Vluchteling Istvan helpt anderen uit Hongarije te ontsnappen Opinies over snelheidsbeperking NIEUWE LICHTING MOET OP 4 DECEMBER AANTREDEN Creme PUFF ƒ4,95 JO FIBBE Schoonheid is het mooiste geschenk... 4 CT :rrr; Creme PufF' FINANCIËLE KLACHTEN VAN HULPVAARDIGE FEDERATIE JIIOIMPÜI Crème Puff A.C. van der Rest VRIJDAG 30 NOVEMBER 1956 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 13 SENSATIES IN HET GRENSLAND Zij komenzolang „hij" komt., (Van een speciale verslaggever) Achter my klinkt driftig en onophoudelijk het klapperen van een vlag in de wind, eeu Oostenrijkse vlag, die hier dapper wappert in de grijze, koude schemering. En voor mij fluistert eindeloos het meer dan manshoge riet Oostenrijks riet, Hongaars riet, wie zal het zeggen in deze paar meter niemandsland. Wat verderop gloeit een klein rood schild in de halve duisternis, een vlammend rood kruis, en nauwelijks valt daaronder meer wit te onderscheiden de ziekenauto van het Oostenrijkse Rode Kruis. Men wacht. En men wacht hier nooit tevergeefs. Hier, als op zovele punten, komen „zij". Zjj komen niet langer bij vol daglicht, hun tocht is moei lijker, gevaarlijker geworden. Maar zij komen. En hier zullen zij komen, zolang „hij" komt, „hij". Opeens staat hy voor me. Als de laatste van een schichtige, haastige handvol mensen is hij tevoorschijn ge komen uit het fluisterende riet, dat zich voor hem geopend heeft en zich achter hem sloot. En terwijl zijn met gezellen een ogenblik sprakeloos, ademloos gestaan hebben en toen met struikelende opgewonden passen de laatste paar meter hardbevroren, vlijmscherpe moerasgras hebben doorlopen is hy liier gebleven. Dat is dus de held.Hij ziet er zo helemaal niet naar uit. Hij is wat zwaarlijvig, de dikte van veertig ja- Door Jack Meehan van United Press ren in een kantoor. Een haveloze, vuile regenjas, waarvan in wekenlang kruipen door het messcherpe riet de knopen reeds lang verloren gingen, beschermt hem maar gebrekkig tegen de bittere koude, zijn handen zijn ge schramd en bloedig en de vingers tril len nerveus. Uit de slappe vervallen wangen heeft vermoeidheid alle kleur verdreven. Alleen zijn ogen staan hel der, scherp, en het lijkt of zij bran den. Heel zijn ontembare haat tegen de onderdrukking, de onderdrukker spreekt er uit. Uit de zak van zijn regenjas steekt de hals van een fles te voorschijn. Een cognacfles. Er is geen kurk op. Dat is gemakkelijker. -Want het is deze fles, en vele voordien, en vele nadien, die hem de moed geeft, tel kens weer; die hem warmt, telkens als de koude te zeer bijt. „Hij" zo noemt men hem hier, waar een naam gevaarlijk is. Het enige, wat ik ervaar, is dat zijn voornaam Istvan luidt. Hij was architect. Hij woonde in Boe dapest, waar hij zrjn vrouw leerde kennen, trouwde, ha de oorlog. Daar woonde hy, toen de helden- strijd voor de vrijheid de Russi sche tanks uit de stad verdreef en de korststondige overwinnings roes het land doorstroomde. Ook Istvan en zijn vrouw elektriseerde de roes. En wat zij moeizaam bij- eengespaard hadden, stapelden ze lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Nassers verklaring, dat m Egypte's militaire vliegvelden tijdens de Engels-Franse lucht- bombardementen vol stonden met houten Migs, blijkt juist te zijn. Men heeft althans op de diverse vliegvelden de resten van houten straaljagers |i van dit type aangetroffen. De bovenste foto laat zien hoe op het, vliegveld bij Port M Said één van deze houten Migs i7t een hangar wordt gereden, De onderste foto tooiit de achterzijde va7i deze zonder- linge Mig, waar'm de lasset?. in het hout en de spijkers duide- lyk zyn te zien. bijeen om er het grootste, gewel digste, uitbundigste kerstfeest van hun leven mee te vieren. Toen