lezers semmm DE KERKEN NIEUW-GUINEA IS EEN LAST STEMMEN UIT DE KERKEN maatschappij Ernstige vraagkan kerk werkloze gemeenteleden opvangen Kerk en moderne oorlogvoering toelichting van Synode gevraagd Tegen een complot van het zwijgen RADIOEN T.V.-RUBRIEK Jjforen, 3icn en. irijvew t PROVINCIALE ZEEUW8E COURANT ZATERDAG 7 DECEMBER 1957. 1 Referendum gevraagd Met de grootste verbazing en ont vetting neem ik dagelijks kennis van de meer dan schokkende ge beurtenissen in Indonesië. De reac ties in het Parlement en in de Ne derlandse dagbladen wekken de in druk als zou het gehele Nederland se volk achter de regering staan en dat daarom dus alle nadelen, scha den en persoonlijk leed maar in rust en kalmte genomen moet worden. Ik vraag mij echter af of de rege ring zich niet heeft vastgebeten in een prestige-kwestie, waarvan zij de gevolgen niet heeft kunnen over zien Sprak Hatta de waarheid toen hij zei dat Minister van Maar- seveen hem had medegedeeld dat Nieuw-Guinea te zijner tijd aan In donesië zou komen? Dit moet toch op korte termijn zijn vast te stellen. Het vroegere Nederlands Oost-Indië was toch samengesteld uit een groot aantal eilanden, Dewoond door volke ren, die zeer verschilden in cultuur en beschaving. Zij hadden slechts één bindmiddel: het Nederlands gezag. Toen deze band wegviel en Indonesië onafhankelijk werd, waarom werd toen Nieuw-Guinea hiervan uitgezon derd? Natuurlijk was onze heilbren gende, opvoedkundige taak in Nieuw- Guinea niet beëindigd, eigenlijk was zij nog maar amper begonnen. Maai geldt dit motief niet evetozeer voor ge- zij nog maar amper begonnen. Maar Seldt dit motief niet evetozeer voor ge- eelten van Borneo, en is het dan met inconsequent dat wij daar wel weg trokken Is de eis van Indonesië, gebaseerd op het, historisch gegroeide, voormali ge Nederlands Oost-Indië dan zó on redelijk, en moet dan alles worden te ruggewezen naar wat aan Ronde Ta fels en in wandelgangen is besproken Ook al heeft Nederland aangeboden deze rechtsvraag aan het Internatio naal Hof van Justitie voor te leggen en ook al heeft Nederland (met de hakken over de sloot) In de Verenigde Naties gelijk gekregen, is het aan toch niet begrijpelijk dat Indonesië de afwijzing van zijn is kwalificeert als het hoogste recht is het hoogste on recht? Australië steunt ons op dit ogenblik, doch het is duidelijk dat dit volkomen strookt met het Australisch eigenbelang, en dat het niets te ma ken heeft met Nederlands recht of on recht. Afgezien van de opvoedkundige taak in Nieuw-Guinea die een veertig tot vijftig jaar in beslag zal nemen, is het de moeite waard eens te overwe gen welk een last wij ons op de schou ders laden. De bodem van Nieuw-Gui nea levert op het moment praktisch riets op en na tientallen jaren zal er pas enige uitvoer mogelijk zijn. De kustlijn is door zijn grillige vormen uiterst slecht verdedigbaar en het binnenland is onherbergzaam. In een groot gedeelte van dit land is nog nimmer door een blanke een voet ge zet. Het bestaande wegennet is de naam niet waard en er is een volle dig gebrek aan vervoersmiddelen en accomodatie. Naar schatting zullen een vijftig tot zeventig miljoen gul dens per jaar nodig zijn om dit land te ontsluiten en de arbeid, ook de zwaarste, zal in een zeer moeilijk kli maat, door Nederlanders verricht moeten worden, want hoewel Neder lands Nieuw-Guinea ongeveer 20-maal zo groot is als Nederland wonen er niet meer dan hoogstens 800.000 Pa poea's. zodat uit het land zelf geen ar beidskrachten te betrekken zijn. Bo vendien is hun cultureel- en bescha vingspeil „in het stenen tijdperk" blij ven stilstaan. Alles, ook het voedsel moet voor de Nederlanders in Nieuw- Guinea worden aangevoerd; en wat voor transportkosten zijn te verwach ten indien militairen en marinemen sen in grotere getale naar Nieuw-Gui nea gebracht zullen worden om het land