KAPPIE en de PNEUMASAURUS
BOLS
TERNEÜZENAAR WAADDE DOOR
HET WATER NAAR ZIJN WERK
WALCHEREN
'Z&c/Cte\, tti toc/i
Mü Avontuur in de
Residentie
DONDERDAG 4 OKTOBER 1956
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
13
ZEEUWEN ALS EMIGRANTEN
Ook Australië kent
overstromingen
(Van onze correspondent
in Australië.)
Pharilda en Francisca de Mul
kregen het in de Australische tex
tielfabriek, waar zij werkten, met
haar mede-arbeidsters aan de stok,
omdat zij Nederlands tegen elkaar
spraken. „Je bent hier nu in
Australië nu moet je Engels spre
ken" kregen zij te horen. Maar
spreek eens Engels als je nog met
die taal tobt en Nederlands je veel
beter afgaat.
Dat was nu voor de hele familie
van E. de Mul, afkomstig' uit de Bree-
straat in Terneuzen, de grootste
moeilijkheid: de taal. De tijd in het
kamp was natuurlijk ook niet zo
prettig, maar dat is al geruime tijd
achter de rug. Met de taal gaat het
echter niet zo gauw.
Toch heeft de familie De Mul veel
vóór gelhad op anidere emigranten. Er
zijn geen kleine kinderen en boven
dien had men binnen een half jaar
een eigen woning, al is die dan ook
nog niet geheel compleet. Maar voor-
lopig is er ruimte genoeg.
De emigrantenloopbaan begon in
het kamp Bonegilla bij Melbourne.
„Het was daar nog zo slecht niet" al
dus mevrouw De MulCoole, maar
in het kannp-Soheyville pakte het
slechter uit. Wegens de betere werk-
mogelijkheden was men nl. in de rich
ting van Sydney getogen, waar
Scheyyille dichtbij ligt. De heer De
Mul liep hier „stad en lanid" af om
uit het kamp te komen. „Het eten
was er slecht en er waren voortdu
rend narigheden." Bovendien viel het
niet mee om aan het werk te komen.
Want rondom Scheyville komen nog
al eens overstromingen voor.
Het gevolg hiervan was, dat de
heer De Mul eens tot boven zijn
middel door het water moest war
den om op zijn werk te komen.
Zoiets doe je liever niet regelma
tig en daarom zocht hij snel een
andere werkgever.
In de stad Paramatta, op ongeveer
40 km afstand van Sydney, vond de
heer De Mul een baan en dicht in de
buurt ook een huis. Eigenlijk mag
het geen „huis" heten, want het ge
val was van plaatijzer opgetrokken,
maar het was ruim en gezellig. Het
stond op het land van een Italiaan,
die bezig was een stenen huis te bou
wen. Hij was al twee jaar bezig en
de helft was klaar. Lange tijd zei de
Italiaan niets, maar op zekere dag
kondigde hij aan, dat de familie De
Mul wel in het huis mocht trekken,
zodra dit gereed was. Dat is inmid
dels gebeurd.
Eigen koe
En nu heeft men het nieuwe huis
verbonden met het oude gedeelte, zo
dat er meer dan genoeg ruimte is
voor het hele g'ezin. Want behalve het
echtpaar zijn er nog drie dochters:
de 19-jarige Pharilda, de 17-jarige
Francisca en de 14-jarige Tonny, die
nog op school is. De twee oudsten
wei-ken op de textielfabriek. Zij vin
den het er prima, vooral nu de taal
moeilijkheden een beetje achter de
rug zijn.
De heer De Mul is timmerman.
Dat zijn veel emigranten, maar ook
hier zijn het niet allemaal timmerlie
den, die een duimstok dragen. Maar
De Mul is vakman en hij denlkt, dat
hij daarom verschillende ontslagen
heeft overleefd en nog steeds wordt
gehandhaafd. Hij werkt aan het on
derhoud en vernieuwing in een ze-
nuwziekemnrichting.
De moeilijkheden van de eerste ja
ren zijn nu overwonnen. De aardap
pelen staan in de grond, de sla is ge
poot en op het grote stuk grond bij
de woning groeit genoeg voor het hele
gezin. Men heeft zeifis een eigen koe,
wat ook helpt om het banksaldo te
vergroten.
