r
Vrijwilligster in de wereld van
het restaurantbedrijf
(3
D
VRIJDAG 20 JULI 1956
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
Qnze
"üzcutvenpaqina
ZESENVEERTIGHONDERD KOPJES
Voor buffetjuffrouw en helpsters
betekent 'n mooie dag: noodtoestand
„Gisteren waren het er 4600", zegt de eerste buffetjuffrouw, als ik klok
slag zes uur 's avonds naast haar het buffet binnenschuif.
4600! Geen bezoekers van het terras en restaurant aan de Scheveningse
boulevard dat getal ligt enige duizenden hoger. Maar kopjes koffie!
Ik begin de kopjes, de bakjes, de potjes, de glazen, die uit de afwaskeuken
door het luik worden binnengeschoven, vast op te ruimen. Nog zo kort doe ik
het werk, dat ik nog steeds niet vuurvast ben en moet oppassen myn handen
niet te branden aan een verborgen, gloeiend hete buis van de warmwaterin
stallatie. En ik heb met het opruimen nog lang niet de handigheid van de
chef, om met een welgemikte zwaai zes kopjes tegelyk in de grote bak een
paar meter verderop te smyten. Als er hier iemand struikelt met een blad
vol servies of iets uit zijn handen laat vallen, ontketent het een joelend ge
lach. Maar voor my is het de vraag, of ze óók zo zullen lachen, als ik iets
breek.
Ik ben nog „nieuw", en niet uit het vak. Geaccepteerd, omdat ieder paar
handen, dat niet links staat, welkom is by de overweldigende drukte
Maar er is hemelsbreed verschil
tussen het kopje koffie, dat je thuis
rustig voor je gasten zet en schenkt
en het kopje koffie, waarop de horde
van terrasbezoekers zichzelf inviteert!
Wat weten zy van de gloeiende hitte,
van de stomende ketels en van het ko
kende water, dat hoe je het ook in
de kannen laat lópen altijd op je
handen en armen spat of op je voe
ten?
Dadr heeft de eerste buffetjuffrouw
tenminste niet mee te kampen, met
haar zorg voor het ijs, de slagroom
wafels, het bier, de andere koude
dranken. Maar zij moet en natuur
lijk altijd op de drukste uren tot
haar schrik ervaren dat de elektrische
roomklopper warm loopt. Dat bete
kent ieder ijsje met de hand slagroom
opspuiten, bukken, de zak in de ijs
kast wegleggen. Tot de volgende be
stelling. Dan weer bukken, spuiten,
bukken, wegleggen en zorgen, dat je
in de haast niet degene, die naast je
staat te werken, een klodder op zijn
kleren spuit. Ik weet het van die ene
broeihete avond, dat ik haar werk er
voor een deel bij moest doen. In enkele
uren tijd deed ik meer kennis op-over,
ingewikkelde ijscombinaties en de
veeleisende smaak van het publiek,
dan in de vorige dertig jaren van mijn
leven. Vanaf dat ogenblik was het
werk voor mij niet langer meer een
Verdienstelijk „serviesje spelen".
Achter de batterij koffie-, thee-,
melk- en watermachines, waar
tussen ik net de jasjes van de kell-
ners zie schijnen, klinken een paar
ongeduldige tikken. Onder de ma
chines door tel ik de schoteltjes op
het blad: drie. Vlug neem ik drie
voorverwarmde kopjes, vul ze met
koffie en schuif ze door. Geen
commentaar, dus het zal wel goed
zijn. Deze kellner heeft de gewoon
te om nogal onduidelijk zijn bestel
lingen naar het buffet door te ge
ven. Zijn stem is nauwelijks te ho-
Britse huidartsen zeggen:
„Draag geen nikkel
Het gebruik van nikkelen „clips" en
het dragen van nikkelen jarretelles en
oorbellen is op de jaarvergadering van
het Britse Medische Genootschap door
een dokter afgekeurd, omdat hierdoor
de bevattelijkheid voor huidziekten
onder vrouwen verhoogd wordt. De
huidspecialist, dr. G. C. Wells ver
klaarde, dat artsen die drie jaar lang
studie hadden gemaakt van huidziek
ten, zeer onder de indruk waren geko
men van „het buitengewoon veelvul
dig voorkomen van nikkelallergie bij
vrouwen".
