KAPPIE en de geheime vlootmanoeuvre
Prijsstijgingen: een moeilijk te
verteren
brok
Op bedrijfsongevallen
kan helft „bespaard"
KAAS
Sun
balm
MR. LUNS VOOR GESPREK MET
VON BRENTANO NAAR BONN
VEELBELOVENDE KRACHTEN
VERLATEN NEDERLAND
L iefde uitqejonderd!
VRIJDAG 1 MAART 1957
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
BESTEDINGSNOTA VIEL NIET DIRECT IN GOEDE AARDE
De consument zelf mede schuldig
(Door onze economische medewerker).
De hevige aanvallen van de leden van de Tweede Kamer en de scherpe
kritieken van vakverenigingen en bedrijfsleven zullen de regering wel dui
delijk hebben gemaakt, dat de nota tot beperking van de bestedingen niet
direct in goede aarde ls gevallen. Het ls dan ook inderdaad een onmogelijke
taak het Iedereen naar de zin te maken.
Voor de vakverenigingen en dus voor de consumenten het moeilijkst te
verteren brok ls de voortdurende prijsstijging, die thans behoorlijk uitgaat
boven de prijsstijging welke de regering forceert om ons allen tot een beper
king der bestedingen (lees bezuinigingen) te dwingen.
Met andere woorden, er zijn twee krachten aan het werk, die tot prijs
verhoging leiden: enerzijds de verhoging van de overheldstarieven en van
de agrarische consumptieprijzen in het kader van de bestedingsbeperking;
anderzijds de prijsverhogingen, die van tijd tot tijd door minister Zjjlstra
worden goedgekeurd en die verband houden met de stijging van de grond-
stoffenprjjzen en van andere kosten.
Juist deze tweede prttsverhogings-
golf zit velen dwars, ornaat er zo vaak
gehamerd is op prysstabilisatie,
waardoor niemand een dergelijke golf
nog verwacht had. Dat minister Zijl
stra deze prijsverhogingen deson
danks toestaat, moet dan ook een be
wijs zijn dat zij inderdaad noodzake
lijk zijn.
Het is nu eenmaal zo. dat de grond-
stoffenprijzen voortdurend in bewe
ging zijn en dat vele de laatste tijd aan
het stijgen waren. Weliswaar ver
toonde net laatst bekendgemaakte in
dexcijfer van groothandelspryzen, dat
van 31 december 1956, slechts een stij
ging van 1 punt, doch de grond- en
hulpstoffen, die uit het buitenland ko
men, lieten een stijging van drie pun
ten zien. Tegenover het gemiddelde
peil van 1955 zijn zij nu zelfs al 16 pun
ten 10 procent) gestegen.
Maar behalve hiermee en met de
loonstijgingen in 1956 hebben de be
drijven ook nog rekening te houden
met de stijging van elektriciteit en
steenkool en met het oplopen van de
kapitaalrente om maar een paar voor
beelden te geven.
Stabilisatie van prijzen wil dan ook
alleen zeggen, dat onverantwoorde
stijgingen niet doorberekend mogen
worden. Onverantwoord in deze zin,
dat een bedrijf de prijs niet behoort te
verhogen, als tegenover het stijgen
van bepaalde kosten het dalen van an
dere kosten staat of een daling van de
kosten door een grotere produktie.
Onverantwoord ook als er van
de kant van het bedrijfsleven
groot of klein prijsverhogingen
worden gelanceerd, die niet in de
eerste plaats ingegeven worden
door wat geweest is maar wel door
wat gaat komen. Men gaat dan als
het ware er van uit. dat de kosten
nog wel verder zullen stijgen en
men wil dan, misbruik makende
van prijsverhogingen hier en daar,
voor de bui binnen zien te komen.
Welke bezwaren er ook verbon
den zijn aan het vragen van toe
stemming voor een prijsverhoging
Advertentie
vooraf het altijd enige tijd ver-
fende onderzoek, de inzage van de
oeken zij moet onder de huidi
ge omstandigheden als een goede
Jen gezien, dat er ter dege met zijn
belangen rekening wordt gehou
den.
De consument ls overigens zelf ook
niet helemaal vry te pleiten, ook al is
hij zich helemaal niet bewust dat hy
mede debet is aan de prijsverhoging.
op het feit. dat
Wij doelen hier nu niet c
zijn koopkracht groter is geworden en
dat daardoor de totale consumptie kon
toenemen, welke grotere vraag de
prijs hielp optrekken.
