Modern Madrid is omringd met
schamele immigrantenhutten
BRUID
Klanken uit de ether
DE VIJF RIETVINKEN
KAAS
BUISMAN
Osmia-
de_-Luxe
ZWEEDSE JEUGD IS VERDEELD
IN DRIE GROTE GROEPEN
DE DOEkESPLM
li
VRIJDAG 8 NOVEMBER 1957
PROVINCIALS Z B E U W 8 B COURANT
13
INVASIE VAN ELLENDE GESTOPT
Gehele dorpen uit Andalusië
verloren illusies in hoofdstad
Madrid, hoofdstad van Spanje en centrum van moderne architectuur,
streeft ernaar een van de mooiste steden van Europa te worden. Fraaie
flats en hyper-moderne woonblokken zyn in de buitenwijken van de stad ge.
bouwd en ook in andere stadsdelen he bben de architecten de laatste jaren
geëxperimenteerd met nieuwe bouwstijlen en vormgeving. Madrid, het mid
delpunt van een onvruchtbaar land, tracht met de verwezenlijking van de
meest abstracte vormen in de bouwkunst de schijn van welvaart te schep
pen. Helaas, met het pogen van de Madrileense architecten om de stad een
ander uiterlijk te geven, hebben ze het stadsbestuur een probleem in de
schoenen geschoven, dat voorlopig zjjn oplossing nog niet zal vinden.
De bouwkoorts in de stad heeft vele
tienduizenden werklozen, geschoolde
en ongeschoolde arbeiders aangetrok
ken, die in hun dorpen geen bestaan
meer konden vinden. Velen zijn in
Madrid een illusie armer geworden.
Gehele dorpen uit de zuidelijke pro
vincie Andalusië verhuizen naar de
hoofdstad, om tot de ontdekking te
komen, dat deze hun lang niet allen
onderdak en werk kon geven. En de
ze mensen die in de meeste gevallen
hun laatste geld hadden uitgegeven
om de lange reis te kunnen maken,
hadden niet de moed naar hun dorpen
terug te keren, want daar wachtte
hun eveneens het spook van werk
loosheid, armoede en ellende.
Met de serieuze werkers kwamen
de sjacheraars en bedelaars naar
de stad en allen belandden vroeg
of laat op de onbebouwde stukken
frond buiten de stad, waar zij met
ehulp van stenen en kalk, meest
al 's nachts, hun „chabolas" bouw
den, hutten bestaande uit een
woonvertrek, waarin water licht
en iedere vorm van sanitair ont
brak.
Met een groot gezin, soms enkele
frezinnen tegelgk vestigden zij zich
n dee ruimte, gedwongen tot
een leven zonder hoop op verande
ring of verbetering. Vaak hadden
ze hun laatste 1000 peseta's uitge
geven aan iemand die hun, zonder
daartoe gerechtigd te zgn, de ver
gunning had gegeven hun ..chabo
las" te bouwen in een gebied, dat
door het stadsbestuur als onbe-
bouwbaar was aangewezen. En zo
ontstond rond de stad een gordel
van vuile stinkende krotten. Ruim
24000 „chabolas" liggen rond Ma
drid en wanneer men uitgaat van
acht inwoners per hut, wat wel
het minimum is, komt men op
200.000 mensen die in de meest
armoedige buurten buiten Span-
je's hoofdstad proberen hun leven
zo lang mogelijk te rekken.
Het stadsbestuur heeft deze gang
van zaken aanvankelijk met de nodi
ge bezwaren aangezien, doch nam
geen maatregelen om de toestand te
gen te gaan. Toen tenslotte de toe-
Advertentie)
U spitst Uw oren
bij het horen dat U een kopje
koffie kunt verwachten met
BUISMAN, voor extra fijne
smaak en geur. Buisman be
spaart bovendien op dure koffie.
Ook bij NESCAFÉ, en andere
soorten oplosbare koffie doet
een beetje Buisman wonderen.
loop niet minder werd, doch juist
voortdurend toenam, de arbeidsmarkt
over verzadigd raakte en bovendien
in de algemene bouwnijverheid een
terugslag kwam, besloot men met be
hulp van de regering een einde te ma
ken aan deze ellende.
Er werd, zo schryft „Der Mittag" be
paald, dat iedereen die zich in de
Spaanse hoofdstad wilde vestigen, uit
de provincie waaruit hij afkomstig
was, een bewijs moest meenemen,
waaruit bleek dat hg in Madrid on
derdak en werk had. Anderen, die
geen vaste woonplaats in de stad
hadden, werden afgewezen.
