KAPPIE en de geheime vlootmanoeuvre Prijsstijgingen: een moeilijk te verteren brok Op bedrijfsongevallen kan helft „bespaard" KAAS Sun balm MR. LUNS VOOR GESPREK MET VON BRENTANO NAAR BONN VEELBELOVENDE KRACHTEN VERLATEN NEDERLAND L iefde uitqejonderd! VRIJDAG 1 MAART 1957 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 11 BESTEDINGSNOTA VIEL NIET DIRECT IN GOEDE AARDE De consument zelf mede schuldig (Door onze economische medewerker). De hevige aanvallen van de leden van de Tweede Kamer en de scherpe kritieken van vakverenigingen en bedrijfsleven zullen de regering wel dui delijk hebben gemaakt, dat de nota tot beperking van de bestedingen niet direct in goede aarde ls gevallen. Het ls dan ook inderdaad een onmogelijke taak het Iedereen naar de zin te maken. Voor de vakverenigingen en dus voor de consumenten het moeilijkst te verteren brok ls de voortdurende prijsstijging, die thans behoorlijk uitgaat boven de prijsstijging welke de regering forceert om ons allen tot een beper king der bestedingen (lees bezuinigingen) te dwingen. Met andere woorden, er zijn twee krachten aan het werk, die tot prijs verhoging leiden: enerzijds de verhoging van de overheldstarieven en van de agrarische consumptieprijzen in het kader van de bestedingsbeperking; anderzijds de prijsverhogingen, die van tijd tot tijd door minister Zjjlstra worden goedgekeurd en die verband houden met de stijging van de grond- stoffenprjjzen en van andere kosten. Juist deze tweede prttsverhogings- golf zit velen dwars, ornaat er zo vaak gehamerd is op prysstabilisatie, waardoor niemand een dergelijke golf nog verwacht had. Dat minister Zijl stra deze prijsverhogingen deson danks toestaat, moet dan ook een be wijs zijn dat zij inderdaad noodzake lijk zijn. Het is nu eenmaal zo. dat de grond- stoffenprijzen voortdurend in bewe ging zijn en dat vele de laatste tijd aan het stijgen waren. Weliswaar ver toonde net laatst bekendgemaakte in dexcijfer van groothandelspryzen, dat van 31 december 1956, slechts een stij ging van 1 punt, doch de grond- en hulpstoffen, die uit het buitenland ko men, lieten een stijging van drie pun ten zien. Tegenover het gemiddelde peil van 1955 zijn zij nu zelfs al 16 pun ten 10 procent) gestegen. Maar behalve hiermee en met de loonstijgingen in 1956 hebben de be drijven ook nog rekening te houden met de stijging van elektriciteit en steenkool en met het oplopen van de kapitaalrente om maar een paar voor beelden te geven. Stabilisatie van prijzen wil dan ook alleen zeggen, dat onverantwoorde stijgingen niet doorberekend mogen worden. Onverantwoord in deze zin, dat een bedrijf de prijs niet behoort te verhogen, als tegenover het stijgen van bepaalde kosten het dalen van an dere kosten staat of een daling van de kosten door een grotere produktie. Onverantwoord ook als er van de kant van het bedrijfsleven groot of klein prijsverhogingen worden gelanceerd, die niet in de eerste plaats ingegeven worden door wat geweest is maar wel door wat gaat komen. Men gaat dan als het ware er van uit. dat de kosten nog wel verder zullen stijgen en men wil dan, misbruik makende van prijsverhogingen hier en daar, voor de bui binnen zien te komen. Welke bezwaren er ook verbon den zijn aan het vragen van toe stemming voor een prijsverhoging Advertentie vooraf het altijd enige tijd ver- fende onderzoek, de inzage van de oeken zij moet onder de huidi ge omstandigheden als een goede Jen gezien, dat er ter dege met zijn belangen rekening wordt gehou den. De consument ls overigens zelf ook niet helemaal vry te pleiten, ook al is hij zich helemaal niet bewust dat hy mede debet is aan