Kincsem, de merrie-met-een-ziel,
kon niet zonder haar katje
AMBTELIJKE TAAL DOOLHOF
lit MM
BRITSE PETITIONNEMENTEN
WACHT MERKWAARDIG LOT
Op haar
bestemming
fQrraniö
10
PROVINCIALS BBBÜW8B COURANT
VRIJDAG 80 AUGUSTUS 1957
EEN LEGENDARISCHVEELEISEND PAARD
Ononderbroken overwinningenreeks
werd abrupt afgebroken
Volgend jaar zal het honderd jaar geleden zijn, dat voor het eerst
de paarderennen gehouden werden om de grote prijs van Baden-Baden.
Deze rennen hebben in de paardewereld een grote vermaardheid ver
worven. In de opsomming van nn 99 triomfators in de klasse van drie
jarige en oudere hengsten en drie- en vierjarige merries \1ndt men de
namen van de beroemdste paarden die Europa gekend heeft.
Slechts twee dieren gelukte het tot driemaal toe de grote pry's in
de wacht te slepen. Dat waren de wonder merrie Kincsem uit de stal
van de Hongaar Ernst ven Blaskowist in 1877,1878 en 1879 en de aan
de Keulse bankier toebehorende Oleander in 1927, 1928 en 1929.
Het beroémdts van deze belde
dieren was ongetwijfeld de merrie
Kincsem, die in haar vierjarige
loopbaan als renpaard 54 races
won In een ononderbroken zege
tocht, die alle paardeliefhebbers in
geestvervoering bracht.
Over Kincsem zijn een aantal on
gewone verhalen in omloop. W. F.
Kleffel heeft dezer dagen in „Die
Zeit" nog eens enkele van die ver
telsels rond het legendarische race
paard uit de oude doos gehaald.
De paardemensen hebben altijd be
weerd, dat Kifiesém een paard met
een ziel was. Het dier voelde een war
me genegenheid voor bepaalds men
sen en dieren. Zeer sterk was de band
die tussen haaf én éét» katje bestond.
Zolang Kincsem de poes op haar rug
droeg was alles koek en el, maar wan
neer de kat óók Maar een ogenblik
uit haar omgeving weg was, dan werd
het befóéfrtdé dlér nerveus én kribbig.
Altya Móest de poes in haar krib lig
gen. Wanneer Kincsem met dé trein
reisde, dan Was dé póes altijd in haar
wagon te vinden.
In 1878, nadat dé wondermerrie in
Engeland de Goodwoodcup gewonnen
had, kwam hét tot een incident. De
poes was er tussenuit geknépén. Twee
uur lang verzette Kincsem zich zo
heftig, dat het onmogelijk was haar
in dé wagon te krijgen. Niet zodra had
een schare zoekers de poes ontdekt
en óp de rug van het paard gezet, of
KinCsem liet zich gewillig in de wa
gon brengen.
Waaf zijn onze schepen?
Wij verzoeken onze abonnees,
die belangstelling hebben voor
de schepenlijst, ons opnieuw
op té gévéfi, vvelkê schepen zii
in deze rubriek gepU'blieeefa
willéft ziéft.
AbBekerK 88 Sjanghai,
Aldéramin 21 730 rft. ö.rt.ó. Afléft.
Alhena 4? Salvador.
Alwaki Jb Pt. Swèttenham.
Amérskeffc fit 380 rn. n,ö. St^Héierifi.
Arehdsdijk Zi Rotterdam ft. NêW ÓfléörtB
Adifte 27 te LiSsèbori.
Alhaid 23 te Kuweit.
Amételstad 26 te Port Lincólri.
Rlitar 27 260 m. z.o. Ceylon.
Crania 27 600 m. w. Lands End.
corilla 27 660 m. o.z.o. Muscat.
Longed ijk 28 Balboa n. Los Angeles.
Eenhoorn 23 te Hamburg.
Heelsum 27 120 m. w. San Migwei.
Hulèt 20 Öpórto n. Antwerpen.
Hoogkerk 27 280 m. Lego Garcia.
Jupiter 27 Tarragona n. Cartegena.
Kalïnga 28 Buenos Aires n. Curasao.
Kalydon 2? êlO m. z.w. AZoren.
