Père Luc" werkte in Bordeaux
aan zelfkant der samenleving
Met buitenlandse toeristen op de
Rembrandt-tentoonstelling
KERKELIJKE BELANGSTELLING
/00R WERELDTENTOONSTELLING
TERUG UIT DE PREHISTORIE
DONDERDAG 19 JULI 1956
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
n
NU ALS VLOOT AALMOEZEN IER IN VLISSINGEN
Opvallend solidariteitsgevoel
temidden van schrijnende ellende
(Van onze speciale verslaggever)
ER IS EVEN TIJD voor nodig om in de vlot kabbelende woorden
stroom van een in een keurig uniform gestoken vlootaalmoezenier de
tragiek te ontdelcken, die er toch eigenlijk in schuilt. Dat komt omdat
de aalmoezenier Th. de Bruin een blijmoedig mens is, een man die zelfs
in een triest verhaal nog zilveren randjes aan de vele donkere wolken
weet te weven en die bovendien begiftigd is met een benijdenswaardig
gevoel voor humor.
vlot en boeiend, met een enkel
voorbeeld een typerende situatie
schetsend. Een verhaal met een
lach en een traan, maar met
meestal ook als de lach aan
bod is toch ergens wel een
traan.
Over oude munitie-opslagplaatsen,
waar gezinnen samenwonen en waar
men acht kinderen in twee bedden
kan zien liggen, „als flessen in een
kist". Over een jongen, die van een
Amerikaanse vrachtauto een blikje
voedsel had gestolen en daar trots
mee thuiskwam. Z'n moeder was
kwaad. „Sufferd", sprak ze, „waar
om heb je er niet meer meege
bracht..."
Over huwelijken, die steeds opnieuw
mislukken, of die helemaal niet ge
sloten worden. Zodat père Luc, die
een knaapje naar diens vader vroeg,
te horen kreeg: „O, we zijn er net
een aan het zoeken".
Achtergrond
De achtergrond van al deze (wo
ning) ellende? In Frankrijk geldt nog
altijd een huurstop voor woningen,
die in... de jaren '14-'18 werd inge
voerd. Met als gevolg dat er huizen
zijn, die nu, in 1956. vier gulden per
maand aan huur kosten. Er is vrij
wel geen huiseigenaar te vinden, die
genegen is ook maar iets aan 'n wo
ning te laten opknappen. „Ze laten de
huizen liever in puin vallen", merkte
pater De Bruin op, die voorts be
toogt, dat de bouw van arbeiderswo
ningen geremd wordt door een over
maat aan bureaucratie.
Zó heeft hjj dat allemaal ervaren
in de periode, dat hij als een der vijf
paters Conventuelen getracht heeft
wat verbetering te brengen in de le
vensomstandigheden van deze dui
zenden. Of dat gelukt is? „Materieel
in zekere zin wel", aldus pater De
Bruin. „We voerden o.m. een bouw
systeem in, konden een tehuis voor
de jeugd stichten en dank zij de gel
delijke (zó broodnodige) steun van
velen, ook een asyl voor daklozen in
richten. Maar in hoeverre we op
geestelijk terrein iets bereikt hebben,
is moeilijk te bepalen".
Hij is nog maar kort bij de ma
rine. Nog niet zo lang geleden
maakte hij als „Père Luc" deel uit
van de vijf paters Conventuelen,
die in november 1951 in Bordeaux
aan een taak begonnen, die zich in
het bestek van een dagbladartikel
nauwelijks omschrijven laat...
Aan de rand van Bordeaux leven
rond 16.000 mensen, in krotten, ba
rakken en oude, vervallen herenhui
zen, waar veelal tien complete ge
zinnen in evenveel kamers zijn on
dergebracht. Daar bestaan evenals in
andere Franse steden nog toestanden,
die spotten met alle beginselen van
geestelijke en ook physieke volksge
zondheid en daar, m dat trieste we
reldje, aan de zelfkant van de samen
leving, begonnen in november 1951
vijf paters, onder wie „Père Luc" als
enige Nederlander, met vrijwel niets
dan heel veel goede wil te werken.
In een bijna vijandige omgeving.
Want de over het algemeen commu
nistisch gezinde leden van deze uit
zonderlijke maatschappij, waarin zo
wel Fransen als Italianen, Spanjaar
den en ook andere nationaliteiten le
ven, hadden het niet op de geestelijk
heid. Toch wisten de paters, na moei
zame arbeid, waarbij zij vaak daad
werkelijk de handen uit de mouwen
staken, op de duur het vertrouwen
van die mensen te winnen.
