Marokkanen optimistisch over de opbrengst van Amerikaanse bases „Bloedvaste" amateur-cineast ardigt medische films verva BEDRIJFSLEVEN HEEFT GROTE BEHOEFTE AAN GELDMIDDELEN WOENSDAG 13 JUNI 1956 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 MET DE CAMERA IN DE OPERATIEKAMER Dertig- jaar geleden liep een jonge man met veerkrachtige tred de loopplank af van het s.s. „Prinses Juliana" in Tandjong Priok. Hij wilde carrière maken. Daarin is hij evenals vele van zijn mede-reizigers ge slaagd, doch wat hem onderscheidde van de andere passagiers van de „Prinses Juliana" was het feit, dat hij een grote kast met een zware slinger meetorste. Het was een filmopnamecamera (35 mm breedfilm), een ouderwets kiekkastje met slinger. Doch met dat opname-apparaat legde de jonge man, de heer A. Willering, thans lid van do gemeenteraad van Apeldoorn en lid van de Provinciale Staten van Gelderland, de grond slag voor het vervaardigen van een serie films op medisch-chirurgiseh gebied, welke van buitengewone betekenis zijn, niet alleen voor ons land, maar ook voor het buitenland. De jaren in Indonesië verstreken. De heer Willering zwierf daarna door vele landenfilmend. Tenslotte vestigde hij zich in Apeldoorn, waar hij o.a. lid werd van de ver eniging van amateur-cineasten. In de loop der jaren was de filmindus trie hard vooruitgegaan en de heer Willering volgde die ontwikkeling op de voet. Steeds was hij echter zoekend naar een „eigen stijl", los van het imiteren van Hollywood, waartoe de meeste amateur-cineas ten zich lieten verleiden. Hij kwam in contact met de chirurg, jhr. dr. v. Vierssen Trip, ook een enthousi ast amateur-cineast en toen die eens iets vertelde van lezingen op me disch terrein in Amerika, welke le zingen geregeld werden toegelicht aan de hand van medische films, zag de heer Willering een braak terrein voor zich liggen. Op dit gebied kon hij zijn gaven als amateur-cineast ontplooien. „Kunnen we dat ook niet voor elkaar krijgen?", was zijn vraag aan dr. v. Vierssen Trip en het ant woord luidde: ,.,Het kan, als je ten minste bloedvast bent want flauw vallen is er pertinent niet bij". Een vreemde vraag eigenlijk aan Iemand, die wel wat gewend was, doch de eerste schreden op het ge bied van operatiefilms nog moest zetten. Er werd een proef genomen. Een onschuldige operatie, waarbij echter nogal bloed vloeide. De proef werd glansrijk doorstaan en het werk kon beginnen. De eerste film welke door de heer Willering in samenwerking met de chirurg werd gemaakt was het ver wijderen van een zieke appendix. Het werd, evenals de daarop volgen de films van operaties, een buiten- f.ewoon instructieve film welke voor al van medisch studenten, analis ten, operatiezusters enz. door het gehele land werd vertoond. Enige jaren later vestigde dr. v. Vierssen Trip zich in Canada en hij nam de films mee om die aldaar te demon streren. Het succes was daar nóg groter danJn Nederland. Vermeldens waard in verband hiermede is onge twijfeld, dat met de film „Het ver wijderen van een zieke appendix" in 1948 bij een nationale wedstrijd voor amateur-cineasten de heer Wil lering een le prijs behaalde in de afdeling wetenschappelijke films. Na het succes, behaald met deze film volgden nog vele medische films en werden de meest uiteenlo pende operaties op de filmband vast- Na het vertrek van dr. v. Viers sen Trip zette de heer Willering het opnemen van operaties op de film band voort. Daarbij genoot hij de onontbeerlijke steun van dr. W. H. Borst, geneesheer-directeur van het Julian a-ziekenhuis en dr. J. Paré, chirurg te Apeldoorn. Beiden zagen het grote belang in van het vervaar digen van dergelijke films voor kli nische middagen, het voorlichten van studenten, operatiezusters, het overige ziekenhuispersoneel, dat daarvoor in aanmerking komt. Op de klinische middagen, welke o.a. regelmatig in het Apeldoomse Juliana-ziekenhuis worden gehou den, worden de in het ziekenhuis gemaakte films regelmatig bespro ken, doch ook elders in ons land worden ze vertoond, waarbij dan het publiek uiteraard steeds bestaat uit personen, dié