O
Merkartikel in stof en kleding
steeds meer op de voorgrond
1v
PROVINCIALE ZEEUWSE C'OU RAN.
ZATERDAG 27 OKTOBER 1956
nae
"üzóHtvenpaqina
MODEVOORLICHTING STERK VERANDERD
Nederlandse katoendrukkers kunnen
beslist met buitenland concurreren
Wie nauwlettend de kolommen van onze dag- en weekbladen bestudeert
zal tot de ontdekking komen, dat er op het gebied van de modevoorlichting
veel is veranderd. De meest belangrijke en opvallende verandering is wel de
verschuiving die er plaats vindt Jn de bronnen van het modenieuws. Vroeger
waren het naast de Pa-ryse modehuizen in hoofdzaak de plaatselijke detail,
zaken, die de shows organiseerden. Tegenwoordig zien wij in de eerste plaats
naast Parijs ook Italië, Amerika en in mindere mate ook Oostenrijk en
Spanje naar voren treden. Maar ook in de meèr directe voorlichting is de
zaak sterk veranderd. De confectie-fabrikanten komen in steeds nauwer re
latie tot de pers te staan en over de hoofden van detailhandel en confectie,
richten in de laatste jaren, ook de stoffen-fabrikanten zich tot pers en pu
bliek. De laatste fase in deze ontwikkeling, die bijvoorbeeld in Amerika
reeds tot grote ontwikkeling is gekomen, namelijk de directe benadering
van het publiek door de producenten van de verschillende textielvezels,
staat, wanneer de tekenen niet bedriegen, ook bij ons voor de deur. Vooral
nu er plannen worden beraamd om naast de reeds vele jaren bestaande voor
lichting van het Internationaal Wol Secretariaat, propaganda te gaan voe
ren voor katoen, rayon en synthetische vezels.
Als oorzaak van dit alles mogen wij
wel in de eerste plaats noemen de toe
name van het aantal beschikbare tex
tielvezels en de sterk verbeterde fi-
nishtechniek. Beide verworvenheden
scheppen de mogelijkheid tot het ma
ken van stoffen en kleding in kwali
teiten die vroeger voor onmogelijk
werden gehouden, maar ze houden
niet minder de mogelijkheid in van
grondig kwaliteitsbederf. Niemand
kan meer zo op de hand de kwaliteit
stof beoordelen, zeker de leek niet. De
producenten van nieuwe vezels heb
ben enorme kapitalen belegd in on
derzoek en produktie; zij kunnen niet
rustig gaan afwachten hoe de wevers
en confectionairs in de loop van vele
tientallen jaren hun produkt zullen
gaan gebruiken. Zij moeten vraag
scheppen: zy geven nogmaals kapita
len uit aan publiciteit!
Onscrupuleuze lieden nu maken van
deze reclame gebruik, door artikelen
in de handel te brengen, die op deze
publiciteit voortborduren, maar zeker
niet beantwoorden aan de nogal groot
se verwachtingen van het publiek en
die zelfs niet aan zeer laag gestelde
normen voldoen. Bij finishes als
kreukherstellend, vrij van strijken,
vuilwerend enz., geldt hetzelfde. De
fabrikant die zulke methoden schuwt
en dientengevolge een hogere prijs
voor zyn goede produkt moet vragen,
kan zich slechts staande houden door
zijn stoffen of kleding te garanderen
en dat is weer alleen mogelijk wan
neer één en ander duidelijk kenbaar is
als van hem afkomstig, d.w.z. dat het
een merkartikel is.
Dat is nu, wat wij de laatste ja.
ren in steeds sterker mate zien ge
beuren, het opkomen van het
merkartikel in stoffen en kleding.