Kota Agoeng 27 ankér Grote Bittermeren
Loosdretfit 27 105 m. z.z.o. Suéz.
Leopoldskérk 27 160 m. o. Gibraltar.
Maashaven 29 té Rotterdam.
Mefwéiloyd p. 27 w.t.z. DJeddah.
Nw.-Mdllênd 28 Sydney n. Brisbafie.
Ondina p. 23 Azoren n. Gefit.
OuWérkèrk 29 Adén.
Plato 27 Amsterdam.
Stad Rotterdam 27 280 m. z.o. Reykjavik.
Slotérdijk 27 Rotterdam n. Antwerpen,
Tafia 27 430 m. o. Curasao.
Tibia p. 23 Trinidad n. Port Élisabeth.
Tjisadane 29 té Singapore.
Vasum 27 140 m. o.n.o. Ras Fartak.
Willem Ruys 29 te Tandjong Priok.
Wonogiri 27 Belawan.
Wèitévfêdèn 27 Genua n. Port Said.
Ook de staljongen was haar bijzon
dere vriend. Niemand weet meer hoe
deze man eigenlyk heette, Hjj noemde
zich altjjd „Frankie Kincsem". Deze
naam is ook later op zyn grafsteen
gekomen. Kincsem hield van Ffankie.
Wanneer het kond werd in haar goe
derenwagon, dan wierp ze haar dek
kleed af, zodat de stalknecht zich
daarin kon warmen.
Frankie heeft het altijd bijzonder
moeilijk gehad met de verfijnde
smaak van Kincsem. Er was geen
sprake van, dat het dier ander dan
Hongaars voedsel wenste te nuttigen.
Ook moest er op reis altijd Hongaars
water meegevoerd worden. Ander wa
ter raakte de merrie niet aan. In 1878
heeft men daarmee in Baden-Baden
de grootste moeilijkheden gehad.
Kincsem zou uitkomen tegen
Prins Giles I, het beroemde paard
van Graaf Henckel. Vele minnaars
t hadden naar
gezien, maar op
Ik had het er alle
schtfn van dat Kincsem niet op
baan zou verschenen. Het H<
gaarse water was namelijk wegge
lopen en de wondermerrie-met-een-
ziel weigerde al het andere vloei
bare dat haar werd aangeboden.
Het trotse dier is deze ene keer van
Haar principe afgeweken: vlak voor
de start werd water uit een bron in
de buurt aangevoerd, dat door de mer
rie geaccepteerd werd. Nadat het dier
haar dorst gelest had, won zij op de
finish van Prins Giles I. Een adembe
nemende nek-aan-nek-race ging aan
deze prachtige zege vooraf.
IJdel dier
Kincsem was buitengewoon IJdel.
Haar meester, Blaskowits, had er een
gewoonte van gemaakt het dier na
elke overwinning een geurig boeket
bloemen aan te bieden. De bloemen
moesten onmiddellijk aan Kincsems
voorhoofdsband worden bevestigd, an
ders was zfl niet te genieten. Als Blas
kowits wat te Iaat voor de felicitatie
verscheen, was het. haar herUder on
mogelijk Kincsem af te zadelen. Alles
moest wachten tot haar meester met
zyn gelukwensen en bloemen aan
kwam dragen.
Een verwonding, waarover men
nooit iets naders vernam, maakte
een eind aan haar leven nog voor
het renjaar 1880 was afgelopen.
Van haar nageslacht boekte slechts
de merrie Budagyongye, die in
1885 de Duitse derby won, succes
sen.
Minister wil
vereenvoudiging
(Van onze parlementaire redacteur)
Het lezen van ambtelijke stukken
van wetten is vaak moeilijk. Men
gebruikt zinnen en uitdrukkingen
welke voor niet-ingewijden zo helder
zijn als koffiedik.
Nu bestaat er op het ogenblik een
streven om de taal der wetten, die
voor gewone stervelingen in de re
gel onbegrijpelijk is, te vereenvou
digen. Bij de samenstelling van de
tekst van het nieuwe Burgerlijk Wet
boek is reeds een goed bedoelde po
ging aangewend om de artikelen in
voor velen leesbaar Nederlands te re
digeren. De minister van justitie, prof.