Verder besliste de regering, en dat
was de grootste tegenslag voor de
ongelukkige gezinnen, dat alle „cha
bolas" van gemeentewege moesten
worden afgebroken.
De gevolgen bleven niet uit. Er ont
stond een paniekstemming onder de
hut-bewoners gepaard gaande met
verbittering en haat tegen de over
heid. Toch werden in de afgelopen
maand 224 krotten opgeruimd en het
is niet denkbeeldig, dat de afbraak
van deze armoedige buurten de ko
mende maanden sneller ter hand ge
nomen zal worden.
Om dat men het onhoudbare van de
toestand inzag werden vervolgens
plannen gemaakt om de nood te ïeni-
fen. Geprobeerd wordt de „Chabola"
ewoners betere behuizing toe te wij
zen, doch het is duidelijk, dat noch de
gemeente, noch de regering deze
nieuwe woongelegenheden uit de
grond kan stampen. Bovendien valt
het levensprobleem van deze men
sen niet op korte termijn op telossen.
Het aanlokkelijke plan om geheel
nieuwe dorpen aan te leggen en zo
doende tevens werkgelegenheid te
scheppen kan evenmin in enkele we
ken of maanden uitgevoerd worden
en dus bestaat vandaag aan de dag
voor honderdduizenden mensen, man
nen, vrouwen en kinderen, niets an
ders dan een armoedig en ellendig
bestaan, met bovendien de dreiging
naar hun dorpen teruggestuurd te
worden en daar voor dezelfde proble
men geplaatst te worden.
De veronderstelling, dat het stadsbe
stuur en niet te vergeten de bevolking
van Madrid geen begrip voor het pro
bleem zouden hebben is onjuist, maar
de gemeente is evenals de regering
arm en men weet dat men het aan so
ciale instellingen, verenigingen tot
leniging van hulp, of het Rode Kruis
moet overlaten, zich het lot van deze
200.000 ongelukkigen aan te trekken.
Thans wordt overwogen, of men de
gezinnen niet naar provincies kan
sturen waar nog vraag naar werk
krachten bestaat, in plaats van ze
naar hun geboorteplaatsen terug te
zenden. Misschien kunnen ze dan nog
een menswaardig bestaan vinden.
ZATERDAG 9 NOVEMBER.
HILVERSUM I. 402 m 746 kc/s. 7.00—
24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gewij
de muz. 7.45 Morgengebed en liturg, kal.
8.00 Nws.- en weerber. 8.15 Gram. 8.50
Voor de vrouw. (9.359.40 Waterst.) 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30 Ben
je zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gr.
12.00 Middagklok noodklok 12.03
Lichte muz. 12.30 Land- en tuinbouw-
meder. 12.33 Gram. 12.45 Reportage K.V.
P. Congres te Utrecht. 13.00 Nws. en
kath. nws. 13.20 Gram. 13.30 Dansmuz.
14.00 Dit is leven, oaus. 14.15 Gram. 14.20
Engelse les. 14.40 Boekbespr. 14.50 Gram.
14.55 Amateurisprogr. 15.16 Kroniek van
letteren en kunsten. 1S.50 Amateursprogr.
16.00 Voor de jeugd. 16.50 De schoonheid
van het Gregoriaans. 17.20 Ballroomork.
17.40 Gram. 17.45 Dichte muz. 16.00 Jour
nalistiek weekoverz. 18.10 Gram. 18.15
Pari. overz. 18.25 Lichte muz. 18.45 Rege-
ringsuitz.: Atlantisch allerlei: Een en
ander over de 15 landen, aangesloten bij
het Atlantisch Pact. 19.00 Nws. 19.10
Comm. op het nws. 19.15 Promenade ork.
en soliste. 20.25 Act. 20.40 Gevar. progr.
22.10 Amus. muz. 22.36 Wij luiden de
zondag in. Aansluitend: avondgebed en
liturg, kal. 23.00 Nws. 23.15 Nws. in Espe
ranto. 23.22—24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m 1007 kc/S. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30
VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nws. 8.18 Gram. 9.00 Voor de vrouw.