Een merkartikel echter is onbe
staanbaar wanneer er geen be
kendheid aan wordt gegeven en zo
zien wij de vroeger anonieme fa
brikant in het licht der openbaar
heid treden via etiketten: Dit is
een XYZ-mantel, gemaakt van een
100 wollen stof, speciaal door
ABC voor XYZ geweven. XYZ
gaat shows houden om zijn goede
mantels te propageren. Wil ABC
echter interessant blijven dan zal
ook deze wever het publiek ervan
moeten overtuigen dat zijn stoffen
niet alleen kwalitatief goed zijn
maar ook modieus verantwoord.
Hij gaat, nog voor het seizoen voor
de confectie aanbreekt, een markt
scheppen voor zijn stoffen door een
show te houden'voor de pers en
voor de handelaars en de confec
tie-fabrikanten. Hij laat daarvoor
modellen maken, die natuurlijk
niet in de handel komen, want dit
is zijn werk niet, maar die als taak
hebben, de stof zo gunstig moge
lijk uit té laten komen.
De Nederlandse katoendrukkers zijn
begonnen gezamenlijk aandacht voor
hun produkten te vragen via een paar
shows, met een heel redelijk succes.
Toen is echter de Franse textielko-
ning Boussac in ons land verschenen
met shows, die door hun prachtige
modellen (ten koste van enorme be
dragen gemaakt door 'n groot aantal
Parijse Haute Couture huizenen hun
inderdaad zeer fraaie stoffen (ge
zocht uit de collecties van de meer
dan 20 weverijen van Boussac) pers
en publiek hebben overdonderd, De
Nederlandse wevers hebben, ondanks
het feit dat liun collecties even mooie
en vaak nog wel interessanter stoffen
bevatten dan de Boussac-shows, hier
op het juiste antwoord nog niet ge
vonden. Typische voorbeelden van de
ze toestand zijn de shows, die wij
kort na elkaar mochten zien van de
stoffen van Rigtersbleek uit Ensche
de en het weidse Festival Internatio
nal de la Mode. waar de Nederlandse
agent en de distributeur van Boussac
uit Frankrijk, Cotonificio Legler uit
Italië, Christian Fischbacher ~Cie uit
Deze japon met stola, gemaakt uit een Zwitserse jacquard geweven katoe
nen stof met origineel dessin, is bestemd voor het eerstvolgend modesei
zoen, de zomer van 1951. Materiaal en model maken deze jurk echter
tevens geschikt, om als cocktailjapon in de wintermaanden te ivorden ge
dragen.
Zwitserland en de Augsburger Bunt-
weberei Riedinger uit Duitsland de
stoffan van deze respectieve huizen
toonden.
Rigtersbleek verricht in ons land
baanbrekend werk. Deze weverij zoekt
door gebruik van allerlei grondstoffen
gezamenlijk of alleen, verwerkt in al
lerlei verschillende garensoorten nieu
we en modieuze stoffen te creeëren,
en mag zeker trots zijn op de bereikte
resultaten.
Dat de show, die men voor de pers
organiseerde, van modellen, gemaakt
door Charles Montaigne, de Neder
landse couturier uït Parijs, deson
danks geen succes was, mag dan ook
zeker niet aan de stoffen geweten
worden, maar dient op rekening te
worden geschreven van een weinig
geslaagde presentatie daarvan.
Hoe anders was juist dit laatste by
de buitenlandse concurrentie. Voyan
te modellen, gemaakt door Couture en
Haute Couture huizen, met de meest
ingewikkelde verwerkingen, in uitge
zochte stoffen getoond in vlot tempo
door eminente mannequins, omvloch
ten met een vlotte conference, waar
door een sfeer wordt geschapen, die
iedereen doet geloven, dat in die ande
re landen uitsluitend kunstwerken
worden geschapen, mylenver verhe
ven boven het Nederlandse gepruts.
Maar de aandachtige beschouwer zal
dezelfde kwaliteiten bij dé Rigters
bleek stoffen hebben kunnen bewon.
deren ook al kwamen die in de Mon
taigne modellen niet „uit de verf".
