Communisten in China imiteren
hun Russische leermeesters
JIMMY als Marathonloper
ZO DENKT MEN IN NET BUITENLAND ER OVER
Waar zijn onze schepen?
DRAADLOOS OPROEPSYSTEEM
IN ZUIDERZIEKENHUIS
ZATERDAG 2 MAART 1957
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
13
GERUSSIFICEERDE SOLDATEN
Functionarissen doen ten opzichte
van Sowjets bijzonder nederig
„Lang leve president Mao Tsé-Toeng! Leve de vrede!" Deze kreten weer
klonken vorig jaar overal in de stad Peking, toen 50.000 mannen er een
defile hielden ter ere van de zesde verjaardag van de Chinees-communis
tische revolutie.
Alles aan hun kaki-gouden uniformen van de rijen medailles, die hun
borst sierden tot de zwart leren laarzen toe was Russisch. Het was ge
woonweg belachelijk om Chinese*gezichten onder die petten te ontdekken.
Het ging hier namelijk om hoge officieren van het Chinese „vryheidsleger",
die voor de eerste keer, zo trots mogelijk, hun nieuwe tenue lieten bewon
deren. De soldaten, die te voet of in Russische vrachtauto's paradeerden,
zagen er niet minder gerussificeerd uit. Zjj droegen overhemden naar Rus
sisch model, aangehaald door een zwarte koppel.
Maarschalk Peng Teh-Hoeai, de minister van defensie en de „held" van
de Koreaanse oorlog, volgde het défilé in een Russische auto van het merk
„Zis" en had geheel het aanzien van een Sowjet-generaal.
Deze gedaanteverwisseling bij het rood-Chinese leger is slechts één van
de talrijke verbazingwekkende veranderingen, die men kan opmerken in
het huidige China. Er is geen sppor meer te bekennen van datgene, wat de
Chinese communist nu juist „Chinees" maakt. Het is radicaal veranderd
door een flagrante imitatie van de Russische manieren.
Voor de 600 miljoen inwoners van
China is Rusland de bron van alle
weldaden geworden. De Sowjet-in-
vloed dringt binnen in hun geest en
beheerst het gehele uiterlijke leven.
Op de oude rode muur van de verbo
den stad Peking stond het volgende
fekalkt: Neem de ervaring en de vor-
eringen van de Sow jet-Unie ernstig
ter harte en pas ze toe!
Deze slagzin ziet men overal einde
loos herhaald.
Mantsjoerije, dat de Chinezen heb
ben leren beschouwen als de „model
provincie" van hun land, is een tref
fend voorbeeld van de nieuwe Eura-
zische wereld, die onder hoge Sowjet-
leiding wordt'gevormd en die men de
RussischChinese zou kunnen noe
men.
In Kharbine, dat langzamerhand
een industriële stad wordt, staat bij
voorbeeld een splinternieuwe fabriek,
waar een lange reeks hypermoderne
werkplaatsen te zien is, die alle zijn
uitgerust met de laatste snufjes op
het gebied van precisie-instrumenten.
Vlak daarbij staat een vlasspinnerij,
waarin ook elke machine de Russi
sche merktekenen draagt.
Het meest indrukwekkende voor
beeld van een Russische constructie-
fabriek is wel de bijna voltooide auto
mobielfabriek no. 1 te Tsjang.Tsjoen.
„Weldra zal hier de eerste automobiel,
die helemaal in China is gemaakt, uit
rijden", zo vertelde men aan Robert
Guillain van het Franse blad „Le
Monde".
Maar de fabriek is helemaal opge
bouwd door de Russen met Chinese
uitvoerders en arbeiders.
Meer naar het zuiden, in Ansjan
staan pletterijen en een fabriek van
stalen-buizen-uit-één-stuk en volauto
matische kachels.
Bij zijn bezoek aan dit industrie
gebied merkte een Belgisch industri
eel eens op: ,,Er zijn hier machines,
beter dan wij ze in Europa hebben,
en ik heb de indruk dat de Russen
zelf veel minder van dergelijke appa
raten gebruiken, die zo modern zijn."
