PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT In Utrecht: 670 moe gemartelde Hongaren gastvrij ontvangen Nasser wil dadelijk Sowjet-vrijwilligers Streek moet eensgezind, actief en zakelijk zijn BILT AANKLACHT AAN WITTE TAFELS Vandaag... 199e jaargang - no. 271 Dagblad uitgave van de firma Provinciale Zeeuwse Courant. Directie: P. van de Velde en F. B. den Boer. Adjunct: W. de Pagter. Hoofdredacteur: W. Leertouwer. Adjunct-hoofdred.: G. A. de Kok. ABONNEMENTSPRIJS 52 cent per week; f 6.50 p. kw.; £r. p.p. f 6.75 per kw. Losse nummers 15 cent. WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESSE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN Donderdag 15 nov. '56 ADVERTENTIEPRIJS 25 cent per mm. Minlm. p. advertentie f 4.—. Ing. mededelingen driemaal tarief. Kleine advertenties (max. 8 regels) 23 cent p. regel met een minimum van f 1,—. „Brieven of adres bureau v. d. blad" 25 cent meer. Giro no. 359300 P.Z.C., Middelburg. Bureau's: Vlissingen, Walstr. tel. 2355 4 lijnen (b.g.g. 546 of 304); Middelburg, Markt 51, telef. 3841; Goes, Lange Vorststr. 63, telef. 2475 (b.g.g. 2228); Oostburg, Nieuwstraat 43, telef. 20; Terneuzen, Brouwerijstr. 2; Zierikzee, N. Bogerdstr. 24. telef. 26. NA ZOVEEL ELLENDE EINDELIJK RUST Jongens van 15 en 16, die keihard meevochten, glimlachten tevreden Vierentwintig uur heeft de 300 meter lange trein erover gedaan, van Traiskirchen bij Wenen naar Utrecht. Die trein bracht 670 ont goochelde, dodelijk vermoeide Hongaren naar de vrijheid, naar wat warmte en hartelijkheid, die het Nederlandse volk ze zo innig gunt en zo graag geeft. Utrecht, de eindbestemming. Vrouwen, wie de doorge stane ellende van de laatste weken van het gezicht af was te lezen, streelden de herfstasters, die men bij honderden op de tafels had ge zet. Jongens van 15 en 16 jaar, die enkele dagen geleden nog met flessen benzine, messen en straatkeien vochten in de straten van de Verpletterde steden Boedapest en Györ, glimlachten tevreden, toen bekend werd gemaakt, dat er tijdens het verblijf in de Jaarbeurshallen aan sport en spel zal worden gedaan. De reis was weLvei'zorgd. De Hon garen waren opgetogen over de prachtige trein waarmee zij gehaald werden. De Nederlandse vereniging van reiibureaus had alles perfect ge regeld. Hard is er gewerkt dioor de tientallen begeleiders, die letterlijk overal aan gedacht hadden. Het eerste contingent bestond uit 4 4 gezinnen met 55 kinderen in de leeftijd tot tien jaar, 24 echtparen zonder kinderen, 41 studenten, waarvan drie met echtgenoten, voorts een groot aantal jongeman nen en mannen-vrijgezellen. Velen komen uit westelijk Hongarije, maar er zijn er ook bij, die pas en kele dagen geleden Boedapest ver lieten en zelfs zijn er uit oost- Hongarije, die pas veilig waren na een afstand van 250 kilometer te hebben afgelegd. Vooral de jongeren waren na a.l due slopende, tragische gebeurtenissen ■snel op hun gemak. Overal langs de route waren de vluchtelingen met veel enthousiasme ontvangen. In Frankfort bereidde een duizend koppige menigte hen een ovationele ontvangst. Ook in Venlo waren dui zenden bij de aankomst aanwezig. Al degenen, die kans zagen op het perron te komen bedolven de Hongaren onder goede gaven. Ontroerd luisterden de reizigers naar het Hongaarse volks lied, dat gevolgd werd door het Wil helmus. Kreten als „Vivat Neerlan- dia" werden door de toeschouwers be- Mijn manhij mag toch ook komen..,,? (Van onze speciiale verslaggever) Utrecht, woensdagavond. Het is de herhaling, de einde loze herhaling, diie triest smaakt in de Utrechtse Jaar beurshallen, waar zoéven het eerste transport Hongaarse vluchtelingen is binnengeko men. Triest en beschaamd, om dat wij niet meer hebben kun nen doen dan gastvrijheid ver- lenen, omdat ze zich in de steek gelaten hebben gevoeld, door ons, door het westen. De eerste indruk was anders, een druk perron, een D-trein met wuivende mensen. Lachende