Volksstemming moet beslissen over Zweedse pensioenproblemen Groningen heeft weer een duivenvoerder DR. P. H. RITTER JR. NEEMT AFSCHEID VAN RADIO HITLER WENSTE HERTOG VAN WINDSOR OP BRITSE TROON ROCK 'N ROLL IR MOSKOU DONDERDAG 1 AUGUSTUS 195'r PROVINCIAL B ZEEUWSE COURANT BRIEF UIT STOCKHOLM Onenigheid binnen regeringscoalitie (Van onze Zweedse correspondent) Het aloude instituut van het plebisci et, de volksstemming- zal hier klaarheid moeten brengen in een kwestie, die de politieke gemoederen al tijden lang beroert. De bevolking van Zweden zal namelijk een beslissiing moeten nemen op drie punten, die van essentieel belang zijn bij het invoeren van een pensioenverzekering voor heel dit volk. Het parlement is er tot nu toe niet uitgekomen. En dus grijpt men naar de volks stemming, zoals deze ook in Zwitserland nog vaak wordt gehanteerd. Wat overigens helemaal nog niet betekent, dat de „wil van het volk" nu ook wet wordt. Want de uitslag van een volksstemming is alleen maar een richtlijn voor het regeringsbeleid en de regering is er niet aan gebonden. Waar gaat het om? In hoofdzaak wel om de vraag, of de werknemers moeten worden verplicht deel te nemen in een pen sioenfonds, óf dat deelname in een pensioenfonds dient te geschieden op basis van vrijwilligheid, voorts of een dergelijk pensioenfonds dient te worden beheerd en georganiseerd door de staat, dan wel of het be drijfsleven zélf de beschikking houdt over de enorme kapitalen, die voor een algemene pensioenregeling bij een worden gebracht. Tenslotte is er de vraag of de waarde van het pen sioen moet worden gegarandeerd door de staat (lees: de belastingbe taler) of dat ook dit moet worden overgelaten aan het bedrijfsleven. Voordat de Rijksdag had besloten om tot een volksstemming over te gaan, was er tussen de diverse poli tieke partijen zoveel over gebek vecht, dat bijna niemand meer wist, hoe eruit te komen en de man in de straat dan ook nauwelijks begreep wélke partij eigenlijk wét wilde. Het publiek zal nu tenminste enigszins weten waar het aan toe is. De sociaal-democraten, die met de agrariërs samen aan het bewind zijn, willen, dat iedere werknemer ver plicht zal worden om naast het reeds ingevoerde „volkspensioen" ook nog deel te nemen aan een fonds voor aanvullend pensioen. De omvang van dit pensioen zou moeten worden vastgesteld aan de hand van het laatstverdiende loon. De premies zou den worden betaald aan de staat, welke garandeert dat het pensioen haar waarde behoudt. Dit laatste houdt in dat bij prijsstijgingen f het pensioen wordt aangevuld door de staat, dus uit belastingmiddelen. Zelfstandigen en ondernemers zou den volgens de sociaal-democraten een vrijwillige verzekering voor aan vullend pensioen tot een beperkt be drag kunnen aangaan, waarvan de waarde eveneens door de staat wordt gegarandeerd. De sociaal-democra ten rekenden voor een wetsontwerp op de steun van hun coalitiepartners, de Agrarische Partij, en op die van de communisten: tegen een dergelij ke meerderheid zouden de conserva tieven en de liberalen nooit opkun nen. Toen echter de Agrarische Par tij liet weten, dat ze met het so ciaal-democratische voorstel niet akkoord kon gaan, wierp de partij van minister president Erlander zich op als warm voorstander van 'n volks stemming. Die ommezwaai was begrijpelijk, want als de sociaal democraten hun eigen zin had den trachten door te zetten had den ze de coalitie met de agra rische partij in groot gevaar ge bracht en het is altijd nog dank zij de steun van de Agrariërs dat de Sociaal-democraten kun nen regeren. Bovendien kon hun Georgette Hagedoorn op tournee door Indonesië Dinsdag 6 augustus zal Georgette Hagedoorn van Schiphol naar Indo nesië vertrekken voor een uitgebrei de tournee voor de bond van Neder landse kunstkringen aldaar. Twee jaar geleden heeft mevrouw Hage doorn ook een tournee door Indone sië gemaakt. Evenals in 1955 zal ook nu als haar begeleider de pianist Pierre Verdonck optreden. In januari 1958 zal Georgette Hagedoorn hier te lande weer voorstellingen geven. pensioenvoorstel rekenen op de steun van het oppermachtige verbond van vakverenigingen. Wat