VPRO: 10.00 Tijdelijk uitgeschakeld, caus.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Lichte
Nieuwe universiteit
voor Siberië
De „Prawda" meldt, dat op een te
Moskou gehouden wetenschappelijke
bijeenkomst, waarop de vooraanstaan
de Sowjet-Russische geleerden aan
wezig waren, is besloten tot de instel
ling van een universiteit en een „we
tenschappelijk centrum" in Siberië.
De nieuwe Siberische hogeschool zal
onafhankelijk staan van de universi
teiten der verschillende in Siberië ge
legen Sowjet-republieken.
muz. 10.50 BultenJ. weekoverz. 11.05 De
familie Doorsnee. 11.35 Gram. 12.00 Gram.
12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Or
gel en zang. 13.00 Nws. 13.15 VARA-
Varia. 13.20 Lichte muz. 13.45 Sportpraatje
14.00 Voor de jeugd. 14.35 Nieuwe gram
15.00 Boekenwijsheid. 15.20 Koorzang. 15.40
Van de wieg tot het graf, caus. 15.55 Ka-
merork. en solist. 16.35 De Europese Ge
meenschap voor kolen en staal, gesprek.
16.45 Instr. kwint. 17.05 De microfoon voor
U. 17.25 Act. 18.00 Nws. en comm. 18.20
Gram. 18,36 Een eigen Lise-Lotte, caus.
19.00 Artistieke staalkaart. VPRO: 19.30
Passepartout, caus. 19.40 Godsdienst voor
heen en thans, caus. 19.55 Deze week.
caus, VARA: 20,00 Nws, 20.05 Waar gaan
"wij heen20.13 Gevar. progr. 21.45
Klaver vier. 22.15 Soc. comm. 22.30 Gram.
23.00 Nws. 23.15—24.00 De laatste beetjes.
TELEVISIEPROGRAMMA.
VARA: 17.00 Voor de kinderen.
NCRV: 20.00 Journ. en weerber. 20.15
Zang. 20.20 Pas geperst. 20.45 Gevar. pro
gramma. 21.50—22.00 Dagsluiting.
GepLiuneerde l* kn gouden pen met,
extra duurzame Qrwt-iridiom pcnpaoL
.Valig comptasot-^misysttxm.
Verlies voorkomende eefligbeidsdip.*
Gedisdogeerdc (deuren: Russian green
en glanzend ewart.
f ))-2) f42.2) f)2J).
(Osmia standaard-serie vanaf f 17-90)
25 jaar Kbrifulqki garantu ugtn tljtagt van it pmpunt
NET, BRUTAAL EN ONVOLWASSEN
Terwijl in het sociaal-democratisch geregeerde Zweden alles wordt ge
daan om de klassev er schillen men spreekt hier van sociale groepen
te elimineren, heeft de jeugd thans een eigen indeling gemaakt. De keus
is echter niet groot. Men is „dixie", „knutte" of „bob". Deze namen be
tekenen niet alleen andere levensopvattingen, zij houden ook een volko
men ander optreden in.
Elke groep heeft
aparte levensstijl.
Mogen wij U eerst een „dixie" voor
stellen? Het is een gewone, nette jon
gen. Zijn haren zijn gekamd, zijn
handen zijn steeds goed gewassen en
zelfs zijin nagels zijn schoon. Voor de
zekerheid draagt hij handschoenen.
Ge zult hem ook onmiddellijk herken
nen aan zijn „duffel coat". Een „dixie''
vecht niet en maakt geen ruzie.
Een „knutte" is heel anders. In de
eerste plaats moet hij in het bezit zijn
van een motorfiets of een bromfiets-
Een enkele keer is het ook wel vol
doende, dat hij samen met een grotere
broer zo'n vehikel heeft. Hij valt op
door zijn leren jasje, waardoor zijn
nog niet volledig ontwikkelde spier
bundels wat meer aanzien krijgen. Hij
mag vuile handen hebben, roken en
ruzie zoeken. De „knutten-kliek" boe
zemt respect in
De „bob" tenslotte, die brutaal als
een „knutte" mag zijn, kleedt zich als
een onvolwassen heer. Hij is te her
kennen aan een enorme kuif, die van
achteren overgaat in een tot diep in
de nek keurig gescheiden kapsel, dat
wij hier „zazou" noemen.