Ook in andere delen van het grote
China wordt men gewaar dat het ma
teriaal, de techniek en de hulp uit de
Sowjet-Unie in vrijwel iedere onder
neming zijn binnengekomen. De Rus
sen zorgen er echter wel voor, dat de
technische gebondenheid van China
niet te veel aan het licht treedt. Het
schijnt dat zij zich het consigne heb
ben opgelegd, zo min mogelijk hier
van te laten zien.
Marcherende monteurs
Gedurende zijn verblijf in com
munistisch China is Guillain
maar één grote ploeg Russen te
gengekomen, over wie hij dan dit
schrijft:
„Zij waren met z'n dertigen en
marcheerden van de ene naar de
andere plaats, in het gelid, zoals
een compagnie infanterie-solda-
ten. Achter elkaar traden ze de
eetzaal van het hotel binnen, ge
lijktijdig gingen ze zitten en ston
den na de maaltijd weer op, als
of een van hen daartoe het sein
had gegeven. Ze hadden eeltige
handen en moesten zoiets als
speciale monteurs zyn."
Op een avond kwam in een hotel
in Kanton een man bij me aan
tafel zitten. Het was een Tsjecho-
Slowaak, die de leiding had van
een reizende technische tentoon
stelling. Hij vertelde dat zijn
vrienden en hij goed werden be
taald en behandeld door de Chi
nezen. En om dit te verduidelij
ken zei hij, dat de Chinese auto
riteiten, dadelijk toen ze gehoord
hadden dat hij naar zijn vrouw
en kinderen verlangde, hem had
den aangeboden deze op staats
kosten uit Praag te laten over
komen.
Al laten de Russen zich dan maar zel
den zien, toch is het duidelijk, dat de
buitenlandse hotelgasten zelfs in
de meest achteraf gelegen streken
van China worden geacht Russisch
te kennen. Want behalve de Chinese
opschriften „restaurant" of „badka
mer" verschijnen soortgelijke aandui
dingen nu ook in die taal.
Vandaag aan de dag loopt men de
kans dat in een van de twee geval
len een blanke voorbijganger in China
een Rus is. Dit is dan ook een mooi
middel om te weten te komen, hoe de
Chinezen eigenlijk over de Russen
denken.
De houding van de bevolking tegen
over hen verschilt al naar gelang de
leeftijd. De volwassenen zullen U uit
drukkingloos aankijken, alsof hun
hoofd en hart zonder bewustzyn zijn.
De kinderen daarentegen zullen om
U heen stuwen en om het hardst
schreeuwen: „Een grote broer uit
Sowjet-Rusland!" Deze uitroepen heb
ben ze van hun onderwijzers geleerd,
zo zegt men. De Chinese lyceisten en
studenten grijpen iedere gelegenheid
aan om hun grenzeloze en keurig ge
formuleerde bewondering voor Rus
land te spuien. De jeugd wordt ge
dresseerd om in de handen te klappen,
zodra er een vreemdeling verschijnt,
in de bijna altijd juiste overtuiging,
dat men met een kameraad uit de
Sowjet-wereld te doen heeft.
De houding van de Chinese functio
narissen ten opzichte van de Russen
wordt gekenmerkt door een nederig
heid, die hun helemaal niet past. Aan
een officieel diner in Peking bracht
een buitenlands bezoeker, die beleefd
wilde zijn, een dronk uit op de „op
merkelijke vorderingen van de Chi
nese techniek".
Een van de gastheren verbeterde de
woorden van zijn gast: „Alles wat U
hebt gezien, is de vrucht van de Sow-
jet-techniek, zonder de hulp van de
Russen zouden wy nog te veel achter
zyn om datgene te verwezenlijken,
wat er nu staat."
48. Meneer Baretra kwam van een koude kermis
thuis. Hij stond wel tegen Jimmy te tieren, maar deze
keurde hem geen blik waardig en het was een der
andere bestuursleden die de wedstrijdleider bij de
anm nam en fluisterend tegen hem zei: „Man maak
je toch niet langer belachelijk. Je jaagt de hele pers
tegen je in het harnas. Kom, ga nu mee. We zouden
helemaal vergeten, dat er ook nog andere deelnemers
aan onze Marathon zijn". Meneer Barstra ging mok
kend mee. Hij wierp Jimmy nog één woedende blik
toe, maar deze moest daarna nog haast maken om
het binnenkomen van de andere Marathonlopers te
kunnen aanschouwen. De eerste, die na Jimmy bin
nen kwam meer dan twintig minuten later! was
de Engelsman Richard Runaway. Hij werd de officie le
winnaar van deze Marathon en hij werd door het
propvolle stadion ook enthousiast toegejuicht, maar
het haaide toch niet bij de ovatie die Jimmy Brown
had gekregen. Tweede, met ccn achterstand van twee
minuten werd de Japanner Tanokka, derde de Duit
ser Ludwig Langbein, vierde dc Argentijn Pctrooell.