de Agrarische Partij op het voorstel der sociaal-democraten te gen heeft is, dat het pensioen voor werknemers verplicht zou worden testeld. De agrariërs willen in plaats aarvan het aanvullend pensioen vrijwillig maken voor alle catego rieën, dus ook voor de loontrekkers. Maar ook zij menen, dat de staat garant moet staan voor de waarde van het pensioen. De oppositiepartijen dat wil zeg gen de conservatieven en de libera len, willen niets van staatsbemoeie nis weten, ook niet in deze pensioen kwestie. Het idee om de staat te la ten beschikken over een algemeen pensioenfonds achten de conservatie ven en de liberalen buitengewoon ge vaarlijk, omdat de staat dan immers „ongetwijfeld de gehele kapitaal markt kan gaan beheersen", met al le gevelgen voor het vrije bedrijfs leven vandien. Het voorstel van de oppositiepartijen luidt dan ook: Voor werknemers, zelfstandigen en onder nemers de mogelijkheid te scheppen voor een vrijwillige aanvullende pen sioenverzekering, dat (zonder garan tie van en kosten voor de staat) haar waarde zal kunnen behouden door bepaalde wijzigingen in de be staande wetgeving. Voorts zal een ieder zelf moeten kunnen vaststellen wanneer het pensioen zal ingaan en hoe groot het zal zijn. De aanslui ting bij een pensioenfonds zal moe ten worden geregeld door collectieve arbeidsovereenkomsten of door ande re overeenkomsten, groepsgewijs of individueel. Over de formulering der drie voor stellen op de bij de volksstemming te gebruiken stembiljetten is er in de Rijksdag erg veel lawaai gemaakt. Volgens de oppositie is de door de regering gebruikte tekst in de drie verschillende voorstellen tendentieus. De regeringsteksten zijn echter on langs door de meerderheid van so ciaal-democraten, agrariërs en com munisten in de Rijksdag goedge keurd. Voor de oppositiepartijen zit er dus niets anders op dan zich bij de zaak neer te leggen. Eind septem ber gaan de diverse partijen hun propaganda-campagne voor de volks stemming beginnen en dan krijgt elk van hen, dus ook de conservatieven en liberalen, de gelegenheid om het volk nog eens uitvoerig te vertellen wat die drie verschillende voorstellen eigenlijk omvatten en betekenen. Op 13 oktober zal de stembus dan wel uitwijzen aan welk pensioenvoorstel het Zweedse volk'de voorkeur geeft. Padvinders vertrokken naar Golden Jamboree Opgewekt hebben een duizendtal padvinders en padvindsters dinsdag middag met hun dikke volgestouwde plunjezakken over de kade in Hoek van Holland gezeuld. De grote bagage, ongeveer 200 tenten in 500 colli was al enige da gen geleden naar Engeland verzon den. Op de kade naast het s.s. „Meck lenburg", dat de padvinders onder wie een 40 man uit de west, naar Engeland brengt, speelde de padvin ders drumband uit Enschede. AUTEUR, JOURNALIST EN RADIOSPREKER Schrijver van „Zeeuwse Mijmeringen" In verband met het bereiken van de 75-jarige leeftijd op 16 augustus heeft dr. P. H Ritter jr. besloten met ingang*van het komend winterseizoen geen spreekbeurten meer voor de ra dio te vervullen. Deze auteur, criti cus, journalist en radiospreker zal op 28 september a.s. in het restaurant van de AVRO-studio te Hilversum officieel afscheid van de radio nemen. Hij zal dan tevens worden gehul digd. Er is reeds een ere-comité ge vormd, waarin tal van autoriteiten op radiogebied alsmede de minister president dr. W. Drees en de minister van onderwijs, kunsten en weten schappen mr. J. M. L. Th. Cals, zit ting hebben genomen. Dr. Ritter promoveerde in 1909 tot doctor in de rechtswetenschappen. In 1916 werd hij aangesteld als chef van de derde afdeling op de provinciale griffie te Middelburg. Deze Zeeuwse periode is van veel invloed geweest op zijn later werk. Van 1918 tot 1934 was hij hoofdredacteur van het Utrechts Dagblad. Hij werd toen lite rair adviseur van de AVRO. In de oorlogsjaren verbleef dr. Ritter in gij zeling in verschillende Duitse concen tratiekampen. Met dr. Drees deelde hij een kamer in Buchenwald. Van zijn vele werken noemen wij Zeeuwse mijmeringen (1919), De kunst van het reizen (1919), Vertrap ten (1931), De donkere poort (1931), De kunst van het schrijven (1932), Het