SLAAP: het goedkoopste schoonheidsmiddel")
G
Drie eeuwen geleden bekeek men
de koffieboon met wantrouwen
nze
"ZJzouwen'patjLna
Kindje verkouden?
<*Pollen'ó
T)/w ozontv
C tot ozouw
HOMERD JAAR TEXTIELCHEMIE
EATERDAG 35 DECEMBER 1956
PROVINCIALE ZEEUWSS COURANT
11
We leven in de somberste tijd van het
jaar maar de internationale mode-
industrie stoort zich niet hieraan en
is druk bezig met het ontwerpen van
kleding voor het voorjaar en de zo
mer van 1957. De regenkleding neemt
in de diverse collecties een belang
rijke plaats in! Op onderstaande foto
een ontwerp voor de „teen-agers":
een poplin mantel, gevoerd met de
zelfde genopte katoenen stof waar
uit. het zomerse japonnetje is ver
vaardigd. Een poplin capuchon hoort
ook nog bij dit regen-ensemble.
VAN MEDICIJN TOT „BAKJE TROOST"
Pas in 1680 werd in Den Haag
het eerste koffiehuis geopend
Het was Iieus niet op wieltjes dat de koffie Europa binnenrolde. Meer
dan honderd jaren waren er nodig om de krachtige gear van de bruine
drank over dit continent te verspreiden. En eer het zover was! Wantrou
wen en argwaan waren sterker dan het aroma van het weinig transparan
te vocht. Associaties met de zwarte bakermat van de Abesstfnsc provincie
Kaffa en met smoezelige Arabieren en weinig kieskeurige Turken zullen
daar wel niet vreemd aan zijn geweest. Er was inderdaad een zekere moed
voor nodig, zo'n mysterieuze drank te slikken!
Nadat er ontdekt was dat de koffieboon opwekkende elementen in zich
borg, waren er in de 15e eeuw in Cairo enkele koffiehuizen geopend. Hier
bleek wel belangstelling voor te bestaan; van alle kanten kwam men op
dagen om de nieuwe drank te proberen. Vandaar werd de koffie overge
bracht naar noordelijker streken. Het zjjn vooral de Arabieren geweest
die dit hebben bevorderd. In enkele tientallen jaren waren heel Noord-
Afrika en het Midden-Oosten gewonnen voor het bruine vocht. Het duurde
echter nog tientallen jaren alvorens de geur van de koffie door de nauwe
poort van Europa binnendrong. Het was eerst in Constantinopel dat de
donkerkleurige bonen op Europese bodem ingang vonden.
Vooral Justus van Effen bezong in
z'n „Hollandse Spectator" in alle
toonaarden de lof van de koffie, zeer
tot genoegen van Amsterdams burge
meester, Nicolaas Witsen, een van de
voornaamste figuren van de Oost-In
dische Compagnie. De Compagnie
had er belang bij dat er koffie werd
gedronken en het kwam zover dat de
„Heren Zeventien" de Haagse arts
Cornelis Bontekoe opdracht gaven
een onderzoek in te stellen naar de
betekenis van de drank.
Het resultaat was dat er in 1679
een „Cort Tractaat van de Kragten
ende 't goede gebruyck van de Coffi"
verscheen, waarmee dan de geurige
drank tot volksdrank werd geprocla
meerd. Toen was het pleit gewonnen.
Intussen had een Italiaanse arts de
koffie ontdekt toen hy een reis maak
te door Noord-Afrika. De medicijn
man had echter weinig vertrouwen in
de drank en al schreef hij er by z'n
terugkeer over, hij dacht dat de
drank alleen als medicijn en niet als
genotmiddel dienst zou kunnen doen.