jongemannen, die zich in rijen opstelden, een paar met een kartonnen doos onder de arm, de meesten zonder bagage. Mannen met een kind op de arm, moeders met peuters aan de hand, die met grote vraag- ogen in de filmlampen staren. Ze zijn nog opgewekt, blij uit de trein te zijn en even te over rompeld om zich hun toestand te realiseren. Razendsnel en voortreffelijk georganiseerd gaan ze naar de bussen, die ze naar de Margriethal brengen. De bussen rijden de hal binnen. Rode Kruis-mensen wijzen de weg naar lange tafels versierd met bloemvaasjés. In hoofdzaak zijn het jonge mannen, zij zien er goed uit, maar moe. Vrouwen, kinderen en babies vormen de minder heid, maar ze maken meer in druk, ze zijn gelaten en heb ben hun kleren soms in een bundel, een enkeling heeft een mandoline kunnen redden. En verder hebben ze niets. Reiswiegjes staan op tafel. Bij het zien van de geredde babies komt er even een lach op het gezicht van de vrouwen. En verder zitten ze daar maar, stil voor zich uit starend of zacht voor zich uit pratend. Een jon geman zegt: „Nu gaan m'in ogen pas open, dit is het Wes ten. Misschien hoef ik bier niet zo beestachtig hard te werken". En dan komen' de verhalen. De eindeloze herhaling van dezelf de fragmenten: de vlucht, de Russen, net op tijd over de grens, opnieuw beginnen, mo gen we hier blijven, had het Westen niet meer kunnen doen? Een jonge vrouw vertelt me haar verhaal. Ze komt uit So- pron. Om half twee des mid dags is ze op die rampzondag gevlucht met haar moeder, haar broertje van 16 en haar twee dochtertjes, één nog een baby in een reiswiegje. Haar man is mijningenieur, haar va der, was leraar aan de middel bare school, maar hij mocht geen les meer geven hij werkt in een fabriek. Beiden werden buiten Sopron door de Russen afgesneden, maar ze lieten weten: „Ga vast, wij ko men". Vrijdag waren ze nog niet over de grens. Haar broer tje heeft ze moeten dwingen mee te gaan. Hij wilde vechten net als zijn. broer, die in de oor log omkwam en toen ook met vechten.... En nu vraagt ze mij„Als mijn man en vader over de grens komen, mogen ze dan ook hier naar toe komen. Ja, dat mag toch?" Dan kun je alleen nog zeggen: „Ja, natuurlijk". Het is meer dan een verhaal, het is een aanklacht. Hier in woorden, daar in kinderogen, de ineen gestrengelde handen van een jong paar. Deze grote aanklacht aan lange rijen witte bedden met tafels, met koffie en reis- wiegen. Leden van het Nederlandse Rode Kruis in de Julianahal van het Jaar beurscomplex te Utrecht bezig met het opstellen vankribben en bedden en het treffen van verdere voorzie ningen voor de ontvangst van de Hongaarse vluchtelingen. antwoord met „Vivat Hungaria". Tijdens de reis is er ook heel wat gezongen en gemusiceerd. Men was verlegen met de overstelpende gaven. De vrouwen met baby's durfden de geschonken wiegen bijna niet gebrui ken. Bij dè aankomst in Utrecht bleek, dat voor alles was gezorgd. De per rons werden vrij gehouden. De Jaar-, beurshallen waren in 2£ uur volko men omgetoverd in een gerieflijk kampement. Bedden, wasbakken, toi letten, babyeómmodes, geyser- en ra- diioaansluitingen, voor alles was ge zorgd. Verschillende Hongaren vielen flauw, toen ze de hallen binnenkwa men na alle doorgestane ellende. In de twee compleet ingerichte zieken zalen had men het dan ook druk. De aanvankelijke registratie werd uitgesteld tot vandaag, omdat men de moe-gemartelde, mensen eerst een goede nachtrust wilde gunnen. Nadat de magen gevuld waren verlangde men ook naar niets sterker dan naar een bed. Wat onwennig en aarzelend lie pen de eersten langs de lange rijen heldere bedden. Ook daarop lag nog een aardige welkomst groet, van een Utrechts dagblad. Toen daalde de rust, eindelijk rust. Na de centrale ontvangst in Utrecht zal de eerste groep Hongaarse vluch telingen zo spoedig mogelijk naar een aantal oentra worden overgebracht, welke daartoe door het particulier initiatief onder leiding