Sathkalden, heeft 2ich bereid ver
klaard vóór de vaststelling van dit
wetboek het nog eens door taalkun-
cn oóóz
„Het Genie van
Joyce Cary
Dé Zuidhollandse Uitgeversmaat
schappij (Ad. M. C. Stok) brengt in
haar cultliursêrie regelmatig verta
lingen Van bijzonder goede romans,
dié ifl het buitenland reeds succes
hadden. Thans is in deze serie een
werk verschenen van Joyce Cary, die
tót de beste Engelse romanciers ge
rekend mag worden. Het is de roman
„Het Génie", waarin het leven wordt
beschreven van een armzalig, maar
levenslustig kunstschilder, die schul-
dênmakeüd en ploeterend door het
moeizame leven gaat, dat desondanks
vól opgewektheid is. Cary weet van
deze schildersfiguur een warmbloedig
mens te maken, voor wie de lezer
sympathie en begrip krijgt ook al
zal hij zich over de levenswijze van
deze mens telkens verbazen.
Om deze schilder zwerven allerlei
personen, die vaak geestig getypeerd
worden en dié aan de auteur gelegen
heid geven, deze roman tot een rijke
bron van humor te maken. Het is een
ontspanningsboek van het betere
géfifé!
digen te laten doorlopen om het van
onzuiverheden te kuisen en ingewik
kelde zinsconstructies, als dat zonder
schade voor de feitelijke inhoud mo
gelijk is, door eenvoudig Nederlands
te vervangen.
In het algemeen zouden de taalkun
digen op de departementen nuttig
werk kunnen verrichten. De ambte
lijke taal doet ons soms de haren te
bergen rijzen.
Men handhaaf d hardnekkig
de regel: Waarom zullen we het een
voudig zeggen, als het ingewikkeld
kan.
Trouwens, uit de zogenaamde Ka
merstukken en uit de schriftelijke ge
dachten wisselingen tussen Staten-Ge-
neraal en kabinet blijkt, dat ook 's-
lands afgevaardigden zich vaak niet 1
onbetuigd laten. Het zal nog wel ja--
ren duren aleer dat kwaad ia uitge
roeid.
Het voorlopig Nederlands elftal heeft
zich woensdagavond in Groningen da
nig geweerd tegen het team van
Nedersaksen: We zien hier. het eerste
doelpunt, gemaakt door Abe Lenstra.
Op de voorgrond de verslagen doel
man Koestier, terwijl wij op de ach
tergrond nog Goffert en links van de
ze Wilkes herkennen.
Europese tijd.
De regering meent dat de midden-
Europese tijd als wettelijke tijd ge
handhaafd moet blijven en ziet ver
schillende bezwaren tegen weder in
voering van de middelbare zonnetijd
van Amsterdam en de aparte zomer
tijd, zoals ons land die voor de oorlog
kende.
In 1946 is brj de wet bepaald dat
de midden-Europese tijd, die in de
oorlog door de bezetter was inge
voerd, tot een nader te bepalen tijd
stip zou blijven gelden. Nu deze tijde
lijke regeling door een definitief voor
schrift moet worden vervangen, is bij
de Tweede Kamer een wetsontwerp
ingediend, dat beoogt de midden-
Europese tijd ook in de toekomst wet
telijke ttjd te doen zijn.
Deze tijd, zo deelt "de minister van
binnenlandse zaken, bezitsvorming
en publiekrechtelijke bedrijfsorga
nisatie in zijn Memorie van Toelich-
lichting mee, geldt in alle West-
europese landen, met uitzondering
van Engeland en Portugal, zodat
een afwijkende tijdnegeling in Ne
derland grote nadelen zou opleve
ren.
In Rome wordt een nieuw stadion
gebouwd op de plaats van het oude
„Torino"-8tadion, dat nu gesloopt
wordt. Het nieuwe stadion zal wat
oppervlakte betreft praktisch even
groot zijn als het oude, maar ten
capaciteit hebben, die twee Heer zo
groot is: men werkt n.l. meer naar
„boven". Van de 50.000 plaatsen zijn
'er 7000 overdekt; onder de overdekte
tribune komen nog een zwembad,
worstel- en bokslolcalen en zelfs sau
na's.
UIT DE SCHOOL GEKLAPT
Engeland is er trots op, een vrijwel
onbegrensde democratie te bezitten.