Weer later leerde de Nederlandse
koopman Pieter van den Broeke de
geurige drank kennen toen hjj in
Aden aan wal ging tijdens een reis
naar Indië. Deze pientere koopman
zag wel, wat in de koffie. Door zijn
toedoen werden de donkerbruine bo
nen al heel spoedig in ons land ver
handeld. Voorlopig echter gingen de
honen naar de kruidenwinkél om ver
malen te worden voor de genees
kunde
Hoewel men dus belangstelling had
voor de koffiebonen als handelsarti
kel, was het niet ons land dat er een
drank van maakte. Die eer was voor
Engeland weggelegd, want in 1656
(sommige bronnen noemen 1652)
werd in Londen het eerste „Virginia-
coffee-house" geopend. Hier werd de
koffie tot volksdrank uitgeroepen en
de. reactie was gunstigDe" zaken
liepen zo best dat na enige tijd de
koffiehuizen als paddestoelen uit de
frond rezen. Ze werden al spoedig
eschouwd als plaats van samen
komst voor Jan-Publiek, waar naast
het bruine vocht ook de dagelijkse
gebeurlijkheden over de lippen gin
gen. Het gevolg was dat er hier en
daar opstootjes ontstonden toen Ka-
rel I het raadzaam vond om in 1675
alle koffiehuizen als „plaatsen van
samenzwering" te doen sluiten.
Drie jaar voordat de koffieslijte-
rijen in Engeland tijdelijk werden ver
boden, waren er ook in Marseille en
kele koffiehuizes geopend. Dit was
geschied op initiatief van Lodewijk
XIV, die volgens verschillende schrij
vers erg veel van koffie hield. Dank
zij de koning vond de drank in Frank
rijk spoedig veel belangstelling. Pa
rijs kreeg de koffie Ie proeven, toen
de Armeniër Haronthionu, die later
Pascal werd genoemd, een koffietent
ging exploiteren, die hij spoedig in
Advertentie)
Dan rug, keel en borstje
inwrijven met
een koffiehuis veranderde. Ondanks
de grote toeloop bleek dit toch een
te hoge greep van Haronthionu, want
de zaak ging na enige tijd failliet.
Waarschijnlijk was de prijs van de
koffie hier niet vreemd aaneen kop
je kostte toen ongeveer evenveel als
een volledig middagmaal
De draad werd echter overgenomen
door Procopio del Coltelli, een in Pa
rijs wonende Italiaan uit Palermo,
een vroegere bediende van Pascal. Hij
vestigde zich in een pand aan de Rue
de 1' Ancienne Comedie 13, dat op
kostbare wijze werd ingericht. De
vertrekken werden versierd met gro
te spiegels, zachte tapijten en kristal
len luchters. Procopio liet het trou
wens niet bij koffie. Het publiek kon
bij hem ook terecht voor na en ge
bakjes uit de toen reeds beroemde
Franse patisserie.
Het was een gezellig zitje bij
Procop. Aan de kleine marmeren
tafeltjes kon men urenlang toeven
onder het genot van een pittig
kopje en al spoedig werd het café
liet trefpunt van de gezeten Parij-
zenaars. Procopio slaagde in z'n
opzet en de zaak, met zoveel elan
aangepakt, werd later voortgezet
door ae zoon, die er ook nog een
dokterspraktijk by had, zoals we
nu nog kunnen constateren in het
oorspronkelijke pand.
In 1890 werd het café echter geslo
ten. De toenmalige eigenares ver
maakte alle onroerende goederen
aan de stad Parijs met de uitdrukke
lijke bepaling1, dat er in het huis geen
verandering mocht worden aange
bracht. Er wordt aan gewerkt café
Procop opnieuw voor het publiek
open te stellen.
Inmiddels was ook Midden-Europa
voor de koffie gewonnen. De Turken
hadden de drank via de Balkanlan-
den1 naar Oostenrijk gebracht. Bij
hun overhaaste aftocht hadden ze in
Wenen hun koffiezakken achtergela
ten, waaraan de Weners het te dan
ken hadden dat ook zij reeds vroeg
kennis konden maken met het bruine
vocht......
