L
1500°C
FOCKINK
BRUID
Radio-bezitter „bestuurt" zijn
toestel met steeds meer knoppen
£sso
MET ESSO BENT U BETER UIT!
STEMMEN UIT DE KERKEN
BESSEN VAN
UK BOUPIM
At
PROVINCIALE YBET7W8B COURANT
ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1957
FIRATOi ELECTRONICA-TENTOONSTELLING
P.T.T. wil-met draadomroep-nu
ook grammofoonversterkers verhuren
In het Amsterdamse R.A.I.-gebouw wordt tot en met 26 september onder
de naam „FIrato" voor de achtste maal een grootse tentoonstelling gehou
den van televisie, radio, draadomroep, grammofoonplaten, bandrecorders en
nog veel produkten der elektronica meer. Van jaar tot jaar verbetert de
techniek en de toestellen worden steeds volmaakter. Toch rou men nauwe
lijks kunnen zeggen, dat de klank van al die „luister-toestellen" heel veel
beter Is geworden. Want de weergavekwaliteit van de moderne radiotoestel
len bjjvoorbeeld, was de laatste jaren reeds zo enorm opgevoerd, dat alleen
nuance-verschillen nog mogelijk zijn bij de nieuwere typen. Maar die ver
schillen zijn er dan ook wel: bijvoorbeeld het ophalen van „spraak", „jazz",
„orkest", waarbij de eigenaar met vele knoppen al deze mogelijkheden kan
„besturen".
Over het uiterlijk van de radiotoe
stellen Is nog wel net een en ander te
zeggen. Braun trok twee jaar geleden
ds stoute schoenen aan met lichte mo
derne meubels. Dit jaar is de moder
ne vormgeving en kleur echter wel
sterk naar voren gekomen. Er was
bijvoorbeeld een collectie Zweedse
radio-toestellen, die weliswaar nog
niet gerangschikt kunnen worden on
der de super-moderne vormgeving,
maar die toch heel wat beter in mo
derne interieurs zullen passen dan de
donkergekleurde toestellen, compleet
met gouden randje. Aantrekkelijk
waren ook de langgerekte, horizon
tale typen, die minder pompeus aan
doen dan de grote vierkante kasten.
T elevisie
Aan t.v.-toestellen vanzelfsprekend
geen gebrek op deze tentoonstelling.
Beslist nieuw zijn de draagbare ont
vangers, natuurlijk met een betrekke
lijk klein scherm, maar toch heel goed
van beeld.
De 68 centimeter beeldbuis, waar
over we al eerder melding maak
ten, was nu ook te zien. Maar het ls
de vraag of deze apparaten wel in
de directe sfeer van de particuliere
koper liggen. Men moet wel over
Pye maakte dit draagbare tele
visietoestelwaarvan U hier 't
interieur niet.
een „zaal van een hulskamer" be
schikken om dit toestel te plaatsen,
want voor een flatkamertje is het
beeld echt te groot. Café's, restau
rants, militaire can tines en ook sa
natoria zullen er meer aan hebben.
Verder is er dan bij vrijwel alle mer
ken een streven het front van de toe
stellen kleiner te maken door de knop
pen opzij, van boven of zelfs van on
deren te plaatsen. Niet nieuw is het
streven om combinatiemeubelen uit
te brengen, waarin radio, t.v.-ontvan-
ger, grammofoon en eventuele band
recorder zijn ingebouwd. Wel waren
er heel wat meer dan vorig jaar.
Draadomroep
In een bijzonder aantrekkelijke
stand tracht de P.T.T. luisteraars te
overtuigen van de inderdaad voortref
felijke kwaliteit van de draadomroep.
Zelfs ls nu ook de mogelijkheid ge
opend de elektrische grammofoon
(pick-up) aan te sluiten op de draad
omroep. Een bijzonder goede gedach
te, al zjjn we ervan overtuigd, dat de
radiohandelaren er anders over zul
len denken. Overigens: dit is in de
maak, maar de bestedingsbeperking
staat de levering op ruime schaal
voorlopig nog in de weg.
Grammofoonplaten
Voor de grammofoonplatenllefheb-
bers was er ook wel het een en ander.
En vooral voor de verzorging van de
platen was er wel iets te koop. De ge
prepareerde doeken voor l.p.-platen
en de borsteltjes voor 78-toeren pla
ten zjjn al niet nieuw meer. Nieuwer
ls de „dust-bug", een vederlicht bor
steltje, dat als een baanvegertje voor
uw toonopnemer uit over de plaat
danst.