Iedereen Is nu tevreden, maar toch
heeft mevrouw De Mul nog wel eens
heimwee. Voor klimaat en natuur
heeft zij echter veel waardering. Het
was op deze dag in het begin van het
voorjaar dan ook al heerlyk warm.
De heer F. de Mul uit Terneuzenzijn
vrouw en drie dochters hebben het in
Australië best naar hun zin nu de
taalmoeilijkheden grotendeels zijn
overwonnen. De kamptijd is al weer
geruime tijd voorbij en de Zeeuwen
wonen nu in een eigen huis. Een gro
te tuin levert de groente en een koe
zorgt voor kostelijke melk.
Middelburg
Contactavond Kinder-
Evangelisatiegenootschap
Hoe leiden wij de kinderen reeds
jong tot Christus? Het antwoord op
deze belangrijke vraag wordt gege
ven door het Internationaal Kinder-
Evangelisatiegenootschap in Neder
land, dat dn vele plaatsen in ons land
contactavonden belegt waarop voor
lichting gegeven wordt over een ef
fectieve training voor de evangelisa
tie van kinderen in toybelelubs, zon
dagsscholen, de openlucht, verenigin
gen, het gezin enz. Een dergelijke
avond werd maandagavond door dit
genootschap gehouden in 't C.J.M.V.-
getoouw te Middelburg.
Het doel van deze avond was te ko
men tot een eventuele oprichting van
een trainingscursus voor Mnderwer-
kers, onderwijzers, zondagsschooll'ei-
ders en jeugdleiders. Een vijfentwin
tigtal personen was bijeen gekomen
om te luisteren naar de heer H. van
Brummelen, de directeur van het ge
nootschap in Nederland, die op dui
delijke en instructieve wijze de me
thode van het onderwijs uiteenzette.
Verschillende belangstellenden gaven
zich reeds op om deze cursus te vol
gen. In een volgende bijeenkomst zal
een definitieve beslissing genomen
worden betreffende oprichting en
cursusdagen.
In 36 lessen van twee uur zal dan
een training in veertien onderwerpen
gegeven worden, onder meer over de
Bijbel en kiruder-evangelisatie, het
onderwijs, persoonlijke bijbelstudie,
de flanel-o-graphmethode, de vertel
techniek en het uitbeelden van tek
sten enz. Iieder.'.die deze cursus met
goed gevolg doorlopen heeft en een*
jaar praktisch werlk heeft gedaan
aan zondagsscholen, clubs enz. ont
vangt een diploma van het Interna
tionaal Kind er evangel isati egenoo t-
schap. Deze organisatie is in meer
dan zeventig landen werkzaam in sa
menwerking met alle orthodoxe,
kerk- en zendingsgenootschappen.
Vergadering Coöperatieve
veilingver. „Walcheren"
De coöperatieve veilingsver<__
„Walcheren" W.A. houdt dinsdap
oktober des middags om half twee
haar jaarlijkse algemene vergade
ring in de veilingzaal aan de Evert-
senstraat te Middelburg. De agenda
vermeldt onder meer de verslagen
van de raad van toezicht over het be
heer in 1955 en van de secretaris.
Voorts de goedkeuring van de ba
lans per 31 december 1955, de ex
ploitatierekening en de verlies- en
winsterekening over 1955. Verder is
er een voorstel tot omslag van het
balanstekort over de leden en enkele
voorstellen betreffende entreegeld,
contributies en veilingpercentages.
Tenslotte komen er enkele bestuurs
verkiezingen aan de orde.
Gongwedsfrijd
De schaakvereniging „Middelburg"
hield een geanimeerde gongwedstrijd.
Er werd gespeeld in zes groepen en
de uitslag was als volgt: groep I: J.
Scheltens, P. de Zeeuw en Gabe
Woudstra. allen drie punten; groep
H: IA. Niemarkt 5, 2 J. de Baare 4,
groep III: 1 R. van Bennekom, 2 J.
M. de Koning; groep IV: 1 C. Rey-
nierse, 2 J. Louws; groep V: 1 me
vrouw HolsterDingemanse, 2 J. de
Mey, groep VI: IA. Ehubinsky, 2
M. Vaandrager.
Wedvluchten
Uitslagen wedvluchten van de p.v.
„De Telegraaf" te Middelburg: Vil
voorde 86 km (in concours 48 dui-
yeyi).. 1 W. Daane, 2 S.. Kodde, ,3 J~
Jonkheer. 4 C. Daane, 5 J. Huyssoon,'
6 Chr. de Graaf, 7 en 9 J. de Kuij-
per, 8 M. D. Walraven, 10 W. M.
