slaap
Amager: onbekend stukje Holland
waar Deens gespróken wordt
DE VIJF RIETVINKEN
geen verfvraag RIPOLIN
RODENT
MARECHAUSSEEVERENIGING
THANS IN HET GOUD
RAT en
MUIS
Huidgenezing I
Waar zijn onze schepen?
gezotut
STERKER RAN GELD
S N E L P O N lijmtbreukenenbreektsnelheidsrecords velpon
ZATERDAG 13 APRIL 1957
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
GROENT ENTU IN....
Jansens en Pietersens onder de
rook van Kopenhagen
Dat Kopenhagen, „het Parijs van het noorden", op het eiland Seeland lipt,
weet U natuurlijk. Het is één van de ruim 500 eilanden, waarvan er slechts
108 z.yn bewoond, die tezamen het koninkrijk Denemarken vormen. Maar
dat een deel van de Deense hoofdstad zich uitstrekt over het kleine Amager,
is U vast niet bekend. Kastrup, de Deense nationale luchthaven, vindt U
op Amager. De IJsland- en Groenlandvaart zijn er geconcentreerd. Amager
is ook de groentetuin van Kopenhagen enhet woonoord van de Jansens,
Pietersens en andere Denen van Nederlandse afkomst. Wie een tocht over
Amager maakt, waant zich soms in Nederland!
Amager met zijn 50.000 bewoners, is het land der tegenstellingen, waar
men oud en nieuw, het platteland en de voorposten van de grote stad, ver
mengd aantreft. Heuvels en hoogten zijn aan dit land ontzegd: het land Is
vlak als een presenteerblad. Het biedt een schilderachtig, weelderig pano
rama. Gezien vanuit een vliegtuig, kan men zich voorstellen, dat Amager
het bonte palet van een schilder is, waarvan Kopenhagens voorstad Sundby
dan het duimgat met de grys en bruin bemorste duin vormt en de vele hof
steden, boomgaarden, hyacinten-, tulpen-, graan- en koolvelden de op het
palet gesmeerde glinsterende verfkluiten zyn.
Het typische van Je Nederlandse
volksaard, de rjjke vaderlandse tradi
ties en andere zeden en gewoonten,
zijn door de eeuwen heen op Amager
behouden gebleven. In alle volksuitinr
gen kan men evenwel een eigen ont
wikkeling herkennen. Zo ontwiei
Vlak langs de kust varen kleine,
logge vissersboten. Ze dragen meis
jesnamen: Leise, Grith, Trein
We lezen de namen v>tt de hofsteden:
Wijbrandts Minde (Minde gedach
tenis), Hollands Minde, Hollaender-
gaardensteeds opnieuw wordt de
eenzame toerist op Amager herinnerd
aan de 184 Waterlandse boeren, die
zich ïn 1521 op Amager vestigden en
die met hun nakomelingen een Ne
derlands stempel drukten op dit
Deense eiland. Koning Christiaan II
(„de Wrede") haalde de 184 boeren
en hun familieleden naar het vrucht
bare eiland. Ze kwamen allemaal uit
de buurt van Edam en Monnikendam
en de bedoeling was, dat zy het hof
van groente, boter en kaas zouden
voorzien. De koning was helemaal niet
te spreken over de Deense landbouw
methoden; de opbrengst was onvol
doende en de kwaliteit liet ook te
wensen over. Nee, dan die Nederlan
dersDe koning kende hun metho
den, hun produkten en wist dat ze
met een stuk grond wonderen konden
doen. Hoe hij aan die wetenschap
kwam? Dat hadden twee Hollandse
vrouwen hem verteld: Sigbrit Wil-
lemsz en haar dochter Duifje (Dyve-
ke). De koning, die met Isabella van
Oostenrijk was getrouwd, had Duifje
in de bergen in Noorwegen leren ken
nen, waar haar moeder, de weduwe
van een Hollandse reder, een herberg
beheerde, vermaard door het Hol
landse bier en de Hollandse wafels,
die men er kon krijgen. Duifje, vol
gens de legende door Christiaan min
of meer geschaakt, werd diens min
nares en Betoonde hem een tedej>» en
nederige aanhankelijkheid.