de prijsverhoging. op het feit. dat Wij doelen hier nu niet c zijn koopkracht groter is geworden en dat daardoor de totale consumptie kon toenemen, welke grotere vraag de prijs hielp optrekken. Neen. wy doelen op de vraag van het publiek naar speciale modellen, naar artikelen met een bijzondere franje of smaak, naar produkten, die nu juist anders zijn dan de standaard uitvoering. De ondernemer voldoet aan die vraag, daarvoor ls hy ondernemer. Maar dit wil wel zeggen, dat hü zijn kan op' hy een ongezonde veelheid van sorte ringen moet leveren en dat alles werkt een kostendaling en bygevolg een mo gelijkheid tot prysverlaglng tegen. YVat meer bescheidenheid by de keus betekent heus niet dat de consu ment wordt teruggedrongen naar het grauwe, eentonige eenheidsprodukt. Verre van dien. Maar het betekent wel, dat de uitwassen worden afgesne- produktie van normale uitvoering niet tot het maximum kan opvoeren, dat GEEN AANBOD VOOR VOLKSSTEMMING OP ZAK de zaak der nog in Breda gevangen gehouden Duitsers als onderwerp voor besprekingen genoemd, doch van Nederlandse zijde wordt opge merkt, dat reeds bij de onderhande lingen van vorig jaar is duidelijk ge maakt, dat de Nederlandse regering hierin geen object voor onderhande lingen ziet. Wat de overige vraagstukken be treft hebben recente Duitse pers- beschouwingen de indruk gewekt, dat men aan Duitse zijde zou reke nen op vry spectaculaire resulta ten van het beraad der ministers. Met name op het stuk der grens geschillen schijnen de verwachtin gen in de Bondsrepubliek hoog ge spannen te zijn en de publikaties hebben de indruk gewekt alsof de Nederlandse minister met aanbie dingen voor een volksstemming op zak naar Bonn zou reizen. In in gelichte kringen in Den Haag waarschuwt men tegen dergelijke verwachtingen en hier legt men er nadruk op, dat de conferenties tussen de beide ministers hoog stens kunnen wórden gezien als een inleiding tot besprekingen door deskundigen. Reeds de korte tydsduur der bespre kingen tussen twee ministers, die dit persooniyke contact opnemen in de weinige Vrjje dagen tussen hun confe renties over problemen van verdere strekking, moet doen verwachten dat men dit weekeinde in Bonn zich ertoe zal bepalen een grondslag voor een verdere behandeling der problemen te leggen. Inleiding tot besprekingen door deskundigen Hedenochtend Is de minister van buitenlandse zaken, mr. J. A. H. M. Luns, naar Bonn vertrokken om daar gedurende twee dagen besprekingen te voeren met zijn Duitse ambtsge noot, dr. Heinrich von Brentano. Hij zal zaterdagmiddag naar Den Haag terugkeren. In Bonn wacht hem een druk programma, waarbij een grote ont vangst in het bekende hotel „Peters- berg" hedenavond. De reis van minister Luns wordt van bevoegde zijde gekarakteriseerd als 'n poging om een nieuwe stoot te geven aan de oplossing van de tussen beide landen hangende vraagstukken, waartoe in beginsel reeds eerder, tij dens het Haagse contact, werd beslo ten. Het ligt in de bedoeling, dat het gehele complex van de tussen Neder land en de Bondsrepubliek bestaande kwesties nog eens onder de loep zal worden genomen. Daartoe behoren de grensproblemen, zowel die van de zo genaamde „correctiegebieden" als van de grenslanderyen waarop trac- taatsreenten rusten, het oude vraag stuk van de grenslijn In het Dollart- gebied, de tenuitvoerlegging van het uit 1920 daterende „tredifinaverdrag" waarby Nederland rechten op de ex ploitatie van op Duits gebied liggen de kolenlagen werden gegeven, het Rijnvaartprobleem, de zaak der „Aus- landsbonds" en de door de jongste Duitse weigering weer actueel ge worden „wiedergutmachung" aan