Père Luc" werkte in Bordeaux aan zelfkant der samenleving Met buitenlandse toeristen op de Rembrandt-tentoonstelling KERKELIJKE BELANGSTELLING /00R WERELDTENTOONSTELLING TERUG UIT DE PREHISTORIE DONDERDAG 19 JULI 1956 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT n NU ALS VLOOT AALMOEZEN IER IN VLISSINGEN Opvallend solidariteitsgevoel temidden van schrijnende ellende (Van onze speciale verslaggever) ER IS EVEN TIJD voor nodig om in de vlot kabbelende woorden stroom van een in een keurig uniform gestoken vlootaalmoezenier de tragiek te ontdelcken, die er toch eigenlijk in schuilt. Dat komt omdat de aalmoezenier Th. de Bruin een blijmoedig mens is, een man die zelfs in een triest verhaal nog zilveren randjes aan de vele donkere wolken weet te weven en die bovendien begiftigd is met een benijdenswaardig gevoel voor humor. vlot en boeiend, met een enkel voorbeeld een typerende situatie schetsend. Een verhaal met een lach en een traan, maar met meestal ook als de lach aan bod is toch ergens wel een traan. Over oude munitie-opslagplaatsen, waar gezinnen samenwonen en waar men acht kinderen in twee bedden kan zien liggen, „als flessen in een kist". Over een jongen, die van een Amerikaanse vrachtauto een blikje voedsel had gestolen en daar trots mee thuiskwam. Z'n moeder was kwaad. „Sufferd", sprak ze, „waar om heb je er niet meer meege bracht..." Over huwelijken, die steeds opnieuw mislukken, of die helemaal niet ge sloten worden. Zodat père Luc, die een knaapje naar diens vader vroeg, te horen kreeg: „O, we zijn er net een aan het zoeken". Achtergrond De achtergrond van al deze (wo ning) ellende? In Frankrijk geldt nog altijd een huurstop voor woningen, die in... de jaren '14-'18 werd inge voerd. Met als gevolg dat er huizen zijn, die nu, in 1956. vier gulden per maand aan huur kosten. Er is vrij wel geen huiseigenaar te vinden, die genegen is ook maar iets aan 'n wo ning te laten opknappen. „Ze laten de huizen liever in puin vallen", merkte pater De Bruin op, die voorts be toogt, dat de bouw van arbeiderswo ningen geremd wordt door een over maat aan bureaucratie. Zó heeft hjj dat allemaal ervaren in de periode, dat hij als een der vijf paters Conventuelen getracht heeft wat verbetering te brengen in de le vensomstandigheden van deze dui zenden. Of dat gelukt is? „Materieel in zekere zin wel", aldus pater De Bruin. „We voerden o.m. een bouw systeem in, konden een tehuis voor de jeugd stichten en dank zij de gel delijke (zó broodnodige) steun van velen, ook een asyl voor daklozen in richten. Maar in hoeverre we op geestelijk terrein iets bereikt hebben, is moeilijk te bepalen". Hij is nog maar kort bij de ma rine. Nog niet zo lang geleden maakte hij als „Père Luc" deel uit van de vijf paters Conventuelen, die in november 1951 in Bordeaux aan een taak begonnen, die zich in het bestek van een dagbladartikel nauwelijks omschrijven laat... Aan de rand van Bordeaux leven rond 16.000 mensen, in krotten, ba rakken en oude, vervallen herenhui zen, waar veelal tien complete ge zinnen in evenveel kamers zijn on dergebracht. Daar bestaan evenals in andere Franse steden nog toestanden, die spotten met alle beginselen van geestelijke en ook physieke volksge zondheid en daar, m dat trieste we reldje, aan de zelfkant van de samen leving, begonnen in november 1951 vijf paters, onder wie „Père Luc" als enige Nederlander, met vrijwel niets dan heel veel goede wil te werken. In een bijna vijandige omgeving. Want de over het algemeen commu nistisch gezinde leden van deze uit zonderlijke maatschappij, waarin zo wel Fransen als Italianen, Spanjaar den en ook andere nationaliteiten le ven, hadden