Gerechten voor het radio-menu worden met veel zorg gekozen Uitvinders exposeren in Brussel Caesar viel 2000 jaar geleden onder moordenaarshand &w» .'ïla: fWÊÊKÊM ROOSEVELT BEVAL ANGOLA AAN ALS JOODS TEHUIS RIJKE MAR MAAKT SCHOERER VAR ARME KIRDERER WOENSDAG 20 MAART 195T PROVINCIALS ESSUWBB COURANT t WEKELIJKSE BIJEENKOMSTEN VAN SPECIALISTEN Programma van vandaag werd al maanden geleden vastgesteld (Van een speciale verslaggever) Wie voor 7.Un vereniging wel eens een feestavond heeft georganiseerd, weet hoeveel zorg dat eist. Men moet zich beraden over de vraag, welke artiesten kunnen worden gecharterd, deze artiesten moeten benaderd wor den, en men dient ermee te onderhandelen over de condities en Indeling van de avond, om maar enkele dingen te noemen. Niet zelden eist de voorbe reiding dan ook maandan t\jds. Men zou denken, dat alleen de „amateur-organisatoren" zo'n langdurige zorg ervoor kennen. Maar sinds we A.V.R.O.-programmaleider H. de Wolf (59) hebben gesproken, weten we beter. Zeker, z|jn ervaring op dit terrein heeft veel vereenvoudigd maar daar staat tegenover dat h(j als topman van de hele programma-organisatie nog enkele zorgen heeft, waar de amateur nooit mee te maken krijgt. Zelfs het feit, of de gecharterde artiesten wel op tyd kunnen repeteren, is een van de dingen, waarvoor hy zich verant woordelijk voelt. „Hoe komt zo'n radioprogramma nu eigenlijk tot stand?" hebben we deze In het radiovak vergrijsde organisator gevraagd. „Een kwestie van samenspel", re pliceerde hij. „Iedere week is er een stafbijeenkomst met de hoofden van dienst. De ernstige muziek heeft een eigen „diensthoofd", de lichte muziek, het gesproken woord, de reportage- dienst en de afdeling hoorspelen. Met deze groep wordt dan een bepaald weekprogramma doorgepraat. Na tuurlijk niet het programma van de komende week, maar dat van 'n week, De Franse P.T.T. zal binnen kort vier nieuwe zegels uitge ven, geioyd aan Franse weten schapsmensen en uitvinders Van boven naar beneden: Oc tave Terïllon, uitvinder van het sterilisatiesysteem voor me dische instrumenten; Antoine Beclere, pionier van de Franse radiologie; Ëtienne Oéhmichen, uitvinder van de helikopter en Gaston Plante, uitvinder van de accumulator. De waarden van de zegels zijn8, 18, 18 en 30 frs. die zo'n twee maanden later ligt. We werken om begrijpelijke redenen al tijd 'n paar maanden vooruit. Slechts bijzondere omstandigheden actuele gebeurtenissen dus kunnen plotse- nge wijzigingen opleveren. In het blanco schema van de te be handelen week, beginnen we de vaste rubrieken te noteren. Iedere omroep vereniging heeft die. Ze worden maanden voor het begin van ieder omroepjjaar in gezamelijk overleg ge- Bonte Dinsdagavond- rein en radioscoop zijn zo voor de A.V.R.O. een paar van die vaste ru brieken. Ook de antwoordman en Godfried Bomans, Jan Brusse met zijn Parijse brieven en de sportspiegel. Het zijn als het ware de aardappelen, groente en het vlees van de radio- er niet. De hors d'Oeuvre en alle an dere gerechten, die een maaltijd tot een gezellig diner maken, horen er ook bij. In de woensdagse bijeen komsten van de hoofden van dienst worden de tussengerechten bespro ken. Het hoofd van de afdeling ernsti- fe muziek doet zijn voorstellen, én e man van de hoorspelen, de leiding van „Gesproken Woord" én de man van „de lichte muziek". Ernstige pro blemen komen daarbij zelden of nooit voor. Ieder weet nauwkeurig wat er van hem verlangd wordt, en noudt in zijn voorstellen al rekening met de mogelijkheden. Zelfs wordt al zoveel mogelijk rekening gehouden met wat de andere omroepverenigingen zullen hebben gedaan, wanneer de A.V.R.O. de zendtijd overneemt. Wanneer men weet. dat de Vara als sluitstuk van zijn zendtijd een concert van Hugo de Groot heeft gehad, zal men daar een stuk omroepwerk van een heel ander karakter op laten aansluiten. En zo