WOESTELING KOELDE WOEDE
(NOG) OP TWEE FIETSBANDEN
CIRCA 500 STORINGEN VAN
TELEFOONLIJNEN PER JAAR
beroemde
geneesmiddelen
in tablet
doen wonderen!
Chejarine „4"
2 %eéZe<te? SANOSTOL
isje m t Q-
roeit
OMSCHAKELING BIJ N.I.S.U.
ZONDER DESKUNDIG ADVIES
Verlies V<Ul ftUuCïmUl miljoen moeten vertegenwoordigen.
10
PROVINCIALE ZEBU W 8 E OOURANT
WOENSDAG 24 OKTOBER 1956
POLITIERECHTER MIDDELBURG
Hij had echter een andere
bedoeling met slagersmes
Voor de Middelburgse politierech
ter rar, P. van Empel, stond dins
dagmorgen terecht de 44-jarige land
bouwer A. v. d. L. idt Oud-Vosse-
meer, die ln de avonduren van de 3e
augustus j.l. op weg van Bergen op
Zoom naar zijn woonplaats een aan
rijding veroorzaakt had met een
vrachtauto met aanhanger, bestuurd
door H. uit Sint-Anna!and. Er was
juist een flinke onweersbui losge
barsten, zodat Van der L. niet hard
reed. Bij het naderen van de vracht
auto had hjj gedimd, maar tijdens
het passeren langs de linkervoorzyde
van de tegenligger geschampt, waar
door deze beschadigd was. .Voordat
de chauffeur van de vrachtauto de
politie er in wilde mengen, had hij
verdachte gevraagd even te wachten,
zodat hy de schade aan zijn auto kon
opnemen. Na vijf minuten is Van der
L. echter doorgereden, daar hij meen
de, dat de vrachtauto geen schade
opgelopen had.
Ter zitting verklaarde verdachte,
dat hp de chauffeur van de vracht
auto reeds van jongsaf kende, zodat
hij de zaak met een telefoontje wel
in het reine dacht te brengen. De
officier, mr. J. L. Andreae, wilde bui
ten beschouwing laten, wie er schul
dig was. De officier legde de nadruk
op het feit, dat v. d. L. doorgereden
was, ten eerste omdat hij meende,
dat H. hem wel zou kennen en ten
tweede omdat hij dacht dat er geen
schade was. Beide gedachten waren
echter niet juist, zodat mr. Andreae
een boete eiste van 40 of 8 dagen.
De raadsman van Van der L., mr.
G. A. Renting, vroeg geen veroorde
ling uit te spreken, omdat uit de dag
vaarding niet bleek, waarom de
identiteit van de auto niet vastgesteld
kon worden. Dan had er moeten in
staan hoe lang verdachte zou hebben
moeten wachten. Verder wees pleiter
er op, dat hier geen opzet in het spel
geweest is. De politierechter noemde
dit verkeersongeval een grensgeval.
Mr. van Empel merkte op, dat H. in
derdaad volop gelegenheid heeft ge
had om te vragen wie hem aangere
den had en op grond daarvan sprak
hij verdachte vrij.
(Advertentie)
Een opkomende
KOU?
U voelt U weer "stralend"
ee" AKKERTJE
Zeeland-vakantieland
(Slot vaD pag 1)
procent niet toegankelijk. Elders is de
toegankelykheid veel groter.
Van de 4,9 miljoen Nederlandse
vakantiegangers gaat 8 procent
(nameiyk de reeds eerder ge
noemde 125.000) naar de bad
plaatsen op de delta-eilanden, d.i.
evenveel als naar de Wadden
eilanden (Veluwe e.o. 16 procent).
Op de Zeeuwse eilanden komen
van buiten voornamelijk middel
bare en hogere employé's en zelf
standigen met een inkomen van
meer dan f 5000. Men is hier in de
eerste plaats aangewezen op
Zuidhollanders en Noordbraban
ders.
In Zeeland en enkele andere gebie
den blijkt, dat de vakanties een vrij
sterk geconcentreerd bezoek opleve
ren, d.w.z. relatief weinig gespreid:
83 procent van de vakanties blijkt er
te vallen van de derde week van juli
tot de laatste week in augustus. (Ne
derland 7.7 procent, Noordhollandse
badplaatsen 67 procent).