welkom schandaal (1934) en De zwerver met de toverfluit (1938). Momenteel werkt hij aan een nieuwe roman en aan zijn „klein memo riaal". De heer Ritter werkt nog dagelijks en tot diep in de nacht. Hij heeft eveneens bekendheid verworven als strijder voor het behoud van histo rische waarden (Vrienden van Veere, Friese taal en Vlaamse cultuur). Op de ,J5xpo '58", de grote we- H reldtentoonstelling in Brussel wordt hard gewerkt. Enorme arbeid moet men nog verzetten, -- voordat de poorten geopend kunnen worden. We zien hier het „glansstuk" van de ten- toonstelling in aanbouw: het f§ atomium. Reeds nu kan men H een goede indruk krijgen van de reusachtige afmetingen, die M s het bouwsel eenmaal gereed zal hebben, II IlHIIIIIII Felle brand verwoestte schoolgebouw te Epe Een felle brand heeft in de nacht van dinsdag op woensdag de Nyver- heidsschool voor meisjes aan de Wil helm Tellsfcraat te Epe verwoest. De brandweer van Epe, bijgestaan door het brandweercorps van Oene en Vaassen heeft slechts kunnen voor komen dat een in aanbouw zijnde, byna voltooide, nieuwe vleugel van het gebouw eveneens door de brand werd aangetast. Toen het vuur omstreeks twee uur gisternacht door omwonenden werd ontdekt, woedde het op de bovenver dieping van het middengedeelte van het schoolgebouw, dat de verbinding met de nieuwe vleup-el vormt. De vlammen breidden zich zo snel uit dat weldra het gehele oude gebouw in lichter laaie stond. Hoewel de oorzaak van de brand niet bekend is, heeft men een vaag vermoeden dat deze gezocht moet worden in de werkzaamheden aan 't gebouw, die na de week vakantie voor de bouwvakarbeiders, dezer da gen zijn hervat. De leerlingen van de school hebben reeds vakantie. Die inventaris, die in het oude ge bouw stond opgeslagen, is verloren gegaan. 9 Bij Mechelen is een zware vrachtauto geslipt en in een kanaal gereden. Vier der inzittenden zijn verdronken. Kunstenaars pleiten voor behoud van Kortenhoefs' natuurschoon Een groep kunstenaars, uit Kortenhoef, meren deels kunstschilders, heeft zich met een schrijven tot de raad van deze gemeente ge wend, waarin wordt ge protesteerd tegen een voorstel van B. en W. een aantal bomen te rooien langs de Korten hoef se dijk. Het college van B. en W. is van oordeel, dat de bomen moeten ver dwijnen in het belang van het verkeer en de straatverlichting. „Het verdwijnen van de laatste bomen langs de Kortenhoefse dijk zou een niet te herstel len schending van het dorpsschoon met zich meebrengen", aldus de ondertekenaars. die van oordeel zijn, dat hier een nationaal belang in het geding is, omdat het natuurschoon van Oud- Kortenhoef landelijke bekendheid geniet. Met klem wordt er op aan gedrongen aan 't voor stel geen gevolg te ge ven, temeer niet ornaat de argumenten van het college van B. en W. niet juist zyn. Tevens wijzen de on dertekenaars van hét protestschrijven op het feit, dat de verbreding van de Kortenhoefse dijk. niet is benut voor de aanplanting van nieu we bomen. Er is ook na gelaten de tijdens de oorlog omgehakte lin den en berken te ver vangen. Sedert de be vrijding is in Korten hoef éen boom geplant, aldus de onderteke naars. INTRIGUES TE LISSABON Hertog wankelde niet in trouw aan Britse zaak In een nieuw deel met buitgemaakte documenten van het Duitse ministerie van buitenlandse zaken, dat woens dag te Londen is gepubliceerd, wordt onder meer beschreven hoe de Duit sers in de oorlog getracht hebben de hertog van Windsor tegen te houden, toen deze met zjjn echtgenote in au gustus 1940 uit Lissabon naar de Ba- hama-eitanden zou vertrekken om daar het gouverneurschap op zich te nemen. Hitler en Von Ribbentrop zouden van plan zijn geweest koning George de zesde na een eventuele bezetting van Londen door de Duitsers af te zetten en de hertog van Windsor op de troon te plaatsen. In een begeleidende verklaring zegt de Britse regering, dat de Duitsers hoopten dat de hertog die in 1936 als koning Edward de achtste afstand deed van de troon in Europa zou blyven en zijn invloed zou aanwenden om de politiek der Britse regering in diskrediet te brengen. De hertog heeft ondanks de zware druk die van vele kanten op hem werd uitgeoefend, nooit gewankeld In zyn trouw aan de Britse zaak of zijn vastbeslotenheid om op de vastgestelde datum zyn functie van gouverneur van de Baha- ma-eilanden op zich te nemen, aldus de verklaring. De Duitse gezant in Lissabon bracht Berlijn op de hoogte van enige der methodes welke werden gebruikt om het vertrek van de her tog uit Lissabon te verhinderen. Op de dag van het vertrek werd DE HERTOG VAN WINDSOR. 