En er zijn nog meer hulpmiddelen
voor de siytagebestrijdlng. Zo is er
een moderne verstuiver bus met
vloeistof die de platen 3 maanden
stofafstotend maakt. Verder zijn er
piepkleine balansjes voor het meten
van de naalddruk en zelfs een water
pasje om te kunnen zien of de draai
tafel wel nauwkeurig horizontaal
staat.
De grammofoons van vrijwel alle
merken zyn nu uitgerust met vier
snelheden. Eén fabrikant kwam vier
jaar terug met die vier snelheden en
de anderen moesten toen wel mee
doen. Maar nog altijd ook op deze
„FIrato" niet zijn er geen 16-toe-
renplatenen er zullen er waar
schijnlijk ook geen komen.
Mr. Cals voorstander van
R'damse nevenfaculteit.
Economische Hoogeschool te Rotter
dam uitgebracht, door de voorzitter
van de docentenvergadering, dr. H. J.
Flleringa, wordt allereerst melding
gemaakt van een schrijven van de mi
nister van O. K. en W., waarin deze
zegt er zich mee te verenigen, dat de
status van do stichting in dier voege
wordt gewijzigd, dat het mogelijk
wordt een aantal buitengewone hoog
leraren aan een te Rotterdam te ves
tigen nevenfaculteit te verbinden.
Er worden nu plannen uitgewerkt
met volle instemming van het curato
rium en van de gehele medische fa
culteit van de Utrechtse universiteit.
Het is, zo zei dr. Flleringa. de wens
van de minister, dat verschillende de
tails nader worden geregeld door on
derlinge besprekingen, waaraan mo-
feiyk ook door afgevaardigden van
e Leidse medische faculteit zal wor
den deelgenomen.
In Uw auto heerst een temperatuur van
IB
In de motor treden krachten op, waarvan de
man achter het stuur zich zelden rekenschap
geeft.
Bij een snelheid van 100 km per uur gaan de
zuigers iedere minuut 3000 4000 maal op en
neer. In de verbrandingskamers worden daarbij
temperaturen ontwikkeld tot 1500" C, die uiter
aard de metaal delen ook niet koud laten.
Een miniem oliehuidje, wan minder dan 6/100 mm
dikte, moet de zuigers en de zuigervoeringen
beschermen. Dat oiiehuidje moet die razend
snelle beweging en een enorme hitte weerstaan,
uren lang.
Deze extra zwaar belaste punten in de motor
hebben extra bescherming nodig. Die extra
bescherming biedt u ESSO EXTRA MOTOR OIL
(in het gouden blik).
ESSO EXTRA MOTOR OIL
VOOR EXTRA BESCHERMING
Een complete set
van twee multi-
grade motoroliën
10 W- 20W- 30
20 W- 30 - 40
Perfect* smering bi] alle be
ef ri|fstemperaturen
want Eseo Extra Motor Oil reageert in
de nog koude motor als een dunne olie,
bij hogere motortemperaturen als een
dikkere olia
Ongekende slijtageweerstand
Reinigend vermogen
Uitgebalanceerde „dopes" geven aan
Esso Extra Motor Oil deze bijzondere
„motorsparende" kwaliteiten.
(Slot van pag.' 3)
den die er direct by betrokken zyn.
Deze twee eerste hoofdstukken zyn
meer algemeen van aard. In de vol
gende wordt de kerk er direct by be
trokken en komen de vragen aan de
orde naar de kerkeiyke en pastorale
verantwoordelykheid voor de tydely-
ke vestigingen die nodig zyn daar,
waar Delta-werken worden uitge
voerd; wat er aan bepaalde verschyn-
selen te verwachten is en de taak van
de kerkeiyke gemeente. Het laatste
hoofdstuk geeft dan eem slot-conclu-
sie. Over de technische mogeiykheden
en over hetgeen economisch verant
woord is, is reeds zeer veel gezegd en
geschreven. Daarover zyn we „reeds
vrij ver geïnformeerd". „Des te moei
lijker wordt een juiste oriëntering
omtrent de sociale en menselijke vra
gen, die ons brengen op het gebied
van de geestelyke problematiek".
