Whiston JIMMY EN RINUS DE ROBOT Bretagne: een land van menhirs, dolmens en veel andere stenen Klanken uit de ether Hoe men over levensverzekering denkt HUISARBEIDSWET MOET DOOR NIEUWE WORDEN VERVANGEN b-e-t-e-r-e Fantastisch DONDERDAG 2 AUGUSTUS 1956 PROVINOIALB ZEEUWSE OOÜRANT 11 ONTOELAATBARE MISSTANDEN Men wil alle huisarbeid aan vergunningen binden (Van onze Haagse redacteur) Do staatssecretaris van Sociale Zaken heeft de Sociaal Economische Raad om advies gevraagd over een ontwerp van een nieuwe huisarbeids wet. De S.E.R. heeft thans dit ont werp gepubliceerd en belanghebben den in de gelegenheid gesteld hun op merkingen over de voorgestelde re geling van de huisarbeid vóór 1 ok tober a.s. ter kennis te brengen van de sociale commissie van de S.E.R. Het ontwerp breekt met het systeem van de bestaande wet. Voorop staat thans, aldus de memorie van toelich ting, het verbod om huisarbeid te doen verrichten. Hiervan mag slechts worden afgeweken wanneer aan een onderneming of een groep van on dernemingen een vergunning tot het verrichten van huisarbeid wordt ver leend. De in 1933 tot stand gekomen en thans nog van kracht zijnde huisar beidswet is niet bij machte gebleken aan de sociale nadelen der huisin dustrie op afdoende wijze paal en perk te stellen, zo wordt in de toe lichting gezegd. ERNSTIGE KLACHTEN. Als gevolg van deze ontoereikende opzet worden nog steeds regelmatig ernstige klachten over ontoelaatbare misstanden bij huisarbeid vernomen. Die klachten hebben in hoofdzaak betrekking op lange en vooral onre gelmatige werktijden, het hier en daar voorkomen van kinderabeid, on hygiënische en onveilige toestanden en de grote mate van bestaansonze- kerheid. Gebleken is ook, dat nieuwe soor ten van huisarbeid maar al te vaak nieuwe, tot dusver niet onderkende Ïevaren met zich brengen. Zo wordt egenwoordig ook in huisarbeid bis cuit (ongeglazuurd of ongevernist aardewerk) geschuurd. Daarbij wordt stof verspreid, dat kwarts houdend is en dus gevaar oplevert voor een vrijwel ongeneeslijke long ziekte (stoflong). Vuurwerkfabrie ken laten klappertjes en lonten in huisarbeid verpakken, met als gevolg gevaar voor brand. Het komt zelfs voor, dat het inpakken van ratten- verdelgingsmiddelen, die ook voor de mens dodelijk kunnen zyn, aan huis arbeiders wordt opgedragen, evenals het inpakken van sterkwerkende ge neesmiddelen. GEEN KINDERARBEID. Alle huisarbeid zal echter niet onmogelijk worden gemaakt. Er zijn vele gevallen, waarin so-1 ciaal aanvaardbare toestanden heersen. Het is ook niet de be doeling een einde te maken aan de arbeid van onvolwaardigen, invaliden en andere aan huis ge bonden personen. Ook wil men rekening houden met „die cate gorieën van huisindustrie, waar aan weliswaar uit sociaal oog punt weinig waardering toe komt, maar welke toch econo misch onmisbaar zijn". Er zijn immers industrieën, die gedu rende zeer korte perioden aan vele handen werk geven als ge volg van seizoenarbeid; het on derbrengen van alle daarvoor nodige werknemers zou wellicht de investering van te grote ka pitalen vergen. Om in deze en dergelijke gevallen de huisarbeid te laten voortbestaan, voorziet het ontwerp in een vergun ningsstelsel. Het verrichten van huisarbeid zal echter in geen geval zijn toegestaan voor Jongens beneden 14 en meisjes beneden 15 jaar. Ook hulp bij huis arbeid is voor kinderen verboden. Overtredingen van de ontworpen wet worden tot economisch delict be stempeld. Bij het inwerkingtreden van de wet zou de dienst der arbeids inspectie moeten worden uitgebreid. Advertentie de OUD ALS DE WERELD Motie voor onafhankelijkheid van de Goudkust De gouverneur van de Goudkust, sir Charles Ardenclarke, heeft bij de opening van de zitting van het nieu we parlement meegedeeld, dat de nieuwe regering deze week een mo tie zal Indienen waarin om onafhanke lijkheid voor het land wordt gevraagd. De