Neen. wy doelen op de vraag van
het publiek naar speciale modellen,
naar artikelen met een bijzondere
franje of smaak, naar produkten, die
nu juist anders zijn dan de standaard
uitvoering.
De ondernemer voldoet aan die
vraag, daarvoor ls hy ondernemer.
Maar dit wil wel zeggen, dat hü zijn
kan op'
hy een ongezonde veelheid van sorte
ringen moet leveren en dat alles werkt
een kostendaling en bygevolg een mo
gelijkheid tot prysverlaglng tegen.
YVat meer bescheidenheid by de
keus betekent heus niet dat de consu
ment wordt teruggedrongen naar het
grauwe, eentonige eenheidsprodukt.
Verre van dien. Maar het betekent
wel, dat de uitwassen worden afgesne-
produktie van normale uitvoering niet
tot het maximum kan opvoeren, dat
GEEN AANBOD VOOR VOLKSSTEMMING OP ZAK
de zaak der nog in Breda gevangen
gehouden Duitsers als onderwerp
voor besprekingen genoemd, doch
van Nederlandse zijde wordt opge
merkt, dat reeds bij de onderhande
lingen van vorig jaar is duidelijk ge
maakt, dat de Nederlandse regering
hierin geen object voor onderhande
lingen ziet.
Wat de overige vraagstukken be
treft hebben recente Duitse pers-
beschouwingen de indruk gewekt,
dat men aan Duitse zijde zou reke
nen op vry spectaculaire resulta
ten van het beraad der ministers.
Met name op het stuk der grens
geschillen schijnen de verwachtin
gen in de Bondsrepubliek hoog ge
spannen te zijn en de publikaties
hebben de indruk gewekt alsof de
Nederlandse minister met aanbie
dingen voor een volksstemming op
zak naar Bonn zou reizen. In in
gelichte kringen in Den Haag
waarschuwt men tegen dergelijke
verwachtingen en hier legt men er
nadruk op, dat de conferenties
tussen de beide ministers hoog
stens kunnen wórden gezien als
een inleiding tot besprekingen
door deskundigen.
Reeds de korte tydsduur der bespre
kingen tussen twee ministers, die dit
persooniyke contact opnemen in de
weinige Vrjje dagen tussen hun confe
renties over problemen van verdere
strekking, moet doen verwachten dat
men dit weekeinde in Bonn zich ertoe
zal bepalen een grondslag voor een
verdere behandeling der problemen te
leggen.
Inleiding tot besprekingen
door deskundigen
Hedenochtend Is de minister van
buitenlandse zaken, mr. J. A. H. M.
Luns, naar Bonn vertrokken om daar
gedurende twee dagen besprekingen
te voeren met zijn Duitse ambtsge
noot, dr. Heinrich von Brentano. Hij
zal zaterdagmiddag naar Den Haag
terugkeren.
In Bonn wacht hem een druk
programma, waarbij een grote ont
vangst in het bekende hotel „Peters-
berg" hedenavond.
De reis van minister Luns wordt van
bevoegde zijde gekarakteriseerd als 'n
poging om een nieuwe stoot te geven
aan de oplossing van de tussen beide
landen hangende vraagstukken,
waartoe in beginsel reeds eerder, tij
dens het Haagse contact, werd beslo
ten. Het ligt in de bedoeling, dat het
gehele complex van de tussen Neder
land en de Bondsrepubliek bestaande
kwesties nog eens onder de loep zal
worden genomen. Daartoe behoren de
grensproblemen, zowel die van de zo
genaamde „correctiegebieden" als
van de grenslanderyen waarop trac-
taatsreenten rusten, het oude vraag
stuk van de grenslijn In het Dollart-
gebied, de tenuitvoerlegging van het
uit 1920 daterende „tredifinaverdrag"
waarby Nederland rechten op de ex
ploitatie van op Duits gebied liggen
de kolenlagen werden gegeven, het
Rijnvaartprobleem, de zaak der „Aus-
landsbonds" en de door de jongste
Duitse weigering weer actueel ge
worden „wiedergutmachung" aan
slachtoffers van het Nazi-regiem. In
Duitse publikaties wordt veelal ook
We spelen circus moeder. Mogen we een oude jurk van U om een
circustent te maken
„De Nationale" sloeg
records in 1956
Het Jaar 1956 heeft zich by de Na
tionale Levcnsverzekeringbank te
Rotterdam gekenmerkt door een aan
zienlijke vergroting van haar belan
gensfeer. In ae eerste plaats kwamen
alle aandelen van de N.V. Ned. Maat-
achappy van Brandverzekering opge
richt te Tiel, anno 1833 in haar bezit.
