H. Schmidt werd tot levenslange
gevangenisstraf veroordeeld
Rechter velde vonnis tegen beter weten in
KLANKBORD j
BIJNA ALLE GEWASSEN: LAGERE
OPBRENGST PER HA DAN IN 1955
DINSDAG 16 OKTOBER 1956
PROVINCIALS XSBÜW8B COURANT
3
MENIGTE KRIJSTE OM DOODSTRAF
Veroordeelde tekende glimlachend
hoger beroep tegen vonnis aan
De 54-jarige Nederlander Henricus Schmidt is maandag schuldig
bevonden aan subversieve acties en door het landgerecht in Djakarta
tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld.
Schmidt glimlachte, toen hij zijn handtekening zette onder het ver
zoekschrift tot hoger beroep.
De speciale politiebewaking had voorzorgsmaatregelen genomen,
die alle vorige overtroffen. Het verkeer voor het gerechtsgebouw was
omgeleid, het publiek in de rechtszaal werd gefouilleerd en gewapende
politie hield de wacht voor het gebouw en in de rechtszaal. In de zaal
zelf werden zelfs de rechercheurs in burger op wapens gefouilleerd.
Een politiemacht stond klaar om bij eventuele incidenten onmiddellijk
te kunnen ingrepen.
Tijdens de zitting schreeuwde de menigte buiten het gebouw nu en
dan „dood aan Schmidt". Toen Schmidt in een politicauto, begeleid
door de politie, het gebouw verliet, zwollen de kreten aan tot een ge
loei.
Djakarta, de heer Hagenaar. In zijn
gezelschap was het hoofd, van de af
deling politieke zaken van de Neder
landse vertegenwoordiging in Dja
karta, de heer H. Menke.
Ook *mr. Bonn vari de Nederlandse
vertegenwoordiging was in de rechts
zaal aanwezig. Onmiddellijk nadat de
Vertegenwoordigers van de diplo
matieke vertegenwoordigingen ,van
Nederland, Engeland, Frankrijk, Au
stralië, Italië, Canada en West-Duits-
land woonden de zitting bij.
De Amerikaanse vertegenwoordiger
mocht de rechtszaal niet binnen, om
dat hij niet de speciale pas kon to
nen, die door het hoofdparket waren
uitgereikt.
Bij het voorlezen van de uitspraak
zeide rechter Rochjani, dat hij
Schmidt schuldig had bevonden aan
steun aan de vijand in oorlogstijd. Er
was het begin van applaus in de
rechtszaal, toen hij het woord „le
venslang" uitsprak.
Schmidt scheen ongeschokt. Toen
dc rechter hem in het Nederlands
mededeelde, dat hij hoger beroep te
gen het vonnis kon aantekenen, zeide
hij dit te zullen doen.
Eis was IS jaar
Op 20 augustus eiste de openba
re aanklager 15 jaar gevangenis
straf tegen Schmidt. Op 10 sep
tember vroeg de verdedigster,
mevrouw Bouman, die inmiddels
(zondagavond) in Nederland aan
gekomen is,vrijspraak. Zij was
sedert 22 september in Europa, na
dat zij na het pleidooi te Djakar
ta door een opgewonden menigte
was gemolesteerd.
Op 9 september 1954 begon het
proces tegen beklaagde, die toen
51 jaar was. Hij was op 18 decem
ber 1953 gearresteerd.
"Van ''de' '30 getuigen, die de politie
na zijn arrestatie verhoorde, zijn de
„kroongetuigen" dezelfde als in de
zaak tegen wijlen de heer Jung-
sahlager, namelijk Tomasoa, Manoch
en Harris Bin Soehaemi.
Rechter Rochjani gaf toe, dat de
wijze van confrontering van be
klaagde met de getuigen niet altijd
eorrect was geweest.
Onder de diplomatieke vertegen
woordigers bevond zich de Neder
landse tijdelijke zaakgelastigde in
zitting was geëindigd, ging deze naar
Schmidt toe en sprak enige minuten
met hem.
Nieuwe verdediger
Een woordvoerder van de Neder
landse vertegenwoordiging in Djakar
ta verklaarde, dat onder het Indone
sische recht het aantekenen van ho
ger beroep zeer veel gelijkt op de
procedure in andere landen. Hij zei,
dat thans drie rechters de zaak op
nieuw in behandeling zullen nemen
op basis van het bewijsmateriaal en
daarna één zitting zullen houden
achter gesloten deuren om tot een be
slissing te komen. De verdediger of
verdediging van beklaagde is gerech
tigd een memorandum van appèl in
te dienen bij het hogere gerecht.