Het schoolvoorbeeld daarvan is wel
Ilvde Park, waar iedereen, of hij nn
communist is, of anarchist of wegge
lopen verpleegde uit een krankzinni
gengesticht, urenlang op een zeep
kist redevoeringen kan houden,
zonder dat hem dat door iemand ver
hinderd wordt. Men noemt ook als
voorbeeld het veelvuldig door Britse
staatsburgers uitgeoefende recht om
petities aan Lagerhuis of Hogerhuis
te zenden en op deze wijze het
noegen over regeringsdaden en
wens tot wijziging daarvan tot uiting
te brengen. Wat gebeurt er echter met
de ontelbare aan het parlement ge
richte petitionnementen? Immers, het
Lagerhuis zou dag en nacht moeten
doorwerken, wilde men inderdaad al
het binnengekomen materiaal op be
hoorlijke wijze verwerken.
Thans heeft de „Daily Telegraph" uit
de school geklapt als antwoord op
de vraag van een lezer en verteld,
wat er precies gebeurt met zo'n peti
tionnement. Als voorbeeld gebruikt
het een petitionnement, dat zich richt
tegen de wrede drijfjacht op herten,
vossen en andere dieren. Deze petitie
was ondertekend door niet minder dan
800.000 mensen. Het materiaal was ge
durende maanden van moeizame ar
beid verzameld.
Welnu, dit petitionnement werd
in het Lagerhuis voorgelezen en
vervolgens verhuisde het met de
enorme berg handtekeningen naar
een groene zak, die al sedert de
middeleeuwen hangt achter de
stoel van de gepruikte „speaker"
van het Huis. Toen begon een zeer
ceremoniele, maar ook zeer bu
reaucratische arbeid: de handteke
ningen werden nauwkeurig geteld
en bovendien werden alle handte
keningen vergelegen, opdat geen
dubbele handtekeningen onder de
petitie zouden voorkomen. Ver
volgens kwam het gehele mate
riaal in handen van een speciale
In Quatemala is de staat van beleg, die
op 27 juli, na het vermoorden van presi
dent Armas, was afgekondigd, opgeheven.
De commissie voor Noord-Afrika
van de Franse regering heeft over
eenstemming bereikt over de beginse
len van een nieuw statuut voor Alge
rije.
31 augustus
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
HOOG EN LAAG WATER
-r nap
nap
5.57 2.18
6.26 2.35
7.03 2.47
7.22 1.52
7.39 1.74
18.16 2.07
18.46 2.25
19.14 2.34
19.36 1.38
19.56 1.60
nap
0.10 2.13
0.42 2.25
1.14 2.43
0.28 1.71
1.03 1.97
nap
12.20 1.87
12.51 1.99
13.24 2.17
12.46 1.40
13.25 1.62
commissie onder voorzitterschap
van Overste Lancaster. Deze com
missie heeft de taak alle petities
met regelmatige tussenpozen in de
vorm van een witboek en zo nodig
bekort, te publiceren. De traditie
wil, dat niemand ooit dit witboek
leest.
Daarna echter wordt de petitie
overgebracht na3r de Victoriatorea
van Whitehall en daar verder voor
de eeuwigheid bewaard. En zo kun
nen dan alle 800.000 ondertekenaars
nog de hoop koesteren, dat in ko
mende eeuwen onderzoekers door hun
Retitionnement een inzicht krijgen
de jachtgewoontcn en de demo
cratische zeden van het jaar 1957,
De „Daily Telegraph" merkt hierbij
op, dat het verstandiger is, parle
mentsleden met brieven te bombar
deren, want die zijn hiervoor alleen
al gevoeliger uit hoofde van het feit,
dat zij het moeten hebben van de
stemmen van hun kiezers bij de vol
gende verkiezingen.
Proefnemingen bij aanleg
werkhaven in Willemstad
Te 's-Gravenhage is aanbesteed
het maken van een kleine werkhaven
met opslagterrein langs de /.ulclel(jke
oever van het Hollandsch Diep onder
de gemeente Willemstad ten behoe
ve van de uitvoering van het delta
plan. Een ca. 250 m lange havendam
zal het havenbassin omsluiten, dat een
wateroppervlakte van ca. 2 ha en een
diepte van 5 m N.A.P. verkrygt..