Voorts verwierf de Nationale de in
Antwerpen gevestigde N.V. „Omni
um". Door de Nationale werd tenslot
te opgericht de Nationale Scheepshy-
potheekbank N.V. Voor aandeelhou
ders van de Nationale werden 3000
nieuwe aandelen ad 1000 (met 10
pet verplichte storting) a part uitge
geven. waardoor het gepla~*~*
schappeiyke kapitaal
20.800.000
Het jaar 1950 heeft zich ook
die een half miljard gulden over
schreed, een Jaarproduktie. die in het
Ned. Levensverzckerlngbedrijf nog
nimmer werd behaald. Het totaalver-
zekerde bedrag steeg eind 1956 tot
ruim 3.1 miljard. Het bedrag aan ge
boekte premiën steeg hierby tot ruim
103 miljoen per Jaar.
Belangrijke taak voor
„Zaken overzee"
Do minister van zaken overzee
heeft in een nota naar aanleiding van
het verslag van de vaste commissie
voor zaken overzee uit de Tweede Ka
mer over de redenen, weike de rege
ring hebben bewogen het departe
ment van overzeeso rijksdelen in
stand te houden, het volgende opge
merkt.
Het is zyn stellige mening, dat voor
een aparte bewindsman en een hem
ten dienste staand apparaat een be
langrijke taak is weggelegd in de
verzorging van de aangelegenheden,
die samenhangen met de totstandko
ming van de nieuwe rechtsorde. Het
zal zeker nodig zijn. dat volle aan
dacht wordt besteed aan de juiste in
terpretatie en toepassing van het sta
tuut van het koninkryk der Nederlan
den en dat door een gespecialiseerd
apparaat medewerking wordt ver
leend voor de behandeling van die
koninkrijksaangelegenheden, die Su
riname en/of de Nederlandse Antillen
raken.
Het ligt in zyn bedoeling zo spoe
dig mogeiyk na de reis naar Surina
me en de Nederlandse Antillen ook
aan Nederlands Nieuw-Guinea een
bezoek te brengen, ten einde zich
door eigen aanschouwing en plaatse
lijke besprekingen te oriënteren over
de zich voordoende problemen.
(Van onze speciale verslaggever)
In het veiligheidsinstituut in Amsterdam staat momenteel een rubber
laars, die van een excenterpers twee klappen van 3000 kilo heeft gekregen.
Er zat op dat moment geei. voet in, maar de eigenaar had de laars gerust
aan kunnen houden, want bij de eerste klap werd de stalen neus 2 millime
ter ingedrukt en bij de tweede klap slechts anderhalve millimeter verder.
Do fabrikant vertelt er by, dat zo'n laars pa* kapot gaat als ge er 80 harde
klappen met een zware voorhamer op geeft. Het «laan op laarsen is niet zo
maar een zinloos tydverdryf. Die laarzen staan er om met zeer vele an
dere zaken de bezoekers van de bedrytsv iligh •id«beur* duideiyk tc ma
ken, dat er in de Nederlandse bedrijven niet zoveel ongelukken behoeven
te gebeuren als thans het geval is. Momenteel zijn het er gemiddeld een
400.000 per jaar, ernstige en minder ernstige tyjeen, waarmee in totaal elk
jaar 200 miljoen gulden verloren gaat.
V eiligheidsbeurs
in Amsterdam
Bij het veiligheidsinstituut is men
van mening, dat het heus niet onmo-
f;elijk is om dat verlies van 200 mil-
oen gulden byvoorbeeld te halveren,
dus jaariyks een bedrag van pak
ONRUST ONDER FYSICI EN CHEMICI
In eigen land
onvoldoende mogelijkheden
Naar het A.N.P. verneemt, heerst
er de laatste tijd in universitaire krin
gen onder de natuurkundigen en
scheikundigen een ernstige ongerust
heid. Men stelt, dat er van overheids
wege te weinig gelden worden toege-
33. Zodra bootsman Satein
geheel uit het gezicht was
verdwenen, trad de valse
rik Justus Iks haastig op
de Maat toe.
