KAPPIE en de STUNTERS
vervoer: vrij
Klanken uit de ether
ESSO EXTRA
MOTOR OIL
Mü Avontuur in de
Residentie
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DINSDAG 3 JULI 1950
GEVECHTEN MET STAPELS PAPERASSEN
Bekend met elke boom en
elke pomp langs de weg
Van een speciale verslaggever).
„17c ga me effe opfrissen", zegt Jaques, de chauffeurdie wij al van de
vorige dag af hebben gezelschap gehoudenwanneer we om een voor
hands voor om nog onnaspeurbare reden plotseling stoppen, ergens op
een kale weg in het golvende landschap van Noord-FranJcrijk.
We klimmen zelf ook maar even uit de wagen. Je wordt stijf van het
zitten, zo'n hele, lange warme dag achter de diesel. En dan zien we langs
de weg een pomp. Lekker helder water. Jaques kénde die pomp, zoals hij
élke pomp kent, élke boom, élk cafétje, waar ze goede koffie hebbenop
de 1)50 kilometer tussen Den Haag en Parijs. Hij rijdt die weg zo vaak. Hy
kankert soms: op het rijden met die 27 ton, wagen en lading bij ellcaar
op het feit dat hij nooit thuis is, op de mensen, die alle paperassetirommel
hebben uitgevonden en vooralop de douane. En dan het hardst op de
Franse douane, die we nu alweer een paar uur achter de rug hebben.
kleine dertig kilometer waren we
gisteravond pas om 8 uur in Menin,
de tijd, dat de BelgischFranse
grens sluit voor het vrachtvervoer.
Overigens, als we er een uur eerder
waren geweest zouden we net zo
min geholpen zijn.
Midden door dit tweelingstadje
loopt de grens. Aan de Belgische
kant laten we de wagen staan. Lo
pend merken we praktisch niets van
de douane. De Belgen zijn bezig met
een personenwagen en de Franse
douaniers zijn veel te dronken om
nog enige belangstelling te tonen
voor paspoorten of reistassen.
De Franse wijn is er goedkoop
maar zuur en de koffie slecht en dat
verwondert je niets. Alleen het bed
in het enige hotel aan Franse zgde
is prima. Maar dan moet je er bij
voorkeur inkruipen in donker, want
van de wanden grijnst je een behang
toe met bloemen, die onze groot
ouders nog ziek zouden hebben ge
maakt, op de „marmer" geschilderde
houten schoorsteen staat een pen
dule met coupes, waarvan je niet
begrijpt, hoe ze het ooit voor
mekaar hebben gekregen. In zo'n
kamer, geëxploiteerd door twee keu
rige oude mensen, die er in ieder ge
val voor zorgen, dat het er brand
schoon is, slapen onze chauffeurs.
Of niet
Want terwijl we de ondrinkbare
koffie naar binnen kokhalsden, kwa-
Op één ding kankert hij beslist
nooit: het rijden zelf, het vak als ge
heel. Zeventien jaren zit hij al by
dezelfde baas. Hij zou zó een andere
geregelder baan kunnen krijgen,
want er zijn maar weinig werkelijk
goede chauffeurs. Maar vrijheid,
verantwoordelijkheid, je redden uit
alle mogelijke situaties en niemand,
die je op je vingers kijkt zijn ook
wat waard. Dat krijg je niet terug,
als je werkt voor een stadsexpeditie
of een regionaal transporteur.
Er moet een soort beschermengel-
tje bestaan voor deze jongens, die
rustig alleen of met z'n tweeën naar
Frankrijk, Spanje, Italië, Duitsland
worden gestuurd met een wagen,
welke zéér vele tienduizenden gul
dens waard is. Jongens, die de taal
van het land nauwelijks beheersen,
die in hun eentje moeten vechten te
gen stapels paperassen.
Als we bij die pomp stoppen, heb
ben we het ergste achter de rug.