te verdedigen Bij een eventueel militair conflict tussen Nederland en Indonesië zullen wij stellig niet op doorvaart door het Suez-kanaal be hoeven te rekenen. Hoe zal het Ne derlandse volk reageren indien de re gering jongelui op gaat roepen om Nieuw-Guinea te verdedigen? Het beste ware wellicht om vrijwilligers te werven en het is de vraag of velen zich hiervoor zullen melden. stel zou reeds bij een geringe toevloed van personen ontwricht raken. Het valt niet te ontkennen dat de positie van de Nederlanders in Indo nesië precair genoemd mag worden, en het is niet overdreven om voor de daar verblijvenden aan lijfsbehoud te gaan denken. Is men zich bewust dat naar schatting vier miljard guldens aan Nederlands kapitaal in Indonesië op het spel staan? Indien de regering lang zal volhar den in haar huidige houding dan is praktisch alles verloren, indien zij daarentegen op korte termijn haar inzichten zal wijzigen, dan moeten er voor bekwame onderhandelaars toch wegen te over zijn om wederom tot een vrij normale verhouding met In donesië te komen. Zou de regering het aandurven, en zou er niet naar gestreefd moeten worden een volksreferendum te hou den, om te vernemen of het Neder landse volk, gezien de huidige situa tie, de regering in haar pohtiek ten >zichte van Nieuw-Guinea steunt Daar noch in het parlement, noch in de dagbladen deze overwegingen ter sprake komen, heb ik het gewaagd mijn gedachten onder woorden te brengen en aan de lezers van uw dag blad voor te leggen, Middelburg. L. H. B. Vroom. Nieuw-Guinea (II) In het nummer van S dec. van uw blad lees ik, dat de in Indonesië wer kende Nederlanders de Nederlandse politiek tegenover Indonesië zeer kri tisch bezien. Ondergetekende heeft familieleden in Indonesië, die de slechte verhouding ook toeschreven aan de Nieuw-Guinea politiek. Mij bevreemdt het, dat er ook m ons land niet een ander standpunt Vrijstelling dienstplicht voor leraren Naar wij van het ministerie van onderwijs, kunsten en wetenschap pen vernemen heeft de minister voor defensie op verzoek van zijn ambt genoot van onderwijs, kunsten en wetenschappen zich bereid verklaard de in augustus getroffen regeling inzake vrijstelling van militaire dienstplicht voor bevoegde leraren in de vakken Nederlands, Frans, Engels, Duits, wiskunde en biolo gie bij het V.H.M.O. thans ook van toepassing te doen zijn op de ^ra- ren classici, physici en chemici. Thans is derhalve de vrijstellingsre geling van toepassing op alle be voegde leraren bij het V.H.M.O. 0 Luitenant-generaal sir John Dudley Lavarack, die ln de eerste dagen van de woestijnoorlog in Noord-Afrlka het bevel over de Australische zeven de divisie voerde, is op 71-jarige leeftijd te Brisbane ln Australië overleden. i Advertentie) r emigratie is Nieuw-Guinea de eerste twintig jaren ongeschikt, zowel leien als voor handar beiders. Het huidige economische be- Advertentie) KLAVER VIER Schrijf In elk dar tien rok|« i oan 1 ef t frankeerde briefkaart met 50 cent exti porta op adreiiijde. Inzenden aam Klaver Vier, Hllvertum. E4n oplading per koert. it ■i it a n tt ■Hi it a wma a H it BN Radio-actie In samenwerking met e« ten bate van St. „Prins •ernhardfonds",$t.„Het Naderl. Blindenwezen", Ned. Ver. Sociale Zorg voor Mlnder-Voliden „AVO" en St. „Ned. Org. voor,Intern. Bijstand". Good, gekeurd bij best. v.d. Min. v. justitie d.d. 27-8-1957 no. 1026/257. Jf aangaande Nieuw-Guinea wordt inge nomen. Het grote wereldgebeuren wordt immers niet bepaald door landen als Nederland of Australië, maar door Amerika en Rusland. Amerika wil ons niet steunen en als dat zo blijft wordt Nieuw-Guinea een grote nederlaag, die veel offers en menselijk leed heeft gekost. Austrfalië laat duidelijk weten, dat er van een militair verbond geen spra ke is en het Suezkanaal is voor de Ne derlanders, als het er op aankomt, ge sloten. Voor mij is dit een duidelijk en nuch ter standpunt. Hopelijk bereiken U meer zulke standpunten. Zierikzee, Het Vrije 24 S. Dhont. 