Vangen van wilde dieren is geen
werk voor Europese avonturiers
Prof. De Vries: Nederlands unieke
plaats in defensief West-Europa
VLOOT IN EEN KAARTENBAK
VAN VELSENS RANGEERDER
CURACAO HEEFT TEKORT AAN
NEDERLANDSE MEISJES
ZATERDAG 27 OKTOBER 1956
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
T
H
EXPEDITIES LONEN NIET MEER
Nuchtere zakelijkheid kwam in de
plaats van opwindende jachten
door het oerwoud
Sedert lange tijd is het vangen van dieren geen avontuur meer,
waarop de jonge Europeaan zijn zinnen gezet heeft. De eerste étappe
van een importbranche vol merkwaardigheden wordt heden ten dage
overgelaten aan boeren en inboorlingen in Afrika, Azië en Zuid-
Amerika, die in contact staan met handelaars in dieren. Zij beoefe
nen de vangst als een nevenberoep en leveren slechts op bestellin
gen van hun firma's, zo schrijft Anita Zimmerman in de „Frank
furter Allgemeine Zeitung".
Een expeditie loont niét meer. Op de moed van een eenzame we
reldreiziger is de dierentuin tegenwoordig niet meer aangewezen.
Dierenhandel is nu slechts een aangelegenheid, waarbij de vraag het
aanbod bepaalt, met calculaties, vastgestelde prijzen en een nuchtere
gang van zaken.
De ademloze spanning- van een jacht
door de jungle of de woestijn laat
hierin haar sporen niet achter. Voor
de nauwkeurige prijsberekeningen
van de ondernemingen moeten illu
sies door het levenswerk van mannen
als Hagenbeek opgeroepen, nu wijken.
Iedere week komen bij de dieren
tuin in Frankfort brieven binnen van
de compagnons en van buitenlandse
handelsondernemingen, die in Euro
pese havens gevestigd zijn. De laatste
jaren zijn ook Amerikanen, Neder
landers en Italianen in de internatio
nale dierenhandel gegaan, welk ter
rein tot dan toe nagenoeg als een do
mein voor de Duitsers gold en op welk
gebied dezen een nauwelijks aan te
tasten vertrouwen genoten. Deze han
delsondernemingen schrijven geregeld
naar de dierentuinen om informaties,
voor welke prijs zij hun ongewoon
veelzijdige, kwetsbare en kostbare
waar op het ogenblik leveren kun-
Moderne „Arke Noachs"
De prijzen zijn hoog. De dierenhan
del werkt met hoge marges tengevol
ge van de grote onkosten, die de ri
sico's met zich meebrengen. De dieren
moeten uit hun vaderland via streken
met een ander klimaat naar de plaats
van bestemming gebracht worden.
De (Berenvangers in de tropen bou
wen in de stenenwoestenij van het
hooggebergte de transportkisten voor
hun prooi, zij bestellen de proviand
voor de reis. zij zorgen voor de ver
zending naar spoor en haven, waar
een transport wordt samengesteld.
Hier wordt een oppasser aangewe
zen, die de ingezetenen van deze „Ar
ke Noachs" verpleegt en voedt en die
in geen enkele haven op straffe
van ontslag ook maar een ogenblik
van boord mag gaan.
Een jonge vrouwtjesolifant, die
voor 5000 van de veemarkt in Voor-
Indië afgevoerd kan worden, kost
voor de kopers in Europa 11.000 of
soms zelfs 14.000. Voor een tijger
betaals men in Calcutta 4800, later
schommelt de prys, al naar gelang de
soort, tussen 5400 en 14.000. Ook
voor de lenige, zeldzame Siberische
tygers wordt 14.000 gevraagd.