„En dan ontdek je vaak ontroeren
de staaltjes van warme menselijk
heid", aldus de aalmoezenier, in wie
men hier in Vlissingen, waar hij op
de „Jacob van Heemskerck" dient,
maar moeilijk de „Père Luc" ir. mon
nikspij van de foto's uit Bordeaux
herkent. Père Luc temidden van
„zijn" jongens, de asfaltjeugd, waar
de paters Conventuelen een tehuis
voor stichtten.
Dezelfde knaapjes, die met Pasen
1953 vöor 'het eerst In hun jonge le
ven de kans kregen voor een korte
tijd de ellende van de Bordeause ban-
lieu te ontvluchten. Samen met de
pater hadden ze een reiskasje ge
maakt en rond januari '53 was er net
genoeg geld om gezamenlijk een uit
stapje te maken. Naar Lourdes zou
den ze gaan, met bussen. Dol van
blijdschap waren die boefjes. Dag en
nacht werd er over niets anders meer
gesproken en gedroomd dan over dat
uitstapje.
Het ging niet door.
In februari, de dag na de ramp in
Nederland, kreeg père Luc één van
de knapen op bezoek. „We willen niet
naar Lourdes", sprak de jongen.
„Koopt U voor het geld maar kleer
tjes voor de kinderen in Holland...."
Solidariteit
Vlootaalmoezenier De Bruin slikt
zijn ontroering weg met een teugje
van een Frans aperitief en zegt dan:
„Want dat is verbazingwekkend, zie
je, het solidariteitsgevoel van die
mensen. Ze zijn bereid om zo nodig
vijftig proeent van him bezit af te
staan. Mensen, die twee dekens had
den, stonden er één af voor Holland.
Bij felle kou. Er kwam een vrouwtje
bij me met een gestopt kinderhemdje.
„Ik heb er drie en ik kan er best een
van missen", sprak ze".
Dat kinderhemdje is overigens met
Interest teruggekomen in de krot
woningen van Bordeaux. Want tot
z'n verbazing ontdekte père Luc na
enige tijd, dat er in Holland voldoen
de, ruim voldoende zelfs was ingeza
meld voor de rampslachtoffers. „Er
gens in Nederland lagen zelfs nog
tien ton kleren als overcompleet op-
feslagen". Het behoeft geen betoog,
at pater De Bruin daar ijlings werk
van gemaakt heeft!
Het is een lang verhaal, het ver
haal van Bordeaux, eenzelfde
soort verhaal als dat van abbé
Pierre in Parijs, de pionier onder
de bestrijders van woningnood en
de daaruit voortvloeiende af
schrikwekkende toestanden in de
Franse steden. Père Luc vertelt 't
Voor ruim 40 miljoen aan
schatkistpromessen
toegewezen
Geen toewijzing van
zesmaandspromessen
Het ministerie van financiën deelt
mede, dat van de bedragen waarvoor
op 17 juli jil. is ingeschreven op
schatkistpromessen wordt toegewe
zen een bedrag van 40,9 miljoen gul
den aan schatkistpromessen verval
lende 20 oktober 1956 tegen de prijs
van 99.225 gulden per 100.000 gulden.
Schatkistpromessen vervallende per
20 januari 1957 worden niet toegewe
zen.
Voorts deelt de agent van het mi
nisterie van financiën mede, dat met
ingang van 20 juli 1956, de dag waar
op de storting op de bij bovenvermel
de inschrijving toegewezen promes
sen zal geschieden, over de to-onbank
3-maands promessen tegen een dis
conto van 3 oroeent zullen worden
afgegeven, welk tarief overeenstemt
met de hogervermelde prijs, waarte
gen is toegewezen.
Een Canadese Avro of 100-jager ge
fotografeerd boven de „typisch En
gelse kust" van het eiland Wight.
Het toestel Is het eerste dat geheel
in Canada is ontworpen en gebouwd.
Opsporing en beschieting van het
doel vinden geheel automatisch
plaats door middel van de modernste
radar-apparatuur.
Metropolitan Opera blijft
komend seizoen gesloten
Als gevolg van een conflict met de
vakorganisatie v~n musici zal de Me
tropolitan Opera in New York gedu
rende het seizoen 1956-'57 niet spelen.