Drie-Eilandenplan
In eerste instantie, is voor onze pro
vincie belangryk het Drie-eilanden
plan. Het rapport echr|jft daarover
dat, als gevolg van deze werken, op
korte termyn „enkele sociale reper
cussies (weerslagen) zullen tre
den". Veere wordt afgesloten van de
open zee, waardoor deze plaats „een
ernstige economische en sociale
shock ondergaat". De arbeidskrach
ten van Noord-Beveland zullen wor
den ingeschakeld „op een grotere in
dustriële arbeidsmarkt". Op dit ei
land is te verwachten „een stuk so
ciaal toerisme". Verder zal er een
1 andaanwinst zyn en komt er moge
lijk een proefbassin voor de oester
cultuur. In leder geval zullen de
kerkelijke gemeenten die hier liggen,
geconfronteerd worden met belang
rijke „structuurveranderingen". Aan
geraden wordt, dat er een werkver
band kome tussen de by het Drle-
eilandenplan betrokken hervormde
gemeenten, om zich gezamenlyk te
bezinnen op de dingen die komen zul
len.
Wat is de bedoeling van deze kerke
lijke publicatie over de betekenis van
de Delta-werken? In het algemeen
kunnen we zeggen: dat de kerkera
den en gemeenten enigszins weten
wat er gaat gebeuren en dat hun dui-
deiyk moet wezen dat er hier voor
hen een taak ligt. Een kefrk moet
niet alleen oog hebben „voor het zie-
leheil van de enkele mens", maar zij
moet zich ook betrokken weten met
datgene wat in heel de samenleving
gebeurt.
In grote delen van onze provincie
hebben we de herverkaveling beleefd.
Zo langzamerhand begint het ieder
duidelijk te worden dat deze meer be
tekent dan een andere en betere in
deling van het land. Een steeds ver
der gaande mechanisatie van de land
bouw is hierdoor mogelyk gemaakt.
Daardoor komen er heel wat arbeids
krachten vry en nu reeds staan ve
len voor de vraag wat zij moeten
gaan doen.
Met die herverkaveling hangen
vragen samen die door sommigen
voorzien zijn, maar die zo in het al
gemeen te weinig aandacht hebben
gehad. Zo zullen er ook allerlei vra-
g-en opkomen by de uitvoering van
ae Deltawerken. De bedoeling is dat
men in de kerk zich hierop gaat be
zinnen. „Wij zouden hierbij in het bij
zonder op coördinatie van het kerke
lijk beleid en het kerkelijk handelen
willen aandringen". In ieder geval
zal aandacht moeten worden besteed
aan een goede beroepsvoorlichting.
In november zal er een conferentie
zijn, waartoe <lo kerkeraden van do
gemeenten die by het Deltaplan be
trokken zyn, zullen worden uitgeno
digd, om gezamenlijk te overleggen
wat hun te doen staat. Het mag ver
wacht worden dat z.y het belang van
deze samenspreking zullen inzien,
terwille van de toekomst van hun ei
gen gemeenten. H.
Advertentie
De beste besser
f 7.15 per literkruik
Va» en oóoz
Maurits Dekken Amsterdam
bij gaslicht
„Amsterdam bij gaslicht" door
Maurits Dekker, dat onlangs is ver
schenen als Prisma-boek, is een wel
heel grote tegenstelling tot zijn werk
uit 1949: „De wereld heeft geen
wachtkamer". „De wereld heeft geen
wachtkamer" is een verbitterd ver
haal, in de sfeer van deze tijd en
zonder enige weemoed geschreven.
In „Amsterdam bij gaslicht" daaren
tegen vertelt Dekker grappige voor
valletjes en typerende gebeurtenis
sen uit het oude Amsterdam. De
schrijver, die er zélf is geboren, kent
die stad door en door. Aan het eind
van de vorige eeuw en het begin van
deze, toen onze hoofdstad op de
drempel van een nieuwe tijd stond,
beleefde Maurits Dekker zijn
jeugd tussen de hoge herenhuizen
en de diepe, statige grachten. Het is
interessant om, geleid door deze au
teur, kennis te nemen van de vroe
gere gang van zaken in onze hoofd
stad. Dekker schrijft kleurig schil
derend en op vrolijke, tóch weemoe
dige toon. Onder meer passeren vele
grootheden op het gebied van kunst
en kleinkunst uit de oude tijd hier
de revue. Wij raden een ieder aan,
„Amsterdam bij gaslicht" te lezen.
