Vangen van wilde dieren is geen werk voor Europese avonturiers Prof. De Vries: Nederlands unieke plaats in defensief West-Europa VLOOT IN EEN KAARTENBAK VAN VELSENS RANGEERDER CURACAO HEEFT TEKORT AAN NEDERLANDSE MEISJES ZATERDAG 27 OKTOBER 1956 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT T H EXPEDITIES LONEN NIET MEER Nuchtere zakelijkheid kwam in de plaats van opwindende jachten door het oerwoud Sedert lange tijd is het vangen van dieren geen avontuur meer, waarop de jonge Europeaan zijn zinnen gezet heeft. De eerste étappe van een importbranche vol merkwaardigheden wordt heden ten dage overgelaten aan boeren en inboorlingen in Afrika, Azië en Zuid- Amerika, die in contact staan met handelaars in dieren. Zij beoefe nen de vangst als een nevenberoep en leveren slechts op bestellin gen van hun firma's, zo schrijft Anita Zimmerman in de „Frank furter Allgemeine Zeitung". Een expeditie loont niét meer. Op de moed van een eenzame we reldreiziger is de dierentuin tegenwoordig niet meer aangewezen. Dierenhandel is nu slechts een aangelegenheid, waarbij de vraag het aanbod bepaalt, met calculaties, vastgestelde prijzen en een nuchtere gang van zaken. De ademloze spanning- van een jacht door de jungle of de woestijn laat hierin haar sporen niet achter. Voor de nauwkeurige prijsberekeningen van de ondernemingen moeten illu sies door het levenswerk van mannen als Hagenbeek opgeroepen, nu wijken. Iedere week komen bij de dieren tuin in Frankfort brieven binnen van de compagnons en van buitenlandse handelsondernemingen, die in Euro pese havens gevestigd zijn. De laatste jaren zijn ook Amerikanen, Neder landers en Italianen in de internatio nale dierenhandel gegaan, welk ter rein tot dan toe nagenoeg als een do mein voor de Duitsers gold en op welk gebied dezen een nauwelijks aan te tasten vertrouwen genoten. Deze han delsondernemingen schrijven geregeld naar de dierentuinen om informaties, voor welke prijs zij hun ongewoon veelzijdige, kwetsbare en kostbare waar op het ogenblik leveren kun- Moderne „Arke Noachs" De prijzen zijn hoog. De dierenhan del werkt met hoge marges tengevol ge van de grote onkosten, die de ri sico's met zich meebrengen. De dieren moeten uit hun vaderland via streken met een ander klimaat naar de plaats van bestemming gebracht worden. De (Berenvangers in de tropen bou wen in de stenenwoestenij van het hooggebergte de transportkisten voor hun prooi, zij bestellen de proviand voor de reis. zij zorgen voor de ver zending naar spoor en haven, waar een transport wordt samengesteld. Hier wordt een oppasser aangewe zen, die de ingezetenen van deze „Ar ke Noachs" verpleegt en voedt en die in geen enkele haven op straffe van ontslag ook maar een ogenblik van boord mag gaan. Een jonge vrouwtjesolifant, die voor 5000 van de veemarkt in Voor- Indië afgevoerd kan worden, kost voor de kopers in Europa 11.000 of soms zelfs 14.000. Voor een tijger betaals men in Calcutta 4800, later schommelt de prys, al naar gelang de soort, tussen 5400 en 14.000. Ook voor de lenige, zeldzame Siberische tygers wordt 14.000 gevraagd. Zeldzame vogelsoorten zijn even eens kostbaar. "Voor een kraanvogel paar betaalt men minstens 2700, de zwarte kaketoe is 800 waard en zwarte zwanen bijna 400. Deze prij zen bezorgen de dierentuinen nogal wat hoofdbrekens, omdat zij bijna alle Rembrandt op reis door Nederland De ministeries van oorlog en van marine zullen binnenkort een Rein- brandlt-tentoonistelling onder de aan dacht van duizenden militairen van die Koninklijke Marine, de Koninklijke Landmacht en de Koninklijke Lucht macht brengen. Enige tijd geleden ia onder auspiciën van het ministerie van onderwijs, kunsten en weten schappen een didactische tentoonstel ling „Wie was Rembrandt?" inge richt. Een duplicaat van deze tentoon stelling, aangevuld met een aantal grote en kleinere kleurenreproduk- ties van schilderijen, alsmede met afbeeldingen van etsen en tekenin gen, zal nu een rondreis beginnen langs een honderdtwintigtal onderde len van de drie krijgsmachtdelen. Het ligt in het