De meisjes houden streng de
hand aan deze indeling. Met name
de gymnasia en middelbare scho
len zijn „dixie-minded". Zij dragen
bok „duffel-coats" en lopen op flat
jes. In de zomer hebben ze nylon-
koiisen aan, in de winter helrode,
blauwe of groene kousen. Hun na
gels en lippen zijn fel rose ge
verfd. Het „dixie'-meisje heeft
uiteraard een afkeer van het spek
takel van een „knutte". Zij is lief
en hartelijk en vindt dat zij haar
ouders onder alle omstandigheden
de waarheid moet zeggen. Daar zij
zeer veel zorg aan haar uiterlijk
moet besteden, houdt zij niet veel
zakgeld over. Daarom verlangt zij
van haar jeugdige bewonderaars,
dat die haar kopje koffie betalen.
De „spatta" daarentegen, de vrou
welijke helft van de „knutte", laat
zich niet vrijhouden. Zij verschijnt
in het leer gekleed, mag roken en
moet voortdurend kauwgom kauwen,
die zij zelf dient te betalen. Zij is de
duo-passagier van de door motorfiet
sen bezeten „knutte" en zij weet, hoe
zij zich daar achterop die motor heeft
te gedragen. Zij mag haar gevoelens
noodt tonen, door haar motorvriendje
stevig vast te houden. Nee, de han
den horen op de rug.
De „bob"-jongens zoeken geen
meisje, maar een juffrouw- En met
haar mogen ze dan dansen, hoe ze
willen, terwijl de dixiesslechts in
jazz-ritme hun benen bewegen.
Deze indeling van de jeugd heeft
een sociale achtergrond. De kinderen
uit de volksschool krijgen al met hun
vijftiende of zestiende jaar een baan
van vierhonderd tot vijfhonderd gul
den aangeboden- Zij kunnen zich dan
zonder meer een lederen pak en een
motorfiets permitteren. Daarmede
prikkelen zij de middelbare scholie
ren en jonge studenten, die nog geen
geld verdienen en in afweer ook een
nieuwe stijl moesten creëren.
En gelukkig zijn hun eisen betrek
kelijk bescheiden, want de „dixie"
jas, de duffel-coat is heel wat goed
koper dain een gewone winterjas of
-mantel
De Russische PTT heeft een postze
gel uitgegeven ter herdenking van het
afschieten van de Russische kunstmanen.
In een nog niet in kaart gebracht ge
bied van Noord-Australdë heeft een pa
trouille 27 gezinnen aangetroffen, die
vermoedelijk deel uitmaken van de Pm-
bibu-stam. Deze naakte woestijn-noma
den kunnen zich onder uiterst moeilijke
omstandigheden in leven houden. Zij le
ven gedeeltelijk van ratten.
162. De drie jongens gingen op weg en waren blij,
dat zij een fietstocht van maar een uur of drie voor
de boeg hadden, want het viel niet mee, de zware
fietsen vooruit te krijgen. Er stond namelijk een vrij
sterke tegenwind. Halverwege dronken zij in een uit
spanning een glas limonade en daar kregen zij gele
genheid. even te praten, ,,'t Is eigenlijk jammer dat
wij niet alles alleen kunnen opknappen?" zei Henk „Ik
vindt het natuurlijk wel erg aardig van Je vader. Riek
dat hij ons wil komen helpen, maar het zou toch echter
zijn. als we die grap met „Wimpie" helemaal alleen
zouden kunnen uithalen". Riek Ruiterberg trok 'n wat
teleurgesteld gezicht. „Je moet niet vergeten", zei hij
strak, „dal mijn vader er een heleboel geid in heeft
gestoken Honderden en honderden guldens en als wij
één foutje maken, scheurt de boel en gaat de hele zaak
naar de haaien. We moeten het ding midden in het
meer verankeren en dat alleen al ls een heel karwei".
Huub knikte, ,,'t Is heel goed, dat je vader er zich
mee bemoeit", zei hij. „Ik geloof nooit dat wij dat met
z'n drieën hadden kunnen klaar spelen". Huub reken
de af en daarna begonnen de jongens aan het tweede
deel van hun tocht.
~öan en oeet
Ds. C. Aalders: „Onze Vader"
„Onze Vader; over het volmaakte
ëebed". Dat is de titel van een bij de
'itgeversmaatschappij Holland te
Amsterdam verschenen boekje van
ds. C. Aalders, hervormd predikant
voor het werk onder de niet-kerkelij-
ken, op wiens naam ook reeds andere
uitgaven staan, zoals Lot en illusie.
Medicina sacra, Bedreigingen van het
menselijk geluk. Uitgaande van de
beden uit net Onze Vader geeft ds.
