L 1500°C FOCKINK BRUID Radio-bezitter „bestuurt" zijn toestel met steeds meer knoppen £sso MET ESSO BENT U BETER UIT! STEMMEN UIT DE KERKEN BESSEN VAN UK BOUPIM At PROVINCIALE YBET7W8B COURANT ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1957 FIRATOi ELECTRONICA-TENTOONSTELLING P.T.T. wil-met draadomroep-nu ook grammofoonversterkers verhuren In het Amsterdamse R.A.I.-gebouw wordt tot en met 26 september onder de naam „FIrato" voor de achtste maal een grootse tentoonstelling gehou den van televisie, radio, draadomroep, grammofoonplaten, bandrecorders en nog veel produkten der elektronica meer. Van jaar tot jaar verbetert de techniek en de toestellen worden steeds volmaakter. Toch rou men nauwe lijks kunnen zeggen, dat de klank van al die „luister-toestellen" heel veel beter Is geworden. Want de weergavekwaliteit van de moderne radiotoestel len bjjvoorbeeld, was de laatste jaren reeds zo enorm opgevoerd, dat alleen nuance-verschillen nog mogelijk zijn bij de nieuwere typen. Maar die ver schillen zijn er dan ook wel: bijvoorbeeld het ophalen van „spraak", „jazz", „orkest", waarbij de eigenaar met vele knoppen al deze mogelijkheden kan „besturen". Over het uiterlijk van de radiotoe stellen Is nog wel net een en ander te zeggen. Braun trok twee jaar geleden ds stoute schoenen aan met lichte mo derne meubels. Dit jaar is de moder ne vormgeving en kleur echter wel sterk naar voren gekomen. Er was bijvoorbeeld een collectie Zweedse radio-toestellen, die weliswaar nog niet gerangschikt kunnen worden on der de super-moderne vormgeving, maar die toch heel wat beter in mo derne interieurs zullen passen dan de donkergekleurde toestellen, compleet met gouden randje. Aantrekkelijk waren ook de langgerekte, horizon tale typen, die minder pompeus aan doen dan de grote vierkante kasten. T elevisie Aan t.v.-toestellen vanzelfsprekend geen gebrek op deze tentoonstelling. Beslist nieuw zijn de draagbare ont vangers, natuurlijk met een betrekke lijk klein scherm, maar toch heel goed van beeld. De 68 centimeter beeldbuis, waar over we al eerder melding maak ten, was nu ook te zien. Maar het ls de vraag of deze apparaten wel in de directe sfeer van de particuliere koper liggen. Men moet wel over Pye maakte dit draagbare tele visietoestelwaarvan U hier 't interieur niet. een „zaal van een hulskamer" be schikken om dit toestel te plaatsen, want voor een flatkamertje is het beeld echt te groot. Café's, restau rants, militaire can tines en ook sa natoria zullen er meer aan hebben. Verder is er dan bij vrijwel alle mer ken een streven het front van de toe stellen kleiner te maken door de knop pen opzij, van boven of zelfs van on deren te plaatsen. Niet nieuw is het streven om combinatiemeubelen uit te brengen, waarin radio, t.v.-ontvan- ger, grammofoon en eventuele band recorder zijn ingebouwd. Wel waren er heel wat meer dan vorig jaar. Draadomroep In een bijzonder aantrekkelijke stand tracht de P.T.T. luisteraars te overtuigen van de inderdaad voortref felijke kwaliteit van de draadomroep. Zelfs ls nu ook de mogelijkheid ge opend de elektrische grammofoon (pick-up) aan te sluiten op de draad omroep. Een bijzonder goede gedach te, al zjjn we ervan overtuigd, dat de radiohandelaren er anders over zul len denken. Overigens: dit is in de maak, maar de bestedingsbeperking staat de levering op ruime schaal voorlopig nog in de weg. Grammofoonplaten Voor de grammofoonplatenllefheb- bers was er ook wel het een en ander. En vooral voor de verzorging van de platen was er wel iets te koop. De ge prepareerde doeken voor l.p.