Provinciale
federatie te
dag Zeeuwse V.V.H.
Middelburg gehouden
KAPPIE
DRIE SMOKKELZAKEN VOOR DE
ECONOMISCHE POLITIERECHTER
/vAtfclsf
DONDERDAG 7 NOVEMBER 1057
PROVINCIALE ZEEUWBE COURANT
DRIE INLEIDINGEN
Jhr. De Casembroot prees hulp
aan Hongaren in Zeeuwse kampen
IN DE SCHOUWBURG te Middelburg is woensdag de derde provin
ciale dag van de Nederlandse federatie voor Vrouwelijke Vrijwillige
Hulpverlening in Zeeland gehouden. Een derde provinciale dag, waarop de
federatie tevens haar eerste lustrum herdacht. De presidente, mevrouw S.
C. de Casembroot-baronesse Van der Feltz memoreerde in haar openings
woord, dat men op deze eerste vijf jaren met dankbaarheid mag terug
zien. Immers, in deze eerste vijf jaren was sprake van een vruchtbare
samenwerking en een groeiend besef voor tal van zaken, het werk van
de federatie betreffende. Op deze provinciale dag waren twee spreeksters
en één spreker te beluisteren, die de aandacht vroegen voor enkele be
langwekkende onderwerpen. Tevens sprak de commissaris der koningin,
jhr. mr. A. F. C. de Casembroot in de morgenvergadering een gelukwens
uit. Hij noemde het fantastisch, wat er in de Zeeuwse kampen door de
vrouwelijke vrijwillige helpsters voor de Hongaren is gedaan. Jhr. De
Casembroot zeide, dat de dames hebben gezorgd voor een mooi einde na
het conflict, dat in het begin over de verzorging van de Hongaren ont
stond. „Dat dit zo'n succes is geworden, hebben wij aan U, dames, te
danken!" aldus de commissaris.
Jhr. De Casembroot deelde voorts
mee, dat de nog aanwezige goede
ren van het comité voor de hulp
aan Hongarije, die niet geschikt
zijn voor verzending, eventueel voor
vluchtelingengezinnen in Karinthië
of Nederland beschikbaar gesteld
kunnen worden. Textielgoederen zul
len zoveel mogelijk naar Hongarije
worden gezonden. Mevrouw De Ca
sembroot deelde in haar openings
woord mee, dat Zeeland in het afge
lopen jaar weer drie plaatselijke
federaties rijker is geworden, waar
door het totaal is gekomen op 26.
Dit jaar zal er bijzondere aan
dacht worden geschonken aan de
oprichting van plaatselijke fede
raties. De opbrengst van de
Zeeuwse collecte het juiste be
drag is nog niet bekend is zeer
bevredigend. Alle plaatsen zul
len de beschikking krijgen over
15% van de opbrengst in de
eigen gemeente, ter besteding
voor een sociaal doel.
NOVIB
De eerste spreekster in de mor
genbijeenkomst was mevrouw E.
van den Boschde Jong van de
NOVIB, de Nederlandse Organisatie
voor Internationale Bijstand, die
vertelde van haar reis door de on
ontwikkelde gebieden. Voordat zij,
zoals zij zei, „een paar grepen"
deed uit haar reisverhaal, sprak zij
over het doel van de NOVIB: met 'n
grootscheeps program voor interna
tionale bijstand de tegenstellingen
tussen dè rijke en arme volken te
doorbreken. Zij verhaalde van haar
aankomst in Honkong, waar haar
verrukking over de schoonheid van
het landschap gauw verging door de
vele bootjes met vrouwen en kinde
ren, vluchtelingen uit rood-China,
die hier op de rede van Hongkong
ieder schip tegemoet varen en zo een
stuk schamel brood bij elkaar bede
len. Op de Philippijnen, in Manilla,
bezocht mevrouw Van den Bosch de
oude stadswijk, waar vrouwen en
kinderen huizen in ruïnes en in hut
ten van petroleumblikken en lom
pen. Zij vertelde ook van de mala
ria en frambosia en de ondervoeding
twee-derde deel van de mensheid
is onvoldoende gevoed die zij op
haar reizen door de onontwikkelde
gebieden trof.