Een andere specialist, dr. C. D. Cal-
nan. besprak op de vergadering het
verband tussen schoonheidsmiddelen
en huidzieken. Hij zei, dat het gewoon
lijk de kleurstof in lippenstift, poeder
en crème en de synthetisch bereide
hars in nagellak zijn, die huidziekten
veroorzaken.
ren boven het lawaai van al die di
verse machines, uit de keuken, uit
het buffet, uit de afwaskeuken, bo
ven het rumoer van rinkelende
kopjes, glazen en lepeltjes.
Wat de koffie voor het personeel
betreft: de bezoekers hebben minder
pretentiesDe één wil het zus, de an
der zó. En ze verwachten van je, dat
je na eenmaal klaarmaken precies
weet wié zijn koffie hóe moet hebben,
van al die mensen van wie je de ge
zichten en namen nog niet eens kent.
De een noemt je ,juf de ander „zus"
of „jongedame", de baas zegt soms
„kind" en sommigen houden zich aan
.mevrouw".
Eerlijk gezegd: de eerste dagen in-
eresseerden al die mensen me meer
dan de hele koffie-rataplan. Ik moest
me er toe dwingen tijdig de peilglazen
aan de koffiemachines na te kijken. Je
kijkt hoe laat het is, wat voor weer,
hoeveel bezoekers er zijn. Je schat:
nog zoveel koppen moet ik bijzetten.
Vlug het laagje water, dat altijd in de
lege machine moet staan, laten weg
lopen. Een koffiezak vullen, ondertus
sen kokend water in twee kannen la
ten lopen, de koffiezak boven in de
machine hangen, het water erbij.
Even laten doortrekken, vier of vijf
maal de verse koffie uit de machine
laten lopen en weer erin gooien
Er kunnen weer een paar honderd be
zoekers gelaafd worden. Want niette
genstaande de tijd van het jaar en de
zeer uitgebreide prijslijst is de koffie
toch altijd nog een van de meest ge
vraagde dranken op onze Nederlandse
terrasjes, al wil de een ze „servies" of
De zomer van de ruiten.
Dit is de zomer van de ruiten; de zo
mer van allerhande ruiten in allerhande
kleuren, maar het meest In trek zijn toch
ongetwijfeld de Glen check ofwel de
Prince de Galles en de Shepherd check
ofwel de Hondetand ofwel de Peplta ruit
ofwel de Pled de poule, hoe U deze twee
klassieke ruitmotieven ook wilt noemen.
De couturiers in Parijs hebben ze heel
veel gebruikt en blijven ze ook in hun
tussen-collecties gebruiken. In het alge
meen kunnen we zeggen, dat de kleinere
ruitjes in gladde wollen kamgaren stof
fen zijn verwerkt voor kostuums en ja
ponnen. terwijl de grotere ruiten vooi
mantels zijn gebruikt, waarbij vaak ge
ruwde wollen stoffen zijn genomen, met
kleuren die weinig contrasteren, waar
door een wazig effect is bereikt.
Zo gebruikte Dior bijvoorheeld vooi
een mantelpak een Pepita ruitje In bazel
nootbruin wollen kamgaren. dat zo klein
was. dat 't nauwelijks als zodanig te her
kennen was. terwijl Givenchy er een ge
bruikte van enorme afmetingen, blauw op
grijs, voor een kraagloze mantel van 7/8
lengte De meest gebruikte kleuren zijn
zwart, houtskool en lichtgrijs, marine
blauw. bruin, geel, turquoise en rose.
De kleine Pspita's in zwart-wit of ma
rine-wit blijker. zeer geschikt voor de bo
lero-mode van het moment, waarbij het
jeugdige van deze stijl sterk wordt ge
accentueerd en het zomerse van de mo
dellen goed tot zijn recht komt.
„simpel" in een kannetje, de ander
„verkeerd" en weer een ander „Wie
ner mélange": één derde koffie, één
derde melk, één derde slagroom.