In ons land ging het de koffie in
tussen nog altijd met zo voorspoedig.
Van de zrjde van de geneesheren en
de bierbrouwers was er tegenwerking
genoeg als het gin£ om koffie-als-
drank. Ze konden echter niet verhin
deren dat in 1680 het eerste koffie
huis in Den Haag werd geopend. Dat
ging niet bepaald van een leien dak
je. Er moest heel wat gedaan worden
eer het zover was.
Ook in Spanje houden de mode-ontwerpers zich ahveer Intensief bezig met
de kledingcollecties voor volgend jaar. Speciale aandacht wordt besteed
aan het schoeisel; het vriendelijke Philippijnse meisje op de foto toont een
aantal Spaanse schoentjes, welke een geheel eigen karakter hebben. Zc
zijn gemaakt uit hennepvezel en agave, en alle met de band vervaardigd.
Kleurig borduursel, applicaties en boeketjes van vilt vrolyken het schoei
sel op. Voor meisjes en jonge vrouwen zijn dit originele en prettig-zittendc
schoentjes, gemakkelijk en luchtig in het dragen. Met een zonnejurkje of
een vrolijke wijd-katoenen rok een ideale dracht voor het in het verschiet
liggende voorjaarsseizoen
Oude Vat Jenever
f 6.40 per liter
Vraagt Uiv slijter!!
Een wonderlijk
verkoopsysteem
Een Amerikaanse firma heeft een
nieuw verkoopsysteem ontwikkeld,
dat door de hoofdvertegenwoordiger
van deze firma nu in Europa zal wor
den ingevoerd, omdat het. in Amerika
zulke prachtige resultaten bereikte.
Dit nieuwe systeem is gebaseerd op
het feit, dat dé meeste vrouwen gro
te invloed hebben op hun echtgeno
ten. Genoemde firma richt zich alleen
tot de vrouwen van vertegenwoordi
gers en handelsreizigers.
Eerst ontvangen deze vrouwen een
brief, waarin staat, dat liet alleen
maar aan hen ligt om van hun man
de trots van het gezin te maken. Een
paar dagen later vinden ze dan een
nieuwe prospectus in de brievenbus,
waarin met talrijke foto's tafereeltjes
uit gelukkige gezinnen worden ge
toond in een omgeving, die alles be
vat wat een huisvrouwenhart kan
veroveren. En daarna komt eindelyk
een catalogus, die op verleidelijke
wyze allerlei dingen beschrijft. En die
catalogus heeft iets bijzonders; bij
elk ding staat geen prijs, maar een
aantal punten vermeld. Die punten
nu kan de man krygen, bij de firma
waar hg als vertegenwoordiger of
reiziger werkt, als prijs en beloning,
wanneer hy meer opdrachten van zijn
klanten loskrijgt dan vroeger. Bij
voorbeeld: in de catalogus staat een
damesmantel met 3200 punten. De
vrouw des huizes krijgt deze mantel
nu gratis, wanneer de firma waar
voor haar man werkt hem deze 3200
punten als premie geeft. Natuurlijk
zal de vrouw, die deze mantel graag
wil hebben, haar man ertoe aanzet
ten, als vertegenwoordiger harder te
werken dan tot nu toe. Maar dat is
nog niet alles. In de catalogus staat
bij elk voorwerp een te hoog punten
tal. De mantel voor 3200 punten bij
voorbeeld krijgt men al voor 3000
punten en de 200, die overblijven,
mogen alvast voor een andere „koop"
worden gereserveerd. Natuurlyk zul
len de vrouwen nu hun mannen ach
terna blijven zitten, opdat er geen
punten verlopen! De prijs voor de op
deze manier verkregen waren wordt
door de betrokken firma betaald,
waarbij de man als vertegenwoordi
ger werkt. De winst, die de organi
serende firma door de invloed van de
vrouwen in het afgelopen jaar maak
te, was 30 miljoen dollar! Eri nu wil
len ze in Europa beginnen de man
nen zijn gewaarschuwd!