Walraven.
Parkestone Engeland)afstand
171 km (in concours 45 duiven). 1 en
7 J. de Ridder, 2 A. van .Schaik, 3
M. Karstanje, 4 M. D. Walraven, 5
en 6 Jac. Poortvliet, 8 R. Vader. 9 C.
Daane, 10 Chr. de Graaf.
Zangavond
Dezer dagen gaven de Walcherse
koren van de ring Zeeland, aange
sloten bg de Kon. Bond van Cnr.
Zang- en Oratoriumverenigingen een
eert- en Gehoorzaal te Middelburg.
Er traden 14 koren op, waaronder
2 kinderkoren en 1 dubbelkwartet,
die elk een 2-tal nummers ten gehore
brachten. Er werden zeer goede pres
taties geleverd. Opmerkelijk en ver
blijdend was, dat er van deze koren
nog vrij veel jongeren lid zijn. De
leiding van deze avond berustte bij
de ringvoorzitter, J. J. van de Velde
uit Wolphaartsdgk.
Als jury trad de heer Adr. Kouse
maker op, die voor elke vereniging
een kritisch verslag schreef.
Schaakvereniging Middelburg
Op 5 oktober begint de schaak
vereniging „Middelburg" haar win
tercompetitie, waarvoor ditmaal 50
spelers hebben ingeschreven. Voor
het eerst zal deze competitie worden
gespeeld volgens het systeem „Kei
zer", waarbij de waardering voor ge
wonnen en remisepartijen geheel an
ders geschiedt, In de waardering
wordt tot uitdrukking gebracht te
gen welke speler men een resultaat
behaalt en wel door middel van een
hogere waardering, naarmate de te
genstander een hogere positie op de
ranglijst inneemt. Na elke ronde
wordt deze waardering herzien aan
de hand van de dan opgemaakte
ranglijst en indien eventueel niet is
gespeeld, wordt dit toch nog beloond
met een aantal punten, dat verband
houdt met de positie, welke op de
ranglijst wordt ingenomen. Boven
dien wordt er steeds gespeeld tegen
de haastbijzijnde speler op de rang
lijst.
Serooskerke (W)
Opvoering „Smeulend Vuur".
Zaterdagavond heeft de reeïteer-
club te Serooskerke (W.) onder gro
te belangstelling het toneelstuk
„Smeulend vuur" opgevoerd. Het to
neelstuk handelde over de weder
waardigheden van de planter Smith
,:ëft zijn familie, nadat z£j in Nederland
teruggekomen waren uit Indonesië,
waar zij tijdens de oorlog in een con
centratiekamp veel leed hadden on
dervonden. Vooral het spel van me
juffrouw M. Izeboud als mevrouw
Smith en de heer H. Willeboordse als
politie-inspecteur werd zeer gewaar
deerd. De regie was in handen van de
heer M. de Pagter.
27. „Schiet nou op, ome
Tjeerd!" riep Okki op
nieuw. Hij had het voor
beeld gegeven en was, in
navolging van de zwarte
krijgers, weggehold zo
snel zijn jonge henen hem
dragen konden. Op enige
afstand bleef hij staan om
te zien of de Maat hem
volgde.
De toestand zag er alles
behalve rooskleurig uit.
Door zijn gejammer had
de stuurman veel tijd ver
loren. Met zijn veel zwaar
dere figuur viel het hem
bovendien zeer moeilijk
zich door het moeras snel
uit de voeten te maken.
„Gloeiende glimpiepers,
wat 'n kanjer!" mompelde
Okki verschrikt.
Het monster was nu zó
dichtbij dat de gruwelijke
trekken van zijn kop dui
delijk konden worden on
derscheiden.
Dreigend glinsterde een
rij vlijmscherpe, puntige
tanden in de geopende bek. De wilde ogen waren
in een woeste, begerige blik gevestigd op de Maat
die meer en meer terrein verloor. Het koude angst
zweet gutste de stuurman van het klamme voor
hoofd. Wanhopig trachtte hij door de soppige moe
rasbodem weg te komen. Tevergeefs!