Veel behouden
Zij, maar nog meer haar potige
moeder, oefende een grote invloed
uit op de leiding der staatszaken.
Haar beider eenvoudige afkomst
en „volkse" levensbeschouwing
leidden er toe, dat de koning zich
aan de macht van de adel onttrok
en een strijd op leven en dood met
deze aanging. Christiaan deed
niets zonder de toestemming van
de twee Hollandse vrouwen en zo
is het dus ook begrijpelijk hoe het
mogelijk was, dat zich in 1521
plotseling 184 Waterlandse boeren
op Amager vestigden. Veel sym
pathie van de kant der Denen be
stond er natuurlijk niet. Ze be
schouwden de Nederlanders als in
dringers en felle ruzies waren
daarvan dan ook het gevolg. Het
resultaat was, dat Christiaan ten
slotte het noordelijke deel van
Amager aan de Denen toewees,
terwijl de Hollanders het zuidelijke
deel zouden bewonen. Hollaender-
bye, de stad der Nederlanders, be
stond uit twee centra: Store Mag-
leby, waar de boeren op de rijke
hofsteden zaten, en Dragör, waar
de vissers zich vestigden.
In de loop der jaren verivlerven de
Hollanders zich een uitstekende naam
door hun produkten van hoge kwali
teit. Zij verbouwden alles wat in de
keukens van arm en rijk nodig was.
Amager werd en dat is het door de
eeuwen heen gebleven de „groen
tetuin van Kopenhagen", in een zelf
de omvang en betekeis als het West-
land voor Den Haag en Rotterdam.
ierpei
,r Ne
de Waterlandse vrouwen, naar
derlandse gewoonte, een klederdracht
waarin vele invloeden merkbaar zyn.
Vermoedelijk is de eigen sty! in de
klederdracht ontstaan, doordat de
vrouwen de kostuums van opvaren
den van vele buitenlandse schepen als
voorbeeld namen.
De Amagerdracht is nog steeds niet
verdwenen. Op hoogtijdagen kan men
de mannen nog met een korenblauwe
hoed van pluizig kameelhaar en een
wjjde Volendammer broek zien, ter
wijl de vrouwen een spitse Jacoba
van Beierenhoed dragen. Maar ook op
Amager sterft de klederdracht uit.
Het is te duur! Maar de Nederlandse
volksfeesten, zoals de vastenavond
viering, St.-Maarten, de maskerade
e.d. heeft men in ere gehouden. En op
5 december rijdt St. Nicolaas verge
zeld van één of meer zwarte onderda
nen ook op Amager rond op zyn wit
te schimmel. Overal zyn de Neder
landse invloeden nog merkbaar. Maak
maar eens een wandeling over het
kerkhof in Store MagLeby; op de graf
stenen staan de namen gebeiteld van
Jan Jansen, Willum Dirksen: Crillis
Teunissen: Anna Backer; Johanna
Kempen; Jacob Willemsen enja
de Pietersens natuurlijk ook. En bo
ven de deur van de witgepleisterde
kerk op de begraafplaats lezen wij:
„Anno 1731 is dese Kerck om gebou-
wet up unse egen bekosting.