De Zeeuwen zelf daarentegen blij
ken met de Friezen juist wel vrij veel
aan vakantiespreiding te doen (61
procent over de genoemde weken)
Buitenlanders
De laatste gegevens verschaft de
statistiek van_net vreemdelingenver.
totaal 48.070 overnachtingen een be
zoek aan onze provincie, voor zover
zij in geregistreerde hotels vertoefden
(1954: 9000 resp. 22.556). Voor ge
heel Nederland waren deze cijfers
306.256 en 647.292. Met 5418 perso
nen en 12.900 overnachtingen stond
Middelburg op de eerste plaats; met
2759 personen en 5626 overnachtingen
Vllssingen op de tweede. Domburg
was derde (resp. 1933 en 10.930),
Goes vierde (1761 en 2728). Andere
geregistreerde plaatsen zijn in volg
orde van belangrgkheid: Zoutelande,
Cadzand, Hulst, Terneuzen, Breskens,
Sluis, Haamstede, Groede. Zierikzee,
Koudekerke en Renesse. Sedert 1954
is er dus sprake van een zeer sterke
stijging, ook van het aantal nachten
per bezoeker.
Belde statistieken bevatten rijk
materiaal, dat voor een inzicht in de
betekenis van het vreemdelingenver
keer voor Zeeland, zeer belangryk is.
De loonslager I. O. uit LJzendijke
had op 12 augustus jJ. in Waterland
kerkje de 56-jarige landbouwer M.
S. bedreigd met zware mishandeling.
O. dacht, dat S. zijn zoon geslagen
had en zou ach wel eens gaan wie
ken. Voor dit doel had hij een flink
slagersmes bij zich gestoken. Toen S.
hem zag aankomen heeft hy de deur
gegrendeld, waarna verdachte zijn
woede gekoeld heeft op twee fiets
banden, die hy stuk sneed.
De officier betoogde, dat verdachte
tekeergegaan is aJs een woesteling.
Hij heeft zich opgewonden over ie
mand, die hij bovendien nog nooit ge
zien had en waarvan hij meende, dat
deze zijn zoon wel eens geslagen kon
hebben. De officier eiste een zware
boete, nameiyk 100 of 20 dagen en
toewijzing van de civiele vordering
van 10.—.
De politierechter vonniste met 75
of 15 dagen, toekenning van de civiele
vordering en zes weken voorwaarde
lijke gevangenisstraf met een proef
tijd van 2 jaar.
De timmerman A. J. W. uit Zaam-
slag en de fabrieksarbeiders J. M. D.
en J. K. uit Axel (waarvan de laatste
niet aanwezig was) hadden in de
nacht van 30 op 31 juli een kist met
glas gestolen van een fabriek in Sluis
kil. Reeds enige dagen tevoren had
den zy de kist naar een kraan ge
bracht en op de bewuste dag het
hele geval aan een touw buiten
fabrieksterrein laten zakken. D. was
alleen by de verdeling van de buit
aanwezig geweest.
De officier eiste 40 of 8 dagen
voor alle drie. De politierechter vond
het een onaangenaam, misselijk en
geraffineerd misdrijf en veroordeelde
conform. W. en K. kregen bovendien
nog een maand gevangenisstraf voor
waardelijk met een proeftijd van twee
jaar.
Voor vier verschillende data had
M. J. uit Tholen een uitkering uit de
werkloosheidwet gekregen, hoewel hy
wel werkte. Hij had nameiyk enkele
formulieren onjuist ingevuld. De offi
cier edste voor deze knoeipogingen
40 of 8 dagen, waarmee de politie
rechter akkoord ging. De grondwer
ker T. C. v. d. S. uit Burgh had op
23 juli j.l. een visnet, dat op 't strand
onbeheerd lag. gestolen. Ter zitting
verklaarde v. d. S., dat hij er geen erg
in gehad heeft om het gevonden voor
werp aan te geven. Het kostte hem
25 of 5 dagen, hetgeen ook de eis
was.