Zeldzame vogelsoorten zijn even
eens kostbaar. "Voor een kraanvogel
paar betaalt men minstens 2700, de
zwarte kaketoe is 800 waard en
zwarte zwanen bijna 400. Deze prij
zen bezorgen de dierentuinen nogal
wat hoofdbrekens, omdat zij bijna alle
Rembrandt op reis door
Nederland
De ministeries van oorlog en van
marine zullen binnenkort een Rein-
brandlt-tentoonistelling onder de aan
dacht van duizenden militairen van
die Koninklijke Marine, de Koninklijke
Landmacht en de Koninklijke Lucht
macht brengen. Enige tijd geleden ia
onder auspiciën van het ministerie
van onderwijs, kunsten en weten
schappen een didactische tentoonstel
ling „Wie was Rembrandt?" inge
richt. Een duplicaat van deze tentoon
stelling, aangevuld met een aantal
grote en kleinere kleurenreproduk-
ties van schilderijen, alsmede met
afbeeldingen van etsen en tekenin
gen, zal nu een rondreis beginnen
langs een honderdtwintigtal onderde
len van de drie krijgsmachtdelen.
Het ligt in het voornemen, dat
beeldende kunstenaars en andere ter
zake deskundigen de militairen zullen
rondleiden.
van de stedelijke subsidies moeten
bestaan. Zij proberen zulke bedragen
voor een gedeelte met de opbrengst
van de eigen fokkerij te dekken. Zelf
importeren is tengevolge van de grote
onkosten voor de meeste niet renda
bel. Zij moeten dan immers ook een
eigen quaranitaihe-afdeling inrichten.
Kleine kostbaarheden
Vermogende particulieren in Euro
pa kopen af en toe zeldzame verschij
ningen in het dierenrijk om een mooie
decoratie voor him tuin te verkrijgen.
Zij stichten een miniatuur dierentuin
in een villawijk met rose flamingo's
voor 200, met blauwe pauwen voor
135, met tere zwanenpaartjes voor
125 en donzige eenden uit Azië voor
100 per paar, en zo mogelijk hebben
zij zelfs interesse voor een konings
cobra, die met 78 dollar betaald moet
worden, en voor jonge roofkatten, die
aan een kostbare halsband de bijzon
dere garderobe van miljonairsvrou
wen of buitensporige filmsterren ver
volmaken kunnen.
Met apen uit Java voor 30 gaat de
lijst van de dierenprijzen dan over
naar de dieren, aan welke leven in een
„huiselijk" terrarium toegestaan
wordt, naar huisslangen voor 20,
naar de exotische vogels en vissen,
die voor de kleine handelaars in de
straten van de grote stad evenzeer
kostbaarheden zyn als de grote, ster
ke en schuwe dieren voor de hande
laars die de internationale dieren
markt beheersen.
t Co - Postbus 80S4 - Amsltrdam
MARITIEME DOCUMENTATIE
Veel belangstelling voor
zijn verzameling.
(Van een speciale verslaggever)
Op 17 juli jl. is het Panamese schip
genaamd „Maeda", vier mijl ten wes
ten van Hoek van Holland in aanva
ring gekomen met het Noorse tank
schip „Salsaas" en korte tyd later als
gevolg daarvan gezonken. Ditzelfde
schip stond eens als het s.s. „Lekha
ven" bij een Nederlandse scheep
vaartmaatschappij te boek. Het was
dus eigenlijk een „Hollander", die
daar verging. Het schip werd in En
geland gebouwd voor rekening van
een Nederlandse maatschappij. In
1950 werd het aan Duitsland ver
kocht en kreeg de naam „Waldemar
Sieg". In 1953 werd het wederom ver
kocht en veranderde andermaal van
naam. Ten slotte kocht Panama het
schip, waarna het „Maeda" heette.
Voor de vaderlandse kust ging het
tenslotte naar de bodem van de
Noordzee.
Al deze gegevens putten wij uit het
archief van de heer C. A. van Lies
hout, Velsen-Noord, van beroep ran
geerder bij de Hoogovens, die zich in
zijn vrije tijd bezig houdt met een om
vangrijke en zorgvuldig gevoerde ma
ritieme documentatie.