Dit selve janr als den 6 juny is kö-
ning Christian de 6 gekroont." Op
school heten de kinderen nog Theis
(Thijs), Grith) (Griet), Trein (Trijn),
Crilles (Krelis), Aght (Aagt), Rejr
(Reier), Gerrit, Cornelis, Dirk en Wi-
brandt (Wijbrand) en elk iaar wor
den nog de traditionele volksfeesten
gehouden in Kongelunden ('s konings
bosschage) ten westen van Store Mag
leby. Met begeleiding van hoornmu-
ziek worden dan Nederlandse volks
dansen uitgevoerd, de mannen gaan
ringrijden, de kinderen tonlopen, eier-
dansen en ook touwtjespringen. Er is
in Store Magleby zelfs een heel mu
seum ingericht ter herinnering aan
de 184 Waterlandse boeren, die hier
gingen pionieren. Er is in het mu
seum (250 jaar oud!) van alles te
zien; mooie geborduurde slabbetjes,
talrijke kostuums, interieurs van
boerderijen, boeken, schilderijen, mun
ten en nog veel meer. Het is een uniek
museum. De museumbewaarder
hij heet Petersen en is trots op zyn
Nederlandse afkomst! mag af en
toe Nederlanders in zijn museum be-
EENS DROOMDE BRIGADIER, GEVOLG
Luisterrijke viering op 5
en 6 juni in Den Haag
(Van een onzer redacteuren)
Dromen mogen bedrog zyn, een feit
is dat vijftig jaar geleden een jong
brigadier-titulair der Marechaussee-
brigade Eindhoven, Cornelis Croes,
een circulaire deed verschijnen in de
kazernes der Marechaussee waarin
hij verklaarde een droom te hebben
gehad, waaruit hy werd gewekt door
de aflopende wekker bij zijn bed en
die afgebroken droom had hem ge
ïnspireerd tot het oprichten van een
vereniging van leden, behorende tot
het Wapen der Koninklijke Mare
chaussee.
Zo staat het in een artikel „Stem
men uit het verleden" dat opgenomen
werd in het in 1932 verschenen jubi
leumnummer van „Koninklyke Mare
chaussee", toen de vereniging dus
haar zilveren feest vierde. Die oprich
ting zal op 15 april een halve eeuw
geleden zyn en nu komt er een
„droom" achterna: een luisterrijke
viering op 5 en 6 juni in Den Haag.
SCHRIK DER BOOSDOENERS
Op die gouden viering straks in de
Dierentuin van de residentie zal een
„wereld" van herinneringen aan de
geestesogen van ministers, staatsse
cretarissen, hoge officieren en aan die
van oud-leden en leden van de jubile
rende vereniging voorbij trekken.
Want er is veel gebeurd na de tijd,
toen een beroepsmarechaussee te
voet nog een bezoldiging van 105 cent
per dag „genoot", toen net krijgshaf
tige meer in de snor zat dan in wa
pens en bevoegdheden en er meer
moed voor nodig was om een militai
re belangenvereniging te stichten dan
een partijtje te knokken met aarts
smokkelaars.
Als we het nu over vijftig jaar ge
leden hebben, denken we aan stoe
re mannen in het blauw op statig
stappende paarden, aan glanzende
knopen en tinkelende nestels en
aan in de zon blikkerende lange hu
zarensabels. De veldwachter mocht
hier en daar een ontzagwekkende
persoonlijkheid zijn, wanneer bij
oploopjes of stakingen de tijding
kwam: „De marechaussees ko
men!" sloeg boosdoeners de schrik
in de benen.
Die tijd is voorbij. De Marechaussee,
een roemrijk wapen uit de vorige
eeuw, verschijnt niet meer in het
blauw dan alleen bij bijzondere gele
genheden en het Wapen werd nog
meer een keurcorps, met behalve een
politiële ook een militaire taak, die
niet alleen eervol, maar ook bij
zonder verantwoordelijk is.
Daarom zijn de leden van het wa
pen Cornelis Croes en diens kameraad
uitgeroeid met
groeten. Op 7 september 1922 teken
den koningin Wilhelmina cn prins
Hendrik ln het gastenboek en op 7
april 1946 zetten prinses Juliana,
prins Bernhard, prins Frederik en
prins Knud hun handtekeningen.
Maar voor de overige Nederlandse
toeristen die Denemarken ieder jaar
bezoeken, is Amager onbekend. Zij
Êaan naar Kopenhagen en menen dan
Denemarken te hebben gezien. Ze ver
gissen zich.