-platen en de borsteltjes voor 78-toeren pla ten zjjn al niet nieuw meer. Nieuwer ls de „dust-bug", een vederlicht bor steltje, dat als een baanvegertje voor uw toonopnemer uit over de plaat danst. En er zijn nog meer hulpmiddelen voor de siytagebestrijdlng. Zo is er een moderne verstuiver bus met vloeistof die de platen 3 maanden stofafstotend maakt. Verder zijn er piepkleine balansjes voor het meten van de naalddruk en zelfs een water pasje om te kunnen zien of de draai tafel wel nauwkeurig horizontaal staat. De grammofoons van vrijwel alle merken zyn nu uitgerust met vier snelheden. Eén fabrikant kwam vier jaar terug met die vier snelheden en de anderen moesten toen wel mee doen. Maar nog altijd ook op deze „FIrato" niet zijn er geen 16-toe- renplatenen er zullen er waar schijnlijk ook geen komen. Mr. Cals voorstander van R'damse nevenfaculteit. Economische Hoogeschool te Rotter dam uitgebracht, door de voorzitter van de docentenvergadering, dr. H. J. Flleringa, wordt allereerst melding gemaakt van een schrijven van de mi nister van O. K. en W., waarin deze zegt er zich mee te verenigen, dat de status van do stichting in dier voege wordt gewijzigd, dat het mogelijk wordt een aantal buitengewone hoog leraren aan een te Rotterdam te ves tigen nevenfaculteit te verbinden. Er worden nu plannen uitgewerkt met volle instemming van het curato rium en van de gehele medische fa culteit van de Utrechtse universiteit. Het is, zo zei dr. Flleringa. de wens van de minister, dat verschillende de tails nader worden geregeld door on derlinge besprekingen, waaraan mo- feiyk ook door afgevaardigden van e Leidse medische faculteit zal wor den deelgenomen. In Uw auto heerst een temperatuur van IB In de motor treden krachten op, waarvan de man achter het stuur zich zelden rekenschap geeft. Bij een snelheid van 100 km per uur gaan de zuigers iedere minuut 3000 4000 maal op en neer. In de verbrandingskamers worden daarbij temperaturen ontwikkeld tot 1500" C, die uiter aard de metaal delen ook niet koud laten. Een miniem oliehuidje, wan minder dan 6/100 mm dikte, moet de zuigers en de zuigervoeringen beschermen. Dat oiiehuidje moet die razend snelle beweging en een enorme hitte weerstaan, uren lang. Deze extra zwaar belaste punten in de motor hebben extra bescherming nodig. Die extra bescherming biedt u ESSO EXTRA MOTOR OIL (in het gouden blik). ESSO EXTRA MOTOR OIL VOOR EXTRA BESCHERMING Een complete set van twee multi- grade motoroliën 10 W- 20W- 30 20 W- 30 - 40 Perfect* smering bi] alle be ef ri|fstemperaturen want Eseo Extra Motor Oil reageert in de nog koude motor als een dunne olie, bij hogere motortemperaturen als een dikkere olia Ongekende slijtageweerstand Reinigend vermogen Uitgebalanceerde „dopes" geven aan Esso Extra Motor Oil deze bijzondere „motorsparende" kwaliteiten. (Slot van pag.' 3) den die er direct by betrokken zyn. Deze twee eerste hoofdstukken zyn meer algemeen van aard. In de vol gende wordt de kerk er direct by be trokken en komen de vragen aan de orde naar de kerkeiyke en pastorale verantwoordelykheid voor de tydely- ke vestigingen die nodig zyn daar, waar Delta-werken worden uitge voerd; wat er aan bepaalde verschyn- selen te verwachten is en de taak van de kerkeiyke gemeente. Het laatste hoofdstuk geeft dan eem slot-conclu- sie. Over de technische mogeiykheden en over hetgeen economisch verant woord is, is reeds zeer veel gezegd en geschreven. Daarover zyn we „reeds vrij ver geïnformeerd". „Des te moei lijker wordt een juiste oriëntering omtrent de sociale en menselijke vra gen, die ons brengen op het gebied van de geestelyke problematiek". Drie-Eilandenplan