MET NAME IN HERVERKAVELINGSGEBIED
Politierechter Middelburg kreeg schadegeval op
Schouwen te behandelen
Jaarlyks komen er by het telefoondistrict Breda der P.T.T. (omvattende
Zeeland en west Noord-Brabant) zo'n kleine vyfhonderd meldingen binnen
over telefoonkabels, die in het district en met name in de herverkavellngs-
gebleden in vele gevallen door de dragllnemachlnisten al of niet per
ongeluk stukgestoten worden. In dit uitgestrekte gebied, waar ongeveer
5400 kilometer lokale en interlokale telefoonverbindingen liggen, werden
in 1954 458 schadegevallen gerapporteerd, in 1955 504 en in de eerste negen
maanden van 1956 reeds 420. In 1954 werden 208 derden aansprakeiyk
gesteld voor deze beschadigingen, in 1955 229 en in het genoemde tydvak
over 1956 142. Van dit laatste cyfer betrof het in 43 gevallen storingen op
Schouwen-Duiveland. De juridische nasleep van een dezer storingen op
Schouwen werd dinsdagmorgen behandeld voor de politierechter te Mid
delburg, mr. P. van Empel.
De draglinemachinist E. M. had
twee kabels met zyn machine stuk
getrokken tijdens werkzaamheden in
de buurt van Zierikzee. Als getuige
in deze zaak heeft ir. E. H. M. Ter
heggen, adjunct-directeur in het dis
trict, een verklaring gegeven over de
omvang van de schade en de manier
om deze storingen zo mogeiyk te
voorkomen. Ir. Terheggen verklaarde,
dat P.T.T. de laatste twee jaar een
toenemend aantal storingen geconsta
teerd heeft. Uiteraard trachten de
P.T.T.-mensen deze gevallen zo veel
mogelyk te voorkomen. Afgezien
hiervan concludeerde de heer Terheg
gen, dat de P.T.T., maar bovenal ae
gemeenschap er de narigheid van on
dervindt.
i Advertentie
Hoewel men enerzyds een groel_
end aantal schadegevallen te zien
krijgt, tracht men anderzyds de
grootst mogelijke souplesse by
het verhaal van de kosten te be
trachten. Indien men moet be
talen, dan moet de schuld vast
staan. Om deze gevallen enigs
zins te voorkomen, bevordert de
P.T.T. een doelmatige ligging
van de kabels ongeveer 50 tot
70 cm diep in de grond. Voorts
worden de kabels in kaart ge
bracht. Als regel stelt de aanne
mer de P.T.T. in kennis, wanneer
er in een bepaalde sector werken
uitgevoerd worden, zodat maat
regelen van beide zyden genomen
kunnen worden.
Vier schadefactoren
Volgens de heer Terheggen valt de
schade in vier factoren uiteen. Ten
eerste zijn dit de kosten van herstel,
„en die zyn nogal peperig", aldus ir.
Terheggen. Wanneer de kabels stuk-
gestoten worden, treedt er uitzetting
van de hoofdbestanddelen van de ka
bel op. Uiterlyk merkt men dit niet
zo, maar het kan gebeuren, dat er
links en rechts van de storing wel tien
meter kabel vervangen moet wor
den. Bij verhaal op derden is geble
ken, dat P.T.T. steeds moeilykneden
heeft met de verzekering.
Ten tweede krijgt men door deze
ongelukken verstoring en ontwrich
ting van de normale dienstuitvoerin
gen, waarby het dikwijls genoeg voor
komt, dat men des nachts moet door
werken.
Ten derde ondervindt P.T.T. der
ving van gesprekskosten, daar het
gebruik wegvalt. Door een ongeluk
kunnen vry veel abonnees gestoord
worden, soms variërend van enkele
uren tot een dag.
De grootste schadefactor achtte de
heer Terheggen de narigheid, die toe
gebracht wordt aan de gemeenschap
zelf, omdat het beschikbaarheidsnut
van belangryke instanties wegvalt,
zoals brandweer, politie, B.B., mili
taire apparaat, enz.
De aannemers nemen tegenwoordig
wat meer risico omdat de draglines
nu eenmaal sneller werken dan hand-
kracht zodat zy er de schade best
voor over hebben. De beste methode
om deze storingen tot een minimum
te beperken Is een tekening van het
terrein te maken, waarby dan ook een
P.T.T.-man aanwezig is, die voorlich
ting kan geven.