Weliswaar hebben ze dan wel de
meeste Denen gezien in Kopenha
gen woont meer dan een kwart van
de Deense bevolking! maar de
schoonheid van Jutland hebben zjj
nog niet ontdekt, het verrassende
landschap van Zuid-Fiinen hebben ze
niet leren waarderen endat klei
ne stukje Nederland in Denemarken
hebben ze zelfs niet gezien. Amager
is de moeite van een bezoek waard.
Niet om I" tfldens uw vakantie aan
Nederland te helpen herinneren,
maar om een vergeten bladzijde uit
de Nederlandse geschiedenis op te
slaan. Veel is Nederlands gebleven,
zelfs de bolle boerengezichten. Alleen
spreken ze Deens. En dat klinkt wel
een beetje raar
Advertentie
Huidzuiverheid - Huidgezondheid I
ijuVI.I*
Houdt de winter uit handen en voeten.
en medeoprichter Gerrit Berends he
den ten dage buitengewoon dank
baar, want voor de marechaussee die
veel aan zyn hoofd heeft, is de „ver
eniging van leden behorende tot het
Wapen der Koninklyke Marechaussee,
beneden de rang van officier", van
grote betekenis geworden.
De pioniers Berends en Croes zouden
meer dan verbaasd zijn wanneer zij
nu nog eens kennis konden nemen
van het resultaat, dat hun initiatief
heeft gehad: een vereniging met meer
dan 2400 leden (allen beroeps) en met
een naam, die in de kringen van Oor
log en Justitie met respect genoemd
wordt.
De gouden viering zal, zoals gezegd
op 5 en 6 juni te Den Haag gehouden
worden in de grote zaal van de Die
rentuin. Op de 5e wordt een jubileum
congres gehouden, een herdenkings-
Elechtigheid, een receptie en een ga-
ifeestavond, waaraan niet alleen le
den van de vereniging die zelfs af
delingen heeft in Parys en Paramari
bo zullen deelnemen, maar ook tal
van hooggeplaatste gasten, zoals mi
nisters, generaals en anderen.
Echtgenoten van de leden hebben
voor de nu gouden Marechausseever
eniging een nieuw vaandel aange
schaft het eerste ging tijdens de
Eerste Wereldoorlog verloren en
dat zal een van de mooiste geschen
ken zyn die in de Dierentuin zullen
worden aangeboden.
Pardon, is dit vlot niet gereserveerd voor eerste klasse passagiers
Annenkerk 9 Bremen.
Andijk 10 400 m, w.z.w. Horta.
Amyntas 11 Sevilla te A'dam.
Aludra 10 800 m. z.o. Kaap Race.
AUoth 11 Rotterdam,
Aflcor 9 dw. Fem. Noronha.
Amerskerk 12 Antwerpen.
Aagtekerk 8 Manilla n. Rotterdam.
Aalsdijk 10 Singapore.
Aardijk 10 New York n Kaapstad.
Alblreo 10 270 m. o. Mogadiscio
Alnati 11 Rottendam n. B, Aires.
Alphacca 11 Santos n. Montevideo.
Ameland 9 800 m. z.o.t.z. Monrovia.
Ampenan 10 150 m. z. Chagos Arch.
ArendsdUk 10 330 m. n. Azoren.
Arendskerk 10 A'dam n. Hamburg.
Arkeldtjk 10 500 m. z.o. St.-He!ena.
Atje Ray S. 12 Rotterdam verw.
Axeldljk 11 Mobile n. Tampa.
Banka 12 Bal-ikpapan.
Banda 10 430 m, w.z.w. WalvLsbaai.
Blitar 9 Penang.
Bloemfontein 11 Las Palmas.
Benlnkust 11 Antwerpen.
Breda 11 Willemstad.
Caltex „Pemls" 9 310 w. z.w. Flores.
Oalamares 9 400 m. z.z.w. Kaap Hatteras.
Charis 9 1680 m. z.w, Fayal.
Colette 9 Cassablanca.
Cistula 10 Liverpool.
Con go kust 10 Takoradl.
Cottica 10 100 m. n.o. Barbados.