van de Neder landse federatie voor vluchtelingen hulp in gereedheid zijn gebracht. Op de Oidenhove te Eerbeek in Gelder land zullen 45 gezinnen worden on dergebracht. In „Herpenduin" te Ra- venstein, „Vakantie-vreugd" te Om men en „Kuiperberg" te Ootmarsum zullen ieder 15 gezinnen worden on dergebracht. Voor de alleenstaanden zijn beschikbaar „Bos en Ven" te Oisterwijk en pension „Westerdudn" te Wijk aan Zee, waar respectievelijk 55 en 220 personen onderdak zullen vinden. In kasteel „Staverden" te El- speet zullen 80 Hongaarse studenten warden ondergebracht. De Hongaarse vluchtelingen zullen in deze centra, welfce voor enige weken ter beschik king zijn gesteld, verblijven in af wachting van hun definitieve onder brenging. Boottrein Amsterdam—Hoek van Twee lichtgewonden. De boottrein AmsterdamHoek van Holland is woensdagavond om half elf op de spoorbrug over de bui tenhaven te Maassluis met alle vijf treinstellen uit de rails gelopen. Er ls een grote ravage aangericht. Er zyn twee lichtgewonden, beide Engel sen. Verscheidene seinmasten zijn afge knapt, een bij de brug staande blok- post is weggeslagen. Stukken rails zijn in het water terechtgekomen. Het lijkt ongelooflijk, als men de scheefhangende wagons ziet, gedeel telijk langs de overweg en op de dijk, dat er geen mensenlevens te betreu ren zijn. Een trein, die op de tijd van het on geluk uit tegenovergestelde richting kwam, kon gelukkig nog juist op tijd gestopt worden. O Te Parijs is dezer dagen de Spaanse oud-premier Juam Negrin aan de gevol gen van een hartaanval overleden. Hij werd woensdagochtend overeenkomstig zijn wens in aile stilte begraven. H Op het Konijnenschor ter hoog- te van Walsoorden zonk woensdagmiddag het Russi- M sche vrachtschip „Hudojnik V. Krainev" na een aanvaring in de mist met het Engelse m.s. „Port Victor". Een brand in m het opengereten achterschip kon met eigen middelen wor- den gedoofd. (Voor een uitvoerig verslag zie pagima 3) 1 (Foto P.Z.C.) 1 Nieuw-Guinea op V.N.-agenda De agendacommissie van de Alge mene Vergadering der Verenigde Na ties heeft woensdag besloten de kwes tie-Westelijk Nieuw-Guinea (West- Irian) op de agenda van de Algemene Vergadering te plaatsen. Het besluit werd met zes tegen drie stemmen bij vijf onthoudingen geno men. Voor stemden India, Pakistan, de Sowjet-Unie, Salvador, Egypte en Tsjecho-Slowakije. Engeland, Denemarken en Frank rijk stemden tegen. De Ver. Staten, Péru, de Dominicaanse republiek, na- tionalistisch-China en Turkije onthiel den zich van stemming. De Britse afgevaardigde had ver klaard. dat de toestand in Westelijk Nieuw-Guinea de vrede in dat deel van de wereld niet in gevaar brengt, zoals Indonesië verklaard had. Be spreking van de kwestie in de Alge mene Vergadering zou niet bijdragen tot het vinden van een oplossing van het vraagstuk. De betrekkingen tus sen Nederland en Australië aan de ene kant en Indonesië aan de andere zouden er slechts door verbitterd kun nen worden. H ...herdenkt Brazilië uitroeping H van de republiek. ...is het 40 jaar eieleden, dat de Poolse roman- en novellen- schrijver en Nobelprijswinnaar Henryk Sienkiewicz (schuil- naam: Litwos), die wereld- roem verwierf door zijn his- torisohe roman „Quo Vadis?", m welk boek in meer dan dertig M talen werd vertaald, te Vevey (Zwitserland) overleed. iiiIlll!lllll!l!!llllllllllllllllll!!llllllll!l!lll!!