Vervolging bij schuld
Het speet de officier, mr. J. L. An
dreae, dat de verdachte niet aanwe
zig was, want daar het hier een
tegenstelling van belangen betrof
zou deze ook belangryke factoren
voor zyn groep naar voren kunnen
brengen. „De schop is er uit, we wer
ken thans met draglines", aldus mr.
Andreae, die er verder op*wees, dat
hieraan risico's verbonden zyn. Maar
de justitie stelt alleen dan een ver
volging in, wanneer de storing ver
oorzaakt is door onnauwkeurig of on
verschillig werken, dus wanneer
schuld aanwezig is.
En dit nu was by de verdachte in
deze zaak het geval, zoals uit de ver
klaringen van de opzichter bn de
P.T.T., L, van S. uit Zierikzee, bleek.
De officier achtte dan ook bewezen
dat de storing aan de grove schuld
van M. te wyten was. Hy eiste om
met ir. Terheggen te spreken een
„peperige" boete, namelijk 150 gulden
of 30 dagen.
Mr. Van Empel merkte nog op, dat
men deze kwestie modern-zauelyk
bezien moet. Met een beetje goede wil
over en weer kan die schade best
voorkomen worden vond de politie
rechter. Hy achtte het noodzakelyk,
dat hier een compromis tot stand ge
bracht wordt tussen P.T.T., elektnci-
teitsbedryf en waterleiding met de
draglinegebruikers.
„Knalspel" hinderlijk voor
blindengeleidehonden
Men schrijft ons: Gedurende de
laatste weken houdt de Zeeuwse
jeugd zich in vele plaatsen bezig met
een oud en thans weer nieuw „spel
letje". Een zogenaamd „knalspel"
zou men het kunnen noemen. Het
aanschaffen brengt hoegenaamd geen
kosten met zich mee, want het mate
riaal bestaat uit enkele schroeven,
een moer en een paar doosjes klap-
pertjes. Nadat de klappertjes tussen
de schroeven bevestigd zijn, wordt
het apparaat op de grond gesmeten.
Het resultaat is een flinke knal.
Hoe plezierig dit vermaak voor de
jongelieden moge zijn, er is een groot
aantal mensen, dat het minder aan
genaam vindt. Afgezien van de vele
oudere mensen, die de schrik op het
lijf gejaagd wordt, bedoelen wy hier
de blinde mensen. Zoals de jeugd on
getwijfeld weet, worden deze mensen
geleid door een hond, die zyn baas
of bazin moet brengen, waarheen
deze wil. De blinde man of vrouw
loopt alleen veilig, wanneer de hond
rustig kan lopen.
Nu worden de honden bij het horen
van de klappen ontzettend zenuw
achtig, zodat er totaal niets met de
dieren te beginnen is. De hond is dus
niet meer in staat om zijn werk te
doen.
Het is dus te hopen, dat de jeugd
zijn schutterscapaciteiten in toom
houdt, opdat de blinde mensen én
vele anderen hun weg rustig kunnen
vervolgen.
Provinciale Bijbeldag
Zeeland in Oostburg
Dinsdag 30 oktober a.s. wordt in
hotel „De Eenhoorn" te Oostburg de
provinciale Bijbeldag Zeeland gehou
den. De dag begint 's morgens om
half elf met een vergadering voor de
afgevaardigden der plaatselijke afde
lingen. De agenda voor deze vergade
ring vermeldt o.m. de vervulling van
de vacature wegens het periodiek af
treden van de heer A. de Lange.
Eventuele tegen-kandidaten dienen te
komen uit de gereformeerde kerk.
Na de koffiemaaltyd om ongeveer
1 uur volgt om half drie de middag
vergadering, die voor iedereen toe
gankelijk is. Prof. dir. L. Onvlee van
Amsterdam zal spreken over „Wat
wy ikunnen en wat wy niet kunnen".
lag, die samen roet zusterorga-
C.P.M.B. wordt georganiseerd,
Bestuur Zeeuwse C.J.B.T.B.
in vergadering bijeen
Het bestuur van die Zeeuwse C.J.