Delft 12 Puerto Cabello.
Daler dijk 10 Londen n. Antwerpen.
Drente 10 675 m. z.z.w. Kaap Fimsterre.
Eemland 12 Recife.
Esso Nederland 12 Baytown.
Gaasterland 11 Porto Alegre.
Advertentie)
4. „Zo Teupeltnk", zei mijnheer Rietvink met veel
zelfbeheersing, „wat kan ik voor je doen?" De politie
agent maakte een korte, gebiedende beweging met zijn
hand en zei op bijna snauwende toon: „Dame, laat
U deze meheer eens effe zien wat U zo net uit uw
kinderwagen hebt opgevist!" Er trad een dikke Juf
frouw naderbij, die rood van opwinding zag. Zij had
een bloempot in de hand, waar uit een zwa3rgeknakte
geranium bungelde. „Die hebbe ze zomaar ln mijn kin
derwagen gesmeten", zei ze klagerig, „en ik zeg maar,
dat n een schande Is. Als onze Chrlssie d'r in had ge
legen, had 't schaap wel dood kunne weze" Mijnheer
Rietvink liet ongemerkt een zucht van verlichting ont
snappen. Hij durfde te vragen, waar die bloempot van
daan was gekomen. Toen wezen de juffrouw en de
agent Teupelink bijna gelijktijdig naar boven, in de
richting van het zolderraam. „Daér vandaan'" riep de
juffrouw, ,,en tk blijf 't een schande vinden".
Ga roet p. li Key West n. New York.
Gjadila 11 300 m. o. Singapore.
Groote Beer 10 Temeritte n. Kaapstad.
Guineekust 10 Freetown n. Amsterdam.
Heelsum 12 Houston.
Hera 11 San Juan.
HersIHa 11 New York.
Haulerwljk 13 Amsterdam verw.
Heemskerk 10 Hongkong.
Hestla 11 Cludad Trujil'o.
Hulst 10 Lissabon.
Hoogkerk 12 New Castle (N.S.W.)
Houtman 9 Belawan n. Djakarta.
Ivoorkust 12 Antwerpen.
Japara KRL 11 Rotterdim n. Priok.
J. v. Oidcnbameveld 10 dw. Coooa ell.
Kabyka 11 Curasao.
Kaltnga 10 dw. v. Azoren.
Kalydon 12 Bodo n. Rotterdam.
K<ara 11 Curasao n. New Orleans.
Kateiysla 10 New Orleans n. R'dam.
Kenitra 11 Algiers.
Kellla 11 Beaumont n. Napels.
Kermla 12 Mena al Almadi.
Kleldrecht 10 Hamburg.
Kosicia 10 680 m. z.w. Azoren.
Koren/ia 10 330 m. w.z.w, Bombay.
Korovlna 13 Singapore.
Kot* Agoeng 9 Hamburg
Kloosterdak 12 New York.
Kota Baroe 10 975 m. z.z.o. Dakar
Kryptos 10 Curacao.
Langkoeas 12 Surabaja.
Lekhaven 10 Dakar.
Lekkerkerk 10 Bremen
Leopoldskerk 10 Rotterdam n. Basra.
Leuve4cerk 11 Antwerpen n. Rotterdam,
Limburg 10 Djakarta.
Llssekerk 10 370 m. o. Mombasa.
Loenerkerk p. 10 Dakar.
Louis Lantz 10 110 m. z w. Port Etlenne.
Maasdam 11 New York n. Southampton.
Maashaven 10 375 m. n.o. St.-Pauis Rock.
Maaslloyd 12 Singapore.
Macoma 11 Port Ohha n. Abadan.
Merwede 11 Rotterdam n. Freetown.
Mijdrecht 11 La Plata.
Modjokerto 11 Bremen.
Molenkerk 18 Bombay n. Karachi.
Nieiiw-Amsterdam 12 Rotterdam
Noordam 10 725 m. o. Kaap Race.
Ootmarsum 11 New Orleans.
Oranje 10 1600 m. n.n.o. Mauritius.