Dat ergste was helemaal niet erg,
ditmaal. Want aan de Nederlands
Belgische grens hoefden we „maar"
twee en een half uur te wachten en
aan de Franse grens duurde het op
onthoud niet veel langer. Straks in
Parijs, moet alleen nog maar het ze
gel van de wagen af. We zullen daar
ongeveer om vier uur zijn. De dou
ane werkt er tot vijf uur maar een
uur tevoren beginnen ze echt niet
meer aan een nieuwe wagen. Het
lossen zal dus wel tot morgen moe
ten wachten. Morgen is in ons ge
val zaterdag een halve dag. Als
de douane niet opschiet, loopt
Jacques zelfs de kans, dat maandag
de wagen pas leeg is. Overigens, op
een zondag thuis had hij al niet
meer gehoopt, want op de terugweg
moet hy ook nog „even" ergens in
de buurt van Duinkerken lading in
nemen.
Middeleeuws
We zijn met ons verhaal zo maar
ergens middenin begonnen, op vrij
dagmiddag, bij een Franse pomp
langs de weg.
Dank zij een omlegging van een
met de nieuwe
verdubbelt U
de levensduur
van Uw motor
men er meer Nederlandse wagens.
Sommige chauffeurs nemen hier een
kamer. Anderen slapen in hun cabi
ne. Niet, omdat ze van hun baas
geen geld meekrijgen om te slapen,
maar omdat ze hun wagen met de
kostbare verzegeling liever niet een
hele nacht onbeheerd laten staan.
„Blijf maar lekker liggen tot mor
genochtend een uur of acht", zei
Jacques, toen het bedtijd werd. „De
expediteur heeft de papieren al en
voor tien uur ben ik met de Fransen
toch niet klaar. Je vindt me dan wel
in dat kleine straatje daar rechts om
de hoek."
Voor één keer heeft Jacques on
gelijk. Want nog even voor tie
nen rijden we weg. Niet door de
hoofdstraat, dat zou te gemak
kelijk zijn. Nee, de Fransen
hebben him douanekantoor voor
het vrachtvervoer gevestigd in
„dat straatje, daar' rechts om
de hoek." In een lange rij schui
ven de wagens héél erg lang
zaam op. En als dan eindelijk
de Franse verzegeling is aange
bracht en we weg kunnen, dan
moeten we met onze aanhanger
drie straatjes door van middel
eeuwse allure. En na die drie
straatjes, komen we nog geen
honderd meter verder weer op
de hoofdstraat uit. Geen zinnig
mens begrijpt, waarom dit moet.
Twee uur ruim hebben ze nodig
gehad voor de uitklaring. Daarom
zullen we tijdig in Parijs zijn. Maar
Jacques heeft óók wel eens twee
nachten moeten doorbrengen tussen
het bloemetjesbehang, want dat een
vrachtrijder haast zou kunnen heb
ben, als hij geen goederen vervoert,
die voorrang krijgen, dóór kan men
zich niet in verdiepen.
Later horen we, dat Jacques die
zaterdag in Parijs niet is geholpen.
Maandag is hij pas weggereden.
Drie dagen de zondag niet mee
gerekend is hij bezig geweest, om
een lading af te leveren, die naar
rij- en rusttijden berekend, in zo'n
16 uur over had kunnen zijn.
Je vraagt je af: Kant dat niet
anders, beter, sneller? Verladers,
ontvangers, expediteurs en chauf
feurs zouden daar toch alleen maar
mee gebaat zijn.
Zeker, maar zo is het nu eenmaal
nog niet.
WOENSDAG 4 JULI.
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30
VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Nws. 8.50 Voor de vrouw. 9.35 Wa-
terst. 9 40 Gram. VPRO: 10.00 Morgenwij
ding. VARA- 10 20 Gram. 12.00 Dansmuz.
12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Voor
het platteland 12.38 Hammondorgel en
zang. 13.00 Nws. 13.15 Tentoonstellings
agenda 13.18 ïnstr. trio. 13.45 De wereld
werd ontdekt, lezing. 14.00 Operettemuz.