voornemen, dat beeldende kunstenaars en andere ter zake deskundigen de militairen zullen rondleiden. van de stedelijke subsidies moeten bestaan. Zij proberen zulke bedragen voor een gedeelte met de opbrengst van de eigen fokkerij te dekken. Zelf importeren is tengevolge van de grote onkosten voor de meeste niet renda bel. Zij moeten dan immers ook een eigen quaranitaihe-afdeling inrichten. Kleine kostbaarheden Vermogende particulieren in Euro pa kopen af en toe zeldzame verschij ningen in het dierenrijk om een mooie decoratie voor him tuin te verkrijgen. Zij stichten een miniatuur dierentuin in een villawijk met rose flamingo's voor 200, met blauwe pauwen voor 135, met tere zwanenpaartjes voor 125 en donzige eenden uit Azië voor 100 per paar, en zo mogelijk hebben zij zelfs interesse voor een konings cobra, die met 78 dollar betaald moet worden, en voor jonge roofkatten, die aan een kostbare halsband de bijzon dere garderobe van miljonairsvrou wen of buitensporige filmsterren ver volmaken kunnen. Met apen uit Java voor 30 gaat de lijst van de dierenprijzen dan over naar de dieren, aan welke leven in een „huiselijk" terrarium toegestaan wordt, naar huisslangen voor 20, naar de exotische vogels en vissen, die voor de kleine handelaars in de straten van de grote stad evenzeer kostbaarheden zyn als de grote, ster ke en schuwe dieren voor de hande laars die de internationale dieren markt beheersen. t Co - Postbus 80S4 - Amsltrdam MARITIEME DOCUMENTATIE Veel belangstelling voor zijn verzameling. (Van een speciale verslaggever) Op 17 juli jl. is het Panamese schip genaamd „Maeda", vier mijl ten wes ten van Hoek van Holland in aanva ring gekomen met het Noorse tank schip „Salsaas" en korte tyd later als gevolg daarvan gezonken. Ditzelfde schip stond eens als het s.s. „Lekha ven" bij een Nederlandse scheep vaartmaatschappij te boek. Het was dus eigenlijk een „Hollander", die daar verging. Het schip werd in En geland gebouwd voor rekening van een Nederlandse maatschappij. In 1950 werd het aan Duitsland ver kocht en kreeg de naam „Waldemar Sieg". In 1953 werd het wederom ver kocht en veranderde andermaal van naam. Ten slotte kocht Panama het schip, waarna het „Maeda" heette. Voor de vaderlandse kust ging het tenslotte naar de bodem van de Noordzee. Al deze gegevens putten wij uit het archief van de heer C. A. van Lies hout, Velsen-Noord, van beroep ran geerder bij de Hoogovens, die zich in zijn vrije tijd bezig houdt met een om vangrijke en zorgvuldig gevoerde ma ritieme documentatie. De kaart van het schip, waar van hiervoor sprake was wordt bij de heer Van Lieshout, wan neer hij de gegevens heeft ver strekt, direct weer opgeborgen in een speciale kaartenbak nl. die van „ver loren gegane schepen". De verzame ling gegevens, die hij in de loop der jaren met veel moeite vaak heeft vergaard, bepaalt zich tot de gehele nationale kustvaart- en koop vaardijvloot. Van elk schip, dat Nederland bezit en heeft bezeten, althans onder de na tionale driekleur vaart of voer, zijn de gegevens, zoals het bouwjaar, de tonnage, de afmetingen, bouwwerf, machinevermogen, data van verkoop, de naam van eventuele nieuwe naam van het schip opgetekend. De juist- Een greep uit het archief van de heer Van Lieshout. Het s.s. „Tubantia" bij vele ouderen nog wel bekend dat op 15 maart 1916 nabij het licht schip „Noord-Hinder" om half drie 's nachts door een Duitse U-boot werd getorpedeerd. heid van die gegevens ziln onder ge bracht in zes kaartenbakken. Het systeem is als volgt ingedeeld: twee bakken bevatten gegevens van alle, momenteel ónder Nederlandse vlag ren hebben en de twee laatste bakken bevatten de namen van schepen, die onder de Nederlandse driekleur geva ren hebben en twee laatste bakken noemen de namen van schepen, die gesloopt of vergaan zijn, of om ande re redenen niet meer varen. Wat de gegevens betreft, gaat het kaart systeem van de heer Van Lieshout historisch terug tot het jaar 1855, in welk jaar de eerste stoombootschepen de zeeën begonnen te bevaren. NOG ALTIJD IN DE VAART Vele voorbeelden