Nog niet zo lang geleden las Ik
ergens een héél verstandige op
merking van een mèn. Zoiets
moet altijd met genoegen gesigna
leerd worden maar speciaal als
die opmerking zich op vrouwenge-
bied waagt. En wat ia vrouwelijker
onderwerp dan een hoèd?
Las ik laatst niet een vluchtig
maar interessant overzicht over het
verband tussen de keuze van een
hoed en het karakter van de draag
ster? Ts het daarenboven niet op
merkelijk hoe de hoed niet alleen als
onderdeel van het kostuum maar ook
als ding op zichzelf de geest van een
tijdperk weerspiegelt, vooral waar
het de vrouw betreft?
Wat een heerlijk terrein voor wie
de mens en zijn tijd een nimmer uit
geput onderwerp achtIk kan
het U in deze komende winter ter
bestudering aanbevelen: modeboeken
zijn er in de prachtigste verscheiden
heid te bemachtigen, en niet alleen
dat het bonte en kleurige verleden
11/ ie deze zomer de verslagen van
W de Parijse collecties aandachtig
heeft gelezen, zal hebben gezien
dat de kleurenreeks paars tot purper
nogal sterk de aandacht trok. Wie in
textielkringen een weinig thuis is, zal
hebben vernomen, dat wat er aan
paars in de stoffencollecties te vin
den was, volledig is uitverkocht, spe
ciaal naar Duitsland. Onze oosterbu
ren, wat vlugger in het aanvaarden
van een idee, hebben evenals Parijs
en Amerika het honderdjarig jubi
leum van de synthetische kleurstof
fen aangegrepen om het historie-ma
kende aniline-paafs als modekleur te
lanceren.
Honderd jaar geleden vond de 18-
jarige William Henry Perkin, terwijl
hij poogde kinine synthetischte be
reiden, een paarse stof, die'hij na eni
ge lijd in zuivere toestand, kon af
scheiden, Dit aniline-paars, bereid uit
een koolteer-derivaat, bleek zeer ge
schikt voor textielverf. Perkin, zijn
vader en zijn broers zetten een be
drijf op, waar 'deze kleurstof werd
geproduceerd en vopr het eerst in de
geschiedenis kreeg de textiel-indus-
trie de beschikking over een geheel
kunstmatig bereide verfstof. Dit lijkt
on zichzelf niet zo bijzonder belang
rijk, maar goed voorbeeld doet goed
volgen: velen u ierpen zich op de stu
die van koolteer-chemie en weldra
volgde de ene synthetische kleurstof
na de andere. De plantaardige en
dierlijke verfstoffen die sinds vele
honderden, ja soms zelfs duizenden
jaren tcoren gebruikt, vrerden in en
kele tientallen jaren volledig verdron
gen: tienduizenden kwekers en verza
melaars van de leveranciers van deze
natuurlijke kleurstoffen zagen hun
bron van inkomsten verdwijnen. In
ons land werd vooral Zeeland met
zijn vele meekrapkwekers ernstig
getroffen.
Zo ontstond dan de kleurstofindus
trie. die weldra een basis bleek
voor een onwaarschijnlijk groot
complex van Havenindustrieën, die de
moeder vaak over het hoofd groeiden.
Wie de geschiedenis van 'vele chemi
sche wereldconcerns beziet fen vaak
ook hun namen) vindt aan de oor
sprong in de meeste gevallen een
kleurstoffabriek. Ook nu npg worden
regelmatig nieuwe kleurstoffen ge
vonden, al is de ontwikkeling ver
traagd: het nieuwe moet immers be
ter zijn dan het ontzaglijk vele dat
reeds bekend is. Nieuw 'zijn de vele
witte fluorescentie kleurstoffen, die
wij allen regelmatig gebruiken tn on
ze waspoeders en die ons allen de
witste was van ons leven, respectie
velijk de witste jurk die wij ooit aan
trokken en meer dergelijke spannen
de belevenissen bezorgen.