14.30 Voor de jeugd. 16.00 Voor de zieken.
16.30 Gram. 17.30 Instr. kwint. 17.50 Re-
geringsuitz.: Rijksdelen overzee: Jeugd
uitzending: Correspondentieclub o.l.v. Re-
glna Zwart. De brievenbus gaat open. 18.00
Nws. en comm 18.20 Pianospel. 18.35 Act.
18.50 Hammondtrio. 19.10 Gram. VPRO:
19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nws.
20.05 Tussen de regels door. 20.15 Gram.
20.45 Drees wordt zeventig, klankb. 21.15.
Concertgebouwork. 21.50 Sport. 22.00 Jid
dische liederen. 22.20 Medische kron. 22.30
Gram. 23.00 Nws 23.15 Gram. 23.50—24.00
Soc. nws. in Esperanto.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00—
24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nws. en SOC-ber. 7.10 Ge
wijde muz. 7 45 Een woord voor de dag.
8.00 Nws.- en weerber. 8.15 Gram. 8.30
Salonork. 9.00 Voor de zieken. 8.25 Voor
de vrouw. 9.35 Lichte muz. 10.00 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 12.00 Lich
te muz 12.30 Land- en tuinbouwmeded.
12.35 Lichte muz. 12.55 Gram. of act. 13.00
Nws. 13.15 Militaire Kapel. 13.45 Gram.
14.00 Kamerork. en orgel. 15.00 Gram. 15.30
Meisjeskoor. J6.00 Voor de jeugd. 17.20
Gram 17.40 Beursber. 17.45 Orgelspel. 18.15
Blaas-ens. 18 45 Spectrum van het chr.
organisatie- en verenigingsleven. 19.00
Nws.- en weerber 19.10 Vocaal ens, en
soliste. 19.30 Buitenl. overz. 19.50 Gram.
20.00 Radiokrant. 20.20 Radio Philharm.
ork. en soliste. 21.00 Geestelijke liederen.
21.30 Muz. luisterwedstr. 21.50 Gram. 22.00
Wonderlijke wetenswaardigheden. 22.15
Volksmuz. 22,45 Avondoverdenking. 23.00
Nws. 23 15—24.00 Gram.
TELEVISIEPROGRAMMA.
VARA: 17.00 Voor de kinderen.
VPRO. 20.00 Gesprek aan de schrijftafel.
20.10 Wij zijn oprecht, blijspel.
Te Cairo in Egypte is een militaire
parade gehouden wélke werd afge
nomen door de Egyptische eerste
minister Gamal Abdel Nasser en de
minister van oorlog Abdel Hakim
Amer. Er werd een grote hoeveelheid
zware wapenen getoond en boven 't
Republiek-Plein, waar de parade
werd afgenomen, vlogen MG-15
straaljagers en Hyushin twee-moto-
rige straal-bommenwerpers welke
evenals de andere bewapening uit
Tsjecho-Slowakije afkomstig waren.
Atoom zichtbaar gemaakt
aan universiteit van
Pennsylvanië
Atomen kunnen gefotografeerd en
dus zichtbaar gemaakt worden. Het is
aan Erwin Muller, professor in de na
tuurkunde aan de Staatsuniversiteit
van Pennsyl vanie. gelukt de tot dusver
onzichtbare, moeilijk te benaderen mi
nuscule deeltjes op de gevoelige plaat
vast te leggen Deze prestatie is van
belang voor de bestudering van schei
kundige reacties en heeft de geleerden
reeds een duidelijk beeld gegeven van
de samenhang van de op parels gelij
kende atomen van een vergroting van
2.750 000 keer Het instrument, dat
door dr. Muiier voor het opnemen van
de foto werd gebruikt en waaraan hij
19 jaar heeft gewerkt, is een veldionen
microscoop, een apparaat dat er uit
ziet als twee m elkaar geplaatste gla
zen thermosflessen. Voor het maken
van de foto werden atomen op het
puntje van een wolframdraadje dui
zendmaal füner dan de punt van een
fijne naald in de microscoop ge
bracht waar vloeibare stikstof voor
een temperatuur van 185 graden C.