'S MORGENS OM VIJF UUR TRIPPELEN VOGELS AL VOOR ZIJN DEUR (Van onze correspondent) De duiven van Gruno's veste, die hun gevederd leven slijten op en rond de Martinitoren en in de nabijheid van de Grote Markt, zulks tot meerdere eer en glorie van de stad Groningen, krijgen weer op tijd hun dagelijks voer. In het gebouwtje van de V.V.V. stond duiven- voer in voldoende mate, daar niet van. Maar de regelmatige distributie was enigszins gestoord door het plotselinge overlijden van de officiële stadsduivenvoerder, Egbert Tromp de Boer. In de daarop volgende dagen waren de duiven onrustig. De charmante feeën van de V.V.V. hebben weliswaar het voer gestrooid, opdat de duiven te eten kregen, maar ze pikten de graankorrels vrij lusteloos op. De duiven pikken het voer uit Jan Noeken's handa Maar toen kwam er een -»d heertje, dat de V.V.V .-feeën vriendelijk groet te en dat te kennen gaf, dat-hij deze verrichtingen met veel toewijding op zich zou willen nemen, indien ten minste het benodigde voedsel niet uit zijn mond en die vr« de zijnen ge spaard behoefde te worden, want al dat graan kon er van zijn pensioen tje beslist niet af. Sinds die dag is er weer een'dui- venvoeder in Groningen, al is hij nog niet officieel als zodanig geïnstal leerd. De gevleugelde vrienden van stad-Groningers en vreemdelingen worden nu verzorgd door de 76-ja rige heer Jan Noeken, die zelf een düivenliefhebber is. De duiven kennen hun verzorger al heel precies. Wan neer do voordeur van de aardige wo ning aan het Martinik of, waar het echtpaar Noeken van een rustige oude dag geniet, wordt sreopend, ko men de duiven al van heinde en ver aanvliegen. Ze volgen hun vriend en beschermer op zijn korte wandeling naar de Grote Markt en pikken daar het voer uit zijn hand en zelfs uit zijn mond, hippen op zijn schouders en genieten van hun maal ondanks het drukke stadsgewoel. Duiven zijn voorname vogels. Men ziet het aan de statige trots, waar mee zij hun dagelijks korreltje voer pikken. Ze zyn heel skeurig. Een grijs fantasie-^ak schrikt hen af. De heer Noeken trekt dan ook voor dit ritueel 's morgens en 's miu lags zijn donkere pak aan. Dat waren de dui ven zo gewend, begrimt U! Maar 'n' bolhoed, zoals zijn voorganger er een droeg, komt er niet bij op. Duiven- voerder Noeken draagt een koene schipperspet! Eerlijk gezegd heeft hij nog wel naar zijn oude bolhoed ge zocht, maar zijn echtgenote, me vrouw Juriena NoekenFrans, was hem een slag voor. Ze mocht haar man niet zien met 'n dergelijk hoofd deksel en heeft het geval snel in de kachel gestopt en er theewater op gekookt. Duivenvoerder Noeken doet het werk met veel plezier, als een aar dige vrije tijdsbesteding. Vroeger heeft hij zelf duiven "-ehad, al was er toen weinig vrije tijd. Vakantie be stond er nog niet voor een stoker en er moest hard gewerkt worden om een gezin met vijftien kinderen (nu nog tien in leven) groot te brengen. In zijn jonge jaren voer de lieer Noe ken als stoker on de grote vaart; la ter werkte hij als zodani^ in een strocartonfabriek in Oude Pekela, waar het gezin Noeken woonde, en nog later op de Friesch-Groningsche Suikerfabriek. Dagelijks fietste hij van Oude Pekela naar zijn werk in Groningen 37 km en terug. On vermoeid trapte hij door weer en wind. Met genoegen duikt hij in de ryke herinneringen van zijn arbeid zaam leven, dat eigenlijk al serieus begon toen hij acht jaar was. Toen werkte hij n.l. al als „koetsier" op de groen te wa ge n t j es, die destijds ge trokken werden door geiten én ver- dieinde vijftig cent per week! Veel is er veranderd in de jaren, die sindsdien zijn versteken, maar de vogels zijn tenminste gelijk ge bleven. ,s Morgens om vijf uur trippelen