}|l!llllllllllllllj[!j|||||||||||||||||ilÜ BETROUWBARE BERICHTEN UIT MOSKOU: Berichten uit verscheidene betrouwbare bronnen in Moskou melden, dat Egype officieel aan de Sowjet-Unie heeft verzocht de 50.000 „vrijwilligers" die zich daar volgens mededelingen hebben aangemeld om de Egyptenaren „te hulp te snellen" ogenblikkelijk naar het Midden-Oosten te laten ver trekken. De Amerikaanse president Eisenhower zei gisteren, dat de Vere nigde Staten elke actie van de Verenigde Naties krachtig zullen steunen om op te treden tegen een eventuele inmenging van Russische „vrijwilli gers" in het Midden-Oosten. De Verenigde Naties behoeven zich niet nood zakelijk tot het aannemen van resoluties te beperken, zei de president, die in dit verband herinnerde aan Korea, De Verenigde Staten hebben hun vloot in de Stille Oceaan gisteren versterkt met twee vliegdekschepen, een kruiser en twintig torpedojagers. mtósohe zijde werd gisteren i, clat de Egyptenaren kun nen rekenen op een enorm „vrijwil ligers "-leger: 25.000 man uit commu nistisch China, 75.000 uit Indonesië en 10.000 uit Pakistan, waar dan de Russen nog bij zouden komen. Me vrouw Clare Boothe Luce, de Ameri kaanse ambassadeur in Rome zei gis teren: „Als wij in het Midden-Oosten naar een nieuw München gaan met de Sowjet-Unie, wordt een derde wereld oorlog onvermijdelijk". De berichten, dat Egypte Rusland de vrijwilligers onmiddellijk had gevraagd kwamen gisteren uit Arabische diplomatieke bronnen in Moskou, die bij navraag niets van hun bewering wensten terug te nemen. Ook een Amerikaanse cor respondent maakte er in een radio- uitzending rechtstreeks uit Mos kou melding van. Tb-en hij aan de bijzonderheden over het vrijwilli gersleger toe was werd de uitzen ding door de Russische autoritei ten afgebroken. Hij mocht later verder gaan, maar toen waren eerst alle bijzonderheden uit zijn bericht geschrapt. De secretaris-generaal van de Ver enigde Naties Dag Hammarskjöld is gisteren nog vertrokken naar Cairo. Tevoren had hy opdracht gegeven aan de V.N.-strijdkrachten om de overtocht naar Egypte vanuit Napels te beginnen. Vanaf het begin van de dag zouden de eerste V.N.-soIdaten, 'n duizendtal, door Zwitserse vliegtuigen overgevlogen worden. Een tweehonderdtal Russische mi litaire instructeurs en technici, die door hun regering in Egvpte waren gedetacheerd én die bij de Brits-Fran se aanval ijlings het hazenpad kozen naar de Soedan, zullen vandaar door Belgische vliegtuigen naar de Sowjet- Unie worden teruggevlogr- Nadat de Iraakse regering dinsdag de liquidatie van de staat Israël had geeist, heeft de minister van buiten landse zaken van Israël, mevrouw Golda Meir bij haar aankomst in New York verklaard, dat Israël bereid is met de Arabische buurvolken aan één tafel te gaan zitten om te onderhan delen, Alleen om die manier acht ze in de toekomst rust en vrede in het Midden-Oosten te verwerkelijken. Israël berichtte overigens gisteren aan de Verenigde Naties weer een aantal invallen op haar grondgebied door Syriërs, Jordaniërs en soldaten uit de Libanon gepleegd. Van gealli eerde militaire zijde werd meegedeeld, dat de opperbevelhebber van de Egyp tische luchtstrijdkrachten is doodge schoten. Hy werd verantwoordelijk gesteld voor het volslagen falen van de luchtmacht tijdens de acties der laatste weken. „Willem Barendsz." weer naar Zuidpool vertrokken Nadat eerst in de Waalhaven te Rotterdam kruit was ingenomen, is de „Willem Barendsz" gistermiddag om twaalf uur voor zijn tweede ex peditie naar de Zuidelijke IJszee vertrokken. Zorgen over nabije toekomst in Noord-Zeeland, (slot) VAN EEN ROTTERDAMSE COLLE GA hoorden wij enige tyd geleden een merkwaardig verhaal. Of de geschie denis waar is, kunnen wij niet beoor delen, maar zy is in elk geval 'n prach tige illustratie van een frisse, zakelyke Rotterdamse mentaliteit en daarom willen wy deze laatste be schouwing over de werkgelegenheid in in Noord-Zeeand met dit verhaal be toen de huidige gouverneur Vaai Til burg nog wethouder van de Maasstad was, dat een Amerikaans bedrijf een vestigingsplaats in Nederland zocht. Men dacht aan óf Amsterdam óf Rot terdam, zodat de betrokken Ameri kaanse vertegenwoordiger, zetelend in Den Haag, de diensten van pu blieke werken in Amsterdam en Rot terdam opbelde om eens naar moge lijkheden te informeden. In Amsterdam noteerde men voortvarend de wensen en verlangens van de man en men deelde hem opge wekt mee, dat hij op de kortst moge lijke termijn bericht zou ontvangen. In