slachtoffers van het Nazi-regiem. In Duitse publikaties wordt veelal ook We spelen circus moeder. Mogen we een oude jurk van U om een circustent te maken „De Nationale" sloeg records in 1956 Het Jaar 1956 heeft zich by de Na tionale Levcnsverzekeringbank te Rotterdam gekenmerkt door een aan zienlijke vergroting van haar belan gensfeer. In ae eerste plaats kwamen alle aandelen van de N.V. Ned. Maat- achappy van Brandverzekering opge richt te Tiel, anno 1833 in haar bezit. Voorts verwierf de Nationale de in Antwerpen gevestigde N.V. „Omni um". Door de Nationale werd tenslot te opgericht de Nationale Scheepshy- potheekbank N.V. Voor aandeelhou ders van de Nationale werden 3000 nieuwe aandelen ad 1000 (met 10 pet verplichte storting) a part uitge geven. waardoor het gepla~*~* schappeiyke kapitaal 20.800.000 Het jaar 1950 heeft zich ook die een half miljard gulden over schreed, een Jaarproduktie. die in het Ned. Levensverzckerlngbedrijf nog nimmer werd behaald. Het totaalver- zekerde bedrag steeg eind 1956 tot ruim 3.1 miljard. Het bedrag aan ge boekte premiën steeg hierby tot ruim 103 miljoen per Jaar. Belangrijke taak voor „Zaken overzee" Do minister van zaken overzee heeft in een nota naar aanleiding van het verslag van de vaste commissie voor zaken overzee uit de Tweede Ka mer over de redenen, weike de rege ring hebben bewogen het departe ment van overzeeso rijksdelen in stand te houden, het volgende opge merkt. Het is zyn stellige mening, dat voor een aparte bewindsman en een hem ten dienste staand apparaat een be langrijke taak is weggelegd in de verzorging van de aangelegenheden, die samenhangen met de totstandko ming van de nieuwe rechtsorde. Het zal zeker nodig zijn. dat volle aan dacht wordt besteed aan de juiste in terpretatie en toepassing van het sta tuut van het koninkryk der Nederlan den en dat door een gespecialiseerd apparaat medewerking wordt ver leend voor de behandeling van die koninkrijksaangelegenheden, die Su riname en/of de Nederlandse Antillen raken. Het ligt in zyn bedoeling zo spoe dig mogeiyk na de reis naar Surina me en de Nederlandse Antillen ook aan Nederlands Nieuw-Guinea een bezoek te brengen, ten einde zich door eigen aanschouwing en plaatse lijke besprekingen te oriënteren over de zich voordoende problemen. (Van onze speciale verslaggever) In het veiligheidsinstituut in Amsterdam staat momenteel een rubber laars, die van een excenterpers twee klappen van 3000 kilo heeft gekregen. Er zat op dat moment geei. voet in, maar de eigenaar had de laars gerust aan kunnen houden, want bij de eerste klap werd de stalen neus 2 millime ter ingedrukt en bij de tweede klap slechts anderhalve millimeter verder. Do fabrikant vertelt er by, dat zo'n laars pa* kapot gaat als ge er 80 harde klappen met een zware voorhamer op geeft. Het «laan op laarsen is niet zo maar een zinloos tydverdryf. Die laarzen staan er om met zeer vele an dere zaken de bezoekers van de bedrytsv iligh •id«beur* duideiyk tc ma ken, dat er in de Nederlandse bedrijven niet zoveel ongelukken behoeven te gebeuren als thans het geval is. Momenteel zijn het er gemiddeld een 400.000 per jaar, ernstige en minder ernstige tyjeen, waarmee in totaal elk jaar 200 miljoen gulden verloren gaat. V eiligheidsbeurs in Amsterdam Bij het veiligheidsinstituut is men van mening, dat het heus niet onmo- f;elijk is om dat verlies van 200 mil- oen gulden byvoorbeeld te halveren, dus jaariyks een bedrag van pak ONRUST ONDER FYSICI EN CHEMICI In eigen land onvoldoende mogelijkheden Naar het A.N.P. verneemt, heerst er de laatste tijd in universitaire krin gen onder de natuurkundigen