Aan het slot van haar betoog wees
zij er op, dat het zenden van voed
sel hier niet de weg is. Men kan
deze miljoenen alleen helpen door
verbetering te brengen in hun le
vensomstandigheden. Heel langzaam
zal men deze volken iets van de
Westerse beschaving moeten bren
gen. Aansluitend op dit reisverhaal
werd een film vertoond over de
stichting van de eerste medische
centra in afgelegen woonoorden in
San Salvador.
Karinthië
Tweede spreekster in de morgen
bijeenkomst was mevrouw dra. I'.
Walma van der MolenMeindersma,
landelijk voorzitster van de Neder
landse Federatie voor Vrouwelijke
Vrijwillige Hulpverlening, die het
onderwerp „Onze hulp aan de vluch
telingengezinnen in Karinthië" be
handelde. Nadat ook zij een ge
lukwens aan 't adres van de Zeeuw
se federatie had gericht zij noem
de Zeeland één van dé actiefste pro
vincies vertelde zij, hoe de vluch
telingen in Karinthië in Oostenrijk
geholpen worden.
Jonge mannen werden in staat ge
steld een vakopleiding te volgen of
te studeren. Er werden voorschotten
voor de aanschaf van meubilair ver
strekt, woningen voor de vluchte
lingen aangekocht en gehuurd. Zo
gaf zij haar gehoor een idee, wat er
dank zij de hulp van de federatie
voor de vluchtelingen in Karinthië
is gedaan, „een klein project", zo
als mevrouw Walmavan der Molen
zei, „dat zorgvuldig en met mense
lijk begrip wordt uitgewerkt".
Verkeersopvoeding
„Hebben wij een taak bij de ver
keersopvoeding?" zo luidde het on
derwerp, waarover in de middaguren
de heer D. M. de Jager, inspecteur
van politie te Eindhoven sprak.
„Wij worstelen met een groot ver
keersprobleem, dat steeds erger
wordt" zo begon de politie-lnspec-
teur, „de gevolgen zijn bijzonder
ernstig". Kunnen wij iets doen te
gen die dagelijkse drie, vier vijf
doden in het verkeer? Heeft pi
paganda nog wel enige zin? De heer
De Jager stelde, dat de propaganda
niet beperkt moet blijven tot een
veillg-verkeer-dag of zelfs tot een
veilig-verkeer-week. Regelmatig
porpaganda, waar dit mogelijk is,
zo opperde de heer De Jager.
Er wordt thans over gesproken,
zo vervolgde hij, dat het verkeers-
onderwijs op de scholen een ver
plicht vak wordt. Nog is men op
alle scholen niet doordrongen van
de belangrijkheid van dit onderwijs.
Enerzijds betreurde spreker deze
invoering van het verkeers-onder-
richt als verplicht leervak. „Het
had spontaan vrijwillig moeten ge
beuren".
Van verkeersopvoeding-in-het-
gezin komt vaak weinig terecht,
zo richtte hij zich tot de V.V.H.-
dames, „omdat noch pa noch ma
eigenlijk goed op de hoogte is.."
Eerder leert de praktijk, dat de
kinderen, met de op school opge
dane kennis de ouders moeten
instrueren...
De verkeer8opvoeding-in-het-gezln
ter hand nemen zag de heer De Ja
ger als een zeer belangrijke taak
van de gezinshoofden. De verkeers-
brigadiertjes noemde de inspecteur
zeer nuttig, omdat zij in de onder
wijsvernieuwing passen; het is een
stukje zelfwerkzaamheid. Zodoende
wordt ook verantwoordelijkheid voor
anderen bijgebracht. En dat is juist
iets, wat men zo mist in het verkeer.