Rotterdam was toevallig wethou der Van Tilburg aanwezig en deze in formeerde onmiddellijk, waar de Amerikaan op dat ogenblik zat. „In Den Haag", was het antwoord, „ik zit daar-en-daar„Prachtig", zei de heer Van Tilburg zonnig, „over een half uur beu ik bij U mét mijn staf van gemeentewerken. Dan zoeken we een mooi lapje grond uit Het bedrijf werd in Rotterdam geves tigd! De Italianen kennen voor een ver haaltje als het bovenstaande een mood spreekwoord: „Se non vero ben tro- vato", oftewel: al zou het niet waar zijn, toch is het aardig gevonden. En inderdaad, al zou géén woord van de hele geschiedenis waar zijn, toch is zy bijzondei' illustratief voor de Rotter damse manier van zakendoen, ook bij de overheid. Wat dat nu te maliën heeft met de werkgelegenheid in Noord-Zeeland? Misschien niet zo héél veel, maar alleen zou men de vraag kunnen stellen, wanneer een soortgelijk verhaal te vertellen zal zijn van de gemeentebesturen in Noord-Zeeland. Want men krijgt niet altijd de indruk, dat de overheidsacti viteit aldaar wel overal zo groot is als de situatie nodig maakt. En ook schijnt de samenwerking niet altijd honderd procent, tenminste wanneer men afgaat op datgene, wat daarvan naar buiten komt. Toen bijvoorbeeld geruime geleden het bericht circuleerde, dat één der Thoolse gemeenten zou wordeu aan gewezen als ontwikkelingskern, he- sen de gemeentebesturen van het ei land niet gezatnenlyli de vlag, maar kwam er integendeel een protest van een der gemeenten, omdat men ook daar rechten op een dergelijke kern zou hebben. Nog afgezien van de vraag, wie hier gelyk had, staat toch wel dit vast, dat een dergelijke gang van zaken naar buiten een vreemde indruk maakt, vooral op de betrokken departementale instanties. In dit ver band kan men jaloers zijn op het noorden van ons land, waar een aan tal gemeenten samen een industrie- schap heeft gesticht en in allerlei bla den en tijdschriften door middel van suggestieve advertenties de aandacht van het bedrijfsleven vestigt op de kansen, die er voor bedrijven liggen. CITATEN Wij hebben in deze reeks artikelen hier en daar geciteerd uit rapporten, die enisre jaren geleden tot stand kwamen en ook in dit artikel willen wjj een citaat niet achterwege laten. Ditmaal weer uit het Ontwikkelings plan voor Zeeland van het E.T.I., waarin over Tholen letterlijk het vol gende staat: „Wil men industrie ont wikkeling stimuleren, dan dienen alle gemeenten in dit opzicht hieraan me dewerking te verlenen in de vorm van wellicht een industrieschap". Gemeen telijke samenwerking wordt dus hiér als een primaire eis gesteld. Is zij thans aanwezig Helaas moet men bij het lezen van de industrieschap-sug gestie weer vaststellen, dat zij nog niet tot uitvoering is gebracht. Wél is dat gebeurd met de ambachtsschool van St. Maartensdijk, een instelling, wr orvoor in het Ontwikkelingsplan oo;i wordlt gepleit. Maar het is goed om er liier op te wijzen, dat een dergelijke school hoezeer men haar ook inoet toejuichen zonder „bijbehoren de" bedrijven het ontvolkingspro ces in de hand kan werken. Want wanneer de afgestudeerden van deze school op het eiland géén em plooi krijgen, dan is er voor hen maar een mogelijkheid; wegtrek ken! Deze geschoolde jongeman nen zullen elders heus wel 'n baau krijgen. Hetzelfde geldt overigens ook voor diegenen, die omgeschoold worden in een rijkswerkplaats voor vakontwik keling. Op het belang van een derge lijke omscholing kan niet genoeg wor den gewezen, maar als de omge- schoolden klaar zijn, dan moeten zij aan het werk kunnen want anders trekken zij weg... (Vervolg op pag. 10) DE VERWACHT... OPKLARING Opklaringen, maar ook enkele ver spreid ontredende buien. Matige tot krachtige wind in hoofdzaak tussen west en noord. Over het algemeen weinig- verandering in temperatuur. ZON EN MAAN 16 november Zon op 8.04 onder 16.50 Maan op 15.42 onder 5.49

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 1