Oranjefontein 10 Antwerpen.
Parkhaven 12 Montevideo
Phrontls 10 Djakarta n. Tjilatjap.
Prins Alexander 11 R'dam n. Quebec.
Pr. Casimir 12 Le Havre n Montreal.
Pr. Fr. Willem 10 600 m. o.t.n. Kaap Race
Pr. Willem IV 12 Quebec.
Reyniersz. 6 Djakarta.
Rotula 10 47 m. o. Porl Elisabeth.
Rondo 10 225 m. n.o. Las Palmas.
Samaclnda 9 ïooo m. o z.o. New York.
Saroena 10 Piadju.
Schie 10 Port au Prince
Senegalkust p. 12 Las Palmas n. Dakar.
Sibajak 10 300 m. n. Fayal.
Sliedrecht 10 2500 m. o. Labos ell.
Stad Arnhem 10 Rotterdam.
Stad Breda 9 Emden.
Stad Schiedam 11 Bona n. Rotterdam.
Straat Torres 4 Singapore n. Brisbane.
Straat Cook 9 Fremantle.
Statendam 11 Havana n. New York.
Straat Soenda 8 Kobe.
Sumatra 11 Southampton n. Antwerpen.
Sunetta 11 Bangkok.
Tabian 10 i$oo m. z.z.o. Dakar.
Ta ra 12 Buenos Aires.
Tabinta 10 Belawan.
Tegelberg 12 Port Elisabeth.
Theobaidius 10 310 m. n.n.w. Puerto Rico.
Theüdomus 10 370 m. w Barbados.
Tomori 10 Belawan.
Utrecht 9 Tandjong Manl.
Van Riebeeck 11 Djakasta.
Vasum 12 Las Palmas.
Waterman 9 4O0 m. n.o St.-Helena.
Willem Barendsz. 10 Kaapstad.
Willem Ruys 9 160 m. t o. Durban.
Willemstad 11 Amsterdam n. Dover.
Wonorato 10 Calcutta n. Belawan.
IJssel 11 Georgetown.
Zeeland 12 Salala.
Feuilleton
25
„Ik ben er bang voor", zei Marion
beslist.
„Waarombang?"
„Omdat hij niks om haar geeft.
Er is maar één meisje waar Allan
belangstelling voor heeft en dat is
Claudia. Bovendien", zei ze vastbe
raden, „ik geloof dat Claudia net zo
veel van hem houdt als hij van haar.
Hoewel ze nog niet zo zeker van
zichzelf is als hij."
Heel rustig en overtuigend zei
Helen: „Ik denk dat U het bij het
verkeerde eind hebt, mevr. Russell.
Claudia is beslist niet verliefd op
AllanRaymond Winters is veel
eerder haar keus."
„Meneer Winters!" Schrik en on
geloof stonden op Marions gezicht
te lezen, „Maar
„Hij heeft haar al ten huwelijk ge
vraagd. Ze heeft zijn aanzoek nog
wel niet aangenomen, maar dat zal
ze straks beslist doen.... dat weet Ik."
En om haar woorden kracht bij te
zetten, ging ze verder: „Ik vrees,
dat Claudia ook niet bepaald een
goede boerin zou worden. Dat zou
voor U even erg zijn, als voor hem,
door Sonia lleane
zelfs als ze heel veel van hem zou
houden."
„Maar Claudia is gek op de boer
derij."
„Zekermaar alleen voor een
paar uren, of misschien dagen. Niet
voor altijd. Ik geloof vast, dat boer
innen worden geboren en niet ge
maakt. Ik bewonder jullie heel erg,
maar ik ben bang, dat mijn dochter
zich nooit tot jullie hoogte zou kun
nen opwerken."
Marion wist niet, wat ze er aan
had. Ze was van nature een schran
dere en scherpzinnige vrouw en een
uitstekend mensenkenner. Maar in
dit geval zag ze geen kans de kron
kels in de hersenen van Helen te
verklaren. Ze begreep niet, dat er
achter haar woorden een speciale
Aavertenttt/
bedoeling zat en wat ze zei kon ze
slechts voor waar aannemen.