Te vol
De eerste avond in mijn nieuwe
functie was ik geneigd in alle kellners
persoonlijke weldoeners te zien, om
dat zij zelf de schoteltjes namen, de le
peltjes, de kannetjes room, de suiker,
de koekjes en ik niets anders hoefde
te doen dan: kopjes pakken, hoog on
der de kraan, kraantje open, kraantje
dicht, kopje doorgeven. Na een uur
hoorde ik echter, dat dit de gewone
gang van zaken was.
Zelfs het simpele vullen van de
kopjes bezorgde me in het begin nog
een aanmerking: ik deed de kopjes te
vol! Kennelijk stond ik nog aan de
kant van de bezoeker en wilde hem
goede waar voor zijn geld geven.
Maar de kopjes voor het personeel
hoeven niet „Haags" te zijn. Die gaan
tot de rand toe vol.
En de cake had ik te dun gesneden.
Het was gelukkig niet zo dat ik het
voor straf allemaal moest opeten, zo
als die plombière, die ik inplaats van
een sorbet had klaargemaakt.
En dan zal ik nog moeten leren
heel wat nonchalanter met het servies
om te gaan. Niet te rillen van angst
als ik door de nauwe doorgang ma
noeuvreer met een blad vol glazen.
Gerust mijn (schone) duimen in de
kopjes houden als het wegens de
moordende drukte de vlugste ma
nier van grijpen is. En maar vergeten,
dat myn moeder me daarvoor vroeger
altijd ter verantwoording riep. Want
een mooie dag betekent voor U de
bezoeker van het boulevardterrasje
een paar uur luieren, maar voor ons
het personeel van keuken en buffet
de noodtoestand.
Een echte „blikvanger" is deze rieten
tas in paraplu-model! De twee dek-
selhelftoen zijn versierd met schelpen
en zeesterren.
*VWVS*\W*WAi*\\A*'VV\\*
Er zyn van die café's, waar
tapkast, en koffieketel voor ons
geen geheimen hebben, van die
rustige zaken, waar je precies
ziet, wat er gebeurt en waar je
by ieder besteld kopje koffie het
„ping" van de kassa duidelijk
hoort. Maar er zijn ook seizoen
zaken in de badplaatsen, waar
de hele lange mooie zondag
kellners met hun bladen uit een
donker niets het terras op ko
men lopen. Wat daar achter zit
weten we nauwelijks, en hoe
het er toegaat evenmin.
Een onzer medewerksters is
zo'n donker gat binnengegaan,
dat ligt achter een Schevenlngs
terras: keukencatacomben, die
deel uitmaken van de fundering
van een der grote hotels. Hoe
het is achter dat koffiebuffet,
vertelt ze U in nevenstaand ar
tikel.
Wie profiteren wil van de vele verse
vruchten die op het ogenblik aan de
markt zijn, kan huisgenoten en gasten
eens tracteren op een verse vruchten
bowl: 500 gr. gemengde vruchten (aard
beien, kersen, druiven, bessen, stukjes
peer, meloen, perzik, pruimen, enz.) 5 dl
appelsap of ander vruchtensap, 3 dl spuit
water (2 kleine flesjes), 75 gr. (5 eetle
pels) suiker (liefst basterdsuiker) naar
smaak.
De vruchten schoonmaken, wassen en
zo nodig klein snijden. De vruchten met
suiker bestrooid, enige uren in een kom
wegzetten. Het appelsap (of ander sap)
toevoegen en het mengsel nog enkele uren
op een koele plaats wegzetten, zodat de
smaak goed doortrekt.
Vlak voor het opdienen het spuitwater
er bij schenken.
vetwormpjes
DÉBRBUHE
De Europese mode-ontwerpers laten
zich niet ontmoedigen door 't voort
durende slechte weer van dit seizoen
en brengen een overvloed van zo
merse sport- en strandkleding aan
de markt. Uit Frankrijk komt de
bovenste creatie: een marineblauwe
rok die opzij dichtgeknoopt wordt,
en een vuurrode, heel korte bolero.