Het boekje garandeert enige plezie
rige uren en men leert zijn hoofdstad
er beter door kennen.
FEUILLKT0M
door Margaret Malcolm
°V 3IC
„Zeker, kindlief." gaf Celia spijtig
toe, „maar je weet hoe het gaat, als
de mensen horen dat ze met een ver
pleegster te doen hebben. Of ze vertel
len Je, hoe hardvochtig verpleegsters
zijn en hoe slecht ze iemand in het
ziekenhuis hebben behandeld, of ze
delen je ln vertrouwen allerlei gruwe
lijke bijzonderheden over hun eigen
kwalen en ziekten mee. Neen, dank ie
wel! Als ik met vakantie ben, wil Ik
evenmin last van mijn baantje hebben
als andere mensen."
,,'t Lijkt wel, of je er genoeg van
hebt." merkte Janie pp.
„Neen, ik heb er niet genoeg van,
maar ik zou %vel willen, dat er zich
eens wat anders voordeed ik heb er
al over gedacht, particuliere verpleeg
ster te worden. Dan kom je overal en
ziet verschillende plaatsen en men
sen,'" vond Celia.
„Je kunt veel beter trouwen"
meende Janie, die het volgende ogen
blik snel opsprong en met de ademloos
geuite kreet: „Everett roept me!"
haastig verdween.
Celia ging weer in haar oude hou-
het huwelijk de beste oplossing voor
haar. Celia's. rusteloosheid? Als ze
jegens zichzelf eerlijk wilde zijn, wist
ze opperbest, hoeveel moeite 't haar
de laatste maanden had gekost, zich
met evenveel animo aan haar werk
te wijden als vroeger. Ze geloofde
wel, aat men tevreden over haar was,
maar zijzelf voelde zich allerminst
voldaan.
„Het begint me te vervelen," dacht
ze. „Misschien is het de moeite waard
eens als particuliere verpleegster te
beginnen."
En misschien zou ze in dat geval
ook meer gelegenheid krijgen, Vin te
ontmoeten. Per slot van rekening kon
ze altijd tussen haar verschillende
verplegingen wat rust nemen en be
hoefde ze niet, zoals in 't ziekenhuis,
het hele jaar aan één stuk door te
werken. Ze behoefde evenmin, zoals
sommige andere meisjes, bang te zijn
voor financiële risico's. Zowel zij als
Janie hadden enig geld geërfd ln
Janie's geval genoeg om als spelde-
geld te dienen wat haar betreft vol
doende om haar zekere vrijheid van
handelen te verschaffen. O, ze moest
het voor en tegen eens rustig over
denken
„Juffrouw Kelsall?"
Celia veerde plotseling omhoog. Ze
zag een lange man, een vreemde, op
haar neerkijken, zonder dat hij be-
fiaald verrukt over het schouwspel
eek. Terwijl ze hem harerzijds vlug,
met vrouwelijke opmerkingsgave, ga
desloeg, kreeg ze de indruk, dat hij er
weliswaar ongewoon donker en ern
stig uitzag, maar er toch iets grap
pigs in zijn blik, zijn gehele gelaats
uitdrukking, school. Zijn bruine, glad
de huid droeg alle tekenen van vol
maakte gezondheid en zijn slank, le
nig lichaam was daarmee allerminst
in tegenspraak. Zijn keurig gevorm
de, ietwat puntige oren stonden dicht
bil het hoofd, wat misschien tot het
ietwat grappige totaal-effect bij
droeg. Alles bij elkaar wel een knappe
manwanneer je het type waar
deerde. Celia deed het echter niet.
„Ja, ik ben Celia Kelsall," gaf ze
toe, heimelijk wensend, dat ze er wat
meer „conventioneel" zou hebben uit
gezien. De bezoeker had iets in zijn
optreden, dat haar min of meer uit
haar gewone doen bracht. Ze haastte
zich dan ook op te staan.
„Mijn naam Is Gregory Ravenscar,"
zei hij vormelijk.
„O, juist, maar dat verbaast me, want
u lijkt helemaal niet op uw broer,
vindt u wel?" glimlachte ze. En toen
antwoord uitbleef, ging ze aarzelend
voort: „Aardig dat u gekomen ls."
Hij bleef haar enigszins somber
aanstaren en zei toen zonder verdere
inleiding: „Ik wil met u spreken."