Dit heeft de „Met" dinsdagavond
meegedeeld. Slechts één maal tevoren
heeft de „Met" in zgn 73-jarig be
staan een seizoen overgeslagen
toen als gevolg van een brand.
De maatregel is het antwoord op
een weigering van de „A.G.M.A.
(American Guild of Musical Artists')
in te gaan op een bemiddelingsvoor
stel van de opera inzake de vraag, of
een hulpregisseur - Robert Herman
lid van de vakorganisatie moet
zijn. Herman is tevens assistent van
de artistieke leider van de Met. Vol
gens de A.C.M.A. moet Herman lid
van de vakorganisatie zijn. De Me
tropolitan Opera Association meent,
dat het leidende personeel daarvan
uitgezonderd is.
|IIIIIIII!IIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIII!IIIIIIII!IIIIIIIIIIIII!IIIII!IIIIIIII1IIIIIIHIIIIII
Krantenjongens uit
Amerika in Europa
M Vijftig Amerikaanse kran-
tenjongens, in leeftijd va-
riërena van dertien tot acht-
tien jaar en afkomstig uit ver
is scheidene delen van de Ver-
gó ju-
holm vliegen, waar zij tot 7
§j augustus de gasten zijn van de
Zweedse kamer van koophan-
Iel en van de toeristenorgani-
saties.
M Op 7 en 8 augustus zullen de
„junior diplomats", zoals zij in
Amerika worden genoemd, een
f§ bezoek brengen aan Nederland.
Deze jongens, krantenjon-
gens van 27 grote dagbladen
van het „Hearst-concern" uit
28 steden, verspreid over de
Verenigde Staten, zijn de win-
naars van een prijsvraag
M waaraan enige duizenden kran-
tenjongens hebben deelgeno-
men, en voor het merendeel
scholieren die in hun vrije tijd
H kranten bezorgen in de hun r?
toegewezen wijken.
De jongelui worden begeleid j|
H door een redacteur van de
„American Weekly" en een te- m
ff levisie-cameraman. Zij zullen
g op 7 augustus door de burge-
M meester van Amsterdam wor- ff
den ontvangen.
tillllllillllllllllllllllHllllllllllllllIHlIlïlllllllllllllBIIIIIIIIIIIIIIHIIHiilllI
BEDRIJVIGHEID IN BRUSSEL
Een eigen gebouw
(Van een speciale verslaggever).
Van maart tot oktober 1958 zal in
Brussel de eerste grote wereldten
toonstelling gehouden werden van na
de oorlog. De Belgische hoofdstad is
al in rep en roer om de stad voor de
enorme belangstelling geschikt te
maken. Geweldige parkeerruimten
worden aangelegd, tentoonstellings
gebouwen opgericht en er bestaan
plannen om een toren te bouwen die
de Eifeltoren (ook een produkt van
een wereldtentoonstelling) verre zal
overtreffen.
Toen de wereldtentoonstelling te
gen het einde van de vorige eeuw
in Chicago gehouden werd, greep
Moody zijn kans aan om daar zgn
samenkomsten te houden en zijn
werk heeft een zegen verspreid, die
tot de einden der aarde ging. Het
is geen wonder, dat nu reeds plan
nen gemaakt worden om ook de zij
de van kerk en geloof niet te ver
geten.
Het Oecumenisch Persbureau heeft
het bericht vrijgegeven, dat. van de
zijde van de wereldraad grootse plan
nen bestaan om een gebouw te plaat
sen. Men verkreeg een terrein in 't
hartje van de tentoonstelling en 'n
zeer modern gebouw werd ontwor
pen. De kosten bedragen een kleine
half miljoen gulden, waarvan de
Belgische protestantse kerken, die
bij de wereldraad zijn aangesloten
ongeveer 75.000 gulden bij elkaar ho
pen te brengen, de rest zal vanuit
het buitenland gefinancierd moeten
worden. Het gebouw zal geheel van
aluminium en koper worden opge
trokken en een tentoonstellingszaal
bevatten waar twaalf verschillende
aspecten van het leven en werk van
de kerken rond de globe worden ge
toond. De kerk zal gelegenheid bie
den voor rustige meditatie, en bo
vendien zullen er korte diensten wor
den gehouden in verschillende talen.