„De kust ls geheel vei
lig", bromde hij voldaan.
„Hihlhthi! Nu zullen we de
slaperige Duizendschoon
eens rustig over boord zet
ten. Bootsman Satein zal in
het vervolg wel minder
klachten hebben over het
gedrag van zijn nieuwste
kanonnier!"
Met gemak sleepte de
booswicht de Maat m de
richting van de verschan
sing en floot daarbij een op
gewekt wijsje.
„En van je ras. ras, ras,
gaat de stuurman Ln de
plas," neuriede hij grin
nikend. „Nog een paar me-
tertjes en dan..." Hij
stopte plotseling en keek
gestoord om. Zijn geoefend
gehoor had het geluld van
naderende voetstappen op
gevangen.
„Wel alle geheime dagorders van de marine!"
stootte hij verschrikt uit. „Daar komt zowaar de
Schout-bij-Dag zelf aan." Gejaagd keek hij rond
Toen de gezagvoerder van de „Zielerüst II",
Schout-bij-Dag jonkheer Patee de Mij zon. even
later het vliegdek opstapte om zich persoonlijk te
overtutgen van de goede bewaking Van zijn troetel
kind. de XY—1, vond hij daar een wakkere kanon
nier Duizendschoon stram ln de voorgeschreven
houding....
kond om het chemisch en fysisch on
derzoek naar behoren te verrichten,
zodat men het gevaar niet denkbeel
dig acht, dat Nederland op dit gebied
een achtergrond krygt ten opzichte
van liet buitenland, waar het weten
schappelijk onderzoek financieel
krachtig wordt gesteund. Zo zijn bij
voorbeeld de van overheidswege toe
gekende gelden niet toereikend om
benodigde instrumenten aan te ko
pen, cn de bouwstop bemoeilijkt het
oprichten van nieuwe laboratoria al
evenzeer als de personeelsstop de
aanstelling van wetenschappelijke-,
technische- en administratieve mede
werkers.
Het natuur- en scheikundig onder
zoek heeft, zoals bekend, niet aiieen
een zuiver wetenschappelijk belang,
maar het ia tevens van de grootste
importantie voor de maatschappij,
omdat <le industrie er in ruime mate
op berust.
Het niet voldoende steunen van het
is-, natuur- en scheikundig onder
zoek, zo werd gezegd, heeft Neder
land wellicht reeds het verlies gekost
van twee geleerden van wereldnaam,
terwyl een derde volgen zal. Gingen
enige jaren geleden de hoogleraren
Van de Corput uit Amsterdam en
Burgers uit Delft naar Amerika, bin
nenkort zal ons land weer een van
zyn leidende chemici, namelijk prof.
dr. J. J. Hermans uit Leiden, aan de
nieuwe wereld moeten afstaan. Op
het ogenblik, aldus de gedane mede-
ling, ls de situatie zo, dat zeker tien
"•rocent van Nederlands jonge, meest-
•elovende fysici na de oorlog geëmi
greerd is en dat hun voorbeeld aan-
stekeiyk op sommige ouderen schijnt
weg 100 miljoen gulden te bespa
ren. Zulk een doel is inderdaad wel
een tentoonstelling waard.
Gebleken is. dat gemiddeld slechts
20% van de bedryfsongevallen aan
technische fouten te wijten is en de
resterende 80 procent aan „mensciy-
ke fouten" aan onvoorzichtigheid,
onverschilligheid, onbekwaamheid,
onoplettendheid enzovoorts. Door
grondige voorlichting, door grotere
waakzaamheid cn het nemen van al
lerlei veiligheidsmaatregelen kunnen
dus vele ongevallen voorkomen wor
den.
Om meer bekendheid te geven aan
de maatregelen, die ter beveiliging
van de arbeiders in het bedryf moge
lijk zyn, is dus deze velligheldsbeurs
georganiseerd. Hier is, naar 't woord
der organisatoren, de grootste sorte
ring van veiligheidsartikelen te be
zichtigen, die ooit onder één dak werd
by een gebracht. Men ziet er uiteraard
tal van min of meer traditionele vei-
lighoidsartikelen. Maar ook de laatste
snufjes op veiligheidsgebied: overalls,
kostuums cn jassen van geplastifi
ceerd nylon doek byvoorbeeld, die be
stemd zijn tegen zuren, logen, vetten
en oliën, die niet gaan rotten of kle
ven en die desgewenst ook als regen-
werkkleding in het bouwbedrijf te ge
bruiken zijn. Het is een licht mate
riaal, dat de bewegingen niet belem
mert.