De kaart van het schip, waar
van hiervoor sprake was wordt
bij de heer Van Lieshout, wan
neer hij de gegevens heeft ver
strekt, direct weer opgeborgen in een
speciale kaartenbak nl. die van „ver
loren gegane schepen". De verzame
ling gegevens, die hij in de loop der
jaren met veel moeite vaak
heeft vergaard, bepaalt zich tot de
gehele nationale kustvaart- en koop
vaardijvloot.
Van elk schip, dat Nederland bezit
en heeft bezeten, althans onder de na
tionale driekleur vaart of voer, zijn
de gegevens, zoals het bouwjaar, de
tonnage, de afmetingen, bouwwerf,
machinevermogen, data van verkoop,
de naam van eventuele nieuwe naam
van het schip opgetekend. De juist-
Een greep uit het archief van de heer
Van Lieshout. Het s.s. „Tubantia"
bij vele ouderen nog wel bekend
dat op 15 maart 1916 nabij het licht
schip „Noord-Hinder" om half drie
's nachts door een Duitse U-boot werd
getorpedeerd.
heid van die gegevens ziln onder ge
bracht in zes kaartenbakken. Het
systeem is als volgt ingedeeld: twee
bakken bevatten gegevens van alle,
momenteel ónder Nederlandse vlag
ren hebben en de twee laatste bakken
bevatten de namen van schepen, die
onder de Nederlandse driekleur geva
ren hebben en twee laatste bakken
noemen de namen van schepen, die
gesloopt of vergaan zijn, of om ande
re redenen niet meer varen. Wat de
gegevens betreft, gaat het kaart
systeem van de heer Van Lieshout
historisch terug tot het jaar 1855, in
welk jaar de eerste stoombootschepen
de zeeën begonnen te bevaren.
NOG ALTIJD IN DE VAART
Vele voorbeelden toonde de heer
Van Lieshout ons. Zo bv. van de
„Clio" van de K.N.S.M. welk schip
in 1896 werd gebouwd en in 1908
aan Griekenland werd verkocht,
waarna het onder de naam „Tri
ton" de wereldzeeën" bevoer. In
1914 werd het weer verkocht en
heette in het vervolg „Doob".
Weer later heette het „Leopold".
Turkije nam het schip in 1922 over
en doopte het „Anatolie H". waar
na hét in 1927 voor de zoveelste
maal werd omgedoopt, ditmaal in
„Anadolu". Hoe weinigen zullen
H In de buurt van Eiburg is nu n
reeds duidelijk het resultaat te
merken van het machtige kar-
H weij dat de gemalen rondom
Oostelijk Flevoland hebben on-
dernomen: het droogpompen
H van een nieuw stuk Nederland. EË
Op diverse plaatsen zijn reeds
grote oppervlakten drooggeval-
len. De foto toont een paar ver-
baasde leden van het dijkleger,
die de modderige vlakte beky-
p ken, welke straks ruisend ko-
p ren zal dragen. p
lllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Drie Amsterdamse
inbrekers veroordeeld
Drie van de vier Amsterdamse in
brekers die in juli j.l. autodiefstallen
in Bergen op Zoom en in Amsterdam
en een inbraak bij een schrijfmachine-
firma in de hoofdstad hadden ge
pleegd, zijn door de rechtbank tot la
gere dan de geëiste straffen veroor
deeld. De 28-jarige kraandrijver D.
K., tegen wie een jaar en negen
maanden met aftrek was geëist, werd
tot 12 maanden, waarvan vijf voor
waardelijk, en aftrek van de preven
tieve hechtenis veroordeeld. De 23-
jarige M. J. B. en de 29-jarige J. S.
K., beiden monteurs, tegen we res
pectievelijk een jaar met aftrek en
een jaar, waarvan drie maanden
voorwaardelijk, was gevorderd, hoor
den zich veroordelen tot 12 maanden,
waarvan zes voorwaardelijk, met af
trek van de preventieve hechtenis.
De zaak tegen de vierde inbreker,
de 25-jarige wijnkopersknecht C. J.