Daarna kwamen er nog enkele buitenlanders en als
8ste kwam binnen de Nederlandse kampioen Henk Hlj-
gelaar. Richard Runaway werd uiteraard gehuldigd.
Meneer Barstra h:ng hem een geweldige krans om de
schouders en feUoiteerde hem met zijn zege De Brit
bedankte hem heel hoffelijk, maar plotseling liep hij
weg op zoek near Jimmy Brown, die op het midden
terrein bezig was zijn trainingspak aan te trekken.
Intrekking prijsstop
voor kalkzandsteen
Blijkens mededeling in de Neder
landse Staatscourant heeft de minis
ter van economische zaken de prys-
stop kalkzandsteen 1956 met ingang
van 1 februari 1957 ingetrokken.
Deze maatregel is genomen nadat
de kalkzandsteenindustrie zich heeft
verbonden geen prijsverhogingen
door te voeren zonder voorafgaand
overleg met het ministerie van eco
nomische zaken.
Andijk 26 Houston n. Le Havre.
Ampenan 27 New York.
Alphard 28 Hamburg.
Annenkerk 1 Durban.
Alcor 28 Ria de Janeiro.
Aagtekerk 27 Bangkok n. Hongkong.
Albireo p. 28 Gibraltar n. Marseille.
Almkerk 28 Las Palmas.
Alphacca 27 400 m. n.o. Guadeloupe.
Alpherat 28 Norfolk.
Alamak 28 Rotterdam n. Hamburg.
Amstelslot 27 Fremantle n. Bombay.
Arendsdijk 6 New Orleans verw.
Arkeldijk 27 Baltimore n. Savannah.
Averdijk p. 28 Miami n. Le Havre.
Axel-dijk 27 320 m. z.o. Cape Race.
Ball 27 1050 m. o.n.o. Durban.
Bennekom p. 28 Flo res n. Rio Haina.
Blitar 26 Khor al Mufatta.
Bloemfontein 27 360 m. n.n.w. Kaapstad.
Bontekoe 28 Belawan.
Bussum p. 28 Key West n. Rotterdam.
Caltex „Nederland" p. 28 Malta n. Sidon.
Caltex „The Hague" 27 470 m. w.z.w.
Flores.
Caltex „Permis" 28 Pernis.
Charis 27 70 m. w. Aruba.
Congokust 2 IJmuiden verw.
Cottica 28 Paramaribo.
Dalerdljk 28 v. Los Angeles na Balbao.
Delfshaven 27 50 m. z. Madagascar.
Dongedijk 28 Los Angeles.
Esso „Den Haag" p. 28 Beira n.
Kaapstad.
Esso „Amsterdam" p, 27 Socotra.
Esso „Nederland" 27 Purfleet n. St.-Klttg
Friesland 27 120 m. n.o. Bermudas.
Groote Beer l Rotterdam.
Guineekust verm l A'dam n. Dakar.
Harold 28 FTedertkstad n. Huil.
Hera 2 Londen verw.
Hoogkerk 28 Dakar n. Fremantle.
Haulerwijk 27 720 m. w. Scillles.
Hestia 27 Barbados.
Jacananda 27 10 m. z w. Ouessant.
Jagersfontein 28 Antwerpen.
J. v. Oldenbamevelt 27 480 m. n.w.
Walvistoaai.
Kara 28 Lake Charles.
Katelysia 27 600 m. w.z.w. Bermuda.
Kertosono 26 480 m. o. St.-Paulsrock.
KeUia 28 Rotterdam.
Kenia p. 28 Minicoy.
Kosicia 28 Beaumont n. Rotterdam.