Nog simpeler biykt het te zön om
'n gewoon katoenen werkpak of een
overall brandvry te maken. Laat men
de stof met een brandwerend prepa
raat behandelen, dan kan de heetste
vlam het weefsel wel langzaam laten
verkolen, maar het vat beslist geen
vlam en dat is Immers het grootste
risico in vele bedrijven. Men kan het
wassen en koken, maar het biyft
brandvrij en zegt de fabrikant
het gaat zelfs twee maal langer
mee
dit verband werd het A.NJP. ook
gewezen op het schrijven, dat de de
canen van de faculteiten van wis- en
natuurkunde van de rijksuniversitei
ten van Leiden, Utrecht en Gronln-
fen alsmede van dit van de gemeen-
eiyke universiteit van Amsterdam en
van de Vrije Universiteit tot de minis
ter-president dr. W. Drees hebben ge
richt en waarin zy hun ernstige be
zorgdheid over deze toestand nebben
uitgesproken (Zoals bekend, is deze
aangelegenheid ook in de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal aan de orde
gekomen).
FEUILLETON
58
„O, best, dank je. Iedereen was erg
aardig en het was heel leuk al die
mensen te zien. Jouw Chester is een
uitstekende geleide", zei Erica.
„Mijn Chester?" riep Carol, terwijl
ze een van Erica's krullen rechttrok
en toen weer losliet. „Hij is niet van
™j, verklaarde ze met een glim-
.•,9" te- dat is hij wél, Carol-lief. En
mJ is bijna goed genoeg voor jou",
Ze' T7 ?a op "aar beurt glimlachend.
„Veel te intellectueel naar mijn
Smaak Verklnnrdp Tnrnl
verklaarde Carol.
„Onzin", hernam Erica, zich op
richtend. „Hij is alleen maar heel
verstandig. Jullie zult goed bil elkaar
passen."
„Hoor eens, je bent toch zeker geen
koppelaarster?" Informeerde Carol
streng.
„Neen, dat niet, maar het blijkt
uit alles."
„Wat blijkt?"
„Wel. dat hij je prachtig vindt.
Eerst was hij zo onverschillig en
bijna cynisch omtrent de meeste din-
door
MARY BURCHELL
gen. Nu glimlacht hij, bijna naief
haast elke keer, dat je naam ge
noemd wordt."
„Wat verstandigl" mompelde Ca
rol. „Hij is anders meer een type voor
jou dan voor mij."
„Voor mij?" vroeg Erica verbaasd.
„Doe niet zo gek; 't is helemaal geen
kwestie van types."
„Waarom niet?"
„Ja, waarom niet?" herhaalde Eri
ca, sprong toen lachend op en sloeg
de armen om Carol heen. „Om drie
uitmuntende redenen, idioot: Ten eer
ste, omdat ik Oliver liefheb, ten
tweede omdat Chester jou aanbidt en
ten derde, de beste reden van alle,
omdat jij zelf hevig op Chester ver
liefd bent."
„Nonsens", protesteerde Carol.
„Dat ben je wèl, dat ben je wèl!",
riep Erica triomfantelijk, „maar je
hebt, belachelijk genoeg, gedacht, dat
hij en ik Nu, daar is geen kwestie
van en zal nooit kwestie van zijn. Ik
vind hem een beste man, en juist zo
als ik zei, haast goed genoeg voor
Jou; dat ls alles. Wil je nu erkennen,
dat je hem liefhebt?"
„O, hij is niet kwaad", gaf Carol
toe. „Misschien zal ik nog eens ovei;
hem denken."
„Dat hoop ik van harte", lachte
Erica, haar een kus gevend. En ze
dacht meteen: „Ik zeg per slot van
rekening niets over Oliver. Als ze
het idee krijgt, dat ik me weer on
gelukkig voel, zou ze misschien op
het dwaze denkbeeld kunnen komen,
me niet te willen verlaten."
Erica zweeg dus over het enige be
langrijke feit van die avond. Later
evenwel lag ze in de duisternis te
staren en te denken aan Oliver's ern
stige bliK toen hij haar vroeg:
„Waarom leg je je hand zo op ae
mijne?"