Plotseling meende hij een hete adem in zijn nelc
te voelen. In uiterste nood draaide hij het hoofd
om enstaarde recht in de geopende bek van
het bloeddorstige monster
„Ome Tjeerd! Ome Tjeerd!" gilde Okki. In af
grijzen sloot de scheepsjongen de ogen voor het
wrede tafereel.
Toen volgde er Iets geheel onverwachts! Een
enorme knal daverde zwaar door het kille moeras-
land en echode dreunend terug vanuit de verte
Vlissingen
Stedelijk museum in 1955.
Verschenen is het verslag van het
Stedelijk Museum in Vlissingen over
het jaar 1955. Verwezen wordt naar
de tentoonstelling „Vier eeuwen Mar-
kiezaat" van 20 augustus tot en met
19 september 1955. Deze tentoonstel
ling werd bezocht door 539 personen.
Van 20 tot en met 26 oktober had
men gelegenheid om de maquette van
het nieuwe stadhuis in het Stedelijk
Museum te bezichtigen; hiervan werd
door slechts 208 personen gebruik ge
maakt.
Geconcludeerd wordt dat de belang
stelling van het Vlissingse publiek
voor het bezoeken van deze tentoon
stellingen maar matig is.
Men acht het in het belang van de
toerist-museumbezoeker gewenst,
dat de tentoonstellingen in het mu
seum alleen in het voor- of najaar
worden georganiseerd. Wat het on
derhoud van het museumbezit be
treft, er moet nog steeds harde strijd
gevoerd worden om de houtworm te
vernietigen.
Hoewél reeds enige fraaie scheeps
modellen voor een afdeling scheep
vaart in het museum van particulie
ren zijn ontvangen, blijft het bijeen
brengen van die modellen beneden
de verwachting. Men vertrouwt, dat
velen zich nog geroepen zullen voe
len om de pogingen in deze te steu
nen; een schéèpvaartafdeling hoort
zöker tihuis in het Vlissingse mu
seum.
Ook in 1955 mocht het museum
van verschillende zijden geschenken
ïn ontvangst nemen. Het aantal
vrienden 'van het museum liep iets
terug; getracht zal worden onder de
in dit jaar in Vlissingen gevestigde
personen, enige nieuwe vrienden van
het museum te vinden. B. en W. heb
ben besloten'de heer J. Louwerse we
derom voor een jaar als conservator
aan te stellen.
Film over Israël
De hervormde mannenvereniging
„In dienst der kerk" en de gerefor
meerde mannenvereniging „Beza" te
Vlissingen hielden in het verenigings
gebouw in de Noordstraat een ge
combineerde vergadering, die zeer
druk was bezocht. Tiidens deze ver
gadering hield de heer H. J. Kriete-
meyer een lezing over zijn reis naar
Israël, waarbij hij een prachtige kleu
renfilm, die hij in het Heilige Land
had gemaakt, vertoonde. Talrijke op
namen van Tel Aviv, Haifa, Jeruza
lem, het Meer van Gennesareth, de
Dode Zee en Nazareth gaven een goe
de indruk van de Israëlische bevol
king, de cultuur en het natuurschoon.
Uit opnamen, van vei-schillende indu
strieën en bedrijven bleek, hoe de
Israëlische staat sinds 1945 op eco
nomisch gebied is vooruitgegaan.
De heer W. de Ridder was de tolk
van allen, toen hij de heer Kriete-
meyer dankte voor zijn boeiende le
zing. De heer A. de Kleik sloot de
bijéénkomst met gebed.
Uitbreiding boekenbezit
openbare leeszaal
Het boekenbezit van de Openbare.
Leeszaal in Vlissingen werd uitge
breid met de volgende werken:
Arnothy, Gods molens; Bruyn-Ou-
wehand. Liefde en lotDuhamel, Twee
mannen; Fabricius, Setoewo de tij
ger; Habe, Naspel; Ingram, Dochter
Israels; Nichols, De maanbloem; Shu-
te, Finale... als voorspel; Hausmann,
Liebende leben von der Vergebung;
Troyat, Les semailles et les moissons.
Dl. 3. La grive; Bouquet, Het dage
lijkse leven ten tijde van Jezus; Van
Traa, Rotterdam; Wright, Zwarte
kracht; Herderschee, Achterlijke kin
deren; Booy, Durf te spreken; Par eau
Dumont, Dokter mag ik...?; Rens en
Rens, Handboek der radio-techniek.
Dl. 6. Televisie en radar.