Britse minister van koloniën, Lennox-Boyd, had op elf mei in het Britse lagerhuis verklaard, dat zijn regering bereid zou zijn een dergelijk verzoek van een nieuwe volksverte genwoordiging van de Goudkust te aanvaarden en een datum voor het verlenen van onafhankelijkheid vast te stellen.. Een Frans militair vliegtuig heelt In Zuid-Frankrijk een benzinetank verloren waardoor in een woonwijk brand ont stond. De schade bedraagt 20 miljoen francs, doch er waren geen persoonlijke ongelukken. Waar vissers wonen, zijn de mensen altijd keurig (Van een speciale verslaggever) Bretagne is het land van de stenen. Van stenen, zo oud als de wereld zelf. Men vindt ze in alle landschappen: aan de kust zowel als in het binnenland. De kust, een van de meest woeste die er zijn, is de schrik van de vissers, die niet zelden in het gezicht van de haven op de rotsen te pletter liepen, als de storm hen uit de koers sloeg. De kust van Bretagne is steil en grillig. Hier en daar omspoelt de branding stukken strand in kreken of inhammen. In baaien, die beschermd worden door uitstekende rotspunten is het water zacht en liefelijk, maar ook daar vindt men de stenen terug. In de gedaante van toch overal weer opduikende blokken graniet maar ook in de vorm van prachtige, door de zee rondgeslepen, keien en keitjes, die als grote en kleurige schepen de kust van Quiberon bijvoorbeeld een wonder lijk aanzien geven. Kleurig zyn de stenen in welke gedaante ze zich ook vertonen. Het meest opzienbarend zyn ze echter in de buurt van Carnac, waar men de onmetelijke velden menhirs en dolmens vindt. Hier is Bretagne op z'n mooist. Geheim zinnig, zoals bet ons tegemoet treedt uit de vele sagen en legen den, uit de romantische verhalen van de middeleeuwen, waar altyd weer dit land met zijn bossen en bergen een rol in speelde. De men hirs en dolmens hebben stormen over zich heen laten gaan. Ze heb ben de Franse revolutie meege maakt en de middeleeuwse roof ridders langs zich zien trekken. Maar ook sloegen de legerscharen van de oude Romeinen hun tenten er achter op. Want de menhirs en dolmens zijn oud als de wereld zelf; niemand kent zelfs maar bij benadering de oorsprong er van. Alleen rond Carnac rusten meer dan 3000 van deze „meghaliten", gro te stenen, die door mensenhanden zijn neergezet. Er zijn monsters bij van enkele honderden tonnen zwaar, die de prehistorische mensen heel wat kopzorgen moeten hebben bezorgd. En toch zijn ze allemaal keurig neer- f;ezet zoals men ze hebben wilde. Het ijkt. bijna onmogelijk en menige ge leerde heeft zich reeds het hoofd ge broken om een verklaring te vinden voor deze merkwaardige werkzaam heid van de voorhistorische bewoners van Bretagne. Mysterieuze sfeer. De menhir is een alleenstaande steen, die met de punt in de lucht staat. Men neemt aan, dat het een of ander godsdienstig sym bool is. Er zijn er een twintig te vinden in Bretagne, die zich meer dan zeven meter boven de grond verheffen. Men vindt ze overal, op allerlei plaatsen, mid den in het veld soms, een andere keer als een geheimzinnig baken aan de kust. Soms vormen ze on afzienbare rijen, zoals in de buurt van Carnac. Men spreekt dan van Alignements. Kilome ters ver strekken dergelijke alig nements zich uit. Keurig geplant vormen de menhirs een giganti sche galerij, die uitloopt op een cirkelvormig veld, omheind door opnieuw een groot aantal men hirs. Een grotesk beeld vormt zo'n cromlegh, zoals men die ga lerij noemt. Iets anders zijn de dolmens, die het meest herinne ren aan wat wij in Drente hunne bedden noemen. Ook hiervan kan men er vele vinden in het Bre tonse land. De merkwaardige stenen zijn van prehistorische oorsprong. Wellicht dienden ze gedeeltelijk voor de graf kelders, evenals de zogenaamde Tu mulus, een even vreemd bouwwerk, dat wel iets lijkt op onze terpen. Ho ge grafheuvels, d'oorsneden door tal van