Aan de motorisering schijnt voor
alsnog geen eind te komen, zo ver
volgde spreker, daarom zal men
vooral tijdig met het geven van ver-
keersonderwijs moeten beginnen.
Niet in de vijfde of zesde klas van
de lagere school, maar eigenlijk al
op de kleuterschool. Voor de V.V.H.-
dames zag spreker een taak wegge
legd bij het stimuleren van school
besturen, acties en verenigingen. Hij
vroeg zich daarbij af, of in de toe
komst de verenigingen nog niet
meer ingeschakeld moeten worden.
„Een andere taak, die voor U weg
gelegd is, is uw invloed op de huis
genoten een vrouw heeft een gro
te invloed". Na deze interessante
uiteenzettingen en suggesties werd
een tweetal verkeersfilms vertoont,
„Carolientje" een aantrekkelijke Ne
derlandse rolprent over de rechten
en plichten van de voetganger en
de Amerikaanse „And then there
were four..." waarin op realistische
wijze een verkeersongeval, met alle
nare gevolgen voor de nabestaan
den is verfilmd.
Mevrouw De Casembroot, die de
spreeksters van de morgenbijeen
komst ook reeds een herinnering had
gegeven, bood de heer De Jager een
Zeeuws souvenir aan. Zij bracht in
haar slotwoord onder meer dank
aan de directrice van de huishoud
school, mej. J. M. Stolk, wier leer
lingen deze dag het serveren van
koffie en thee voor hun rekening
VAN VROEGER EN NU
Thoolse plattelandsvrouwen vieren
25-jarig bestaan
Vandaag feest met
gevarieerde revue
VANDAAG VIERT de afdeling
Tholen van de Nederlandse bond
van plattelandsvrouwen feest.
Want deze week is het 25 jaar ge
leden, dat een twintigtal dames in
St.-Maartensdijk overging*-» tot de
oprichting van een gewestelijke af
deling Tholen en St.-Philipsland.
Dat was op 8 november 1932, twee
jaar nadat de landelijke bond in
Utrecht werd opgericht en één jaar
na de oprichting van de provinciale
afdeling van de bond Tholen en St.-
Philipsland was de eerste Zeeuwse
gewestelijke afdeling.
Op 30 maart 1934 scheidde St.-
Philipsland zich af, om met 29 da
mes een aparte afdeling te vormen.
De afdeling Tholen bleef toen over
met 46 leden. Nu, na 25 jaar telt het
gewest Tholen 275 leden. Hoewel dit
aantal nog steeds een stijgende lijn
heeft, stemt het toch niet geheel tot
tevredenheid: het betekent namelijk
dat slechts 4 van alle Thoolse da
mes lid van de bond is en dat is
veel te weinig! Overigens kijken de
leden van deze actieve afdeling met
voldoening terug op hun kwart eeuw
bondsgeschiedenis. De gewestelijk
presidente, mevrouw D. Kugel-Swart
uit Poortvliet vertelde ons deze ge
schiedenis in.het kort. Zij legde hier
bij vooral de nadruk op de verschil
len in het bondsleven tussen vroe
ger en nu.
Vroeger, ten tijde van de oprich
ting, bestond het bestuur uit 5 da
mes, waarvan één St. Philipslandse.
Thans telt het bestuur van de ge
westelijke afdeling Tholen 8 dames
(van elk aangesloten dorp één, plus
een vaste secretaresse-penningmees-
teresse) en één dame, die de functie
vervult van contactpersoon tussen
de gewestelijke afdeling en het pro
vinciaal bestuur. De afdeling, die bij
de oprichting veel steun ondervond
van de Z.L.M., onderhoudt thans nog
prettige contacten met deze organi
satie.
Voor de oorlog was het voornaam
ste doel van de bond om de dames
voor te lichten op de terreinen van
slachten, breien en het bondsleven.