Deze kunstmatige kleurstoffen
hebben het voor een niet onbelangrijk
deel mogelijk gemaakt, dat tegen la
ge prijs de fraaist gekleurde textiel
wordt, geproduceerd. In de democra
tisering van de mode hebben zij een
belangrijk aandeel gehad.
Maar de r/evolgen van Perkins
ontdekking zijn veel groterDe
kleurchemici zijn zich bezig
gaan houden met de textiel als zo
danig. Zij zijn verbeteringen gaan
zoeken in de eigenschappen tuin de
vezels en ook de nieuwe vezels, de
geheel synthetisch gemaakte grond
stoffen die zulk een enorme vlucht
hebben genomen, komen voor een
niet onbelangrijk deel uit de fabrie
ken die vroeger slechts kleurstoffen
fabriceerden. De textiel-chemie is als
een soort toverwetenschap. De leek.
die een wit stuk stof in het verfbad
ziet verdwijnen en het er later in
twee zeer verschillende kleuren (bij
voorbeeld een blauwe achtergrond
met rode blokken) weer vit ziet ko
men voelt zich een in sprookjeswe
reld verplaatst. Wie m een textiel-
drukkerij een lap in een bepaalde
kleur heeft zien drukken, kan deze
kleur in het eind-produkt helemaal
niet meer terugvinden. Tijdens een
van de volgende bewerkingen is de
oorspronkelijke kleur omgeslagen in
ren geheel andere. Ur tcytielrhemiri
moeten de wonderlijkste tegenstrij
digheden tot een harmonisch geheel
combineren: harsfinislies kunnen de
kleuren fletser maken, kleuren kun
nen de harsen chemisch aantasten',
vezels zijn slecht bestand tegen hoge
temperaturen, terwijl het verven en 't
fixeren van de harsen bij hogere tem
peraturen beter verloopt.
Het is goed. zich in dit verband te
realiseren, dat Perkins vondst niets
te maken heeft' met licht- en was
echte kleurstoffen. Verschillende van
de oude, natuurlijke kleurstoffen uit
vruchten, luizen, slakken, hout. enz.,
waren vele malen beter bestand te
gen wassen en zonneschijn, dan de
oorspronkelijke synthetische verven.
Pas veel later is men welbewust gaan
zoeken naar werkelijk bestendige
soorten en heeft het Duitse monster
concern der JJG. Farben hieraan een
kwaliteits-garantiemerk verhonden
onder de naam Indanthren. Er zijn
echter ook vele andere kleurstoffen-
fabrikanten die licht- en was-echte
kleurstoffen hebben bereid, zodat het
momenteel mogelijk is praktisch
iedere kleur op olie natuurlijke en
de meeste synthetische vezels zeer
bestendig aan te brengen.
„Ik denk er niet aan, om met mijn
zorgen te gaan slapen!" De vrouw
die dat zegt, ziet er fris en gezond
uit, heeft altyd een paar vrolijke
lichtjes in haar ogen en is, in de ho
gere zin van het woord „mooi" te
noemen. Als ze slaapt, dan slaapt ze
werkelyk, diep en zorgeloos en omdat
ze zo goed slaapt, ziet ze er zo goed
uit. Haar enig nadeel een beetje
de neiging tot een onderkin. Maar
ook daar doet ze iets aan. Ze heeft
zich afgewend, steeds met haar arm
onder het hoofd te slapen. En een
gratis raad geeft ze daarbij boven
dien nog: rimpels ontstaan sneller,
wanneer we met de hand of met ons
hoofdkussen 's nachts de geziehts-
huid te veel in plooien drukken. Om
dat we dat onbewust steeds weer
opnieuw doen, is het .beter om het
hoofdkussen maar helemaal af te
schaffen.