als chirurg, verpleeg ster of student bij dergelijke films geïnteresseerd zijn. De kunstnier Een film, eveneens van de ama teur-cineast Willering waaraan een gehele geschiedenis is verbonden en welke met gerechtvaardigde trots wordt vertoond, is die van ae kunst nier. In Kampen werkte in de oorlogs jaren een zeer knap medicus, dr. Kolff, aan de vervaardiging, van de later zo bekend en beroemd gewor den „kunstnier". De heer Willering. een vriend van dr. Kolff, heeft het streven en werken, de teleurstellin gen, doch ook het prachtig resultaat van de vele genomen proeven mee gemaakt en van het begin af ge filmd. Dr. Kolff begon zijn proeven met kleine dieren en zette de experimen ten later voort op kalveren en koei en. Zijn gehele kapitaaltje offerde hij op aan het kopen van instrumen ten en proefdieren. Tenslotte zat hij, wat men pleegt te noemen „aan de grond". Wel was hij een eind ge vorderd op de door hem ingeslagen weg doch lang nog niet waar hij zijn wilde. Regeringssteun kreeg hij niet doch het was tenslotte een particu liere maatschappij, n.l. „Schokbe- ton", die hem in staat stelde zijn proeven voort te zetten. Toen de bezetting ten einde was, was de kunstnier er, hetgeen van ontzaglijk grote betekenis voor de mensheid bleek te zijn. De Neder- Nederlandse koe geeft meeste melk Uit gegevens, gepu bliceerd door de voed sel- en landbouworga nisatie der Verenigde Naties (F.A.O.J, blijkt dat 1951), 't laatste jaar waarover volledi ge statistieken be schikbaar zijn, de melkopbrengst per koe in Nederland groter was dan in welk ander land ook. De opbrengst bedroeg gemiddeld 3.890 kilogram per koe per jaar. Na Neder land kwamen België met 3.160 kilogram en Israël met eveneens 3.160 kg. Naar voorts i?i het dezer dagen gepubli ceerde jaarboek van voedsel- en landbouw- statistieken der F.A.O. wordt medegedeeld, zijn tarwe en rijst nog steeds de voornaamste landbouwgewassen. De wereldproduktie van tarwe bedroeg in 195J>: 151,5 miljoen metrieke ton en die van rijst 162,2 miljoen ton. Daarna kwamen mais (137,3 miljoen ton), millet en sorghum 59.2 miljoen ton), gerst (55,8 miljoen ton), ha ver (1)9,If miljoen ton) en rogge (20,1 miljoen ton). Het aantal tractors dat in de landbouw wordt gebruiktneemt met bijna een half mil joen per jaar toe. Ein de 1951) waren er over de gehele wereld met uitzondering van de Bow jet-Unie in totaal 7.100.000. Deze ontwik keling gaaf gepaard met een daling van het aantal paarden en muilezels. Voor de tweede wereldoorlog waren ir nog 71),7 mil joen paarden, maar in 19531'51) was de paar- denstapél gedaald tot 59,1 miljoen. Het aan tal muilezels daalde van 18,1) tot 15,6 mil joen. Opmerkelijk is, dat het aantal kamelen toeneemt In 1953C51) waren er in Azië en Afrika 9,7 miljoen ka melen of 21) procent meer dan voor de oor log. Scène in de operatiekamer. De heer Willering richt de camera op 't hoofd van een patiënt die een kaakopera- tie ondergaat. landse regering had geen interesse getoond althans daarvan niet laten blijken. De Amerikanen en Canade zen, die ons land bevrijdden, begre pen beter wat hier door een geniaal Achtdaagse abonnementen bij Nederlandse Spoorwegen. Met ingang van 1 juli zullen de N.S. naast de bestaand® algemene maand abonnementkaart ook acht daagse abonnementen verkrijgbaar stellen. De prijzen van deze abonne mentskaarten bedragen f 75.voor de le en f 52.voor de 2e klasse. Zij zijn geldig voor een onbeperkt aantal reizen op het gehele spoor wegnet ,op de N.S.