Korovina 27 Singapore n. Wellington.
Kota Agoeng 27 300 m. w. Walvisbaai.
Kota Baroe 1 Singapore.
Kryptos 28 Bajo Grande.
Kylix p. 27 Guadaloupe.
Leto 27 420 m. w. Azoren.
Louis Lantz 28 Monrovia n. Emden.
Lombok 27 Kaapstad.
Malea 1 Tarakan.
Maasdam 2 New York verw.
De zevende van de 21 Amerikaanse
soldaten, die tijdens de Koreaanse
oorlog in krijgsgevangenschap raak
ten en -na de wapenstilstand de wens
te kennen gaven in communistisch
China te blijven, is thans op zijn be
sluit teruggekomen en is via Hong
kong naar de Verenigde Staten te
ruggekeerd. De 23-jarige Samuel
David Hawkins liet in China zijn 2Jf-
jarige Wit-Russische vrouw Tanya
achter, maar hg hoopt haar binnen
kort ook naar de Verenigde Staten
te kunnen laten komen. Op de foto
ziet men Hawkins tussen de Ameri
kaanse consul S. M. Backe en De
Britse Rode Kruis-officier mevr. Joan
Lamb op weg van de Chinese grens.
PRIMEUR IN ROTTERDAM
Voor ziekenhuizen, maar ook voor
andere grote complexen is een draad
loos personenoproep-systeem uitge
bracht, dat bestaat uit een bedie
ningslessenaar, een zender en anten
ne en een willekeurig aantal zakont-
vangers. Als deze laatste niet In ge
bruik zijn, bevinden ze zich in een
controlerek dat tevens dient om de
miniatuuraccu's automatisch op te
laden. Zodra een arts het ziekenhuis
binnentreedt, neemt hy zyn eigen, ge
nummerde ontvangapparaatje uit het
rek.
Op de bedieningslessenaar bij de
portier of telefoniste gaat dan een
witte lamp branden,- zodat op deze
Maashaven 1 Las Palmas.
Mariekerk p. 27 w. Maladiven.
Mijdrecht p. 27 Gibraltar.
Molenkerk 1 Loureneo Marques.
Nw.-Amsterdam 27 Curacao n. Havana.
Noord am 27 250 m. o. New York.
Oldekerk p. 28 Gibraltar.
Ondina 28 Dakar.
Ootmarsum' 28 Hamburg.
Oranje 1 Southampton.
Oranjefontein 28 Port Elisabeth.
Ouwerkerk 1 Melbourne n. Sydney.
Peperkust 28 Dakar.
Phrontis 27 180 m. z.o. East London.
Pr. Willem V 28 v. Bergen n. Lissabon.
Rijndam 28 v. New York n. Cobh.
Rijnkerk 1 Marseille.
Ruys 26 Singapore.
Rotula 27 5 m. n. Curacao.
Sclrie p 28 Dungenes.
Schiedijk verm. 10 New York.
Senegalkust 27 rede Grand Bassa.
Scherpervdrecht 28 Napels.
SUedrecht p. 27 Socotra.
Statendam 28 Le Gualra n. Curacao.
Stad Alkmaar 28 Freetown.
Stad Schiedam 28 v. Savona n. Bona.
Stad Lelden 28 Antwerpen.
Stad Arnhem 28 Norfolk.
Straat Torres 28 Bombay.
Straat Madura 1 Colombo.
Tara p. 28 Wight n. R. de Janeiro.
Tabïan 27 Tamarukan n, Surabaya.
Tabinta 28 Bahrein n. Vizagapatham.
Theobaldius 27 610 m. o. Ascension.
Tjitjalengka 25 Osaka n. Nagoya.
Tjlnegara 27 200 m. z. Santos.
Thelielomus 27 670 m. n.o. Azoren.
Triton 28 Curacao.
Tomoni 27 180 m. z.z.w. Flnlsterre.
Vlist 27 380 m, w. Lands End.
Vasum 27 720 m. n. St.-Helena.
W. Alton Jones 28 Mena al Ahmadi n.
Lands End.
Waterman p. 27 Dakar.
Woensdrecht 28 80 m. z.o. Albany.
Willem Ruys p. 28 Mauritius.
Willemstad l Trinidad.