onder nul zorgde. Door het gebruik
van heliumgas voor het verkrijgen van
de nodige ionen, leverde de punt van
de wolframdraad een enorm vergroot
beeld op 'n fluorescerend scherm. Met
een speciale camera werd een foto
van het scherm gemaakt, waarmee
een blijvend beeld verkregen werd van
de atomaire structuur van een opper
vlak, zoals men dat nog nog nimmer
tevoren had gezien.
De Westduitse minister van finan
ciën. Fritz Schflffer, heeft in de Bonds
dag bekend gemaakt dat vereenvoudigde
grensformaliteiten zullen worden inge
voerd voor buitenlandse autobussen. In
de toekomst zullen buitenlandse autobus
ondernemers maandelijks de benodigde
papieren moeten aanvragen bij de Duitse
belastingkantoren. Op deze manier zal
het oponthoud voor reizigers in buiten
landse autobussen belangrijk worden ver
kort.
Amsterdamse
wisselmarkt
CONTANTE PRIJZEN.
Amsterdam, 2 juli. Londen 10.84
—10.64%, New York 3.82%—3.83%,
Montreal 3.90%—3.90%, Parijs
1.0852%- 1.0862%, Brussel 7.6547—
7.6597, Frankfurt 91.13—91.18, Zü-
rlch 87.28—87.33, Zilrich (vr. francs)
89.34%—80.39%, Stockholm 73.62%
—73.67% Kopenhagen 55.01%—
55.06% Oslo 53.19—53.24, Milaan
60.83%—80.88%, Japanse verreke
ningsdollar 3.76%—3.77%, Turkse
verrekeningsdollar S.79%—3.79%.
VWV*\»\**VWWW>A*VWVV
AMSTERDAMSE EFFECTENBEURS
Olie daalde weer beneden 800
29 juni
juli.
Nederland 1955 (3%)
91%
91%
Nederland 1951 (3%)
96%
96%
Nederland 1948 (3%)
90%
89%
Nederland 1947 (3%) 3
91%
92%
Nederland 1937 3
91%
91%
Dollarlening 1947 3%
93%
92%
Investeringscertificaten 3
95%
95%
Nederland 1962—84 3
95%
95%
Nederland N.W.S. 2%
69%
70%
Ned Indië 1937 A 3
93
93
Nat Handelsbank
133%
132%
Ned. Handelmij.
197
196%
A.K.U.
265%
263%
Bergh's en Jurgens
291
292
Calvé-Delft
337
339
Kon. Ned. Hoogovens
329
320%
Unilever
417%
413%
Ned Kabelfabriek
307%
307%
Philips
295%
291%
Wil ton-Feij enoord
310
309%
Bllliton
311
313
Kon. Petroleum Mij.
804%
795%
Amsterdam Rubber
100%
98%
Holland Amerika Lijn
183%
182%
Kon Paketvaart
170
168%
Rotterdamse Lloyd
176%
175
Ned Scheepvaart Unie
175%
172%
Stv. Mij Nederland
192
190%
H.V.A.
118%
117%
Dell Mij.
132%
134%
■Rank v. Ned. Gem. 4%
102
101%
Van Berkels Patent
118%
117%
Centrale Suiker
201
204%
Kon. Mij De Schelde N.E
214
211
Pennsylvania
24%
24%
Anaconda
74
73%
Bethlehem Steel
151%
150
General Motors
45%
44%
Intern. Nickel
97%
99%
Kennecott
128%
127
Republic Steel
46
44%
U.S. Steel
57%
567g
Shell Union
81%
80%
Tide Water
43% 41 ex
stock
PREMIELENINGEN
Amsterdam 1951 126 126%
Breda 1954 100%
Eindhoven 1954 100% 100%
Enschede 1954 98% 987»
's-Gravenhage 1952 I 124% 123%
•s-Gravenhage 1952 II 125 1.