1 (Slot van pagJ 3) verpleging, de gezinszorg en het maatschappelijk werk, op speci fiek vrouwelijk terrein. Bovendien waren er classicale ver gaderingen, die het eerste voorstel niet konden aanvaarden, die althans de mogelijkheid van vrouwelijke ouderlingen met bijzondere opdracht wilden hebben. In 1955 heeft de Ge nerale Synode besloten „een commis sie te benoemen met de opdracht, binnen een jaar een rapport uit te brengen over de met deze zaak ge moeide exegetische, dogmatische en kerkordelijke beslissingen, opdat de weg tot openstelling van de ambten voor de vrouw met des te groter be reidheid kon worden ontsloten". Rapport Deze commissie Is in februari 1956 ingesteld en in mei 1957 is zij met haar rapport gereedgeko men. Naar aanleiding daarvan heeft de Gen. Synode in juni '57 enige voorstellen geformuleerd, „die ten doel hebben het ouderlin gen- en diakenambt open te stel len voor de vrouw en in bepaalde gevallen, voor bepaalde werkzaam heden, de vrouw ook tot het pre dikambt toe te laten". Vóór april 1958 wordt hierover het advies van de classicale vergaderingen verwacht. De predikanten, ouder lingen en diakenen, die voor deze vergaderingen worden afgevaar digd, krijgen In de eerste maan den van het komende jaar nog een» weer over hetzelfde onder werp te handelen als een paar jaar geleden. Al mag het voorstel dan iets an ders zijn, men krijgt weer te horen die theologische en niet-theologische factoren en de uitleg van diezelfde teksten uit de H. Schrift, waarover de meningen uiteenlopen. De vragen zullen weer opkomen wat in de Schrift gebonden is aan de tijd waar in de boeken geschreven zijn en wat niet, waarover de meningen ook al weer uiteenlopen. Moet uit het feit dat alle apostelen mannen waren en dat zij alleen maar mannen als ambtsdrager hebben aangesteld, de conclusie worden getrokken „dat het voor alle tijden ontoelaatbaar is, dat vrouwen tot kerkelijke ambten wor den toegelaten?" In de commissie van de Gen. Syno de, die het rapport opstelde, wordt over deze vragen, die nog met heel wat te vermeerderen zijn, ook al ver schillend gedacht. „De meerderheid van de leden der commissie is van oordeel dat de Kerk God in de weg zou staan, Indien zij voor de vrouw de wegen tot ambtelijke werkzaam heid in de gemeente nog langer ge sloten zou houden". Een minderheid, waartoe dr. H. Schroten en ds. H. Goedhart, die de toelichtingen ge schreven hebben, heeft „op principië le gronden" bezwaar, welke bezwa ren nog worden versterkt, omdat zij bij vele gemeenteleden grote span ningen verwachten. Welke moeilijk heden kunnen er komen wanneer ambtsdragers als zodanig door een deel van de kerk ntet worden aan vaard Het heeft er de schijn van dat de voorstellen tot verandering van de kerkorde, die nu door de synode zijn voorgesteld, een kans van slagen zul len hebben, omdat ze tegemoet ko men aan verschillende bezwaren te gen het voorstel van een paar Jaar geleden. Haar ook hier kan de schijn bedriegen. Het is in het kerkelijke le ven moeilijker een totaal andere weg te gaan dan dit in het. gewone leven al het geval is en bij aanneming van deze voorstellen zal een traditie van eeuwen worden doorbroken. H. en de Ds. Vuyst te Almelo stelt in zijn kerkblad de vraag, of de kerk open staat om haar gemeenteleden op te vangen, die door werkloosheid getroffen worden. Hij doet dit in verband met de sluiting van een textielfabriek in Almelo, waardoor een groot aantal mensen ontslag kr(jgt. De sociale voorzieningen zijn dermate verbeterd, dat geen vrees behoeft te zfln voor bittere armoe, zo zegt ds. Vuyst. Maar: werkloosheid is met geld niet goed te maken. Het zal vele jonge arbeiders en kantoorbedien den gelukken binnen korte tyd ander werk te vinden. Maar het