Wonosarl 27 Abadan n. Bahrein.
Wonorato 27 800 m. n.o. eil. Guam.
Zeeland 28 New Orleans n. Philadelphia.
centrale post bekend is dat de betrok
ken dokter aanwezig is. Moet een
dokter opgeroepen worden, dan stelt
men in de centrale post door middel
van een drukknop de hoofdfrequent-
zender in werking en wel op de fre
quentie die correspondeert met de op
geroepen ontvanger.
Hierdoor worot een signaal uit
gezonden, waar alleen de op
geroepen ontvanger op reageert. De
ze produceert dan een zacht, duideljjk
waarneembaar zoemgeluld en de arts
hoort dat hg gezocht wordt.
Door het indrukken van een knop
je op de ontvanger wordt het zoe
mersignaal uitgeschakeld. Op de
bedieningslessenaar zal een rood
signaallampje branden zolang de
oproep nog niet is beantwoord. Zo
dra de arts de oproep hoort, meldt
hg zich via de dichtstbijzijnde tele
foon by de centrale post. die de
medicus nadere inlichtingen aan
gaande de oproep zal geven. Bij het
naar huis gaan deponeert de dok
ter zyn ontvanger op de vaste
plaats in het opbergrek en de wit
te lamp op de Dedieningslessenaar
dooft, waardoor vruchteloze oproe
pen worden voorkomen.
Dit in Europa unieke oproepsysteem
(een Philips-ldee) dat geheel draad
loos Is en waarbij dus geen ringleidin
gen of verdere bedrading noch een
uitgestrekt en kostbaar kabelnet no
dig zyn, zal dezer dagen in het Rot
terdamse Zuider Ziekenhuis voor het
eerst in gebruik worden genomen. Dit
ziekenhuis heeft hiermede dan de Eu
ropese primeur.
Vier jaar voor Gerrit
de Stotteraar
De rechtbank te Amsterdam
heeft gisteren de 37-jarige chauffeur
G. C. B. (als in. en uitbreker bekend
onder de naam Gerrit de Stotteraar)
veroordeeld tot een gevangenisstraf
van vier jaar met aftrek. In het af
gelopen jaar had B. ongeveer tach
tig inbraken gepleegd in Amster
dam- Zuid en Oost, in Bussum, Bad
hoevedorp en Halfweg. Veertien da
gen geleden eiste de officier van ju
stitie, mr. W. Tonckens, een ge
vangenisstraf van acht jaar met af
trek. Tegen de 23-jarige halfbroer
van B., ae kok C. S., die zijn fami
lielid bij enkele inbraken had ge
holpen, eiste toen de officier ander
half jaar gevangenisstraf. Hem ver
oordeelde de rechtbank tot een ge
vangenisstraf van één jaar met af
trek, waarvan vier maanden voor
waardelijk met een proeftijd van
drie jaar.
De Herald Tribune schryft dat Indonesië
waarschijnlijk overgenomen zal worden
door de communisten- indien Soekarno's
voorstellen inzake regeringswijzigingen
worden aangenomen. Het blad schrijft: „De
staat van dienst geeft inderdaad de indruk
dat politieke veranderingen noodzakelijk
zyn wil Indonesië blijven leven. Zestien ka
binetten zijn tot dusverre niet in staat ge
weest een duidelyke mate van stabiliteit te
geven aan deze naties van 3000 eilanden,
welke zich over evenveel myl langs de
equator uitstrekt. Politieke tweedracht is
gekomen by de lasten van ondoeltreffende
administratie, economische wanorde en een
serie opstanden en separistische bewegin-
van één eind van deze archipel naar de an
dere.
Bovendien heeft de herinnering aan een
koloniaal verleden de Indonesiërs zo achter
dochtig gemaakt jegens alle buitenlanders,
dat buitenlandse investering ontmoedigd
wordt, zo niet geheel verboden. Bij gevolg
blijft Indonesië's ontzaglijke voorraad na
tuurlijke rijkdom grotendeels onontwik
keld".