Rotterdam 1952 I 124
Rotterdam 1952 II 124%
Utrecht 1952 112
BEURSOVERZICHT
De staking in de Amerikaanse staalin
dustrie werd ter beurze niet zo zwaar op
genomen als gevreesd was. In afwachting
van de houding die Wallstreet zal aanne
men bleef het Damrak zeer kalm gestemd
en viel van oeiangrijk aanbod niets te be
speuren. Feitelijk viel de gehele markt
erg mee. Alleen Kon. Olie moest een tien
tal punten prijsgeven en bleef beneden
de acht maai pari koers maar toch nog
boven het niveau dat maandag bereikt
is. Overigens viel in geen enkele hoek
een koersverlies van betekenis waar te
nemen. Unilever was kennelijk Iets luier
en per saldo vier punten lager. A.K.U.
wist zich nog het best te handhaven. Toch
viel in het verdere verloop eerder een
kleine verzwakking van de markt waar
te nemen, die echter nergens frappante
afmetingen aannam.
Voor scheepvaart was de belangstelling
van vrijdag geslonken. De leidende soor
ten in deze rubriek konden de vorige no
teringen maar nauwelijks halen Scheep
vaart Unie had het speciaal te verduren.
Cultures waren verdeeld en stil. Amster
dam Rubber bleef beneden pari, H.V.A.
handhaafde zich op het vorige week ver
hoogde niveau en Verenigde Dell was
goed prijshoudend. Staatsfondsen vaster
gestemd voor de staffellening.
Prolongatie pet.
2. Met loeiend motorgeweld
schoot het vliegtuigje steil
de hoogte in.
„Hai, hai!" zuchtte Kap-
pie onthutst. „Dat scheelde
ja niets of hij was boven
op mijn schip gevlogen l En
hoe komt de Maat nou ln
dat vliegtuig te zitten?"
Kappie spoedde zich naar
de brug waar hij tot zijn
grote verbazing de stuur
man aan het roer zag
staan.
„Hoe bestaat het!" riep
Kappie uit. „Daarnet zat je
nog in die vliegmachien en
nou sta je weer hier aan het
roer!"
„IK ln een vliegtuig?"
riep de Maat. „Oh nee! Ik
ga niet in zo'n grlezelding!
Zonet vloog er nog eentje
rakelings over ons heen.
Reuze gevaarlijk! Ik schrik
me naar!"
„Dan heb ik zeker niet
goed gekeken," bromde
Kappie, „het ging ook zo
vlug".
Hij zette het voorval uit zijn hoofd en begaf zich
naar de voorplecht. Op de oever werden enige ruw
houten gebouwen zichtbaar. Aan de kant stak een
primitief aanlegsteigertle in het water. De Kraak
voer langs een groot vlot en legde aan.
„Ahoy!" riep Kappie tegen een man, die op het
vlot stond, „ik kom een houtsleep ophalen. Kunt U
me ook zeggen bij wie we moeten zijn?"
Met Esso
bent U beter Uit
door
TJEERD ADEMA
27
De doktersauto volgde hem op
nieuw en Steensma kreeg het opwin
dende gevoel, dat men jacht op hem
maakte.
Hy glimlachte en stak een sigaret
op.
Dit was avontuur, waarnaar hy
verlangd had, al droeg het dan ook
geenszins een romantisch karakter.
Hij keek naar de blauwe auto, die
dezelfde afstand bewaarde en nam
zich met Friese styfhoofdigheid voor
zgn achtervolgers zo mogelijk op een
dwaalspoor te brengen.