-autobusdienst AmsterdamDen Haag en op het veer EnkhuizenStaveren. Vreemde vis gevangen in Portugese rivier. Een zeer merkwaardige vis van ongeveer drie meter lang, welke een doorsnede had van bijna 1.20 m, is door twee arbeiders, die te Murtosa (Portugal) in een rivier aan het dreggen waren, gevangen. De vis bezat zes borstvinnen, twee rugvinnen en vijf kieuwen aan elke zijde, in de 50 cm brede bek zag men geen tanden, maar een harig mem braan. Vrouw keel dichtgeknepen: negen maanden gevangenis De rechtbank te Rotterdam ver oordeelde gisterochtend de 29-jarige schilder M. L. uit Slikkerveer tot negen maanden gevangenisstraf met aftrek, waarvan drie maanden voor waardelijk met drie jaar proeftijd. Op 9 februari j.l. had hij zijn echt genote na een ruzie de keel dichtge knepen. Het liep goed met haar af, maar zij heeft een eis tot echtschei ding ingediend. De eis was een jaar gevangenisstraf met aftrek, waar van vier maanden voorwaardelijk met drie jaar proeftijd. man was verricht. Spoedig na de bevrijding kreeg dr. Kolff. die toen nog steeds in Kampen woonde, be zoek van Amerikaanse artsen, die vol bewondering van zijn resultaten kennis namen. De meest verleidelijke aanbiedin gen werden dr. Kolff gedaan en, hoewel hij lang heeft geaarzeld, be zweek hij tenslotte voor de aanbie dingen. Thans werkt hij aan een groot ziekenhuis in Cleveland. Dr. Kolff werd met tal van onderschei dingen begiftigd en wordt nog steeds op onbekrompen wijze in staat gesteld zijn uitvinding te per fectioneren, terwijl hij inmiddels reeds ver is gevorderd op weg naar de vervaardiging van een kunst- hart. WAAROM STIJGT DE RENTE Overheidsmaatregelen beperkten de liquiditeit De vorige week Is de koers van de nieuwe, op 19 april J.l. uitgegeven 31/2 procent staatslening tot 95 gedaald; daarna is de koers weer wat gestegen tot 96 1/16. Deze ontwikkeling betekent dat de rente op de ka pitaalmarkt voor lang- en middelmatig langlopende leningen Is opgelopen tot Sy4 h 3 7/8 procent. Er wordt evenwel voor gemeenteleningen, die onderhands worden ge plaatst, al meer dan 4 procent rendement gemaakt, terwijl de door de industrie uitgeschreven obligatieleningen thans een goede kans op slagen maken als zij een rente van 4% procent dragen. De stijging van de rentevoet Is een illustratie van de gestegen vraag naar kapitaal, waarmee het aanbod geen gelijke tred kan houden. Het is overigens verre van toevallig, dat deze ontwikkeling samen valt met de fiscale en monetaire conjunctuur- politiek van de laatste tijd. De overheid is namelijk nog steeds bevreesd voor een overspanning van de conjunctuur, zij ziet een koop kracht, die groter is dan de produk- tiviteit en daarom probeert zij in de eerste plaats de bestedingen van het bedrijfsleven terug te dringen. Door de aanslag in de vennootschapsbelas ting eerder op te leggen en door het vervroegd afschrijven weer moeilij ker te maken, wordt de liquiditeit van de ondernemingen verkleind. Dat dit effectief werkt, blijkt wel uit sommige jaarverslagen. Of de overheid veel succes heeft met de verhoging van het disconto op 7 februari j.l. met een Vz procent, is tot nog toe een open vraag. De door de 35 representatieve banken gegeven kredieten toch zijn in maart liefst met 148 mil joen gulden toegenomen, waarna er in april nog eens 123 miljoen gulden is bijgekomen. De direc tie van De Nederlandsche Bank zal dit met lede ogen aanzien. Maar of zij onder de huidige om standigheden tot een verdere verhoging van het disconto zal overgaan, zal een moeilijke be slissing zijn. Wq kunnen dus vaststellen, dat er bij het bedrijfsleven tengevolge van de overheidsmaatregelen een grote De voorgevel van het Julianazieken- huis te Apeldoorn, waar de amateur cineast een groot deel van zijn films op medisch gebied vervaardigde. NIEUW OVERLEG ZAL NODIG ZIJN Fabelachtige bedragen genoemd Het grootste complex van Amerikaanse bases op het Afrikaanse vasteland is nu in internationale moeilijkheden geraakt door Franse erkenning van Marokko's onafhankelijkheid. De installaties van de V.S. in Marokko bestaan uit vier luchtbases, die 410.000.000 dollar hebben gekost, een vlootbasis (waarin bijna 40.000.000 dollar werd ge- investeerd), een radar-waarschuwingssysteem en een netwerk van verbindingen, dat de Middellandse Zeekust ten noorden van Onjda ver bindt met Marrakesj in het zuidwesten. Meer dan 500.000.000 dollar is sinds 1950 door deze bases in de Franse reserv es van buitenlandse betaalmiddelen gevloeid. Arbeiders ter plaatse, kooplieden en aanne mers hebben het geld ontvangen in de vorm van francs. De dollars gingen naar Parijs om te helpen, de Franse valuta te steunen. Niettemin, zo schrijft Thomas