In eerste instantie, is voor onze pro vincie belangryk het Drie-eilanden plan. Het rapport echr|jft daarover dat, als gevolg van deze werken, op korte termyn „enkele sociale reper cussies (weerslagen) zullen tre den". Veere wordt afgesloten van de open zee, waardoor deze plaats „een ernstige economische en sociale shock ondergaat". De arbeidskrach ten van Noord-Beveland zullen wor den ingeschakeld „op een grotere in dustriële arbeidsmarkt". Op dit ei land is te verwachten „een stuk so ciaal toerisme". Verder zal er een 1 andaanwinst zyn en komt er moge lijk een proefbassin voor de oester cultuur. In leder geval zullen de kerkelijke gemeenten die hier liggen, geconfronteerd worden met belang rijke „structuurveranderingen". Aan geraden wordt, dat er een werkver band kome tussen de by het Drle- eilandenplan betrokken hervormde gemeenten, om zich gezamenlyk te bezinnen op de dingen die komen zul len. Wat is de bedoeling van deze kerke lijke publicatie over de betekenis van de Delta-werken? In het algemeen kunnen we zeggen: dat de kerkera den en gemeenten enigszins weten wat er gaat gebeuren en dat hun dui- deiyk moet wezen dat er hier voor hen een taak ligt. Een kefrk moet niet alleen oog hebben „voor het zie- leheil van de enkele mens", maar zij moet zich ook betrokken weten met datgene wat in heel de samenleving gebeurt. In grote delen van onze provincie hebben we de herverkaveling beleefd. Zo langzamerhand begint het ieder duidelijk te worden dat deze meer be tekent dan een andere en betere in deling van het land. Een steeds ver der gaande mechanisatie van de land bouw is hierdoor mogelyk gemaakt. Daardoor komen er heel wat arbeids krachten vry en nu reeds staan ve len voor de vraag wat zij moeten gaan doen. Met die herverkaveling hangen vragen samen die door sommigen voorzien zijn, maar die zo in het al gemeen te weinig aandacht hebben gehad. Zo zullen er ook allerlei vra- g-en opkomen by de uitvoering van ae Deltawerken. De bedoeling is dat men in de kerk zich hierop gaat be zinnen. „Wij zouden hierbij in het bij zonder op coördinatie van het kerke lijk beleid en het kerkelijk handelen willen aandringen". In ieder geval zal aandacht moeten worden besteed aan een goede beroepsvoorlichting. In november zal er een conferentie zijn, waartoe <lo kerkeraden van do gemeenten die by het Deltaplan be trokken zyn, zullen worden uitgeno digd, om gezamenlijk te overleggen wat hun te doen staat. Het mag ver wacht worden dat z.y het belang van deze samenspreking zullen inzien, terwille van de toekomst van hun ei gen gemeenten. H. Advertentie De beste besser f 7.15 per literkruik Va» en oóoz Maurits Dekken Amsterdam bij gaslicht „Amsterdam bij gaslicht" door Maurits Dekker, dat onlangs is ver schenen als Prisma-boek, is een wel heel grote tegenstelling tot zijn werk uit 1949: „De wereld heeft geen wachtkamer". „De wereld heeft geen wachtkamer" is een verbitterd ver haal, in de sfeer van deze tijd en zonder enige weemoed geschreven. In „Amsterdam bij gaslicht" daaren tegen vertelt Dekker grappige voor valletjes en typerende gebeurtenis sen uit het oude Amsterdam. De schrijver, die er zélf is geboren, kent die stad door en door. Aan het eind van de vorige eeuw en het begin van deze, toen onze hoofdstad op de drempel van een nieuwe tijd stond, beleefde Maurits Dekker zijn jeugd tussen de hoge herenhuizen en de diepe, statige grachten. Het is interessant om, geleid door deze au teur, kennis te nemen van de vroe gere gang van zaken in onze hoofd stad. Dekker schrijft kleurig schil derend en op vrolijke, tóch weemoe dige toon. Onder