De Herald Tribune'zegt dat men kan
sympathiseren met Soekarno's wens naar
een sterke centrale regering en zijn mening
dat een democratie in Westerse stijl niet het
juiste systeem voor Indonesië is. Hier wordt
aan toegevoegd: „Doch hij dient zich te rea
liseren dat de opneming van communisten
in een regering een veel groter gevaar voor
Indonesische eenheid vertegenwoordigt dan
enig ander gevaar dat het land thans be
dreigtde recente geschiedenis toont
maar al te duidelijk dat de aanwezigheid
van communisten in de regering van een
niet-communistische staat het voorspel is
Van volledige communistische controle in die
staat. En indien te zelfder tijd democrati
sche oppositie wordt uitgeschakeld, dan
wordt het communistische controle Ües te
gemakkelyker gemaakt. Gelukkig zijn er
sterke anti-communistische partyen in het
Indonesische parlement. Afgewacht moet
worden hoe zij op de voorstellen van presi
dent Soekarno reageren".
PROOI VOOR COMMUNISTEN
De „Washington Post" schreef dat als
president Soekarno succes mocht hebben
met het „kopen" van de politieke partijen,
het resultaat zou kunnen zijn een nationale
zuil, „die op maat is gemaakt en voor het
grijpen ligt voor de communisten".
De president behoort zich' feitelijk, zo hij
dit al niet doet, ongerust te maken over de
buitengewone geestdrift, waarmede de com
munisten steun verlenen aan zijn plan voor
een „geleide democratie, vrij van formele
politieke oppositie, als een geneesmiddel
voor de vele kwalen van zyn land".
De oorspronkelijke „Verenigde staten van
Indonesië" werden reeds overboord gegooid
ten gunste van een nationale eenheidsstaat.
Het wegwerken van dc parlementaire op
positie op nationaal peil zou de laatste be
veiliging tegen een volkomen autoritair be
wind uit de weg ruimen, aldus de „Washing
ton Post".
„KOLONIALISME"
De „Melbourne Herald" merkt naar aan
leiding van de behandeling der kwestie
nieuw-Guinea in de politieke commissie
der Verenigde Naties op, dat Indonesië geen
vaste grond onder de voeten heeft met zijn
bewering voor de politieke commissie dat
't Nederlandse bestuur in westelijk Nieuw-
Gtiinea is gebaseerd op de slechtste kanten
van het „kolonialisme". Het Nederlandse
bewind belooft zelfbeschikking voor de in
boorlingen van dit gebied, wanneer zij daar
toe in staat zijn. In de Indonesische eis om
het gebied en zijn primitieve bewoners over
te nemen, wordt geen enkele daarmee te
vergeiyken belofte gedaan, aldus het blad.
Met de aanvaarding van het beginsel van
voogdijschap en het op zich nemen van de
verplichting om voor de vooruitgang van de
stammengemeenschappen, die aan hun zor
gen zijn toevertrouwd, te werken, bieden de
Nederlanders voordelen aan westelijk
Nieuw-Guinea, die de Indonesiërs niet kun
nen evenaren.
Er bestaan reeds meer moeilijkheden in
het omvangrijke eilandenryk van Indonesië
dan de regering in Djakarta kaft verwerken.
En zelfs indien het recht op uiteindelijke
zelfbeschikking in westelijk Nieuw-Guinea
terzijde zou kunnen worden geschoven, zou
Indonesië geen waarborgen kunnen bieden
om het gebied efficient en veilig te bestu
ren.
Indonesië mag zich niet stoten aan Au-
lië's belang bij het onderhavige geschil. On
ze zorg raakt een veilige*en ordelijke ont
wikkeling van het gehele gebied van Nieuw-
Guinea, en wij kunnen met meer ervaring
over dit onderwerp spreken dan Djakarta,
aldus de „Melbourne Herald".
NAÏEF
„Schandalig cynisch of gevaarlijk naief",
noemde de „Daily Telegraph" Eisenhowers
beroep op Israël om zyn troepen uit de
strook van Gaza en het gebied om de Golf
van Akaba terug te trekken en verder maar
te vertrouwen „op de vastbeslotenheid van
de vrienden van de gerechtigheid".