Hij kondigde aan, dat de Neder
landse vertegenwoordiging „stappen
neemt" inzake een nieuwe verdedi
ger in de plaats van mevrouw Bou
man. De woordvoerder zei: „Wij zijn
ervan overtuigd, dat Schmidt niet
schuldig is".
De Nederlandse diplomatieke ver
tegenwoordiging in Indonesië is
„diep geschokt" door het vonnis, dat
rechter Rochjani maandag tegen
Schmidt heeft gewezen, aldus seint
de A.N.P.-correspondent te Djakarta.
In officiële kringen in Den Haag
heeft men met zorg en verbazing
kennis genomen van het verschil tus
sen de eis en de uitspraak ïn 't pro-
ces-Schmidt.
VOORLOPIGE OOGST RAMING
Zaai-uien echter 28meer
Het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek heeft de uitkomsten bekend
gemaakt van de voorlopige oogstra-
ming van de akkerbouwgassen, wel
ke gehouden is van 24 tot 29 septem
ber jl. De gegevens hebben uitslui
tend betrekking op de geoogste hoe
veelheden en niet op de kwaliteit der
geoogste produkten.
Uit de gegevens blijkt dat met uit
zondering van de zaai-uien vrijwel al
le gewassen een geringere opbrengst
per ha hebben opgeleverd dan in '55.
De peulvruchten hebben het meest
door de ongunstige weersomstandig
heden geleden, verwacht wordt- een
totale graanproduktie van 1.676.000
ton tegen 1.756.000 ton in 1955 een
achteruitgang derhalve met rond
79.000 ton of ca 5%.
De totale opbrengst van de tarwe
ad 312.400 ton is 11% lager dan in
1955. De produktie van haver is met
16% achteruitgegaan en bedraagt
thans rond 486.300 ton.
De totaile opbrengst van gerst is
5% en van rogge en mengsels van
granen 7% groter dan verleden jaar.
Deze stijging is niet ontstaan door
een hogere opbrengst per ha, doch is
uitsluitend het gevolg van een uit
breiding van de geoogste oppervlakte
dezer gewassen.
In totaal -werd van groene erwten
geoogst rond 61.800 ton tegen 109.000
ton in 1955 (-43%)ook per ha bleef
de opbrengst verre ten achter bij die
in 1955 (-41%).
De produktie van schokkers, kapu
cijners en grauwe erwten bleef even
eens verre ten achter bij het vorige
jaar (resp. -33 en -31
Tengevolge van een aanzienlijke
uitbreiding van de oppervlakte kool
zaad, blauwniaanzaaa, karwijzaad en
kanariezaad is de totale opbrengst,
ondanks de geringere opbrengst per
ha, groter dan verleden jaar.
Zo steeg de totale produktie van
koolzaad met 34%, blauwmaanzaad
met 39%, karwijzaad met 8%, en ka
nariezaad met 150%.
De opbrengst per ha van de con
sumptie- en voederaardappelen is
7% lager dan in 1955. Tengevolge
van de inkrimping van het areaal
is de daling van de totale produk
tie nog groter, nl. 11%, de op
brengst bedraagt thans 2.551.700
ton. De totale pgoduktie van de
kleiaardappeten bedraagt, exclu
sief uitval. 1.134.000 ton, tegen
1.276.000'ton in 1955 (-11%), die
van de zand- en veenaardappelen
856.500 ton tegen verleden jaar
1.065.000 ton (-20%).
De produktie van de fabrieksaard
appelen beloopt thans rond 795.000
ton, hetgeen 24% lager is dan in
1955.
Bij de zaai-uien blijkt de opbrengst
per ha 28% hoger te zijn dan ver
leden jaar. De totale opbrengst
wordt geraamd op 155.600 ton te
gen 98.900 ton in 1955 (4- 57%-).
Staking in Indonesië
Ongeveer 15.000 werknemers van
de B.P.M. in Indonesië hebben maan
dag het werk neergelegd als protest
tegen een besluit der regering inzake
vakanties.