In de crisistijd had het gewest Tho
len vier bijeenkomsten per jaar.
Toen Seiss-Inquart in 1944 een N.S.
B.-dame in het hoofdbestuur van de
plattelandsvrouwenbond wilde, dook
de organisatie in haar geheel onder.
Vele secretaressen verscheurden de
notulen. In 1945 werd in Tholen
weer een bestuur gekozen, dat toen
begon aan een periode van opbouw
tot .1950. In deze tijd begon de
ThoèBse afdeling meer en meer een
schakel te vormen van d» grote we
reldketen. Een deel van de contribu
tie gaat nog steeds onder het motto
„vriendschapsstuivertje" naar het
hoofdbestuur van de wereldorganisa
tie, de A.C.W.W., die momenteel on
geveer vijf milpoen leden telt. Ook
dit stuivertje draagt mee tot de hulp
aan onderontwikkelde gebieden.
De landelijke bond telt 50.000 le
den, verdeeld over niet minder dan
600 plaatselijke afdelingen, waarvan
Tholen wellicht één van de actiefste
is. In de watersnoodtijd en ook later
is men op Tholen buitengewoon ac
tief geweest. Er worden zeer veel
cursussen gegéVen en mevrouw Ku-
gel, die thans reeds vijf en half jaar
lang presidente is, zei: i,De voorlich
ting blijwf, want je moet bij blijven
Zo is er onlangs een uit drie lessen
bestaande cursus gegeven over „wo
ninginrichting". Dit is heel begrijpe
lijk als men ziet hoeveel nieuwe hui
zen er de laatste tijd op Tholen zijn
verrezen. „Verder mogen wij de be
jaardenzorg niet uit het oog verlie
zen, dat wordt een nieuwe taak voor
ons". v
Tegenwoordig zijn er gezinsavon
den in elke aangesloten plaats, avon
den dus, waaraan praktisch het hele
gezin meewerkt. Er is een geweste
lijk plattelandsvrouwenkoortje en
sinds tien jaar houdt men ook kin
dermiddagen, speciaal voor de kinde
ren van de leden.
Kortom, de Thoolse afdeling leeft
in de 25 jaar van haar bestaan
uitermate goed werkt verricht.
De feestbijeenkomst van vanavond
in het Holland-Huis te Scherpenisse
zal de kroon op het jubileum zetten.
Mevrouw KugeUSwart zal spreken
over „25 jaar bondsgeschiedenis" en
na de pauze zal een zeer gevarieerd
programma worden afgewerkt. Een
programma met zang, dans, sket
ches en muziek. Als bijzondere at
tractie zal „Het ballet van het lage
eiland" zijn medewerking verlenen.
Zij hadden geen haast...
H Met de gemeenteraad van St.
H Jansteen ging er dinsdag lets n
E mis. Deze zou die middag om
H twee uur „in openbare verga-
E dering bijeenkomen", zoals dat
E heet. Alles was geregeld en
burgemeester Reuser had de s
H voorzittershamer als het wa- e
H re al in zijn hand, toen de eer- e
E ste raadsleden binnentraden.
E Tot er op een gegeven mo- s
H ment vijf van de elf heren
aanwezig waren. Drie van de
zes nog afwezige leden hadden
M bericht van verhindering ge- E
zonden, nu was het wachten e
E dus nog op de andere drie. j§
H Maar omdat die niet versche-
nen, heeft men de vergadering
moeten afgelasten ..iets wat in E
St. Jansteen om een dergelij-
E ke reden nog nooit was voor-
M gekomen. Later arriveerden
de drie heren tóch nog in de
E raadszaal, maar toen was het
H te laat...
lllllllllllllllllllllll!llilllllllllllfllllllllll!l!l!llllllllllllll!llllllllll!lllllllll
P. G. v. d. Weele voor
de radio
In de rubriek „Uit het bedrijfsleven"
spreekt de nieuwe voorzitter van de
Koninklijke Nederlandse Midden
standsbond, de heer P. G. v. d. Weele
te Colijnsplaat hedenmiddag don
derdag van 12.5013.00 uur over
de zender Hilversum II (298 meter)
over het onderwerp: „Nieuwe be
zems".