en scheikundigen een ernstige ongerust heid. Men stelt, dat er van overheids wege te weinig gelden worden toege- 33. Zodra bootsman Satein geheel uit het gezicht was verdwenen, trad de valse rik Justus Iks haastig op de Maat toe. „De kust ls geheel vei lig", bromde hij voldaan. „Hihlhthi! Nu zullen we de slaperige Duizendschoon eens rustig over boord zet ten. Bootsman Satein zal in het vervolg wel minder klachten hebben over het gedrag van zijn nieuwste kanonnier!" Met gemak sleepte de booswicht de Maat m de richting van de verschan sing en floot daarbij een op gewekt wijsje. „En van je ras. ras, ras, gaat de stuurman Ln de plas," neuriede hij grin nikend. „Nog een paar me- tertjes en dan..." Hij stopte plotseling en keek gestoord om. Zijn geoefend gehoor had het geluld van naderende voetstappen op gevangen. „Wel alle geheime dagorders van de marine!" stootte hij verschrikt uit. „Daar komt zowaar de Schout-bij-Dag zelf aan." Gejaagd keek hij rond Toen de gezagvoerder van de „Zielerüst II", Schout-bij-Dag jonkheer Patee de Mij zon. even later het vliegdek opstapte om zich persoonlijk te overtutgen van de goede bewaking Van zijn troetel kind. de XY—1, vond hij daar een wakkere kanon nier Duizendschoon stram ln de voorgeschreven houding.... kond om het chemisch en fysisch on derzoek naar behoren te verrichten, zodat men het gevaar niet denkbeel dig acht, dat Nederland op dit gebied een achtergrond krygt ten opzichte van liet buitenland, waar het weten schappelijk onderzoek financieel krachtig wordt gesteund. Zo zijn bij voorbeeld de van overheidswege toe gekende gelden niet toereikend om benodigde instrumenten aan te ko pen, cn de bouwstop bemoeilijkt het oprichten van nieuwe laboratoria al evenzeer als de personeelsstop de aanstelling van wetenschappelijke-, technische- en administratieve mede werkers. Het natuur- en scheikundig onder zoek heeft, zoals bekend, niet aiieen een zuiver wetenschappelijk belang, maar het ia tevens van de grootste importantie voor de maatschappij, omdat <le industrie er in ruime mate op berust. Het niet voldoende steunen van het is-, natuur- en scheikundig onder zoek, zo werd gezegd, heeft Neder land wellicht reeds het verlies gekost van twee geleerden van wereldnaam, terwyl een derde volgen zal. Gingen enige jaren geleden de hoogleraren Van de Corput uit Amsterdam en Burgers uit Delft naar Amerika, bin nenkort zal ons land weer een van zyn leidende chemici, namelijk prof. dr. J. J. Hermans uit Leiden, aan de nieuwe wereld moeten afstaan. Op het ogenblik, aldus de gedane mede- ling, ls de situatie zo, dat zeker tien "•rocent van Nederlands jonge, meest- •elovende fysici na de oorlog geëmi greerd is en dat hun voorbeeld aan- stekeiyk op sommige ouderen schijnt weg 100 miljoen gulden te bespa ren. Zulk een doel is inderdaad wel een tentoonstelling waard. Gebleken is. dat gemiddeld slechts 20% van de bedryfsongevallen aan technische fouten te wijten is en de resterende 80 procent aan „mensciy- ke fouten" aan onvoorzichtigheid, onverschilligheid, onbekwaamheid, onoplettendheid enzovoorts. Door grondige voorlichting, door grotere waakzaamheid cn het nemen van al lerlei veiligheidsmaatregelen kunnen dus vele ongevallen voorkomen wor den. Om meer bekendheid te geven aan de maatregelen, die ter beveiliging van de arbeiders in het bedryf moge lijk zyn, is dus deze velligheldsbeurs georganiseerd. Hier is, naar 't woord der organisatoren, de grootste sorte ring van veiligheidsartikelen te be zichtigen, die ooit onder één dak werd by een gebracht. Men ziet er uiteraard tal van min of meer traditionele vei- lighoidsartikelen. Maar