F. Brady uit Rabat in de „New- York Times", waren de Fransen nooit helemaal op hun gemak met de aanwezigheid van Amerikanen in Marokko. Bij de Frans-Ameri kaanse overeenkomst van 1950 werd dfe getalssterkte vain het Amerikaanse militaire personeel streng beperkt en werden de Ame rikanen op elk officieel niveau ge- isoleerd van de Marokkanen. Het personeelplafond, een geheim cij fer, dat rond de 7500 zou kunnen liggen, heeft de luchtmacht van de V.S. belemmerd. Het ministerie van buitenlandse zaken in Washington heeft gepro- b'erd om het te verhogen, maar de basis voor strategische bommemver- oers bij Boulhaut is nimmer bemand en wordt gehandhaafd als hulpbasis Het totaal van de V.S.-strijdkrachten en degenen voor wie zij te zorgen hebben in Marokko, bedraagt 15.000 personen. Het probleem is. dat de Amerikanen, die met betrekking tot de bases vijf jaar van de Marokka nen geïsoleerd zijn gweest, nu moe ten onderhandelen over een nieuwe overeenkomst, als men de installaties wil handhaven. Het is waarschijnlijk, dat de Marokkanen de Amerikanen wel waarderen. Over het algemeen brengen de Amerikaanse officieren en manschappen, met wie de Marok kanen werken, een eigen, dikwijls ongeduldige gelijkheidsopvatting in de praktijk, zodat zij noch vaderlijk, noch „uit de hoogte" optreden: Individuele vriendschapoen en zelfs clandestiene uitstapjes van soldaten om aan een maaltijd deel te nemen in medina's, buiten het voor hen aan gewezen terrein, zijn helemaal niet zeldzaam. De overtuiging van Franse kolonialisten, dat de Amerikanen de Marokkaren in de war hebben ge bracht, is voor een groot deel toe te schrijven aan deze contacten in het eewone leven van alle dag. Op hoog niveau heeft de verbin dingsmissie, waarvoor de Franse mi litairen zorgden, een haast ondoor dringbare barrière gevormd. De Fransen hebben alle Marokkaanse ar beiders voor de bases aangesteld, en loonschalen opgesteld voor deze 6800 werkers uit de omgeving. De overeenkomst tussen Washing- _r ton en Parijs van 1950 is nooit offi- Amerikaanse gulheid. cieel aan de Marokkanen bekendge maakt, ondanks herhaald aandringen van Amerikaanse zijde, dat de Ma rokkaanse regering op de hoogte be hoorde te worden gesteld. De Fransen hebben uiteindelijk hun instemming met dit denkbeeld be tuigd, nu Marokko een onafhankelij ke natie is en nu Frankrijk zelf moet onderhandelen over een %'erdrag om zijn eigen militaire rechten en voor rechten vast te stellen. Vanwege het feit, dat de Fransen in gebreke bleven om de Marokka nen in te lichten, weigeren de nieu we Marokkaanse regering en sultan Mohammed ben Yoessef om het wet tige bestaan van de bases te erken nen. Maar niettemin hebben de Ma rokkanen onofficiële maar buitenge woon optimistische ideeën over wat de bases de Verenigde Staten waard zijn. Fantastische bedragen worden ge noemd over de Marokkaanse ver wachtingen. De meest overdreven verwachting is wel, dat de Amerika nen jaarlijks een bedrag zullen be talen. dat zo ongeveer gelijk is aan het gehele kapitaal, dat in de bases js geïnvesteerd... Officieel weigert de Marok kaanse regering commentaar te geven. Zij heeft echter duidelijk laten uitkomen, te wensen en te verwachten, dat de Amerikanen zullen blijven, maar dat over een geheel nieuwe transactie moet worden onderhandeld wanneer Washington een ambassadeur in Rabat benoemd heeft en wanneer de militaire status van de Fran sen in Marokko is geregeld. Dat Marokko, als een nieuw en on derontwikkeld laud economische steun van de Verenigde Staten zou kunnen verwachten, zelfs als er geen bases waren, is een factor waarvan de Marokkanen zich bewust zijn. De vooruitzichten voor gezonde en lang durige goede betrekkingen zijn goed; het enige risico is dat de Marokka nen de neiging hebben om te hoge opvattingen te koesteren over behoefte aan geldmiddelen bestaat. Zeer grote bedrijven trachten hierin te voorzien door onderhands te le nen. Zo was een maand geleden, tij dens de emissie van de nieuwe staatslening, Philips druk doende geld op te nemen bq de institutionele beleggers tegen 4 procent, hetgeen dit