Onze grootmoeders zeiden altijd,
dat de slaap vóór twaalf uur de beste
was. Dat is niet helemaal waar, want
de „avondmensen" zullen er niet veel
profijt van hebben, wanneer ze zich
zelf dwingen om vroeg naar bed te
gaan "s morgens zijn ze daardoor
toch niet eerder fit. Wie het zich kan
veroorloven, zijn werktijden en daar
mee zijn slaaptijden naar eigen wens
in te delen, moet zelf uitzoeken, wan
neer hij zich in Morfeus' armen dient
te begeven om zoveel mogelijk profijt
van zijn slaap'te hebben.
Weet U overigens, dat het heel goed
is om U- een eigenlijk onnatuurlijke
slaaphouding aan te wennen? Van
nature slaapt de mens in elkaar ge
rold dieptepsychologen beweren,
dat dit onbewust gebeurt omdat de
mens in deze houding de geborgen
heid van vóór de geboorte zoekt. Dat
is misschien wel zo, maar voor onze
schoonheid is die houding niet goed.
De ideale slaaphouding is languit
liggen. Wariheer het lichaam hele
maal is uitgestrekt, dan rusten de
organen het best. De ademhaling,
bloedsomloop en spysverteringsorga-
nen worden nergens belemmerd en
niets wordt in elkaar gedrukt of ge
klemd. Het is wel duidelijk, dat slaap
in een volkomen ontspannen toestand
liet meeste nut heeft. De voeten
strekken we zover mogelijk uit zij
hebben de ontspanning wel degelyk
verdiend, evenals de benen die kilo
meters hebben afgelegd in de loop
van de dag! Als we het helemaal
goed willen doen zorgen we ervoor,
dat voeten en benen wat hoger lig
gen dan de rest van hetiichaam.
Dat er voldoende frisse lucht in
de slaapkamer moet zijn, weet
iedereen natuurlijk. Maar hoe is het
met de dekens? Hier is de gulden
middenweg ook weer de juiste: niet
te veel deit op elkaar stapelen
maar ook niet zo weinig dekens, dat
we in de nacht wakker worden om
dat het te koud is.
Hoeveel slaap de mens nodig
heeft; is nog altijd niet definitief
vastgesteld. Acht uur, zegt de
volksmond. Dat is voor de vrouw
wel juist maar iets langer zou
helemaal niet schadelyk zijn!
Vóór alles geldt echter: in geen
geval mogen we het onze zorgen en
verdrietige gedachten toestaan
ons bij liet inslapen te storen. De
laatste gedachten voor het in slaap
vallen, zo zegt men. is de eerste ge
dachte by het wakker worden. En
die eerste gedachte 's morgens vindt
zijn uitdrukking in onze gelaatstrek
ken.
Misschien is dat inderdaad waar
in ieder geval is veel en rustig slapen
het beste én het goedkoopste schoon
heidsmiddel
zo boeiend is het keert ook telr
kens weer, al was het in een of an
der detail, in onze tijd terug. Wat
stellig niet zo verwonderlijk is als
het lijkt, want wat werkelijk mooi is
en flatteert heeft een opmerkelijk
taai leven.
Wat mooi is en flatteert: dat is.
dunkt mij. het stille verlangen ge
weest van elke vrouw die in de spie
gel keek, alle eeuwen door.
Maar het lijkt er vandaag de dag
op of de mode, en dan speciaal
die van het hoofddeksel, cr
met sombere vastberadenheid op uit
is om de vrouw zo onbehaaglijk mo
gelijk uit te dossen.
En om op mijn eerste alinea terug
te komen: de daarin vermelde heer
uitte ook zijn ontstelde verbazing
over de malle gevallen die de vrouw
zich in het huidige winterseizoen op
het hoofd moest plaatsen. Maar, zo
voegde hij er als een soort laatste
beroep op het gezonde verstand aan
toe: wat je niet mooi vindt behoef
je toch tenslotte niet te dragen. Nie
mand kan je dwingen zoiets op je
hoofd te zetten.