denderden de Russische tanks Boedapest binnen en versplinterden de vrijheid en de illusies. En Istvan verscheurde zyn tekeningen van trot se nieuwe gebouwen voor een nieuw Boedapest en ging met zijn vrouw naar de grens. Maar in zyn hart ver borg hij een geheim, dat zelfs zyn vrouw niet weten mocht, omdat ze anders niet gegaan was. Pas toen zy Is hogere accijns voor gedistilleerd nuttig? Adres van produktschap aan Siaten-Generaal. Het produktschap voor gedistilleer de dranken heeft aan de leden van de Staten-Generaal een adres gezonden, waarin gesteld wordt dat de regering met de verhoging van accijns op ge distilleerd van 475, tot 596,50 per hl. ad 50% haar doel, grotere op brengst van de gedistilleerde accijns, niet zal bereiken, omdat de huidige accijns reeds maximaal is. De afzetver mindering ten gevolge van de verho ging aldus het adres zal de te ver wachten meerdere opbrengst voor de schatkist teniet doen. De adressant is van mening dat de juistheid van deze stelling wordt aan getoond in een door de econoom dr. W. J. van de Woestijne samengesteld rapport over deze aangelegenheid. Dr. Vaji de Woestijne komt in dit rapport tot de conclusie dat de druk, veroor zaakt door de accijns op gedistilleerd sinds de verhoging in 1951, niet ver minderd is, althans niet in merkbare mate, door de geringe prijsstijgingen nadien. Het bestuur van het produkt schap had de vraag gesteld of de rela tieve belastingdruk op hst artikel ge distilleerd als gevolg van de algemene prijsstijging is vermindérd, en zo ja, hoeveel. Vervolgens concludeert dr. Van de Woestijne na het door hem ingestelde onderzoek dat het netto-rendement van accijnsverhoging gering zal zyn, of zelfs mogelijk negatief. Dit is een gevolg van de reeds hoge accyns, die thans, in tegenstelling tot 1951, het fiscaal maximum is genaderd. Als gevolg hiervan zal de belasting opbrengst slechts weinig stijgen, meent dr. Van de Woestijne, terwijl zelfs een daling van die opbrengst als gevolg van een vermindering van het gedistilleerd gebruik niet uitgesloten is. Daarbij stelt het adres, dat in stryd met de uitdrukkelijke bedoeling van de regering om bij verhoging van de gedistilleerd-accijns tot 596.50 per hl ad 509&, het gedistilleerd uit liet tussentarxef van de omzetbelasting te lichten, de regering thans voorstelt het gedistilleerd in dit tussentarief te handhaven. In Oostenrijk waren vertelde hy het haar: by ging terug. Hy keerde terug naar Hongarije, met slechts één doel: mensen helpen vluchten. En terwhl zijn vrouw opging in de tienduizenden der Oostenrijkse kamp bewoners, sloop Istvan terug naar Hongarije, een gids in het onder grondse netwerk. Zo heeft hij deze tocht, waarvan hij nu even staat uit te rusten, reeds tientallen malen gemaakt. En nu, ter wijl zijn zeven beschermelingen, man nen, vrouwen en een zesjarig kind, naar de ambulance strompelen, kijkt hij ze na en neemt nadenkend een lan ge slok uit de onafscheidelijke fles. Hoog in de lucht vonken Russische lichtgranaten. als barnstenen sier raden. Gedempt klinkt het knetteren van een mitrailleur, ver weg. Istvan wijst met de duim over zijn schouder. „Ze hebben het praktisch met een ring van tanks afgesloten. Studenten uit Hongarije bezoeken Den Haag. Een groep van negentig gevluchte Hongaarse studenten zal vandaag een bezoek aan Den Haag brengen. Bezichtigd zullen o.m. worden het gebouw van de Tweede Kamer de Ridderzaal en de n.v. Van der Heem. Die houden ze alleen van grens weg omdat ze niet willen, dat ze ge fotografeerd worden. Ik heb ze zien schieten, zelfs op vrouwen en kinde ren, om dè schrik er in te houden. Maar je komt er altijd door. Voor een flee cognac breng ik iedereen er door." En dan, nadenkend: „Zolang het goed gaat. Mijn