Celia sloeg verbaasd de wenkbrau
wen op. Ze was niet gewend, door
mannen lomp of onverschillig te wor
den bejegend en deze hier deed zowel
het een als het ander.
„Goed, gaat u zitten," zei ze lang
zaam.
Hij aarzelde en ze besefte met hei
melijke voldoening, dat ze hem in een
ietwat netelige positie had gebracht.
Vin had meer dan eens laten door
schemeren. dat zijn broer een dicta
toriaal aangelegd en onbuigzaam
heerschap was. Welnu, zo iemand
moest 'n zonnig plekje op 't goudgele
zand al een heel ongeschikte plaats
voor een ernstig onderhoud vinden.
Even de schouders ophalend, vol
deed hij een beetje tot Celia's te
leurstelling tamelijk welwillend
aan haar verzoek, waarop zij zich
naast hem liet neervallen.
„En, meneer Ravenscar?" vroeg ze
liefjes.
„Ik ben in Bendom bij mijn broer
geweest," begon hij zonder omwegen
„En hij heeft i
verloofd zijn."
Celia was op het punt hem tegen te
spreken, temeer daar de manier waar
op hij deze woorden had geuit wel een
beschuldiging leek, maar ze verander
de snel van mening. Ten slotte was
Vin meerderjarig en viel er op haar
niets aan te merken. Met welk recht
zou dit grimmig doende personage
zich er dan tegen verzetten
„Hebt u er bezweaar tegen, meneer
Ravenscar?" Informeerde ze beleefd.
„Zeker," antwoordde hij. de zware
wenkbrauwen fronsend. „Om te be
ginnen, kennen u en mijn broer el
kaar, naar 't schijnt, nog maar een
week of twee."
„Overmorgen drie weken," verbe
terde ze, met opzet een tikje drome
rig, wat Gregory niet ontging.
„Ik neem dus aan, dat u erg
gehecht is aan mijn broer?"
„Hij zegt met opzet niet „verliefd
op," bedacht ze snel. „Ik ben be
nieuwd. waarom?" „Ja, dat ben ik,"
zei ze harop.
„Ondanks het feit, dat u weinig of
niets van hem afweet?"
't Gesprek begon Celia te verdrie
ten. Het begon op een verhoor te li j
ken en ze vond dat hij nodig tot de
orde moest worden geroepen. Zonder
ling genoeg kwam het niet bij haar
op, dat hij feitelijk precies zeï, wat
zijzelf reeds had gedacht.
Natuurlijk had ze hem ln enige
welgekozen woorden zijn congé kun.
nen geven. Als verpleegster wist je
wel met lui die vrijheden veroorloof-
Advertentie/
ONDERWIJZERSEXAMEN
Do kortite en voordeligste opleiding:
RESA-HILVERSUM
(fiekendo Schriftelijke Cursus)
ipringen.
nog, om welke reden dan ook, de ver
dere gang van zaken af.
„Ondanks het feit, dat u weinig of
niets van hem afweet?" herhaalde
hij.
Zuchtend sloeg ze de ogen neer.
„Men zegt, dat je iemand pas goed
leert kennen als je met hem getrouwd
bent," merkte ze peinzend op. „Vindt
u dat een beletsel
Hij nam schijnbaar geen notitie
van haar antwoord „negeren" wat
hij niet horen wilde, scheen zijn spe
cialiteit en ging voort met vragen.
„Werkt u voor de kost?"
Plotseling veranderde haar stem
ming. In plaats van ergernis kwam er
een soort roekeloosheid over haar en
als ze eerlijk tegenover zichzelf was
teweest, zou ze hebben toegegeven,
at deze man haar prikkelde als nie
mand dat ooit tevoren had gekund.
Misschien besefte ze het onbewust en
wrokte ze erover, want reeds nu nam
ze zich voor, hem vroeger of later de
baas te worden en te doen Inzien, hoe
voorbarig en onjuist zijn oordeelvel
ling was geweest.
„Op het ogenblik niet," antwoordde
ze, aldus met voorbedachte rade de
indruk wekkend, dat ze niet met va
kantie, maar buiten werk was.
Hij trok zijn donkere, welgevormde
wenkbrauwen op, zodat ze enigs
zin» onthutst constateerde, dat
zijn ogen een zeer ongebruikelijke
kleur hadden ze waren groen.
„U rust uit, nietwaar?"
(Wordt vervolgd)