bedrijf gelukt is maar waardoor de rijksfondsen in de bres moesten springen om de staatslening goed te doen slagen. Grote besparingen Het Is overigens opvallend dat het aanbod van geldmiddelen te klein is, hoewel de besparingen ruimschoots binnenkomen. In de eerste 5 maan den van dit jaar b.v. is er bij de rijks postspaarbank 124 miljoen gulden ge spaard tegen 58 miljoen gulden in de eerste 5 maanden van 1955. Ook bij de verzekeringsmaatschap pijen stijgen de ontvangsten aan pre- miën en koopsommen nog steeds, zo dat ook de middelen welke belegd moeten worden, toenemen. Toch moet de conclusie zijn, dat deze besparingen te weinig gewicht in de schaal hebben gelegd t.o.v. enerzijds de invloed van de monetai re overheidspolitiek en anderzijds de vraag van het. bedrijfsleven en, niet te vergeten, de overheid zelf. Onder die overheid verstaan wij dan in de eerste plaats het rijk. Hoe sterk zijn behoefte aan geldmiddelen is, bewijst het teruglopen van het schatkisttegoed bij De Nederlandsche Bank: in het begin van het jaar was dit 482 miljoen gulden, in het begin van deze week was het nog slechts 73 miljoen gulden. Naast het rijk zijn er eveneens de gemeenten. En dat ook zij geld no dig hebben, blijkt wel uit de drie pre mieleningen (Dordrecht, Amsterdam en Alkmaar), welke dit jaar zijn uit gegeven. Hoe de ontwikkeling verder zal gaan is moeilijk te zeggen. Veel hangt er van af of de overheid met haar monetaire politiek nog verder zal gaan en ook of de vraag naar obligaties door institutionele beleg gers voor belegging weer zal ople ven, waardoor de koersen een steun krijgen. tlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll| Wolkbreuk verijdelde een bankroof. Een dievenbende, die vijf jaar n lang bezig was geweest met het graven van een gang via es een riool naar de kluis van een bank te Novi Ligu een kleine olaats bij Genua, heeft op het laatste ogenblik haar poging tot nnf verijdeld gezien tenge volge van een wolkbreuk. Vol- cens de thans door de politie cedane mededelingen was de tunnel tegen kerstmis j.l. ge reedgekomen. Drie bendeleden hadden zich op de avond voor kerstmis via deze tunnel toe gang tot de kluis verschaft en stonden op het punt de brand kast waarin zich een waar de van ruim vier-en-een-half miljoen gulden bevond te forceren, toen een wolkbreuk losbarstte. Het riool en de tun- nel geraakten vol water en lie- oen over zodat de inbrekers s zich genood?--kt zagen hals s over kop te vluchten. Zeven man. die de tunnel gegraven s zouden hebben, zijn thans ge- arresteerd. IllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllI Literatuur over Benelux. De regeringen in ballingschap van België, Nederland en Luxemburg sloten in 1944 te Londen een douane overeenkomst, die inhield, dat de drie landen in de toekomst een ge meenschappelijke douanegrens te genover het buitenland zouden in stellen. Dit was het begin van de Be nelux, maar doordat Nederland veel later werd bevrijd dan de zuidelijke landen en bovendien ernstige moei lijkheden had in Oost-Indië, kon de overeenkomst niet dadelijk in wer king treden. In november 1945 richtte een aan tal particulieren in Den Haag het „comité van Belgisch-Nederlands- Luxemburgse samenwerking" op, dat tot doel had belangstelling te wekken voor samenwerking op eco nomisch, sociaal, cultureel en sport gebied, Dit comité heeft nu een bro chure uitgegeven met de titel „Dat is Benelux". Het boekje geeft een overzicht van de geschiedenis der onderhandelingen en de moeilijkhe den, die overwonnen moesten wor den. Uitvoerig worden de resultaten vermeld, die zijn bereikt op het ge bied van de economische eenheid. Ook het weekblad „De zakenwe reld" (A'dam) heeft ,in samenwer king met „Het laatste nieuws" te Brussel, een dergelijke brochure sa mengesteld en uitgegeven. Vooraan staande industriëlen en zakenlieden uit de drie landen geven hierin tech nische overzichten van fabrieken, ha vens en de landhouw in het Benelux- gebied. De brochure telt bijna 300 bladzijden en is voorzien van fraaie foto's.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 7