B.T.B. kwam bijeen om zich te be
raden op haar werkzaamheden in 't
komende werikseizoen. Hoewel de
waarnemend voorzitter, de heer G.
Roole uit Souburg, opmerkte, dat het
eigenlijke werk in de afdelingen ligt,
was men eenparig van gedachte, dat
ook de Provinciale Bond wat moet
doen. Besloten werd dan ook in ja
nuari kaderdagem te organiseren, dit
maal te Goes, waar behandeld zullen
worden de onderwerpen verantwoor
de landbouwmechanisatie, bezitsvor
ming, en het overfe evoJkings vraag
stuk. Onderwerpen dus, waarmee de
landlbouwjoingeren direct of indirect
zullen worden geconfronteerd.
Het is ook nu weer de bedoeling die
laatste zaterdag van jamurai de pro
vinciale bondsdag te houden. Noord-
Beveland valt de eer te beurt de
bondsda<
nisatie
te ontvangen.
Door het vertrek van drs. J. J.
Knitotoe uit die provincie is de verkie
zing van een nieuwe voorzitter no
dig. Uit een zestal door verschillende
afdelingen genoemde namen, werd na
twee stemmingen de volgende voor
dracht opgemaakt: 1 P. S. Marinus-
sen te Goes; 2 A. de Feijiter te Axel.
De afdelingen worden nu in de gele
genheid gesteld uit dit tweetal him
:euze te doen.
Een der bestuursleden werd aan-
ewezen tyldelyk zitting te nemen in
e onlangs opgerichte prov. jeugd-
Universitair examen
Aan de gemeentelijke Universiteit
te Amsterdam slaagde dinsdag voor
het kandidaatsexamen Rechten, mej.
C. Y. van Melle te Goes.
Haring in Breskens
De haringvissers in Breskens brach
ten dinsdag voor het eerst in het nieu
we seizoen een behoorlijke vangst
mee naar huis. Twaalf schepen
voerden in totaal ongeveer 55.000 kg
haring aan. De prijzen variëren van
30 tot 33 èent per kg.
De ln Den Haag gehouden algeme
ne vergadering van aandeelhouders
der Nederlandsch Indische Suiker
Unie werd geschorst, opdat het be
stuur zich kon beraden over een mo
tie, waarin werd vastgesteld de stem
ming over de jaarstukken en daar
mede de decharge van het bestuur
uit te stellen tot de spoedig te hou
den buitengewone vergadering van
aandeelhouders, zodat het bestuur de
gelegenheid zou hebben nadere toe
lichting te geven op de ter vergade
ring gestelde vragen. Deze vragen
betreffen bezwaren over te weinig
contact tussen aandeelhouders en be
stuur en in verband daarmede het
verlangen, te komen tot eventueel
een commissie van bijstand of een
Sint-Nicolaasveemarkt
te Goes
Dinsdag 4 öecemibetr a.s. wordt er
Advertentie)
FEUILLETON
DOOR LOUIS ARTHUR CUNNINGHAM
Zonder ijdel te zijn, was Hildreth
zich ervan bewust, dat zowel haar fi
guur als haar bewegingen en geba
ren, de wijze waarop ze zich kleedde,
etcetera een zeer aantrekkelyke in
druk maakten. Haar hele optreden
had iets flinks en voortvarends en
haar levendige blik zei als het ware:
„Daarginds om de volgende bocht
van de weg, aan de andere kant van
die heuvel, wacht my een zo wonder-
lyke belevenis als me nog nooit is
overkomen".
Toen ze naar beneden gingen, nam
ze Paul aan de hand. In de grote eet
zaal keek ze rond naar Alan Guy,
maar hy was er niet. Dat speet haar
nogal, want ze had de ondeugende
wens gekoesterd, dat ze hem zou kun
nen toelachen en dan me te an de ver-
wytende bilk in John Granger's don
kere ogen te zien!
Ze aten dikke osselappen met toe
behoren, die hh zonder naar te raad
plegen besteld nad. „Ik heb maar aan
genomen dat ieder die van de over
kant komt hiervan houdt", zei hy.
„Ze beweren, dat het prima rundvlees
is en misschien spreken ze wel de
waarheid".