R., tegen wie een jaar en negen
maanden met aftrek was geëist, werd
terugverwezen naar de reehter-com-
missaris.
weten, dat ditzelfde, oude schip
nog in de vaart is
Deze documentatie heeft waarde voor
anderen. Het gebeurt vaak, dat de
heer Van Lieshout mensen op bezoek
krijgt, die graag over een of ander
schip iets willen weten, omdat zij uit
liefhebberij bv. plaatjes van schepen
verzamelen. Die mensen zijn in de re
gel niet meer weg te slaan. Veel werk
is ook verbonden aan het voorzitter
schap van de door hem opgerichte
„Slabkistcorrespondentieclub" van
het orgaan „De blauwe wimpel".
(Slabkist was de gereedschapskist
vain de zeemanTalrijke brieven van
verwoede verzamelaars van scheeps-
foto's e.d. moet hij beantwoorden.
Reeds op veertienjarige leeftijd is
de kenner-systematicus van het Ne
derlandse schip met het aanleggen
van zijn perfecte verzameling begon
nen. In geheel Nederland zijn onge
veer tien mensen die een dergelijke
verzameling bezitten. De heer Van
Lieshout is met recht trots op zijn
werk. Hoe hy alles bijhoudt? Dat is
zijn geheim.
WELVAART MET PROBLEMEN
„Goedkope" huizen met een
kaarsje te zoeken
(Van onze correspondent in de
Antillen)
Voor de meeste Nederlandse vrij
gezellen op Curasao, evenals trou
wens op de andere Westindische ei
landen, doet zich na verloop van eni-
tyd een kleine of grote al naar
gelang van de persoonlijke opvattin
gen daarover moeilijkheid voor.
Immers, eens komt de dag dat men
serieus aan troowen denkt. En wan
neer de jongeman zich dan opmaakt
om een geschikte levensgezellin te
zoeken, komt hij spoedig tot de ont
deking dat 't hier enkele uitzonde
ringen voorbehouden een bijzonder
moeilijke opgave is, indien hij althans
een Nederlandse vrouw uil hebben.
Want het aantal Nederlandse huwbare
jongemeisjes is op de Antillen aan
merkelijk lager dan dat der dito jon
gemannen. Vandaar het merkwaardi
ge advies dat wij onlangs aan een
trouwlustige jongeman hoorden geven
„Zet een advertentie in 'n Nederland
se krant, geef je salaris op in Neder
landse guldens omgerekend en voeg
er aan toe dat je in het bezit bent
van een auto. Ik zet er alles op dat
je honderden ..sollicitaties" krijgt".
Inderdaad, wanneer een jongeman
hier 450 Curacaose guldens verdient,
betekent dit voor Nederland 900 Ne
derlandse guldens (Nf) per maand.
Voorwaar een salaris dat nog tal van
Nederlandse academici zich niet
maandelijks uitbetaald zien. Een sa
laris echter tevens, waarvan men op
Curasao bezwaarlijk een gezin kan
onderhouden, indien men zulks wil
doen in overeenstemming met de te
stellen eisen. Men weet in Nederland
over het algemeen wel, dat er op Cu
rasao veel geld verdiend wordt, en dat
het leven er iets duurder is dan in
Nederland, maar van de juiste ver
houding heeft men veelal geen of
slechts weing begrip.
Nu is het ook vrijwel ondoenlijk
om deze verhoudingen vast te stellen,
omdat de levensomstandigheden zeer
verschillend zijn, maar misschien is
het mogelijk enig begrip te vormen.
Men doet er daartoe - het beste aan
om beide munteenheden wat de koop
kracht ten aanzien van de eerste le
vensbehoeften betreft, gelijk te stel
len.
Wat men in Nederland met een gulden
kan doen, kan men er hier ook mee
doen; dat wil zeggen: gemiddeld.
Daarbij komen evenwel voor de in de
Antillen wonende Nederlander tal
van behoeften, die hij in Nederland
nimmer heeft gekend. Let wel: wér
kelijke behoeften en geen kunstmatig
gekweekte.