ook de laatste snufjes op veiligheidsgebied: overalls, kostuums cn jassen van geplastifi ceerd nylon doek byvoorbeeld, die be stemd zijn tegen zuren, logen, vetten en oliën, die niet gaan rotten of kle ven en die desgewenst ook als regen- werkkleding in het bouwbedrijf te ge bruiken zijn. Het is een licht mate riaal, dat de bewegingen niet belem mert. Nog simpeler biykt het te zön om 'n gewoon katoenen werkpak of een overall brandvry te maken. Laat men de stof met een brandwerend prepa raat behandelen, dan kan de heetste vlam het weefsel wel langzaam laten verkolen, maar het vat beslist geen vlam en dat is Immers het grootste risico in vele bedrijven. Men kan het wassen en koken, maar het biyft brandvrij en zegt de fabrikant het gaat zelfs twee maal langer mee dit verband werd het A.NJP. ook gewezen op het schrijven, dat de de canen van de faculteiten van wis- en natuurkunde van de rijksuniversitei ten van Leiden, Utrecht en Gronln- fen alsmede van dit van de gemeen- eiyke universiteit van Amsterdam en van de Vrije Universiteit tot de minis ter-president dr. W. Drees hebben ge richt en waarin zy hun ernstige be zorgdheid over deze toestand nebben uitgesproken (Zoals bekend, is deze aangelegenheid ook in de Tweede Ka mer der Staten-Generaal aan de orde gekomen). FEUILLETON 58 „O, best, dank je. Iedereen was erg aardig en het was heel leuk al die mensen te zien. Jouw Chester is een uitstekende geleide", zei Erica. „Mijn Chester?" riep Carol, terwijl ze een van Erica's krullen rechttrok en toen weer losliet. „Hij is niet van ™j, verklaarde ze met een glim- .•,9" te- dat is hij wél, Carol-lief. En mJ is bijna goed genoeg voor jou", Ze' T7 ?a op "aar beurt glimlachend. „Veel te intellectueel naar mijn Smaak Verklnnrdp Tnrnl verklaarde Carol. „Onzin", hernam Erica, zich op richtend. „Hij is alleen maar heel verstandig. Jullie zult goed bil elkaar passen." „Hoor eens, je bent toch zeker geen koppelaarster?" Informeerde Carol streng. „Neen, dat niet, maar het blijkt uit alles." „Wat blijkt?" „Wel. dat hij je prachtig vindt. Eerst was hij zo onverschillig en bijna cynisch omtrent de meeste din- door MARY BURCHELL gen. Nu glimlacht hij, bijna naief haast elke keer, dat je naam ge noemd wordt." „Wat verstandigl" mompelde Ca rol. „Hij is anders meer een type voor jou dan voor mij." „Voor mij?" vroeg Erica verbaasd. „Doe niet zo gek; 't is helemaal geen kwestie van types." „Waarom niet?" „Ja, waarom niet?" herhaalde Eri ca, sprong toen lachend op en sloeg de armen om Carol heen. „Om drie uitmuntende redenen, idioot: Ten eer ste, omdat ik Oliver liefheb, ten tweede omdat Chester jou aanbidt en ten derde, de beste reden van alle, omdat jij zelf hevig op Chester ver liefd bent." „Nonsens", protesteerde Carol. „Dat ben je wèl, dat ben je wèl!", riep Erica triomfantelijk, „maar je hebt, belachelijk genoeg, gedacht, dat hij en ik Nu, daar is geen kwestie van en zal nooit kwestie van zijn. Ik vind hem een beste man, en juist zo als ik zei, haast goed genoeg voor Jou; dat ls alles. Wil je nu erkennen, dat je hem liefhebt?" „O, hij is niet kwaad", gaf Carol toe. „Misschien zal ik nog eens ovei; hem denken." „Dat hoop ik van harte", lachte Erica, haar een kus gevend. En ze dacht meteen: „Ik zeg per slot van rekening niets over Oliver. Als ze het idee krijgt, dat ik me weer on gelukkig voel, zou ze misschien op het dwaze denkbeeld kunnen komen, me niet te willen verlaten." Erica zweeg dus over het enige be langrijke feit van die avond. Later evenwel lag ze in de duisternis te staren en te denken aan Oliver's ern stige bliK toen hij haar vroeg: „Waarom leg je je hand zo