is de vraag of er op dit moment vol- Bijbelse geschiedenis op grammofoonplaat Door de Communauté van Taizé in Frankrijk ia weer een nieuwe grammofoonplaat uitgegeven. De plaat geeft de geschiedenis van Abraham weer, waarbij de stem van de verteller en muziek elkaar afwisselen. Leven in Lutherse kerk te Estland Voor de eerste maal sedert de inlijving van Estland bij de Sow- jet-Unie in 1944 heeft de Lutherse Kerk van Estland weer een kerk kalender uitgegeven. De Evange- lisch-Lutherse Kerk in Estland telt ongeveer 350.000 leden. Aan het hoofd hiervan staat aartsbis schop Jaan Kiivit, die in Tallin (het voormalige Reval) zijn resi dentie heeft. Gemeente kwam bijeen op het kerkhof In hèt vroegere Zweedse Inger- manland tussen de Newa en het Paipusmeer, dat thans tot de Sow- jet-Unie behoort leven nog steeds kleine groepen van de vroegere bevolking, die tot de Lutherse Kerk behoren. Drie oude predi kanten, bijgestaan door leken zijn belast met de geestelijke verzor ging. Bij een protestants feest in Kel- to kwam de gemeente bijeen op het kerkhof omdat zij geen kerk heeft. De predikant doopte kinde ren en volwassenen op het kerk hof en bevestigde tien jonge men sen. doende mogelijkheden zijn voor de oudere arbeiders en andere em ployés. De kerk zal zeer reëel haar medeleven met de getroffe nen moeten omzetten in praktische maatregelen, waaruit blijkt dat ernst gemaakt wordt met de „ge meenschap der heiligen". De her vormde werkgevers zouden bijv. bij vacatures in de eerste plaats moeten denken aan deze mensen. Nadat ds. Vuyst nog gewaagd heeft van de grote verantwoor delijkheid van de ondernemers besluit hij aldus: „Naar onze diepste overtuiging pleit dit alles voor een nieuwe ontmoe ting van kerk en industrie. Wjj weten hoe de Stichting Textiel- vak zich bezighoudt met de vragen, die hier liggen. Deze bezinning vraagt tyd. De economische en sociale pro blemen van het moderne bedrijfs leven ziin dermate ingewikkeld dat de kerk zich hoede voor opper vlakkige uitlatingen. Maar als er op dit ogenblik spanningen ont staan kunnen we toch niet te lang wachten. Noch terwille van de werknemers, noch terwille van de ondernemers. Er wordt meer ge vraagd dan de bevordering van goede menselijkheid van de onder nemers. De Geest van Jezus Chris tus zal door Zijn gemeente ge hoorzaamd moeten worden midden in de nuchtere zakelijke geest van het bedrijfsleven". Niet uit onwil, maar uit onmacht Met. betrekking tot de diep gaande verschillen die op het ogenblik aan het licht treden in het denken en de mentaliteit en ook in het handelen bij rooms-ka- tholieken merkt het r.-k. blad „De Bazuin" op dat het niet zozeer om meningsverschillen gaat. De discussiërende partijen begrijpen elkaar niet meer: vaak niet uit onwil, maar uit onmacht. „De Bazuin" zoekt naar de oor zaak van deze r.-k. verdeeldheid. Zij denkt die te vinden in het feit, dat heel wat rooms-katholieken in de afgelopen tien, twintig jaar een bijzondere ontwikkeling hebben doorgemaakt. Deze rooms-katho lieken constateren, dat zij anders katholiek zijn dan vroeger; dat ze door andere werkelijkheden wor den aangesproken dan vroeger; dat ze in andere dingen bezieling vinden en houvast; dat ze andere dingen dan vroeger waardevol of erg vinden. Die verandering heeft ook iets van een bevrijding uit besloten heid en druk naar groter bewe gingsvrijheid en ontplooiing. Anders gezegd: vroeger had hun katholiek-zijn veel weg van een braaf opgezegd lesje, waarin ze maar nauwelijks zichzelf waren, nü voelen ze, dat ze veel meer zichzelf kun nen zijn ln het katholiek-zijn. De spanningen, die zich op het ogenblik voordoen zijn, volgens „De Bazuin", spanningen tussen mensen, die op de hier beschreven wijze „anders" zijn geworden en mensen, aan wie zich een dergelij ke verandering niet of niet zo heeft voltrokken. Men kan dit niet kenschetsen met „links" of „rechts", „progres sief" of „conservatief", „Jongeren" of „ouderen". Het gaat hier n.l. niet om theorieën en richtingen; in de kern van de zaak gaat het om een meer of minder ingrijpend levensgebeuren. ng kerkeraad van de hervormde ge meente van Groningen is aan de orde gekomen een schrijven van de door de kerkeraad benoemde commissie, die zich moest beraden op het gebruik van atoomwapens. Met grote zorg volgen kerkelijke instanties in Duitsland de ont wikkeling van het vluchtelingenprobleem en een toeneonende onverschilligheid van het overgrote deel van de mensen tegenover de nood der verdreve nen en in het bijzonder de thans in grote schare binnenkomen de vluchtelingen uit Polen. Het Evangelische blad „Kirche in der Zeit" wijst in dit verband onder het opschrift „Verschwörung des Schweigens" een komplot van het zwij gen er op, dat fn West-Duitsland in vier en half jaar slechts de helft van het aantal woningen voor vluch telingen gebouwd is, dat nodig zou zijn ge weest; dat het aantal van de niet-onderge- brachte vluchtelingen in het jaar 1957 60.000 meer zal bedra gen dan het voor gaande jaar; dat aan het eind van dit jaar ruim 200.000 vluchte lingen alleen al in Nordrheln-Westfalen in kelders en barakken vaak vier of vyf gezinnen in één ruim te moeten leven; dat de gezinnen uit- eengescheurd zijn; dat de mannen in het in dustriegebied werken, terwijl de vrouwen en kinderen in een vroe ger concentratiekamp zijn ondergebracht; dat bij de vluchtelin gen iedere maand rond 800 kinderen en jonge mensen zyn, die óf nooit op school zyn geweest. Óf zich niet verstaanbaar kunnen maken in de Duitse taal; dat in de afge lopen maand weer 20.000 vluchtelingen uit het gebied van -de Oost-Duitse republiek naar West-Duitsland zijn gekomen... De Evangelische bisschop van Afün- chen Dietzfelbinger heeft zijn gemeenten opgeroepen „de lange adem der liefde tot helpen op te brengen" en acht te slaan op de dringende bede dat „niemand, die van daarginds komt zon der iemand zal zijn, die hem bijstaat en helpt". Bij dit schrijven kwam ook aan de orde een memorandum van ds. J. E. Uitman, een predikant der ge meente. Ds. M. A. Krop betoogde, dat de commissie zich aan haar opdracht gehouden heeft en dat van haar geen uitspraak verlangd werd. Naar zyn inzicht is de probleem stelling in de laatste tijd door de ontwikkelingen in de wereld ge heel gewijzigd en hebben de feiten ook achterhaald wat de Generale Synode over deze materie in haar geschriften „Oorlog en Vrede" en „Hoe dienen wy de Vrede" heeft gezegd. Hy achtte een andere instelling op dit vraagstuk noodzakelijk. Daarom stelde de commissie in haar schrijven aan de kerke raad voor dit vraagstuk thans aan de synode voor te leggen. Ds. J. E. Uitman wenste een dui delijke uitspraak van de kerke raad, zoals hij ook in zijn memo randum heeft gesteld. De kerke raad was echter van mening, dat men het hierdoor niet zozeer voor zichzelf maar wel voor de dienstplichtigen moeilijk maakt. Bovendien gaat het niet aan, dat een plaatselijke kerkeraad een verstrekkende uitspraak doet, die veeleer de gehele kerk raakt. Be sloten werd, dat de commissie haar vraag aan de Generale Sy node zal doen vergezeld gaan van een nadere toelichting. Het bestuur van de thans twaalf landen omvattende or ganisatie Eurovisie is onlangs in Taormina op Sicilië bijeen geweest De Eurovisie beschikt nu over 220 zenders en men kan niet minder dan tien en een half miljoen toestellen be reiken. Alleen al de eerste acht maanden van dit jaar is dat getal met twee miljoen toestellen toegenomen. De Eu rovisie reikt van het uiterste puntje van Sicilië tot midden Zweden en tot in het noorden van Schotland. Men heeft het ln Taormina uit voerig gehad over de uit te zen den programma's. Er is zelfs ge sproken over de Olympische Spe len van 1960 in Rome, waarvan men besloot ten