VERBOND VAN NEDERLANDSE WERKGEVERS
„Wij kunnen ons niet de luxe van
het stilzitten veroorloven"
Prof. dr. E. de Vries, rector van het Instituut voor Sociale Studiën in
Den Haag, heeft voor het congres van het Verbond van Nederlandse Werk
gevers een voordracht gehouden, waarin hij naging waar de mogelijkheden
liggen van Nederland temidden van de andere landen. Prof. De Vries was
zjjn rede begonnen met te wyzen op de verandering van structuur van het
wereldbeeld sinds de laatste oorlogen. De structuurveranderingen zyn ver
oorzaakt enerzijds door de communicatiemiddelen als pers, radio, televi
sie en film, die de wereld kleiner" maakten, anderzijds door de veel merk
baarder geworden verschillen in ontwikkeling en welstand tussen de
werelddelen. Voorts zijn de verwachtingen van vele mensen niet meer van
godsdienstige, maar van materiële aard en zyn er spanningen ontstaan
tussen het technisch en economisch mogelijke en de sociale en politieke
situaties. Ook stelde prof. De Vries onder meer vast, dat het westen in
deze nieuwe structuur in het defensief is gekomen, dat binnen het westen
de hegemonie niet van Engeland naar het vasteland is gegaan, maar naar
Noord-Amerika, waarby Europa in de vuurlijn Washington-Moskou is ko
men te liggen.
Niettemin valt bij de moderne mens,
zo betoogde spreker, een opvallend
weerstandsvermogen te constateren.
Onder de schijnbaar stille oppervlak
te wist spreker echter enorme span
ningen. Die rust steunt ook niet al
leen maar op koele vastberadenheid
Wij zijn allemaal afgestompt voor in
drukken, te zwaar om helemaal tf
verwerken. Ook dat is een aanpassing
van de mens aan de snel wisselende
aspecten van het leven, zo betoogde
prof. De Vries, die daarna zei, dat de
dynamiek waartoe wij worden ge
dwongen, op velerlei gebied vernieu
wing heeft gebracht.
Ook is in ons werelddeel 't ver
mogen om slagen te incasseren en
daarbij staande te blijven, verras
send groot gebleken. Wij worden
tiet meer zo opgejaagd door
chrikbeelden van elkaar vernie
tigende concurrentie, en een wisse
ling van hausse en crisis. Flexibi
liteit, aanpassing, omschakeling,
is het wachtwoord: een spel van
afspraken om tijd te winnen voor
die omschakeling is binnen ons
bereik gekomen. Dat is gepaard
gegaan met beter begrip voor de
grote betekenis en de begrenzing
van de betekenis van nationale en
internationale organen, van over
heidstaak en bedrijfsleven, van be
drijfsleiding en georganiseerd
werknemer.
Hoewel het westen politiek en psy
chologisch vaak in het defensief is,
mag het naar sprekers mening' op "t
gebied van economische, sociale en
culturele betrekkingen niet een af
wachtende houding aannemen. Dat
zou zelfmoord zijn. Het overwicht
van het westen op technisch, indus
trieel, economisch, financieel terrein
is zo groot, dat de landen van Azië,
Afrika en Latijns-Amerika terecht
naar het Noordatlantische gebied kij
ken.
De plaats van Nederland in de we
reld van vandaag noemde spreker al
lereerst een plaats in Europa, liever
nog in continentaal West-Europa.
Hier is onze rol belangrijk, niet alleen
wegens onze ligging op het kruispunt
van verkeersaders, niet zozeer ook
wegens onze landbouw en industriële
produktie of onze financiële instellin
gen.
Onze plaats wordt hier veeleer
bepaald door een weldoordachte en
net bekwaamheid verdedigde poli-
'ieke, economische en financiële
visie op de toekomst van West-
Europa.