systeem is nu al lang goed gegaan. Daarom kan ik er niets over vertellen. Of het blijft lukken hangt van mij af... en van hen. Misschien heb ik ze al te lang beetgenomen..." Uit zh'n zak haalt hij een ver kreukelde enveloppe. ,,Ik wou graag, dat U die aan mijn vrouw gaf. Maar ik weet niet waar ze is. En met die woorden draait hij zich om en is verdwenen in het hoge riet. En ik sta met een brief voor Istvans vrouw, ergens in Oosten rijk, ergens in Europa, ergens. Misschien. leest ze dit, leest ie mand het haar voor. Ze is de vrouw van Istvan, een architect. WREVEL IN 7000 GEZINNEN Anders zou organisatie in disorde geraken. (Van onze Haagse redactie.) In zes- a zevenduizend Nederland se gezinnen is de afgelopen weken wrevel gewekt. Uitgerekend één dag vóór Sinterklaas is een zoon in mili taire dienst geroepen. Waarom deze plagerij, hebben velen zich afge vraagd. Stond of viel het landsbe lang met een twee dagen verschoven opkomst van deze lichting? Het Sin terklaasfeest als een van de belang rijkste Nederlandse gezinsfeesten acht men door deze maatregel volko men miskend. Niet alleen in de betrokken gezin nen zijn deze gedachten opgekomen. Zelfs in militaire kring, zo werd ons bij navraag verzekerd, heeft een ogenblik de gedachte geleefd, dat hier een tactische fout was gemaakt. Degelijke informatie leidde echter tot een ander inzicht. De ongelukkige datum van 4 december voor de opkomst van de nieuwe lichting kon niet worden veranderd zonder dat het gehele organisatie-schema van het mili taire apparaat in dïsorde kwam. Zes maal per jaar wordt een nieu we lichting opgeroepen. De eerste dag van opkomst wordt nauwkeu rig berekend aan de hand van de data, waarop de oudste ploegen van de parate divisie met verlof gaan. Iedere twee maanden gaat er een oudste ploeg uit. Vanaf dat moment wordt teruggerekend. Tot in uren nauwkeurig is bekend hoeveel tyd de Opleiding van de nieuwe lichtingen vergt, vóór ze ingeschoven kunnen worden in de parate divisie. Bij het aantal óefenuren, wordt het aantal zon- en feestdagen van een bepaalde viermaandse opleidingsperiode ge teld. Dat aantal zon- en feestdagen is voor de ene periode groter dan voor de andere. Zo komt het dus, dat de ene lichting bijvoorbeeld op 2 fe- koopt U reeds voor bij de MAX FACTOR- specialist Vlissingen Middelburg. bruari wordt opgeroepen, een volgen de op 4 april of 5 juni of 7 augustus. Met andere woorden telkens een ver schillende maanddag, niet steeds al leen maar de vierde dag van de op- roepingsmaand. De nu opgeroepen decemberlichting zal omstreeks 1 april ingeschoven worden in de pa rate divisie. Het af te werken oefenprogram Eins de feestdagen aan het eind van et jaar hebben het noodzakelijk ge maakt deze lichting 4 december te laten aantreden. Een verschuiving had ertoe moeten leiden, dat de oud ste parate divisie-ploeg een paar da gen langer had moeten dienen, en dat het hele jaarprogram voor de op bouw van de parate divisie in de war zou zyn gestuurd. Het is een van de minder plezierige consequenties van het toegepaste aanvullingssysteem bij de legeropbouw. CREME PUFF maakt verder zoeken naar het ideale geschenk overbodig. Deze meesterlijke creatie van Max Factor staat op het verlanglijstje van elke vrouw. max Factor's Creme Puft (handelsmerk) betekent Max Factor Hollywood creamy powder make-up. MAX FACTOR HOLLYWOOD - IMP. MARFAC N.V., HUDDESTRAAT 5. A'DAM VIJF JAAR VROUWELIJKE VRIJWILLIGE HULP Oefeningen in teamverband na watersnood van 1953 De Nederlandse Federatie voor Vrouwelijke Vrijwillige Hulpverlening vierde gisteren in Den Haag haar vijf jarig bestaan. De federatie ife begon nen met zeven organisaties nu zijn er zestien landelijke vrouwenverenigin gen bij aangesloten en acht