Op net Buitenhof sprong hij van
de nog rgdende wagen, baande zich
vlug een weg door een groepje men
sen, die zich belangstellend om een
paar vechtende straatjongens hadden
geschaard en glipte bg Deyers het
restaurant binnen.
Hij zag een onbezet tafeltje in een
wat afgeschut hoekje, gaf hoed en
jas aan een bediende over en ver
diepte zich in een courant, welke hg
dient voor zijn schgnbaar verzwakte
ogen hield.
Het duurde nauwelgks een minuut,
toen het gelaat van de chauffeur zich
reeds om het hoekje van de zaaldeur
vertoonde. Hg monsterde nauwkeurig
alle tafeltjes en de courantenlezer in
de hoek trok spoedig zijn aandacht.
Hg verdween en werd binnen tien se
conden vervangen door de „dokter".
Het grijze heertje liep met kleine
stappen schijnbaar achteloos de zaal
dooi', koos zich schuin over de zit
plaats van de ingenieur en tafeltje
uit en bestelde een kopie koffie,
waarna ook hij zich in de lectuur
van een courant verdiepte.
Steensma bestelde een
een zgvertrek binnen en keek door
een kiertje van de niet geheel afge
sloten deur de gang in.
Er gebeurde, wat hij verwacht had.
De dokter was eveneens op weg
naar de toiletten. Steensma liet hem
passeren, keerde onmiddellgk naar
ae zaal terug, liet zich jas en hoed
reiken en begaf zich snel naar de uit-
gaii keek naar alle richtingen of
hg de blauwe auto niet zag, maar er
stonden meer wagens op het midden
plein en hij kon bg de invallende
schemer de auto niet herkennen. Hg
stapte vlug het trottoir over en ver
dween in de Old Dutch.
Een bediende stak de hand reeds
naar zijn jas uit, maar Steensma
weerde hem af.
„Laat maar", zei lig, een beetje
nerveus op zijn horloge kgkend, „ik
wacht op een vriend".
Hij bleef twee minuten bij de in
gang staan en zag toen de „dokter"
langs zich komen.
De man nam niet de minste notitie
van hem. Zgn ogen gingen vlug de
zaal door op zoek naar een rustig
plaatste.
Onwillekeurig gevoelde de ingenieur
bewondering voor deze vakman. Zijn
achtervolgers mochten onvoorzichti
ge medewerkers hebben gehad, de
mannen die hem thans volgden, ver
stonden hun werk uitstekend.
Een ogenblik keek hg een beetje
moedeloos om zich heen. Zoals hij
zich nu voelde, moest het een stuk
wild te moede zijn, dat van alle kan
ten door honden achtervolgd werd
en geen uitkomst meer zag.
Hg dwong zich met geweld tot an
dere gedachten.
Ze konden hem vervolgen, maar
gevangen hadden ze hem nog niet.
Hg keek de zaal rond, waar vrij
wel alle tafeltje bezet waren. Hoe
vrolgk en onbezorgd zaten al die
mensen aan tafel. Zij kenden geen
onrust en gevaren. Zg verkeerden in
een geordende samenleving, waar
ieders vrijheid door de wet werd ge
waarborgd en door de overheid werd
beschermd.
Twee politiemannen stapten in
druk gesprek over het trottoir. Hij
had ze maar te roepen om de zeker
heid van ,een veilig geleide te kunnen
hebben. Niets en niemand zou hem
meer kunnen bedreigen.
En toch
Toch kon hij geen stap doen zon
der het gevoel te hebben, dat zgn te-
fenstanders steeds nader kwamen en
g steeds meer in een hoek werd ge
drongen.
Tot dusverre was hy er nog niet in
geslaagd zgn achtervolgers te ontko
men.
Hg overwoog de mogelijkheid de
heer Donker te waarschuwen, maar
begreep, dat hem daarvoor geen
kans meer werd gegeven.
Met een tikje weemoed dacht hij
aan zijn verjaardagsfuif. Hoe kort
was het nog maar geleden, dat hy
onbekommerd in een kring van goe
de vrienden had gezeten en hun zgn
verlangen naar avontuur had ken
baar gemaakt.