het niet op de geestelijk heid. Toch wisten de paters, na moei zame arbeid, waarbij zij vaak daad werkelijk de handen uit de mouwen staken, op de duur het vertrouwen van die mensen te winnen. „En dan ontdek je vaak ontroeren de staaltjes van warme menselijk heid", aldus de aalmoezenier, in wie men hier in Vlissingen, waar hij op de „Jacob van Heemskerck" dient, maar moeilijk de „Père Luc" ir. mon nikspij van de foto's uit Bordeaux herkent. Père Luc temidden van „zijn" jongens, de asfaltjeugd, waar de paters Conventuelen een tehuis voor stichtten. Dezelfde knaapjes, die met Pasen 1953 vöor 'het eerst In hun jonge le ven de kans kregen voor een korte tijd de ellende van de Bordeause ban- lieu te ontvluchten. Samen met de pater hadden ze een reiskasje ge maakt en rond januari '53 was er net genoeg geld om gezamenlijk een uit stapje te maken. Naar Lourdes zou den ze gaan, met bussen. Dol van blijdschap waren die boefjes. Dag en nacht werd er over niets anders meer gesproken en gedroomd dan over dat uitstapje. Het ging niet door. In februari, de dag na de ramp in Nederland, kreeg père Luc één van de knapen op bezoek. „We willen niet naar Lourdes", sprak de jongen. „Koopt U voor het geld maar kleer tjes voor de kinderen in Holland...." Solidariteit Vlootaalmoezenier De Bruin slikt zijn ontroering weg met een teugje van een Frans aperitief en zegt dan: „Want dat is verbazingwekkend, zie je, het solidariteitsgevoel van die mensen. Ze zijn bereid om zo nodig vijftig proeent van him bezit af te staan. Mensen, die twee dekens had den, stonden er één af voor Holland. Bij felle kou. Er kwam een vrouwtje bij me met een gestopt kinderhemdje. „Ik heb er drie en ik kan er best een van missen", sprak ze". Dat kinderhemdje is overigens met Interest teruggekomen in de krot woningen van Bordeaux. Want tot z'n verbazing ontdekte père Luc na enige tijd, dat er in Holland voldoen de, ruim voldoende zelfs was ingeza meld voor de rampslachtoffers. „Er gens in Nederland lagen zelfs nog tien ton kleren als overcompleet op- feslagen". Het behoeft geen betoog, at pater De Bruin daar ijlings werk van gemaakt heeft! Het is een lang verhaal, het ver haal van Bordeaux, eenzelfde soort verhaal als dat van abbé Pierre in Parijs, de pionier onder de bestrijders van woningnood en de daaruit voortvloeiende af schrikwekkende toestanden in de Franse steden. Père Luc vertelt 't Voor ruim 40 miljoen aan schatkistpromessen toegewezen Geen toewijzing van zesmaandspromessen Het ministerie van financiën deelt mede, dat van de bedragen waarvoor op 17 juli jil. is ingeschreven op schatkistpromessen wordt toegewe zen een bedrag van 40,9 miljoen gul den aan schatkistpromessen verval lende 20 oktober 1956 tegen de prijs van 99.225 gulden per 100.000 gulden. Schatkistpromessen vervallende per 20 januari 1957 worden niet toegewe zen. Voorts deelt de agent van het mi nisterie van financiën mede, dat met ingang van 20 juli 1956, de dag waar op de storting op de bij bovenvermel de inschrijving toegewezen promes sen zal geschieden, over de to-onbank 3-maands promessen tegen een dis conto van 3 oroeent zullen worden afgegeven, welk tarief overeenstemt met de hogervermelde prijs, waarte gen is toegewezen. Een Canadese Avro of 100-jager ge fotografeerd boven de „typisch En gelse kust" van het eiland Wight. Het toestel Is het eerste dat geheel in Canada is ontworpen en gebouwd. Opsporing en beschieting van het doel vinden geheel automatisch plaats door middel van de modernste radar-apparatuur. Metropolitan Opera blijft komend seizoen gesloten Als gevolg van een conflict met de vakorganisatie v~n musici zal de Me tropolitan Opera in New