minstè alle fina les rechtstreeks uit te zenden. Voor het komende jaar staan de wereldkampioenschappen voetbal en atletiek in Zweden en de ski- en bobsleekampi enschappen in Duitsland en Ooste rijk op het programma. De tot nu toe door de Eurovisie uitgezonden programma's beston den voor meer dan 60 uit sport en voor 13 uit actualiteiten. De meeste van deze uitzendingen kwamen uit Italië, daarna uit Frankrijk. De babbelaars De bekende trompettist Bert Grijzen werkt al geruime tijd niet meer bij de „Ramblers". Hij is, als zovelen bij de radio, free-lance geworden. Dat is voor succesvolle musici voor deliger, omdat men vrij is aan te nemen wat men wil. Ook Bert Grijzen nu, kreeg van de K.R.O. de opdracht een orkestje samen te stellen dat zich zou spe cialiseren in Zuid-Amerikaanse muziek, met daarbij gezongen Ne derlandse teksten. Vanwege het vele slagwerk dat hij zou gaan gebruiken noemde Grijzen het or kestje „De Rammelaars". Men kwam reeds enige malen voor de microfoon en het klonk niet slecht. Dezer dagen werd de K.R.O.- leiding opgebeld door Theo Udon Masman van de „Ramblers". De naam „Rammelaars" kon hij niet toestaan. Ten eerste leek dat te veel op Ramblers, maar boven dien was „rammelaars" de „alge meen bekende" bijnaam van de „Ramblers". Bij de K.R.O. rook men een publiciteit-stunt met een kort geding met grammofoonpla ten, slagwerk en rammelaars. Men voelde er niets voor. Dus bel de men Theo Uden Masman op en deelde hem mede, dat zijn verzoek ingewilligd was. De naam is ver anderd. Het orkestje heet nu „de Babbelaars". What is in a name? O, die T.V. In het „British Medical Jour nal", het grote Engelse medische tijdschrift, heeft dr. Arthur Grif fith gewaarschuwd tegen de on gunstige gevolgen van televisie op het gezichtsvermogen van kinde ren. Volgens hem wijst alles erop, dat veel en langdurig kijken naar T.V. het gezichtsvermogen van schoolgaande kinderen ongunstig beïnvloedt. Hij pleit voor meer controle op de scholen. Hij zegt verder, dat de aankoop van een T.V.-toestel de financiële moeilijkhede van de gezinnen kan vergroten, hetgeen invloed heeft op de kwaliteit van het voedsel. Een goed ding ls, zegt hij, dat door de T.V. de ouders meer thuis MARY DRKSSELHUYS ...vermageren... Voor de emigranten Wanneer het nieuwe jaar een uur oud is, dus in de oudejaars nacht om één uur, zendt do N.C.R. V. een programma uit, dat wordt voorbereid in samenwerking met de Christelijke Emigratiecentrale. Er worden van verschillende sa menkomsten van geëmigreerde landgenoten gedeelten ten gehore gebracht. Deze bijeenkomsten, die rechtstreeks verband houden met het kerstfeest en de jaarswisse ling, moeten in de tweede helft van deze maand ter plaatse op de band worden opgenomen. Uit Australië, Zuid-Afrika en Canada worden deze banden naar Hilver sum gezonden, waar ze in de stu dio tot een programma van een uur worden gemonteerd. Het ligt niet in de bedoeling van deze uit zending persoonlijke groeten van emigranten op te nemen. De Scala De opening van het nieuwe opera-seizoen geschiedt in de beroemde Scala in Milaan met een opvoering van „Un Ballo in Maschera" (,Het gemas kerd bal") van Verdi. Aan de uitvoering werken verscheide ne beroemdheden mee, o.m. de grote ster Maria Meneghine Callas en de tenor Giuseppe dl Stefano. Het geheel staat on der leiding van Gian Gavazzeni. De gehele opvoering wordt van avond door de K.R.O. recht streeks uitgezonden. De voor stelling zal tot na twaalf uur duren. Goed mal In de uitzending van „Pension Hommeles" voor de T.V. vorige week zaterdag was Mary Dressel- huys een demonstratrice. Zij kreeg de gehele vrouwelijke in houd van het pension tot de meest waanzinnige handelingen, om toch maar te vermageren. Het geheel was goed mal, je kon er tranen om lachen. zijn dan vroeger

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1957 | | pagina 4