Het tweede kostuum stamt uit En
geland en bestaat uit een zwarte pi-
rutenbroek, bedrukt met oranje en
witte bloemen. De bijpassende oran
je blouse heeft opvallend grote, op
gestikte zakken. De grote zonnehoed
is dusdanig gevlochten, dut hij plat-
gevouwen in de koffer kan worden
gepakt.
J
V^cnt lA ocii l&nqA&ansievl
De vrouw, die des morgens
vrolijk uit haar warme bed
springt om zingend aan
haar dagtaak te beginnen,
moet je met een lantarentje
zoeken. Eerlijk gezegd zien we
er allemaal tegenop om op te
staan maar toch heeft de
een er meer last mee dan de
ander en voor sommigen Is de
tvekker zelfs een nachtmerrie.
Vaak is daarvoor een eenvou
dige verklaring te vinden: men
kan bijvoorbeeld om duizenden-
één redenen echt moe zijn
een- grote was dé vorige dag,
of visité „die er om één uur
nóg zat". Maar is dit niet het
geval en is U moe, ondanks het
feit dat U vroeg naar bed gaat
en goed slaapt, iedere ochtend
weer opnieuw, wat dan?
Het antwoord daarop luidt, dat
U dan waarschijnlijk tot. die-
mensen behoort, die een tem
peratuur hebben, welke lager
is dan normaal. Algemeen
wordt aangenomen, dat de
lichaamstemperatuur van een
gezonde volwassene voortdu
rend ongeveer S6,6 graden Cel
sius bedraagt. Maar in werke
lijkheid klopt dat niet. De tem.
peratuur van ieder mens
schommelt een beetje en hoe
wel het grootste verschil maar
ongeveer tweetiende graad is
schijnt dit grote invloed uit te
oefenen op het prestatiever
mogen.
De lichaamstemperatuur
stijgt namelijk in de loop
van de dag tot een maxi
mum van ongeveer 36,8 graden
en zakt des nachts tot onge
veer 36,li graden (een regel,
die van toepassing is voor de
gemiddelde overdag werkende
en des nachts slapende mens).
Maar het punt, waarop de
lichaamstemperatuur weer van
de laagste stand die gewoon
lijk 077istreelcs drie uur des
morgens wordt bereikt) begint
op te lopen en het moment,
waarop het hoogtepunt wordt
bereikt, variëren bij de ver
schillende mensen. Sommige
mensen verkeren in de geluk
kige omstandigheid, dat hun
temperatuur na het opstaan
snel stijgt. En die mensen,
meestal de fors gebouwde, ge
spierde types, blaken al van
energie voordat ze een voet
buiten hun bed hebben gezet.
Ze gaan lustig aan het werk
en bereiken het hoogtepunt van
hun energie omstreeks twaalf
uur des middags. Daarna zakt
het. lichamelijk en geestelijk
prestatievermogen en aan het
eind van de middag verlangen
ze al naar hun vrije avond en
vroeg naar bed gaan. Dat is
de ene groep.
De andere groep bestaat uit
mensen, die des morgens
„niets waard" zijn omdat
hun lichaamstemperatuur maar
36graden of nog minder be
draagt en ook niet stijgt als
ze opstaan. De temperatuur
blijft nog enige uren laag, ge
durende wélke tijd ze niet veel
energie opbrengen, lichamelijk
noch geestelijk.
Daarom kunnen deze mensen
des morgens zo slecht opstaan
en niet, omdat ze lui zijn,
zoals de andere groep bij het
ontbijt zo graag verzekert!
Alle mensen in deze tweede
groep (meestal de grote, slan
ke types) voélen zich des mor
gens de eerste uren na het op
staan geprikkeld en over het
algemeen leven ze pas om
streeks liet middaguur héle
maal op. Des avonds blaken ze
van levenslust! U ziet dus, dat
die langslapers en laat-opblij-
vers een medisch alibi hebben
en dat ze daarom een beetje
meer consideratie verdienen
dan men hun over het alge
meen toekent.