ze al voor z'n deur, wach tend op hun verzorger, de stads duivenvoerder van Groningen een „betaalde agent" op het schip waarmee de hertog zou weggaan, gearresteerd. Hij leidde de autori teiten naar een plaats waar sporen van een helse machine en gereed schappen om een dergelijk apparaat te maken werden aangetroffen. De zaak werd zodanig ruchtbaar ge maakt, dat zij de hertog ter ore kwam, voor wie deze kwestie een ernstige waarschuwing moest zijn. Aan de hertogin werden vervol gens bloemen gezonden welke ver gezeld gingen van een waarschu wing om niet te vertrekken. Een Engels personeelslid werd omge kocht om over het gevaar te spre ken. en te weigeren naar de Baha- ma-eilanden mee te gaan. Het ver voer van de bagage van de hertog werd gesaboteerd. Voorts was men van plan geweest de hertogin angst aan te jagen door het stukschieten van de ramen van haar slaapkamer, maar hiervan zag men af, omdat het psy chologisch effect slechts zou zyn dat de hertogin eerder zou willen vertrek ken, aldus het rapport van de Duitse diplomaat. De hertog en hertogin ver trokken ondanks dit alles nog dezelfde dag. De documenten bevatten verder o.m. Hitiers Instructies voor een inval In Engeland en de luchtaanvallen op dit land. Joods Madagascar In een memorandum van het Duit se ministerie van binnenlandse zaken van juli 1940 stond het voorstel om alle joden uit Europa te verdrijven en hen op Madagascar te doen wonen, dat door Frankrijk bij vredesverdrag aan Duitsland zou worden afgestaan zo Duitsland de oorlog won. Met Europese landen, die niet onder het vredesverdrag vielen, zou men afzon derlijk onderhandelen, want men be schouwde het voorstel als de oplos sing voor .iiet Joodse vraagstuk in Europa". De vestiging van Europese joden op Madagascar als Duits man daatgebied, zou „mogelijke vestiging van een „vaticaan" van de Joden in Palestina" voorkomen. Het beheer van Madagascar waar Duitsland lucht- en marinebases zou beurt verantwoordelijk aan de Duitse politieke gouverneur, op zyn houden, zou ressorteren onder een „Reichsführer S.S.". De Joden zouden dan een zeker zelfbestuur genieten: eigen burgemeesters, politie, post- en spoorwegdirectie. Allen zouden tot staatsburgers van het mandaat Mada- fascar genaturaliseerd worden. De oden zouden in Duitse handen biyven als onderpand voor een goed gedrag van hun rasgenoten in Amerika. Gevangenen vermoordden dove medegevangene Drie gevangenen van een gevange nis van Redwood-City in Californië, hebben de vorige week een van hun celgenoten gevonnist en ter dood ge bracht omdat hjj zich terughoudend had getoond. Van officiële zijde is dinsdag mee gedeeld, dat het slachtoffer de 38- jarige zwerver Robert Young, doof was. Hij was door zijn medegevange nen beschuldisrd van „het aannemen van een hooghartige houdin~" en het niet ingaan oo hun hatelijkheden. Ook zou hij hebben beweerd dat hij kaüitein in het Britse lee'er was ge weest. Young werd door zijn drie me degevangenen gewurprd. U £eh_°°r van omstreeks duizend, voornamelijk jonge Moskovieten heeft dinsdagavond in extase geluisterd naar een Brits rock'n roll- en jazzconcert, dat in het kader van het zesde „wereld-jeugdfestivai voor vrede en vriendschap' in het Moskouse „Huis van Filmwerkers" werd ge geven. 6 Naar schatting zeven miljoen televisiekijkers waren ook getuige van het concert, waarvan de Rus zeiden dat het de wildste muziek was die zij, met uitzondering van u- zendingen van „De Stem van Amerika" ooit hadden gehoord. Daarna nam een com pa i.-enigte dansende azit van het centrum van Moskou, waar buitenlands bezoèkers zich met de Russische bevol king mengden. Politieauto's verzochten de weg vry te houden voor het verkeer. Vele jasten van een Sowjet-regeringsreceptie ter ere van de koning van Af ghanistan waren gedwongen een omweg naar het Kremlin te maken om dat de straten rondom het paleis overvuld met mensen waren. Franse, Italiaanse en Engelse jongeren dansten in het licht van schijn werpers op het Rode Plein. Moskou werd geregeerd door het publiek en men nam van de politie geen notitie.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1957 | | pagina 7