In de maand september werden uit
geleend 2775 romans, 1004 studieboe
ken en 208 romans in vreemde talen.
In de Jeugdleeszaal werden 1569 boe
ken uitgeleend.
De tijdschriften- en krantenzaal werd
bezocht door 409 mannen en 109 vrou
wen. De Jeugdleeszaal werd bezocht
door 60 meisjes en 32 jongens.
Ritthem
Collecten
De collecte voor de t.b.c.-bestrij-
ding bracht te Ritthem f 67.92 op.
Westkapelle
„De verkochte bruid"
In het jeugdgebouw te Westkapel
le voerde dezer dagen de Amateur
Toneelgroep Vlissingen de klucht „De
verkochte bruid" op. Voor dit stuk
bestond veel belangstelling en aan 't
slot werden de spelers en speelsters
met een langdurig applaus voor hun
vlotte spel beloond.
Souburgs Toneel speelde
een „Huis vol herrie"
In „De Zwaan" te Souburg opende
zaterdagavond het Souburgs Toneel
en Cabaret (S.T.E.C.) zijn seizoen.
Gespeeld werd een „Huis vol berrie
'n klucht in 3 bedrijven van Stephens
en Linton, waarmede men een
goede keus heeft gedaan. Een uitver
kochte zaal genoot van het begin tot
het einde en de acteurs en actrices
mochten aan het einde een welge
meend applaus in ontvangst nemen.
Een grote verdienste van de Sou-
burgse toneelspelers was, dat zij het
stuk met vaart brachten. Het waren
vooral mevr. C. Franken als Arabel
la Gilford en de heer J. Lammers als
Jack Gay, die hiervoor zorgden. Ook
de heer B. Reijerse (dokter Knock)
rees boven het gemiddelde uit. Overi
gens mocht het spel van de overige
spelers er ook zijn!
Het huis met zoveel herrie was het
buiten van Jack Gay, een landhuis,
waar men alleen maar rust en vrede
kende tot op een gegeven moment
Gay's schoonmoeder, Arabella Gil-
J--1-1,n.M \TAOII trrttAfr
igeren.
„elinger.
moeizieke Arabella.
Het stuk draait voornamelijk om
een piano, die Noah voor zjjn schoon
zoon heeft gekocht, en om de baby
van de dienstbode van Gay, Elly, en
Arabella's zoon Willy, die in het ge
heim zijn getrouwd. Dokter Knock
zorgt hierbij voor de nodige verwik
kelingen. Alles komt natuurlijk goed
en de „feeks" Arabella onderwerpt
zich tenslotte zelfs aan de wil van
haar „sullige" echtgenoot.
De heer Reijerse, voorzitter van S.
T E.C sprak na afloop een woord
van dank tot de regisseur, de heer A.
C Jansens uit Vlissingen. Een geani
meerd bal met muziek van het Cla-
violine ensemble besloot deze avond.
Jaarvergadering afdeling
Walcheren volleybalbond
De afdeling Walcheren van de Ne
derlandse Volleybalbond zal op maan
dag 8 oktober haar jaarlijkse afdc-
lingsvergadering houden. Behalve de
normale agendapunten bevat de agen-
de ook een punt betreffende het uit
reiken van de kampioensbeker aan
de Vlissingse volleybalvereniging E.
V.V.C.
Indien mogelijk zal de competitie
1956-1957 op 20 oktober a.s. bcgin-
nen.
De jaarvergadering wordt gehou
den in het cafe-restaurant „Delta" te
Vlissingen.
Breda VMiddelburg II 24.
De tweede hookeyploeg van Mid
delburg, die niet enkele invallers naar
Breda V toog, gelukte het een ver
diende 4-2 zege te behalen. Bovendien
hadden de hoofdstedelingen een ver
jongde ploeg opgesteld, zodat het be
haalde resultaat des te meer aan
dacht verdient. Het Bredase team be
schikte over veel jeugdige spelers,
die nog niet helemaal ingespeeld ble
ken te zijn, waarvan de Zeeuwen ïn
de le helft dankbaar profiteerden.
Breda opende de score maar nog geen
minuut later bracht Kalkman de par
tijen weer op gelijke voet. Vervolgens
omspeelde Ten Klooster enkele te-
fenstanders, zodat hij de stand tot
-1 voor Middelburg kon vergroten.