toonde de heer Van Lieshout ons. Zo bv. van de „Clio" van de K.N.S.M. welk schip in 1896 werd gebouwd en in 1908 aan Griekenland werd verkocht, waarna het onder de naam „Tri ton" de wereldzeeën" bevoer. In 1914 werd het weer verkocht en heette in het vervolg „Doob". Weer later heette het „Leopold". Turkije nam het schip in 1922 over en doopte het „Anatolie H". waar na hét in 1927 voor de zoveelste maal werd omgedoopt, ditmaal in „Anadolu". Hoe weinigen zullen H In de buurt van Eiburg is nu n reeds duidelijk het resultaat te merken van het machtige kar- H weij dat de gemalen rondom Oostelijk Flevoland hebben on- dernomen: het droogpompen H van een nieuw stuk Nederland. EË Op diverse plaatsen zijn reeds grote oppervlakten drooggeval- len. De foto toont een paar ver- baasde leden van het dijkleger, die de modderige vlakte beky- p ken, welke straks ruisend ko- p ren zal dragen. p lllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Drie Amsterdamse inbrekers veroordeeld Drie van de vier Amsterdamse in brekers die in juli j.l. autodiefstallen in Bergen op Zoom en in Amsterdam en een inbraak bij een schrijfmachine- firma in de hoofdstad hadden ge pleegd, zijn door de rechtbank tot la gere dan de geëiste straffen veroor deeld. De 28-jarige kraandrijver D. K., tegen wie een jaar en negen maanden met aftrek was geëist, werd tot 12 maanden, waarvan vijf voor waardelijk, en aftrek van de preven tieve hechtenis veroordeeld. De 23- jarige M. J. B. en de 29-jarige J. S. K., beiden monteurs, tegen we res pectievelijk een jaar met aftrek en een jaar, waarvan drie maanden voorwaardelijk, was gevorderd, hoor den zich veroordelen tot 12 maanden, waarvan zes voorwaardelijk, met af trek van de preventieve hechtenis. De zaak tegen de vierde inbreker, de 25-jarige wijnkopersknecht C. J. R., tegen wie een jaar en negen maanden met aftrek was geëist, werd terugverwezen naar de reehter-com- missaris. weten, dat ditzelfde, oude schip nog in de vaart is Deze documentatie heeft waarde voor anderen. Het gebeurt vaak, dat de heer Van Lieshout mensen op bezoek krijgt, die graag over een of ander schip iets willen weten, omdat zij uit liefhebberij bv. plaatjes van schepen verzamelen. Die mensen zijn in de re gel niet meer weg te slaan. Veel werk is ook verbonden aan het voorzitter schap van de door hem opgerichte „Slabkistcorrespondentieclub" van het orgaan „De blauwe wimpel". (Slabkist was de gereedschapskist vain de zeemanTalrijke brieven van verwoede verzamelaars van scheeps- foto's e.d. moet hij beantwoorden. Reeds op veertienjarige leeftijd is de kenner-systematicus van het Ne derlandse schip met het aanleggen van zijn perfecte verzameling begon nen. In geheel Nederland zijn onge veer tien mensen die een dergelijke verzameling bezitten. De heer Van Lieshout is met recht trots op zijn werk. Hoe hy alles bijhoudt? Dat is zijn geheim. WELVAART MET PROBLEMEN „Goedkope" huizen met een kaarsje te zoeken (Van onze correspondent in de Antillen) Voor de meeste Nederlandse vrij gezellen op Curasao, evenals trou wens op de andere Westindische ei landen, doet zich na verloop van eni- tyd een kleine of grote al naar gelang van de persoonlijke opvattin gen daarover moeilijkheid voor. Immers, eens komt de dag dat men serieus aan troowen denkt. En wan neer de jongeman zich dan opmaakt om een geschikte levensgezellin te zoeken, komt hij spoedig tot de ont deking dat 't hier enkele uitzonde ringen voorbehouden een bijzonder moeilijke opgave is, indien hij althans een Nederlandse vrouw uil hebben. Want het aantal Nederlandse huwbare jongemeisjes is op de Antillen aan merkelijk lager dan dat der dito jon gemannen. Vandaar het merkwaardi ge advies dat wij onlangs aan een trouwlustige jongeman hoorden geven „Zet een advertentie in 'n Nederland se krant, geef je salaris op in Neder landse guldens omgerekend en voeg er aan toe dat je in het bezit bent van een auto. Ik zet er alles op dat je honderden ..sollicitaties" krijgt". Inderdaad, wanneer een jongeman hier 450 Curacaose guldens verdient, betekent dit voor