Er zijn geen incidenten voorgeval
len. al was de situatie volgens een
woordvoerder der B.P.M. „ernstig",
vooral op Sumatra. Men verwacht, dat
de staking wel tot donderdag zal du
ren. De B.P.M. beschouwt de staking
als „illegaal".
Bij ConstaaUna (Spanje) is zondag
een Spaans militair vliegtuig neerge
stort. De zeven inzittenden zijn omgeko-
Ook na het vertrek van Jcapi-
teiu Gelderman als leider van n
f§ hét Leger des Heils-clubhuis
„De Lichtboei" in Zierikzee, f§
blijft het gebouw in de Post- p
H straat het centrum van de
s jeugd. Filmmiddagen, cursus-
p sen en binnensporten blijken
nog steeds de jongelui te be-
koren. Op zijn Zeeuwse reis
jj; bracht de territoriaal com- M
H mandant Thykjaer een be- M
soek aan dit jeugdhonk, waar
luitenant Van der Hoek hem
op de vele activiteiten wees.
Eén van deze activiteiten is 'f M
gelegenheid geven aan jonge- M
lui van buiten, die in Zierik-
p zee op. school gaan, om hun
twaalfuurtje in ,I)e Licht- p
boeite gebruiken. Na het
p eten volgt dan het schaakbord
of de pingpong-tafel.
I FOTO P.Z.C.) m
iliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Indonesische woordvoerders
van functie ontheven
De chef-staf van de Indonesische
landstrijdkrachten, generaal Nasoe-
tion, heeft maandag de woordvoerder
van het leger, overste Pirngadie, en
het hoofd van de inlichtingendienst
van het leger, overste Hassan, van
hun functie ontheven.
Zij hadden de instelling bekendge
maakt van een commissie van onder
zoek om legerofficieren te ondervra
gen. die beschuldigd worden van „on
regelmatigheden en politieke hande
lingen", die door overste Pirngadie
waren uitgelegd als pogingen om de
Indonesische regering te wijzigen of
omver te werpen. De mededeling over
deze. commissie werd „niet nodig ge
oordeeld".
Hogere onkostenvergoe
dingen woningwetwoningen
gewenst
De Nationale Woningraad is reeds
sedert lang in onderhandeling met het
ministerie van volkshuisvesting en
bouwnijverheid om te trachten de on
derhoudskosten-vergoeding voor wo
ningwetwoningen te verhogen.
Tot nu toe is nog niet het gewenste
resultaat bereilet. De Nationale
Woningraad heeft thans besloten te
zamen "met leden uit de landelijk aan
gesloten provinciale federatie een
commissie te vormen, welke het on
derhoudskostenprobleem deskundig
zal bestuderen. Herhaaldelijk wordt
door dc woningbouwverenigingen in
den lande de klacht geuit, dat de door
de minister toegestane onderhouds-
normen veel te laag zijn.
Geen sluiting van gewone
zitting Staten-Generaal
Het ligt niet in de bedoeling der
regering om bij gelegenheid van de
a.s. uitbreiding van het aantal leden
der Eerste en der Tweede Kamer
over te gaan tot sluiting van de ge
wone op 18 september j.l. geopende
zitting der Staten-Generaal en tot
opening van een nieuwe zitting.
Een dergelijke sluiting met daar
opvolgende liernieuwe opening wordt
niet door enig grondwettelijk voor
schrift vereist, terwijl daartegen bo
vendien bezwaren van praktische
aard bestaan. De uitbreiding van het
ledental der beide Kamers zal der
halve geschieden tijdens de gewone
zitting 1956—1957.
Wrakstukken van vermist
vliegtuig aangetroffen
Een Britse tankboot heeft ongeveer
250 mijl ten zuid-westen van kaap
Lands End wrakstukken aangetrof
fen van het Amerikaanse „Liftmas-
ter"-transportvliegtuig, dat sinds
woensdag j.l., met 59 man aan boord,
wordt vermist.
De tankboot „Navicellea" heeft wie
len opgepikt van het landingsgestel
van de vermiste „Liftmaster".
Tachtig tot negentig vliegtuigen,
alsmede een vloot van schepen, nemen
de laatste dagen aan de opsporings-
werkzaamheden deel. De hoop nog
overlevenden aan te treffen blijft le
vend. omdat men verscheidene malen
zwakke noodsignalen heeft kunnen
opvangen.