Tien minuten later had dezelfde spe
ler weer succes uit een voorzet van
Kalkman (1-3) en nog juist voor het
einde voor de rust kogelde Romfoach
uit een goede voorzet van HÉLhien
nummer 4 in.
Na de rust kwam Breda er beter in
terwijl Middelburg iets afzakte waar
door net een gelijkopgaande wedstrijd
werd. De Zeeuwen kwamen niet meer
tot doelpunten, terwijl Breda de ach
terstand nog iets verkleinde met een
harde snijbal, die de overigens goed
spelende Middelburgse keeper te
machtig was. (2-4).
(Advertentie)
door
TJEERD ADEMA
107
De portier streek zich vermoeid
met de hand over het voorhoofd en
trok een gezicht of hij door duizend
zorgen gekweld werd.
„Dat's waar ook", zei hij, „U wou
iemand spreken".
Hij greep naar een blocnote met
geperforeerde blaadjes en maakte
zich gereed een vragenlijst in te vul
len.
„Wie wou U spreken?"
„De minister".
De portier deed een greep naar
zijn buik. „Hahaha
ha...... die is goed!"
„En wie is
.Brievenbesteller Marcusse uit
Den Haag".
„Zo en waarover wou U spreken?"
„Kwestie van staatsbelang", zei
Steensma. „Zet er maar op, dat ik
namens een gezantschap kom".
De portier haalde een hagelwitte
zakdoek te voorschijn en droogde
zich demonstratief de ogen af.
„Laat me niet zo lachen", zei hij,
de hand bezwerend op zijn schud
dende buik leggend. „Ik heb waar
achtig vanmorg'en nog wel wat an
ders aan mijn......"
Hij voleindigde de zin niet, maar
greep verschrikt naar de hoorn van
een Huistelefoon, die waarschuwend
bromde.
„Zeker meneer Gevers", zei hij.
„Ik zal er voor zorgen, mijnheer".
Hij hing de hoorn weer op en
wendde zich tot een juist binnenko
mend jongmens, die een vlijmscherpe
vouw m zijn pantalon had en kana
riegele handschoenen droeg.
„Is meneer Van der Laen al op zijn
kaemer?" vroeg het jongmens.
„Zeker, riteneer Van Stralen", zei
de portier. „Nummer drie-en-veertig',
meneer".
„Jae, jae, dankje portjé, dat is be-
kand", zei het jongmens, naar de
trap gaande.
De portier keek weer naar zijn
blocnote en wendde zich met een van
vermoeidheid getuigend gebaar tot
„Wees zo goed en hou me niet lan
ger op", zei hij gereserveerd. ,.De
minister is er niet en bovendien... ik
heb vanmorgen toch geen tijd voor
die geintjes'
Hij sprong zijn glazen hokje uit en
liep met haastige schreden op een ou
de, dikke heer af, die juist door een
chauffeur uit een grote glimmende
auto werd gehesen.
„Goede morgen, baron", zei hij bui
gend.
„Morgen, portier. Is de secretaris
generaal.
„Het spijt mij, baron", zei de por
tier, „meneer is op het moment niet
aanwezig. Wanneer U misschien met
de referendaris
,.Goed, goed", zei de baron. „Dien
me even aan, wil je?"
„Zeker, baron", zei de portier.
„Neemt U alstublieft plaats".
Hg schoof bijna eerbiedig een stoel
naar voren.
De baron zette zich of hg op een
schaaltje eieren ging zitten en* keek
met een verveeld gezicht van de te
genover hem zittende postbode naar
een maandkalender en een lange lijst
met telefoonnummers, welke in de
portiersloge hingen.
Hij haalde een reusachtige zak
doek te voorschijn en snoot omvang
rijk zijn neus, terwijl zijn wandelstok
met gouden knop niet èen knetteren
de slag op het parket viel.
Steensma raapte hem op en bood
hem de verliezer aan.
„Dank je, beste vrind", zei de ba
ron.
Hg poetste nog even aan zijn grij
ze knevel en propte zuchtend van in
spanning de zakdoek weer in 'n ach
terpand van zijn jacquet.
De portier daalde de trap af.
„De referendaris zal U graag ont
vangen, baron", zei hij beleefd. „Mag
ik even voorgaan?"
De baron viste met vinger en duim
in een vestzak, goochelde er een gul
den uit en drukte die de portier in
de hand.
„Dank U, dank U zeer. baron", zei
de portier met een buiging.