HOGE STRAFFEN EN BOETES
Metselaar uit Hulst kreeg twee maanden
De economische politierechter te Middelburg, mr. P. van Empel, heeft dins
dagmorgen in de eerste van de drie behandelde smokkelzaken de metse
laar P. J. S. uit Hulst veroordeeld tot een gevangenisstraf van tivee maan
den, overeenkomstig de els van de officier van justitie, mr. Ph. M. Sehen-
kenberg van Mierop. Op 5 december jl. had S. in Nieuw Namen met een
auto 500 kg roomboter over de grens gesmokkeld. Belgische douaniers
hadden een auto zien aankomen over de Heerestraat, en aangezien dit een
verboden straat is, hadden, zij de chauffeur gelast te stoppen. Deze gaf
daar echter geen gevolg aan en reed door totdat hij „oog in oog" kwam te
staan met een grote autobus, die midden op de straat keerde.
De chauffeur moest toen noodge
dwongen stoppen, maar voordat de
douaniers bij hem waren, was hij uit
de wagen gesprongen en gevlucht.
Een der Belgische douane-beambten,
die als getuige gehoord werd, kon de
chauffeur goed beschrijven en in een
foto van hem herkende hij S. Dit
was ook het geval bij een andere
Belgische douanier. S. ontkende ech
ter iets met de zaak te maken te
hebben.
De officier achtte door de getuigen
verklaringen bewezen, het geen S.
ten laste was gelegd. Mr. Schen-
kenberg stipte aan, dat deze ver
dachte voortdurend aan het smokke
len is en gezien de voorgeschiedenis
achtte de officier de vrees voor her-
Over niet al te lange tijd zullen
de bewoners van Ouwerkerk de nieu
we dorpstoren weer „binnen" kun
nen zetten. Volgens de overlevering
hebben zij dit met de oude toren ook
gedaan met de bedoeling de toren
te beschermen tegen de invloeden
van regen en wind. De nieuive to
ren, die in de plaats komt van de
door de Duitsers in 191/5 opgeblazen
toren, hoopt men voor de winter
voor het grootste deel gereed te heb
ben.
De toren wordt geheel opgetrok
ken uit metselsteen, op verschillende
plaatsen onderbroken door lagen na
tuursteen. De totale lengte zal onge
veer 39 meter worden. Twee over
blijfselen van de oude toren zullen
de nieuwe completeren, de grote ko
peren iveerhaan, die indertijd tussen
de brokstukken van de oude toren
terug gevonden werd, en de op de
voorgrond van de foto staande 1200
kg wegende luiklok, die na het „or
ganiseren" door de Duitsers door het
personeel van gemeentewerken in
Groningen van een zekere ,^mel-
tingsdood" werd gered.
Op deze bronzen klok die histo
rische waarde heeft, staan in reliëf
vermeld de woorden: „Salvator is
my den naeme gegheven als men
M duizendvant bescreven in
CCCCC (vijfhonderd) jaer naer ons
Heeren doodt".
t Was Peter Waghovens, die my te
Mechelen goot.
V.V.V. voor de Braakman.
Naar wij vernemen is tijdens een
woensdag door de belanghebbenden
in Philippine gehouden bijeenkomst
in principe besloten tot de oprich
ting van een „V.V.V. De Braakman"
met afdelingen in de gemeenten
Biervliet, Hoek en Philippine. Op 8
januari a.s. zal een definitieve op
richtingsvergadering worden gehou
den.