Wij hebben verder informatie inge
wonnen of er geen plannen bestaan
om een grote evangelisatiecampagne
te houden zoals dit door Moody in
dertijd werd gedaan. Hiervan kunnen
de plannen nog niet openbaar ge
maakt worden maar wel vernamen
we, dat het zeer wel mogelijk is dat
onder Amerikaanse auspiciën een
dergelijke campagne zou worden op
gezet met een der bekendste ortho
doxe geestelijke leiders of evangelis
ten als spreker.
Bovendien hebben de Belgische
Evangelische Zending en het Belgi
sche Bijbelgenootschap plannen om
lectuur te verspreiden en Bybels te
verkopen.
Het duurt nog lang voor de ten
toonstelling geopend wordt, maar er
is dus reeds een zeer grote gods
dienstige bedrijvigheid om de Bood
schap van het Evangelie niet te ver
geten in de stroom van menselijk
kunnen.
Russen helpen Oostduitsers
bij bouw van atoomcentrale
De Sowjet-Unie heeft zich in het
dinsdag te Moskou gesloten verdrag
met Oost-Duitsland verbonden tot de
bouw van een atoom-kracht-centrale
in Oost-Duitsland met een capaciteit
van 100.000 kilowatt.
De duitse delegatie heeft de toezeg
ging ontvangen dat de Sowjet-Unie
materialen, tekeningen en uitrustin
gen zal leveren.
Tevens zal de Sowjet-Unie in de ko
mende vier jaren extra hulp aan Oost-
Duitsland verlenen voor de ontwikke
ling van de nationale economie.
De Russen gingen akkoord met de
vermindering van de Oostduitse bij
drage in de bezettingskosten. van 16
miljard oostmark tot 8 miljoen oost-
markt.
Frank Sinatra heeft een uitnodiging
om het Amerikaanse volkslied te zingen
bij de opening van de Nationale Conven
tie van de Democratische Partij op 13
augustus in Chicago aangenomen.
Aclit van de tien mannen, die van
1 juli af getracht hebbeni?t de grot
ten van Zigues in het zuidwesten van
Frankrijk te leven op de manier van
hun prehistorische voorouders, zijn
zaterdagavond naar de bewoonde
wereld teruggekeerd. De dokters die
hen onderzocht hebben, verklaarden
dat zij zeer zwak waren.
Hun laatste prehistorische maal
bestond uit een gekookte ringslang.
Hun hoofdvoedsel gedurende de tijd
van afzondering had echter uit slak
ken en brandnetels bestaan.
De jongste van het gezélschap, de
15-jarige verkenner Francois Sour-
bier. bleek de zware lichamelijke en
geestelijke inspanning het beste
'hebben doorstaan.
Zoals bekend, hebben twee deelne
mers de proefneming voor het einde
moeten staken.
Volgens de mannen heeft het
periment aangetoond, dat de moder
ne mens onder prehistorische condi
ties kan leven, mits hij weet wélke
dieren en planten met de minste in
spanning het best tot voedsel kunnen
worden bereid.
Cliapaut. één van de deelnemers
verklaarde dat de acht mannen hun
ervaringen in een boek, dat binnen
kort gepubliceerd zal worden, zullen
vastleggen.
IN ËÉN MAAND 85.000 BEZOEKERS
„Mooi, maar zó druk..."
We zgn meegeweest met een tour van Cook naar de Rembrandt-ten
toonstelling in Amsterdam. En we hebben een praatje gemaakt met het
Amerikaanse echtpaar Wallis uit California, dat eerst de gewone tentoon
stelling bezocht had omdat ze het „Gebed zonder End" van Vermeer wilde
zien en de „ondeugende" schilderyen van Jan Steen vvaarby hjj wilde we
ten wat ze kosten en zy of ze echt waren. „Niet uit wantrouwen", zei ze,
„maar we hebben by ons in Amerika net zulke schilderijen in de musea
en ik wist niet dat dat reprodukties waren." „Is de Nachtwacht wel echt
en wat kost die?" wou de heer Wallis weten.
Voor de derde keer in het Rijks
museum was de heer Peter Mac Len-
nan, uit Fort William in Schotland.