Maand gevangenisstraf
voor een Ambonees
De politierechter te Alkmaar heeft
gisteren de Ambonees J. L„ die op 30
augustus in het afzonderingskamp te
Oude Zeug in de Wieringermeer
waar hij wegens zijn extremistische
gezindheid was ondergebracht een
opperwachtmeester van de Rijkspoli
tie het woord „smeerlap" had toege
voegd. veroordeeld tot een maand ge
vangenisstraf. De politierechter acht
te geen termen aanwezig tot onmid
dellijke gevangenneming. De vorige
week had de officier van justitie jhr.
mr. A. Reigersma vier maanden ge
vangenisstraf met bevel tot onmid
dellijke gevangenneming tegen L. ge-
eist.
Het verkiezingshoofdkwartier van
de Republikeinse vice-president der
Verenigde Staten Nixon, heeft strikt
verboden, dat bij propaganda-toehten
der republikeinen cadillacs worden
gebruikt. De republikeinen willen
geen voedsel geven aan de democra
ten, die beweren dat de G.O.P. een
partij van rijkaards is.
Het Wereldgebeuren
Noorderling
De noorderling Dag Hammar-
skjöld heeft tegenwoordig voor
al met midden-oosterse proble
men te maken. Vroeger is dat heel
anders geweest: drie jaar lang do
ceerde hij als assistent-hoogleraar
economie aan studenten in de hoofd
stad van zgn land, Stockholm. Zijn
wetenschappelijke aanpak van de
problemen kon hij daarna in praktijk
brengen als secretaris-generaal van
het departement van financiën, welke
baan hij koppelde aan het president
schap van de staatsbank. Toen hij die
functie tien jaar had bekleed, in "46,
belandde hij langs financiële wegen
voor het eerst op het terrein, waar hij
nu zulk bijzonder belangrijk werk
doet: dat van de internationale poli
tiek. In 1946 werd hij namelijk finan
cieel adviseur van het departement
van buitenlandse zaken. Dat men
hem daar niet alleen de financiële
1 aspecten van de diverse vraagstuk-
j ken wilde toevertrouwen, maar hem
I een stem vilde geven in het kapittel
van het algemene beleid, bleek in '50
toen hij ónderstaatssecretaris van
buitenlandse zaken werd. Dat hij zich
nu telkens met het midden-oosten
moet inlaten, is een gevolg van het
feit, dat hij vier jaar geleden, als op
volger van Trygve Lie, werd benoemd
tot secretaris-generaal van de Ver
enigde Naties.
Het is in deze functie, dat Ham-
marskjöld dezer dagen telkens
onderonsjes heeft gehad met de
heren Pineau, Selwyn Lloyd en Fawzi
ministers van buitenlandse zaken van
resp. Frankrijk, Engeland en Egypte.
Onderwerp van gesprek was de Suez-
kwestie; afgesproken werd, dat men
niets aan dé buitenwereld zou ver
klappen voordat men tot een of ander
resultaat was gekomen. Uit het feit,
dat er steeds maar weer opnieuw ver
gaderd moest worden, werd het wel
duidelijk dat het niet meeviel om de
heren, die gewikkeld waren in een
geschil dat haast een oorlog: veroor
zaakt had, te brengen tot iets dat
een beetje op een vergelijk geleek.
Tenslotte is het dan toch zover geko
men: zes principes werden vastge
steld, die het uitgangspunt zullen vor
men van verder overleg.
Betwijfeld moet worden, of alle
partijen door dit resultaat hele
maal bevredigd zijn. De „Lon-
dense voorstellen" om het kanaal te
internationaliseren zijn in dit overleg
niet tot basis voor onderhandelingen
gekozen, en de resolutie, waarmee het
westen zich aanvankelijk tot de Vei
ligheidsraad had gewend betrof juist
die internationalisatie en de erken
ning van de S.C.U.A., of, qra een
groot Nederlands woord te gebrui
ken, de Suezkanaalgebruikersvereni-
ging. Nu stond het eigenlijk bij voor
baat al vast, dat die resolutie niet
door de Veiligheidsraad zou wordén
aangenomen. De Russische minister
Sjepilow had immers de zijde geko
zen van Egypte en zich tegen die re
solutie uitgesproken. Men wist dat
hij met een veto op de proppen zou
komen, al was het alleen maar om
wat populariteit te winnen bij de Ara
bieren.