Nederland 900 Ne derlandse guldens (Nf) per maand. Voorwaar een salaris dat nog tal van Nederlandse academici zich niet maandelijks uitbetaald zien. Een sa laris echter tevens, waarvan men op Curasao bezwaarlijk een gezin kan onderhouden, indien men zulks wil doen in overeenstemming met de te stellen eisen. Men weet in Nederland over het algemeen wel, dat er op Cu rasao veel geld verdiend wordt, en dat het leven er iets duurder is dan in Nederland, maar van de juiste ver houding heeft men veelal geen of slechts weing begrip. Nu is het ook vrijwel ondoenlijk om deze verhoudingen vast te stellen, omdat de levensomstandigheden zeer verschillend zijn, maar misschien is het mogelijk enig begrip te vormen. Men doet er daartoe - het beste aan om beide munteenheden wat de koop kracht ten aanzien van de eerste le vensbehoeften betreft, gelijk te stel len. Wat men in Nederland met een gulden kan doen, kan men er hier ook mee doen; dat wil zeggen: gemiddeld. Daarbij komen evenwel voor de in de Antillen wonende Nederlander tal van behoeften, die hij in Nederland nimmer heeft gekend. Let wel: wér kelijke behoeften en geen kunstmatig gekweekte. VERBOND VAN NEDERLANDSE WERKGEVERS „Wij kunnen ons niet de luxe van het stilzitten veroorloven" Prof. dr. E. de Vries, rector van het Instituut voor Sociale Studiën in Den Haag, heeft voor het congres van het Verbond van Nederlandse Werk gevers een voordracht gehouden, waarin hij naging waar de mogelijkheden liggen van Nederland temidden van de andere landen. Prof. De Vries was zjjn rede begonnen met te wyzen op de verandering van structuur van het wereldbeeld sinds de laatste oorlogen. De structuurveranderingen zyn ver oorzaakt enerzijds door de communicatiemiddelen als pers, radio, televi sie en film, die de wereld kleiner" maakten, anderzijds door de veel merk baarder geworden verschillen in ontwikkeling en welstand tussen de werelddelen. Voorts zijn de verwachtingen van vele mensen niet meer van godsdienstige, maar van materiële aard en zyn er spanningen ontstaan tussen het technisch en economisch mogelijke en de sociale en politieke situaties. Ook stelde prof. De Vries onder meer vast, dat het westen in deze nieuwe structuur in het defensief is gekomen, dat binnen het westen de hegemonie niet van Engeland naar het vasteland is gegaan, maar naar Noord-Amerika, waarby Europa in de vuurlijn Washington-Moskou is ko men te liggen. Niettemin valt bij de moderne mens, zo betoogde spreker, een opvallend weerstandsvermogen te constateren. Onder de schijnbaar stille oppervlak te wist spreker echter enorme span ningen. Die rust steunt ook niet al leen maar op koele vastberadenheid Wij zijn allemaal afgestompt voor in drukken, te zwaar om helemaal tf verwerken. Ook dat is een aanpassing van de mens aan de snel wisselende aspecten van het leven, zo betoogde prof. De Vries, die daarna zei, dat de dynamiek waartoe wij worden ge dwongen, op velerlei gebied vernieu wing heeft gebracht. Ook is in ons werelddeel 't ver mogen om slagen te incasseren en daarbij staande te blijven, verras send groot gebleken. Wij worden tiet meer zo opgejaagd door chrikbeelden van elkaar vernie tigende concurrentie, en een wisse ling van hausse en crisis. Flexibi liteit, aanpassing, omschakeling, is het wachtwoord: een spel van afspraken om tijd te winnen voor die omschakeling is binnen ons bereik gekomen. Dat is gepaard gegaan met beter begrip voor de grote betekenis en de begrenzing van de betekenis van nationale en internationale organen, van over heidstaak en bedrijfsleven, van be drijfsleiding en georganiseerd werknemer. Hoewel het westen politiek en psy chologisch vaak in het defensief is, mag het naar sprekers mening' op "t gebied van economische, sociale en culturele betrekkingen niet een af wachtende houding aannemen. Dat zou zelfmoord zijn. Het overwicht van het westen op technisch, indus trieel, economisch, financieel terrein is zo groot, dat de landen van Azië, Afrika en Latijns-Amerika terecht naar het Noordatlantische gebied kij ken. De plaats van Nederland in de