York gedu rende het seizoen 1956-'57 niet spelen. Dit heeft de „Met" dinsdagavond meegedeeld. Slechts één maal tevoren heeft de „Met" in zgn 73-jarig be staan een seizoen overgeslagen toen als gevolg van een brand. De maatregel is het antwoord op een weigering van de „A.G.M.A. (American Guild of Musical Artists') in te gaan op een bemiddelingsvoor stel van de opera inzake de vraag, of een hulpregisseur - Robert Herman lid van de vakorganisatie moet zijn. Herman is tevens assistent van de artistieke leider van de Met. Vol gens de A.C.M.A. moet Herman lid van de vakorganisatie zijn. De Me tropolitan Opera Association meent, dat het leidende personeel daarvan uitgezonderd is. |IIIIIIII!IIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIII!IIIIIIII!IIIIIIIIIIIII!IIIII!IIIIIIII1IIIIIIHIIIIII Krantenjongens uit Amerika in Europa M Vijftig Amerikaanse kran- tenjongens, in leeftijd va- riërena van dertien tot acht- tien jaar en afkomstig uit ver is scheidene delen van de Ver- gó ju- holm vliegen, waar zij tot 7 §j augustus de gasten zijn van de Zweedse kamer van koophan- Iel en van de toeristenorgani- saties. M Op 7 en 8 augustus zullen de „junior diplomats", zoals zij in Amerika worden genoemd, een f§ bezoek brengen aan Nederland. Deze jongens, krantenjon- gens van 27 grote dagbladen van het „Hearst-concern" uit 28 steden, verspreid over de Verenigde Staten, zijn de win- naars van een prijsvraag M waaraan enige duizenden kran- tenjongens hebben deelgeno- men, en voor het merendeel scholieren die in hun vrije tijd H kranten bezorgen in de hun r? toegewezen wijken. De jongelui worden begeleid j| H door een redacteur van de „American Weekly" en een te- m ff levisie-cameraman. Zij zullen g op 7 augustus door de burge- M meester van Amsterdam wor- ff den ontvangen. tillllllillllllllllllllllHllllllllllllllIHlIlïlllllllllllllBIIIIIIIIIIIIIIHIIHiilllI BEDRIJVIGHEID IN BRUSSEL Een eigen gebouw (Van een speciale verslaggever). Van maart tot oktober 1958 zal in Brussel de eerste grote wereldten toonstelling gehouden werden van na de oorlog. De Belgische hoofdstad is al in rep en roer om de stad voor de enorme belangstelling geschikt te maken. Geweldige parkeerruimten worden aangelegd, tentoonstellings gebouwen opgericht en er bestaan plannen om een toren te bouwen die de Eifeltoren (ook een produkt van een wereldtentoonstelling) verre zal overtreffen. Toen de wereldtentoonstelling te gen het einde van de vorige eeuw in Chicago gehouden werd, greep Moody zijn kans aan om daar zgn samenkomsten te houden en zijn werk heeft een zegen verspreid, die tot de einden der aarde ging. Het is geen wonder, dat nu reeds plan nen gemaakt worden om ook de zij de van kerk en geloof niet te ver geten. Het Oecumenisch Persbureau heeft het bericht vrijgegeven, dat. van de zijde van de wereldraad grootse plan nen bestaan om een gebouw te plaat sen. Men verkreeg een terrein in 't hartje van de tentoonstelling en 'n zeer modern gebouw werd ontwor pen. De kosten bedragen een kleine half miljoen gulden, waarvan de Belgische protestantse kerken, die bij de wereldraad zijn aangesloten ongeveer 75.000 gulden bij elkaar ho pen te brengen, de rest zal vanuit het buitenland gefinancierd moeten worden. Het gebouw zal geheel van aluminium en koper worden opge trokken en een tentoonstellingszaal bevatten waar twaalf verschillende aspecten van het leven en werk van de kerken rond de globe worden ge toond. De kerk zal gelegenheid bie den voor rustige meditatie, en bo vendien zullen er korte diensten wor den gehouden in verschillende talen. Wij hebben verder informatie inge wonnen of er geen plannen bestaan om een grote