Hij ging in begrafenistempo de
dikke man voor de trap op en maak
te ergens boven, duidelijk hoorbaar,
een deur voor hem open.
Steensma dacht na en begreep,
dat hij geen schijn van kans zou
krijgen zelfs de een of andere refe
rendaris te spreken als hij niet door
minstens twee lakeien uit een His-
pano Suiza werd gehesen.
Dan nog zou zijn postbodekostuum
allesbehalve een introductie voor een
particulier gesprek in het heilige dei-
heiligen blijken.
Hg besloot een andere weg te vol
gen en dacht met voldoening aan 't
spreekwoord, dat geld alle deuren
kan openen.
„Hoor eens, Mijer", zei de portier
terugkomend.
,.Ik heet geen Mijer", zei Steens
ma stug.
De portier keek op zijn blocnote.
„O nee, Marcusse, nou enfin, dat
doet er niet toe, U begrgpt zeker
wel, dat er geen sprake van is. En
bovendien, ik heb net al gezegd, de
minister is er niet".
„Man" zei Steensma, „wees niet
zo vervelend. Ik móet werkelijk de
minister spreken".
„Dan moet U een audiëntie aan
vragen", zei de portier. „Volgende
week dinsdag misschien, maar dan
moet U een formulier invullen. Hebt
U kennis aan een van die heren?"
„Het spijt me", zei Steensma.
„Tja", zei d'e portier, ,,'t spijt
mg
ook beste man, maar nou heb ik toch
werkelijk geen tijd meer".
Hij greep wee£ naar de hoom van
de huistelefoon, die een waarschu
wend geluid liet horen.
„Zeker, meneer Van der Haagen,
ik zal er direct een bestellen".
Hg sloeg enkele cijfers op de
schijf van de stadstelefoon aan en
bestelde een taxi.
„Over vijf minuten aan het minis
terie!" beval hij kortaf.
Steensma haalde zijn portemon-
naie te voorschijn en legde twee
kwartjes op tafel.
„Wat is dat?" vroeg de portier
verbluft.
„Dat is voor U", zei Steensma,
De portier keek naar de kwartjes
als een nijlpaard in Artis, dat zich
niet verwaardigt naar een hem toe
geworpen kaakje te happen,
„O, pardon", zei Steensma, „ik
vergis me
Hij overdacht wat hij als brieven
besteller zou kunnen geven zonder
's mans verbazing op te wekken en
besloot zo royaal mogelijk te zijn.
Hij verruilde snel de kwartjes voor
een biljet van tien gulden en zag uit
het gefronste voorhoofd van de por
tier langzaam enige plooien verdwij
nen.
De man keek Steensma bijna ver
raderlijk aan, maar schudde daarna
ontmoedigd het hoofd.
„Hoor eens, lieve man", zei hij,
„geloof me nou, het gaat niet. Het
gaat werkelijk niet".
„Het móet", zei Steensma, „als U
wist welke grote belangen..."
De portier keek hem aandachtig
aan.
Wie was die besteller eigenlijk?
Er had in de krant gestaan, dat ze
daar aan de Post weer een actie voor
loonsverhoging waren begonnen. Zou
die bode misschienMaar dan,
moest ie toch niet hier zijn. Dan
moest ie bij Waterstaat wezen.
„Beste man", zei hij, „je bent hier
verkeerd".
Steensma schudde langzaam het
hoofd. „Geloof me nou, portier", zei
hij, „ik weet precies wat ik zeg. Ik
móet de minister persoonlijk spre
ken".
Hij strekte langzaam de hand naar
het bankbiljet uit, maar de portier
voorkwam haastig een catastrofe.
„Weet U wat", zei hij„ik zal
U bij meneer Fransen brengen, mis
schien dat die U
„Graag", zei Steensma.
De portier verscheurde het blocno-
teblaadje en vulde een ander in,
waarmee hij langzaam de trap be
steeg.
„Of U maar boven wilt komen",
zei hij, toen hij teruggekeerd was en
zich ervan overtuigd had. dat het
tientje nog op zijn plaats lag.
Steensma volgde hem naar een ka
mer, waar zeven jonge dames geza
menlijk een symfonie van tikklan-
ken op haar schrijfmachines uitvoer
den.
De achtste keek in een spiegeltje
en haalde met een rood stiftje de
kleur van haar lippen op.
(Wordt vervolgd)