„We doen er in tweed", vertelde hij,
„al sinds 1860, toen mijn grootvader
er een klein winkeltje begon. Mijn
broer en ik hebben de winkel na de
oorlog opgewerkt tot een zaak met
veertig man personeel. Na acht jaar
vond ik dat ik een week vakantie
verdiend had en als ik terugkom,
gaat mijn broer. Het is mijn eerste
bezoek aan het buitenland, behalve
dan dat ik van 1939 tot het eind van
de oorlog bij de marine diende, bij
Ceylon en om Malta. Mijn broer was
ook van plan om naar Holland te ko
men, niet alleen om Rembrandt maar
pok omdat uw land zo goedkoop is
maar dat valt wel tegen. Mis
schien komt dat omdat ik zo van lek
ker eten houd, ik ben al een paar
maal bij de Chinezen geweest. Voor
de goedkoopte blijf ik dan weer wat
langer in het museum. Daar is toch
ook genoeg te zien."
Rembrandt zien.
Terwijl de gids zijn gasten op
merkzaam maakte op kleine details
op de Rembrandts, liepen drie vrou
wen en twee mannen uit IJsland on
geduldig op en neer. 't Was bijna
twaalf uur en ze moesten om twee
uur op Schiphol zijn. Ze hadden Rem
brandt ook nog „even" willen „doen."
Om kwart over twaalf, toen iedereen
aandachtig naar Titus keek hielden
ze het niet meer uit en met een kor
te groet renden ze bijna naar de
uitgang. „Jammer", zei de vriende
lijke onverstoorbare gids.
Heel wat meer belangstelling had
de kleine Amerikaanse Tommy
Dickinson, een peutertje van negen
jaar dat enige jaren geleden kinder
verlamming gekregen had en nu aan
de linkerkant geheel lam was. De
suppoosten hadden een rolstoel ge
haald waarin hij langs de schilderij
en geleid werd. In de catalogus
zocht hg naar de gegevens /an ieder
schilderij. Het Joodse Bruidje vond
hij het mooist. „Wij komen uit An
kara", vertelde zijn moeder, een lie
ve vrouw, met een peinzende blik in
haar donkere ogen. „Mijn man is
door de Amerikaanse regering uit-
fezonden om de Turken te adviseren
n het aanleggen van waterwerken.
Wij wonen even buiten de stad, bo
ven op een heuvel in een mooi huis
met een enorm grote tuin. Daar ligt
Tommy veel in. En dan kijkt hij met
plezier naar zgn broertje Peter van
zeven als die in de tuin met zijn
vriendjes stoeit. Vorig jaar zijn we
voor onze vakantie veertien dagen
in Florence geweest. En natuurlijk
moest Tommy daar alle schilderijen
zien in het museum. Daarom wilden
we nu eerst naar Amsterdam, want
Tommy wilde weten hoe Rembrandt
schilderde. Vooral N die schaduwen
vindt hg prachtig. Overmorgen gaan
we naar New York, waar Tommy
opgenomen wordt in een ziekenhuis
om geopereerd te worden. Wij geven
nog altijd de moed niet op dat hij
beter kan worden. En daar bestaat
né. de operatie misschien kans op.
En daarna hopen we nog wat vakan
tie door te brengen brj de groot-ou-
ders in San Fransisco."
Zwitsers - niet Duits
Van Fraulein Martha Meier uit
Bazel dachten we dat ze schooljuf
frouw was. U weet wel zo'n gezelli
ge juffrouw zoals u vroeger zelf
misschien in de eerste klas gehad
hebt. „Mis", zei ze. „Ik zit op sociale
zaken bij de gemeente Bazel, 't Is
mijn eerste vakantie in Holland en
rekent u maar dal ik veel meer men
sen warm ga maken voor deze ten
toonstelling. Ik had nooit gedacht
dat het zo mooi was. Ik ben hier al
drie maal alleen geweest, maar om
niets te missen ben ik nu met deze
toer meegegaan omdat hier de gid
sen ook nog wat vertellen. Weet u,
ik vind hier de suppoosten ook zo
aardig. Heel anders dan in Weenen
waar ik zulke brutale mannen vond.
En waar ze niet, zoals hier, alles van
de schilderijen afweten. Als ik met
iemand praat zeg ik direct dat ik
geen Duitse ben maar een Zwitserse.
Want ik heb hier wel gemerkt, zodra
men hoort dat je Duits spreekt vin
den ze je niet zo aardig meer." Toen
de vreemdelingen met de bus naar
hun hotels gebracht waren bleven wij
nog even rustig kijken naar Hen-
drikje Stoffels naast de Amerikaanse
mrs. Norma Geer, die voor een Ame
rikaanse acetaatfirma de belangen in
Parijs behartigt.