evangelisatiecampagne te houden zoals dit door Moody in dertijd werd gedaan. Hiervan kunnen de plannen nog niet openbaar ge maakt worden maar wel vernamen we, dat het zeer wel mogelijk is dat onder Amerikaanse auspiciën een dergelijke campagne zou worden op gezet met een der bekendste ortho doxe geestelijke leiders of evangelis ten als spreker. Bovendien hebben de Belgische Evangelische Zending en het Belgi sche Bijbelgenootschap plannen om lectuur te verspreiden en Bybels te verkopen. Het duurt nog lang voor de ten toonstelling geopend wordt, maar er is dus reeds een zeer grote gods dienstige bedrijvigheid om de Bood schap van het Evangelie niet te ver geten in de stroom van menselijk kunnen. Russen helpen Oostduitsers bij bouw van atoomcentrale De Sowjet-Unie heeft zich in het dinsdag te Moskou gesloten verdrag met Oost-Duitsland verbonden tot de bouw van een atoom-kracht-centrale in Oost-Duitsland met een capaciteit van 100.000 kilowatt. De duitse delegatie heeft de toezeg ging ontvangen dat de Sowjet-Unie materialen, tekeningen en uitrustin gen zal leveren. Tevens zal de Sowjet-Unie in de ko mende vier jaren extra hulp aan Oost- Duitsland verlenen voor de ontwikke ling van de nationale economie. De Russen gingen akkoord met de vermindering van de Oostduitse bij drage in de bezettingskosten. van 16 miljard oostmark tot 8 miljoen oost- markt. Frank Sinatra heeft een uitnodiging om het Amerikaanse volkslied te zingen bij de opening van de Nationale Conven tie van de Democratische Partij op 13 augustus in Chicago aangenomen. Aclit van de tien mannen, die van 1 juli af getracht hebbeni?t de grot ten van Zigues in het zuidwesten van Frankrijk te leven op de manier van hun prehistorische voorouders, zijn zaterdagavond naar de bewoonde wereld teruggekeerd. De dokters die hen onderzocht hebben, verklaarden dat zij zeer zwak waren. Hun laatste prehistorische maal bestond uit een gekookte ringslang. Hun hoofdvoedsel gedurende de tijd van afzondering had echter uit slak ken en brandnetels bestaan. De jongste van het gezélschap, de 15-jarige verkenner Francois Sour- bier. bleek de zware lichamelijke en geestelijke inspanning het beste 'hebben doorstaan. Zoals bekend, hebben twee deelne mers de proefneming voor het einde moeten staken. Volgens de mannen heeft het periment aangetoond, dat de moder ne mens onder prehistorische condi ties kan leven, mits hij weet wélke dieren en planten met de minste in spanning het best tot voedsel kunnen worden bereid. Cliapaut. één van de deelnemers verklaarde dat de acht mannen hun ervaringen in een boek, dat binnen kort gepubliceerd zal worden, zullen vastleggen. IN ËÉN MAAND 85.000 BEZOEKERS „Mooi, maar zó druk..." We zgn meegeweest met een tour van Cook naar de Rembrandt-ten toonstelling in Amsterdam. En we hebben een praatje gemaakt met het Amerikaanse echtpaar Wallis uit California, dat eerst de gewone tentoon stelling bezocht had omdat ze het „Gebed zonder End" van Vermeer wilde zien en de „ondeugende" schilderyen van Jan Steen vvaarby hjj wilde we ten wat ze kosten en zy of ze echt waren. „Niet uit wantrouwen", zei ze, „maar we hebben by ons in Amerika net zulke schilderijen in de musea en ik wist niet dat dat reprodukties waren." „Is de Nachtwacht wel echt en wat kost die?" wou de heer Wallis weten. Voor de derde keer in het Rijks museum was de heer Peter Mac Len- nan, uit Fort William in Schotland. „We doen er in tweed", vertelde hij, „al sinds 1860, toen mijn grootvader er een klein winkeltje begon. Mijn broer en ik hebben de winkel na de oorlog opgewerkt tot een zaak met veertig man personeel. Na acht jaar vond ik dat ik een week vakantie verdiend