gangen, met een keurige ingang en meestal bekroond door net een o? andere kerkje. De stenen geven het land een mys terieuze sfeer. Reeds eeuwen heeft men ze zien staan. De bewoners van het land zijn er vertrouwd mee ge raakt. Aan het strand bouwen de kin deren met kiezeltjes hun eigen men hirs en dolmens, op de midgetgolf- baan worden enkele der obstakels ge vormd door miniatuuralignements. De menhirs ....Stenen als afscheiding.... Oude gravures van de Bretonse mo numenten hangen in de museatal van legenden spreken van het grote geheim van de stenen. De menhirs en de dolmens. Wie eens in Bretagne geweest is, zal de indruk die deze stenen op hem heb ben gemaakt niét licht vergeten. Evenmin trouwens als de aanblik van al die andere, kleinere stenen, die al tijd en overal in zijn gezichtsveld wa ren. Zoveel zijn er, dat uren er een voudig geen raad mee weet. De af scheidingen tussen de verschillende landerijen worden niet gevormd door slootjes of heggen, maar door de ste nen van het land, keurig opgestapeld tot muurtjes. De huizen worden niet gebouwd van bakstenen, maar van dezelfde keien, door een keurige plei sterlaag bedekt. Want Bretagne is een keurig land, waar de huisjes in de zon blinken. Het is een land van zeelui. En daar waar vissers wonen, waar men de zeelucht in de straten opsnuift, zijn de mensen altijd keurig. Het is een wet, die nooit gebroken wordt, in welk land ook. Die keurigheid, het mysterie van de stenen, de overweldigende macht van het spel van de zee met de rot sen en de bedrijvigheid van de pit toreske haventjes, dat zijn de dingen, die ons van Bretagne altijd by zullen blijven. Ook al komen we er nooit weer, wat men trouwens beslist niet mag veronderstellen. Daarvoor is het land te overweldigend mooi, daarvoor ook biedt het teveel de rust van het leven in de echte, vrije natuur! VRIJDAG 3 AUGUSTUS HILVERSUM I. 402 m. 746 kc-S. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA. 19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO. 23.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 7.50 Rep. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Voor de jeugd. VPRO: 10.00 Avonturen met kin deren, caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10 Voor de kleuters. 10.40 Piano a quatre mains. 11.00 Amus. muz. 11.40 V. d. jeugd. AVRO: 12.00 Volksmuz. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Sport en prognose. 12.50 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Me ded. en gram. 13.20 Amus. muz. 13.55 Beursber. 14.00 Pianorecital. 14.30 Voordr. 14.50 Gram. 15.05 Gevar. muz. VARA: 16.00 Gram. 16.30 Voor de kinderen. 17.00 Muz. eaus. 17.40 Gram. 18.00 Nws. 18.15 Act. 18.20 Accordeonork. 18.50 Vakvereni- gingsnieuws. 19.00 V. d. kinderen. 19.10 Spaanse dansgroep. VPRO: 19.30 De bete kenis van het boek Job voor deze tijd, caus. 19.45 Op bezoek bij anderen., 20.00 Nws. 20.05 Boekbespr. 20.15 Jazzrrluziek. 20.30 Bespiegelingen aan de East River. 20.40 Nederland vergroot zijn grondgebied op vreedzame wijze, caus. VARA: 21.00 Amus. muz. 21.30 Met de plaat op reis. 22.00 Lichte muz. 22.25 Buitenl. overz. VPRO: 22.40 Vandaag, caus. 22.45 Avond- wijding. VARA: 23.00 Nws. 23.15—24.00 Gram. Menhirs en dolmens Voor vijftig dollar over de Atlantische Oceaan? De heer H. B. Cantor zal zaterdag uit New York via Londen, naar Ne derland vertrekken ter bespreking van zijn plannen voor de boww van schepen, groot genoeg om 6000 pas sagiers tegelijk naar Europa te kun nen vervoeren tegen een prijs van 50 dollar. De heer Cantor is voornemens twee schepen van elk 90.000 ton te bou wen, welke naar hij heeft meegedeeld „de grootste en snelste ter wereld" zullen worden. Hij zal de werkzaam heden in de havens in Nederland be studeren en met de havenautoritêiten in Nederland besprekingen voeren. voor de dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.25 Voor de huisvr. 