'n Schoonheidstip
van Isabella
Isabella, dochter van Hertog Ste
fan van Beieren, huwde in het jaar
1385 de Franse koning Karei VI. Zij
schonk hem een zoon, de latere Ka-
rel Vn. Koning Karei was zeer ver
rukt van" de mooie Beierse prinses,
maar helaas moest hij al gauw vast
stellen. dat zij zowel zeer behaagziek
als lichtzinnig was. Toen on een dag
tijdens een bal in het slot brand uit
brak, werd de zeer nerveuze en fanta
sierijke koning plotseling waanzin-
nig.
Aanvankelijk verpleegde koningin
Isabella hem'met grote liefde en toe
wijding. Toen hij haar- echter grof en
zonder égards ging behandelen, zette
zij haar nogal lichtzimnige leven
voort. Het feat, dat zij in de loop dei-
jaren aan een aantal kinderen het le
ven schonk, verhinderde haar niet,
zich aan dans en andere genietingen
over te geven. In het jaar 1403 werd
zij regentes van Frankrijk en gedu
rende de twintig jaar van haar rege
ring stortte zij haar land in diepe
armoede. Het is te begrijpen, dat de
gemakkei yk te ■- beïnvloeden koning
Karei verliefd op haar werd, toen hij
haar de eerste maal zag. Zij was kleur
en lieftallig en ofschoon zij geen
woord Frans kende, betoverde zij on
middellijk iedereen aan het hof met
haar charme. Zij had een uitzonderlijk
mooie huid, die zij in haar glanstijd
verzorgde met ©en crème, die zij door
alchemisten had laten samenstellen,
Het recept: 75 gram kokosvet, 25 gr,
olie en safraan. Het kokosvet werd in
een waterbad gesmolten, waarop de
olie en de daarin tevoren opgeloste sa
fraan er aan werden toegevoegd. Men
beweert, dat diit het geheim was van
haar gouden teint.
1 Uw haar wint het
met
glans!
door één
tintgevende
liaarwassing met
kleor-sliampoo
POIiY COXiOR
(niet eeverfd)
~Oan ozotiw
C tot OZOMW
Het is dus eindelijk zover, en U
zoudt het mij kwalijk nemen" als
ik er niet een erekolom aan
wijdde: de vrouw heeft haar plaats
ingenomen achter de ministers tafel.
De. emancipatie der vrouw van on
mondig kind tot gelijkgerechtigd
staatsburgeres hééft te langen leste
haar beslag" gekregen. Alles bij elkaar
U zoudt het niet geloven maar de
feiten wijzen het uit zijn wij al
sinds de Bataafse republiek fervent
in de weer om te bewijzen dat wij
heus best in staat zijn om de verant
woordelijkheid van het volwassen
zyn te dragen. Maar het heeft heel
wat voeten in de aarde gehad, meer
dan anderhalve eeuw lang, eer Hare
Excellentie dr. Magaretha Albertina
Maria Klompé, haar plaats achter de
regeringstafel kon innemen.
En het bloemetje te barer verwel
koming gold eigenlijk evenzeer al die
standvastige en zelfbewuste vrouwen,
die zich de kinderachtigste en onrede
lijkste tegenwerking moesten laten
welgevallen bij haar streven naar.'die
volkomen logische gelijkstelling" yan
de vrouw met de man als staatsbur
ger. En terwijl zij, als werkend lid der
samenleving, door de fiscus al lang
als volwaardig belastingbetaler werd
De Duitse modehuizen brengen dit
najaar kleding welke vóór alles prak
tisch Is. Warm en bovendièn elegant
is dit eenvoudige complet, waarvan
de zevenachtste mantel met bont ge
voerd is. De stof is beige-geruite cash-
mir, de mantelvoering is uit bever-
bont gemaakt. Hoedje en kraag zyn
vervaardigd van dezelfde bontsoort.
Onje kinderen vereenzamen..