Plotseling besloot hg naar hetzelf
de deftige restaurant te gaan en daar
te souperen. Zo ergens dan zo ver
wachtte hy zou hem daar in de
loop van de avond wel een gelegen
heid tot ontsnapping worden gebo
den.
Hij zag drie heren een tikje aange
schoten langs hem gaan en in een
buiten wachtende taxi stappen.
De chauffeur sloeg het portier
dicht en zette zich achter het stuur
rad.
Nog voor de auto in beweging
kwam. rukte Steensma het tegenover
staande portier open en zette zich
naast de chauffeur,.,,..
De man liet van verbazing het
stuur los, maar Steensma drukte hem
een bankbiljet in de hand, terwgl hij
de naam van het restaurant noemde.
„Vooruit!" gebood hij, „en rgd wat
ie kunt! Als je me binnen vgf minu
ten op de plaats van bestemming
brengt, krgg je er nog een".
De chauffeur knikte en spoog in
De taxi schoot met een spronj
vooruit en vloog in een scherpe Doch
op twee wielen de hoek van de straat
sprong
Docht
Een verkeersagent hief gebiedend
de hand op.
„Doorrijden!" schreeuwde Steens
ma.
De chauffeur beet op zijn tanden,
af nog meer gas en reed de agent
yna ondersteboven.
Nog vóór deze van de schrik be
komen was, viel er van de taxi niets
meer te ontdekken.
De inzittenden bleken Intussen nog
niet zodanig onder de invloed van de
zo juist verschalkte borreltjes te zijn
dat ze niet ontdekt hadden, dat er
blgkbaar iets niet helemaal in de
haak was.
Ze bonsden op de ruiten en tikten
met een sleutel op de tussenruit om
de aandacht van de chauffeur te
trekken.
De snelheidsmeter wees inmiddels
een nog hoger cijfer aan en weinige
ogenbliken Tater remde de chauffeur
voor de deur van het hotel-restau
rant.
Steensma drukte hem het beloofde
in de hand en sprong uit de taxi.
Hg keek achter zich, maar zag, dat
er op dat moment van de doktersauto
niets te bespeuren viel.
Nijg vóór de blgkbaar hevig ver
ontwaardigde passagiers uit de wa-
ten gestapt waren, was ir. Steensma
e portiersloge reeds langs gegaan,
de zaal doorgelopen en regelrecht
naar de toiletten gestapt.
Hg greep haastig het kaartje van
de heer Donker uit zgn portefeuille,
vulde de naam van het restaurant in
met het cijfer 3 en de toevoeging:
onmiddellijk.
Hij gaf het kaartje aan een oude
bediende van de toiletten.
„Je moet eens goed naar me luis
teren", zei hij. „Wanneer ik vóór het
sluitingsuur bij je kom en je een gul
den fooi geef omdat j,e niet kunt
wisselen, moet je onmiddellgk onop
gemerkt dit nummer bellen en voor
lezen, wat er op het kaartje staat. Je
kunt er wel bijzeggen, dat je het van
eèn heer uit het restaurant hebt ge
kregen.
Wanneer ik niet verschijn, is het
opbellen niet nodig. Je moet dan het
kaartje voor je naar huis gaat, ver
scheuren. Hier heb je alvast een riks
voor _je moeite. Je speekt niet over
an a
me goed begrepen?
wat ik je nu gezegd heb en ie laat
niemand er iets van merken. Heb je
„Uitstekend, meneer", zei de be
diende, het kaartje aannemend.
Hij stak het ongelezen in zgn jas
zak en streek met een borstel over
de jas van de ingenieur toen een
bezoeker de deur van het toilet open
de.
„Zo is het in orde, mgnheer", zei
hij kritisch naar de jas kijkend.
„Dank je", zei Steensma.
(Wordt vervolgd)