De opslagterreinen hebben een totale
oppervlakte van ca. 2 ha. De dam
wordt voornamelijk opgebouwd uit
zand, zinkstukken en mynsteen.
De toepassing van mijnsteen moet
worden bezien in het kader van het
voortgaande onderzoek naar de bruik
baarheid van dit materiaal bij de uit
voering van waterbouwkundige wer
ken.
De dam heeft aan beide zijden een
negen meter brede berm op N.A.P..
welke is bestemd als opslagplaats voor
stortsteen. Hiermede wordt een aan
zienlijke besparing verkregen op de
kosten van steenoverslag, omdat dit
met klein materieel zal kunnen ge
schieden.
De havendam en een gedeelte van de
oever In de haven worden boven N.A.
P. bezet met koperslaktegels. Dit ma
teriaal, met een hoog soortelijk ge
wicht, is goed bestand tegen stoten,
wat van veel belang geacht wordt met
het oog op de bestemming als los
plaats voor stortsteen. Overigens moet
ook de toepassing van dit materiaal
voor waterbouwkundig werk gezien
worden als een proefneming.
Deze haven maakt deel uit van het
plan om in het deltagebied een aantal
werkhavens te bouwen, welke moeten
dienen als steunpunten voor de opslag
van materiaal en ligplaats voor mate
riaal.
Feuilleton
door
Glare Breton Smith
61
„Dat spreekt vanzelf." Het was als
óf hij dé woorden er in eèn woede
vlaag uitgooide. Wat kon het haar
óók schelen, dacht hij. Zé ging im
mers avond na avond met een andere
man uit. Wat was ze veranderd! Vroe
ger een heel lief meisje, huiselijk en
dól mét kinderen was ze nu nog maar
een... flirt. Wat zou die Larkin wel
hebben gezegd, of gedaan, dat ze met
êö'n hoogrode kleur was thuisgeko
men
„G, neen, Joe..." riep ze onwillekeu
rig en zonder het zelf te weten. Ze
huiverde alsof ze het ijskoud had. Al
les was eensklaps zo troosteloos.
Neen Joe! Hij mocht niet weggaan.
Op dit ogenblik begreep se dat ze
hém liefhad.
Hoe kon ze zo blind zijn geweest?
Het was immers om Joe. dat ze niet
met Johnny was getrouwd, dat ze had
geaarzeld toen Lawrence haar ten hu
welijk had gevraagd. Om Joè, dat alle
andere mannen haar koud lieten, zelfs
die arme Hubert. Joe was als het wa
re de gouden draad, die door haar le
ven liep.
Hij staarde haar aan en zag de
schrik in haar ogen, zo snel gevolgd
door wanhoop en onverwacht vervul
de hem grote, schier onmetelijke
vreugde. Ze had hem lief...
In de langdurige stilte, die eens
klaps op Joe's mededeling was ge
volgd, ontmoetten hun blikken elkaar
en probeerden ze beiden het grote
wonder met hun gedachten te omvat
ten.
Op dat ogenolik klonk de telefoon-
bel. Ann rende haastig naar de hal.
blij, dat ze de betovering, die haar uit
Joe's blik had getroffen, kon verbre
ken.
Een vrouwenstem vroeg zenuwach
tig: „Is Joe daar? Zeg hem, dat hij
dadelijk moet komen. Kenneth heeft
nekkramp."
„Wie is u Welke naam moet ik op
geven? Ik zal hem roepen." ant
woordde Ann, die de stem niet her
kende.
„Geeft u hem de boodschap maar
en zeg hem, dat Madeleine heeft op
gebeld. Ik ben zijn verloofde." Met
een werd het toestel aan de andere
i kant op de haak gelegd.
Ann stond even roerloos en had de
grootste moeite, weer in beweging te
komen. Zonder Joe aan te zien, zei ze
op effen toon: „Dat was Madeleine.
Ze vroeg of- ie dadelijk kwam. Ken
neth heeft nekkramp/'
„Lieve help!" riep Joe, opspringend.
Van schrik vergat hij al net andere.
..Wanneer ik me haast, kan ik nog
juist de trein van elf uur pakken.