doen de andere omroeporganisaties het op hun beurt natuurlg'k ook. Afwisseling Tenslotte beseft men terdege, dat men als omroeporganisatie de luiste raar de grootst mogelijke afwisseling heeft te bieden. „Maar hoe komt men nu altijd maar weer aan de gewenste artiesten?" „De radio werkt als een enorme magneet. Altijd worden er aanbiedin gen gedaan. Z(jn ze aanvaardbaar, ian wordt er een bepaalde datum naar talent. Al komt dit voor in alle sectoren van het omroepbedrijf, te sterker spreekt het misschien bij de afdeling „Gesproken Woord" waar bijvoorbeeld op een zeker ogenblik de idee werd geboren de luisteraar wat meer te vertellen over de Europese samenwerking of over het op handen zijnde „Geofysisch jaar". Dan wordt voor hun optreden vastgelegd. Mel i eigener beweging contact opgenomen buitenlandse artiesten is dat vaak met? mensen, die op die terreinen min maanden of zelfs wel een jaar vóór of meer gespecialiseerd zijn. en via hun optreden het geval, omdat het een die contactpersonen worden dan vaak datum moet zijn. die in een tournee nog weer andere specialisten aange- "-okl door ons land past en zo'n tournee vaak zo lang tevoren wordt geplan- ned. Intussen is de programmadienst van de omroep niet tevreden met al leen maar wat wordt aangeboden. Daarnaast gaat men zelf ook op zoek DOCUMENTEN UIT 1939 Onderhandelingen met nazi's liepen op niets uit Het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken heeft een 911 blad zijden tellend boek gepubliceerd on der de titel „Buitenlandse betrekkin gen van de Verenigde Staten, 1939". Uit de hierin opgenomen documenten blijkt, dat er tussen de Verenigde Sta ten en Hitler-Duitsland in die tijd on- Europese landen verdreven Joodse burgers een nieuw vaderland te vin den. In een missive aan Myron Tay lor, die namens de Verenigde Staten deze onderhandelingen voerde, schrijft president Roosevelt, dat het probleem slechts opgelost kan worden door het stichten van een nieuw Joods vader land dat in staat is bijna onbeperkt Joodse immigratie te verwerken. Hoewel deze onderhandelingen mis lukten, slaagde Roosevelt er in 1939 nog in, met Mussolini tot overeen stemming te komen over de wense lijkheid voor de Joodse vluchtelingen een nieuw tehuis te zoeken. Maar beiden verwierpen Palestina als on geschikt voor dat doel. De president vond Portugees Angola de beste plaats. Men overwoog gedurende de negen maanden durende onderhandelingen waaraan indirect de meèste West- europese landen deelnamen behal ve Angola, ook Haïti, de Dominicaan se Republiek, de Phillipjjnen, Ethiopië, een deel van Californië, Madagascar en de Guiana's. Met Hermann Göring en Hjalmar Schacht werd in alle ernst onderhandeld over het oprich ten van een Maatschappij voor vluch telingen. die het gigantische plan voor de migratie van Duitse Joden en Oosteuropese vervolgden zou onderne men Er waren momenten tijdens deze onderhandelingen, waarop duide lijk werd dat de Amerikaanse di- Sprookje van Andersen in werkelijkheid Speciale correspondentie) In de Deense hoofdstad- Kopenhagen woont een oude, vriendelijke man, wiens verhaal zou kun nen staan in 'n sprook jesboek van Hans Christiaan Andersen. Hij is eigenaar van een bloeiend garagebedrijf. Maar wat hij daar ver dient gaat grotendeels weer op aan de privé liefdadigheid, die hij bedrijft. Meneer Chris tiansen kwam op een goede dag tijdens een wandeling een lompen- koopman tegen, die liep te slepen met een zak vol oude schoenen. „Zou daar nu werke lijk niets meer aan te repareren zijn?" vroeg lig zich af en hij dacht aan de véle armen, die helemaal geen behoor lijke schoenen hadden. Hij kocht de hele zak voor een paar kronen, sorteerde de schoenen thuis zorgvuldig en verzoolde die paren, die dat nog waard wa ren. Het eerste paar gaf hij weg aan een kind, dat hij in kou en regen op een paar dun ne, totaal versleten schoenen zag