Wanneer een Suezzitting van de
Veiligheidsraad geëindigd zou
zijn met een Russisch veto. en
niets meer, dan zou dat het aanzien
van de Vemigde Naties opnieuw een
klap gegeven hebben; een keer te
meer zouden de sceptici gelijk gekre
gen hebben die zeggen dat dit vredes-
instrument tot machteloosheid is ge
doemd. Hammerskjöld heeft dat tot
alle prijs villen voorkomen en daarin
is hij geslaagd. Hij heeft geen oplos
sing gegeven, maar wel de kans op
een of andere regeling open gelaten.
De Veiligheidsraad heeft zich immers
met algemene stemmen gesteld ach
ter het voorstel, om besprekingen
voort te zetten, en achter zijn „prin
cipes". Eén van die principes luidt,
dat de exploitatie van het kanaal los
moet staan van de politiek van welk
land ook. Dat Fawzi daaronder zijn
handtekening heeft gezet, is een be
wijs voor Hammerskjölds diplomatie
ke bedrevenheid.
HENRICUS SCHMIDT
levenslang
GEEN SUGGESTIE. Om en nabij
de 100 verontwaardigde treinpassa-
giers bestormden een politiebureau te
Milaan om melding te maken van een
onhoudbare jeuk, die hen tijdens de
reis van Verona had geplaagd. Een
reizigster was begonnen haar been
te krabben, omdat dit zo verschrik
kelijk jeukte. Kort daarop' hadden
alle passagiers er last van en het was
beslist geen suggestie. De politic
stelde vast. dat ae chemicaliën die
voor het schoonmaken van het trein-
interieur worden gebruikt, 't vreem
de verschijnsel veroorzaakten. De
gassen hadden een irriterend effect
op de huid.
EXIT TRADITIE. Eén oude Ierse
gewoonte zal worden afgeschaft:
boosaardige grafschriften als een
laatste wraakneming van de over
ledene zullen niet meer worden toe
gelaten. Het was tot nu toe in Ier
land niet ongewoon, een grafschrift
te lezen in deze zin: „Ik zou hier
thans niet liggen, als ik mijn vrouw
niet getrouwd had".
MENING VAN MEVROUW M1EKE BOUMAN
(Van onze ^speciale verslaggever)
Enige uren voordat landrechter
Rochjani onze landgenoot Schmidt
schuldig verklaarde aan „subver
sieve acties" en hem tot levens
lange gevangenisstraf veroordeel
de, is zijn dappere verdedigster
Mieke Bouman in ons land terug
gekeerd.
Weinige uren na het bekend
worden van het vernietigend von
nis heeft ze scherp en bevrijdend
haar mening erover gezegd: „De
rechter heeft tegen alle beter we
ten in dit vonnis gewezen. Hij durf
de en kon eenvoudig niet 'anderS.
Tegen alle beter weten in ook van
de procureur-generaal, van de
djabsa en vele vooraanstaande In
donesische autoriteiten. Hij kon
eenvoudig niet anders, omdat po
pulariteit bij de massa op dit ogen
blik een zeer kostbaar en begeerd
goed is".
Dit oordeel heeft mevrouw Bou
man maandagmiddag uitgespro
ken op een persconferentie in Den
Haag, die- door een groot aantal
binnenlandse en buitenlandse jour
nalisten werd bijgewoond en twee
uur duurde.
Er zal een beroep op Verenigde
Naties worden gedaan
„Voor mijn cliënt Schmidt is dus
de slag gevallen'", aldus mevrouw
Bouman. „En daarmee zijn dan ge
lukkig de beperkingen verdwenen,
om openlijk te spreken.
In tegenstelling met vele anderen
ben ik van mening, dat er voor een
beter verloop van deze affaire geen
kruid was gewassen. Ik heb door te
zwijgen alle schijn willen vermijden,
dat mijn woorden verkeerd uitge
legd hadden kunnen worden. De re
visie van het vonnis, waarom ge
vraagd is, laat ik dan even buiten
beschouwing. Het is in Iijdonesië niet
ongewoon, dat het hoger beroep een
jaar of langer op zich laat wachten.
In deze ingewikkelde zaak kan bet
nog wel langer duren. Bovendien zal
de propaganda intussen verder ra
zen, zonder dat er iets tegenover zal
worden gesteld.