9.35 Omroepork. 10.30 Morgend. ll.oo Pianorecital. 11.30 Lichte muz. 12.00 Vocaal ens. en orgel. 12.30 Land- en tuin- bouwmeded, 12.35 Pianoduo. 13.00 Nws. 13.15 Prot. Interkerkelijk Thuisfront. 13.20 Lichte muz. 13.45 Gram. 14.10 Radio Phil- harmonisch ork. en solist. 15.15 Voordr. 15.35 Gevar. muz. 16.00 Tuinbouwpraatje. 16.15 Koor en sol. 17.00 Voordr. 17.20 Ne- gro-spirituels. 17.40 Koersen. 17.45 Gram. 18.00 Stemmen van Overzee. 18.15 Gram. 18.25 Blaas-ens. 19.00 Nws. en weerber. 19.10 Regeringsuitz.: Het emigratiepraatje van H. A. van Luyk. 19.30 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Gram. 21.25 „De roerige wereld", rep. 21.35 Holland Festival 1956: Strijkwart. 22.10 Kamerork., vocaal ens. en solist. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 NWS, 23.15—24.00 Gram. 77. Jimmy zat rustig wat te praten met Kees Cardan, die het stuur van de grote vrachtwagen stevig in de knuisten hield. Jimmy vertelde hoe zijn zoon Jackie weken en weken had gewerkt aan zijn mechanische man, die bestemd was om op de komende radio-ten toonstelling uitgestald te worden, maar hoe een bende misdadigers roet In het eten was komen gooien, waar door alles was misgelopen. Kees Cardan luisterde vol belangstelling en toen hij Zwolle was binnengereden zette hij geen koers naar het hoofdbureau van politie. Hij reed gewoon door in de richting van de IJssel- brugJimmy merkte dat direct. „U vergeet mij naar het politiebureau te brengen, chauffeur" zei hij. „Dat lag toch geloof ik in uw bedoeling". Kees Cardan knik te. „Dat was ik eerst wel van plan", zei hij, maar ik ben van gedachte veranderd. In de eerste plaats ben ik vertrouwen in U gaan snellen en in de tweede plaats weet ik precies wat er gaat gebeuren als ik U bij de po litie afzet. Dan moet ik voor getuige gaan spelen en wat dat me een tijd gaat kosten. Ik heb me een maal laten verleiden mezelf als getuige op te geven en 't eind van het liedje is geweest dat ik een week in voorarrest heb moeten doorbrengen, 't Bleek later een vergissing te zijn. waar ze bizonder veel spijt van had den maar intussen had ik zes dagen in het schuurtje ge zeten. Ik pas daravoor. Zegt U me maar, meneer waar ik U moet afleveren. Als 't maar niet bij de politie is". Jim my was blij, dat de chauffeur van idee was veranderd, want ook hij vreesde veel tijdverlies. „Weet u waar Wilgenwolde ligt?" vroeg hij aan Kees Cardan. EEN OPINIE-ONDERZOEK IN NEDERLAND Alle premie betalen is minder aantrekkelijk De opmars van de levensverze kering in ons land lijkt niet te stui ten. De produktie van 51 binnen landse maatschappijen bedroeg in het eerste kwartaal van 1952 542 miljoen gulden; in het eerste kwar taal van dit jaar was de produktie echter al geklommen tot 911 mil joen gulden. Globaal gesproken weten de maatschappijen wel, dat die be langstelling voor levensverzeke ring verband houdt met de zorg voor de nabestaanden en voor de oude dag en dat de fiscale tege moetkomingen een extra prikkel zijn zich te verzekeren. De maatschappijen weten door haar buitendienst ook vry nauwkeurig hoe het Nederlandse publiek over levens verzekering denkt. Zij hebben echter deze kennis willen toetsen aan de re sultaten van een wetenschappelijk onderzoek. In opdracht van de voor lichtingscommissie uit het levensver zekeringsbedrijf werd daarom door het Nederlands Instituut voor ds Pu blieke Opinie een onderzoek inge steld. De resultaten van dit onder zoek zijn vervat in een rapport, waaruit blijken kan welk standpunt de Nederlandse bevolking ten opzich te van de levensverzekering inneemt. Op de eerste vraag: „Wat is er voor aantrekkelijks in een levensver zekering?" komen gevarieerde ant woorden. Een groep vindt levensver zekering aantrekkelijk, omdat zij een vorm van sparen is, terwijl een bijna even grote groep de levensverzeke ring apprecieert omdat hierdoor een