen te richten.....
Op de middelste foto een combinatie, bestemd om binnenshuis te worden
gedragen en bestaande uit een sjaal-blqusc van bedrukte zijde en een
pantalon van rose fluweel. Ook dit complet, getiteld ,JBoquet", staat op
naam van Lanvin-Castillo.
Op de derde foto tenslotte enkele voorboden van de confectie-zomermode
voor 1958. De modellen zijn van Pierre Billet die zijn collectie voor vol
gende zomer op de bloemenwereld heeft geïnspireerd; hij brengt onder
meer de „petunia-lijn". Links ,Jielle de Nuit", een jurk van blauwe be
drukte zijden organdie, rechts lunaire", een japon van wit katoenen
satijn met groen druppel-dessin.
Wat „Mensendieck" is kan men te we
ten komen uit een geschrift van de Men-
sendieck-lerares Ellen Best, getiteld „Hou
ding, gezondheid, elegance" en met als
ondertitel „Ook bij U kan het beter!"
Een juist spiergebruik in alle houdingen
en bewegingen van het dagelijks leven is
het doel van Mensendieck en deze grond
gedachte komt duidelijk naar voren in Je
raadgevingen en tekeningen die dit ge
schriftje uitgegeven door Boucher.
Den Haag bevat.
short de rok en het korte broekje;
het hoort thuis op het strand of op
een sportveld en jonge niet te grote
en niet te volslanke vrouwen staat
het leuk.
Hetzelfde geldt trouwens voor alle
rokken als de draagster maar niet
te dik en niet te fors is, kan ze ge
rust een keus doen uit al die honder
den rokken. Een voorzichtige keus
dan, want alles wat opvallend is, is
daarom nog niet charmant. Neem die
permanente plissé van katoen zo'n
rok staat als een stijve kartonnen
lampekap om de draagster heen. en
wie er mee gaat zitten ziet er uit als
een geknakte bloemstengel.
Wel leuk. voor heel jonge durfals,
zijn de rokken met heel de kleur en
de fleur van een Spaanse dansgroep
erop gedrukt. Van de bedrukte zomer
rok j es mogen verder als leuk en
smaakvol vermeld worden die van
Franse stof: een kiezelsteendessin en
een stofje van tegeltjes met goud
druk.
Een aanwinst zqn de terlenka-
rokken met 45 procent kamga-
ren meestal geplisseerd in brede
of smalle plooitjes.
En omdat die plissés' er zelfs in de
wasmachine niet uitgaan, zijn er
thans ook terlenka-rokjes voor
kinderen. Voor het voorjaar zal er
vee! zwart-witte tweed tot rokken
worden verwerkt, waarop velerlei
jumpers en blouses passen. Van
de wol was het mooist een soepele
romige stof, doorweven met een
draadje goudglinsterende lurex.
Een enkele maal fungeert de band
van de rok zelf als ceintuur, soms
ook is er bij het ontwerpen van de
rok op gerekend dat men zelf een
leuke leren ceintuur uitzoekt: de lus
jes om die er doorheen te rijgen, za
ten er al op.
Een vondst is het om bij sommige
rokken twee ceintuurtjes tegelijk te
dragen en die beurtelings te vlech
ten. Rok en jumper kunnen soms wel
wat saai zijn het is dan leuk ze te
combineren met een brede ceintuur.
Nieuw zjjn de genopte klokrokken,
die opzij een glinsterend speldje heb
ben, waaraan een hoofddoekje bun
gelt, ook genopt met tegengevoerd
een effen stof in de kleur van de nop.
Opmerkelijk waren (voor slanke
vrouwen) de rokken van zeer ruige
wol in stolpplooien. En het allermooi
ste was een avondrok van zachte
leliewitte wol, met op de linkerheup
een brede stola met lurex doorweven,
die men eerst om het bovenlichaam
wikkelt en vervolgens als een Indi
sche sari om de schouder slaat.
ti&heHÜf!
Deze week vol sprooiqes-
achtige gebeurtenissen:
De eerste droomwensen werden
vervuld
Mevrouw Mieke Bouman hééft
haar eigen schip 1
Nellie won 2 miljoen guIdeD
in de voetbalpool
LiM'r Na»«iiple;n 7 Haarlem.