De eeuw van het kind":
het is een veel gebruik
te (en misbruikteuit
spraak in onze tijd waarin on
derzoekingen op pedagogisch
psychologisch gebied aan de or
de van de dag zijn. Kunnen wij
in onze dagen eigenlijk nog wel
spreken van „de eeuw van het
kind"? Zijn wij niet ongemerkt
terechtgekomen in een tijd
perk, waarin onze kinderen
dreigen te vereenzamen? Een
medewerker van het Zwitserse
blad „Wochenzeitung" heeft
dit probleem aangesneden en
vraagt zich af, of de huidige
generatie van volwassenen met
de wetenschappelijk opgedane
ervaringen omtrent de gehei
men van de kinderziel niet al te
lichtvaardig omspringt
Steeds weer leest men kran
tenberichten over tragische ge-
beurtenissen in kinderlevens;
vele opvoeders zien de toe
komst van de hedendaagse
jeugd somber in. Jongelui slui
ten zich aameen tot roversben
den en organiseren overvallen;
kinderen van tien tot vijftien
jaar braken onlangs in een par
ticulier archief in en vernietig
den er een kostbare verzame
ling van muziekinstrumenten,
handschriften en partituren
Er zijn twee voorname pro
blemen, die in eerste instantie
de ouders aangaan. Voor vele
kinderen bestaat het „taboe"
van de wereld der volwassenen
niet meer, er is geen instinc
tieve achting meer voor de nog
onbereikbare levenswijze van
de ouders. Deze vertekening
van de volwassen wereld is een
gevolg van het feit, dat het le
vensgebied van de kinderen
zelf dikivijls verarmt door het
ontbreken van een waarlijk ge
zinsleven en een hechte band
met de opvoeders.
Vaak ziet men, dat ouders
zich tot het uiterste inspan
nen en zichzélf véle dingen ont
zeggen, om het de kinderen
vooral in materieel opzicht aan
niets te laten ontbreken. De
beste kleren, het beste voedsel
en de beste scholen zijn nauwe
lijks goed genoeg. En het re
sultaat is bijna altijd hetzelfde:
de kinderen zijn onverschillig
en tegen de draad" in, en pro
beren na hun studietijd zo
gauw mogelijk aan de ouderlij
ke woning te ontkomen. Want
een dergelijke tot het uiterste
opgedreven materiële verzor
ging gaat maar zelden samen
met 'n warme geestelijke band
tussen opvoeders en kroost.
Nog klemmender in onze tijd
is het probleem, dat de
volwassenen door hun ei
gen interessen meer èn meer
van de opvoeding der "kinderen
worden afgeleid. Nauwelijks
zijn ze aan het eind van de dag
uit Je tredmolen van het dage
lijks werk (beroep of huishou
ding.gestapt, of andere zaken
eisen hun aandacht op: de ra
dio, uitgangetjes, tientallen
andere prikkelsvan deze
eeuw van techniek en vooruit
gang. Het individu van deze
tijd is overbelast, voor anderen
en zelfs voor het eigen kind
blijft geen seconde over. Het
gemeenschapsgevoel neemt
meer en meer af en het kind,
dat voor een harmonische ka
rakterontplooiing verzorging,
aandacht en bescherming nodig
heeft., vereenzaamt meer én
meer door het ontbreken van
al die kleine, maar broodnodi
ge handreikingen bij het gaan
van de moeilijke weg naar vol
wassenheid.
i lit dit gebrek aan contact
I in het gezin ontstaat de
situatie, dat het kind in
feite géisoleerd leeft van de
ouders en eigenlijk zichzelf op
voedt: een situatie die onver
mijdelijk tot mislukkinge7i
voert omdat het kind geen
grenzen ziet, geen grenzen kan
zien. Wanneer hier niet tijdig
wordt ingegrepen, woekert, de
eigenzinnigheid van het kind
steeds verder. En niet de kin
deren zijn hiervoor verant
woordelijk, maar de ouders.