Het blad zegt: „Of de president brengt
Israël opzettelijk op een dwaalspoor door te
beloven wat hg niet volbrengen kan en ook
niet de bedoeling heeft om te volbrengen,
ofwel misleidt zichzelf onbewust door te
denken dat hij meer invloed op Cairo kan uit
oefenen dan hij in feite kan. Want de waar
heid is dat, als Ben Goerion morgen besluit
zyn troepen uit Akaba en Gaza terug te
trekken, er geen reden is aan te nemen dat
de Verenigde Staten of de Verenigde Naties
kunnen of zullen beletten, dat Egypte op
treedt tegen de Israëlische scheepvaart in
de Golf van Akaba en de strook van Gaza
weer bezet om haar te gebruiken als mili
taire basis".
ANDERE BEDOELINGEN
De „Frankfurter Allgemeine" schreef over
de politiek van Moskou in het Midden-
Oosten: „De Arabische regeringen eisen een
onvoorwaardelijke terugtrekking van de
Israëlische troepen uit het gebied van Sinaï
en Gaza. Daarmee wensen zij ongetwijfeld
het herstel te bereiken van de vroegere si
tuatie die hen in staat stelde elke oplossing
van het conflict over Palestina af te wijzen
die niet in overeenstemming was met de Be
sluiten van de V.N. uit 1947, 1948 en 1949.
Desondanks heeft de houding van de Russi
sche afgevaardigde, Koesnetzow, die in de
Vergadering van de V.N. het plan om aan
het internationale politieleger de controle
van de Egyptisch-Israëlische grensgebieden
over te dragen van de hand wees, in Arabi
sche politieke kringen grote verbazing ge
wekt. Men vraagt zich daar af of de bedoe
lingen van Rusland in dit verband eigenlijk
nog wel overeenstemming vertonen met die
van de Arabieren. De houding van de laat-
sten heeft nog positieve kanten maar die
van de Russen niet.
Anderzijds wijst men er in deze kringen
nadrukkelijk op, dat het voorstel van de
Canadees Pearson en ook de door de V.N.
genomen besluiten klaarblykelijk ten doel
hebben om niet alleen de status quo te her
stellen maar ook om de mogelijkheid van
nieuwe grensincidenten uit te schakelen.
Aangezien daarmee weer recht wordt ver
schaft aan de bepalingen van de wapenstil
stand zou men zelfs van een zekere erken
ning van de Arabische argumenten kunnen
spreken. Het staat natuurlijk anders, meent
men. met de pogingen van de V.N. om de
partijen te doen afzien van hun rechten als
oorlogvoerende staten. Het sterke Arabi
sche verzet op dit punt is gerechtvaardigd
maar betekent, in tegenstelling met de hou
ding van de Sowjet-Unie, toch geen weige
ring tot elke prijs. De Arabische staten wen
sen immers evenzeer als de Westelijke
machten een oplossing van het conflict om
Palestina en hebben slechts een afwijkende
opinie over de middelen daartoe. Met Rus
land is men het soms wel eens over de mid
delen ter oplossing van het conflict maar
helemaal niet over het doel, aldus meerge
noemde Arabische politici.
Zeer belangwekkend is in dit verband een
onlangs in de „Prawda" verschenen artikel
waarin te lezen stond dat Israël zich zijn
nationale rechten en zijn erkenning door de
Arabische staten slechts kon verzekeren
door de historische weg van het anti-impe-
rialisme in te slaan, zoals de andere volken
van het Midden-Oosten reeds gedaan had
den. In het artikel werd niet gezegd, dat
de Westelijke invloed Sn dit gebied door een
Russische vervangen moest worden maar
het was wel duidelijk, dat aan het einde van
deze anti-imperialistische weg de ..Bolsche-
wisierung" van het gehele Midden-Oosten
zou staan, in het kader waarvan het beëin
digen van het Palestijnse conflict vanzelf
sprekend zou zijn.
Invloedrijke Arabische kringen hebben
klaarblijkelijk hun vermogen tot een kri
tisch oordeel over de Russische plannen be
waard ondanks de zeer „progressistlsche"
propaganda uit Cairo en Damascus en zy
wensen hun ideeën thans ook aan bredere
lagen van de bevolking hekend te maken.
Men stelt in het openbaar de vraag: „Wat
willen de Arabieren na het herstel van de
status quo in het gebied van Sinaï en Gaza?
..Een groot aantal Arabieren weet dat biyk-
baar nog niet precies".