Aalders in zijn nieuwe boek een bij
zonder belangwekkende beschouwing
over het gebed in het algemeen, van
,,de kreet van de Papoea tot de con
templatieve overpeinzing van de mys
ticus", waarbij hij telkens aanknoopt
op de diepste menselijke relaties, die
van de vriendschap en van het huwe
lijk. Ds. Aalders betoogt onder meer,
dat het levende gebed de voorwaarde
én de waarborg is der humaniteit en
dat de moderne mens het gebed mist
omdat hij het op fatale wijze is kwijt
geraakt. Zijn diepzinnige maar tevens
heldere uiteenzetting verdient belang
stelling in zeer brede kring.
Wagner herkozen als
New Yorks burgemeester
De burgemeester van New York,
Robert F. Wagner (democraat) is
dinsdag herkozen.
Zijn tegenkandidaat was de door
president Eisenhower gesteunde repu
blikein K. Christenberry.
moe van het wassen.
T7~
geef die voeten rust!
Warm gevoerd, suède leren pan
toffeltje met cosy of anti-slip
zool. Degelijk gemaakt, leuk
model I 9,95
pantoffelspecialist
- wel beter, niet duurder 1
PAXTOLUX verkrijgbaar bij
Fa. L. B. VAN HOUTE ZN.,
Nieuwe Burg 18 Middelburg
FEUILLETON
rinnr Margaiel Malcolm
42
Ze had Vin niets medegedeeld over
Janie's plannen, die per slot van re
kening nogal vaag waren en waar
schijnlijk meer het uitvloeisel van
haaV eigen wensdromen dan het re
sultaat van steekhoudend overleg met
Everett, 't Zou niet mooi zijn, on-
Iuiste verwachtingen bij Vin te wek-
:en. die hem vermoedelijk nog erger
ontevreden met zÜn huidige positie
zouden maken.
De gasten waren al uitgenodigd;
Everett en Janie, dokter en mevrouw
Salcot uit het dorp en de dominee met
zijn vrouw. Gree; zou get uige zijn en
de bruid zou zelf het feestmaal klaar
maken. de cake inbegrepen. Geld voor
een maaltgd buitenshuis ontbrak ten
énen male.
„O, dat geld!" dacht Celia mistroos
tig. ,.'t Betekent zoveel, of je wilt of
niet. Intussen zouden we. als Everett
werkelijk een baan voor Vin kan vin
den. zijn geld hier kunnen laten en
kon >T ,."ards op dezelfde voet door
gaan."
Ze streek een lok haar die aan haar
voorhoofd kleefde, achterover, Welis-
op yc
waar hadden ze de zomer achter de
rug, maar het was een buitengewoon
hete dag, zwoel en drukkend, onder
een koperkleurig dreigende lucht.
„Onweer op til", zei ze bij zichzelf
en bijna dadeljjk bevestigde gerom
mel in de verte haar vermoeden.
Intussen barstte het noodweer eerst
tegen de avond los en was toen wel
het ergste, dat Celia voor zover ze
zich herinnerde ooit had meege
maakt. Tegen ttedtgd woedde het nog
onverminderd voort en Celia bleef
dus benedgn. waar ze allerlei karwei
tjes opknapte, die eenmaal afge
daan de volgende dag het werk
zouden vergemakkelijken.
Ook toen ze ermee klaar was.
bleek de storm nog niet bedaard en
scheen het doelloos, naar bed te gaan,
omdat ze toch niet zou kunnen slapen.
Zé liep naar de achterdeur en gluurde
naar bulten. De regen was nu tij-
deiyk opgehouden. Na even ge
aarzeld tp hebben liep ze naar de
voorkant ven het huis en het brugge,
tje over. Intussen bleek de weg zo
modderig geworden, dat ze op haar
pantoffels niet verder kon gaan.
Reeds nu keek ze spijtig naar de tij
dens haar wandeling opgelopen mod
dervlekken.
Plotseling ging de deur van de stu.
deerkamer open en trad Greg naar
buiten. Ze had er niet aan gedacht,
dat hij zich daar bevond, zodat zjjn
verschijning haar opschrikte.
„Ik was even een luchtje gaan
scheppen," zei ze haastig. „Nu zal ik
maar naar boven gaan En toen hij
bleef zwijgen, liet ze er verlegen op
volgen „Tenzij je iets nodig hebt
bijvoorbeeld een kop thee".
„Dank je", klonk het kortaf.