rondlo pen. Het kind- vertelde het zijn vriendjes en al gauw kwamen steeds meer arme kinderen naar de werkplaats van deze mensenvriend- Het- werk kon hg al spoedig niet meer aan! Vader Christiansen leerde zijn kleine vrien den, die hem geregeld kwamen opzoeken, hoe zij schoenen moesten verzolen. Geestdriftig gingen de kinderen aan het werk. Vooral meis jes bewezen, onder lei ding van hun oude vriend, dat zij een gro te handigheid hadden in dit werk en het bin nen korte tijd zelfstan dig konden uitvoeren. Steeds groter icerd het aantal vrijwillige hel pers, die met hun grap pige scheepsjongens mutsjes op in Dene marken zijn dat rode puntmutsen aan lange tafels als vlijtige kabouters zaten te werken. Soms zijn er negentig kinderen te gelijk aan het werk. Zij verzolen per jaar vele duizenden paren schoenen en delen deze uit onder de armen. Maar zij komen niet al leen bij Vader Chris tiansen om te werken. Zij kunnen er ook spe len, want hun weldoe ner heeft hun als be loning voor hun ijver allerlei prachtig speel goed gegeven, 'van een moderne hijskraan tot een poppenhuis toe. plomaten meer ongerust waren voor het lot van de Joden in Oost- Europa, dan voor dat van de Joden in Nazi-Duitsland. De progroms in het Derde Rijk werden nog als tij delijk beschouwd, maar het anti semitisme in Oost-Europa zag men als een met het volkskarakter ver groeid verschijnsel. De Maatschappij voor vluchtelin gen zou ten dele worden bekostigd uit particuliere fondsen en in Duitsland achtergebleven Joods kapitaal. Het beginkapitaal zou 100 miljoen dollars bedragen. De Duitse onderhandelaars stem den zelfs toe niet minder dan 25 per cent van het In Duitsland aanwezige Joodse kapitaal by te dragen. Maar hoe weinig ernst het de Duitsers was, bleek in de zomer van 1939 toen Wohl- tat in Londen plotseling uit de onder handelingen wegliep omdat Ameri kaanse Joodse afgevaardigden anti nazistische opmerkingen hadden ge maakt. De oorlog maakte een einde aan het plan. trokken. Dat de voorbereidingen van dergelijke lezingenseries, die soms uitgroeiden tot klankbeelden, vele maanden vergt, laat zich niet moeilijk raden. Coördinatie Wanneer tenslotte na veel wikken en wegen een weekprogramma voor een bepaalde ver vooruitliggende pe riode in al zijn onderdelen ls vastge steld, gaat het naar de Coördinatie commissie van de Ned. Radio Unie. Uiteindelijk bekijkt deze commissie het nauwkeurig in zijn samenhang met de programma's van de andere omroepverenigingen. Binnen het ei gen verband mag men globaal reke ning hebben kunnen houden met wat de andere verenigingen zullen doen, een volledig overzicht van alle pro gramma's heeft de Coördinatie-com missie slechts. Die kan er dus voor waken, dat er geen hoorspel naast hoorspel of symfonisch concert naast symfonisch concert komt te liggen. Wanneer de Coördinatie-commissie zijn fiat heeft gegeven aan de samen stelling, begint pas het werk om de meii'sen uit te nodigen op wier mede werking wordt gerekend. Een spe ciale man regelt vervolgens de repe tities, die moeten worden gehouden en reserveert de studioruimte daar voor en eventueel voor de opnamen, die moeten plaatsvinden, wanneer 't banduitzendingen moeten worden". Wat uit deze veelheid van feiten te concluderen valt Dat er omstandig heden kunnen zijn. die slechts intern bekend zijn, welke het onmogelijk maken aan alle programmawensen van de luisteraars tegemoet te ko men. „Uiteraard proberen we ernstig met die wensen rekening te houden", aldus de heer De Wolf. „Het zjjn vaak de meest kritische luisteraars, die ons hun wensen doen toekomen, kritiek houdt ons levendig". Daniel van Hoepen, geboren in Vlissin- gen, demonstreert nieuwe reddingsboot (Van een speciale verslaggever) In de koninklyke zalen van het oude paleis van de graven van Egmont te Brussel, kan de Brusselaar thans weer zien „wat hy nog nooit gezien heeft!" Bijna "00 uitvinders uit Frankryk, Duitsland. Spanje. België. Nederland, Italië, Noorwegen, Finland, de V.S., Groot-Brittannlë, Zwitserland, Monaco en Luxemburg stellen er hun brevetten voor. Hoewel men spoedig tot de overtuiging komt, dat op deze zesde „Inter nationale Salon der Uitvinders" werkeiyk spectaculaire vindingen ontbre ken, kan men zich toch niet onttrekken aan de fascinerende Invloed, die van al deze nooit geziene zaken uitgaat. Daarby komt nog dat het dikwijls juist de kleine, onopvallende vindingen zijn, die het meest op de verbeelding werken. Hoe simpel zijn bijvoorbeeld de brillekapjes van de heer Parser uit Anderlecht (de woonplaats van Erasmus!), die de bezitters van brillen, dus doorgaans de mensen met zwakkere ogen, minder last doen hebben van het scherpe dag- i licht. Toen de heer Parser deze uit- I vinding gedaan had, zond hij de eer- ste exemplaren naar prinses MariJ- j ke en ontving reeds binnen twee we- ken-een zeer enthousiaste dankbrief. Zijn stadgenoot L. Ph. Fitskar heeft de strijd tegen de verblinding van automobilisten aangebonden en zijn „Para-Fare' is een al even eenvou dig. toestel, bestaande uit twee rub berknoppen, die een zwart lint vast houden, dat door een speciale behan deling zeer doorzichtig is. Dit lint wordt na het valleii der duisternis op de voorruit geplaatst en belet dat dè stralen van de lichtbronnen der tegenliggers de ogen van de bestuur der bereiken. Jos Herrebos uit Merchtem vond een draagtas uit, die alle gewicht verdeelt en met name voor de pos- j terijen van het grootste nut is en voor de huishouding ziet men hier I o.a. een conservenbus, welke zonder blikopener of sleutel geopend kan worden en een borstel, waartnee vloeibare boenwas op het parket wordt gestreken. „OOK GIJ, BRUTUS?", BEROEMDE LAATSTE WOORDEN Na een roemrijke carrière was hij de machtigste man ter wereld Dezer dagen was het tweeduizend jaren geleden, dat de grote keizer Ju lius Caesar viel onder de dolkstoten van politieke „vrienden" en vijanden, bevreesd voor zijn grote macht. Drieëntwintig senatoren, onder wie Marcus Junius Brutus, die door Cae sar als een zoon werd bemind, namen een actief aandeel in de samenzwe ring, die Caesar ten val bracht op het toppunt van zijn roem en glorie. De woorden Et tu Brute? (Ook gij, Brutus?), die Caesar sprak, toen hij onder zijn aanvallers ook deze jonge vriend ontdekte, zijn de meest beroemde laatste woorden in de ge schiedenis geworden. De „vrienden" en vijanden dood den Caesar, omdat zij vreesden, dat hij zichzelf uit zou willen roepen tot despotisch koning. Maar na zijn dood wisten zij niet, wat te doen en het grootste rijk van de oudheid werd daarop verscheurd door de bur geroorlog. Caesar had in zijn roemrijke car rière Gallië veroverd en zijn vijan den in Rome in een bliksemsnelle campagne verslagen. Hij was een dictator voor het leven, de afstam meling van een aristocratische fa milie, die beweerde van Venus af te stammen en van de koningen van Rome. Hij had een einde gemaakt aan een eeuw van burgeroorlog, het land aan de veteranen geschonken, de kalender hervormd en de geschie denis van zijn campagne geschreven in een stijl zo kort en bondig, dat zijn tegenstander Cicero zei: „Alleen en dwaas zou er tierelantijnen aan 'oe willen voegen". V err aderlijke vrienden Van zijn vijanden was Pompe- jus in Egypte vermoord. Cato had zichzelf in Utica gedood en j Cicero had zich in het particulie- I re leven teruggetrokken. Julius 1 Caesar was de machtigste man ter wereld. En duarom doodden zijn „vrienden" en vijanden hem. Een Nederlander die hier met een actuele uitvinding veel aan dacht trekt, Is de heer Daniel van Hoepen, geboren te Vlissingen, maar reeds twaalf jaar als ban ketbakker woonachtig te Deurne bij Antwerpen. Het waren echter niet de gebakjes en boterletters, die de heer Van Hoepen tot zijn uitvinding