we reld van vandaag noemde spreker al lereerst een plaats in Europa, liever nog in continentaal West-Europa. Hier is onze rol belangrijk, niet alleen wegens onze ligging op het kruispunt van verkeersaders, niet zozeer ook wegens onze landbouw en industriële produktie of onze financiële instellin gen. Onze plaats wordt hier veeleer bepaald door een weldoordachte en net bekwaamheid verdedigde poli- 'ieke, economische en financiële visie op de toekomst van West- Europa. Naar de mening van prof. De Vries geven de Nederlandse inves- Want: hoe moet men in de hier heersende temperaturen leven zon der ijskast? Men kan daar tegen over stellen dat men in Nederland zyn kachel dringend van node heeft Akkoord, maar de aanschaf van dit instrument is in de eerste plaats belangrijk goedkoper dan die van een ijskast die hier toch al tyd nog ruim Nf 1000 kost en in de tweede plaats behoeft die de af- gelopen zomer dan misschien bui ten beschouwing gelaten niet het hele jaar door gestookt te wor den. Elektra en water zijn hier ook duur. Wie in Nederland aan huur voor een woning tachtig gulden per maand betaalt woont waarschijnlijk op een goede stand in de grote stad. Hier liggen de prijzen echter tussen de Nf 200 en de Nf 500. Daarbij komt nog. dat men de woningen van Cf 100 met een kaarsje kan gaan zoeken; het zijn er slechts enkele. Die tussen de Cf 150 en Cf 200 zyn iets dichter Én dan die auto! In Nederland wordt de auto nog veelal slechs gebezigd of door hen, die „het kunnen betalen", of voor zakelijke doeleinden. Op Curasao, echter neemt de auto de plaats van de fiets in Nederland in. Wel zyn de auto's hier iets voordeliger in aan schaf en in onderhoud en de ben zine kost slechts ongeveer Nf 0,22 per liter. Vrijwel alle levensmiddelen moe ten hier worden ingevoerd, hetgeen uiteraard sterk van invloed is op de prijs. Men kan zich misschien enigs zins een idee vermen van de pnjs, die een busje Nederlandse gepas teuriseerde melk hier moet kosten. Bij het maken van de berekening ver- gete men niet, dat de winstmarge van de Antilliaanse handelaar belangrijk hoger ligt moet liggen! dan aie van zyn Nederlandse collega. Hij moet immers ook „tegen de klippen op" verdienen. Met deze enkele opmerking wil niet gezegd zijn, dat het welvaarts peil op Curasao lager is dan wordt voorgegeven. De volkswelvaart is goed en gemiddeld veel groter dan in Nederland, maar men mag in Neder land niet de fout maken zijn eigen welvaartspeil te meten aan dat van de Antilliaanse verlofganger, die gedurende zijn verloftijd voor Iedere Curacaose gulden twee Nederlandse krijgt, want het Nederlandse gezin in Curacao heeft meer Curacaose guldens per maand nodig dan een vergelijkbaar gezin in Nederland Nederlandse. (Advertentie). UMlIlllllllKlllllfliilll KIRAS en karpetten met YOEROEK koopt U kwaliteit vraag deze wyers - merkkarpetten onder internationaal keurmerk Levering via uw woninginrichter. teringen overzee, wereldhandel en in toenemende mate Nederlandse diensten op het gebied van ver keer en transport, maar ook tech nische diensten in een groeiende veelvormigheid ons land een unie ke plaats in Europa, meer nog dan in de tijd vóór de overdracht van de soevereiniteit in Indonesië. Want wij zijn een maritieme mo gendheid gebleven zonder te grote magnetische binding aan een klein deel van de wereld overzee. De bijzondere positie van Nederland overzee, zo betoogde spreker verder, steunt ook op innige relaties met het achterland. Maar in niet mindere ma te op ons eigen produktie-apparaat. Prof. De Vries zei tenslotte, dat deze positie van Nederland slechts kan blyven gehandhaafd door een eensgezinde, op het juiste doel ge richte samenwerking van overheid en bedrijfsleven; van het gehele bedr"" leven, ook van de vakbeweging, er geen werkloosheid is, denkt het publiek misschien dat er na de krachtsi'(spanning voor het herstel van de oorlogsschade wel wat ver slapping mag zyn. Wij kunnen ons echter de luxe van stilzitten niet ver oorloven, zo besloot prof. De Vries.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 7