Ongetwijfeld zou 't gemakkelijker
zijn geweest, Carol alles te vertel
len, ook dus de ontmoeting met Oli
ver, maar Erica ging ditmaal alleen
met ziöhzelf te rade. Bij het volgen
de bezoek van Chester Lamm wist
ze het zo in te richten, dat ze hem
even onder vier ogen sprak en daar
bij als terloops opmerkte: „Tussen
twee haakjes, ik heb Carol niets
gezegd over mijn gesprek met Oli
ver; dat leek me niet nodig".
„Neen, natuurlijk niet", beaamde
Lamm tactvol, waarop hij er zich
toe bepaalde, glimlachjes van Bun
ny af te bedelen.
Erica nam nu aan, dat ze het ge
hele incident als gesloten mocht be
schouwen. Het was allerminst waar
schijnlijk, dat ze Oliver toevallig
weer zou ontmoeten en tot zekere
hoogte scheen het feit, dat ze
eens „uitgepraat" hadden, ook voor
hen beiden het einde te betekenen.
Totnutoe had Erica vagelijk' ge
vreesd, dat hij in tragische omstan
digheden wederom zou komen opda
gen, dat hoe dan ook. hun paden
zich opnieuw zouden kruisen.
Welnu, hun paden hadden zich
Advertentte)
doe^tnéér met
Ook bide warme 'maaltijde
P-biv-ti. N-< D«i» Hm
gekruist met merkwaardig gering
resultaat. Vermoedelijk had hij op
alle vragen, die hij zichzelf had ge
steld thans antwoord gekregen. Hij
kon haar dus uit zijn gedachten ban
nen, voor zover dat mogelijk was
waar het iemand betrof, die zijn
vrouw was geweest.
Klaarblijkelijk had het hem ge
hinderd. dat zij zich ergens ter we
reld. op een hem onbekende plaats
bevond en misschien het enige be
hoefde dat hij haar wilde schenken
namelijk geld. Nu was hij ervan
verzekerd dat zulks niet het geval
was en bestond er dus geen aanlei
ding meer, zich bezorgd te maken.
Én wat haar. Erica, betreft, zij
had alle lastige vragen gelukkig
kunnen ontwijken. Bunny bleef haar
onbestreden bezit, 't Was niet eens
nodig gebleken, over die kwestie te
praten; ze w«as eenvoudig niet ter
sprake gekomen.
Kortom, zij had alle reden om
dankbaar cn opgelucht te zijn.
En van tijd tot tijd bracht ze zich
zelf ook aan liet verstand, dat ze in
derdaad dankbaar was.
Eens, kort na haar ontmoeting
met Oliver, las ze in de kranten Dre-
da's naam, naar aanleiding van een
of ander concert. Toen drongen een
drietal benauwende vragen zich
weer aan Erica op: Zou hij ervoor
naar Londen komen Was Jiij nu al
in Londen? En was hij nog weg ge
weest
Ze minachtte zichzelf omdat ze
zulke gedachten niet van zich af
kon zetten, maar er scheen niets aan
te doen. Het was niet bepaald jalou-
zie dat hoopte ze tenminste
maar een soort onrust, dat ze bijna
altijd van zijn gedragingen op de
hoogte zou zijn en toch nog zo vol
komen buiten zijn leven staan.
Inmiddels groeide de vriendschap
tussen Carol en Chester zienderogen
uit tot Iets anders, wat Erica veel
genoegen deed. Weliswaar dacht ze
maar liever niet over haar eenzaam
heid na Carol's vertrek, maar ander
zijds vond ze hèt heerlijk, dat twee
mensen van wie ze zoveel hield, te
zamen hun geluk zouden vinden.
Chester's verbintenissen in het
buitenland deden hem enige weken
afwezig zijn cn Erica kreeg de in
druk, dat juist die afwezigheid Ca
rol tot een juister inzicht van haar
gevoelens bracht.
Zeker was ze op de dag dat hij
terug zou komen buitengewoon op
gewonden.
„Ga je hem vanavond afhalen?"
vroeg Erica aan het ontbijt.
„Och,", antwoordde Carol, terwijl
zo in gedachten de hoek van een
zoëvon door haar ontvangen brief
om en om vouwde, „hij schijnt het
wel tc verdachten".
„Tc hopen, bedoel Je", glimlachte
Erica. „Ik ben er zeker van. dat
Chester nooit verder zou gaan dan
hopen. Hij is veel te hoffelijk".
(Wordt vervoid)