had en als ik terugkom, gaat mijn broer. Het is mijn eerste bezoek aan het buitenland, behalve dan dat ik van 1939 tot het eind van de oorlog bij de marine diende, bij Ceylon en om Malta. Mijn broer was ook van plan om naar Holland te ko men, niet alleen om Rembrandt maar pok omdat uw land zo goedkoop is maar dat valt wel tegen. Mis schien komt dat omdat ik zo van lek ker eten houd, ik ben al een paar maal bij de Chinezen geweest. Voor de goedkoopte blijf ik dan weer wat langer in het museum. Daar is toch ook genoeg te zien." Rembrandt zien. Terwijl de gids zijn gasten op merkzaam maakte op kleine details op de Rembrandts, liepen drie vrou wen en twee mannen uit IJsland on geduldig op en neer. 't Was bijna twaalf uur en ze moesten om twee uur op Schiphol zijn. Ze hadden Rem brandt ook nog „even" willen „doen." Om kwart over twaalf, toen iedereen aandachtig naar Titus keek hielden ze het niet meer uit en met een kor te groet renden ze bijna naar de uitgang. „Jammer", zei de vriende lijke onverstoorbare gids. Heel wat meer belangstelling had de kleine Amerikaanse Tommy Dickinson, een peutertje van negen jaar dat enige jaren geleden kinder verlamming gekregen had en nu aan de linkerkant geheel lam was. De suppoosten hadden een rolstoel ge haald waarin hij langs de schilderij en geleid werd. In de catalogus zocht hg naar de gegevens /an ieder schilderij. Het Joodse Bruidje vond hij het mooist. „Wij komen uit An kara", vertelde zijn moeder, een lie ve vrouw, met een peinzende blik in haar donkere ogen. „Mijn man is door de Amerikaanse regering uit- fezonden om de Turken te adviseren n het aanleggen van waterwerken. Wij wonen even buiten de stad, bo ven op een heuvel in een mooi huis met een enorm grote tuin. Daar ligt Tommy veel in. En dan kijkt hij met plezier naar zgn broertje Peter van zeven als die in de tuin met zijn vriendjes stoeit. Vorig jaar zijn we voor onze vakantie veertien dagen in Florence geweest. En natuurlijk moest Tommy daar alle schilderijen zien in het museum. Daarom wilden we nu eerst naar Amsterdam, want Tommy wilde weten hoe Rembrandt schilderde. Vooral N die schaduwen vindt hg prachtig. Overmorgen gaan we naar New York, waar Tommy opgenomen wordt in een ziekenhuis om geopereerd te worden. Wij geven nog altijd de moed niet op dat hij beter kan worden. En daar bestaat né. de operatie misschien kans op. En daarna hopen we nog wat vakan tie door te brengen brj de groot-ou- ders in San Fransisco." Zwitsers - niet Duits Van Fraulein Martha Meier uit Bazel dachten we dat ze schooljuf frouw was. U weet wel zo'n gezelli ge juffrouw zoals u vroeger zelf misschien in de eerste klas gehad hebt. „Mis", zei ze. „Ik zit op sociale zaken bij de gemeente Bazel, 't Is mijn eerste vakantie in Holland en rekent u maar dal ik veel meer men sen warm ga maken voor deze ten toonstelling. Ik had nooit gedacht dat het zo mooi was. Ik ben hier al drie maal alleen geweest, maar om niets te missen ben ik nu met deze toer meegegaan omdat hier de gid sen ook nog wat vertellen. Weet u, ik vind hier de suppoosten ook zo aardig. Heel anders dan in Weenen waar ik zulke brutale mannen vond. En waar ze niet, zoals hier, alles van de schilderijen afweten. Als ik met iemand praat zeg ik direct dat ik geen Duitse ben maar een Zwitserse. Want ik heb hier wel gemerkt, zodra men hoort dat je Duits spreekt vin den ze je niet zo aardig meer." Toen de vreemdelingen met de bus naar hun hotels gebracht waren bleven wij nog even rustig kijken naar Hen- drikje Stoffels naast de Amerikaanse mrs. Norma Geer, die voor een Ame rikaanse acetaatfirma de belangen in Parijs behartigt. En voor haar was liet jammer dat