meer passeren vele grootheden op het gebied van kunst en kleinkunst uit de oude tijd hier de revue. Wij raden een ieder aan, „Amsterdam bij gaslicht" te lezen. Het boekje garandeert enige plezie rige uren en men leert zijn hoofdstad er beter door kennen. FEUILLKT0M door Margaret Malcolm °V 3IC „Zeker, kindlief." gaf Celia spijtig toe, „maar je weet hoe het gaat, als de mensen horen dat ze met een ver pleegster te doen hebben. Of ze vertel len Je, hoe hardvochtig verpleegsters zijn en hoe slecht ze iemand in het ziekenhuis hebben behandeld, of ze delen je ln vertrouwen allerlei gruwe lijke bijzonderheden over hun eigen kwalen en ziekten mee. Neen, dank ie wel! Als ik met vakantie ben, wil Ik evenmin last van mijn baantje hebben als andere mensen." ,,'t Lijkt wel, of je er genoeg van hebt." merkte Janie pp. „Neen, ik heb er niet genoeg van, maar ik zou %vel willen, dat er zich eens wat anders voordeed ik heb er al over gedacht, particuliere verpleeg ster te worden. Dan kom je overal en ziet verschillende plaatsen en men sen,'" vond Celia. „Je kunt veel beter trouwen" meende Janie, die het volgende ogen blik snel opsprong en met de ademloos geuite kreet: „Everett roept me!" haastig verdween. Celia ging weer in haar oude hou- het huwelijk de beste oplossing voor haar. Celia's. rusteloosheid? Als ze jegens zichzelf eerlijk wilde zijn, wist ze opperbest, hoeveel moeite 't haar de laatste maanden had gekost, zich met evenveel animo aan haar werk te wijden als vroeger. Ze geloofde wel, aat men tevreden over haar was, maar zijzelf voelde zich allerminst voldaan. „Het begint me te vervelen," dacht ze. „Misschien is het de moeite waard eens als particuliere verpleegster te beginnen." En misschien zou ze in dat geval ook meer gelegenheid krijgen, Vin te ontmoeten. Per slot van rekening kon ze altijd tussen haar verschillende verplegingen wat rust nemen en be hoefde ze niet, zoals in 't ziekenhuis, het hele jaar aan één stuk door te werken. Ze behoefde evenmin, zoals sommige andere meisjes, bang te zijn voor financiële risico's. Zowel zij als Janie hadden enig geld geërfd ln Janie's geval genoeg om als spelde- geld te dienen wat haar betreft vol doende om haar zekere vrijheid van handelen te verschaffen. O, ze moest het voor en tegen eens rustig over denken „Juffrouw Kelsall?" Celia veerde plotseling omhoog. Ze zag een lange man, een vreemde, op haar neerkijken, zonder dat hij be- fiaald verrukt over het schouwspel eek. Terwijl ze hem harerzijds vlug, met vrouwelijke opmerkingsgave, ga desloeg, kreeg ze de indruk, dat hij er weliswaar ongewoon donker en ern stig uitzag, maar er toch iets grap pigs in zijn blik, zijn gehele gelaats uitdrukking, school. Zijn bruine, glad de huid droeg alle tekenen van vol maakte gezondheid en zijn slank, le nig lichaam was daarmee allerminst in tegenspraak. Zijn keurig gevorm de, ietwat puntige oren stonden dicht bil het hoofd, wat misschien tot het ietwat grappige totaal-effect bij droeg. Alles bij elkaar wel een knappe manwanneer je het type waar deerde. Celia deed het echter niet. „Ja, ik ben Celia Kelsall," gaf ze toe, heimelijk wensend, dat ze er wat meer „conventioneel" zou hebben uit gezien. De bezoeker had iets in zijn optreden, dat haar min of meer uit haar gewone doen bracht. Ze haastte zich dan ook op te staan. „Mijn naam Is Gregory Ravenscar," zei hij vormelijk. „O, juist, maar dat verbaast me, want u lijkt helemaal niet op uw broer, vindt u wel?" glimlachte ze. En toen antwoord uitbleef, ging ze aarzelend voort: „Aardig dat u gekomen ls." Hij bleef haar enigszins somber aanstaren en zei