Het maal met ys en koffie toe, was
inderdaad voortreffelijk. De beide
Grangers deden het alle eer aan en
verwachtten van haar biykbaar het
zelfde, maar ze was te opgewonden
om veel te eten. By de koffie bood
John een sigaret aan. Ze stak die op,
terwyl hun blikken elkaar in 't licht
van de aansteker even kruisten. Maar
de zijne was totaal zonder uitdruk
king.
In de koffiekamer werd John ge
waarschuwd, dat de bagage was op
geladen. Hildreth wachtte met Paul
terwijl hij de rekening betaalde.
„Ben je biy, dat je weer naar huis
gaat, Paul?" vroeg ze. „Houd je van
verre reizen?"
Terwyl de jongen even over die
vraag nadacht, kwam juist Alan Guy
door het café aanlopen. Hij zag haar
en wuifde haar toe.
„Ik moet me haasten om het vlieg
tuig te pakken, mevrouw Granger.
Nogmaals goede reis. Ik ben heel blij,
dat ik U ontmoet heb, maar de ken
nismaking was helaas slechts kort".
Biykbaar in opgewektë stemming
boog hij zich over haar hand en kus
te die vluchtig. „Ik had dat al eerder
willen doen, maar durfde het nooit",
zei hij snel. „Goedendag!"
Meteén was hij verdwenen. Hildreth
had hem blozend nagestaard, maar
keek eensklaps verschrikt naar de
ver boven haar uitstekende forse
schouders. Toch lag er iets uitda
gends in haar ogen toen ze die van de
Grote John ontmoette.
„Ik neem aan, dat het een gewoon
te is", zei hy op gedempte toon,
„maar je moet die afwennen. Je dient
je in acht te nemen, begrijp je." Zyn
blik dwaalde even af naar de kleine
Paul, die nog altyd Alan Guy's rich
ting uitzag. ,,Ik neb je in myn brief
gezegd, wat ik zou doen, als
„Is U soms myn voogd?" vroeg ze
op everi zachte, maar met minder ge-
vaarlyke toon.
„Hoor eensbegon hij, maar
haalde toen de schouders op. „Neen,
niet hier en niet nu", ging hy voort.
„Het is tijd dat we vertrekken. Ben
je helemaal klaar?"
„Helemaal klaar", antwoordde Hil
dreth.
„Mooi", zei Paul. „Waarom kuste
die man U daareven, mama?"
„Omdat hij een verre reis ging ma
ken, Paul. Hy wilde me goedendag
zeggen."
„O, ia."
Er lag een harde trek om John's
mond en blijkbaar was hy in gedach
ten verdiept. Hildreth wist niet of ze
bly of ontstemd moest zyn. Ongetwij
feld meende hij, dat zy en die voort
varende kolonel aan boord met elk
aar hadden geflirt. Nu ia, hij mocht
geloven, wat hij wilde. In elk geval
paste het bij de rol, die zy als Iris
BEZWAREN VAN AANDEELHOUDERS
ir ,.1* commissaris, die aandeelhouders zal
Het bestuur verklaarde, dat het
akkoord ging met het uitstel van de
uitspraak der vergadering over de
jaarstukken tot de buitengewone ver
gadering van aandeelhouders. Als ge
volg van deze mededeling behoefde
de motie niet in stemming te worden
gebracht.
Zoals ook uit de motie blijkt, is 't
voornaamste bezwaar van aandeel
houders tegen de tegenwoordige gang
van zaken bij de maatschappij, dat er
te weinig contact is van aandeelhou
ders met het bestuur.
De heer De Rooy wenste nog even
in t,e gaan op het afgestoten belang
in de Eerste Zeeuwse Vlasspinnery
te Axel, voorheen Mariakerke N.V.
Hy achtte het verlies van l'/z miljoen
gulden daartoe groot genoeg. Z. i.
is «luidelyk gebleken, dat vorige op
positie gerechtvaardigd was. Spreker
wees o.a. op de tegenstrijdigheid
van de factoren, die in het jaarver
slag worden genoemd (liet tekort
aan arbeidskrachten en de bescher
mende maatregelen in het buiten
land) als motieven voor de afsto
ting. Het bezwaar van de heer De
Roóy was met name, dat het be
stuur, .ulat geen ervaring als indus
trieel had, zich desondanks ais in
dustrieel is gaan gedragen en is in
gegaan op industrialisatie op een on
bekend terrein.