Op een koersverandering ten
gunste van de gevangen Neder
landers in Indonesië, durf ik niet
te hopen. Ik zou haast zeggen in
tegendeel. Bovendien acht ik mijn
taak als verdedigster afgelopen.
Ik beschouw mezelf nog slechts
als een vriend van Schmidt, en
min of meer deskundige in de pe
rikelen waarin hij verzeild is ge
raakt.
Zeventig keer heb ik Schmidt in
de gevangenis bezocht en lange ge
sprekken met hem gevoerd. Ik was
de enige, die hem onder vier ogen
mocht spreken. Zelfs het bezoek van
de consulaire ambtenaren stond al
tijd onder poli tie toezicht.
Van het hoger beroep verwacht ik
niet veel. tenzij de Indonesische re
gering tot beter inzicht zou komen.
De allesoverheersende vraag is
natuurlijk: „Is Schmidt en was
Jungschlager nu werkeüjk on
schuldig?" Ik kan hier met volle
overtuiging ja op zeggen. Dat is
niet een smoesje van zijn verde
digster, maar een zeker weten. Ie
dereen, die maar even nadenkt
over de tenlastelegging, moet tot
dc conclusie komen, dat deze men
sen onmogelijk gedaan kunnen
hebben, waarvan ze beschuldigd
worden.
Slechts de weinig nadenkende me
nigte kan er aan geloven. Stelselma
tig is haar daartoe wantrouwen te
gen de blanda's en speciaal tegen de
Nederlanders bijgebracht. Dat wan
trouwen heeft men nodig zowel voor
binnenlands gebruik als voor moti
vering tegenover het buitenland van
een ingrijpen in de Nederlandse be
langen in Indonesië! Daartoe heeft
men volkomen willekeurig schuldigen
gemaakt.
Maar hebben Schmidt en Jung
schlager dan op een of andere ma
nier niet „scheef" gelegen? Schmidt
zeker niet. Hij is een teruggetrokken
mens, die veel meer vrienden onder
de Indonesiërs telde dan onder de
Nederlanders. Onder de paar dui
zend, die hem ondergeschikt geweest
zijn, is er niet één tevoorschijn ge
komen, die tegen hem wilde getui
gen.
Had ik dit vonnis verwacht?
Ja en nee. Minder dan de geëiste
vijftien jaar had ik nauwelijks ver
wacht; hoewel het niet uitgesloten
was geweest, dat men er onder be
paalde omstandigheden twaalf jaar
van had gemaakt. Anderzijds had ik
het levenslang en zelfs de doodstraf
niet uitgesloten geacht. De domme
menigte maakt immers de dienst uit
ei het was gebruik geworden, dat er
gesproken werd over „de beul
Schmidt".
Zo heeft de rechter dus tegen alle
beter weten in vonnis gewezen. Het
bestaat niet, dat hij het spel niet
doorzien zou hebben. Daar is hij te
veel man van ervaring en ontwikke
ling voor en vaak veel te scherpzin
nig. Hij durfde en kon echter niet
anders dan levenslang vonnissen, om
dat populariteit bij de massa in In
donesië thans een zeer kostbaar en
begeerd goed is, dat helaas vaak
moet dienen om andere kwaliteiten
voor belangrijke functies te vervan
gen.
Had de huidige gang van zaken
voorkomen kunnen worden? Mijns
inziens in het beginstadium wel, 'al
dus mevrouw Bouman. Wanneer er
maar anders van Nederlandse zijde
zou zijn opgetreden. Later baatte
dit echter niet meer.
Het enige wat op dit ogenblik nog
gedaan kan worden is, de Indonesiërs i
DAG IIAMMARSKJÖLD
V eiligheidsraad redden
bij te brpngen dat ze op de verkeer
de weg zijn. Daar is men zeer gevoe
lig voor, omdat men ondanks alles
bezorgd is voor zijn goede naam in
de wereld. Alleen door een interna
tionale actie kan hun heel misschien
de overtuiging worden gegeven, dat
koppig volhouden gevaarlijk is.
Bij de Verenigde Naties hebben
we maar weinig kans succes te
boeken. Hoe klein die kans echter
moge zijn, we mogen niet nalaten
iets in die richting te ondernemen.
Daar zal dus aan gewerkt worden.
Wellicht zijn er echter nog meer
wegen, die bewandeld kunnen wor
den. De mogelijkheden daartoe zul
len ernstig worden bekeken", aldus
mevrouw Bouman.