Dat is het paradoxaal aan
doende probleem: in deze
eeuw vol vernuftige, tijd
besparende uitvindingen op al
lerlei gebied heeft de volwas
sene geen tijd" of „te weinig
lijd" wat °P hetzelfde neer
komt voor de jeugd. Pas
wanneer ouders en opvoeders
weer „tijd hunnen vinden" voor
hun taak, zullen ze er in slagen
de dreigende vereenzaming van
de moderne jeugd te doorbre
ken en de uitdrukking „de
eeuw van het kind" tot, meer
dam een frase te maken.
jersey, der ^Viederlawdse mod
£eu vrouw mis mimsfer I
i>vr
aangemerkt, en wat haar pensioen
premie betreft zelfs zwaarder lasten
droeg dan haai- mannelijke collega's
ging men in 's lands vergaderzaal
rustig door met haar de weg naar po
litieke volwaardigheid door gestadige
dwarsdrijverij te' versperren.
Al moet er eerlijkheidshalve bij
vermeld worden, hoe van het
vroegste begin af ook mannen
gepleit hebben voor het recht op vol
ledige persoonlijkheid van de vrouw.
In 1790 laat Etta Palm in een vergade
ring te Parijs haar grote rede voorle
zen over ,,de onrechtvaardigheid der
wetten, gemaakt ten voordele van de
mannen, ten koste van de vrouwen"
en deze toespraak heeft wel zo'n
succes, dat hij gedrukt wordt en ver
spreid door de heren toehoorders on
der hun eigen vrouwen. En kort daar
na in het jaar 1795 waarvan, ondanks
de geschiedenisboekjes, nog wel eens
iéts goeds te vertellen valt, zendt een
anonieme schrijver een pamflet de
Hollandse kleine wereld in „ten be-
tooge, dat die vrouwen beihooren deed
tie hebben aan de regering van het
land".
Het zou nog honderdzestig jaar
moeten duren, eer deze vooruitstre
vende heer P. B. v. W. zijn eis ver
vuld zag. Hoe zou hij nog opgekeken
hebben van onze Excellentie, doctor
in de wis- en natuurkunde, een weten
schap die juist in zijn dagen zozeer in
het brandpunt van de belangstelling
stond, als zijnde de zuiverste belicha
ming van het aangebeden ideaal: de
almachtige Rede
Maar op het punt der menselijke
verhoudingen, van arbeider tot werk
gever en van vrouw tot man vooral,
zou diezelfde Rede hel nog-een eeuw
lang en meer afleggen tegen die ande
re grootmacht van de geest: het lot
Vooroordeel. Honderd jaar na hét,
pamflet van de medestander P. B. v.
W. moesten de vrouwelijke intellec
tuelen nog van de tegenstander dr.
Cox te horen krijgen: dat hy „ge
neigd" was een vrouw, die geschikt
voor de studie is, te beschouwen als
een abnormale vrouw als een mon
struositeit".
Politiek ging het weinig beter:
Aletta Jacobs moest in 18S3 als.
praktizerend arts een verzoek
aan B. en W. van Amsterdam om op
de kiezerslijst geplaatst te worden tót
voor de Hoge Raad uitvechten en
verliezen.
En nog in 1917, ails dan eindelijk.de.
politieke verkiesbaarheid van de
vrouw er doorkomt, moet de oppositie
bij monde van een zeer oude geachte
afgevaardigde verklaren, dat het niet
raadzaam was vrouwen in de Staten-
Genoraa] toe te laten, vanwege haar'
charme en beminnelijkheid, dile wei
'eens een verkeerde invloed op dé
mannen konden hebben.
Hij moest r.u Hare Excellentie eens
zien zitten tussen al die Hoogmogen
de Heren zij, die in Slraasburg dé
flatteuze bijnaam kreeg aangemeten."
van „Madame De Klompadour".