Moeten ze er in verband met
hun werk zoals ook de huis
vrouw vroeg uitdan moe
ten ze proberen, hun moeilijk
heden ie overwinnen met be
hulp van wilskracht en zelf
controle en met een paar hulp
middelen, zoals bijvoorbeeld 'n
kop hete thee met veel suiker
bij het wakker worden als op
wekkend middel), een goede
uitrek en gaapbeweging (om
het zuurstofgehalte van het
bloed te verhogen) en een zo
goed en rustig mogelijk begin
van de dag. Verder heeft dit
tweede type veel frisse lucht
nodig en voldoende, diepe slaap.
~üan ozcuw
Q tót ÜZÓUW
De historie is niet meer dan bil
lijk, wanneer zy in dit jaar tus
sen de herdenkingen van twee
geniale mannen: Mozart en Rem
brandt, een datum schuift die een
vrouwelyk genie recht doet weder
varen. Op 7 juli was het vijf eeuwen
geleden, dat het proces Jeanne d Are
werd herzien, en publiekelijk het
schandbord boven haar werd afge
rukt: Ketterin. afvallige, afgodendie-
^Kterkeljjke en wereldlijke overheid
herriepen hun eensgezinde aanklacht
van vijfendertig jaar te voren: maar
de as van hun negentienjarig slacht
offer was verstrooid naar de vier
winden. Er bleef niets van haar dan
de herinnering, de klank van een
naam, een byna ongelooflijk levens
verhaal.
Na haar dood is zij de historicus
zowel als de psycholoog onverdroten
blijven bezighouden, en bibliotheken
zijn over haar volgeschreven. Zo vol
komen revolutionair is haar ver
schijning, zo hardnekkig weigert zij
te passen in welk schema ook, dat
telkens opnieuw berichten blijven op
duiken, als zou zij niet als maagd
na een mensonterend proces ver
brand zijn, maar aan haar beulen
ontsnapt, getrouwd en als een res
pectabele matrone op haar bed zijn
ontslapen.
Haar kort en dramatisch levens
verhaal, heroïsch en hulpeloos tege
lijk, is niet anders dan het vrouwe
lijk pendant van zovele geniale le
vens. Opgedoken uit de naamloze
massa, toegerust met uitzonderlijke
faven, snel stijgend naar een briljant
oogtepunt, omjubeld en met eerbe
wijzen overladen om dan even
snel te worden neergehaald, vertrapt
en vermoord.
Voor de wérkelijk zomerse dagen....
ei
ndsei jje/itf
Gaat U de vakantie of de weekends
aan zee doorbrengen, zorg dan voor
een koket strandpakje met zo'n grap
pig pofbroekje. Heerlyk om te zon
nen en te spelen en.... leuk om ln ge
zien te worden. Er wordt een vrolyk
bedrukt katoentje voor gebruikt en
men kan het ook in tweeërlei sto? ne
men: by voorbeeld een nop of ruitje
voor het broekje, en het Ujf je van een
effen kleur met byvoorbeeld langs de
bovenrand een blesje of een ruche van
de bedrukte stof. U heeft ervoor no
dig 1.50 m van 90 cm breed.
U stikt de figuurnaadjes in het
rugpand, sluit de deelnaden in het
voorpand en daarna de rechterzij-
naad. In de linker wordt een ritsslui
ting aangebracht. De bovenrand
werkt U met een biesje van binnen af,
waartussen U elastiek schuift. Dit
moet goed aansluiten, maar mag
vooral niet te strak zitten. Dat staat
lelijk en is bovendien ongezond. Bij het
broekje stikt U de pijpnaadjes dicht
en de middennaad. Volgens de stippel-
lyntjes wordt een kruisje gemaakt en
ingenaaid. U verbindt de ingerimpel-
de bovenrand met het lijfje en haalt
een elastiek door de pypzomen. De
schouderbandjes kunnen naar verkie
zing breed of smal zyn.
Ze worden aan een knoopje aan de
binnenzijde van het lijfje bevestigd,
zodat ze by het zonnebad gemakkelyk
af te nemen zyn.