Naar de mening van prof. De
Vries geven de Nederlandse inves-
Want: hoe moet men in de hier
heersende temperaturen leven zon
der ijskast? Men kan daar tegen
over stellen dat men in Nederland
zyn kachel dringend van node heeft
Akkoord, maar de aanschaf van dit
instrument is in de eerste plaats
belangrijk goedkoper dan die van
een ijskast die hier toch al tyd
nog ruim Nf 1000 kost en in de
tweede plaats behoeft die de af-
gelopen zomer dan misschien bui
ten beschouwing gelaten niet
het hele jaar door gestookt te wor
den. Elektra en water zijn hier
ook duur.
Wie in Nederland aan huur voor
een woning tachtig gulden per maand
betaalt woont waarschijnlijk op een
goede stand in de grote stad. Hier
liggen de prijzen echter tussen de Nf
200 en de Nf 500. Daarbij komt nog.
dat men de woningen van Cf 100
met een kaarsje kan gaan zoeken;
het zijn er slechts enkele. Die tussen
de Cf 150 en Cf 200 zyn iets dichter
Én dan die auto! In Nederland
wordt de auto nog veelal slechs
gebezigd of door hen, die „het
kunnen betalen", of voor zakelijke
doeleinden. Op Curasao, echter
neemt de auto de plaats van de
fiets in Nederland in. Wel zyn de
auto's hier iets voordeliger in aan
schaf en in onderhoud en de ben
zine kost slechts ongeveer Nf 0,22
per liter.
Vrijwel alle levensmiddelen moe
ten hier worden ingevoerd, hetgeen
uiteraard sterk van invloed is op de
prijs. Men kan zich misschien enigs
zins een idee vermen van de pnjs,
die een busje Nederlandse gepas
teuriseerde melk hier moet kosten.
Bij het maken van de berekening ver-
gete men niet, dat de winstmarge van
de Antilliaanse handelaar belangrijk
hoger ligt moet liggen! dan aie
van zyn Nederlandse collega. Hij
moet immers ook „tegen de klippen
op" verdienen.
Met deze enkele opmerking wil
niet gezegd zijn, dat het welvaarts
peil op Curasao lager is dan wordt
voorgegeven. De volkswelvaart is
goed en gemiddeld veel groter dan in
Nederland, maar men mag in Neder
land niet de fout maken zijn eigen
welvaartspeil te meten aan dat van
de Antilliaanse verlofganger, die
gedurende zijn verloftijd voor Iedere
Curacaose gulden twee Nederlandse
krijgt, want het Nederlandse gezin
in Curacao heeft meer Curacaose
guldens per maand nodig dan een
vergelijkbaar gezin in Nederland
Nederlandse.
(Advertentie).
UMlIlllllllKlllllfliilll
KIRAS en
karpetten
met
YOEROEK
koopt U
kwaliteit
vraag deze
wyers - merkkarpetten
onder
internationaal
keurmerk
Levering via uw woninginrichter.
teringen overzee, wereldhandel en
in toenemende mate Nederlandse
diensten op het gebied van ver
keer en transport, maar ook tech
nische diensten in een groeiende
veelvormigheid ons land een unie
ke plaats in Europa, meer nog dan
in de tijd vóór de overdracht van
de soevereiniteit in Indonesië.
Want wij zijn een maritieme mo
gendheid gebleven zonder te grote
magnetische binding aan een klein
deel van de wereld overzee.
De bijzondere positie van Nederland
overzee, zo betoogde spreker verder,
steunt ook op innige relaties met het
achterland. Maar in niet mindere ma
te op ons eigen produktie-apparaat.
Prof. De Vries zei tenslotte, dat
deze positie van Nederland slechts
kan blyven gehandhaafd door een
eensgezinde, op het juiste doel ge
richte samenwerking van overheid en
bedrijfsleven; van het gehele bedr""
leven, ook van de vakbeweging,
er geen werkloosheid is, denkt het
publiek misschien dat er na de
krachtsi'(spanning voor het herstel
van de oorlogsschade wel wat ver
slapping mag zyn. Wij kunnen ons
echter de luxe van stilzitten niet ver
oorloven, zo besloot prof. De Vries.