bepaald risico gedekt kan worden. Slechts een-vierde van dc onder vraagden was neutraal of afwijzend. Toen er gevraagd werd wat de min der aantrekkelijke dingen van een le vensverzekering zijn, kon 45 procent alleen maar de premiebetaling noe men, hoewel het toch voor de hand ligt dat er voor een verzekering be taald moet worden. De buitenwereld ziet de levensver zekeringsmaatschappijen en de agent met verschillende ogen: de eerste is rijk en wil winst maken maar zij boe- I zemt vertrouwen in; de agent ziet men vooral als de harde werker, die erg bereidwillig is en vertrouwen ge niet. Liever geen bezoek De kennis van de levensverzeke ring is overigens niet al te groot. Dat men zich hierdoor wel eens in eigen vlees kan snijden, blijkt bij het ant woord op de vraag of er levensver zekeringen zijn, waarvan men de pre mie mag aftrekken voor de inkom stenbelasting. Slechts een-derde van de ondervraagden wist dit. En van hen die inkomstenbelasting betalen, meende zelfs een-vijfde dat die aftrek niet mogelijk is. Zij die zich bezig houden met de voorlichting, zullen met belangstel ling hoofdstuk 3 van het rapport ge lezen hebben. Een kwart van de on dervraagden namelijk wil wat meer over de levensverzekering weten, waartegenover twee-derde zegt niets over dit onderwerp te willen lezen. Dat het mondeling contact met ver zekeringsagenten een belangrijke rol speelt, blijkt ook uit het rapport. Het onderzoek heeft nog eens bevestigd, dat de maatschappiien en haar agen ten nu niet direct stil zitten. Negen van de 10 ondervraagden toch hebben wel eens contact gehad met een tus senpersoon, maar dit impliceert weer niet dat iedereen een dergelijk bezoek prettig vindt. Dit is met een-vierde net geval, terwijl de helft het bezoek liever niet wil hebben. Toch verklaar de 70 procent van de ondervraagden zich bereid de agent te woord te staan. Dat de tussenpersonen op levens- verzekeringsgebied door het publiek in het algemeen goed ontvangen worden blijkt eigenlijk ook wel uit het feit, dat 86 procent van allé on dervraagden een of meer levensver zekeringen heeft. Iets meer dan een derde van de ondervraagden is hier toe, wat de laatst afgesloten levens verzekering betreft, gekomen door eigener beweging inlichtingen te vra gen en een ander derde deel heeft zich verzekerd op grond van nietge- vraagde inlichtingen. Het ligt voor de hand dat juist deze gegevens voor de maatschappijen waardevol zijn. Spaardwang Op de vraag waarom het Neder landse gezinshoofd zich verzekert, houden ae antwoorden elkaar min of meer in evenwicht: 4 van de tien on dervraagden verzekeren zich in ver band met de kosten van overlijden en 4 anderen van de 10 uit zorg voor de nabestaanden. Het betalen van een levensverze keringspremie is economisch gezien een vorm van sparen. Het grote ver schil met sparen via een spaarbank is alleen dat de premiebetaling een vrijwillig op zich genomen spaar dwang vormt, als er eenmaal een po lis is gesloten. Acht van de 10 onder vraagden zien dit ook zo. Circa drie kwart van alle ondervraagden vindt die vrijwillige dwang tot geregeld be talen zelfs een voordeel. De toekomst komt aan het slot van het rapport aan de orde en dan is uiteraard de belangrijkste vraag hoe de oude dag verzorgd zal zyn. 45 pro cent van alle ondervraagden heeft hierin geen hard hoofd; zij denken te zijner tyd goed verzorgd te zullen zijn, maar een-derde van hen die thans nog werken is niet zo optimis tisch. In dit hoofdstuk komt ook de zorg voor de nabestaanden aan de beurt. Oppervlakkig gezien is het mooi, dat 65 procent kan zeggen dat er in ge val van hun overlijden voor de na bestaanden is gezorgd. Maar dit per centage is alleen zo hoog doordat 83 procent van de welgestelden voor hun nabestaanden zorgen; by de laagste inkomensklasse is dit slechts 50 pro- I cent.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 9