Ademloos zei ze: „Het is niet mijn
zaak U tegen te spreken, maar
„Zullen we afspreken, dat we
beiden onze eigen kinderen het best
kennen?" Helen lachte. „Susan vind
ik bijvoorbeld een heel ander meisje
dan U zult doen. Zo is het ook met
Claudia. Zc is het trouwste meisje
in de wereld en ze zal een uitsteken
de vrouw zijn voor een man als Ray
mond."
„U spreekt, alsof hun huwelyk'n
voldongen feit is."
Helen lachte geheimzinnig. „Dat
is het ook. Werkelijk. Naar mfln be
scheiden mening past het een meis
je niet. een man haar jawoord te ge
ven als hij haar voor het eerst
vraagtHelemaal niet, als er, zo
als in dit geval, veel geld mee ge
moeid is." Ze haastte zich, het ge
sprek op iets anders te brengen.
„Het was verschrikkelijk lief van U,
al die drukte te maken voor Clau
dia's verjaardag."
Marion voelde zich erg ongeluk
kig. Plotseling realiseerde ze zich,
hoe erg ze er op had gerekend, dat
Allan en Claudia met elkaar zouden
trouwen: het was altijd zo vanzelf
sprekend geweest, dat ze nooit aan
een andere mogelijkheid had gedacht.
Ze had met een gerust hart de dag
afgewacht, waarop zij hun verloving
beleend zouden maken. Eerlijk ge
zegd, had ze gehoopt en verwaent,
dat dat vanavond zou gebeuren.
Maar nu was in één keer al haar
hoop de bodem ingeslagen. Het
kwam niet in haar op, Helen niet te
geloven.
Op haar beurt bedacht Helen, dat
ze erg verstandig had gehandeld. Ze
was niet in staat de dingen nu in
(Advertentie)
hun juiste proporties te zien, omdat
haar eigen belangen te nauw met
die van Claudia verbonden waren en
ze vast geloofde, dat alles wat ze
deed en nog zou doen om het huwe
lyk van Raymond en Claudia te be
spoedigen, haar plicht was. Zo'n hu
welijk was immers het mooiste, dat
haar dochter zich wensen kon. Het
feil, dat dit ook voor haar zelf een
ommekeer zou betekenen, speelde
daarby geen rol, zo redeneerde ze
en ze had zichzelf er al lang van
overtuigd, dat het haar volste recht
was, hier tussenbeide te komen.
Op dat ogenblik naderde Raymond
Winters. Marion voelde instinctief, dat
onder zijn charmante uiterlijk hoog
hartigheid en onoprechtheid schuil
gingen en dat hij dit hele feest maar
iets minderwaardigs vond. Dat deed
hij dan ook en hij had reeds besloten.
Claudia als ze eens zijn vrouw zou
zijn te verbieden, nog met deze
mensen om te gaan.
„Uw dochter ontloopt me, geloof
ik", zei hij luchtig.
Het deed Marion plezier, dat ze
kon zeggen, dat Claüdia een paar
minuten geleden met Allan naar bui
ten was gegaan.
Helen fronste haar wenkbrauwen.
Het was duidelijk: Marion Russell
probeerde Claudia als schoondochter J
te krijgen.
„Ze komen juist weer binnen", zei
Helen vlug. „En ik geloof, dat we
zo langzamerhand moeten opstap
pen, mevr. Russell." Hoe eerder ze
Claudia uit deze romantische om
geving en van Allan weg kon ha
len zo redeneerde ze des te
beter.
„Maar", protesteerde Marion, het
feestje is nog niet half voorbij."
„Myn hoofd bonst, alsof het zal
barsten", hield Helen volZou
U de familie bij elkaar willen halen
meneer Winters? Charles zal wel
ergens in de buurt zijn en stuurt U
dan direct Claudia hier heen."
»\\>rai vrvolgd)
(Advertentie)