er ten tyde van Rembrandt geen acetaat was, zei ze. „Anders had hij Met driehonderd brandweerlieden van 33 brandweerondernemingen is het vuur bestreden in een vijf-ver diepingen hoog warenhuis te New York. 120 brandweerlieden moesten hun werk staken doordat zij door de rook werden bedwelmd mannen moesten naar een ziekenhuis worden overgebracht. Deze foto geeft een overzicht van de hlnsslngswerk- zaamheden. Jllllll!lllll!l!!l!ll!llllllllllll!llllllllll!l!lllllllllllllllllllllll!!llll!lll!llllin Sarah zorgde voor vlotte redding van piloot M Het opblaasbare reddingsvest- g H met-radio-noodsein, „Sarah" geheten, heeft dinsdag een pi- loot van de Royal Air Force ge- p ff red, toen hij op grote hoogte zich met zijn parachute uit zijn 1 Hawker Hunter jachtvliegtuig had moeten redden en in zee te- rechtkwam. 1 Op 12.000 meter hoogte was H piloot N. R. Williams uit zijn machine gesprongen en dadelijk n gaf een andere jager, die het in- cident waarnam, alarm. H Men berekende, dat Williams 14 minuten zou nodig hebben, ff voor hij beneden aankwam. Nog voor Williams in zee plonsde, H waar „Sarah" hem overigens ff drijvende hield, was reeds een helikopter opgestegen om hem te redden. Snel berekende men, ff loeveel Williams vermoedelijk door de wind zou afdrijven. De- ff ze berekeningen waren zo nauwkeurig, dat de helikopter 4 mijl van de plaats, waar Wil- ff liams neerkwam, wachtte. Door ff de radio-seinen van „Sarah" fj liet de helikopter zich naar de -onddobbcrende piloot loodsen, n ll!iyillllllllll!llllllllllllllllllllllllllll!!lllllllllllllllll!lll!l!l!l!l!llllll!llllll het vast en zeker geschilderd, omdat een jurk van acetaat, glanst als zy- de." Toen was ze weer verdiept in 't schildery van Rembrandts moeder en „de man met de valk" zodat w\j wat verderop schoven en een oude bekende uit Parijs zagen. Simone, de mannequin die zes jaar lang voor 't huis Fath werkte en nu even kwam uitrusten voor het nieuwe seizoen weer begint. „Mooi" zei ze, „maar zo druk. Je moest al die schilderijen eens op je gemak kunnen bekijken." „Daar heeft ze gelijk in" zei Ton Koot van het Rijksmuseum toen we er hem naar vroegen. „We hebben hier in een maand 85000 bezoekers gehad, overal vandaan en zeker voor de helft buitenlanders. Gisteren kreeg ik nog een brief van een dok ter uit Honolulu om de tentoonstel ling die 5 augustus sluit een dag lan ger open te houden omdat hij dan hier 's avonds aankomt. We hebben hem teruggeschreven dat hg van de achtste augustus af de tentoonstel ling in Boymans in Rotterdam zien kan. In 1990: zoef water uit de zee De Amerikaanse minister van bin nenlandse zaken Seaton is van me ning, dat men in 1990 in de Verenig de Staten zover zal zijn dat men met een netwerk van leidingen, kris-kras door het land, zoet water, dat uit de zee gewonnen is aanvoert. In een voor de televisie gehouden interview zei Seaton dat aan zijn departement koortsachtig gewerkt wordt aan de uitwerking van dit „uitzonderlijk be langrijke programma", het winnen van drinkwater uit zee- of brakwater, dat momenteel zelfs nog ongeschikt is voor gebruik in de industrie. De laatste twee jaar werd door het Congres een bedrag van een miljoen dollar uitgetrokken voor proefne mingen op dit gebied, welke het nu mogelijk hebben gemaakt dat binnen kort twee kleine modellen voor het omzetten van zout in zoet water in bedrijf zullen worden gesteld, die elk volgens een ander principe werken. Bovendien heeft het departement con tact opgenomen met een groot aantal universiteiten, onderzoekcentra en particuliere maatschappyen voor het doen van onderzoekingen op dit ge bied.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 3