Och, het rad van de menselijke ont
wikkeling draait langzaam en gelei
delijk tussen de onderwijzeres Suze
Groeneweg en de lerares Marga
Klompé liggen altijd nog veertig ja
ren maar het blijft tenminste een
troost dat het draait. En dat bij alle
strijd" en tegenwerking, alle redelijk
heid en dwaasheid, alle vasthoudend
heid en laksheid het rechtmatige toch
langzaam maar zeker verwezenlijkt
wordt! SASKIA
Reeds voor de oorlog kende Neder
land de trieot-onderkleding. Mocht er
al eens een tricot-jurkje op de markt
komen, dan stond men daar wat
vreemd tegenover. Het dragen van
tricot-onderkleding nam echter gelei
delik af en zo werd, eigenlyk noodge
dwongen, overgeschakeld naar de
vervaardiging van bovenkleding. Er
ontstond een geheel nieuwe industrie,
die van de jersey kleding".
Werd deze jersey aanvankelijk
maar in enkele kwaliteiten gemaakt,
allengs werd hieraan uitbreiding ge
geven. Immers, de vervaardiging van
deux_pièces en mantelpakjes eist een
goede kwaliteit en vooral sinds de we-
venit zijn intrede in de jersey-familie
heeft gedaan beschikt men over een
hoeveelheid variaties die de confectie-
fabrikanten alle mogelijkheden bie
den!
Ook in Nederland, waar de vrouw
in elk jaargetijde wel iets van jersey
in haar garderobe kan gebruiken,
heeft de vervaardiging en de verwer
king van jersey een grote vlucht ge
nomen en de Nederlandse artikelen
kunnen met de buitenlandse op één
lijn worden gesteld, zullen vaak in
prijs gunstiger liggen omdat de bijko
mende kosten vanzelfsprekend lager
kunnen zijn.
Jersey is een produkt van de brei
machine en aanvankelijk werd ze al
leen geleverd in uni-soorteri. Thans is
men gekomen tot allerlei ingebreide
effecten zoals co tel jacqara-motie-
ven in verschillende fantasie-orna
menten, de thans zoveel gevraagde
Prince-de-Galles.ruiten, streepmotie-
ven enzovoort. Het plissé, dat door de
wijze van breien permanent is, en de
plïssé-garneringen zijn hun rol gaan
spelen. En nog steeds worden nieuwe
vondsten gedaan. Men weet thans
zelfs een tweed te vervaardigen op de
breimachine. Aari de achterkant van
de stof is het zeer fijne breiwerk nog
zichtbaar, doch aan de goede kant zijn
alleen de verschillend gekleurde ef.
fectdraden te zien, die het uiterlijk
van tweed suggereren.
Jersey heeft zeer vele verwer-
e
kingsmogelijkhcden en de modi
kan dan ook op de voet worden ge
volgd. Ook hier geldt dat de hjn
het moet doen en de eventuele gar
nering sober moet worden gehou
den. Parijs heeft korte jasjes ge
decreteerd. die als het ware op de
heup rusten en de deux-pièces én
pakjes zullen- dan ook deze nieuwe
lijn volgen. Onder deze jasjes zul
len zowel strakke als pllssé-rok-
ken worden gedragen.
Bij de jumpers en vesten blijft het
lange model zich handhaven. Door de
foede kwaliteit van de jersey is het in
eux-pièces en mantelpakvorm ook
zeer geschikt voor de wat meer ge
proportioneerde figuren. Dunne jer
sey is ideaal voor avondblouses en
cocktail.toiletjes. Men zou zich van
's morgens vroeg tot 's avonds laat in
jersey kunnen steken en dat de Ne
derlandse industrie zich op dit gebied
een naam aan het veroveren is binnen
er sey-japonnetje van Nederlandse
en buiten onze grenzen is ons kli- bodem: goed materiaal en eenvoudige
maat in aanmerking genomen niet lijnen, die seizoenen lang „en vogue"
vreemd. blijven*