inspireerden. De ramp van de „Andréa Doria", ongeveer 8 maanden geleden, bracht hein tot het inzicht, dat op het terrein van de redding van schipbreuke lingen nog wel Iets te verbeteren viel. Zo ontstond zijn reddings boot, die In twee op het dek staande boogvormige U-balken ligt. Deze reddingsboot is aan de onderzijde voorzien van twee klampen, welke hem door middel van rollen zijdelings in de balken doen lopen. Wanneer het schip slagzij maakt, komt de reddings boot onder elke situatie horizon taal te liggen. Bij het zinken van het schip verlaat de reddingsboot dit vanzelf. Eveneens van belang voor de scheepvaart is het plan van de heer Gustaaf Van Driessche uit Gent voor een „anti-mist-toestel", waar mede boten bij mistig weer stroom op- en afwaarts kunnen varen zon der gevaar voor botsingen. Een uitvinder uit Toulon in Frank rijk exposeert hier een mobiele* plan tentuin voor terrassen, balcons, ap partementen en restaurants, waarbij door een zeer ingenieus systeem ge lijktijdig acht bloembakken van vers water voorzien worden. Van de pre- cisieapparaten spant de „Stylomè- tre" van Bedex uit Brussel onge twijfeld de kroon. Een eenvoudige kogelpuntpen blijkt voorzien van een maattahel en een schaaltabel, henevens een wieltje om verschillen de afstanden en maten op hot papier te volgen. In centimeters, kilometers en mijlen kunnen de afstanden ver volgens op de maattabel afgelezen worden. Tot de zeer nuttige uitvindingen be hoort ook het „laadgewicht-controle- apparaat" van de Tsjech Eugen Markovich uit Wuppertal-EIberfeld. Dit apparaat, dat op elke vrachtwa gen kan ingebouwd worden, toont op een wijzerplaat zeer precies de juiste verdeling van een vracht op een wagen. De door een Duitser uit gevonden „tele-ladder" is een „ei van Columbus" in de war? zin des woords. Van een losse kettingladder worden de sporten ineen gestoken gelijk de delen van een vishengel. Als de gewenste hoogte bereikt is, De plek, waar Caesar vermoord wordt aart een steunpunt ingehaakt werd. was de Curia van Pompejus. pn df>or klein rukje schieten de dichtbij wat nu de openluchtmarkt j sporten uiteen en komen horizontaal is van Campo dei Fiori in de oude te liggen. Door een speciale greej stad. Een kleine piazza hfeeft nog' '-JJ~ -- i t ther „---'P valt de hele ladder na gebruik ook weer vanzelf naar beneden! Isidoor Ronsse uit Vichte heeft verder een weerki i n d i g-f lu i ven-ra dar-1 ocst el uitgedacht, dat alle atmosferische storingen uit de weg ruimt, waar door de duif bij haar terugreis de voeling met het hok niet kan verlie zen. Wanneer de bezoeker tenslotte moegekeken is op al deze vruchten de vorm van het theater van Pom" pejus, dat aan de Curia stond. De algemene opvatting en dat is de schuld van William Shakespea re en de film met Mario Brando - is, dat Caesars rechterhand Mar- cus Antonius vanaf het eerste ogen- blik, dat hij de dood van Caesar vernam, op wraak zon. De historici Marcus Antonius ban* was. cent transpiratie, zoals F.di.on'het BS Bratus Sfd" bMK'cE SSS-*" sar gedood hadden zonder een hel- j der idee voor ogen, wat hen daarna I te doen stond. Het resultaat van dat alles was, dat er niets gebeurde. Het volk, dat van de levende Cae sar had gehouden nm zijn militaire glorie en zijn verdeling van het land onder de veteranen, werd tijdens I zijn begrafenis wild. Het verbrandde zijn lijk op een grote vuurstapel. hoor ge- u uoor ucreiijKe guitaarklan- ken. Het is de heer J. H. Smit uit Amsterdam, die voor de muzikale noot in dit Brusselse uitvinders-do rado heeft gezorgd. Dank zij zijn vernuft Is het tnans voor iedereen mogelijk, vrijwel zonder studie voor treffelijk euitaar te spelen. Hand grepen zijn niet meer nodig, op de hals van het instrument wordt een apparaatje met schrijfachinetoet3en geplaatst, dat al het werk doet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1957 | | pagina 7