Heeft ze nog iets anders gezegd'"
„Neen. alleen maar, dat je direct
moest komen." antwoordde Ann.
Hij was al in de hal. rende de trap-
Advertentie j
Voor
FOTO
I DE WERELOBEROEMOE ITALIAANSE FILM
pen op en kwam even later weer be
neden, met zijn koffer. Hij zag er
bleek en afgemat uit.
„Zal ik je naar het station rijden?"
bood Rosemary aan.
„Och," zei hij. haar verstrooid aan
ziende. „Ik ben er gauwer ais ik
dwars doorsteek. De auto zou eerst
nog moeten voorkomen. Nu is 't mijn
Meteen sloeg de voordeur achter
hem dicht.
De drie achtergeblevenen staarden el
kaar aan.
„Je zei toch Madeleine?" sprak
John Derwent langzaam. Hij moest
zich, als gewoonlijk, even bezinnen,
maar had een goed geheugen. Made
leine was immers de weduwe van
Joe's vriend, die gedood was bij het
tragische voorval, waarover Joe zich
zelf altijd verwijten had gemaakt.
„Ja." antwoordde Ann bijna fluiste
rend, En toen, met een blik in Rose
mary's richting: „Ze zei... dat ze zijn
verloofde was."
Rosemary keek verbaasd. „Ik wist
er niets van," verzekerde ze. Wat
scheelde Ann opeens Ze was met een
hoge kleur en opgewonden thuisgeko
men. maar in een ogenblik was alles
veranderd. Kwam het soms omdat
Joe zou vertreken? Ze moest toch
hebben geweten, dat dit eens zou ge
beuren.
Arm ging langzaam zitten. „Ik
dacht, dat jij en Joe..." begon ze,
maar bleef steken.
„Wat is er met mij en Joe"?" vroeg
Rosemary, haar aanstarend.
John Derwent antwoordde in plaats
van zijn dochter. „We dachten, dat jij"
met Joe zou trouwen."
Rosemary sprong heftig op. „Zijn
jullie allebei gek geworden 1'f riep ze
uit „Joe betekent niets voor mij.
evenmin als ik iets voor hem."
Al haar opgekropte narigheid van
de laatste maanden werd haar eens
klaps te machtig. Ze wist amper wat
ze zei, maar stampte plotseling woe
dend op de grond. „Jullie zijn blind...
allebei!" De tranen verstikten haar
stem, tranen van verdriet, van teleur
gestelde verwachting „Als je niet zo
blind was geweest, zóu je al lang heb
ben bemerkt, dat ik jou liefheb,"
wierp ze de dokter voor de voeten.
„Mij?'.' Hij sond op en ze zag een
vreemde trek op zijn gezicht.
Het was meer dan ze kon verdra
gen. Nog een ogenblik en ze zou er
iets van medelijdend begrijpen in le
zen: nog een ogenblik en hij zou haar
goedig uit de verlegenheid willen hei
oen!
„Ja, jou... en ik weet niet waarom."
Meteen snelde ze de kamer uit en ren
de de trap op. terwijl de tranen haar
langs de wangen stroomden.
Ze hoorden de deur van haar kamer
dichtslaan en de sleutel omdraaien,
maar keken elkaar slechts wezenloos
aan. niet wetend, wat te zeggen.
Joe's reis was vermoeiend en irrite
rend en zijn gedachten maakten ze
vooral niet gemakkelijker. Stel je
voor, dat Madeleine een van haar
zoons zou moeten verliezen.
Hij was blij. toen hij eindelijk kon
uitstappen. Snel liep hij de steile,
smalle weg naar Madeleine's huis
op. terwijl hij vol tegenzin om zich
heen keek. Hij moest haar aan het
verstand brengen, dat ze diende te
verhuizen. Het was dwaasheid hier te
blijven, omdat zij er met Ralph had
gewoond. Als ze zich niets beters kon
veroorloven, wist ze toch, dat hij. Joe,
haar altijd zou helpen. Hij begon
vlugger te lopen, want Madelèine zou
wel helemaal van streek zijn. Onwille
keurig stond hij er altijd verbaasd
over. dat zij. in'het normale leven zo
rustig en kalm. totaal overstuur raak
te zodra er iets verkeerd liep.
(Wordt vervolgd)