provincies zo kon de presidente, mevrouw S. H. Goossens-Steelink, in haar lustrumre de meedelen. De allereerste taak, waarvoor de jonge federatie zich indertijd gesteld zag, was het werk in de bescherming bevolking en wel speciaal voor de dienst sociale verzorging. Wat dit werk betreft werd de federatie op de „vuurproef" gesteld bij de waters nood van 1953. Op alle gebied konden toen hand- en spandiensten verricht worden door vrouwen die gewend wa ren met elkaar te werken. Overduide lijk bleek toen, dat eèn centraal punt van waar uit men zo veel mogelijk Nederlandse vrouwen tot hulpverle ning kon oproepen, een noodzaak' was. Met de ervaring, opgedaan tijdens de donkere dagen van februari 1953, is de federatie doelbewust verder ge gaan op de weg van oefening in team verband voor de beschenning bevol king. In januari 1955 werd de com missie Bescherming Bevolking ge stalleerd. De federatie ging zelf B. ;h.- cursussen, geleid door leden van die commissie, geven. Over de hulp aan de Hongaarse vluchtelingen merkte mevrouw Goos- sens op dat er straks 'n taak voor de Federatie voor Vrouwelijke Vrijwilli ge Hulpverlening komt als de Hon gaarse gezinnen eenmaal definitief een woonplaats in diverse gemeenten hebben gekregen. Als een eventuele toekomstige taak van de federatie noemde mevrouw Goossens de zorg voor bejaarden. De landelijke federatie omvat door de aangesloten organisaties ongeveer 500.000 Nederlandse vrouwen, zo ver telde mevrouw Goossens verder nog. Met vertrouwen, aldus spreekster, gaat zij haar tweede vijf jaren in. De mogelijkheden tot hulpverlening zijn er op elk gebied, maar de mogelijkhe den om hierin federatief samen te werken moeten zeer zorgvuldig wor den afgetast. Bovendien blijven de fi nanciën van de federatie, ondanks de voortreffelijke steun van het Neder lands Vrouwen Comité en van de zijde der regering, nog onvoldoende voor een grotere vlucht in het werk. f Advertentie) GRAAF FGBFRT SIGAREN ...aZÜyd coeei/ (Van een speciale verslaggever.) Egbert Scholten, de chauffeur van minister Algera, juicht de komen de snelheidsbeperking in bebouwde kommen toe. „Ik juich die 50 kilome ter toe, omdat de meeste ongelukken gebeuren door te hard rijden. Niet door het hard rijden zélf, maar omdat je bij een hoge Chauffeur van minister er vóór de teugel worden nog strakker aangehaald'' meent de chauffeur van de minister die straks de maximumsnelheid zal in voeren. Hij is objectief, met zijn minister praat hij praktisch .,u.j nooit over het verkeer. Hij snelheid een fout van een vindt ook de komende voet ander, die bijvoorbeeld gangersregeling bescher- irppft ni„f mende oversteekplaatsen i piima. Alleen moesten ze 'volgens hem de maximum snelheid van de bromfiet- geen voorrang geeft, niet kunt vermjjden. Vijftig is een veilige snelheid. Zo als de wagens en de rem men nu zijn, kan je vrij wel altijd stoppen. Ik vind het alleen jammer, dat we nu ook niet meteen stil verkeer krijgen. Kijk maar eens naar Parys sinds ze daar niet meer mogen toeteren is het ver keer er veel kalmer ge worden. En verder moet sen nog een stuk lager stel len. De chauffeur van nog 'n „minister" de West- duitse ambassadeur name lijk denkt er anders over. Hij vindt ons verkeer nog veel te kalm en lang niet druk genoeg om nu al een snelheidsbeperking in te stellen. Dat is dan in- ver gelijking met zijn eigen land.Die paar gekken. die zo nodig tachtig moe ten rijden in dé stad, rijden zich heus wel een keer dood", meent hij optimis tisch. „En de mensen aan, die willen oversteken?" „Ja, dat is wat anders. Ik vind dat ze hier veel te weinig respect hebben voor de voetgangers". Het is de typische klacht van iedere buitenlander in ons land: geen respect in 't verkeer. Hij woont