Ach hoe weinig weet deze ver
standige heer van de vrouwelijke na
tuur. Het gaat er namelijk helemaal
niet om of een vrouw er zo aardig
mogelijk uitziet, maar of zij niet af
steekt.
Een nuchter mens vraagt zich in
een helder ogenblik wel eens af of
die hele hoedenmode eigenlijk geen
onlogische onmogelijkheid is. Met
een "algemene lijn in de kleding is
het nog iets anders: die kan men,
verzacht of gevarieerd, nog wel bij
het eigen figuur aanpassen.
Maar hoe is het te verwezenlijken
om één type hoed te planten op het
hoofd van een lange dunne en een
korte dikke \touw, boven een strak-
bleek madonnagelaat of een rond
goedlachs appelgezicht zonder dat
een van de twee er uitziet als een
wandelende karikatuur vnn zichzelf?
Moest er eigenlijk niet, ieder seizoen
opnieuw, een keuze zijn uit de meest
uiteenlopende modellen en formaten?
Het zal wel niet anders kunnen,
en ik wil niemand de pret he-
derven om zich nu eens heerlijk
de allerlaatste kreet uit Parijs op het
geduldige hoofd te planten. Maar ik
wil de verstandige mannentaal uit de
aanhef: „dat je toch iets niet behoeft
op te zetten als je het niet mooi
vindt", .wel graag even beantwoor
den met een heerlijk stukje wouwen
logica, te zijner gerieve geknipt uit
een huishoudelijke rubriek van een
damesblad:
„Een hele dag zijn we er op uit ge
weestenig! Natuurlijk kochten
we allereerst een nieuwe hoed. Mijn
buurvrouw zocht iets paarsigs uit.
dat de vorm had van een ronde cake.
waar teveel zelfrijzend bakmeel in
gedaan was: ik een blauwe vilthoed,
die er uitzag als een omgekeerde
bloempot. Echt mooi vonden we ze
niet, maar het was zeer modern, ver
zekerde de juffrouw ons doodernstig.
Het enige voordeel van dit soort hoe
den is. dat je haar niet zo heel net
jes behoeft te zitten, want daar zie
je niks meer van!
Maar we wilden niet als twee
dorpsschonen door de Kalverstraat
flaneren met platte gewone hoed
jes en daarom hielden we onze hoof
den in de hoeden en lieten de oude in
onze tas zakken. Dat zal wel nooit
kunnen bij onze nieuwe aankoop,
volgend jaar. dan moeten we een
koffer meeslepen!"
En, vraagt misschien nog met zijn
laatste restant adem onze ver
blufte opmerker van het begin:
neemt zo'n man dat nu allemaal
maar? Wat zegt die wel van een
vrouw die met zo'n blauwe bloempot
boven de ogen komt binnenwande
len?
„Thuisgekomen joelden de kinde
ren als dollen, knarsetandde Pieter
by het aanschouwen van mijn hoed
en zei hij een lelijk woord
Ja, ja, maar dacht U dat die
hoed daarmee van de baan was?
Ook al moest voorzeide Pieter een
winter lang dag in dag liit met het
schaamrood op de kaken naast- die
bloempot over straat wandelen; die
hoed blijft staan.
Want mevrouw Pieter durft alles,
alles trotseren: haar eigen smaak, de
berooidheid van haar huishoudbeurs,
de spot van haar kroost en de toorn
haars mans maar één ding lis-
keert zij voor geen goud: anders zijn
dan de anderen.
Tussen haakjes: met mijnheer
Pieter is het al niet veel beter, hoor.
Alleen demonstreert hij die angst
anders: bij hem moet er paarde-
kracht aan te pas komen om hem
iets nieuws aan te trekken. En zo
blijft de wereld weer aardig in zijn
voegen. SASKIA.