In „Hotel Wiskerke" te Philippi
ne kwamen woensdag burgemeesters
en vertegenwoordigers uit de mid
denstand uit de drie „Braakman
gemeenten" bijeen om te beraadsla
gen over de voor de Braakman als
recreatiegebied lé voeren propagan
da. Teneinde dit gebied als zodanig
tot ontwikkeling te brengen besloot
men tot oprichting van een V.V.V.
voor de Braakman. Zoals bekend,
was reeds eerder door de gemeenten
Hoek, Biervliet en Philippine een ge
meenschappelijke regeling aanvaard,
ontworpen door de „Braakmancom
missie", die bestaat uit vertegen
woordigers van de P.PJD. in Zeeland,
de Domeinen, V.V.V. en de drie
Braakman-gemeenten, onder voor
zitterschap van ir. G. P. M. Diköt-
ter, lid van Gedep. Staten.
35. Als door de bliksem ge
troffen staarden Kappie en
Professor Jodelahitl de hut
in, waarin zij enige tijd ge
leden de schatkist hadden
zien staan. Nergens was een
spoor van de kist te ont
dekken!
„Wel. alle getaande zee-
kakelobbesen!" riep Kappie
op een toon van opperste
verbazing. „Ik kan mijn
ogen nauwelijks geloven.
Ziet U dat, professor? Die
sakkerse kist is verdwe
nen!"
„Der toppunll!" kreet de
geleerde verontwaardigd.
„Hoe is dit dan toch mo
gelijk, heer kapltain? Dit
spot met alle wetenschap,
niet?"
Op het gezicht van de
Maat stond diepe conster
natie te lezen.
„Zie je nu wel dat het
hier niet pluis is?" jam
merde hij. „Ik heb het nog
zo gezegd, maar niemand
wil mij ooit geloven. We
hadden er nooit aan moeten beginnen. Dit schip
is behekst. Laten we teruggaan. De bemanning van
die GROENE DRAECK is niet voor mets..
»Hou op met dat gemekker over die bemanning",
onderbrak Kappie hem boos. „Er moet een natuur-
UJke verkla in voor de verdwijning van de
kist. Zo'n ding loopt niet op eigen houtje de deur
uit". De kleine gezagvoerder keek peinzend de
hut rond.
„Wwat is d....dat nou weer?" stamelde de
Maat verder. „Kkijk eens naar die d ...deur.
Met trillende vinger wees hij naar de deur in een
der wanden van de hut; die'deur bewoog langzaam
heen en weer....
haling zeker niet ongegrond. Mr.
Schenkenberg eiste een onvoorwaar
delijke gevangenisstraf van twee
maanden met onmiddellijke inhech
tenisneming.
De raadsman van S„ mr. P. C.
Adriaanse, merkte op. dat het wel
bewezen is. dat S. in België geweest
is maar niet dat hij de boter uitge
voerd heeft van Nederland naar Bel
gië.
De eerste douane verklaarde echter,
dat hij S. de grens had zien overrij
den. Mr. van Empel achtte verdach
te eveneens schuldig aan deze boter
smokkel.
In de tweede smokkelzaak stond
S. opnieuw terecht, nu tezamen
met drie anderen. Het waren de
winkelier C. F. de N. uit Hulst
(die niet aanwezig was), de op
perman E. C. van den B. uit Hon-
tenisse en de landbouwer B. P.,
eveneens uit Hontenisse. Teza
men hadden zij meegewerkt aan
de smokkel van 3 maal 900 en 1
maal 1000 kg boter naar België.
Goed winstje
S. die 't tenlaste gelegde in deze zaak
toegaf, had de smokkel uitgelokt
door de winkelier een goed winstje
te beloven, wanneer hij de boter le
verde. S. bestelde dus in totaal 3700
kg boter, die hij de eerste keer on
derbracht in de stal en de bergplaats
van Van den B. (2700 kg) en de
tweede maal voorlopig „opsloeg" in
de schuur van P. (het resterende
deel). Tijdens de laatste transactie
werd er juist gecontroleerd door de
douane. De heren liepen tegen de
lamp, waarna ook de rest van de
smokkel uitkwam.