op ae mijne?" Ongetwijfeld zou 't gemakkelijker zijn geweest, Carol alles te vertel len, ook dus de ontmoeting met Oli ver, maar Erica ging ditmaal alleen met ziöhzelf te rade. Bij het volgen de bezoek van Chester Lamm wist ze het zo in te richten, dat ze hem even onder vier ogen sprak en daar bij als terloops opmerkte: „Tussen twee haakjes, ik heb Carol niets gezegd over mijn gesprek met Oli ver; dat leek me niet nodig". „Neen, natuurlijk niet", beaamde Lamm tactvol, waarop hij er zich toe bepaalde, glimlachjes van Bun ny af te bedelen. Erica nam nu aan, dat ze het ge hele incident als gesloten mocht be schouwen. Het was allerminst waar schijnlijk, dat ze Oliver toevallig weer zou ontmoeten en tot zekere hoogte scheen het feit, dat ze eens „uitgepraat" hadden, ook voor hen beiden het einde te betekenen. Totnutoe had Erica vagelijk' ge vreesd, dat hij in tragische omstan digheden wederom zou komen opda gen, dat hoe dan ook. hun paden zich opnieuw zouden kruisen. Welnu, hun paden hadden zich Advertentte) doe^tnéér met Ook bide warme 'maaltijde P-biv-ti. N-< D«i» Hm gekruist met merkwaardig gering resultaat. Vermoedelijk had hij op alle vragen, die hij zichzelf had ge steld thans antwoord gekregen. Hij kon haar dus uit zijn gedachten ban nen, voor zover dat mogelijk was waar het iemand betrof, die zijn vrouw was geweest. Klaarblijkelijk had het hem ge hinderd. dat zij zich ergens ter we reld. op een hem onbekende plaats bevond en misschien het enige be hoefde dat hij haar wilde schenken namelijk geld. Nu was hij ervan verzekerd dat zulks niet het geval was en bestond er dus geen aanlei ding meer, zich bezorgd te maken. Én wat haar. Erica, betreft, zij had alle lastige vragen gelukkig kunnen ontwijken. Bunny bleef haar onbestreden bezit, 't Was niet eens nodig gebleken, over die kwestie te praten; ze w«as eenvoudig niet ter sprake gekomen. Kortom, zij had alle reden om dankbaar cn opgelucht te zijn. En van tijd tot tijd bracht ze zich zelf ook aan liet verstand, dat ze in derdaad dankbaar was. Eens, kort na haar ontmoeting met Oliver, las ze in de kranten Dre- da's naam, naar aanleiding van een of ander concert. Toen drongen een drietal benauwende vragen zich weer aan Erica op: Zou hij ervoor naar Londen komen Was Jiij nu al in Londen? En was hij nog weg ge weest Ze minachtte zichzelf omdat ze zulke gedachten niet van zich af kon zetten, maar er scheen niets aan te doen. Het was niet bepaald jalou- zie dat hoopte ze tenminste maar een soort onrust, dat ze bijna altijd van zijn gedragingen op de hoogte zou zijn en toch nog zo vol komen buiten zijn leven staan. Inmiddels groeide de vriendschap tussen Carol en Chester zienderogen uit tot Iets anders, wat Erica veel genoegen deed. Weliswaar dacht ze maar liever niet over haar eenzaam heid na Carol's vertrek, maar ander zijds vond ze hèt heerlijk, dat twee mensen van wie ze zoveel hield, te zamen hun geluk zouden vinden. Chester's verbintenissen in het buitenland deden hem enige weken afwezig zijn cn Erica kreeg de in druk, dat juist die afwezigheid Ca rol tot een juister inzicht van haar gevoelens bracht. Zeker was ze op de dag dat hij terug zou komen buitengewoon op gewonden. „Ga je hem vanavond afhalen?" vroeg Erica aan het ontbijt. „Och,", antwoordde Carol, terwijl zo in gedachten de hoek van een zoëvon door haar ontvangen brief om en om vouwde, „hij schijnt het wel tc verdachten". „Tc hopen, bedoel Je", glimlachte Erica. „Ik ben er zeker van. dat Chester nooit verder zou gaan dan hopen. Hij is veel te hoffelijk". (Wordt vervoid)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1957 | | pagina 5