En voor haar was liet jammer dat
er ten tyde van Rembrandt geen
acetaat was, zei ze. „Anders had hij
Met driehonderd brandweerlieden
van 33 brandweerondernemingen is
het vuur bestreden in een vijf-ver
diepingen hoog warenhuis te New
York. 120 brandweerlieden moesten
hun werk staken doordat zij door de
rook werden bedwelmd mannen
moesten naar een ziekenhuis worden
overgebracht. Deze foto geeft een
overzicht van de hlnsslngswerk-
zaamheden.
Jllllll!lllll!l!!l!ll!llllllllllll!llllllllll!l!lllllllllllllllllllllll!!llll!lll!llllin
Sarah zorgde voor
vlotte redding van piloot
M Het opblaasbare reddingsvest- g
H met-radio-noodsein, „Sarah"
geheten, heeft dinsdag een pi-
loot van de Royal Air Force ge- p
ff red, toen hij op grote hoogte
zich met zijn parachute uit zijn
1 Hawker Hunter jachtvliegtuig
had moeten redden en in zee te-
rechtkwam.
1 Op 12.000 meter hoogte was
H piloot N. R. Williams uit zijn
machine gesprongen en dadelijk n
gaf een andere jager, die het in-
cident waarnam, alarm.
H Men berekende, dat Williams
14 minuten zou nodig hebben,
ff voor hij beneden aankwam. Nog
voor Williams in zee plonsde,
H waar „Sarah" hem overigens
ff drijvende hield, was reeds een
helikopter opgestegen om hem
te redden. Snel berekende men,
ff loeveel Williams vermoedelijk
door de wind zou afdrijven. De-
ff ze berekeningen waren zo
nauwkeurig, dat de helikopter
4 mijl van de plaats, waar Wil- ff
liams neerkwam, wachtte. Door
ff de radio-seinen van „Sarah" fj
liet de helikopter zich naar de
-onddobbcrende piloot loodsen, n
ll!iyillllllllll!llllllllllllllllllllllllllll!!lllllllllllllllll!lll!l!l!l!l!llllll!llllll
het vast en zeker geschilderd, omdat
een jurk van acetaat, glanst als zy-
de." Toen was ze weer verdiept in
't schildery van Rembrandts moeder
en „de man met de valk" zodat w\j
wat verderop schoven en een oude
bekende uit Parijs zagen. Simone, de
mannequin die zes jaar lang voor 't
huis Fath werkte en nu even kwam
uitrusten voor het nieuwe seizoen
weer begint. „Mooi" zei ze, „maar zo
druk. Je moest al die schilderijen
eens op je gemak kunnen bekijken."
„Daar heeft ze gelijk in" zei Ton
Koot van het Rijksmuseum toen we
er hem naar vroegen. „We hebben
hier in een maand 85000 bezoekers
gehad, overal vandaan en zeker voor
de helft buitenlanders. Gisteren
kreeg ik nog een brief van een dok
ter uit Honolulu om de tentoonstel
ling die 5 augustus sluit een dag lan
ger open te houden omdat hij dan
hier 's avonds aankomt. We hebben
hem teruggeschreven dat hg van de
achtste augustus af de tentoonstel
ling in Boymans in Rotterdam zien
kan.
In 1990: zoef water
uit de zee
De Amerikaanse minister van bin
nenlandse zaken Seaton is van me
ning, dat men in 1990 in de Verenig
de Staten zover zal zijn dat men met
een netwerk van leidingen, kris-kras
door het land, zoet water, dat uit de
zee gewonnen is aanvoert. In een
voor de televisie gehouden interview
zei Seaton dat aan zijn departement
koortsachtig gewerkt wordt aan de
uitwerking van dit „uitzonderlijk be
langrijke programma", het winnen
van drinkwater uit zee- of brakwater,
dat momenteel zelfs nog ongeschikt
is voor gebruik in de industrie.
De laatste twee jaar werd door het
Congres een bedrag van een miljoen
dollar uitgetrokken voor proefne
mingen op dit gebied, welke het nu
mogelijk hebben gemaakt dat binnen
kort twee kleine modellen voor het
omzetten van zout in zoet water in
bedrijf zullen worden gesteld, die elk
volgens een ander principe werken.
Bovendien heeft het departement con
tact opgenomen met een groot aantal
universiteiten, onderzoekcentra en
particuliere maatschappyen voor het
doen van onderzoekingen op dit ge
bied.