toen zonder verdere inleiding: „Ik wil met u spreken." Celia sloeg verbaasd de wenkbrau wen op. Ze was niet gewend, door mannen lomp of onverschillig te wor den bejegend en deze hier deed zowel het een als het ander. „Goed, gaat u zitten," zei ze lang zaam. Hij aarzelde en ze besefte met hei melijke voldoening, dat ze hem in een ietwat netelige positie had gebracht. Vin had meer dan eens laten door schemeren. dat zijn broer een dicta toriaal aangelegd en onbuigzaam heerschap was. Welnu, zo iemand moest 'n zonnig plekje op 't goudgele zand al een heel ongeschikte plaats voor een ernstig onderhoud vinden. Even de schouders ophalend, vol deed hij een beetje tot Celia's te leurstelling tamelijk welwillend aan haar verzoek, waarop zij zich naast hem liet neervallen. „En, meneer Ravenscar?" vroeg ze liefjes. „Ik ben in Bendom bij mijn broer geweest," begon hij zonder omwegen „En hij heeft i verloofd zijn." Celia was op het punt hem tegen te spreken, temeer daar de manier waar op hij deze woorden had geuit wel een beschuldiging leek, maar ze verander de snel van mening. Ten slotte was Vin meerderjarig en viel er op haar niets aan te merken. Met welk recht zou dit grimmig doende personage zich er dan tegen verzetten „Hebt u er bezweaar tegen, meneer Ravenscar?" Informeerde ze beleefd. „Zeker," antwoordde hij. de zware wenkbrauwen fronsend. „Om te be ginnen, kennen u en mijn broer el kaar, naar 't schijnt, nog maar een week of twee." „Overmorgen drie weken," verbe terde ze, met opzet een tikje drome rig, wat Gregory niet ontging. „Ik neem dus aan, dat u erg gehecht is aan mijn broer?" „Hij zegt met opzet niet „verliefd op," bedacht ze snel. „Ik ben be nieuwd. waarom?" „Ja, dat ben ik," zei ze harop. „Ondanks het feit, dat u weinig of niets van hem afweet?" 't Gesprek begon Celia te verdrie ten. Het begon op een verhoor te li j ken en ze vond dat hij nodig tot de orde moest worden geroepen. Zonder ling genoeg kwam het niet bij haar op, dat hij feitelijk precies zeï, wat zijzelf reeds had gedacht. Natuurlijk had ze hem ln enige welgekozen woorden zijn congé kun. nen geven. Als verpleegster wist je wel met lui die vrijheden veroorloof- Advertentie/ ONDERWIJZERSEXAMEN Do kortite en voordeligste opleiding: RESA-HILVERSUM (fiekendo Schriftelijke Cursus) ipringen. nog, om welke reden dan ook, de ver dere gang van zaken af. „Ondanks het feit, dat u weinig of niets van hem afweet?" herhaalde hij. Zuchtend sloeg ze de ogen neer. „Men zegt, dat je iemand pas goed leert kennen als je met hem getrouwd bent," merkte ze peinzend op. „Vindt u dat een beletsel Hij nam schijnbaar geen notitie van haar antwoord „negeren" wat hij niet horen wilde, scheen zijn spe cialiteit en ging voort met vragen. „Werkt u voor de kost?" Plotseling veranderde haar stem ming. In plaats van ergernis kwam er een soort roekeloosheid over haar en als ze eerlijk tegenover zichzelf was teweest, zou ze hebben toegegeven, at deze man haar prikkelde als nie mand dat ooit tevoren had gekund. Misschien besefte ze het onbewust en wrokte ze erover, want reeds nu nam ze zich voor, hem vroeger of later de baas te worden en te doen Inzien, hoe voorbarig en onjuist zijn oordeelvel ling was geweest. „Op het ogenblik niet," antwoordde ze, aldus met voorbedachte rade de indruk wekkend, dat ze niet met va kantie, maar buiten werk was. Hij trok zijn donkere, welgevormde wenkbrauwen op, zodat ze enigs zin» onthutst constateerde, dat zijn ogen een zeer ongebruikelijke kleur hadden ze waren groen. „U rust uit, nietwaar?" (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1957 | | pagina 4