P. verklaarde in het geheel geen
boter gezien te hebben. Aan de
douane had hij evenwel verteld,
dat hem 50 beloofd was indien
de „handel" inderdaad geschiedt
zou zijn. Van den B. wilde er wel
wat bijverdienen, omdat hij door
enkele hoge geldboetes wegens
dronkenschap wat contanten ge
bruiken kon.
De officier van justitie eiste tegen
S. een onvoorwaardelijke gevange
nisstraf van 34 dagen met aftrek.
Daar deze verdachte reeds 34 dagen
in voorarrest gezeten heeft, behoeft
hij dus thans alleen .nog maar de
straf uit de eerste zaak uit te
zitten. B. hoorde een voorwaardelij
ke gevangenisstraf eisen van 1
maand met een proeftijd van 3 jaar,
alsmede een geldboete van 25 of 5
dagen, tegen Van den B. werd 3 we
ken voorwaardelijk met 3 jaar
proeftijd geëist en 40 of 8 dagen
en tenslotte tegen De N., die volgens
de officier wel het meest aan deze
smokkel verdiend zal hebben, 1
maand voorwaardelijk, eveneens met
3 jaar proeftijd, alsmede een geld
boete van 1000, subs 3 maanden.
De politierechter vonniste voor al
deze vier verdachten conform de eis
van de officier.
Vervolgens stonden terecht de depot
houder P. Th. L. uit Clinge en zijn
plaatsgenoot, de vlasser C. F. S. Op
15 mei hadden zij getracht om met
een auto 500 kg boter over de grens
te brengen. L. verklaarde, dat deze
boter echter voor de handel bestemd
was. Wel had hij met een auto een
klant in Sint-Janstecn bezocht, nldu3
vertelde, hij. Een der grenskommie-
zen had de auto in de gaten gehou
den. Hij verklaarde, dat de auto niet
naar Sint-Jansteen, maar in de rich
ting van Capellebrug gereden was.
In die buurt was hij het spoor bijs
ter geraakt, maar andere kommie
zen hadden de 500 kg boter aange
troffen op de boerderij van de vlas
ser S.
De officier achtte bewezen, dat de
boter voor de smokkel vervoerd was.
Mr. Schenkenberg noemde L. één
van de grootste aanstichters in
smokkelzaken. hoewel hij altijd op
de een of andere listige manier aan
de douane weet te ontsnappen. De
officier eiste een gevangenisstraf
van 2 maanden tegen L. en een ge
vangenisstraf van twee weken tegen
S., plus verbeurdverklaring van de
boter.
Bewijs zwak
De raadsman, mr. P. C. Adriaanse,
noemde het bewijs in deze zaak
zwak. Het zal tenslotte bewezen
moeten worden, dat L. inderdaad de
boter neergelegd en bezorgd heeft
bij S. In een uitvoerig pleidooi
schetste mr. Adriaanse de gang van
zaken en kwam tot de conclusie, dat
er wel met de 500 kg boter „ge
scharreld" is, maar niet door L. Plei
ter achtte zoveel twijfelgevallen
aanwezig, dat hij op vrijspraak aan
drong.
Mr. van Empel dacht er echter an
ders over en achtte bewezen, dat de
boter voor smokkel bestemd was. „L.
leeft van de smokkel en dat weet hij
net zo goed als ik", verklaarde de
politierechter, die L. tot een onvoor
waardelijke gevangenisstraf veroor
deelde van zes weken. Ook S. achtte
mr. Van Empel strafbaar, temeer,
daar hij een strafblad heeft zo zwart
als roet. S. werd dan ook veroor
deeld tot een geldboete van 150 of
30 dagen met verbeurdverklaring
van de boter.