„Dan ga ik maar" hernam ze
weifelend, omdat ze overtuigd was,
dat hij op het punt had gestaan, haar
iets va.n belang te zeggen. Maar in
dat geval was hij zeker van plan ver
anderd, want hij-bepaalde zich tot een
kort „"goedennacht" en keerde naar
zgn kamer terug.
Ze ontkleedde zich langzaam, am
per nadenkend, omdat het noodweer
buiten, haar nog steeds bezighield
Zelfs nu, ofschoon het allerergste
voorbij scheen, leek het hele uitspan
sel nog in beroering. Ze liep nog even
naar het venster en schoof de gordij
nen weg.
Greg hoorde haar schreeuwen en
had juist de trap bereikt toen ze
naar beneden snelde.
„Wel alle begon hif.
„Greg, er brandt iets Ik zag het
uit mijn venster riep ze ademloos.
„Jouw venster herhaalde hij.
„Dichtbij
„Heel dicht bij Haar ogen ston
den wijd van schrik en ze zag, dat hij
haar vrees deelde.
„De hooibergen riep hjj, zijn jas
uitgooiend en de gang doorsnellend.
„Wek Vin en telefoneer naar de Wiek.
hams om hulp Begrepen
„Ja
't Leek wel. alsof er nauwelijks tijd
was verstreken voor Vin zijn broer
was nagerend en meneer Wickham
had beloofd, met personeel en de klei
ne brandspuit te komen helpen. Toen
ze echter weer naar haar kamer was
om zich aan te kleden, zag ze uit het
venster met schrik, hoe de vuurgloed
al weer was uitgebreid en herinnerde
zich Greg's boze waarschuwing aan
Vin's adres „Als er één vlam vat,
gaan ze allemaal
Die voorspelling was maar al te
zeer uitgekomen
Ze ging bedaard naar beneden,
maar niet voor Penny, door het pra
ten in haar slaap gestoord, haar
hoofd om de hoek van de deur had
gestoken en vernomen wat er aan de
hand was. Haar klein puntig gezicht
je was eenklaps spierwit geworden.
„Als Greg gewond wordt, sla ik
Vin dood zei ze boosaardig.
Celia had gezwegen, maar was door
die woorden op een idee gekomen, in
derdaad was het mogelijk, dat ie
mand gewond zou worden en verzor
ging nodig zou hebben. Ze ging de
studeerkamer binnen en legde alles
voor het behandelen van brandwon
den klaar. Daarna zette ze in de keu
ken water op voor de thee. Zelfs als
de mannen niet verbonden behoefden
te worden, zouden ze toch. wanneer
alles voorbij was. wel enige verfris
sing behoeven.
Toen Penny beneden kwam, bleek
f Aavertenfte/
I r"."..'."."-' X-" I
I ,«;*ï,;,bur..u.L25jei
np'm
doe meer met
Kaai is voedzaam en
gezond
ze. in de opwinding van het ogenblik,
haar kruk te hebben vergeten.
„Heb je hun al wat te drinken ge
bracht ?"vroeg ze. „Dat moeten ze
hebben, want als je brandend hooi
wilt blussen moet je er zo dichtbij
komen, dat je verbazend dorstig
wordt. We hebben nog eens hooibrand
gehad herinner ik me."
Al sprekend h'ad het kind een van
de grote kasten geqpend en er met
moeite een paar enorme geëmailleer
de kannen uitgehaald.
„Deze", hijgde zij. „Vol water.En
die tinnen kroezen."
Celia baande zich met moeite haar
weg dwars door het veld, terwijl ze
zorg droeg, zo weinig mogelijk te
morsen. Ze kon gemakkellrjk zien
welke richting ze moest volgen, want
de vlammen sloegen hoger op dan
ooit en loeiden schrikbarend. Op een
afstand had het iets indrukwekkends,
maar van nabij was het gewoonweg
ontzettend, 't Lawaai was vreselijk en
terwijl ze moeizaam met de hinderlijk
zware kannen voortstrompelde, voél
de ze hoe de hitte gestadig toenam.
Over haar schouders bungelde de met
touwen aan elkaar gebonden kroezen
en bg haar komst slaakten de zwoe
gende, zwetende mannen een kreeet
van vreugde.
„Flink zo. meisjezei meneer
Wickham, maar ze wist niet of hij
haar goed verstaan had toen ze Pen
ny de eer van het denkbeeld gaf.
(Wordt vervolgd)