Het elastiek in de bovenrand houdt
het lijfje dan wel op zijn plaats. Als U
bij dit pakje nog een wijde rok van de
zelfde stof maakt, kunt U er ook mee
op de boulevard verschijnen!
ELLA BEZEMER.
Het meisje Jeanne is aan die
natuurwet niet ontkomen. Haar
brandstapel is het onontkoom
baar eindpunt van de weg, die van
Domrémy over Orleans naar de ka
thedraal van Reims voert.
E>n even onontkoombaar is het
trieste feit, dat alle soldaten die haar
leliebanier blindelings gevolgd heb
ben, alle ridders die haar als een
heilige hebben vereerd, alle prelaten
met de aartsbisschop van Reims aan
het hoofd en de gekroonde daiiphin
zelve haar op die hoge brandstapel
volslagen alleen hebben gelaten.
Alleen twee simpele, rechtschapen
monniken, zonen uit hét geringe volk
zoals zijzelf, een Augustijner en een
Dominicaan, hebben de moed gehad
tot het laatste naast haar te blijven
en haar bij te staan. En het is mede
hun mannelyk en eerlyk getuigenis,
tegen alle officiële wreedheid en by-
geloof in, dat haar uiteindelijk eer
herstel tot stand heeft gebracht.
Tot zover is alles niets anders dan
de trieste spreekwoordelyke herha
ling der historie, de onverbiddelijke
slingering van het grote uurwerk,
van nederigheid naar glorie, en van
glorie naar val.
Maar wat haar, de maagd Je
anne, ongeletterd en aandoen
lijk jong, eenzaam doet voort
schrijden in die stoet van menselyke
grootheid dat is het volkomen
raadsel van haar wezen. En mis
schien is juist dat raadsel wel de
verklaring van de onafgebroken ge
negenheid en toewijding, die haar ge
stalte blyvend hebben omgeven.
Van haar eerste optreden tegen
over de houwdegen Baudricourt, die
haar met een paar flinke oorvijgen
wil terugsturen naar haar vader, tot
de verbaasde vertedering van de he
dendaagse geschiedschrijver die met
alle brokstukken der historische ge
gevens in de hand tóch geen geloof
waardig beeld van haar samenvoegen
kan.
Zy ziet visioenen en hoort stem
men. maar zij heeft niets van de
hysterica, noch van de wereldvreem
de mystiea. Zij volbrengt ongeloof
lijke wapenfeiten met verbazingwek
kende koelbloedigheid, maar vogel
tjes komen uit haar hand eten. Zij
heeft nimmer iets anders geleerd
dan het allersimpelste geloofsonder
richt van haar moeder, maar zij
slaat haar theologische rechters,
doorkneed in alle spitsvondigheden
der scholastiek, met haar eenvoudi
ge rechtlijnigheid en gezond ver
stand elk wapen uit de hand.
Haar gezond verstand, haar nuch
tere gevatheid en frisse argeloosheid:
dat zijn tegelijkertijd haar meest
raadselachtige en meest aantrekke
lijke eigenschappen. Bij haar eerste
optreden meent een zeer geleerd en
uitzonderlijk zuur professor in de
theologie haar gemakkelyk in het
nauw te kunnen dry ven. In zijn sterk
dialectisch gekleurd Frans vraagt hij
haar arglistig, welke taal die zoge
naamde hemelse stemmen spraken?
Een betere dan de uwe, repliceert de
rappe jonge deern tot vermaak der
omstanders.
Zij is een raadsel, zowel van karak
ter als gedragingen. Zij vecht als
eenzame vrouw een grootse strijd
voor het recht van persoorilyk ge
loof en vrijheid van geweten. En zij
bewaart bij alle onverzettelijkheid en
bovenmenselijke moed een ontwape
nende onbaatzuchtige goedheid: sid
derend van doodsangst op haar ho
ge houtmijt, waar zelfs de late deer
nis van de beul haar niet meer be
reiken kan, waarschuwt zy met su
blieme tegenwoordigheid van geest
de moedige monnik, die haar het
crucifix voorhoudt, dat hij snel moet
afdalen, want de vlam is al in het
hout
SASKIA.
Advertentiei
CAMERAS