De heer De Rooy vroeg zich ver
der af, wat de bestaansreden van de
N.I.S.U. nog is. nu de dochtermaat
schappijen op dood spoor zyn geko
men. Het bruto-renaement raamde
spreker by een reëel werkzaam ver
mogen van 13 miljoen op 3 procent.
In het gaan beheren van deze 13 mil
joen voor de aandeelhouders kon de
heer De Rooy deze bestaansreden
niet zien. De aandeelhouders hopen
op een veel grotere terugbetaling dan
de 20 procent, welke de voorzitter by
de opening der vergadering in uit
zicht stelde. De voorzitter merkte
op, dat de heer De Rooy wel zou in
zien, dat het bestuur niet op zijn
opmerking ten aanzien van de be
staansreden der N.I.S.U. was voorbe
reid, en dus wel zou willen toestaan,
dat hy het antwoord op deze vraag
schuldig bleef.
De heer Sternfelcl, sprekend namens
de vereniging effectenbescherming,
had begrip voor de positie van het
bestuur, dat getroffen door de ge
beurtenissen in Indonesië, daarom
heeft getracht de activiteit naar Ne
derland te verplaatsen. Toch is er
iets mis gegaan, niet in de eerste
plaats door het verlies, dat werd ge
leden. Belangrijker is, dat niets werd
voorkomen. Sprrker vroeg zich af, of
het bestuur zich wel had gewapend
tegen het gevaar van dergelijke te
leurstellingen en zich door deskundi
gen had omringd.
op de Beestenmarkt en Vlasmarltit te
Goes een St. Ndcolaasvetveenwkt,
met de daaraan, vertoornden keuringen
gehouden. Het vee van de handelaren
en van de veehouders zal in afzon
derlijke klassen worden gekeurd, ter
wijl daartoij bovendien nog een schei
ding zal worden gemaakt tussen
roodbont en zwartbont vee. Behalve
rundvee zullen ook vette varkens en
schapen aangevoerd kunnen worden.
Directrice benoemd
Mejuffrouw C. Hartog, ambtenares
bij de inspectie van het Nyverheids-
onderwijs te Leiden, is met ingang
van 1 november a.s. benoemd tot di
rectrice van de Landbouwhuishoud-
school te Tholen, behoudens goedkeu
ring.
Gwynn speelde. Indien ze werkelyk
Iris was geweest, zou John het wel
by het rechte eind hebben gehad.
Hildreth was bly dat ze in de auto
zat, gemakkelyk leunend tegen de
warmbruine rugleuning en mét Paul
dicht naast haar. Weldra hadden ze
de stad achter zich en ontrolde het
brede lint van de weg zich onder de
voortsuizende wielen. Het was augus
tus en de hoog opgaande esdoorns,
d'de bochtige weg omzoomden,
prykten nog in hun volle zomertooi.
Door dorpen met vreemd klinkende
Indiaanse namen en steden, die in
hun naam herinneringen aan Frank
rijk, Engeland of Schotland bewaar
den, langs een schilderachtig meer en
over een wat slaperige rivier ver
volgden ze hun tocht. De Grote John
richtte zelden het woord tot Hildreth,
maar des te meer tot Paul, die zich
blijkbaar uitstekend vermaakte, nu
eens vol belangstelling voor zyn reis
gezellen, dan weer levend in een ei
gen wereld, bevolkt met feeën, reu
zen en woudlopers. Soms zong hij
met zijn aardige hoge stem een men
gelmoes van oude Franse liedjes, als
byvoorbeeld „Mère Michel", „Mal-
brouck s'en v t'en guerre" of „Bon
Roi Dagobert".
Hildreth hoorde hem graag zingen
en dit streelde zyn jongensachtige
ydelheid, zodat hy geleidelyk steeds
meer uit zyn repertoire putte. Het
waren merendeels vrolyke liedjes,
maar sommige, in de taal van de
Micmac-Indianen, klonken somber en
spookachtig. (Wordt vervolgd)