nu zes jaar 'nier en hij heeft zich dus wel 'n mening gevormd. VERKEER SFATSOEN „Waaruit ontstaat 'n on geluk?" vraagt één van 'n groepje wachtende taxi chauffeurs „Toch niet uit snelheid alleen? De veilig heid wordt bepaald door de bekwaamheid en de vak kennis van beide partijen. In de stad komen we pooit boven de dertig. Maar voor de bnitenwijken met brede j wegen en voor de voor-1 rangswegen in de stad vind ik vijftig hard ge- j noeg". Een collega van hem meent: „Die voorrangswe-j gen in de stad zijn overi-j geris ondingen. Die hadden i ze nooit mogen instellen". Zijn collega's zijn het roerend met hem eens. En tussen haakjes in Haagse verkeerskringen, is men het er ook over eens, dat het besluit om voor rangswegen binnen de be bouwde kom aan te wijzen, achteraf gezien verkeerd is geweest. „Maar", zo zegt men, „we kunnen ze nu niet meer opheffen Volgens een chauffeur van de Marechaussee zou je buiten de stadskernen best wat harder mogen rijden. Die 50 kilometer vindt hij onzin behalve voor de bin nenstad, maar een collega van de luchtmacht meent, dat 60 tot 65 hard genoeg is. Het zijn zo een paar meningen van willekeu rige chauffeurs. We hebben niet alle stem men weergegeven, maar over het algemeen is men het eens met de ko mende maatregelen. Met uitgesproken jak keraars, met het soort, dat lak aan alles heeft, hebben we niet kannen praten. Dat soort heeft geen tijd voor 'n praat je. En dat is ook niet zo erg, want hun mening kennen we zo langza merhand. "Dan en oóóz Hoe aan vreemdelingen de weg gewezen kan worden. „Can you tell me?" is een van die leerzame boekjes, waaruit men pre cies te weten kan komen, hoe En gelse reizigers de weg te wijzen. Zo in de trant van „Tot aan de kerk. dan eerste straat links en vervol gens derde straat rechts"! Het werkje, geschreven door de neer K. de Ouden, leraar Engels M.O. en hoofdinspecteur van poütie te Apel doorn, gaat echter wel wat vérder dan deze eenvoudige zinnetjes. Men kan er ook uit leren vreemdelingen aanwijzingen te geven over het ver keer en te vertellen over allerlei be zienswaardigheden. Voor surveille rende politiemannen, automobilisten, kortom voor een ieder die veel „bij de weg" is. lijkt ons dit boekje een nuttig bezit. Een boek over achtergrond van Indonesische processen Bij A. W. Bruna en Zoon, Utrecht, is verschenen „Nederland staat te recht in Indonesië" van H. C. Bej-non. De schrijver heeft als journalist de processen tegen wijlen de heer Jung- schlagèr en tegen de heer Schmidt van zitting tot zitting meegemaakt en men weet dan ook, dat men het bitte re relaas niet directer kan verkrijgen, dan uit een pen als die van hem. Het was Bevnon vooral erom te doen, zyn lezers een kijk te geven op de achter gronden van deze processen. Nu hij daarin is geslaagd, zal het boek onge twijfeld ter hand worden genomen door mensen, die willen proberen iets van het veroordelenswaardige optre den der Indonesiërs te begrijpen. Vol gens de schrijver stond niet Schmidt of Jungschlager in de be klaagdenbank te Djakarta voor de rechter, maar de Nederlandse politiek ten opzichte -van Indonesië in heden en verleden. De processen tegen onze onschuldige landgenoten zijn der halve een enkel incident in een' reeks, die uiteindelijk het grote totale beeld samenstelt van de verhouding Ne- derland-Indonesië. De kennis van dit incident is van zeer groot belang want slechts die kennis geeft inzicht in cïe totale verhouding. De schrijver bepleit een giondisre herziening van de Nederlandse politiek. (Advertentie). is ln alle tinten verkrijgbaar in de zo uitgebreide afdeling parfumerie van de Farmaceutische Speciaalzaak 42 Lange Kerkstraat 43 GOES Telefoon 2468

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 9